Stereophonics

Stereophonics to walijska grupa wykonująca muzykę britpopową, która powstała na początku lat 90-tych. ,założona przez dwóch szkolnych kolegów z położonej w południowej Walii miejscowości Cwmaman. Zespół Stereophonics rozpoczął swoją działalność w 1992 roku jako 'Tragic Love Company'.

Nastoletni Kelly i Richard Jones (wbrew temu co sugerują nazwiska panowie nie są spokrewnieni) do których dołączył perkusista Stuart Cable, w 1992 roku założyli cover band Tragic Love Company, którego nazwa nawiązywała do ulubionych zespołów członków kapeli - The Tragically Hip, Mother Love Bone i Bad Company.

Po pierwszych scenicznych sukcesach (przy okazji których pojawiły się głosy o silnym wpływie na muzykę tria innej walijskiej gwiazdy - Manic Street Preachers) i podpisaniu kontraktu menadżerskiego z Johnem Brandem, w 1996 roku przemianowany już na Stereophonics zespół stał się pierwszym nabytkiem nowo powstałej wytwórni V2. W tej założonej przez brytyjskiego multimilionera sir Richarda Bransona oficynie wydawniczej zespół pozostał do dzisiaj z sześcioma studyjnymi albumami na koncie.

Pierwszym z nich jest krążek "Word Gets Around", który przyniósł grupie na Wyspach olbrzymią popularność i nagrodę Brit dla najlepszej nowej grupy. Prawdziwe szaleństwo na punkcie zespołu wybuchło jednak dopiero w 1999 roku wraz z ukazaniem się płyty "Performance and Cocktails" z której trzy pierwsze single wbiły się do brytyjskiego Top 5. Sama płyta pokryła się platyną w niespełna trzy tygodnie. Jej okładkę zdobiła fotografia wykona przez Scarlet Page, która przedstawiała całującą się parę. Jak później w rozmowie z "Sunday Times" wyjaśniała pozująca do niej Lucy Joplin, jej wyjątkowe, nieobecne spojrzenie uchwycone przez obiektyw wynikało bezpośrednio z wartej 75 funtów mieszanki absyntu i opium. W tym samym roku zespół nagrał wraz z Tomem Jonesem cover piosenki Randy'ego Newmana "Mama Told Me Not To Come", który trafił na album Jonesa "ReLoad".

Po kolejnych dwóch latach w kwietniu 2001 roku ukazało się kolejne wydawnictwo grupy. Album "Just Enough Education to Perform" oryginalnie miał nosić tytuł "JEEP", jednak potentat rynku motoryzacyjnego Daimler - Chrysler posiadał już prawa autorskie do tej nazwy, więc grupa musiała wydać płytę z pełnym tytułem. Wytatuował go sobie później na ręce brytyjski futbolista Wayne Rooney, który stał się w ten sposób prawdopodobnie największym fanem grupy, do czego zresztą chętnie się przyznaje, gdyż grupa zagrała m.in. na jego weselu. Piłkarz wspominał również, że gdy był nastolatkiem brat Kelly'ego, Kevin złamał mu szczękę, gdy po koncercie próbował ukraść jedną z koszulek grupy.

Od tego albumu jednak w zespole zaczęło coś szwankować. Już w 2003 roku w trakcie trasy promujące czwarty album Brytyjczyków - "You Gotta Go There to Come Back" Cable zajęty autorskim talk show emitowanym w BBC coraz rzadziej pojawiał się na koncertach własnego zespołu. Zastępowany przez innych muzyków, był usprawiedliwiany przez resztę Stereophonics złym stanem zdrowia. Wreszcie jednak we wrześniu 2003 roku został z grupy wyrzucony. 

- Ja i Stuart zaczęliśmy razem grać kiedy miałem 12 lat. Emocjonalnie ta sytuacja to dla mnie złamanie serca - pisał na oficjalnej stronie grupy Kelly. - Kocham go jak brata, ale od czasu "Just Enough Education To Perform" narastały pewne sprawy. Próbowaliśmy je rozwiązać, ale pozostały bez zmian. Ja i Richard już tęsknimy za Stuartem. Zespół jest jak gang, a jego po prostu przez bardzo długo w nim nie było, ale to jest wyłącznie nasza wina, że dopuściliśmy do takiego obrotu spraw.

Miejsce Cable'a w zespole zajął Javier Weyler, który znał zespół z wcześniejszych prac studyjnych.

