Z archiwum...rocka : soft rock

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą soft rock. Pokaż wszystkie posty

poniedziałek, 11 listopada 2024

Billy Joel

William Martin Joel (ur. 9 maja 1949r) - amerykański wokalista, autor tekstów piosenek i pianista. . Joel, pianista o klasycznym muzycznym wykształceniu, do swojej pierwszej grupy, The Echoes, dołączył w 1964 r. Cztery lata później porzucił ją na rzecz The Hassels, popularnej formacji z Long Island, która podpisała kontrakt z United Artists. Billy zagrał na dwóch albumach zespołu, The Hassels i Hour Of The Wolf, zanim opuścił go wraz z perkusistą Jonem Smallem, by założyć grupę Attila. Duet ten nagrał jeden album, noszący zresztą nazwę grupy, zanim dwaj muzycy ruszyli własnymi drogami.

Taśma demo z oryginalnymi nagraniami Joela przerodziła się w jego debiutancki album, Cold Spring Harbor, który nie sprzedawał się najlepiej, głównie z powodu słabej promocji. Kiedy jednak nowa piosenka, „Captain Jack", nagrana na potrzeby programu radiowego stała się undergroundowym przebojem, wytwórnia Columbia Records wytropiła Billy'ego aż w Kalifornii i podpisała z nim długoterminowy kontrakt. W 1973 r. tytułowy utwór z albumu Piano Man wszedł do Top 30 amerykańskiej listy przebojów i otworzył wokaliście drogę do pełnej sukcesów kariery.

Joel uparcie odmawiał żądaniom szefów wytwórni, domagających się bardziej komercyjnego materiału i mimo że jego dwa następne longplaye, Street Life Serenade i Turnstiles, odniosły spory sukces, jego los odmienił się na dobre dopiero w 1977 r., gdy longplay The Stranger odebrał płycie Bridge Over Troubled Water Simona i Garfunkela tytuł bestsellera numer l wytwórni Columbia. Najbardziej znana piosenka pochodząca z tego wydawnictwa, „Just The Way You Are", zdobyła dwie nagrody Grammy: dla najlepszej piosenki i nagrania roku. Ta romantyczna ballada stała się już klasykiem, a w wykonaniu Barry'ego White'a w 1978 r. odniosła wielki sukces w Wielkiej Brytanii.

Z wydanego w 1979 r. albumu 52nd Street pochodził następny wielki przebój, „My Life", podczas gdy pierwszy w karierze Billy'ego amerykański przebój numer l, „It's Still Rock'N'Roll To Me", znalazł się na płycie Glass Houses z 1980 r. Image wokalisty prezentujący go jako łatwą do zaakceptowania, daleką od wszelkich kontrowersji postać, został zachwiany wraz z nagraniem albumu The Nylon Curtain, na którym znalazły się dwa protest songi z prawdziwego zdarzenia, „Allentown" i „Goodnight Saigon".

W 1984 r. Joel powrócił jednak do mniej skomplikowanych spraw rejestrując album An Innocent Man, na którym zamieszczono pamiętny przebój „Uptown Girl" (w nakręconym wideoklipie wystąpiła żona Joela, modelka Chrissie Brinkley, z którą wokalista rozstał się wiosną 1994 r.). Mimo że ostatnimi czasy Joel nagrywa jakby mniej, od czasu do czasu udaje mu się zanotować na swoim koncie przebojowy singel, który umacnia jego pozycję w świecie muzyki pop. Będąc z natury perfekcjonistą, wokalista zasygnalizował także swoje pragnienie zajęcia się nieco bardziej skomplikowaną muzyką.

