Big Pig

Big Pig to siedmioosobowa pop-rockowa grupa australijska działajaca w latach 1985-1991r.Założona w Londynie przez australijskich muzyków-perkusistę Oleha Witera i wokalistę Nicka Disbray'a.Para ta rok póżniej powraca do Melbourne i rekrutuje nowy skład grupy. W maju 1986rpo wydaniu własnym sumptem EP-ki i po pięciu zaledwie koncertach otrzymują lukratywną propozycję z wytwórni Mushroom.Swój pierwszy album BONK nagrywają w Melbourne w 1987r i miksują rok póżniej w Londynie.Album uzyskał status Złotej Płyty w Australii a pochodzące z niego single -"Hungry Town", "Breakaway" i "Big Hotel" weszły do Top30 australijskiej listy przebojów.W Stanach Zjednoczonych singiel "Breakaway" doszedł do 60 miejsca listy Billboard i otwierał muzyczną sekwencję filmu Bill & Ted's Excellent Adventure.
Ich piosenka 'Money God' znana była w W.Brytanii jako tytułowy temat BBC DEF II Rough Guides.Natomiast utwory "Hungry Town" i "Boy Wonder" użyto w filmie "Młody Einstein" z 1988r.Zespół był unikatem na scenie muzycznej bo nie używał gitar posługując się wokalem,keyboardem i perkusjami.Brzmiał zupełnie odmiennie od innych zespołów,a dodatkowo ich image uzupełniały wodoodporne kowalskie fartuchy.Po nagraniu drugiego albumu YOU LUCKY PEOPLE zespół rozwiązał się.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Breakaway	Big Pig	03.1988	-	60[10]	A&M 3014	[written by G. Zekley , M. Bottler][produced by Nick Launay][#62 r&b hit for Chuck Jackson in 1973 jako "I can't break away"][7[9].Hot 100 Disco/Dance]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Bonk	Big Pig	03.1988	-	93[17]	A&M 5185	[produced by Nick Launay]

Plus One

Plus One jest amerykańskim Christian pop boysbandem założonym w 1999 roku,który rozpadł się w 2004 roku i reaktywował w 2014 roku . Oryginalny skład grupy stanowili  Nate Cole , Gabe Combs, Nathan Walters, Jeremy Mhire i Jason Perry. Odnieśli największy sukces  debiutanckim albumem, The Promise (2000), który zawierał hity "Written on My Heart" i "God Is in This Place".

 Następnie  grupa wydała swój drugi album Obvious (2002). Jason Perry i Jeremy Mhire opuścili zespół w 2002 roku, a pozostali trzej członkowie podpisali kontrakt z Inpop Records . Rok później ukazał się ich pierwszy album jako trio, Exodus (2003). Po zakończeniu trasy Exodus '04 ,  rozpadł się w 2004 roku, a członkowie realizowali inne zainteresowania.

Plus One zaczął się kształtować już w 1999 roku , tworzony przez menedżera  Mitchella Solarka, kiedy do 18-letniego  Nate Cole z Sacramento dołączył 21-letni Gabe Combs z Pittsburga, Kalifornia, 22-letni Nathan Walters z Lakeland na Florydzie i 19-letni Jeremy  Mhire, który realizował studia wokalne j na stypendium w Southwest Missouri State University. Cole i Combs znali się z kręgów muzycznych podczas dorastania w Północnej Kalifornii. Grupa została skompletowana wraz z nadejściem Jasona Perry, który do tej pory  koncentrował się w roli   fullbacka  w drużynie futbolowej swojej szkoły średniej. Nazwa grupy,odnosi się do członków grupy, a także Boga. Atlantic Records zainteresowała się boysbandem motywowana sukcesami takich zespołów   świeckich jak 'N Sync i Backstreet Boys . Zorganizowała przesłuchania , i z tych pięciu młodych mężczyzn, którzy zostali wychowani  w duchu Assembly of God Church , trzej z nich są synami pastorów.
Ich sukces debiutancki album, The Promise, został wydany w maju 2000 roku i cieszył się wielkim powodzeniem na scenie Christian Pop i osiągnął miano Złotej Płyty z sumą 500.000 sprzedanych płyt.Jednym z producentów był  zdobywca Grammy ,   David Foster .

Mieli dwa nr 1 chrześcijańskie hity radiowe,  "Written on My Heart",  był nr 1 na listach przebojów przez dwa miesiące, "God Is in  This Place", a następnie "Last Flight Out" ,"Here in My Heart" i inne single radiowe "Run To You" i "Soul Tattoo". Znaleźli się w trasie z  takimi artystami  chrześcijańskimi jak Jaci Velasquez, Rachael Lampa i Stacie Orrico. W 2000 roku pojawiłli się w jednym z odcinków opery   mydlkanej Days of Our Lives . Występowali z Monicą w wigilijnym programie, "Twas the Night Before Christmas".

Po powrocie z trasy Obvious, Plus One wrócił do studia. Wspomagani po raz kolejny przez jednych z najlepszych producentów w  branży muzycznej,  Petera Zizzo, Petera Kipley'a i Matthewa Gerrarda, grupa nagrała piosenki na nowy album, tym razem niektóre z  własnym materiałem, utwory jak "Use Me", balladę o tytule "You", "Under the Influence", "Kick Me" i "Going Crazy". Mocne  gitarowe riffy i    nowe utwory, odróżnieniają ich od lżejszego brzmienia pierwszych nagrań grupy. Obvious , ukazał się w lutym 2002 roku i sprzedano dwa razy więcej egzemplarzy płyty w pierwszym tygodniu po premierze, niż poprzedniej. To był hit numer jeden   na  chrześcijańskich listach albumów. "Camouflage", stał się przebojem okupując miejsce w Top10 chrześcijańskich list radiowych,tak jak  następnie "I Do not Care" i "Let Me Be The One".