- Pracowałem w studiu nagraniowym i tak się złożyło, że kilka razy współpracowałem z chłopakami, więc tak naprawdę znamy się od jakichś trzech lat - wyjaśniał w rozmowie z brytyjskim portalem Tiscali. - O bliższej współpracy pomyśleliśmy kiedy Kelly i Richard pracowali nad piosenkami "Dakota" i "Superman". Obaj mieli problemy z zaprogramowaniem automatu perkusyjnego, a ja miałem sprzęt pod ręką. No i dogadaliśmy się, że po prostu dla nich zagram, by mogli pomyśleć nad utworem. No i się zaczęło. Napisaliśmy w ten sposób 15 piosenek w osiem dni. Później zespół ruszył dokończyć trasę po Stanach i kiedy nadszedł czas pracy nad albumem wezwali mnie. Do tego momentu nigdy nie rozmawialiśmy o mojej przynależności do grupy. To wyszło trochę później gdy miksowaliśmy płytę. Nigdy o tym nie myśleliśmy. Po efektach finalnych tej pracy uznaliśmy, że będzie dobrze jeśli po prostu razem będziemy grać.

"Language. Sex. Violence. Other?" - kolejny, piąty już w karierze album zespół nagrał właśnie z Javierem. Cechą charakterystyczną tej wydanej w 2005 roku płyty jest, to że wszystkie tytuły piosenek, które na nią weszły składają się z tylko jednego słowa. Płyta przyniosła Brytyjczykom pewną sławę w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku grupa zagrała na Live 8 w londyńskim Hyde Parku.

Premiera ostatniej do tej pory studyjnej płyty Stereophonics ("Pull the Pin") została poprzedzona udostępnieniem w maju 2007 roku w sieci singla "Bank Holiday Monday". W tym samym roku do grupy dołączył frontman formacji Casino - Adam Zindani, który jest drugim gitarzystą i wokalistą. W chwili obecnej muzycy skupieni są na materiale, który ma trafić na ich kolejny album, zapowiadany na koniec 2009 roku. Poza tym, w wolnych chwilach każdy z osobna zajmuje się własnymi projektami. Kelly karierą solową (rozpoczął ją w 2007 roku albumem "Only the Names Have Been Changed"), Javier swoim artystycznym alter ego - Capitanem Melao, Adam natomiast wciąż gra w Casino.

