Pokazywanie postów oznaczonych etykietą MCA. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą MCA. Pokaż wszystkie posty

piątek, 30 czerwca 2023

Body

Body to trio muzyki R&B z Detroit w stanie Michigan, w skład którego wchodziły siostry Body: Letitia, Peggy i Francina. Trzy dziewczyny są najmłodsze z 12 rodzeństwa w ich rodzinie. W 1979 roku Letitia i Francina zaśpiewały na albumie „Betty Lou” piosenkarki jazzowej Betty Lou Landreth.
 

Zostały odkryte przez Steviego Wondera i jego brata Calvina Hardawaya i ostatecznie podpisały kontrakt płytowy z MCA Records. W 1987 roku Body wydało swój debiutancki album studyjny. Wydane z albumu dwa single: „Middle Of the Night” i „Possession” w ogóle nie trafiły na muzyczne listy przebojów.  

 W tym samym roku siostry Body pojawiły się na albumie muzyka jazzowego George'a Howarda „A Nice Place to Be” w utworze „Sweetest Taboo”. Letitia śpiewała na albumach Eddiego Murphy'ego i Tamiki Patton. W 1990 roku wydały swój drugi album „Easy To Love”, który również nie znalazł się na żadnej liście przebojów. Główny singiel z albumu, będący coverem utworu The Isley Brothers z 1977 roku, „Footsteps in the Dark”, osiągnął 15. miejsce na liście Billboard’s Hot Black Singles, pozostając na liście przez 17 tygodni. 

 Kolejny singiel „Touch Me Up” osiągnął 12. miejsce na liście Billboard’s Hot Black Singles, pozostając na liście przez 16 tygodni. Ostatni singiel z albumu, „Body”, nie znalazł się na listach przebojów. W 1991 roku siostry Body pojawiły się na albumie piosenkarki Keishy Jackson „Keisha” w utworze „Call Me” (w którym Letitia została uznana za jedną z autorek piosenek). 

 W latach 1992-1994 Letitia śpiewała na albumach K.M.C. Kru, Lisa Taylor, Calloway, Kathy Sledge, Cortez, Keith Washington i Patti LaBelle. Obecnie wydaje się, że Body popadło w zapomnienie; nie wiadomo, co obecnie robią Letitia, Peggy i Francina.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Footsteps In The DarkBody02.1990--MCA 53768[written by R. Isley, O. Isley, R. Isley, E. Isley, M. Isley, C. Jasper][produced by Angela Winbush, Ronald Isley][15[17].R&B Chart]
Touch Me UpBody07.1990--MCA 79056[written by Sami McKinney, Raymond Jones, Lori Perry][produced by Raymond Jones][12[16].R&B Chart]

Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 10 listopada 2016

David Peaston

David Peaston (ur.13 marca 1957r - zm. 1 lutego 2012r) był amerykańskim wokalistą r & b i gospel  , który w 1990 roku zdobył Soul Train Music Awards w kategorii R & B / Soul lub Rap New Artist .
Był znany głównie z singli , "Two Wrongs (Don't Make it Right)" i "Can I?" , z których ostatni został oryginalnie nagrany przez Eddie Kendricksa.
Był rodem z Saint Louis, Missouri . Jako dziecko uczęszczał do Pleasant Green Missionary Baptist Church wraz z matką, Marthą Bass , członkinią grupy gospel  The Clara Ward Singers. Jej siostra była wokalistką rhythm'n'bluesową znana jako Fontella Bass .
Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel w szkole, ale po tym jak zwolniono w 1981 roku, przeniósł się do Nowego Jorku i rozpoczął pracę jako wokalista podczas sesji nagraniowych,  w tym z Lesterem Bowie na jego albumie z  1982r albumu,  The One and Only (ECM ).
 Pod koniec lat 80-tych wygrał kilka konkursów telewizyjnego show Showtime at the Apollo , wygrywając z mocnym wydaniem " God Bless the Child ".Podpisał kontrakt z Geffen Records , a jego pierwszy singiel "Two Wrongs (Don't Make It Right)" doszedł do  3 pozycji na liście Billboard Black Singles   w 1989 roku. Miał kolejne hity na liście R & B z "Can I?" i "We're All In This Together" i wydał album, Introducing...David Peaston.
On także koncertował z Geraldem Alstonem w Europie, a także z Gladys Knight w USA, przed przejściem do wytwórni MCA   w 1991 roku, gdzie został wydany album Mixed Emotions . W 1993 roku nagrał album gospel z Fontella i Marthą Bass zatytułowany Promises: A Family Portrait Of Faith .

W latach 90-tych u Peastona zdiagnozowano cukrzycę , a w 2004r miał amputowane nogi  , zmuszające go do używania protez .
Peaston zmarł  z powodu powikłań cukrzycy w St. Louis, Missouri , w dniu 1 lutego 2012 roku, w wieku lat 54.

Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Two Wrongs (Don't Make It Right)/Thank You For The MomentDavid Peaston06.1989--Geffen 27518[written by Ralph Hawkins Jr., David Jones][produced by Michael J. Powell, Ralph Hawkins Jr., David Jones][3[17].R&B Chart]
Can I?/Eyes Of LoveDavid Peaston10.1989--Geffen 22 795[written by H. Griffith, H. Davis][produced by Michael J. Powell][14[15].R&B Chart]
We're All In This Together/Don't Say NoDavid Peaston01.1990--Geffen 19 950[written by L. Pardini, J. Pescetto, R. Vertelney][produced by Michael J. Powell][11[14].R&B Chart]
Take Me NowDavid Peaston06.1990--Geffen 19 965[77[6].R&B Chart]
StringDavid Peaston10.1991--MCA 54 215[69[4].R&B Chart]
Luxury of LoveDavid Peaston01.1992--MCA 54 314[41[10].R&B Chart]


Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Introducing...David PeastonDavid Peaston08.1989-113[18]Geffen 24 228-
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , , ,

piątek, 4 listopada 2016

Pebbles

Perri Reid (ur. jako Perri Arlette McKissack ; 29 sierpnia 1964r), znana pod swoim pseudonimem, Pebbles, amerykańska wokalistka dance-pop i urban ,a także kompozytorka . Założyła grupę TLC specjalizującą się w contemporary R & B  . Obecnie rezyduje w Atlancie -  znana jako "Sister Perri".
 Perri Arnette McKissack urodziła się w dniu 29 sierpnia 1964 roku jako jedna z czwórki rodzeństwa. Jej rozwiedziona matka utrzymywała rodzinę pracując jako kelnerka i gospodyni.Gdy miała 16 lat, lokalny muzyk zaproponował jej   umowę produkcyjną, która zdezaktualizowała się kilka miesięcy później, kiedy jej córka Ashley zaszła z nim w ciążę . Pebbles poślubiła ojca dziecka ale związek trwał tylko jeden rok.


Pebbles rozpoczęła karierę w 1981 roku jako wokalista w chórkach dla perkusisty, lidera  zespołu Billa Summersa i zespołu funkowego Con Funk Shun . Reid był współautorem jednego z singli Con Funk Shun , "Lovers Body".
Pracując w Oakland, Kalifornia w biurze nieruchomości,gdzie poznała   George L. Smitha. Smith sfinansował  Pebbles  80.000$  na taśmę demo i wideo dla " Mercedes Boy ". Demo i wideo doprowadziło do kontraktu z MCA. Smith i Pebbles pobrali się w 1985 roku i zamieszkali w San Francisco .
Nagrała kilka singli na własną rękę pod koniec lat 80-tych i na początku 90-tych (w tym " Girlfriend ", "Mercedes Boy", "Giving You The Benefit" i "Love Makes Things Happen").
W lipcu 1989 Pebbles poślubiła LA Reida . Założyła w Atlancie  firmę produkcyjną Pebbitone i założyła własną wytwórnię płytową,Savvy Records.
Pebbitone kierowała TLC , która podpisała kontrakt z LaFace Records , wytwórni LA Reida. Gdy TLC ogłosiła upadłość w 1995 roku, z powodu rzekomej niegospodarności Pebbles dotyczących ich funduszy,  konflikt spowodował też rozpad małżeństwa. Rozwiodła się z Reidem i Pebbitone pozwała LaFace na $ 10 milionów dolarów.
W 1997 Pebbles przeszła religijną przemianę. Pod swoim nowym pseudonimem "Sister Perri"   założyła fundację Women of God Changing Lives (WOGCL) Ministries.
W 2008 roku, po trzynastoletniej przerwie muzycznej, Reid wydała swój czwarty album i debiutancki album gospel,Prophetic Flows Vol I & II , który zadebiutował jako # 12 na Billboard Chart Gospel Album. Pebbles była związana z LA Reidem od 1989 do 1996r. W 2000 roku poślubiła byłego gracza MLB  Otisa Nixona .  Rozwiedli się w 2004. Następnie poślubiła Excela Sharieffa w 2010 roku .


Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
GirlfriendPebbles01.19888[11]5[20]MCA 53 185[written by Babyface/L.A. Reid][produced by Babyface/L.A. Reid][1[2][21].R&B Chart][24[7].Hot Disco/Dance;MCA 23 794 12"]
Mercedes BoyPebbles05.198842[4]2[18]MCA 53 279[written by Pebbles][produced by Charlie Wilson][1[1][18].R&B Chart][2[13].Hot Disco/Dance;MCA 23 838 12"]
Take Your TimePebbles07.1988--MCA 53 362[written by Danny Sembello, Donnell Spencer][produced by Charlie Wilson, Danny Sembello][3[15].R&B Chart]
Do Me RightPebbles10.1988--MCA 53 406[written by Michael Cooper, Gerald Lamar][produced by Charlie Wilson, Pebbles][67[6].R&B Chart]
Giving You The BenefitPebbles08.199073[4]4[22]MCA 53 891[written by Babyface/L.A. Reid][produced by Babyface/L.A. Reid][1[3][16].R&B Chart][10[8].Hot Disco/Dance;MCA 24 075 12"]
Love Makes Things HappenPebbles with Babyface12.1990-13[19]MCA 53 973[written by Babyface/L.A. Reid][produced by Babyface/L.A. Reid][1[2][22].R&B Chart]
BackyardPebbles with Salt-n-Pepa04.1991111[2]73[7]MCA 53 982[written by Babyface/Cheryl James/L.A. Reid][produced by Babyface/L.A. Reid][4[16].R&B Chart]
AlwaysPebbles06.1991--MCA 54 099[written by Danny Sembello, Pebbles][produced by Babyface/L.A. Reid][13[6].R&B Chart]
Are You Ready?Pebbles09.1995--MCA 54 993[written by Alex Richbourg, Artie Hoyle, Debra Killings, Jason Sylvain, Mario Winans, Pebbles][produced by Mario Winans][38[14].R&B Chart]


Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
PebblesPebbles02.198856[4]14[38]MCA 42 094[platinum-US][produced by L.A. Reid & Babyface for LaFace Productions, Charlie Wilson, Alex Brown, Andre Cymone, Paul Jackson Jr., Pebbles, Danny Sembello][5.R&B Chart]
AlwaysPebbles09.1990-37[36]MCA 10 025[gold-US][produced by L.A. Reid & Babyface, Pebbles, Daryl Simmons & Kayo][12.R&B Chart]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , , ,

czwartek, 6 października 2016

Jesse Powell

Jesse Powell  jest amerykańskim wokalistą r&b urodzonym w Gary,Indiana,nominowanym do nagrody Grammy. Dorastał śpiewając z członkami swojej rodziny w lokalnych konkursach młodych talentów.Jako nieopierzony talent spotkał na swej drodze producenta Carla Rolanda w Kansas City.
Razem rozpoczeli współpracę w Los Angeles.Przyśpieszeniem jego kariery stało się podpisanie kontraktu z Silas Records po tym jak jej szef Louis Silas, Jr. usłyszał jego śpiew.W nowej wytwórni nagrał kilka albumów,w tym,Jesse Powell [1996],'Bout It [1998] i JP. [2001].
Jest znany ze swojego hitu "You" ,który trafił do Top10 listy Hot 100 Bilboard Singles.Jest starszym bratem sióstr występujacych jako Trina & Tamara.
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz Inne listy przebojów
All i needJesse Powell 03.1996-113[8]Silas/MCA 55 136[written by Jesse Powell, Laney Stewart, Sam Salter][produced by Laney Stewart][32[20].R&B Chart]
Gloria/It's you that I needJesse Powell 08.1996-119[2]Silas/MCA 55 208[written by Emanuel "E.J." Johnson ,Michael Stokes][produced by Michael Stokes][51[14].R&B Chart]
I wasn't with itJesse Powell 08.1998-85[9]Silas/MCA 55 457[written by Eric Jackson ,Joey Elias][produced by Jon-John Robinson][25[18].R&B Chart]
YouJesse Powell 02.1999-10[20]Silas/MCA 55 500[written by Jesse Powell, Carl Roland][produced by Carl Roland][2[32].R&B Chart]
If IJesse Powell 02.2001--Silas/MCA [58[15].R&B Chart]
Something in the PastJesse Powell 08.2001--Silas/MCA [written by Al Hudson, Al Perkins & Cuba Gregory][67[12].R&B Chart]
By the WayJesse Powell 10.2003--D3/Riviera 9922[written by Gavin Rhone, Carl Roland & Charles Jordan][99[1].R&B Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
'Bout itJesse Powell02.1999-63[21]Silas 11 789[gold-US][15.R&B Chart]
JPJesse Powell04.2001-71[7]Silas 11 2401[produced by Tim & Bob, Fred "Uncle Freddie" Jerkins III, Curtis "Fitz" Williams, Randy Jackson, Shep Crawford, Curtis Williams, Armando Colon, Damon Thomas, Jesse Powell][18.R&B Chart]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , , ,

środa, 7 września 2016

A House

A House, grupa irlandzka. Powstała w kwietniu 1985r w Dublinie. Pierwszy skład: Dave Couse - voc, g, Fergal Bunbury - g, Martin Healy - b, Dermot Wylie - dr.W 1991r odszedł Wylie. Niebawem współpracę z nią nawiązał Dave Dawson - dr, David Morrissey - k i Susan Kavanagh - voc.
Zwróciła na siebie uwagę koncertując u boku The Waterboys. Pierwsze single - Kick Me Again Jesus/When I Change z marca 1987r i Snowball Down/Y.O.U. z czerwca tego roku - nagrała i wydała własnym kosztem (z nalepką R.I.P.).

 Dostrzeżona przez firmę blanco y negro, już dla niej zrealizowała następne płyty: single Heart Happy/Pretty
Something z listopada 1987r i Call Me Blue/Freak Out z czerwca tego roku,I'll Always Be Grateful/Funny Man z września 1988r i I Think I'm Going Mad/I Want Too Much z kwietnia 1990 oraz albumy „On Our Big Fat Merry-Go- Round" z października 1988r i „I Want Too Much" z maja 1990r.
Zaprezentowała się w zgrabnym, chwytliwym, ale chwilami pełnym niepokoju, intrygującym pod względem
literackim repertuarze rockowym z naleciałościami popowymi i folkowymi, porównywanym do dokonań U2, np. Call Me Blue, That's Not The Truth,I Want To Kill Something, The Patron Saint Of Mediocrity, I Think I'm Going Mad.
Niestety nie odniosła większego sukcesu i w 1990r jej umowa z blanco y negro wygasła. Związała się wtedy
z matą niezależną firmą Setanta. Pierwszymi owocami współpracy z nią były czwórki „Doodle" z listopada 1990r i „Bingo Spinster" z września 1991r.
 Ale dopiero następne płyty, nagrane przy pomocy Edwyna Collinsa jako producenta lub współproducenta, przyniosły jej pewną popularność. Były to albumy "I Am The Greatest" z października 1991r i "Wide Eyed And Ignorant" z lipca 1994r oraz towarzyszące im single You're Too Young/Take It Easy On Me ze stycznia 1992r,Endless Art/More Endless Art z czerwca,Take It Easy On Me/Love You z sierpnia i When I first Saw You/I Want To kill Something/Second Wind  z września tego roku oraz Why Me/I Hope I'm Wrong/My Heart Bleeds For You z czerwca 1994r i Here Come The Good Times/ChiIdren Of The Revolution (przeróbka przeboju T. Rex)// Feel Love (przeróbka przeboju Donny Summer) z września tego roku.
 W okresie późniejszym jej kariera się załamała - płyta „No More Apologies" z września 1996r nie zdobyła uznania słuchaczy.
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Endless Art/Slipping AwayA House06.199246[3]-Setanta AHOU 1[written by A House (Dave Couse/Fergal Bunbury/Martin Healy)][produced by Edwyn Collins]
Take It Easy On Me/I Love YouA House08.199255[2]-Setanta AHOU 2[written by A House (Dave Couse/Fergal Bunbury/Martin Healy)][produced by Edwyn Collins]
Why Me?A House06.199452[2]-Parlophone AHOU 4 [written by A House (Dave Couse/Fergal Bunbury/Martin Healy)][produced by Phil Thornalley]
Here Come the Good Times (Part 1)A House10.199437[2]-Setanta AHOUS 5[written by A House (Dave Couse/Fergal Bunbury/Martin Healy)][produced by Phil Thornalley]
Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Wide-Eyed and IgnorantA House.1994150[1]- EMI 7243 829355 2 0 [produced by Edwyn Collins]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , , , , ,

