Tamela Mann

 

Tamela Jean Mann (z domu Johnson; ur. 9 czerwca 1966r) to amerykańska piosenkarka gospel i  aktorka. Swoją karierę rozpoczęła w zespole gospel Kirk Franklin and the Family. Mann była główną wokalistką w kilku utworach z zespołem Franklin, w tym „Now Behold the Lamb” i „Lean on Me”, w którym nagrali również Mary J. Blige, Crystal Lewis, R Kelly i Bono.  

Swoją karierę solową rozpoczęła od wydania albumów Gotta Keep Movin (2005) i The Master Plan (2009). Jej trzeci album studyjny, Best Days, osiągnął 1. miejsce na liście Billboard Gospel Albums i uzyskał status złotej płyty przyznany przez RIAA. Główny singiel „Take Me to the King” odniósł sukces komercyjny i przyniósł jej nominację do nagrody Grammy w kategorii Najlepsze Wykonanie Muzyki Gospel/Współczesnej Muzyki Chrześcijańskiej. Jej czwarty album studyjny, One Way (2016), również osiągnął 1. miejsce na liście Billboard Gospel Albums; i wydała singiel „God Provides”, który przyniósł jej nagrodę Grammy w kategorii „Najlepszy występ/piosenka gospel” w 2017 roku.

  Mann jest również znana jako aktorka teatralna i filmowa. Występowała w wielu produkcjach Tylera Perry’ego, wcielając się w rolę Cory Simmons. Wystąpiła w filmie „Pamiętnik szalonej czarnoskórej kobiety” (zarówno w sztuce teatralnej, jak i filmie), a także nagrała kilka piosenek na ścieżkę dźwiękową, wzięła udział w  „Father (Can You Hear Me)”, „Meet the Browns” (2008), „Madea Goes to Jail” (2009), „Madea's Big Happy Family” (2011), „A Madea Homecoming” (2022) i „Madea's Destination Wedding” (2025). W telewizji grała w sitcomie stacji TBS „Meet the Browns” w latach 2009–2011, a w 2020 roku rozpoczęła występ w sitcomie stacji BET „Tyler Perry's Assisted Living”. 

Zagrała również w sitcomie stacji Bounce TV „Mann & Wife” (2015–17) i była jego producentką. Oprócz nagrody Grammy, Mann zdobyła wiele innych nagród i wyróżnień, w tym liczne nagrody NAACP Image Awards, Billboard Music Award, American Music Award i BET Nagroda.W 2022 roku została wprowadzona do  Black Music & Entertainment Walk of Fame. W 2023 roku pobiła rekord największej liczby singli na pierwszym miejscu listy przebojów Billboard Gospel Airplay, a dziesięć jej piosenek znalazło się na szczycie listy; w tym „Take Me to the King”, który spędził na niej 25 tygodni.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Master Plan	Tamela Mann	06.2010	-	-	Tillymann	[written by Myron Butler & Tamela Mann][100[1].R&B; Chart]
Joy Of The Lord	Tamela Mann	06.2010	-	-	Tillymann	[written by Twila Paris][96[1].R&B; Chart]
Take Me To The King	Tamela Mann	09.2013	-	104[18]	Tillymann	[2x-platinum-US][written by Kirk Franklin][produced by Kirk Franklin and Shaun Martin][44[6].R&B; Chart]

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Master Plan	Tamela Mann	11.2009	-	97[9]	Tillymann 003	-
Best Days	Tamela Mann	09.2012	-	14[87]	Tillymann 004	-
One Way	Tamela Mann	10.2016	-	45[3]	Tillymann 8685880002	[gold-US][produced by Eric Dawkins, King Logan, Kirk Franklin, Myron Butler, Shaun Martin, Timbaland]

James Phelps

 James Phelps (ur. 2 kwietnia 1932 r. w Shreveport, Luizjana - zm. 26 października 2010 r. w Nowym Jorku) był amerykańskim wokalistą R&B i gospel. Phelps przeprowadził się do Chicago jako nastolatek i śpiewał w kilku zespołach gospel, takich jak Gospel Songbirds, Holy Wonders (obok Lou Rawlsa) i Soul Stirrers (z Samem Cooke).