Jakiś czas temu Kelly poproszony przez dziennikarza Handbag.com o wskazanie największych sukcesów i porażek w ponad 10-letniej kariery grupy powiedział: "Prawdopodobnie bycie jedna z gwiazd Glastonbury i V Festival w Slane Castle po dwóch miesiącach od debiutu. Również otwieranie koncertów takich gwiazd, jak U2, David Bowie. I rzeczy jakich nigdy bym sobie nie wyobraził jak na przykład wspólna impreza w Centrum chorych na raka nastolatków razem z Noelem i Liamem Gallagherami. Myślę też, że trochę się pogubiliśmy. Skład grupy się zmienił, zarządzanie nią też. Uważam, że wciąż dostarczamy świetnych nagrań, ale zrobiło się z tego też trochę bałaganu". 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Local boy in the photograph/Two many sandwiches	Stereophonics	03.1997	51[3]	-	V2 SPH-D2	[silver-UK][written by Kelly Jones,Richard Jones,Stuart Cable][produced by Bird & Bush]
More life in a tramp' s vest/Raymond's shop	Stereophonics	05.1997	33[8]	-	V2 SPH-D4	[written by Kelly Jones,Stuart Cable][produced by Bird & Bush]
A thousand trees/Carrot cake and wine	Stereophonics	08.1997	22[10]	-	V2 VVR 5000443	[gold-UK][written by Kelly Jones][produced by Bird & Bush]
Traffic/Tie me up tie me down	Stereophonics	11.1997	20[10]	-	V2 VVR 5000943	[written by Kelly Jones][produced by Bird & Bush]
Local boy in the photograph/Who'll stop the rain	Stereophonics	02.1998	14[13]	-	V2 SPHD 2	[silver-UK][written by Kelly Jones,Richard Jones,Stuart Cable]
The bartender and the thief/She takes her clothes off	Stereophonics	11.1998	3[23]	-	V2 VVR 5004663	5005303[written by Kelly Jones/Richard Jones/Stuart Cable][produced by Bird & Bush]
Just looking/Postmen do not great movie heroes make	Stereophonics	02.1999	4[18]	-	V2 VVR 5005303	[gold-UK][written by Kelly Jones][produced by Bird & Bush]
Pick a part that' s new/Nice to be out	Stereophonics	05.1999	4[19]	-	V2 VVR 5006778	[silver-UK][written by Kelly Jones][produced by Bird & Bush]
I wouldn' t believe your radioThe bartender and the chief	Stereophonics	08.1999	11[13]	-	V2 VVR 5008823	[silver-UK][written by Kelly Jones][produced by Bird & Bush]
Hurry up and wait/Angie	Stereophonics	11.1999	11[12]	-	V2 VVR 5009323	[written by Kelly Jones][produced by Bird & Bush]
Mama told me not to come	Tom Jones feat Stereophonics	03.2000	4[7]	-	Gut GUT 031	[silver-UK][written by Randy Newman][produced by Bird & Bush]
Mr writer/Maritim belle vue in kiel	Stereophonics	03.2001	5[35]	-	V2 VVR 5015933	[silver-UK][written by Kelly Jones/Marshall Bird][produced by Bird & Bush]
Have a nice day/Surprise	Stereophonics	06.2001	5[21]	-	V2 VVR 5016243	[platinum-UK][written by Kelly Jones][produced by Bird & Bush]
Step on my old size nines/Shoenshine boy	Stereophonics	09.2001	16[20]	-	V2 VVR 5016253	[written by Kelly Jones][produced by Bird & Bush]
Handbags and gladrags/First time ever i saw your face	Stereophonics	12.2001	4[33]	-	V2 VVR5017753	[platinum-UK][written by Mike d'Abo][produced by Laurie Latham,Stereophonics]
Vegas two times	Stereophonics	04.2002	23[7]	-	V2 VVR 5019173	[written by Kelly Jones][produced by Bird & Bush]
Madame Helga	Stereophonics	05.2003	4[29]	-	V2 VVR 5021743	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones]
Maybe tomorrow	Stereophonics	08.2003	3[22]	-	V2 VVR 5021898	[platinum-UK][written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones]
Since i told you it's over	Stereophonics	11.2003	16[6]	-	V2 Int 5022623	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones]
Moviestar	Stereophonics	02.2004	5[11]	-	V2 VVR 5024653	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
Dakota	Stereophonics	03.2005	1[1][64]	-	V2 VVR5031043	[3x-platinum-UK][written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
Superman/Outside	Stereophonics	07.2005	13[15]	-	V2 VVR 5031063	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
Devil	Stereophonics	10.2005	11[7]	-	V2 VVR 5034053	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
Rewind	Stereophonics	12.2005	17[5]	-	V2 VVR 5035043	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
It Means Nothing	Stereophonics	10.2007	12[10]	-	V2 VVR 5048643	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
My Friends	Stereophonics	12.2007	32[2]	-	V2 VVR 5049163	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
You're My Star	Stereophonics	11.2008	170[1]	-	V2	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
Innocent	Stereophonics	11.2009	54[2]	-	V2 CATCO 155380954	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones, Jim Abbiss]
Indian Summer	Stereophonics	02.2013	30[10]	-	Stylus GBBGB 1200030	[silver-UK][written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones, Jim Lowe]
Graffiti on the Train	Stereophonics	05.2013	44[6]	-	Stylus GBBGB 1200029	[written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
C'est la Vie	Stereophonics	05.2015	73[1]	-	Stylus GBBGB 1500017	[gold-UK][written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones, Jim Lowe]
I Wanna Get Lost with You	Stereophonics	09.2015	78[1]	-	Stylus GBBGB 1500007	[silver-UK][written by Kelly Jones][produced by Kelly Jones, Jim Lowe]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Words get around	Stereophonics	08.1997	6[258]	-	V2 VVR 1000438	[3x-platinum-UK][produced by Bird and Bush]
Performance and coctails	Stereophonics	03.1999	1[1][204]	-	V2 VVR 1004492	[6x-platinum-UK][produced by Bird and Bush]
Just enough education to perform	Stereophonics	04.2001	1[5][161]	188[1]	V2 VVR 1015832	[6x-platinum-UK][produced by Bird and Bush, Laurie Latham, Stereophonics]
You gotta go there to come back	Stereophonics	06.2003	1[1][73]	-	V2 VVR 102190 2	[2x-platinum-UK][produced by Kelly Jones]
Language,sex.Violence other?	Stereophonics	03.2005	1[1][66]	-	V2 VVR 1031052	[2x-platinum-UK][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
Live from Dakota	Stereophonics	04.2006	13[12]	-	V2 VVR 1038098	[gold-UK][produced by Kelly Jones]
Pull The Pin	Stereophonics	10.2007	1[1][15]	-	V2 VVR 048562	[gold-UK][produced by Kelly Jones,Jim Lowe]
Best Of Stereophonis - Decade In The Sun	Stereophonics	11.2008	2[168]	-	V2 1780699	[5x-platinum-UK][produced by Bird & Bush, Kelly Jones, Jim Lowe]
Keep Calm and Carry On	Stereophonics	11.2009	11[10]	-	V2 2719775	[gold-UK][produced by Kelly Jones, Jim Abiss, Jim Lowe]
Scream Above the Sounds	Stereophonics	11.2017	2[17]	-	Parlophone 0190295767983	[gold-UK][produced by Kelly Jones, Jim Lowe]
Kind	Stereophonics	11.2009	1[1][15]	-	Parlophone 0190295379117	[gold-UK][produced by Kelly Jones,George Drakoulias]
Oochya!	Stereophonics	03.2022	1[1][6]	-	Stylus STYLUSCD 15	[produced by Kelly Jones, George Drakoulias, Jim Lowe]