W 2002 roku, po zakończeniu tournee   Obvious , dwóch członków zespołu zostało wezwanych do innych   obowiązków, Jason Perry opuścił grupę w 2002 roku, a następnie Jeremy Mhire. W 2003 roku zespół stracił kontrakt nagraniowy .Zreformowali swój wizerunek, i podpisali umowę z  Inpop Records i wydali swój trzeci album, pierwszy raz   bez swoich dwóch byłych członków, Exodus. Grupa dokoptowała byłego  wokalistę Newsboys,Petera Furlera i klawiszowca Jeffa Frankensteina.Exodus oznaczał odejście od wizerunku boysbandu, pozostając mimo wszystko przy  stylu "pop" ,jednak z bardziej dojrzałym brzmieniem .

W 2004 roku, po ukończeniu promocji Exodus , Plus One po cichu rozstał się z Inpop i ze sobą nawzajem.23 września 2004 roku, Nate Cole poinformował, że Plus One najprawdopodobniej nie istnieje. Nate Cole i Gabe Combs   stworzyli zespół rockowy Castledoor Indie z żonami Liską Cole i Coury Combs i wydali 5 EP-ek i jeden album. W 2008 roku Nathan Walters rozpoczął karierę solową, wydając jeden album o nazwie Escape w Nashville. Po Castledoor ,Nate Cole i jego żona Liska Cole stworzyli duet   rock' n 'rollowy  nazwie Doom and Gloom i nagrali kilka piosenek.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Promise	Plus One	06.2000	-	76[51]	143 Records 83 329	[gold][produced by David Foster]
Obvious	Plus One	03.2002	-	29[12]	Atlantic 83 528	[produced by Peter Zizzo]
Christmas	Plus One	11.2002	-	47[2].Christmas Chart	Atlantic 83 570	-

PMD

PMD, właśc. Parrish Smith (ur. 13.05.1968r, Long Island, Nowy Jork, USA). Połowa słynnego duetu   EPMD, współtworzonego przez   Ericka Sermona. Obdarzony solidnym i charyzmatycznym głosem raper jest ceniony za kunszt produkcyjny i umiejętność rymowania zarówno do spokojnych, jak i ostrzejszych beatów.Po rozpadzie macierzystej grupy w 1994 r. Smith rozpoczął solową karierę wydaniem krążka „Shade Business". Debiutancki album średnio spodobał się fanom brzmienia EPMD, wielkie uznanie zdobyło dopiero drugie wydawnictwo Smitha. Na „Business Is Business" z 1996 r. znalazł się utwór „Rugged-N-Raw", jeden z popularniejszych utworów nowojorskiego podziemia lat 90-tych.
Podczas kilku lat nieaktywności EPMD nagrywał kawałki ze związanym z grupą obozem Hit Squad, do którego należeli m.in.  Das EFX i K-Solo. W 1997 r. Smith i Sermon ponownie połączyli siły, czego skutkiem był kolejny krążek EPMD „Back In Business".

Po premierze następnej płyty duetu „Out Of Business" (2000) Parrish wrócił do solowej działalności i w 2003 wydał trzecie solo „The Awekening".
Pomimo gwiazdorskiej obsady gości (produkcja: - The Alchemist, DJ v Muggs, Kurt Masta Kurt,  Pete Rock; na mikrofonach: Das EFX, Fat Joe, K-Soto, Erick Sermon) album poniósł komercyjną i artystyczną klapę. Podczas trasy promującej krążek PMD zawitał we wrześniu 2003 do Polski i zagrał aż pięć udanych koncertów, których większość była jednak porażką pod względem frekwencyjnym.

Od kilku lat PMD (znany też jako Mic Doctor) ściśle współpracuje z pochodzącym z Japonii - DJ'em Hondą. Dwójka nagrała wspólnie krążek „Underground Connection" (2002), który ukazał się tylko w Korei i Japonii.
PMD jest założycielem podziemnego labela Boon Dox Records, który istnieje pod zwierzchnictwem niezależnej wytwórni Solid Records. Jako wydawca promuje twórczość rymujących
przyjaciół, jak chociażby 275 i Don Fu-Ouan.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
I Saw It Cummin'	PMD	09.1994	-	89	PMD/RCA 62 952	[written by Parrish Smith][produced by PMD, DJ Scratch][65[8].R&B Chart]
Rugged-n-Raw	PMD featuring Das EFX	09.1996	-	-	Relativity 1572	[written by Parrish Smith][produced by 8-Off][89[4].R&B Chart]
It's the Pee	PMD featuring Mobb Deep	04.1997	-	-	Relativity 1590	[written by Parrish Smith][produced by 8-Off][82[2].R&B Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Shade Business	PMD	10.1994	-	65[3]	PMD 66 475	[produced by PMD, DJ Scratch, The 45 King, Jesse West][12.R&B Chart]
Business Is Business	PMD	11.1996	-	180[1]	Relativity 1569	[produced by 8-Off, DJ Scratch][29.R&B Chart]
The Awakening	PMD	06.2003	-	190	Solid SLD 1010	[produced by Parrish Smith,Erick Sermon,The Alchemist,Pete Rock][85.R&B Chart]