  Założył Clefs of Cavalry w latach 50-tych, a następnie rozpoczął karierę solową w latach 60-tych. W 1965 r. wydał przebój „Love Is a Five-Letter Word” w Argo Records, który osiągnął 12. miejsce na liście Billboard R&B i 66. miejsce na liście Billboard Hot 100. Phelps przestał nagrywać w latach 70-tych, ale nadal był aktywny jako wykonawca zarówno muzyki R&B, jak i gospel.

 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Love Is A 5-Letter Word/I'll Do The Best I Can	James Phelps	05.1965	-	66[7]	Argo 5499	[written by Gene Barge][12[7].R&B Chart]

Joy Strings

The Joystrings (pierwotnie nazywani The Joy Strings) byli brytyjską chrześcijańską grupą muzyczną z lat 60-tych XX wieku, prowadzoną przez klasycznie wyszkolonego klawiszowca i piosenkarza Joy'a Webba, który był oficerem Armii Zbawienia.

 

  Po występie w programie telewizyjnym Cliffa Michelmore'a BBC Tonight, otrzymali kontrakt płytowy z EMI Records. W 1964 roku stali się pierwszą popową grupą Armii Zbawienia, która osiągnęła sukces na listach przebojów dzięki utworom „It's An Open Secret” i „A Starry Night”. Głównymi członkami przez lata byli Joy Webb (która napisała pierwszy hit grupy), Peter i Sylvia Dalziel, Bill Davidson i Wycliffe Noble. Grupa miała kilku innych śpiewaków, wybieranych w odstępach czasu, spośród kadetów z William Booth Memorial Training College, Denmark Hill w Londynie. 

 

 Nagrali również wersję „O Little Town of Bethlehem”, wykorzystując muzykę „The House of the Rising Sun” zespołu The Animals - niezwykłe połączenie. We wrześniu 2013 roku, 50 lat po powstaniu Joystrings, członkini zespołu Sylvia Dalziel opublikowała swoje wspomnienia, The Joystrings: The Story of the Salvation Army Pop Group.

 

  Wycliffe Noble zmarł 1 kwietnia 2017 roku w wieku 91 lat.

  Joy Webb zmarła 1 października 2023 roku w wieku 91 lat.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
It's An Open Secret/We're Going To Set The World A Singing	Joy Strings	03.1964	32[7]	-	Regal Zonophone RZ 501	[written by Joy Webb]
A Starry Night/Now I Know	Joy Strings	12.1964	34[4]	-	Regal Zonophone RZ 504	[written by Joy Webb]

Etta James

 Właśc. Jamesetta Hawkins, [ur. 25.01.1938 r. w Los Angeles w stanie Kalifornia, USA-zm. 20.01.2012r Riverside]. Odkryta przez Johnny'ego Otisa podczas zorganizowanego ad hoc przesłuchania za kulisami Fillmore Auditorium w San Francisco.
Jej pierwszy przebój, "Roll With Me Henry", będący repliką na "Work With Me Annie" Franka Ballarda, wydany dla zamaskowania dwuznacznego tekstu jako "Wallflower", trafił na szczyt rhythm'n'bluesowej listy przebojów. Sukces odniósł też temat "Good Rockin' Daddy", jednak późniejsze single nie trafiły na listy.

 

Mimo to kontrakt z płytowym koncernem Chess umożliwił piosenkarce nagranie tak znaczących utworów jak "All I Could Do Was Cry" (w 1960 r.), "Stop The Wedding" (w 1962 r.) i "Pushover" (w 1963 r.). W kilku innych towarzyszył jej w duecie Harvey Fuqua.
Uzależnienie od heroiny postawiło pod znakiem zapytania osobistą i zawodową przyszłość Etty James. Mimo to w 1968 r. wytwórnia Chess namówiła ją do nagrań w studiu Fame. Album Tell Mama stał się triumfalnym powrotem pieśniarki, której szorstki głos znakomicie współbrzmiał z towarzyszącymi jej muzykami z Muscle Shoals.
 