 

Mercury Rev

MERCURY REV- grupa amerykańska. Powstała w 1990 w Buffalo w stanie Nowy Jork, ale w jej składzie znaleźli się muzycy z małych miasteczek, często odległych od Buffalo o kilka godzin jazdy.
Skład: Jonathan Donahue - voc, g. David Baker - voc, g. Sean "Grasshopper" Mackowiak - g, Suzanne Thorpe - fl, Dave Fridmann - b, Jimmy Chambers - dr. W styczniu 1994 odszedł Baker (nawiązał współpracę z Martinem Carrem z The BOO RADLEYS). Grupę założyli Donahue, były muzyk zespołu Flaming Lips, oraz Baker, Mackowiak i Thorpe, trójka przyjaciół ze studiów artystycznych (razem uczęszczali m.in. na zajęcia do awangardzisty Tony'ego Conrada, współpracownika La Monte Younga). Zrezygnowali niemalże z prób. Ograniczyli też do minimum działalność koncertową (m. in. udział w festiwalu Lollapalooza '93 oraz wspólne trasy po Stanach z Bobem Dylanem, MY BLOODY VALENTINE, DINOSAUR JR, SPIRITUALIZED i Dr Phibes And The House Of Wax Equations). Uważają, że sens ich poczynaniom nadają rzadkie spotkania w studiu nagrań. Tworzą muzykę spontanicznie, improwizując, na gorąco szukając właściwych rozwiązań. Wynikiem są kompozycje o niezbyt może atrakcyjnych melodiach, ale niezwykłej fakturze i brzmieniu. Pytani o źródła inspiracji wskazywali dokonania The Velvet Underground, Pink Floyd z okresu "Umma-gummy", twórców awangardowych. Zwłaszcza Donahue i Mackowiak dali się poznać jako muzycy eksperymentujący, preparujący gitary, stosujący jako rodzaj przetworników ich dźwięku np. odkurzacz czy telewizor, wzbogacający wspólne nagrania deformowanymi odgłosami zgiełku ulicznego.
Na płycie Yerself is steam wyróżniały się takie utwory, jak Chasing A Bee, Syringe Mouth, Coney Island Cyclone czy Sweet Odysee Of A Cancer Cell T'The Centre Of Yer Heart (we wznowieniach dodawano do niej także drugą, "Lego My Ego", z nagraniami singlowymi, radiowymi, odrzutami itp.), na Boces - Meth Of A Rockette's Kick, Trickle Down, Bronx Cheer.
Wielu krytyków ujrzało w Mercury Rev następców Dinosaur Jr., Sonic Youth i The Pixies. Ogromne kontrowersje wywołał teledysk ilustrujący utwór Something For Joey, z udziałem Rona Jeremy'ego, aktora znanego z filmów pornograficznych. Baker gościnnie uczestniczył m.in. w nagraniach zespołów St. Johnny i Mutton Gun (z tym drugim współpracował tez Mackowiak).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Goddess on a hiway/Ragtag	Mercury Rev	11.1998	51[4]	-	V2 VVR 5003323	[written by Jonathan Donahue, Sean "Grasshopper" Mackowiak][produced by Dave Fridmann, Jonathan Donahue, Aaron Hurwitz]
Delta sun bottleneck stomp/Endessly	Mercury Rev	01.1999	26[6]	-	V2 VVR 5005413	[written by Jimy Chambers, Jonathan Donahue, Sean "Grasshopper" Mackowiak][produced by Dave Fridmann, Jonathan Donahue, Aaron Hurwitz]
Opus 40/Motion pictures [live]	Mercury Rev	05.1999	31[4]	-	V2 VVR 500 6963	[written by Jonathan Donahue, Sean "Grasshopper" Mackowiak][produced by Dave Fridmann, Jonathan Donahue, Aaron Hurwitz]
Goddess on a hiway [reissue]/Caroline says	Mercury Rev	08.1999	26[5]	-	V2 VVR 500 8498
Nite & fog	Mercury Rev	10.2001	47[3]	-	V2 VVR 501 772	[written by Grasshopper, Jeff Mercel, Jonathan][produced by Dave Fridmann, Grasshopper, Jeff, Jonathan]
The dark is rising	Mercury Rev	01.2002	16[3]	-	V2 VVR 5018713	[written by Jeff Mercel,Jonathan Donahue,Grasshopper]
Little Rhymes	Mercury Rev	07.2002	51[3]	-	V2 VVR 5019788	[written by Jeff Mercel,Jonathan Donahue,Grasshopper][produced by Dave Fridmann, Grasshopper, Jeff, Jonathan]
In A Funny Way	Mercury Rev	01.2005	28[2]	-	V2 VVR 5029223
Across Yer Ocean	Mercury Rev	04.2005	54[2]	-	V2 International VVR 5031037	[written by Mercury Rev ][produced by Mercury Rev ,Dave Fridmann]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Boces	Mercury Rev	06.1993	43[1]	-	Beggars Banquet BBQ 140	[produced by David Baker, Jonathan Donahue, Dave Fridmann, Grasshopper, Suzanne Thorpe, Jimy Chambers]
See you on the other side	Mercury Rev	05.1995	108[1]	-	Beggars Banquet BBQCD 176	[produced by Jonathan Donahue, Dave Fridmann, Grasshopper, Suzanne Thorpe, Jimy Chambers]
Deserter' s songs	Mercury Rev	10.1998	27[50]	-	V2 VVR 1002772	[gold-UK][produced by Dave Fridmann, Jonathan Donahue]
Yerself is steam	Mercury Rev	02.1999[wydana w 1991]	200[1]	-	Columbia C-53030
All is dream	Mercury Rev	09.2001	11[22]	-	V2 VVR 1017528	[produced by Dave Fridmann, Grasshopper, Jonathan Donahue, Jeff Mercel]
The secret migration	Mercury Rev	02.2005	16[5]	-	V2 VVR 1029238	[Producer - Dave Fridmann , Mercury Rev]
The Essential - Stillness Breathes (1991-2006)	Mercury Rev	10.2006	176[1]	-	V2 VVR 1041822
Snowflake Midnight	Mercury Rev	09.2008	52[2]	-	Cooperative Music/V2 VVR1051271	[Producer - Dave Fridmann , Mercury Rev]