piątek, 17 czerwca 2016

Tom Petty And The Heartbreakers

Zespół The Heartbreakers powstał w 1971 r. po rozwiązaniu Mudcrutch — pierwszej profesjonalnej grupy Petty'ego. Oprócz Toma Petty'ego (ur. 20.10.1953 r. w Gainsville na Florydzie w USA; gitara) w jego składzie znaleźli się: Mike Campbell (ur. 1.02.1954 r. w Panama City na Florydzie; gitara), Benmont Tench (ur. 7.09.1954 r. w Gainesville; instr. klawiszowe), Stan Lynch (ur. 21.05.1955 r. w Gainesville; perkusja) i Ron Blair (ur. 16.09.1952 r. w Macon w stanie Georgia; bas). Szczycący się brzmieniem gitary Rickenbacker i potężnego głosu Rogera McGuinna debiutancki album Petty'ego został przyjęty szczególnie ciepło w Wielkiej Brytanii, gdzie muzyka ocierająca się w jakimkolwiek stopniu o dokonania The Byrds mogła liczyć na zainteresowanie publiczności. Sam McGuinn nagrał później kompozycję "American Girl", doskonale naśladując Petty'ego. Zwarta, pełna konsekwencji rockowa formuła tego pierwszego albumu kryła w sobie sporo obietnic, dzięki którym płyta — w rok po wydaniu — utorowała sobie drogę na amerykańską listę przebojów.
Otrzymawszy pełne zachwytu recenzje po swojej wizycie w Europie, Petty zarejestrował swój kolejny album Youre Gonna Get It, który został równie entuzjastycznie przyjęty przez krytyków. Rockowe kompozycje Petty'ego znajdowały bowiem uznanie zarówno u miłośników nowej fali, jak i u wielbicieli rocka rodem z zachodniego wybrzeża Ameryki. Po długotrwałych procesach sądowych i złożeniu przez gitarzystę oświadczenia o bankructwie na rynku pojawił się kolejny longplay artysty Damn The Torpedoes. Dzięki niemu mógł liczyć na świeży dopływ gotówki. Przed dotarciem na pierwsze miejsce amerykańskich notowań płytę powstrzymała jedynie grupa Pink Floyd, a i tak longplay zyskał status "platynowej płyty". Kolejne propozycje Petty'ego były równie udane, nie odnosiły jednak równie wielkich sukcesów.
W 1981 r. w duecie ze Stevie Nicks zarejestrował kompozycję "Stop Draggin' My Heart Around", której towarzyszył teledysk nakręcony według najlepszych reguł MTV. Z kolei w 1983 r. Petty był jednym z grupy artystów, którzy zachęcili Dela Shannona do powrotu do studia nagraniowego, produkując jego album Drop Down And Get Me.
Rok 1985 zaznaczył się kolejnym sukcesem artysty, który nagrał spory przebój „Don't Come Around Here No More". W towarzyszącym mu wideoklipie "Alicja w Krainie Czarów" Petty wystąpił w roli Szalonego Kapelusznika. W lipcu tego samego roku pojawił się również na słynnym koncercie "Live Aid" w Filadelfii. Rok później ponownie połączył siły ze Stevie Nicks, nagrywając nową wersję słynnego przeboju The Searchers "Needles And Pins". Przez cały czas pozostawał w bardzo ciepłych stosunkach z Bobem Dylanem: razem wyjeżdżali w trasy, Petty występował gościnnie na jego albumach i wspólnie z nim pisał. W 1988 r. nawiązał współpracę z Jeffem Lynne'em. Zaowocowała ona założeniem grupy The Trayeling Wilburys, w składzie której oprócz Petty'ego i Lynne'a znaleźli się również George Harrison, Roy Orbison i Bob Dylan.
Swój sukces na kapryśnym rynku muzycznym Petty zawdzięcza głównie graniu prostego, bezpretensjonalnego rocka, a sam pozostaje jednym z najbardziej twórczych artystów, jakich w ostatnich latach zrodziła Ameryka. Jego album solowy Full Moon Fever, na którym zamieścił wierną kopię utworu z repertuaru Gene'a Clarka "Feel A Whole Lot Better" spotkał się z bardzo ciepłym przyjęciem.
W 1991 r. Petty zaprezentował jedno ze swoich najbardziej udanych dzieł, płytę Into The Great Wide Open. To perfekcyjne wydawnictwo wyprodukowane przez Jeffa Lynne'a potwierdziło wielki telent Petty'ego w tworzeniu chwytliwych melodii i refrenów, prezentując również szeroką gamę muzycznych wpływów: od The Beatles i The Byrds po R.E.M. i The Searchers. Swoją wysoką klasę artysta potwierdził także na następnym albumie.