W 1991 r. Joel otrzymał doktorat honoris causa Fairfield University w stanie Connecticut. Wydany w 1993 r. album River Of Dreams okazał się kolejnym wielkim sukcesem wokalisty, plasując się na 3. miejscu brytyjskiej i 1. amerykańskiej listy przebojów.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Piano man/You're my home	Billy Joel	02.1974	-	25[14]	Columbia 45 963	[5x-platinum-US][2x-platinum-UK][written by Billy Joel][produced by Michael Stewart]
Worse comes to worst/Somewhere along the line	Billy Joel	06.1974	-	80[4]	Columbia 46 055	[written by Billy Joel][produced by Michael Stewart]
Travellin prayer/Ain't no crime	Billy Joel	08.1974	-	77[4]	Columbia 10 015	[written by Billy Joel][produced by Michael Stewart]
The entertainer/The Mexican connection	Billy Joel	11.1974	-	34[10]	Columbia 10 064	[written by Billy Joel][produced by Michael Stewart]
Just the way you are/Get it right the first time	Billy Joel	11.1977	19[9][02.78]	3[27]	Columbia 10 646	[2x-platinum-US][silver-UK][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Movin' out [Anthony's song]/Everybody has a dream	Billy Joel	03.1978	35[6]	17[14]	Columbia 10 708	[platinum-US][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Only the good die young/Get it right the first time	Billy Joel	05.1978	-	24[13]	Columbia 10 750	[2x-platinum-US][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
She' s always a woman/Vienna	Billy Joel	08.1978	-	17[15]	Columbia 10 788	[platinum-US][platinum-UK][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
My life/52end street	Billy Joel	11.1978	12[15]	3[19]	Columbia 10 853	[platinum-US][silver-UK][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Big shot/Root beer rag	Billy Joel	02.1979	-	14[11]	Columbia 10 913	[gold-US][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Until the night/Root beer rag	Billy Joel	04.1979	50[3]	-	CBS 7242 [UK]	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Honesty/The Mecican connection	Billy Joel	04.1979	-	24[11]	Columbia 10 959	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
You may be right/Close to the borderline	Billy Joel	03.1980	-	7[15]	Columbia 11 231	[platinum-US][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
All for Leyna/Close to the borderline	Billy Joel	04.1980	40[4]	-	CBS 8325 [UK]	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
It' s still rock and roll to me/Through the long night	Billy Joel	05.1980	14[11]	1[2][21]	Columbia 11 276	[2x-platinum-US][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Don' t ask me why/C'etait toi [You were the one]	Billy Joel	08.1980	-	19[15]	Columbia 11 331	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Sometimes a fantasy/All for Leyna	Billy Joel	10.1980	-	36[9]	Columbia 11 379	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Say goodbye to Hollywood/Summer,highland falls [live]	Billy Joel	09.1981	-	17[15]	Columbia 02518	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone,Billy Joel]
She' s got a way/The ballad of Billy The Kid [live]	Billy Joel	11.1981	-	23[14]	Columbia 02628	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone,Artie Ripp]
Pressure/Laura	Billy Joel	09.1982	-	20[17]	Columbia 03244	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Allentown/Elvis Presley Blvd.	Billy Joel	11.1982	-	17[22]	Columbia 03413	[gold-US][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Goodnight Saigon/A room of your own	Billy Joel	03.1983	29[4]	56[7]	Columbia 03780	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Tell her about it/Easy money	Billy Joel	07.1983	4[10]	1[1][18]	Columbia 04012	[gold-US][silver-UK][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Uptown girl/Careless talk	Billy Joel	09.1983	1[5][17]	3[22]	Columbia 04149	[3x-platinum-US][2x-platinum-UK][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