PM Dawn

PM DAWN, amerykański duet. Bracia Prince Be (właśc. Attrell Cordes) - voc, k, sampling i DJ Minutemix (właśc. Jarrett Cordes) -k, sampling przyszli na świat w rodzinie murzyńskiej w Jersey City w stanie New Jersey. Dorastali w domu pełnym muzyki - matka śpiewała w chórze kościelnym, ojczym był współtwórcą zespołu Kool And The Gang. Zadebiutowali w 1989 singlem Ode To A Forgetful Mind, nagranym dla małej wytwórni Warlock. Zwrócili na siebie uwagę szefów brytyjskiej firmy Gee Street, przyjęli ich propozycję współpracy i przenieśli się do Londynu. Tam powstały płyty Of the heart,of the soul and of the cross:The utopian expierence i The bliss album...?. Zawierały muzykę dość niezwykłą, łączącą elementy rapu, hip hopu, soulu, pop music lat sześćdziesiątych, rocka, jazzu i muzyki klasycznej, bardzo atrakcyjną w warstwie melodycznej, aranżowaną z dużą inwencją kolorystyczną, przesyconą atmosferą mistycyzmu (Wpływ prozy Edgara Cayce'a), np. A Warner's Point Of View, To Serenade A Rainbow, Reality Used To Be A Friend Of Mine,Even After I Die, Set Adrift On Memory Bliss, For Love Of Peace, I'd Die Without You, To love You More.
Posługując się techniką samplingu bracia w wielu utworach pomysłowo wykorzystali jako budulec melodie i brzmienia ze znanych nagrań, np. z Child Of The Earth Hugh Masekali i z Din Daa Daa George'a Kranza w To Serenade A Rainbow, z Thankful And Thoughtful Sly And The Family Stone i z Walk On Guilded Splinters Dr. Johna w Comatose, z Feelin' Down Farther The Doobie Brothers w A Watcher's Point Of View, z True Spandau Ballet w Set Adrift On Memory Bliss, z Lovely Meter Steppenwolf w Ode To A Forgetful Mind, z Father Figure George'a Michaela w Looking Through Patient Eyes, z I Had A King Joni Mitchell w The Ways Of The Wind.
Zaproponowali też udaną hiphopową przeróbkę piosenki Norwegian Wood The Beatles. Do udziału w swoich nagraniach pozyskali m.in. Boy George'a - voc, Jamesa From Lunarci - k, Herbiego Tribino - g i siostrę, Cheryl Cordes - voc. Odnieśli ogromny sukces - takie nagrania, jak A Watcher's Point Of View, Set Adrift On Memory Bliss Paper Doll, I'd Die Without You czy Looking Through Patient Eyes, były w wielu krajach przebojami.