Przebojami były otwierający płytę temat tytułowy, brawurowa wersja "Security" Otisa Reddinga (oba w rhythm'n'blucsowym Top 20) oraz przejmujący temat "I'd Rather Go Blind" spopularyzowany później w Wielkiej Brytanii przez grupę Chicken Shack.
 

W 1973 r. album Etta James został nominowany do amerykańskiej nagrody Grammy pomimo ciągłych narkotykowych problemów piosenkarki, z którymi zdołała się uporać dopiero w połowie lat osiemdziesiątcyh. Ostatnią nagraną dla Chess płytą była Etta Is Betta Than Evah z 1977 r., po której wokalistka przeszła do wytwórni Warner Brothers. Longplay Deep In The Night zyskał największe uznanie krytyków.
 

W nagranej na żywo płycie Late Show z 1986 r. artystce towarzyszyli Shuggie Otis i Eddie "Cleanhead" Vinson. Występ podczas otwarcia igrzysk olimpijskich w Los Angeles był początkiem nowego publicznego wizerunku Etty James, utwierdzonego wkrótce nagranym w 1989 r. dla wytwórni Island albumem Seven Year Itch. Płyta ta, jak i następna Stickin' To My Guns, potwierdziły powrót do pełni formy, w czym duży udział mieli i tym razem muzycy z Muscle Shoals.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Wallflower/Hold Me, Squeeze Me	Etta James	02.1955	-	-	Modern 947	[written by James Etta, P. Otis,Hank Ballard][produced by Maxwell Davis][1[4][19].R&B Chart]
Good Rockin' Daddy/Crazy Feeling	Etta James	11.1955	-	-	Modern 962	[written by Joe Josea,Richard Berry][6[3].R&B Chart]
All i could do was cry/Girl [Boy] Of my dreams	Etta James	05.1960	-	33[15]	Argo 5359	[written by Billy Davis/Gwen Fuqua/Berry Gordy, Jr.][produced by Leonard Chess,Phil Chess][2[15].R&B Chart]
If i can' t have you/My heart cries	Etta James & Harvey	08.1960	-	52[12]	Chess 1760	[written by James Fugua][produced by Leonard Chess,Phil Chess][6[10].R&B Chart]
My dearest darling/Tough Mary	Etta James	09.1960	-	34[13]	Argo 5368	[written by Gayten Bocage][produced by Leonard Chess,Phil Chess][5[17].R&B Chart]
Spoonful/It's a crying shame	Etta James	12.1960	-	78[3]	Chess 1771	[written by Willie Dixon][produced by Etta James][12[6].R&B Chart]
At last/I just want to make love to you	Etta James	01.1961	-	47[8]	Argo 5380	[#4 hit Glenna Millere w 1942r][written by Mack Gordon/Harry Warren][produced by Leonard Chess,Phil Chess][2[13].R&B Chart]
Trust in me/Anything to say you're mine	Etta James	03.1961	-	30[9]	Argo 5385	[#4 hit Mildred Bailey w 1937r][written by Ned Wever, Milton Ager, and Jean Schwartz][produced by Leonard Chess,Phil Chess][4[9].R&B Chart]
Fool that i am/Dream	Etta James	06.1961	-	50[6] side B:55[3]	Argo 5390	[written by Floyd Hunt][produced by Leonard Chess,Phil Chess][14[6].R&B; Chart]
Don' t cry baby/Sunday kind of love	Etta James	08.1961	-	39[7]	Argo 5393	[written by Saul Bernie/James P. Johnson/Stella Unger][produced by Leonard Chess,Phil Chess][6[12].R&B; Chart]
It' s too soon to know/Seven day fool	Etta James	11.1961	-	54[7] side B:95[1]	Argo 5402	[A:written by Deborah Chessler,E.H. Morris][B:written by Billy Davis,Berry Gordy Jr.,Sonny Woods][produced by Leonard Chess,Phil Chess][#1 hit Orioles w 1948r]
Something' s got a hold on me/Waiting for Charlie to come home	Etta James	02.1962	-	37[12]	Argo 5409	[written by Leroy Kirkland,Etta James, Pearl Woods][produced by Leonard Chess,Phil Chess][6[12].R&B; Chart]
Stop the wedding/Street of tears	Etta James	07.1962	-	34[9]	Argo 5418	[written by Leroy Kirkland,Pearl Woods,Freddy Johnson][produced by Ralph Bass][6[11].R&B; Chart]
Next door to the blues/Fools rush in	Etta James	10.1962	-	71[7] side B:87[4]	Argo 5368	[side B-#3 hit Glenna Millera w 1940r][A:written by Pearl Wood][B:written by Johnny Mercer,Rube Bloom][produced by Leonard Chess,Phil Chess][A:13[7].R&B; Chart]