An innocent man/I'll cry instead	Billy Joel	12.1983	8[10]	10[18]	Columbia 04259	[silver-UK][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
The longest time/Christie Lee	Billy Joel	03.1984	25[8]	14[18]	Columbia 04400	[platinum-US][silver-UK][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Leave a tender moment alone/This Night	Billy Joel	07.1984	29[7]	27[15]	CBS A 4521	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
This Night/I'll Cry Instead	Billy Joel	11.1984	78[4]	-	CBS GA 4884 [UK]	[written by Billy Joel, Chorus: L. V. Beethoven][produced by Phil Ramone]
Keepin' the faith/She's right on time	Billy Joel	01.1985	-	18[16]	Columbia 04681	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
You' re only human [Second wind]/Surprises	Billy Joel	07.1985	94[2]	9[16]	Columbia 05417	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
The night is still young/Summer,highland falls [live]	Billy Joel	10.1985	-	34[10]	Columbia 05657	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
She's always a woman/Just the way you are	Billy Joel	02.1986	53[1]	-	CBS A 6862 [UK]	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Modern woman/Sleeping with the television on	Billy Joel	06.1986	-	10[15]	Epic 06118	[piosenka z filmu "Ruthless people"][written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
A matter of trust/Getting closer	Billy Joel	08.1986	52[4]	10[18]	Columbia 06108	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
This is the time/Code of silence [with Cyndi Lauper]	Billy Joel	11.1986	-	18[17]	Columbia 06526	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
Baby grand/Big man on Mulberry Street	Billy Joel & Ray Charles	04.1987	-	75[7]	Columbia 06 994	[written by Billy Joel][produced by Phil Ramone]
We didn' t start the fire/House of blue night	Billy Joel	10.1989	7[10]	1[2][19]	Columbia 73 021	[3x-platinum-US][2x-platinum-UK][written by Billy Joel][produced by Billy Joel, Mick Jones]
Leningrad/The times they are a-changin'	Billy Joel	12.1989	53[4]	-	CBS JOEL 4	[written by Billy Joel][produced by Billy Joel, Mick Jones]
I go to extremes/When in Rome	Billy Joel	01.1990	70[2]	6[16]	Columbia 73 091	[written by Billy Joel][produced by Billy Joel, Mick Jones]
The downeaster "Alexa"/And so it goes	Billy Joel	05.1990	-	57[8]	Columbia 73 333	[gold-US][written by Billy Joel][produced by Billy Joel, Mick Jones]
That' s not her style/And so it goes	Billy Joel	08.1990	97[1]	77[6]	Columbia 73 442	[written by Billy Joel][produced by Billy Joel, Mick Jones]
And so it goes	Billy Joel	10.1990	-	37[12]	Columbia 73 602	[written by Billy Joel][produced by Billy Joel, Mick Jones]
All shook up/Wear my ring around your neck [Ricky Van Shelton]	Billy Joel	08.1992	27[4]	92[3]	Epic Soundtrax 74 422	[written by Otis Blackwell, Elvis Presley][produced by Billy Joel,][piosenka z filmu "Honeymoon in Vegas"]
The river of dreams/No man's land	Billy Joel	07.1993	3[14]	3[27]	Columbia 77 086	[gold-US][written by Billy Joel][produced by Danny Kortchmar,Joe Nicolo]
All about soul/You picked a real bad time	Billy Joel	11.1993	32[4]	29[20]	Columbia 77254	[written by Billy Joel][produced by Danny Kortchmar,Joe Nicolo]
No man's land/Shades of grey [live]	Billy Joel	02.1994	50[4]	-	Columbia 6599202 [UK]	[written by Billy Joel][produced by Danny Kortchmar,Joe Nicolo]
Lullabye [Goodnight,my angel]/Two thousand years	Billy Joel	03.1994	-	77[8]	Columbia 77363	[gold-US][written by Billy Joel][produced by Danny Kortchmar,Joe Nicolo]
To make you feel my love/Intro/Summer,highland falls	Billy Joel	08.1997	-	50[9]	Columbia 78641	[written by Bob Dylan][produced by Peter Asher]
Turn The Lights Back On	Billy Joel	02.2024	-	62[1]	Columbia	[written by Billy Joel,Freddy Wexler,Arthur Bacon,Wayne Hector][produced by Freddy Wexler,Parisi,Emile Haynie]