PM Dawn

PM DAWN, amerykański duet. Bracia Prince Be (właśc. Attrell Cordes) - voc, k, sampling i DJ Minutemix (właśc. Jarrett Cordes) -k, sampling przyszli na świat w rodzinie murzyńskiej w Jersey City w stanie New Jersey. Dorastali w domu pełnym muzyki - matka śpiewała w chórze kościelnym, ojczym był współtwórcą zespołu Kool And The Gang. Zadebiutowali w 1989 singlem Ode To A Forgetful Mind, nagranym dla małej wytwórni Warlock. Zwrócili na siebie uwagę szefów brytyjskiej firmy Gee Street, przyjęli ich propozycję współpracy i przenieśli się do Londynu. Tam powstały płyty Of the heart,of the soul and of the cross:The utopian expierence i The bliss album...?. Zawierały muzykę dość niezwykłą, łączącą elementy rapu, hip hopu, soulu, pop music lat sześćdziesiątych, rocka, jazzu i muzyki klasycznej, bardzo atrakcyjną w warstwie melodycznej, aranżowaną z dużą inwencją kolorystyczną, przesyconą atmosferą mistycyzmu (Wpływ prozy Edgara Cayce'a), np. A Warner's Point Of View, To Serenade A Rainbow, Reality Used To Be A Friend Of Mine,Even After I Die, Set Adrift On Memory Bliss, For Love Of Peace, I'd Die Without You, To love You More.
Posługując się techniką samplingu bracia w wielu utworach pomysłowo wykorzystali jako budulec melodie i brzmienia ze znanych nagrań, np. z Child Of The Earth Hugh Masekali i z Din Daa Daa George'a Kranza w To Serenade A Rainbow, z Thankful And Thoughtful Sly And The Family Stone i z Walk On Guilded Splinters Dr. Johna w Comatose, z Feelin' Down Farther The Doobie Brothers w A Watcher's Point Of View, z True Spandau Ballet w Set Adrift On Memory Bliss, z Lovely Meter Steppenwolf w Ode To A Forgetful Mind, z Father Figure George'a Michaela w Looking Through Patient Eyes, z I Had A King Joni Mitchell w The Ways Of The Wind.
Zaproponowali też udaną hiphopową przeróbkę piosenki Norwegian Wood The Beatles. Do udziału w swoich nagraniach pozyskali m.in. Boy George'a - voc, Jamesa From Lunarci - k, Herbiego Tribino - g i siostrę, Cheryl Cordes - voc. Odnieśli ogromny sukces - takie nagrania, jak A Watcher's Point Of View, Set Adrift On Memory Bliss Paper Doll, I'd Die Without You czy Looking Through Patient Eyes, były w wielu krajach przebojami.

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
A watcher's point of view [Don' t cha think]/Twisted mellow	PM Dawn	06.1991	36[5]	-	Gee Street 868 319	[written by Attrell Cordes,T. Johnston][produced by P.M. Dawn][44[2].Hot Disco/Dance;Gee Street promo 12"]
Set adrift on memory bliss/A watcher's point of view [Don' t cha think]	PM Dawn	10.1991	3[8]	1[1][20]	Gee Street 860 094	[gold-US][written by Attrell Cordes,Gary Kemp][produced by P.M. Dawn][sample z "True"-Spandau Ballet][6[10].Hot Disco/Dance;Gee Street 866 095 12"][16[15].R&B Chart]
Paper doll/For the love of peace	PM Dawn	01.1992	49[3]	28[12]	Gee Street 866 374	[written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn][37[6].Hot Disco/Dance;Gee Street 866 375 12"][35[8].R&B Chart]
Reality used to be a friend of mine/Comatose	PM Dawn	02.1992	29[4]	-	Gee Street GEE 37 [UK]	[written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn]
I' d die without you/On a clear day	PM Dawn	09.1992	30[5][11.92]	3[28]	Gee Street/LaFace 24 034	[gold-US][written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn][piosenka z filmu "Boomerang"][16[20].R&B Chart]
Looking through patient eyes	PM Dawn	03.1993	11[7]	6[21]	Gee Street 862 024	[written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn][sample z "Father figure"-George Michael][62[16].R&B Chart]
The ways of the wind	PM Dawn	07.1993	-	54[11]	Gee Street 862 475	[written by A. Cordes, J. Mitchell][produced by P.M. Dawn][sample z "I had a king"-Joni Mitchell]
More than likely/When it' s raining and dogs	PM Dawn feat Boy George	06.1993	40[3]	-	Gee Street GEE 49 [UK]	[written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn]
You got me floatin'/When midnight sighs	PM Dawn	12.1993	-	115[4]	Gee Street 858 056	[produced by P.M. Dawn]
Downtown Venus/She dreams persistent maybes	PM Dawn	09.1995	58[5]	48[8]	Gee Street 854 408	[written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn][sample z "Hush"-Deep Purple]
Sometimes i miss you so much	PM Dawn	12.1995	58[4]	95[5]	Gee Street 854 476	[written by Al Brown III , Attrell Cordes , Kyle West][produced by P.M. Dawn][sample z "Nice and day"-Al B.Sure]
Gotta be...Movin' on up	Prince BE feat Ky-mani	03.1998	68[3]	90[5]	Gee Street 33 513	[written by Steve Jolley,Tony Swain John Barry,Ashley Ingram,Attrell Cordes,Leee John,Ky-Mani Marley,E. Dillon,Ja'net Dubois][produced by P.M. Dawn][sample z "Just a illusion"-Imagination][piosenka z filmu "Senseless"]
I had no right/As disappointing as your mercy is	PM Dawn	09.1998	125[1]	44[10]	Gee Street 33 535	[written by Attrell Cordes,C. Anderson][produced by P.M. Dawn][82[6].R&B Chart]
Night in the city	PM Dawn	12.2000	-	-	-	[written by Joni Mitchell][produced by Julie Larson , PM Dawn][15[12].Hot Disco/Dance;Reprise promo 12"]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Of the heart,of the soul and of the cross:The utopian expierence	PM Dawn	10.1991	8[12]	48[28]	Gee Street 510 276	[gold][produced by P.M. Dawn]
The bliss album...?	PM Dawn	04.1993	9[5]	30[25]	Gee Street 514 517	[gold][produced by P.M. Dawn]
Jesus wept	PM Dawn	10.1995	87[1]	119[3]	Gee Street 524 127	[produced by Eric Kupper]

Pockets

 Oktet składał się z  głównie pochodzących z Baltimore ,Ala McKinney'a (instrumenty klawiszowe), Jacoba Sheffera (gitara), George Cray'a (perkusja), Gary Graingera (bas), Charlesa Williamsa (rogi), Irvinga Madisona (sax) i Kevina Barnesa (puzon). 


 Grupa oryginalnie powstała z połączenia dwóch ansambli z Baltimore na przełomie lat 60 i 70-tych.
 Na początku był  licealny   lokalny zespół funk i r&b  ,  nazywajacy się Charlie Co. Nazwa została stworzona   na cześć Charlesa Williamsa, który był   trębaczem i wokalistą. Charles stworzył grupę,która miała niewiarygodne brzmienie przypominające grupy jak Jazz Crusaders, Chicago i tak modny   Cameo z dużym naciskiem na trzyosobową sekcję dętą zespołu, którą stanowiły   trąbka, puzon i saksofon.
 Drugim atutem  był wokalista, którym był Lloyd Hamm, a obok niego Gary Grainger-wokalista, gitarzysta Ronald Smith, perkusista Darrell Dickerson, i Charles Williams lider , trąbka i wokal, Kevin Barnes - puzon i  Irving Madison na saksofonie tenorowym. 
 Ten zespół zyskał reputację jednego z   najlepszych młodych grup  funk   w okolicy. Po paru latach członkowie grupy zajęli się bardziej innymi rzeczami niż realizowanie projektów muzycznych i tak w końcu rozwiązano Charlie Co.