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Anything that's rock'n'roll/Fooled Again (I Don't Like It) (Live)Tom Petty And The Heartbreakers06.197736[3]-Shelter WIP 6396 [UK][written by Tom Petty][produced by Denny Cordell]
American girl/Fooled Again (I Don't Like It)Tom Petty And The Heartbreakers08.197740[5]-Shelter WIP6 403[written by Tom Petty][produced by Denny Cordell]
Breakdown/Fooled again [I don't like it]Tom Petty And The Heartbreakers11.1977-40[17]Shelter 62 008[written by Tom Petty][produced by Denny Cordell]
I need to know/No second thoughtsTom Petty And The Heartbreakers06.1978-41[10]Shelter 62 010[written by Tom Petty][produced by Denny Cordell,,Noah Shark,Tom Petty]
Listen to her heart/I don't know what to say to youTom Petty 09.1978-59[6]Shelter 62 011[written by Tom Petty][produced by Denny Cordell,,Noah Shark,Tom Petty]
Don't do me like that/Casa degaTom Petty And The Heartbreakers11.1979-10[18]Backstreet 41 138[written by Tom Petty][produced by Jimmy Iovine,Tom Petty]
Refugee/It's rainin' againTom Petty And The Heartbreakers01.1980-15[14]Backstreet 41 169[written by Tom Petty, Mike Campbell][produced by Jimmy Iovine,Tom Petty]
Here comes my girl/Louisiana girlTom Petty And The Heartbreakers04.1980-59[7]Backstreet 41 227[written by Tom Petty, Mike Campbell][produced by Jimmy Iovine,Tom Petty]
The waiting/NightwatchmanTom Petty And The Heartbreakers05.1981-19[13]Backstreet 51 100[written by Tom Petty][produced by Jimmy Iovine,Tom Petty][1[6].Album Rock Tracks]
Stop draggin' my heart around/Kind of woman [S.Nicks]Steve Nicks with Tom Petty And The Heartbreakers07.198150[4]3[21]Modern 7336[written by Tom Petty, Mike Campbell][produced by Jimmy Iovine,Tom Petty]
A woman in love [It's not me]/Gator on the lawnTom Petty And The Heartbreakers08.1981-79[6]Backstreet 51 136[written by Tom Petty, Mike Campbell][produced by Jimmy Iovine,Tom Petty]
You got lucky/Between two worldsTom Petty And The Heartbreakers11.1982-20[18]Backstreet 52 144[written by Tom Petty, Mike Campbell][produced by Jimmy Iovine, Tom Petty][1[3].Album Rock Tracks]
Change of heart/Heartbreakers beach partyTom Petty And The Heartbreakers02.1983-21[11]Backstreet 52 181[written by Tom Petty][produced by Jimmy Iovine,Tom Petty]
Don't come around here no more/TrailerTom Petty And The Heartbreakers03.198550[4]13[14]MCA 52 496[written by Tom Petty,David Stewart][produced by Jimmy Iovine,Tom Petty,David Stewart]
Make it better [Forget about me]/Cracking upTom Petty And The Heartbreakers06.1985-54[8]MCA 52 605[written by Tom Petty,David Stewart][produced by Jimmy Iovine,Tom Petty,David Stewart]
Rebels/Southern accentsTom Petty And The Heartbreakers08.1985-74[5]MCA 52 658[written by Tom Petty][produced by Jimmy Iovine,Tom Petty,David Stewart]
Needles and pins/Spike [live]Tom Petty And The Heartbreakers with Stevie Nicks02.1986-37[9]MCA 52 772[written by Sonny Bono/Jack Nitzsche][produced by Jimmy Iovine,Mike Campbell]
Jammin' me/Make that connectionTom Petty And The Heartbreakers04.1987-18[12]MCA 53 065[written by Mike Campbell/Bob Dylan/Tom Petty][produced by Jimmy Iovine,Mike Campbell][1[4].Album Rock Tracks]
I won't back down/The apartment songTom Petty And The Heartbreakers04.198928[10]12[15]MCA 53 369[written by Jeff Lynne/Tom Petty][produced by Jeff Lynne][1[5].Album Rock Tracks]
Runnin' down a dream/Alright for nowTom Petty 07.198955[5]23[14]MCA 53 682[written by Mike Campbell/Jeff Lynne/Tom Petty][produced by Jeff Lynne][1[1].Album Rock Tracks]
Free fallin'/Down the lineTom Petty11.198959[12]7[21]MCA 53 748[written by Jeff Lynne/Tom Petty][produced by Jeff Lynne][1[1].Album Rock Tracks]
A face in the crowd/A mind with a heart of it's ownTom Petty03.199093[2]46[8]MCA 53 781[written by Jeff Lynne/Tom Petty][produced by Jeff Lynne]
Larning to fly/Too good to be trueTom Petty And The Heartbreakers06.199146[4] side B:34[3]28[14]MCA 54 124[written by Jeff Lynne/Tom Petty][produced by Jeff Lynne/Tom Petty/Mike Campbell][1[6].Album Rock Tracks]
Into the great wide open/Makin' some noiseTom Petty And The Heartbreakers11.1991-92[5]MCA 54 131[written by Mike Campbell/Tom Petty][produced by Jeff Lynne/Tom Petty/Mike Campbell]
Something in the air/The waitingTom Petty And The Heartbreakers10.199353[2]-MCA MCS 1945 [UK][written by Speedy Keene][produced by Rick Rubin/Tom Petty/Mike Campbell]
Mary Jane's last dance/The waitingTom Petty And The Heartbreakers12.199352[3][03.94]14[20]MCA 54 732[written by Tom Petty][produced by Rick Rubin/Tom Petty/Mike Campbell][1[2].Album Rock Tracks]
American girl/Think about meTom Petty And The Heartbreakers05.1994-109[5]MCA 54 843-
You don't know how it feels/Girl on LSDTom Petty12.1994119[2]13[22]Warner 18 030[written by Tom Petty][produced by Rick Rubin][1[1].Album Rock Tracks]
You wreck me/Cabin down belowTom Petty02.1995101[2]-Warners W 0283 [UK][1[1].Album Rock Tracks]
It's good to be king/Cabin down below [acoustic]Tom Petty04.1995-68[8]Warner 17 925[written by Tom Petty][produced by Rick Rubin]
WallsTom Petty And The Heartbreakers09.1996-69[4]Warner 17 593[written by Tom Petty][produced by Rick Rubin/Tom Petty/Mike Campbell][piosenka z filmu "She's the one"]
Free girl nowTom Petty And The Heartbreakers03.1999-120[4]album cut-
Saving GraceTom Petty08.2006198[1]100[1]American/Warner Bros.[written by Tom Petty][produced by Jeff Lynne/Tom Petty/Mike Campbell]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Tom Petty And The HeartbreakersTom Petty And The Heartbreakers09.197724[12]55[42]Shelter 52 006[gold-US][produced by Denny Cordell]
You're gonna get it !Tom Petty And The Heartbreakers06.197834[5]23[24]Shelter 52 029[gold-US][produced by Denny Cordell/Noah Shark/Tom Petty]
Damn in torpedoesTom Petty And The Heartbreakers11.197957[4]2[66]Backstreet 5105[2x-platinum-US][produced by Jimmy Iovine/Tom Petty]
Hard promisesTom Petty And The Heartbreakers05.198132[5]5[31]Backstreet 5160[platinum-US][produced by Jimmy Iovine/Tom Petty]
Long after darkTom Petty And The Heartbreakers11.198245[4]9[32]Backstreet 5360[gold-US][produced by Jimmy Iovine/Tom Petty]
Southern accentsTom Petty And The Heartbreakers04.198523[6]7[32]MCA 5486[platinum-US][produced by Tom Petty/Jimmy Iovine/Mike Campbell/David Stewart/Robbie Robertson]
Pack up the plantation-Live!Tom Petty And The Heartbreakers12.1985-22[26]MCA 8021[produced by Tom Petty/Mike Campbell]
Let me up [I've had enough]Tom Petty And The Heartbreakers05.198759[2]20[20]MCA 5836[gold-US][produced by Tom Petty/Mike Campbell]
Fool moon feverTom Petty05.19898[16]3[75]MCA 6253[5x-platinum-US][produced by Jeff Lynne/Tom Petty/Mike Campbell]
Into the great wide openTom Petty And The Heartbreakers07.19913[18]13[41]MCA 10 317[2x-platinum-US][produced by Jeff Lynne/Tom Petty/Mike Campbell]
Greatest HitsTom Petty And The Heartbreakers12.199310[56]5[278]MCA 10 813[10x-platinum-US][gold-UK][produced by Denny Cordell/Jeff Lynne/Jimmy Iovine/Mike Campbell/Rick Rubin/Tom Petty]
WildflowersTom Petty11.199436[9]8[53]Warner 45 759[3x-platinum-US][produced by Mike Campbell/Rick Rubin/Tom Petty]
She's the one [OST]Tom Petty And The Heartbreakers08.199637[3]15[14]Warner 46 285[gold-US][produced by Tom Petty/Rick Rubin/Mike Campbell]
EchoTom Petty And The Heartbreakers05.199943[4]10[23]Warner 47 294[gold-US][produced by Tom Petty/Rick Rubin/Mike Campbell]
Anthology:Through the yearsTom Petty And The Heartbreakers11.200014[15]109[4]MCA 1701777-
The last DJTom Petty And The Heartbreakers10.2002179[1]9[12]Warner 47 955[produced by George Drakoulias/Tom Petty/Mike Campbell]
Highway companionTom Petty 08.200656[5]4[12]American Recordings 9362442852 [UK][produced by Jeff Lynne/Tom Petty]
The Live AnthologyTom Petty And The Heartbreakers12.2009-51[7]Reprise[produced by Tom Petty/Mike Campbell/Ryan Ulyate]
MojoTom Petty And The Heartbreakers07.201038[4]2[18]Reprise 9362496680 [UK][produced by Tom Petty/Mike Campbell/Ryan Ulyate]
Hypnotic EyeTom Petty And The Heartbreakers07.20147[6]1Reprise 9362493730 [UK][produced by Tom Petty, Mike Campbell, Ryan Ulyate]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , ,