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
A watcher's point of view [Don' t cha think]/Twisted mellow	PM Dawn	06.1991	36[5]	-	Gee Street 868 319	[written by Attrell Cordes,T. Johnston][produced by P.M. Dawn][44[2].Hot Disco/Dance;Gee Street promo 12"]
Set adrift on memory bliss/A watcher's point of view [Don' t cha think]	PM Dawn	10.1991	3[8]	1[1][20]	Gee Street 860 094	[gold-US][written by Attrell Cordes,Gary Kemp][produced by P.M. Dawn][sample z "True"-Spandau Ballet][6[10].Hot Disco/Dance;Gee Street 866 095 12"][16[15].R&B Chart]
Paper doll/For the love of peace	PM Dawn	01.1992	49[3]	28[12]	Gee Street 866 374	[written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn][37[6].Hot Disco/Dance;Gee Street 866 375 12"][35[8].R&B Chart]
Reality used to be a friend of mine/Comatose	PM Dawn	02.1992	29[4]	-	Gee Street GEE 37 [UK]	[written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn]
I' d die without you/On a clear day	PM Dawn	09.1992	30[5][11.92]	3[28]	Gee Street/LaFace 24 034	[gold-US][written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn][piosenka z filmu "Boomerang"][16[20].R&B Chart]
Looking through patient eyes	PM Dawn	03.1993	11[7]	6[21]	Gee Street 862 024	[written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn][sample z "Father figure"-George Michael][62[16].R&B Chart]
The ways of the wind	PM Dawn	07.1993	-	54[11]	Gee Street 862 475	[written by A. Cordes, J. Mitchell][produced by P.M. Dawn][sample z "I had a king"-Joni Mitchell]
More than likely/When it' s raining and dogs	PM Dawn feat Boy George	06.1993	40[3]	-	Gee Street GEE 49 [UK]	[written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn]
You got me floatin'/When midnight sighs	PM Dawn	12.1993	-	115[4]	Gee Street 858 056	[produced by P.M. Dawn]
Downtown Venus/She dreams persistent maybes	PM Dawn	09.1995	58[5]	48[8]	Gee Street 854 408	[written by Attrell Cordes][produced by P.M. Dawn][sample z "Hush"-Deep Purple]
Sometimes i miss you so much	PM Dawn	12.1995	58[4]	95[5]	Gee Street 854 476	[written by Al Brown III , Attrell Cordes , Kyle West][produced by P.M. Dawn][sample z "Nice and day"-Al B.Sure]
Gotta be...Movin' on up	Prince BE feat Ky-mani	03.1998	68[3]	90[5]	Gee Street 33 513	[written by Steve Jolley,Tony Swain John Barry,Ashley Ingram,Attrell Cordes,Leee John,Ky-Mani Marley,E. Dillon,Ja'net Dubois][produced by P.M. Dawn][sample z "Just a illusion"-Imagination][piosenka z filmu "Senseless"]
I had no right/As disappointing as your mercy is	PM Dawn	09.1998	125[1]	44[10]	Gee Street 33 535	[written by Attrell Cordes,C. Anderson][produced by P.M. Dawn][82[6].R&B Chart]
Night in the city	PM Dawn	12.2000	-	-	-	[written by Joni Mitchell][produced by Julie Larson , PM Dawn][15[12].Hot Disco/Dance;Reprise promo 12"]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Of the heart,of the soul and of the cross:The utopian expierence	PM Dawn	10.1991	8[12]	48[28]	Gee Street 510 276	[gold][produced by P.M. Dawn]
The bliss album...?	PM Dawn	04.1993	9[5]	30[25]	Gee Street 514 517	[gold][produced by P.M. Dawn]
Jesus wept	PM Dawn	10.1995	87[1]	119[3]	Gee Street 524 127	[produced by Eric Kupper]