Wkrótce po rozwiązaniu Charlie Co , basista   Gary Grainger i klawiszowiec   Albert McKinney   stworzyli bardziej progresywną grupę jazzową nazwie Innervisions. Grupa ta składała się z Alberta McKinney'a jako lidera, wokalisty i klawiszowca, Gary Graingera jako basisty i wokalisty,  George Gray'a na perkusji, Jake Sheffera na gitarze, Davida E. Smitha na saksofonie tenorowym, flecie, Jimmy Wilsona na trąbce z efektami elektrycznymi. Grupa ta była również jednym z najbardziej popularnych   grup  jazzowych w okolicy Baltimore-Washington, DC.

 Wkrótce Al McKinney wzbudził zainteresowanie Verdine White z Earth, Wind & Fire, która kochała to, co Innervisions oferował ,a więc wokal, sekcję rytmiczną  z dęciakami  i koncepcję. Jednak Vedine chciała grupę,   nieco bardziej   R & B niż jazzową ,jednak członkowie sekcji dętej , David Smith i Jimmy Wilson nie mieli w umowie granie czegoś innego niż   jazz. Więc sekcja dęta grupy Charlie Co został poproszony o zastąpienie ich i stała się częścią grupy Innervisions który ostatecznie zmienił nazwę na Pockets.

 Grupa została zaproszona przez Verdine White na nagranie swojego pierwszego demo , która miała studio nagraniowe  w pobliżu na barce,   nazywające się obecnie Inner Harbor . Niestety barka zatonęła z całym materiałem ,a grupa została poproszona następnie o podróż do Los Angeles, aby nagrać swoje pierwsze wydawnictwo pod kierunkiem Verdine White i Maurice White'a  jako producentów. Wydano LP zatytułowany "Come Go With Me", który przyniósł im możliwość występów jako support z Deniece Williams i Earth, Wind & Fire w latach 1977-1978.  Verdine White znajduje niesamowitego wokalistę z Oakland w Kalifornii, Larry Jacobsa, który przeniósł się do Baltimore  i rozpoczął próby na nowe nagrania i nadchodzących tras koncertowych.

Album był prawdziwym rarytasem z najlepszym brzmieniem jakie muzyka ma do zaoferowania. Jest to błyskotliwa mieszanka funku,   ballad i jazz-funku.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Come Go With Me/Wizzard Wuzzit	Pockets	01.1978	-	84[9]	Columbia 10 632	[written by A. McKinney, V. White, R. Wright][produced by Verdine White][17[18].R&B Chart][32[2].Hot Disco/Dance;Columbia 10 632 12"]
Pasado/One Day At A Time	Pockets	03.1978	-	-	Columbia 10 687	[written by J. Burke, C. Burke, R. Marrero][produced by Verdine White][65[7].R&B Chart]
Take It On Up/Sphinx	Pockets	08.1978	-	106[1]	Columbia 10 755	[written by K. Barnes, V. White, R. Wright, L. Satterfield][produced by Verdine Wright, Robert Wright][24[14].R&B Chart]
Happy For Love/Got To Find My Way	Pockets	11.1978	-	-	Columbia 10 859	[written by Verdine White, Robert Wright][produced by Verdine White, Robert Wright][51[11].R&B Chart]
Catch Me/How Do You Think It Feels?	Pockets	08.1979	-	-	ARC 10 954	[written by R. Wright, C. Fearing][produced by Verdine White, Robert Wright][69[10].R&B Chart][79[2].Hot Disco/Dance;ARC 10 955 12"]
So Delicious/La La (Means I Love You)	Pockets	11.1979	-	-	ARC 11 121	[written by Verdine White, Robert Wright][produced by Verdine White, Robert Wright][34[11].R&B Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Come Go With Us	Pockets	10.1977	-	57[24]	Columbia 34 879	-
Take It On Up	Pockets	10.1978	-	85[6]	Columbia 35 384	-