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US/UK]	Komentarz
Piano man	Billy Joel	01.1974	98[1][06.84]	27[40]	Columbia 32 544/CBS CBS 40 80719	[4x-platinum-US][producer-Michael Stewart]
Streetlife serenade	Billy Joel	11.1974	-	35[18]	Columbia 33 146/CBS CBS 40 80766	[platinum-US][producer-Michael Stewart]
Turnstiles	Billy Joel	06.1976	-	122[12]	Columbia 33 848/CBS CBS 40 81195	[platinum-US][producer-Elton John]
The Stranger	Billy Joel	10.1977	25[40]	2[137]	Columbia 34 987/CBS CBS 40 82311	[11x-platinum-US][gold-UK][producer-Phil Ramone]
52nd Street	Billy Joel	10.1978	10[43]	1[8][76]	Columbia 35 609/CBS CBS 40 83181	[7x-platinum-US][gold-UK][producer-Phil Ramone]
Glass houses	Billy Joel	03.1980	9[24]	1[6][73]	Columbia 36 384/CBS CBS 40 86108	[7x-platinum-US][gold-UK][producer-Phil Ramone]
Songs in the Attic	Billy Joel	10.1981	57[3]	8[27]	Columbia 37 461/CBS CBS 40 85273	[3x-platinum-US][producer-Phil Ramone]
The nylon curtain	Billy Joel	10.1982	27[8]	7[35]	Columbia 38 200/CBS CBS 40 85959	[2x-platinum-US][producer-Phil Ramone]
An innocent man	Billy Joel	08.1983	2[94]	4[111]	Columbia 38 837/CBS CBS 40 25554	[7x-platinum-US][3x-platinum-UK][producer-Phil Ramone]
Cold spring harbor	Billy Joel	01.1984	95[1]	158[8]	Columbia 38 984/Phillips 6269 150	[remix of first album released in 1971r][producer-Artie Ripp]
Greatest hits.Volume I and Volume II	Billy Joel	07.1985	7[39]	6[65]	Columbia 40 121/CBS CBS 40 88666	[23x-platinum-US][platinum-UK][producer-Michael Stewart, Billy Joel, Phil Ramone]
The bridge	Billy Joel	08.1986	38[10]	7[47]	Columbia 40 402/CBS CBS 40 86323	[2x-platinum-US][silver-UK][producer-Phil Ramone]
Kohyept -Live in Lenningrad	Billy Joel	11.1987	92[1]	38[18]	Columbia 40 996/CBS 4604071	[platinum-US]
Storm front	Billy Joel	11.1989	5[25]	1[1][69]	Columbia 44 366/CBS CBS 465 658-1	[4x-platinum-US][platinum-UK][producer-Mick Jones,Billy Joel]
River of dreams	Billy Joel	08.1993	3[26]	1[3][56]	Columbia 53 003/CBS CBS 473 872-1	[5x-platinum-US][platinum-UK][producer-Billy Joel,Danny Kortchmar,Joe Nicolo,David Thoener]
Greatest hits .Volume III	Billy Joel	09.1997	23[10]	9[28]	Columbia 67 347/CBS CBS 488 236-2	[platinum-US][silver-UK][producer- Phil Ramone, Mick Jones, Billy Joel, Danny Kortchmar, Joe Nicolo, David Thoener]
The Complete Hits Collection: 1973–1997	Billy Joel	06.1998	33[6]	-	-/Columbia 4912742	[2x-platinum-US][producer-Billy Joel]
2000 Years-The Millenium Concert	Billy Joel	05.2000	68[2]	40[8]	Columbia 63 792/CBS 497981-2	[gold-US][producer-Don Devito]
The ultimate collection	Billy Joel	03.2001	4[40]	-	-/Columbia Sony TV 98	[platinum-UK][producer- Phil Ramone,Michael Omartian,Billy Joel,Mick Jones,Danny Kortchmar,Joe Nicolo,David Thoener]
Fantasies & Delusions	Richard Joo	09.2001	-	83[6]	-/Columbia 85 397	[producer- Steve Epstein]
The Essential Billy Joel	Billy Joel	10.2001	157[1]	29[16]	Columbia 86 005/-	[4x-platinum-US][gold-UK][producer- Billy Joel, Michael Stewart, Phil Ramone, Mick Jones]
Piano Man - The Very Best Of Billy Joel	Billy Joel	11.2004	11[41]	-	-/Columbia 82876817372	[5x-platinum-UK]
My lives	Billy Joel	12.2005	-	171[2]	Columbia 93 520/-	[platinum-UK]
12 gardens live	Billy Joel	07.2006	95[3]	14[3]	-/Columbia	[producer- Steve Lillywhite,Billy Joel]
The Hits	Billy Joel	03.2011	-	34[26]	Columbia 88697 80811 2/-	[gold-US]
Live at Shea Stadium: The Concert	Billy Joel	03.2011	-	35[2]	-/Columbia 88697845882	[producer-Jon Small,Steve Cohen]
Opus Collection	Billy Joel	04.2012	-	80[3]	-/Columbia	[producer-Jon Small,Steve Cohen]