Would it make any difference to you/How do you talk to an angel	Etta James	01.1963	-	64[7] side B:109[2]	Argo 5430	[written by Forshee][side B:#14 hit Eddie Fisher in 1953]
Pushover/I can't hold it in any more	Etta James	04.1963	-	25[10]	Argo 5437	[written by Billy Davis,Tony Clarke][produced by Billy Davis][7[10].R&B; Chart]
Pay back/Be honest with me	Etta James	08.1963	-	78[6]	Argo 5445	[written by Billy Davis]
Two sides [To every story]/I worry bout you	Etta James	10.1963	-	63[4] side B:118[1]	Argo 5452	[A:written by Billy Davis,Tony Clarke]
Baby what you want me to do/What i say	Etta James	02.1964	-	82[3]	Argo 5459	[written by Jimmy Reed][35[4].R&B; Chart]
Loving you more every day/Look who's blue	Etta James	04.1964	-	65[6]	Argo 5465	[written by Ronny Mitchell][7[14].R&B; Chart]
Mellow Fellow/Bobby Is His Name	Etta James	12.1964	-	-	Argo 5485	[written by Ed Townsend][34[4].R&B; Chart]
Do i make myself clear/Somewhere down the line	Etta James & Sugar Pie De Santo	12.1965	-	96[1]	Argo 5519	[written by Shena DeMell/Peylia Parham]
In the basement Part.1/Part.2	Etta James & Sugar Pie De Santo	08.1966	-	97[2]	Cadet 5539	[written by Raynard Miner,Billy Davis,Carl William Smith][37[6].R&B; Chart]
I Prefer You/I'm So Glad (I Found Love In You)	Etta James	01.1967	-	-	Cadet 5552	[written by Monk Higgins,Maurice Dollison][produced by Ralph Bass, Monk Higgins][42[4].R&B; Chart]
Tell mama/I'd rather go blind	Etta James	11.1967	-	23[14]	Cadet 5578	[written by Clarence Carter,Wilbur Terrell,Marcus Lewis Daniel][produced by Rick Hall][10[16].R&B; Chart]
Security/I'm gonna take what he's got	Etta James	03.1968	-	35[10]	Cadet 5594	[written by Otis Redding,Margaret Wessen][produced by Rick Hall][11[9].R&B; Chart]
I got you babe/I worship the ground you walk on	Etta James	05.1968	-	69[7]	Cadet 5606	[written by Sony Bono][produced by Rick Hall][32[6].R&B; Chart]
You got it/Fire	Etta James	09.1968	-	113[3]	Cadet 5620	[written by Don Covay] [produced by Rick Hall]
Almost persuaded/Steal away	Etta James	01.1969	-	79[5]	Cadet 5630	[written by Glenn Sutton,Billy Sherrill][produced by Rick Hall][32[11].R&B; Chart]
Losers weepers/Weepers	Etta James	10.1970	-	94[3]	Cadet 5676	[written by Leon David Bonds][produced by Rick Hall][26[7].R&B; Chart]
I found a love/Nothing from nothing leaves nothing	Etta James	06.1972	-	108[2]	Chess 2125	[31[6].R&B; Chart][#32 hit by Wilson Pickett in 1967][written by Wilson Pickett,Bob West,Willie Schofield][produced by Ralph Bass,Gene Barge]
All the way down/Lay back daddy	Etta James	10.1973	-	101[8]	Chess 2144	[29[13].R&B; Chart][written by Trevor Lawrence,Gabriel Mekler,C.C. Williamson][produced by Gabriel Mekler]
Leave Your Hat On/Only A Fool	Etta James	03.1974	-	-	Chess 2148	[76[5].R&B; Chart][written by Randy Newman][produced by Gabriel Mekler]
Out On The Street, Again/Feeling Uneasy	Etta James	08.1974	-	-	Chess 2153	[84[3].R&B; Chart][written by G. Mekler, T. Lawrence][produced by Gabriel Mekler]
Jump Into Love/I've Been A Fool	Etta James	07.1976	-	-	Chess 31001	[92[2].R&B; Chart][written by Dennis Bellfield, Ron Stockert][produced by Mike Terry]
Piece of my heart	Etta James	06.1978	-	-	-	[written by Bert Berns,Jerry Ragavoy][produced by Jerry Wexler][93[3].R&B; Chart]
I just want to make love to you/Stormy Weather	Etta James	02.1996	5[15]		MCA MCSTD 48 003[UK]	[silver-UK][written by Willie Dixon][produced by Leonard Chess,Phil Chess]
At last	Etta James	09.2010	39[11]		MCA MIUCT 4605[UK]	[written by Harry Warren,Mack Gordon][produced by Leonard Chess,Phil Chess]