Bangles

BANGLES - grupa amerykańska. Powstała w 1980 w Los Angeles w Kalifornii. W pierwszym roku działalności kilkakrotnie zmieniała nazwę (The Colors, The Supersonic Bangs, The Bangs). Od początku tworzyły ją Susanna Hoffs (17.01.1957, Newport Beach, Kalifornia) - voc, g oraz wywodzące się z zespołu The Fans siostry Vicki Peterson (11.01.1958, Northridge, Kalifornia) - voc, g i Debbi Peterson (22.08.1961, Northridge, Kalifornia) - voc, dr. W 1981 dołączyła Annette Zilinskas (6.11.1964, Van Nuys, Kalifornia) - b, voc, ale dwa lata później odeszła do Blood On The Saddle, jej miejsce zajęła Michael Steele (2.06.1954, Newport Beach, Kalifornia) - b, voc, znana ze współpracy z The Runaways i The Slow Children. We wrześniu 1989 formacja zakończyła działalność.
Zadebiutowała w grudniu 1981 - jeszcze jako The Bangs - singlem Getting Out Of Hands/Call On Me, wydanym we własnej firmie Downkiddie. Zwróciła na siebie uwagę Milesa Copelanda, menażera The Police, i dla jego firmy Faulty Products nagrała na początku 1982 - już jako The Bangles - minialbum "The Bangles". Zaprezentowała się w bezpretensjonalnym, pełnym uroku, świeżo brzmiącym repertuarze inspirowanym muzyką lat sześćdziesiątych, a w szczególności przebojami The Beatles, The Hollies, The Byrds, Buffalo Springfield i The Mamas And The Papas, np. How Is The Air Up There?, Mary Street i I'm in Line. W 1983 podpisała kontrakt z Columbią, i już dla wytwórni przygotowała przy pomocy m.in. producenta Davida Kahne późniejsze płyty: "All Over The Place" z maja 1984, "Different Light" ze stycznia 1986 i "Everything" z października 1988.
Popularność zdobyła wydanym w styczniu 1986 singlem Manic Monday (piosenka Prince'a, sygnowana przez niego pseudonimem Christopher)In A Different Light. W następnym okresie dorobiła się wielu kolejnych przebojowych małych płyt, m.in. Walk Like An Egyptian (kompozycja Liama Sternberga, odrzucona wcześniej przez Toni Basil)/Not Like You z września 1986 i Walking Down Your Street/Return Post z grudnia tego roku, A Hazy Shade Of Winter (piosenka z repertuaru duetu Simon And Garfunkel, nagrana przy pomocy słynnego producenta Ricka Rubina do filmu Less Than Zero, czyli Mniej niż zero, 1987, reż. Marek Kanievska) ze stycznia 1988 i In Your Room/Bell jar z października tego roku oraz Eternal Flame/What I Meant To Say ze stycznia 1989 i Be With You/Let It Go z maja tego roku.
Susanna Hoffs wraz z muzykami The Rain Parade, Opal czy The Three O'clock wzięła udział w powstaniu albumu "Rainy Day" (Llama- Enigma, 1983) z przeróbkami przebojów lat sześćdziesiątych, a jako solistka nagrała płyty "When You're A Boy" (Columbia, 1991) i "Susanna Hoffs" (London, 1996). Wystąpiła w kilku filmach zrealizowanych przez matkę, Tamar Simon Hoffs, m.in. zagrała główną rolę w The Allnighter (Zielona noc; 1987).
Vicki Peterson występowała w The Psycho Sisters, The Continental Drifters i The Go-Go's. Debbie Peterson założyła zespół Kindred Spirits, który zadebiutował albumem "Kindred Spirits" (Gai Saber, 1995). Annette Zilinskas zrealizowała z Blood On The Saddle płyty "Blood On The Saddle" (New Alliance, 1984), "Poisoned Love" (Chameleon, 1986) i "Fresh Blood" (Chameleon, 1987). Później trafiła do The Ringling Sisters.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Hero takes a fall/Where were you when i needed you	Bangles	09.1984	96[1]	-	CBS A 4527	[written by Susanna Hoffs, Vicki Peterson][produced by David Kahne]
Going down to Liverpool/Dover beach	Bangles	03.1985	79[4]	-	CBS A 4914	[written by Kimberley Rew][produced by David Kahne]
Manic monday/In a different light	Bangles	01.1986	2[12]	2[20]	CBS A 6796	[silver-UK][Written by Prince as Christopher][produced by David Kahne]
If she knew what she wants/Not like you	Bangles	05.1986	31[7]	29[14]	CBS A 7062	[written by Shear][produced by David Kahne]
Going down to Liverpool/Dover beach	Bangles	07.1986	56[3]	-	CBS A 4914	[written by Kimberley Rew][produced by David Kahne][oryginalnie nagrana przez Katrina & The Waves]
Walk like an Egyptian/Angels Don't Fall In Love	Bangles	09.1986	3[20]	1[4][23]	CBS Bangs 8	[gold-US][silver-UK][written by Sternberg][produced by David Kahne]
Walking down your street/Let it go	Bangles	02.1987	16[6]	11[16]	CBS Bangs 1	[written by Gutierrez/Hoffs/Kahne][produced by David Kahne]
Following	Bangles	04.1987	55[3]	-	CBS Bangs 2	[written by Michael Steele][produced by David Kahne]
Hazy shade of winter/She's Lost You [ Joan Jett & The Blackhearts]	Bangles	11.1987	11[10]	2[21]	CBS Bangs 3	[written by Paul Simon][produced by Rick Rubin][piosenka z filmu "Less than zero"]
In your room/Bell Jar	Bangles	10.1988	35[6]	5[20]	CBS Bangs 4	[written by Hoffs/Kelly/Steinberg][produced by Davitt Sigerson]
Eternal flame	Bangles	02.1989	1[4][18]	1[1][19]	CBS Bangs 5	[gold-US][gold-UK][written by Hoffs/Kelly/Steinberg][produced by Davitt Sigerson][1[2].Adult Contemporary Chart]
Be with you/Let it go	Bangles	09.1989	23[8]	30[12]	CBS Bangs 6	[written by Debbi Peterson, W. Ingleheart][produced by Davitt Sigerson]
I' ll set you free/Watching the Sky	Bangles	09.1989	74[1]	-	CBS Bangs 7	[written by Hoffs/Lowen/Navarro][produced by Davitt Sigerson]
Something That You Said	Bangles	03.2003	38[2]	-	Liberty BANGLES 003	[written by Susanna Hoffs, Vicki Peterson, Caffey][produced by Brad Wood & The Bangles]
I Will Take Care Of You / Tear Off Your Own Head / Ride The Ride(	Bangles	07.2003	79[2]	-	Liberty BANGLES 004	[written by Hoffs/D. O'Brian][produced by Brad Wood & The Bangles]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
All over the place	Bangles	04.1984	86[1]	80[30]	CBS 26 015	[produced by David Kahne]
Different light	Bangles	01.1986	3[47]	2[82]	CBS 26 659	[3x-platinum-US][platinum-UK][produced by David Kahne]
Everything	Bangles	10.1988	5[26]	15[42]	CBS 4629791	[platinum-US][platinum-UK][produced by Davitt Sigerson, Walker Igleheart, John Phillip Shenale, Phillip White]
Greatest hits 1984-1988	Bangles	06.1990	4[36]	97[9]	CBS 4667691	[platinum-US][platinum-UK][produced by David Kahne and Rick Rubin]
Greatest hits	Bangles	05.1994	37[11]	-	Columbia 4667699	-
Eternal flame-The best of...	Bangles	08.2001	15[9]	-	Columbia STVCD121	[silver-UK]
Doll revolution	Bangles	03.2003	62[1]	-	Liberty 5815102	[ Producer - Brad Wood]
Sweetheart of the Sun	Bangles	09.2011	148	-	Model Music Group 20412	[ Producer - Brad Wood]
Gold	Bangles	10.2020	38[1]	-	Crimson CRIMCD 670	-