Datsuns

The Datsuns to zespół grający garage rock z domieszką klasycznego rocka. Powstał w roku 2000 w Nowej Zelandii, lecz pierwsze nagrania sięgają już 1997. Wszyscy członkowie formacji The Datsuns pochodzą z Nowej Zelandii, z niewielkiego miasteczka Cambridge w regionie Waikato, które opisują jako "malowniczą dziurę". - Jedenaście tysięcy ludzi, pięć domów spokojnej starości i dużo stadnin końskich - wspomina jeden z członków grupy. - Tak więc jeśli chcesz zająć się hodowlą koni lub umieraniem, będziesz się dobrze bawić.
Dorastając nie mieli wielu możliwości zapoznania się ze współczesną muzyką hardrockową. W latach 80-tych i wczesnych 90-tych, które przypadły na okres ich młodości, popularne zespoły wcale lub prawie wcale nie uwzględniały odległej Nowej Zelandii w programach tras koncertowych. Jeśli chciało się zobaczyć na żywo prawdziwy koncert, trzeba było lecieć trzy godziny do sąsiedniej Australii, a na to młodych ludzi zwyczajnie nie było stać. Sytuacja poprawiła się około roku 1994, kiedy zaczęto organizować festiwale z udziałem m. in. Soundgarden i The Smashing Pumpkis. Należały one jednak do rzadkości: jeden festiwal trafiał się mniej więcej raz w roku. Prasa rzadko pisała wyczerpująco o współczesnych wykonawcach, a boom internetowy miał nadejść dopiero około roku 1998. Jedyną inspiracją dla ludzi pragnących założyć własny zespół pozostawały więc płyty. Z tych, które mogli znaleźć w okolicy, większość stanowiły stare albumy Led Zeppelin, Deep Purple, The Who, T-Rex itd.
W 1995 roku trzech uczniów szkoły średniej założyło zespół o nazwie Trinket. W jego skład weszli Dolf de Borst (wokal, gitara basowa), Phil Buscke (gitara) i Matt Osment (perkusja). Grać nauczyli się sami, w trakcie dziesięciu lat prób i błędów. Chodzili wprawdzie do kilku instruktorów, ale żaden nie był w stanie nauczyć ich grania piosenek ulubionych zespołów, toteż szybko rezygnowali z lekcji.
W 1996 roku Trinket wystąpili jako pierwsi w Battle of the Bands, konkursie dla młodych artystów organizowanym w Hamilton. Rywalizowali wtedy m.in. z grupą… Trinket. Przekonali drugi zespół do zrzeczenia się tej nazwy i w następnym roku, wraz z nowym członkiem składu, Christianem Livingstonem (druga gitara), zdobyli pierwszą nagrodę. Sukces udało im się powtórzyć dwa lata później. W roku 2000 zespół przemianował się na The Datsuns (zwracając dawnym konkurentom prawa do miana Trinket). Nazwa ta pochodzi od starego samochodu marki Datsun, na którego zdjęcie natknął się Phil Buscke, przeglądając numery "National Geographic" z lat 70. Jednocześnie de Borst i Livingstone zaczęli używać pseudonimów odpowiednio Dolf D. Datsun (obecnie już mu się znudził) i Christian Datsun.
Repertuar na pierwszą płytę był juz gotowy, lecz żadna z nowozelandzkich wytwórni, zamkniętych na nowatorstwo w dziedzinie rocka, nie była zainteresowane jej wydaniem. Nie chcąc pójść na komercyjny kompromis polegający na pisaniu piosenek pasujących do radiowych list przebojów, grupa podjęła decyzję o wydawaniu płyt własnymi siłami. De Borst akurat ukończył college (jako jedyny z całej czwórki), a pozostali rzucili dotychczasowe prace, by w pełni poświęcić się tej inicjatywie. W celu zdobycia koniecznych funduszy zgodzili się nakręcić reklamę dla KFC (próżno dziś szukać jej na YouTube); przyznają, że jest to jedyna rzecz, z której nie są dumni, ale zmusiła ich do tego sytuacja finansowa.
Pierwszym owocem ich pracy był singel "Super Gyration", wydany w sierpniu 2000 roku na siedmiocalowym krążku winylowym, którego okładkę zdobiło zdjęcie dziewczyny rozpartej na siedzeniu samochodu Datsun Fairlady 2000. Wydali jeszcze cztery podobne single oraz kilka EP-ek dla innych zespołów. Nazwa wytwórni brzmiała The Hell Squad.