czwartek, 26 maja 2016

Phantom Planet

PHANTOM PLANET BEDĄ NAPRAWDĘ WIELCY... jeżeli nie przestaną jeść tyle ile teraz. Nagrywając swój debiutancki album "The Guest" muzycy pochłaniali każdego dnia średnio 10 kilogramów pożywienia. W sumie daje to 380 kilo zjedzonych hamburgerów, pizzy, sushi, tacos, hot dogów, kurczaków z rożna, chipsów i tabliczek czekolady. "Od kiedy założyliśmy ten zespół, nie potrafimy pohamować swoich apetytów!" – mówi wokalista Alex Greenwald.
"The Guest" to mieszanka młodzieńczej energii i melodii współczesnych gitar w połączeniu z nastrojowymi samplami. Zainspirowani brzmieniem Elvisa Costello, The Attractions, U2, Air i The Flaming Lips, Phantom Planet stworzyli album który nie pozwala jednoznacznie przydzielić zespołu do określonej kategorii muzycznej. "Bardzo zmieniliśmy się od czasu naszego debiutanckiego krążka" mówi Greenwald. "Wtedy byliśmy jak dzieciaki, którym dopiero co wręczono prawo jazdy. Teraz, cztery lata później, już z odebranym prawem jazdy chcemy skupić się na prawdziwym rock and rollu."
Czasi pomiędzy nagrywaniem płyt minął zespołowi na angażowaniu się w rozmaite, ciekawe projekty. Greenwald robił filmy reklamowe i wystąpił w niezależnej produkcji "Donnie Darko", jak również razem z grupą Rilo Kiley nagrał piosenkę na ścieżkę dźwiękową do MTV’s "Undressed". Jason Schwartzman zagrał w kilku filmach, w tym "Slackers" czy komedii "Spun" (główna rola). Jacques Brautbar ukończył na kierunku muzycznym University Of Southern California – co jest sporym osiągnięciem, szczególnie że wydział ten kończy rocznie tylko siedmiu studentów. Darren Robinson poznawał tajniki ProToolsów i opiekował się stroną internetową zespołu. Sam Farrar wyprodukował w Los Angeles płytę grupy Rooney, która ma ukazać się jeszcze w tym roku.
Prace nad "The Guest" rozpoczęły się już w styczniu 2001 roku, pod czujnym okiem producentów Mitchella Frooma (Tom Waits, Crowded House, Cibo Matto, Elvis Costello czy Paul McCartney) i Tchada Blake’a (Pearl Jam, Peter Gabriel i Sheryl Crow). Alex opowiada o procesie powstawania płyty: "Mitchell i Tchad pomogli wycisnąć z nas naprawdę to, co najlepsze. Bardzo często mieliśmy całą masę pomysłów – i równie często któremuś z nas się one jednak nie podobały – ale to oni powodowali, że efekt końcowy był dziesięć razy lepszy od tego, czego się spodziewaliśmy". "Ekipa produkcyjna była niesamowita – dodaje perkusista Jason Schwartzman. "Pierwszego dnia nasze studio było sterylnie czystym i wyjątkowo nieprzyjemnym miejscem. Więc Mitchell i Tchad pozwolili nam urządzić je tak, jak chcemy. Żebyśmy czuli się jak u siebie w domu. Skończyło się więc na ogromnym akwarium na środku studia, flądrą, niebiesko-zielonymi światłami i liśćmi palmowymi zwisającymi z sufitu. Alex określił to jako Kalifornię po powodzi i trzęsieniu ziemi." Cóż, album który nagrali jest na tyle mocny, że przetrwa choćby tysiąc trzęsień ziemi. Ostateczne efekty zadziwiły nawet parę takich producentów - wyjadaczy, jak Mitchell i Tchad. Siła i energia całej płyty ujawnia się już w otwierającym ją kawałku "California", pierwszym singlu. Podobnie porywający jest "Lonely Day" czy akustyczny "One Ray Of Sunlight". A "Anthem" , prawdziwa perła na płycie, przekazuje jedną, istotną informację: ci kolesie już wkrótce będą wielkimi graczami na tej scenie. Oczywiście jeśli wcześniej nie umrą z przejedzenia. Phantom Planet to Jacques Brautbar (gitara, wokal), Sam Farrar (gitara basowa, wokal), Alex Greenwald (główny wokal, gitara), Darren Robinson (gitara) i Jason Schwartzman (perkusja) i możecie ich usłyszeć na albumie "The Guest" który w połowie lipca ’02 pojawi się w polskich sklepach.


Żródło:
[Sony Music-Polska] 


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
CaliforniaPhantom Planet04.200283[2]35.Modern Rock TracksEpic 672667 7[written by Jason Schwartzman,Alex Greenwald][produced by Mitchell Froom, Tchad Blake]
CaliforniaPhantom Planet03.20059[52]-Epic 675778 1[written by Jason Schwartzman,Alex Greenwald][produced by Mitchell Froom, Tchad Blake]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
GuestPhantom Planet02.2002-133[6]Daylight 62066[produced by Mitchell Froom, Tchad Blake]
Phantom PlanetPhantom Planet01.2004-95[3]Daylight 86 964[produced by Dave Fridmann]
Raise the DeadPhantom Planet04.2008-119Fueled By Ramen 442236-1[produced by Tony Berg]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , ,

sobota, 6 lutego 2016

Real Thing

Brytyjska grupa z Liverpoolu sięgająca korzeniami do eksplozji brzmienia Mersey w latach 60. Jej wokalista Eddie Amoo debiutował w zespole The Chants, którego błyskotliwe beatowe single zdobyły zasłużone uznanie, choć żaden z nich nie trafił na listy przebojów.
Zmiany wytwórni nie przynosiły efektu, aż wreszcie The Chants zdecydowali się porzucić pechową nazwę. Jako The Real Thing zadebiutowali w 1976 r. singlem "You To Me Are Everything", trafiając od razu na szczyt brytyjskiej Top 20. Kolejne nagranie "Can't Get By Without You" utrzymane było w podobnej popowo-soulowej manierze, przyjmowanej coraz chłodniej przez publiczność.
Krótkotrwały powrót na listy bestsellerów nastąpi} w 1979 r. za sprawą inspirowanego filmem "Gwiezdne wojny" tematu "Can You Feel The Force", popularnym w kręgach bywalców brytyjskich dyskotek. Późniejszym nagraniom The Real Thing wiodło się gorzej, choć remiksy dwóch pierwszych przebojów powróciły do Top 10 w dziesięć lat po ich oryginalnych wersjach.
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
You to me are everything/Keep An Eye (On Your Best Friend)Real Thing06.19761[3][24]64[8]Pye 7N 25 709[silver -UK][written by Ken Gold/Michael Denne][produced by Ken Gold]
Can' t get by without you/(He's Just A) MoneymakerReal Thing09.19762[10]-Pye 7N 45 618[written by Ken Gold/Michael Denne][produced by Ken Gold]
You' ll never know what you' re missing/Love Is A PlaygroundReal Thing02.197716[9]-Pye 7N 45 662[written by Chris Amoo, Eddie Amoo][produced by Chris Amoo, Eddie Amoo, Dennis Weinreich]
Love' s such a wonderful thing/Topsy TurvyReal Thing08.197733[5]-Pye 7N 45 701[written by Chris Amoo, Eddie Amoo][produced by Chris Amoo, Eddie Amoo]
Whenever you want my love/Stanhope StreetReal Thing03.197818[9]-Pye 7N 46 045[written by K. Gold, M. Denne][produced by Ken Gold]
Let' s go disco/Plastic ManReal Thing06.197839[7]-Pye 7N 46 078[written by Biddu][produced by Biddu]
Rainin' through my sunshine/Lady I Love You All The TimeReal Thing08.197840[8]-Pye 7N 46 113[written by Chris Amoo, Eddie Amoo][produced by Ken Gold]
Can you feel the force/Children Of The GhettoReal Thing02.19795[17]-Pye 7N 46 147[written by Chris Amoo/Eddie Amoo][produced by Ken Gold]
Boogie down [Get funky now]Real Thing07.197933[6]-Pye 7P 109[written by Chris Amoo, Eddie Amoo][produced by J. P. Iliesco, Chris Amoo, Eddie Amoo]
She' s just a groovy freak/It's The Real ThingReal Thing11.198052[4]-Calibre CAB 105[written by Chris Amoo, Eddie Amoo][produced by James Mtume, Reggie Lucas]
You to me are everything [The decade remix 76-86]/Foot Tappin'Real Thing03.19865[9]-PRT 7P 349[written by Ken Gold, Micky Denne][produced by Ken Gold]
Can' t get by without you [The second decade remix]/She's A Groovy FreakReal Thing05.19866[13]-PRT 7P 352[written by Ken Gold, Micky Denne][produced by Ken Gold]
Can you feel the force [' 86 remix]/Love's Such A Wonderful ThingReal Thing08.198624[4]-PRT 7P 358[written by Chris Amoo, Eddie Amoo][produced by Ken Gold]
Straight to the heart/MystiqueReal Thing10.198671[2]-Jive JIVE 129[written by R. J. Smith, M. Denner][produced by Jon Astrop]
So much love to giveFreeloaders feat Real Thing04.20059[1]-All Around The World 12GLOBE 412[ Producer: Longworth/O'Toole ][ Composer: Eddie Amoo/Chris Amoo]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Real ThingReal Thing11.197634[3]-Pye NSPL 18 507[produced by Jerome Rimson, Ken Gold]
Can you feel the forceReal Thing04.197973[1]-Pye NSPH 18 601[produced by Ken Gold]
20 greatest hitsReal Thing05.198056[2]-K-Tel NE 1073[produced by Biddu , Chris Amoo, Eddie Amoo , Jean Phillipe Iliesco, Jerome Rimson , Ken Gold]
Best Of The Real ThingReal Thing07.198624[11]-West Five NRT 1[produced by Chris Amoo, Eddie Amoo , Ken Gold]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , , , , ,