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
At last!	Etta James	08.1961	-	68[12]	Argo LPS 4003	[produced by Leonard Chess,Phil Chess]
Etta James sings top ten	Etta James	08.1963	-	117[4]	Argo LPS 4025	[produced by Leonard Chess]
Etta James rocks the house	Etta James	02.1964	-	96[10]	Argo LPS 4032	[produced by Leonard Chess, Etta James]
Tell mama	Etta James	03.1968	-	82[13]	Cadet LPS 802	[produced by Rick Hall]
Etta James	Etta James	09.1973	-	154[9]	Chess 50 042	[produced by Gabriel Mekler]
Let's Roll	Etta James	05.2003	-	195[1]	RCA Victor Group	[produced by Etta James, Josh Sklair, Donto Metto James, Sametto James]
Enduring Soul	Etta James	07.2005	-	58[1]	Hear Music
At Last: The Best of Etta James	Etta James	02.2012	22[6]	-	Decca 5330843

The Mighty Clouds of Joy

The Mighty Clouds of Joy to amerykański kwartet wykonujący tradycyjną muzykę gospel. Kariera The Mighty Clouds of Joy powstało w 1959 roku w Los Angeles jako grupa stylowa oparta na tradycji. Dopiero w 1961 roku grupa stała się sławna. Do standardowego gitarowego podkładu dodała bas, perkusję i instrumenty klawiszowe i opracowała funkowe brzmienie, które dzieliło różnicę między gospel a r&b. Zrywając z tradycją, brzmienie grup obejmuje soul, R&B i rock; wszystko to kwitnie w ich muzycznej mieszance (jeden z ich wczesnych hitów został wyprodukowany przez Gamble i Huff), nie osłabiając religijnej esencji ich materiału.
 