Na własną płytę długogrającą przyszło im czekać jeszcze dwa lata. Bardzo pomocne okazały się występy w kilku audycjach Johna Peela dla BBC Radio 1, znanego od lat z promowania obiecujących debiutantów. Brytyjska prasa okrzyknęła The Datsuns, grających zarazem surowo i nowatorsko, "przyszłością rocka", a w sierpniu 2003 roku grupa podpisała kontrakt z brytyjską V2 Records. Album, zatytułowany po prostu "The Datsuns" spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności i krytyki w Wielkiej Brytanii, Nowej Zelandii i Australii, zdobywając dla zespołu liczne nagrody, w tym wyróżnienie dla najlepszego zespołu koncertowego magazynu "New Musical Express" oraz kilka New Zealand Music Awards. Popularność grupy ugruntował udział w koncertach w ramach OzzFestu w 2003 roku (choć zdaniem frontmana zaprezentowali się najgorzej spośród wszystkich; otrzymywali ponoć sugestie sprzedawania koszulek z napisami "Najbardziej Znienawidzona Kapela na OzzFest" z przodu i "The Datsuns" z tyłu), a także australijska trasa wspólnie z Metallicą (2004). Występy u boku legendarnej kapeli musiały wypaść lepiej, bowiem perkusista, Lars Urlich, wyraził swoje uznanie dla Nowozelandczyków w telewizyjnym programie muzycznym "Headbangers Bell".
Drugi album zespołu, "Outta Sight, Outta Mind" (2004), wyprodukowany przez Johna Paula Jonesa (Led Zeppelin) potwierdził reputację kapeli i zebrał pozytywne recenzje, choć prasa nie poświęciła mu tyle uwagi, co poprzednikowi. Podobnie rzecz się miała z wydanym w 2005 roku "Sunde & Mirrors". W tym samym roku z zespołu odszedł perkusista Matt Osment, którego miejsce zajął Ben Cole.
Przez ten czas utarła się o The Datsuns opinia "zespołu heavymetalowego dla ludzi, którym nie wydaje się, że jeszcze lubią heavy metal" oraz dla tych, którzy "nie są pewni, czy tak naprawdę kiedykolwiek heavy metal lubili".
- Lubię zespoły, które nie trzymają się tylko jednego - mówi de Borst w jednym z wywiadów, - Jeśli chodzi o nas, staramy się grać piosenki popowe w ciężkim stylu albo ciężkie piosenki w popowym stylu. Podobnie jak Thin Lizzy, nie jest to całkiem heavy metal i nie jest to całkiem glam. Lubię piosenki, które są ciężkie i zarazem chwytliwe.
Czwarty album "Head Stunts" (anagram słów the datsun), ukazał się w październiku 2008 roku. Obecnie członkowie grupy mają w planach dalsze koncerty na całym świecie. Mieszkają w Londynie.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
In Love/Supergyration!	Datsuns	10.2002	25[2]	-	V2 VVR 5020953	[written by Phil Buscke][produced by Liam Watson,The Datsuns]
Harmonic Generator	Datsuns	02.2003	33[2]	-	V2 VVR 5021227	[written by Phil Buscke][produced by Liam Watson,The Datsuns]
Motherfucker From Hell	Datsuns	09.2003	55[4]	-	V2 VVR 5021758	[written by Phil Buscke][produced by Liam Watson,The Datsuns]
Blacken My Thumb	Datsuns	06.2004	48[2]	-	V2 VVR 5026953	[written by Datsuns][produced by John Paul Jones]
Girl's Best Friend	Datsuns	10.2004	71[2]	-	V2 VVR 5028893	[produced by John Paul Jones]
Systems Overload/Killer Bees	Datsuns	10.2006	145[1]	-	V2 VVR 5042747	[written by The Datsuns][produced by The Datsuns]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Datsuns	Datsuns	10.2002	17[12]	-	V2 VVR 1020962	[produced by Liam Watson,Nick Abbot,Sonic Newth,The Datsuns]
Outta Sight / Outta Mind	Datsuns	06.2004	58[2]	-	V2 VVR 1026941	[produced by John Paul Jones]
Smoke & Mirrors	Datsuns	10.2006	189[1]	-	V2 VVR 1041842	[produced by The Datsuns]