Poco

Amerykańska grupa założona latem 1968 r. jako Pogo na zgliszczach formacji Buffalo Springfield, która obok The Byrds ponosi odpowiedzialność za stworzenie country rocka. W jej składzie znaleźli się: Richie Furay (ur. 9.05.1944 r. w Yellow Springs w stanie Ohio; śpiew, gitara), Randy Meisner (ur. 8.03.1946 r. w Scottsbluff w stanie Nebraska; śpiew, bas), George Grantham (ur. 20.11.1947 r. w Cordell w Oklahomie; perkusja, śpiew), Jim Messina (ur. 30.10.1947 r. w Harlingen w Teksasie; śpiew, gitara) i Rusty Young (ur. 23.02.1946 r. w Long Beach w Kalifornii; śpiew, gitara pedał steel).
Po sprzeciwach ze strony Walta Kelly'ego, właściciela praw autorskich do bohatera komiksu — ludzika Pogo, muzycy zdecydowali się przyjąć o wiele lepiej brzmiącą nazwę — Poco. W kategoriach muzycznych słowo to oznacza "trochę" lub "po trosze". Debiutancki album formacji Pickin' Up The Pieces był o wiele bardziej country niż rockowy, ale pochwalne recenzje krytyków uczyniły z Poco niezaprzeczalnych liderów country rocka. Po sporach wewnątrz zespołu kolegów opuścił Meisner (później założył The Eagles), a pozostała czwórka zarejestrowała longplay Poco. Także i on spotkał się z uznaniem krytyków i publiczności, plasując się w okolicach 50. miejsca amerykańskich zestawień. Wizytówką płyty była zajmująca całą stronę głównie instrumentalna, z elementami muzyki latynoskiej, suita "El Tonto De Nadie Regresa". Rusty Young wykorzystał w niej w pełni wszystkie możliwości drzemiące w gitarze pedał steel, stając się jednym z najlepszych w kraju muzyków grających na tym instrumencie.
Niezwykle dynamiczny trzeci album Deliverin' trafił do Top 30 amerykańskiej listy bestsellerów, a nagrano go już z udziałem nowych utalentowanych muzyków: Timothy'ego B. Schmita (ur. 30.10.1947 r. w Sacramento w Kalifornii; bas, śpiew) i Paula Cottona (ur. 26.02.1943 r. w Los Angeles; gitara, śpiew) — byłego członka Illinois Speed Press. Niebawem jednak z zespołu odszedł Jim Messina, który nawiązał owocną współpracę z Kennym Logginsem, tworząc z nim duet Loggins And Messina. Nowy skład umocnił swoją pozycję albumem From The Inside, ale największy sukces odniósł bez wątpienia płytą A Good Feelin' To Know.
Zamieszczono na niej kilka z najlepszych kompozycji w dorobku Furaya, a całość pozbawiona była słabych momentów. Wyróżnić należy jednak utwór tytułowy i wysublimowaną kompozycję "I Can See Everything". Na albumie Crazy Eyes znalazł się inny klasyczny utwór Furaya, 10-minutowa kompozycja tytułowa. Wkrótce potem Richie dał się skusić lukratywną propozycją dołączenia do planowanej supergrupy, w której miał występować z Chrisem Hillmanem i J.D. Southerem.
Tymczasem Poco nagrywali dalej udane albumy, choć rozchodziły się one już w mniejszej liczbie egzemplarzy, a miano najpopularniejszego zespołu countryrockowego zdobyli, otwierający niegdyś koncerty Poco, The Eagles. W połowie lat 70-tych stabilny skład obejmujący Cottona, Schmita, Granthama i Younga nagrał trzy doskonałe albumy: Head Over Heels, Rose Of Cimarron i Indian Summer. Każdy z nich był doskonale wyprodukowany i prezentował wysokie umiejętności wszystkich członków zespołu. Nie wiadomo więc, dlaczego żadnej z płyt nie udało się trafić do Top 40 amerykańskiej listy przebojów. W konsekwencji także i Schmit nie potrafił się oprzeć interesującej propozycji i dołączył do odnoszących gigantyczne sukcesy The Eagles.
Wkrótce po nim szeregi Poco opuścił Grantham i przyszłość grupy zaczęła się malować w zdecydowanie mrocznych barwach. Dołączenie do składu dwóch angielskich muzyków: Charliego Harrisona (bas, śpiew) i Steve'a Chapmana (perkusja, śpiew) zakrawało na artystyczne samobójstwo, lecz po dokooptowaniu amerykańskiego keyboardzisty Kima Bullarda, Poco wydali w 1978 r. album Legend. I tak sprawiedliwości stało się zadość; płyta trafiła do Top 20 amerykańskiej listy bestesellerów, sprzedano ją w liczbie kilku milionów egzemplarzy i przyniosła dwa przebojowe single: "Crazy Love" i "Heart Of The Night".
Nowy skład nagrał jeszcze cztery albumy, które odnosiły jednak coraz mniejsze sukcesy. Na zarejestrowanym w 1982 r. Ghost Town Poco zabrzmieli szczególnie blado i wyglądało na to, że cała magia uleciała na dobre. W 1984 r. na rynku pojawił się wynikający z kontraktowych zobowiązań album Inamorata. Szczęśliwi fani znów oglądali razem Richiego Furaya, Granthama i Schmita, ale mimo że płyta brzmiała doskonale, sprzedawała się słabo.
Członkowie Poco podjęli wówczas decyzje o zakończeniu działalności. Pięć lat później pojawiły się pogłoski o możliwym reaktywowaniu zespołu. Furay, Messina, Meisner, Grantham i Young powrócili pełnym radości albumem Legacy. Po latach rozczarowań okazał się największym sukcesem grupy, przynosząc kilka przebojowych singli. Obok The Eagles Poco pozostają niedościgłymi mistrzami country rocka.