 W przeciwieństwie do innych grup gospel, jej członkowie ubierali się stylowo - korzystali z usług tego samego krawca co Temptations - i wkomponowali w swój występ świetną choreografię. W ten sposób, nie zdając sobie sprawy, że wyznaczają standardy i torują drogę przyszłym grupom gospel na nadchodzące dziesięciolecia, stała się jedną z najbardziej wpływowych grup gospel w USA. Ta długoletnia grupa rozkwitała przez resztę XX wieku, zdobywając liczne nagrody Grammy i nominacje, a także kilka hitowych albumów. 

 The Mighty Clouds of Joy zyskało rzeszę fanów podobną do grup soul pop i R&B. Ich zdjęcia można oglądać nawet w Teatrze Apollo. Pierwotnymi członkami grupy z siedzibą w Los Angeles byli Joe Ligon (zm. 2016), Johnny Martin (zm. 1987), Ermant Franklin Jr. (zm. 1996), Artis Turnbough (zm. 1999), Elmeo Franklin (zm. 2008) ), Richard Wallace (zm. 2020), Leon Polk (zm. 1998) i David Walker (który nagrał także kilka utworów z Link Wray pod nazwą Bunker Hill). Joe Ligon (ur. Willie Joe Ligon w Troy w stanie Alabama 11 października 1936 r.) zmarł 11 grudnia 2016 r. w wieku 80 lat.  

Recenzując crossoverowy album grupy It's Time z 1974 roku, Robert Christgau napisał w Christgau's Record Guide: Rock Albums of the Seventies (1981): „Można by pomyśleć, że najbardziej efektowna ze wszystkich grup gospel sprzedałaby się z pewnym polotem, ale przemiany wokalne… ten stary Wilson Pickett (i Julius Cheeks) nie narodził się na nowo - to nie jedyny powód, dla którego jest to jedna z najlepszych płyt LP, jakie kiedykolwiek ukazały się w Filadelfii. Po pierwsze, piosenki - wiele z nich autorstwa producenta Dave'a Crawforda, którego duch był przeniesiony - praktycznie nie zawierają żadnych wypełniaczy, nawet (zwłaszcza nawet) tego, który nawiązuje do nazwy grupy. 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Time/(You Think) You're Doin' It On Your Own	The Mighty Clouds of Joy	10.1974	-	102[4]	Dunhill 15012	[written by Dave Crawford][produced by Dave Crawford][32[11].R&B Chart]
Mighty Cloud Of Joy/Everything Is Going Up	The Mighty Clouds of Joy	02.1975	-	-	Dunhill 15025	[written by Dave Crawford][produced by Dave Crawford][47[8].R&B Chart]
Mighty High/Touch My Soul	The Mighty Clouds of Joy	02.1976	-	69[10]	ABC 12164	[written by D. Crawford, R. Downing][produced by Dave Crawford][22[11].R&B Chart]
There's Love In The World (Tell The Lonely People)/ God Is Not Dead	The Mighty Clouds of Joy	01.1977	-	-	ABC 12241	[written by F. Wilson, T. McFadden, L. Brown][produced by Frank Wilson, Larry Brown][53[10].R&B Chart]
Glow Love/I Made A Step	The Mighty Clouds of Joy	02.1982	-	-	Myrrh 244	[written by Donald O'Connor, Gloria Lang][produced by Al McKay, James Gadson][63[5].R&B Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
It's Time	The Mighty Clouds of Joy	10.1974	-	165[5]	Dunhill/ABC 50 177	[produced by Dave Crawford]
Kickin'	The Mighty Clouds of Joy	01.1976	-	168[6]	ABC 899	[produced by Dave Crawford]

Byron Cage

Byron Louis Cage (urodzony 15 grudnia 1962r) to amerykański artysta nagrywający muzykę gospel.  Zainspirowany śpiewem zmarłego wielebnego Donalda Vailsa i Thomasa Whitfielda, Cage zaczął śpiewać muzykę gospel jako nastolatek. Cage kontynuował naukę w Morehouse College w Atlancie w stanie Georgia, gdzie był członkiem klubu Glee Morehouse College. Dołączył także do Katedry New Birth w Atlancie. Pełnił także funkcję dyrektora muzycznego w Greater Grace Temple (PAW) w Detroit w stanie Michigan. Byron Cage jest także członkiem bractwa Kappa Alpha Psi. 