poniedziałek, 22 stycznia 2024

Cymarron

Amerykańska grupa, znana wyłącznie z soft-rockowego przeboju "Rings" z 1971 r. W skład tria wchodzili: Rick Yancey (ur. w 1948 r.), Sherrill Parks (ur. w 1948 r. w Jackson w stanie Tennessee, USA; gitara, saksofon) i Richard Mainegra (ur. w 1948 r. Nowym Orleanie w stanie Luizjana, USA).

Cymarron to amerykański zespół softrockowy z Memphis, najbardziej znany ze swojej piosenki „Rings”, która w 1971 roku znalazła się na 17. miejscu. Nagranie zajęło 6. miejsce na liście Billboard Adult Contemporary i osiągnęło 66. miejsce w Australii. „Rings” był także pierwszym singlem wydanym w wytwórni Columbia Entrance.

Zespół wydał kolejny singiel „Valerie”, który nie odniósł tak dużego sukcesu, osiągając 96 miejsce na liście Billboard Hot 100 i 19 na liście Adult Contemporary. Wydano album zatytułowany „Rings”, który osiągnął 187 miejsce na liście albumów Billboard 200.

Nazwali swoją grupę na cześć Cimarron Strip - krótkotrwałego westernu telewizyjnego z 1967 roku. Jedyny hit zespołu z listy 20 najlepszych utworów, „Rings”, został napisany przez zewnętrznych autorów piosenek Eddiego Reevesa i Alexa Harveya, a wyprodukowany przez Chipsa Momana. Moman wcześniej zatrudnił Yanceya jako muzyka studyjnego. Yancey napisał drugą stronę swojego popularnego singla, piosenki „Like Children”. Piosenka „Rings” została następnie nagrana zarówno przez Lobo, jak i Reubena Howella w 1974 roku. Wersja Lobo została wydana jako singiel, który osiągnął 43 miejsce na liście Billboard Hot 100 i 8 miejsce na liście Easy Listening. Piosenka została również nagrana w 1983 roku przez Leo Kottke na jego album Time Step.