wtorek, 26 stycznia 2016

Poco

Amerykańska grupa założona latem 1968 r. jako Pogo na zgliszczach formacji Buffalo Springfield, która obok The Byrds ponosi odpowiedzialność za stworzenie country rocka. W jej składzie znaleźli się: Richie Furay (ur. 9.05.1944 r. w Yellow Springs w stanie Ohio; śpiew, gitara), Randy Meisner (ur. 8.03.1946 r. w Scottsbluff w stanie Nebraska; śpiew, bas), George Grantham (ur. 20.11.1947 r. w Cordell w Oklahomie; perkusja, śpiew), Jim Messina (ur. 30.10.1947 r. w Harlingen w Teksasie; śpiew, gitara) i Rusty Young (ur. 23.02.1946 r. w Long Beach w Kalifornii; śpiew, gitara pedał steel).
Po sprzeciwach ze strony Walta Kelly'ego, właściciela praw autorskich do bohatera komiksu — ludzika Pogo, muzycy zdecydowali się przyjąć o wiele lepiej brzmiącą nazwę — Poco. W kategoriach muzycznych słowo to oznacza "trochę" lub "po trosze". Debiutancki album formacji Pickin' Up The Pieces był o wiele bardziej country niż rockowy, ale pochwalne recenzje krytyków uczyniły z Poco niezaprzeczalnych liderów country rocka. Po sporach wewnątrz zespołu kolegów opuścił Meisner (później założył The Eagles), a pozostała czwórka zarejestrowała longplay Poco. Także i on spotkał się z uznaniem krytyków i publiczności, plasując się w okolicach 50. miejsca amerykańskich zestawień. Wizytówką płyty była zajmująca całą stronę głównie instrumentalna, z elementami muzyki latynoskiej, suita "El Tonto De Nadie Regresa". Rusty Young wykorzystał w niej w pełni wszystkie możliwości drzemiące w gitarze pedał steel, stając się jednym z najlepszych w kraju muzyków grających na tym instrumencie.
Niezwykle dynamiczny trzeci album Deliverin' trafił do Top 30 amerykańskiej listy bestsellerów, a nagrano go już z udziałem nowych utalentowanych muzyków: Timothy'ego B. Schmita (ur. 30.10.1947 r. w Sacramento w Kalifornii; bas, śpiew) i Paula Cottona (ur. 26.02.1943 r. w Los Angeles; gitara, śpiew) — byłego członka Illinois Speed Press. Niebawem jednak z zespołu odszedł Jim Messina, który nawiązał owocną współpracę z Kennym Logginsem, tworząc z nim duet Loggins And Messina. Nowy skład umocnił swoją pozycję albumem From The Inside, ale największy sukces odniósł bez wątpienia płytą A Good Feelin' To Know.
Zamieszczono na niej kilka z najlepszych kompozycji w dorobku Furaya, a całość pozbawiona była słabych momentów. Wyróżnić należy jednak utwór tytułowy i wysublimowaną kompozycję "I Can See Everything". Na albumie Crazy Eyes znalazł się inny klasyczny utwór Furaya, 10-minutowa kompozycja tytułowa. Wkrótce potem Richie dał się skusić lukratywną propozycją dołączenia do planowanej supergrupy, w której miał występować z Chrisem Hillmanem i J.D. Southerem.
Tymczasem Poco nagrywali dalej udane albumy, choć rozchodziły się one już w mniejszej liczbie egzemplarzy, a miano najpopularniejszego zespołu countryrockowego zdobyli, otwierający niegdyś koncerty Poco, The Eagles. W połowie lat 70-tych stabilny skład obejmujący Cottona, Schmita, Granthama i Younga nagrał trzy doskonałe albumy: Head Over Heels, Rose Of Cimarron i Indian Summer. Każdy z nich był doskonale wyprodukowany i prezentował wysokie umiejętności wszystkich członków zespołu. Nie wiadomo więc, dlaczego żadnej z płyt nie udało się trafić do Top 40 amerykańskiej listy przebojów. W konsekwencji także i Schmit nie potrafił się oprzeć interesującej propozycji i dołączył do odnoszących gigantyczne sukcesy The Eagles.
Wkrótce po nim szeregi Poco opuścił Grantham i przyszłość grupy zaczęła się malować w zdecydowanie mrocznych barwach. Dołączenie do składu dwóch angielskich muzyków: Charliego Harrisona (bas, śpiew) i Steve'a Chapmana (perkusja, śpiew) zakrawało na artystyczne samobójstwo, lecz po dokooptowaniu amerykańskiego keyboardzisty Kima Bullarda, Poco wydali w 1978 r. album Legend. I tak sprawiedliwości stało się zadość; płyta trafiła do Top 20 amerykańskiej listy bestesellerów, sprzedano ją w liczbie kilku milionów egzemplarzy i przyniosła dwa przebojowe single: "Crazy Love" i "Heart Of The Night".
Nowy skład nagrał jeszcze cztery albumy, które odnosiły jednak coraz mniejsze sukcesy. Na zarejestrowanym w 1982 r. Ghost Town Poco zabrzmieli szczególnie blado i wyglądało na to, że cała magia uleciała na dobre. W 1984 r. na rynku pojawił się wynikający z kontraktowych zobowiązań album Inamorata. Szczęśliwi fani znów oglądali razem Richiego Furaya, Granthama i Schmita, ale mimo że płyta brzmiała doskonale, sprzedawała się słabo.
Członkowie Poco podjęli wówczas decyzje o zakończeniu działalności. Pięć lat później pojawiły się pogłoski o możliwym reaktywowaniu zespołu. Furay, Messina, Meisner, Grantham i Young powrócili pełnym radości albumem Legacy. Po latach rozczarowań okazał się największym sukcesem grupy, przynosząc kilka przebojowych singli. Obok The Eagles Poco pozostają niedościgłymi mistrzami country rocka.

,
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
You Better Think Twice / Anyway Bye ByePoco10.1970-72[8]Epic 10636[written by Jim Messina][produced by Jim Messina]
C'mon / I Guess You Made ItPoco03.1971-69[7]Epic 10714[written by Richie Furay][produced by Jim Messina]
Just for Me and You / Ol' ForgiverPoco11.1971-110[3]Epic 10804[written by Richie Furay][produced by Steve Cropper]
Keep on Tryin' / Georgia, Bind My TiesPoco09.1975-50[9]ABC 12 126[written by Timothy B. Schmit,Tim Schmit][produced by Poco,Mark Harman]
Rose of Cimarron / Tulsa TurnaroundPoco08.1976-94[1]ABC 12 204[written by Rusty Young][produced by Poco,Mark Harman]
Indian Summer / Me and YouPoco08.1977-50[8]ABC 12 295[written by Paul Cotton][produced by Poco,Mark Harman]
Crazy Love / BarbadosPoco01.1979-17[14]ABC 12 439[written by Rusty Young][produced by Richard Sanford Orshoff][1[5].Adult Contemporary Chart]
Heart of the Night / The Last GoodbyePoco05.1979-20[14]MCA 41 023[written by Paul Cotton][produced by Richard Sanford Orshoff]
Legend / Indian SummerPoco09.1979-103[2]MCA 41 103[written by Rusty Young][produced by Richard Sanford Orshoff]
Under the Gun / ReputationPoco07.1980-48[10]MCA 41 269[written by Paul Cotton][produced by Mike Flicker]
Midnight Rain / Fool's ParadisePoco10.1980-74[4]MCA 41 326[written by Paul Cotton][produced by Mike Flicker]
Sea of Heartbreak / Feudin'Poco04.1982-109[1]MCA 52 001[written by Hal David,Paul Hampton][produced by Mike Flicker][#21 hit for Don Gibson in 1961]
Ghost Town / High SierraPoco10.1982-108[2]Atlantic 89 970[written by Rusty Young][produced by Poco,John Mills]
Shoot for the Moon / The Midnight RodeoPoco12.1982-50[13]Atlantic 89 919[written by Rusty Young][produced by Poco,John Mills]
Days Gone By / DaylightPoco04.1984-80[5]Atlantic 89 674[written by Paul Cotton][produced by Rusty Young,Paul Cotton]
Call It Love / Lovin' You Every MinutePoco08.1989-18[16]RCA 9038[written by Billy Crain,Jim Messina,Rick Lonow,Ronnie Guilbeau][produced by David Cole]
Nothin' to Hide / If It Wasn't for YouPoco12.1989-39[12]RCA 9131[written by Bruce Gaitsch,Richard Marx][produced by Richard Marxs]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Pickin' Up the PiecesPoco05.1969-63[21]Epic 26 460[produced by Jim Messina]
PocoPoco05.1970-58[19]Epic 26 522[produced by Jim Messina]
Deliverin'Poco02.1971-26[21]Epic 30 209[produced by Jim Messina]
From the InsidePoco09.1971-52[11]Epic 30 753[produced by Steve Cropper]
A Good Feelin' to KnowPoco11.1972-69[20]Epic 31 601[produced by Jack Richardson, Jim Mason]
Crazy EyesPoco09.1973-38[23]Epic 32 354[produced by Jack Richardson]
SevenPoco04.1974-68[13]Epic 32 895[produced by Jack Richardson]
CantamosPoco11.1974-76[11]Epic 33 192[produced by Poco]
Head over HeelsPoco07.1975-43[18]ABC 890[produced by Poco, Mark Henry Harman]
The Very Best of PocoPoco08.1975-90[8]Epic 33 537[produced by Steve Cropper, Jim Messina, Jack Richardson]
LivePoco04.1976-169[4]Epic 33 336[produced by Poco, Mark Henry Harman]
Rose of CimarronPoco05.1976-89[15]ABC 946[produced by Poco, Mark Henry Harman]
Indian SummerPoco05.1977-57[18]ABC 989[produced by Poco, Mark Henry Harman]
LegendPoco11.1978-14[52]ABC 1099[gold][produced by Richard Sanford Orshoff]
Under the GunPoco07.1980-46[16]MCA 5132[produced by Mike Flicker]
Blue and GrayPoco07.1981-76[10]MCA 5227[produced by Mike Flicker]
Cowboys & EnglishmenPoco02.1982-131[8]MCA 5288[produced by Mike Flicker]
Ghost TownPoco09.1982-195[3]Atlantic 80 008[produced by Poco, John H.R. Mills]
InamorataPoco04.1984-167[6]Atlantic 80 148[produced by Rusty Young, Paul Cotton, Joe Chiccarelli]
LegacyPoco09.1989-40[28]RCA 9694[gold][produced by David Cole,Richard Marx]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , , , , ,