 

 Podpisując kontrakt z Atlanta International, Byron Cage & Purpose wydali dwa nagrania na żywo: Dwell Among Us w 1995r i Transparent in Your Presence w 1996r. Przy obu albumach Cage był współproducentem. Cage wystąpił także gościnnie z chórem kościelnym Full Gospel Baptist Fellowship i biskupem Paulem S. Mortonem. Pojawił się na albumach „New Thing: Experience the Fullness” w 1996r i „Bow Down & Worship Him” w 1998r.  

 

 W ramach swojego pierwszego nagrania dla Gospocentric Records i po rozstaniu z Purpose Byron Cage wydał swój pierwszy solowy album Live at New Birth Cathedral z dołączonym DVD. Jego najsłynniejsze jak dotąd dzieło, Live, prezentuje produkcję kolegi z wytwórni Kurta Carra. Album przyniósł Cage pięć nagród Stellar Award w 2004 roku. Przy drugim wydawnictwie Byrona dla Gospocentric, An Invitation to Worship, Byron zleca produkcję PAJAM, co widać w utworze zatytułowanym „We Love You”, w którym występuje J Moss, wybitny członek trio produkcyjnego. Cage zdobył nagrodę Soul Train Award za najlepszy album gospel, nagrodę Stellar w kategorii Song of the Year oraz nominacje do trzech nagród Stellar Awards i nagrody Grammy w 2007 roku.  

 

 Cage nagrał płytę CD/DVD na żywo zatytułowaną The Proclamation w legendarnym Apollo Theatre w Nowym Jorku 26 kwietnia 2007. W projekcie wystąpili goście specjalni: Kelly Price, Kim Burrell i Dave Hollister, a producentem byli jego współpracownicy z An Invitation to Worship, Piżama. Cage zdobył nagrodę Stellar dla współczesnego wokalisty roku. Album został wydany 18 września 2007r.

 

  W piątek 13 marca 2009 Byron nagrał koncert Faithful to Believe w Detroit. Na albumie gościnnie wystąpili Tye Tribbett, Karen Clark Sheard i Marvin Winans. Produkcją zajmowali się zdobywcy nagrody Grammy oraz partner Israela Houghtona, scenarzysta i producent Aaron Lindsey. Za ten projekt Cage zdobył tytuł Wokalisty Roku. Album został wydany 27 października 2009 roku. 

 

We wtorek, 19 czerwca 2012 roku, Byron wydał swój kolejny album Memoirs of a Worshiper nagrany na żywo w Christ Universal Temple w Chicago. Na albumie wystąpili goście specjalni Fred Hammond, Clifton Ross i Mumen „Mookie” Ngenge. Byron ponownie nawiązał współpracę przy tym projekcie z producentem, zdobywcą nagrody Stellar Award, Aaronem Lindseyem. Na tym albumie znajduje się singiel Great and Mighty  

 

 22 maja 2004 roku Byron poślubił dentystkę dziecięcą, dr Sonyę Windham Cage, przed 1000 gośćmi w kościele baptystów Friendship Missionary Baptist Church w Charlotte w Karolinie Północnej. Później się rozwiedli. Byron Cage był szefem muzyki w Ebenezer African Methodist Episcopal Church w Fort Washington w stanie Maryland od końca lat 90-tych do około 2014–2016r). W czerwcu 2012 roku pełnił funkcję kierownika muzyki w kościele baptystów św. Pawła w Richmond w Wirginii. 14 stycznia 2018 roku Byron Cage został wyświęcony na pastora w kościele chrześcijańskim New Mercies w Lilburn w stanie Georgia, a obecnie pełni funkcję szefa muzyki.

​

 

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
An Invitation to Worship	Byron Cage	12.2005	-	188[1]	GospoCentric 71 281	[produced by PAJAM, Byron Cage]