,

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
You Better Think Twice / Anyway Bye Bye	Poco	10.1970	-	72[8]	Epic 10636	[written by Jim Messina][produced by Jim Messina]
C'mon / I Guess You Made It	Poco	03.1971	-	69[7]	Epic 10714	[written by Richie Furay][produced by Jim Messina]
Just for Me and You / Ol' Forgiver	Poco	11.1971	-	110[3]	Epic 10804	[written by Richie Furay][produced by Steve Cropper]
Keep on Tryin' / Georgia, Bind My Ties	Poco	09.1975	-	50[9]	ABC 12 126	[written by Timothy B. Schmit,Tim Schmit][produced by Poco,Mark Harman]
Rose of Cimarron / Tulsa Turnaround	Poco	08.1976	-	94[1]	ABC 12 204	[written by Rusty Young][produced by Poco,Mark Harman]
Indian Summer / Me and You	Poco	08.1977	-	50[8]	ABC 12 295	[written by Paul Cotton][produced by Poco,Mark Harman]
Crazy Love / Barbados	Poco	01.1979	-	17[14]	ABC 12 439	[written by Rusty Young][produced by Richard Sanford Orshoff][1[5].Adult Contemporary Chart]
Heart of the Night / The Last Goodbye	Poco	05.1979	-	20[14]	MCA 41 023	[written by Paul Cotton][produced by Richard Sanford Orshoff]
Legend / Indian Summer	Poco	09.1979	-	103[2]	MCA 41 103	[written by Rusty Young][produced by Richard Sanford Orshoff]
Under the Gun / Reputation	Poco	07.1980	-	48[10]	MCA 41 269	[written by Paul Cotton][produced by Mike Flicker]
Midnight Rain / Fool's Paradise	Poco	10.1980	-	74[4]	MCA 41 326	[written by Paul Cotton][produced by Mike Flicker]
Sea of Heartbreak / Feudin'	Poco	04.1982	-	109[1]	MCA 52 001	[written by Hal David,Paul Hampton][produced by Mike Flicker][#21 hit for Don Gibson in 1961]
Ghost Town / High Sierra	Poco	10.1982	-	108[2]	Atlantic 89 970	[written by Rusty Young][produced by Poco,John Mills]
Shoot for the Moon / The Midnight Rodeo	Poco	12.1982	-	50[13]	Atlantic 89 919	[written by Rusty Young][produced by Poco,John Mills]
Days Gone By / Daylight	Poco	04.1984	-	80[5]	Atlantic 89 674	[written by Paul Cotton][produced by Rusty Young,Paul Cotton]
Call It Love / Lovin' You Every Minute	Poco	08.1989	-	18[16]	RCA 9038	[written by Billy Crain,Jim Messina,Rick Lonow,Ronnie Guilbeau][produced by David Cole]
Nothin' to Hide / If It Wasn't for You	Poco	12.1989	-	39[12]	RCA 9131	[written by Bruce Gaitsch,Richard Marx][produced by Richard Marxs]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Pickin' Up the Pieces	Poco	05.1969	-	63[21]	Epic 26 460	[produced by Jim Messina]
Poco	Poco	05.1970	-	58[19]	Epic 26 522	[produced by Jim Messina]
Deliverin'	Poco	02.1971	-	26[21]	Epic 30 209	[produced by Jim Messina]
From the Inside	Poco	09.1971	-	52[11]	Epic 30 753	[produced by Steve Cropper]
A Good Feelin' to Know	Poco	11.1972	-	69[20]	Epic 31 601	[produced by Jack Richardson, Jim Mason]
Crazy Eyes	Poco	09.1973	-	38[23]	Epic 32 354	[produced by Jack Richardson]
Seven	Poco	04.1974	-	68[13]	Epic 32 895	[produced by Jack Richardson]
Cantamos	Poco	11.1974	-	76[11]	Epic 33 192	[produced by Poco]
Head over Heels	Poco	07.1975	-	43[18]	ABC 890	[produced by Poco, Mark Henry Harman]
The Very Best of Poco	Poco	08.1975	-	90[8]	Epic 33 537	[produced by Steve Cropper, Jim Messina, Jack Richardson]
Live	Poco	04.1976	-	169[4]	Epic 33 336	[produced by Poco, Mark Henry Harman]
Rose of Cimarron	Poco	05.1976	-	89[15]	ABC 946	[produced by Poco, Mark Henry Harman]
Indian Summer	Poco	05.1977	-	57[18]	ABC 989	[produced by Poco, Mark Henry Harman]
Legend	Poco	11.1978	-	14[52]	ABC 1099	[gold][produced by Richard Sanford Orshoff]
Under the Gun	Poco	07.1980	-	46[16]	MCA 5132	[produced by Mike Flicker]
Blue and Gray	Poco	07.1981	-	76[10]	MCA 5227	[produced by Mike Flicker]
Cowboys & Englishmen	Poco	02.1982	-	131[8]	MCA 5288	[produced by Mike Flicker]
Ghost Town	Poco	09.1982	-	195[3]	Atlantic 80 008	[produced by Poco, John H.R. Mills]
Inamorata	Poco	04.1984	-	167[6]	Atlantic 80 148	[produced by Rusty Young, Paul Cotton, Joe Chiccarelli]
Legacy	Poco	09.1989	-	40[28]	RCA 9694	[gold][produced by David Cole,Richard Marx]

Lowline

 Lowline jest zespołem indie   z Manchesteru w Anglii.

Grupa powstała w ich rodzinnym mieście Manchester pod koniec 2007 roku wydając swój pierwszy singiel "Monitors" w 1234 Records na początku 2008 roku z producentem Owenem Morrisem. Oba single "Monitors" i następny "Sound of Music" (wyprodukowany również przez Morrisa) osiągnął numer 6 na liście przebojów UK Indie.

Zespół powstał po spotkaniu na jesiennym pokazie. Z podobną skłonnością do krautrocka i post-punka, w tym The Chameleons, The Clash i Echo and The Bunnymen, zespół szybko zdobył miano "czarnej owcy" sceny muzycznej Manchesteru - rezygnując z tradycyjnych lokali woląc tworzyć własne programy w pół-opuszczonych magazynach w Salford i Ancoats.