niedziela, 24 stycznia 2016

Charlie Sexton

Charles Wayne "Charlie" Sexton (urodzony 11 sierpnia 1968r), amerykański gitarzysta, wokalista i autor tekstów, najbardziej znany z przeboju z 1985 roku "Beat tak Lonely";i za to, że był gitarzystą zespołu muzycznego Boba Dylana od 1999 do 2002r, 2009 do 2012r,  i od 2013r do dzisiaj; jego piosenka "Tennessee Plates"  znalazła się na ścieżce dźwiękowej filmu z 1991 roku Thelma & Louise. Jego styl gry jest różny, a on jest związane z artystami  bluesowymi, folkowymi, rockowymi i generacji punk .
Gdy miał cztery lata, on i jego matka przenieśli się z San Antonio w Teksasie do Austin, gdzie działały kluby takie jak Armadillo World  Headquarters, Soap Creek Saloon i  zwłaszcza Split Rail i Antone's Blues Club   przyciagające go do muzyki popularnej. Po krótkim okresie życia poza Austin wraz z matką wrócił tam mając lat 12. W 1980 roku, Charlie i jego brat Will Sexton wciąż młodzi chłopcy,uczyli się gry na gitarze przez lokalną   legendę WC Clarka, znaną jako "Godfather of Austin Blues".

W czerwcu 1982 roku, używając pseudonimu "Little Charlie", grał około 16 koncertów z Joe Ely Band w zastępstwie po ich gitarzysty Jesse Taylorze,który  złamał kilka kości w ręku.

W 1983 roku, Sexton (pod ksywką "Guitar Charles Sexton") pojawił się na pięciu utworach EP-ki grupy Maxwell (aka Eager Beaver Boys). Wspomniana EP-ka,Juvenile Junk została nagrana przez następujących muzyków: Maxwell (wokal), Charles Sexton (gitara, chórki), Alex Buttersworth Napier (bas, chórki, marakasy) i Gary Muddkatt Smith (perkusja, chorki, ).

W 1985 roku ukazał się jego debiutancki album, Pictures for Pleasure. Nagrany w Los Angeles, kiedy miał 16 lat,  przyniósł   singel z  Top 20, "Beat's So Lonely". Pareles z New York Times opisał go jako idola nastolatek śpiewającego w stylu David  Bowie przez lata prezentowanego przez MTV.

W 1987 roku okazjonalnie otwierał występy   Davida Bowie na jego Glass Spider Tour. Gdy był jeszcze ciągle nastolatkiem, na jego umiejętności jako gitarzysty było duże zapotrzebowanie, a on stał się popularnym muzykiem sesyjnym, nagrywając z takimi artystami jak Ronnie Wood, Keith Richards, Don Henley, Jimmy Barnes i Bob Dylan. Następnie nagrał płytę Charlie Sexton, , gdy miał 20 lat.

W 1988 roku, Sexton pracował przez pewien czas z bratem, Willem Sextonem. Zespół, Will and the Kill, nagrał 38-minutowy album  z gościnnym udziałem Sextona i Jimmie Vaughana . Album został nagrany w Fire Station Studio i wyprodukowany przez Ely i wydany  przez MCA Records. Sexton później nagrał utwory do różnych soundtracków filmowych, w tym Prawdziwy romans i Air America, i zagrał scenę frontmana zespołu barowego w Thelma i Louise.

W 1992 roku, Sexton, wraz z Doyle Bramhallem II (synem Stevie Ray Vaughana ), Tommy Shannonem oraz Chrisem " Whipper " Laytonem (z Double Trouble) założyli  Arc Angels. Blues / rockowy zespół nagrał i wydał album zatytułowany Arc Angels dla Geffen  Records w tym samym roku.

Płyta została bardzo dobrze przyjęta przez fanów i krytyków, lecz z powodu wewnętrznych sporów, w tym braku komunikacji i  narkomanii (Bramhall), zespół rozpadł się w czasie krótszym niż trzy lata. Następnym był Charlie Sexton Sekstet w 1995 roku.Album Under The Wishing Tree został wydany MCA Records. Chociaż sprzedaż była rozczarowująca, płyta spotkała się z uznaniem krytyków. W międzyczasie, Sexton nadal wystepował z innymi artystami, pojawiając się na takich znanych albumach jak  Lucindy Williams Car Wheels on a Gravel Road i Shawna Colvina ,A Few Small Repairs,zwycięzcę Grammy.

W 1999 roku, Sexton został zatrudniony przez Boba Dylana, aby zastąpił Bucky Baxtera. Sexton wcześniej grał z Dylanem podczas jego koncertów w Austin w Teksasie,  w 1996 roku.
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Beat's So Lonely/AttractionsCharlie Sexton12.1985-17[20]MCA 52 715[written by C. Sexton, K. Forsey][produced by Keith Forsey]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Pictures for PleasureCharlie Sexton11.1985-15[34]MCA 5629[produced by Keith Forsey]
Charlie SextonCharlie Sexton02.1989-104[9]MCA 6280[produced by Bob Clearmountain, Tony Berg]

Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , ,

sobota, 16 stycznia 2016

Point Blank

Zespół ulepiony z tej samej gliny co teksańscy mistrzowie bluesa i boogie Z.Z. Top. Swoje pierwsze dwie płyty wydał mając za patrona Billa Hama, który krył się za sukcesami i sławą tego tria.
Skład grupy był dość płynny, a za najważniejsze można uznać następujące zestawienie: John 0'Daniel (śpiew), Rusty Bums (gitara), Kim Davis (gitara), Bill Randolph (bas), Mike Hamilton (klawisze) i Peter Gruen (perkusja). Rezultatem ich trzeciej wyprawy do studia była płyta Airplay, na której odeszli nieco od proponowanego wcześniej stylu. Pomimo wysokiego poziomu, jaki prezentowali, nie mieli szczęścia i nie udało im się odnieść sukcesu komercyjnego. Po nagraniu dwóch kolejnych albumów formacja przestała istnieć.