Po dwóch   produkcjach Morrisa, wydaje własne single prezentowane na antenie Radio One 's przez Zane Lowe i Huw Stephensa, jak i   na XFM i 6Music,koncertując z The Enemy, The Happy Mondays i The Charlatans ,czego następstwem było   rosnące zainteresowanie ze strony wytwórni płytowych. Rozważając przyszłość zespołu, członkowie wspólnie zdecydowali się opuścić Wielką Brytanię koncertując w Europie, z których dochody są przeznaczane na finansowanie nagrywania siebie i na własnych warunkach.

Zespół koncertował w całej Europie i Wielkiej Brytanii przed powrotem do Manchesteru, aby rozpocząć nagrywanie własnego albumu w wytwórni Deaf Radio .

Zespół wydał swój debiutancki album Lowline w 2011 roku za pośrednictwem własnej wytwórni Deaf Radio. Album został nagrany w Stockport i został wyprodukowany przez George'a Shillinga. Album składa się z 12 utworów i 2 bonusowych utworów-tym remix Jagz Koonera utworu "Disko Killers".
Ich utwór "Outside" pochodzący z albumu został  wybrany jako "Single of the Week" na ​​iTunes w Stanach Zjednoczonych pomagając wspiąć sie albumowi na   20 pozycję na liście  iTunes USA Alternative i utrzymać pozycję w pierwszej 30 przez ponad tydzień.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Monitors/Last Chance	Lowline	03.2008	-	-	1234 Records 12347IN027	[written by Lowline][produced by Owen Morris]
Sound of Music	Lowline	10.2008	-	-	1234 Records 12347IN028	[6.Indie Chart UK]
Gun In My Side	Lowline	04.2009	-	-	1234 Records 12347IN030	[written by Lowline][produced by Dave Fyfe]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Lowline	Lowline	05.2011	-	-	Townsend TOWNCD51	[produced by Seadna McPhail]

Bizzy Bone

Bizzy Bone-właśc. Bryon Anthony McCane II (urodzony 12 września 1976r),  to amerykański raper, piosenkarz i najmłodszy członek grupy rapowej Bone Thugs-n-Harmony z Cleveland.  

 

Bryon Anthony McCane II urodził się w Columbus w stanie Ohio. W 1980 roku 4-letni Bryon i jego dwie siostry zostali uprowadzeni przez chłopaka ich matki, gdy ich matka była w pracy i przetrzymywana w niewoli przez ponad 2 lata. Bryon wspomina, że na początku nie wiedział, że został porwany i wmawiano mu, że jego matka i babcia nie żyją.  

 

W czasie ich uprowadzenia on i jego siostry mieszkali w wielu domach, mieszkaniach, samochodach i motelach w północnej Oklahomie. On i jego siostry byli często bici, torturowani i wykorzystywani seksualnie.  

 

W 1983 roku „rodzina” mieszkała w rezerwacie Indian Kaw w Kaw w stanie Oklahoma przez około półtora roku. Opiekunka zobaczyła jego zdjęcie na końcu nakręconego dla telewizji filmu Adam o producencie i twórcy America's Most Wanted, porwaniu syna Johna Walsha, i wezwała policję, w wyniku czego on i jego siostry wrócili do rodziny. 

 

 Kiedy miał 13 lat, Bryon zaczął mieszkać ze swoją najstarszą siostrą w jej domu niedaleko Cleveland w stanie Ohio. W tym okresie poznał Layzie Bone, Krayzie Bone, Wish Bone i Flesh-n-Bone. Bizzy Bone zaczynał w hip-hopie jako członek-założyciel grupy Bone Enterpri$e, która powstała w 1992 roku. Grupa została zauważona przez jednego z założycieli rapowej grupy N.W.A, Eazy-E, który zmienił nazwę grupy na Bone-Thugs-n-Harmony. 

 

 W 2002 roku McCane pojawił się w serialu FOX America's Most Wanted (prowadzonym przez Johna Walsha, ojca Adama) [3] i ujawnił swoje pełne przemocy dzieciństwo i molestowanie. Bryon napisał także i wykonał piosenkę „AMW” w programie, w którym dziękuje Walshowi i zachęca maltretowane dzieci do ujawnienia się.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Thugs Cry / On Fire (The Roof)	Bizzy Bone	08.1998	-	-	Mo Thugs	[produced by Mo Thugs][57[11].R&B Chart]
A Song For You	Bizzy Bone feat. DMX & Chris Notez	04.2008	-	-	After Platinum 4434	[61[4].R&B Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Heaven'z Movie	Bizzy Bone	10.1998	-	3[19]	Mo Thugs 1670	[gold-US][produced by Nina, Johnny J, Mafisto, Mike Smoov, Erik 'E' Nordquist, Mike Johnson & Cat Cody]
The Gift	Bizzy Bone	04.2001	-	44[7]	AMC 71 150	[produced by Darren Vega, Hoton, JT Thomas, Tony C]
Alpha and Omega	Bizzy Bone	11.2004	-	152[1]	7th Sign 970 036	[produced by Anthony M'Shala Moses, Bizzy Bone, Darrell Johnson, Danny Jones, Paul Chase, Brian Llamb, Kevin Rowe, Llan, Kenny McCloud & Gary Greenberg]
Bone Brothers	Layzie Bone & Bizzy Bone	03.2005	-	60[3]	Mo Thugs 5719	[produced by Deenucka, Self, Cliff Branch, Mauly T]
Speaking in Tongues	Bizzy Bone	10.2005	-	183[1]	845 Records 105	[produced by DJ U-Neek]
Thugs Revenge	Bizzy Bone	02.2006	-	168[1]	Thump 2639 00094 2	[produced by Mr. Criminal]
The Story	Bizzy Bone	03.2006	-	98	Real Talk Entertainment 20	[produced by Big Hollis, Tron Treez, Vince V.]
The Midwest Cowboy	Bizzy Bone	07.2006	-	134	Real Talk Entertainment 25	[produced by Derrick "Sac" Johnson,Playalitical,Pop Sykle]
A Song for You	Bizzy Bone	04.2008	-	148[1]	After Platinum	[produced by Mr. Lee, E. Romero, A. Jones]