A stanowili przecież elitę southern rocka. Istnieli tyle, ile mniej więcej los pozwolił funkcjonować Lynyrd Skynyrd. Och, jakże im blisko było do siebie. Wiecznie zbuntowani; eksplodowali nie tylko na scenie. Tak jak do Lynyrd Skynyrd tak i do Point Blank przylgnął przydomek niepoprawnych awanturników. A oni bronili się przed szydzeniem jankesów z ich zaściankowego pochodzenia. No więc walili w pysk bez oporów. Zespół przyjaciół. Kompania Braci!
 Wiele szczęścia mieli już na starcie. Rusty Burns pracował jako techniczny ZZ Top. Sporo się wtedy nauczył. Poznał show biznes od drugiej strony; niekoniecznie najjaśniejszej. Pomogło mu to później podejmować wszelkie decyzje.. Spotkał wtedy Billa Hama, menagera i producenta ZZ Top, a jednocześnie właściciela labela - Lone Wolf Production. Spotkali się na jakimś dobroczynnym pikniku w parku imieniem generała Lee – bohatera Południa. Tam, mając do dyspozycji małego Marshalla, Rusty zagrał Billemu szkice utworów do swego mającego narodzić się dopiero zespołu.

Ham zachwycony poparł pomysł Rustego. Spotkali się później raz jeszcze w klubie Cellar w Forth Worth w Teksasie aby podpisać kontrakt. Pojawiali się tam najwięksi aby wspólnie pojamować. Rusty uwielbiał to magiczne miejsce. Grał tam często z różnymi składami; doskonalił rzemiosło. Gdy wrócił z kolejnej trasy ZZ Top ponownie pojawił się w Forth Worth aby zebrać odpowiednich ludzi. Miał szczęście. W krótkim czasie zmontował wybuchowy skład. Śpiewać miał potężny Johnny O’Daniel, na drugiej gitarze grać będzie Kim Davis. Bas obsłuży Phillip Petty. No i na koniec pojawił się, jak to Rusty wspomina, człowiek-młot perkusista Peter „Buzzy” Gruen. Miał więc już zespół i doskonale zdawał sobie sprawę z potencjału jaki drzemie w tych muzykach.
 21 lipca 1974 roku zagrali swój pierwszy koncert w Silver Eagle Club w Dallas. Jak pisał Phillip – weszliśmy tam wtedy na scenę i zdmuchnęliśmy ze stołów wszystkie kufle. Mając kontrakt z Aristą ruszyli w dwuletnie tourne. Zaczynali jako support przed ZZ Top. Szybko jednak okazali się dla ZZ Top za groźni. Trudno było wyjść po ich scenicznym szaleństwie i zachwycić czymś jeszcze publiczność. Thank You Mama deprecjonował wszystko co mogło po nim nastąpić. Po sześciu tygodniach ZZ Top rezygnuje z rozgrzewacza, który spalał im publiczność.
 Przez pierwszy rok grali niemal codziennie. Ogrywali materiał, który zarejestrowali później w studio w parędziesiąt godzin. Prawie na setkę. Wiedzieli jak przyłożyć, aby znokautować. Rusty opowiadał o tym – noo, weszliśmy do studia i zagraliśmy kolejny koncert. Później jeszcze trochę nad tym popracowałem ale wiele nie musiałem zmieniać. Debiut ukazał się 1 lipca 1976 roku. Amerykańska prasa zachłysnęła się tymi rockowymi szaleńcami. W Melody Maker pojawiła się obszerna rozkładówka „W cieniu ZZ Top narodziła się nowa wielkość”. Energią i furią prześcignęli swych mistrzów. Ta płyta to southern rockowy wulkan; do dziś powoduje zawroty głowy u słuchającego.

 Drugi album pokazać miał Point Blank w pełnych światłach. Musieli zmierzyć się z własnym talentem tchniętym w debiutancki materiał. W 1977 roku, ponownie nakładem Aristy ukazuje się płyta Second Seasons. Dziś to southern rockowy kanon; wzorcowy dla innych. Znakomite kompozycje i ich brawurowe wykonanie ciągle świadczą o wielkości tego albumu. Jednego z najpiękniejszych w całej historii southern rocka. Nie ma jednak nic za darmo. Wykończony trudami mało sportowej egzystencji w trasie , odchodzi z zespołu Phillip Pety. Zespół zatrudnia nowego basistę i powiększa swój skład o klawiszowca.
 Pojawiają się dwie kolejne znakomite płyty: w 1979 roku Airplay z przecudnym Changed My Mind i w roku 1980 The Hard Way. Na tym ostatnim zamieszczono dwa koncertowe utwory. Przejmujący blues Wrong To Cry i cover Deep Purple , Highway Star. Kto nie słyszał jeszcze tego wykonania powinien nadrobić stratę. Przebili oryginał. Wersja Point Blank to istny rockowy huragan. Będąc u szczytu sławy wchodzą w tragiczne dla muzyki rockowej lata osiemdziesiąte.
 Znakomite zespoły znikały jeden po drugim. Tak jak Arista w przypadku The Allman Brothers Band, tak MCA Records wymusza na Point Blank zmianę stylistyki i repertuaru. Firma chce mieć przeboje. Przygnębiony tą sytuacją opuszcza zespół Johnny O’Daniel, jeden z najlepszych wokalistów tamtych czasów. Udanie zastępuje go Bubba Keith. Płyta American Exce$$ broni się jeszcze po latach dość dobrze. Oby wszyscy w tamtym czasie zdolni byli nagrać tak mocny i w sumie przebojowy album. Niestety, ich ostatni produkt On A Roll sprawia wrażenie, jakby muzycy nagrywali go z bronią przyłożoną do głów przez szefostwo MCA.
 Cóż, wypadek przy pracy. Ale na tyle poważny, że Rusty decyduje się rozwiązać zespół. W tym miejscu ta historia powinna mieć swój koniec. A jednak nie. W 2005 roku gruchnęła wiadomość, że wielcy zapomniani wracają i to wracają w niemal oryginalnym składzie; tym , z dwóch pierwszych płyt. Ruszyli w trasę. Fani z niedowierzaniem chodzili na koncerty i ze zdumieniem przecierali oczy widząc Johnnego O’Daniela w ciągle znakomitej formie. Powoli przywracali blask swoim żelaznym numerom – Free Man, Back In The Alley , Stars And Scars, Uncle Ned, Changed My Mind czy Nicole.
 W 2008 roku, w nieco zmienionym już składzie rejestrują pierwszą w swojej karierze płytę koncertową - Reloaded. Czas jakby stanął w miejscu albo być może zatoczył koło i wrócił do Second Seasons. Idąc za ciosem nagrywają studyjny, bardzo mocny, rockowy album Fight On. Teksas, kaktusy, jęk kojota, southern, blues i ogniste gitary. Point Blank wrócił z premierowymi nagraniami i po raz kolejny przylatuje do Europy. Są żywą legendą. Legendą Południa , cudownie przywróconą do życia. Jak widać nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa.
Singles
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Moving / Bad BeesPoint Blank12.1976--Arista 0217[written by Burns, Petty][produced by Bill Ham]
Back in the Alley / Beautiful LoserPoint Blank12.1977--Arista 0298[written by Burns, Davis, Gruen, O'Daniel, Petty][produced by Bill Ham]
Rock and Roll Soldier / On the RunPoint Blank10.1980--MCA 41 268[written by Troy Seals, Eddie Setser][produced by Bill Ham]
Let Me Stay With You Tonight / Walk Across the FirePoint Blank03.1981-107[9]MCA 51 083[written by Keith, Hamilton, Gruen, Burns, Davis, Randolph][produced by Bill Ham]
Nicole / RestlessPoint Blank06.1981-39[14]MCA 51 132[written by B. Keith, M. Hamilton, B. Gruen, B. Randolph, R. Burns, K. Davis][produced by Bill Ham]
Let Her Go / Love On FirePoint Blank04.1982-109[1]MCA 52 029[written by B. Keith, M. Hamilton, B. Gruen, B. Randolph, R. Burns, K. Davis][produced by Bill Ham]
Don't Look Down / Take Me UpPoint Blank08.1982--MCA 52 071-

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Point BlankPoint Blank09.1976-175[3]Arista 4087[produced by Bill Ham]
AirplayPoint Blank08.1979-175[9]MCA 3160-
The Hard WayPoint Blank05.1980-110[13]MCA 5114-
American Exce$$Point Blank04.1981-80[24]MCA 5189-
On a RollPoint Blank04.1982-119[17]MCA 5312-
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , , , , ,
Subskrybuj: Komentarze (Atom)