Cymarron odniósł niewiele innych sukcesów, pomimo wydania kolejnego albumu i kilku innych singli. W 1991 roku Yancey i Mainegra dołączyli do Jimmy'ego Griffina, tworząc zespół muzyki country The Remingtons. Yancey i Griffin także występowali razem jako GYG aż do śmierci Griffina w 2005 roku. Yancey, piosenkarz i gitarzysta, zmarł w Nashville w stanie Tennessee 10 września 2021 roku w wieku 73 lat.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Rings / Like Children	Cymarron	06.1971	-	17[12]	Entrance 7500	[written by E. Reeves - A. Harvey][Producer - Chips Moman]
Valerie/Across The Kansas Sky	Cymarron	10.1971	-	96[4]	Entrance 7502	[written by R. Mainegra][Producer - Chips Moman]

Albumy

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[UK] Komentarz

Rings Cymarron 10.1971 - 187[3] Entrance 30 962 [Producer - Chips Moman]

Autor: martyn o 18:26 Brak komentarzy:
Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w X Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Etykiety: soft rock, Tennessee

sobota, 12 listopada 2016

Pablo Cruise

Zespół założony w 1973 r. w San Francisco przez dwóch byłych członków formacji Stoneground: Cory'ego Leroisa (ur. w Kalifornii; instr. klawiszowe) i Steve'a Price'a (ur. w Kalifornii; perkusja). Dołączyli do nich Dave Jenkins (ur. na Florydzie; gitara) i Bud Cockrell (ur. w Missouri; bas) z zespołu It's A Beautiful Day. Nagrany w 1975 r. album Pablo Cruise spotkał się z ciepłym przyjęciem krytyków, którzy wysoko ocenili zarówno zdradzającą wpływy jazzu muzykę, jak i doskonałe umiejętności instrumentalne członków formacji. Spore możliwości grupy potwierdził drugi longplay Lifeline. Jednak komercyjne owoce swojej pracy muzycy zebrali dopiero w 1977 r., gdy pochodzący z albumu A Place In The Sun singel "Whatcha Gonna Do?" trafił na 6. miejsce amerykańskiej listy przebojów. Rok później tę samą pozycję osiągnęła kompozycja "Love Will Find A Way", która zaprowadziła czwarty już longplay Worlds Away do Top 10 amerykańskich zestawień bestsellerów. Utwór "Don't Want To Live Without It" uplasował się w Top 30 w czasie, gdy muzycy sprytnie wzbogacali i tak już "kosmopolityczne" brzmienie Pablo Cruise o elementy dyskotekowe.
Podczas pracy nad albumem Part Of The Game Cockrella zastąpił były basista Carlosa Santany Bruce Day, na którego miejsce niedługo potem przyjęto Johna Pierce'a i drugiego gitarzystę Angelo Rossiego. Mimo że longplay Reflector nagrany przy producenckiej współpracy weterana rhythm 'n' bluesa Toma Dowda przyniósł kolejny przebój w postaci "Cool Love", Pablo Cruise zaczęli powoli stawać się przeżytkiem w konfrontacji z napływającą "nową falą".
Wewnętrzne problemy zespołu doprowadziły do dalszych zmian składu, które po nagraniu albumu Out Of Our Hands przyniosły czasowe zawieszenie działalności. Pablo Cruise powrócili do gry już jako kwartet w swoim pierwotnym składzie.

Single

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[US] Komentarz

Island woman/Denny Pablo Cruise 07.1975 - 104[2] A&M 1695 [written by Lerios, Jenkins, Batteaux][produced by Michael Jackson]

Whatcha gonna do ?/Atlanta june Pablo Cruise 04.1977 - 6[26] A&M 1920 [written by Lerios, Jenkins][produced by Bill Schnee]

A place in the sun/El Veterano Pablo Cruise 09.1977 - 42[9] A&M 1976 [written by Cockrell, Lerios][produced by Bill Schnee]

Never had a love/Atlanta june Pablo Cruise 01.1978 - 87[4] A&M 1999 [written by Lerios, Jenkins][produced by Bill Schnee]

Love will find a way/Always be together Pablo Cruise 06.1978 - 6[18] A&M 2048 [written by Cory Lerios, David Jenkins][produced by Bill Schnee]

Don' t want to live without it/Raging fire Pablo Cruise 09.1978 - 21[16] A&M 2076 [written by Cory Lerios, David Jenkins][produced by Bill Schnee]

I go to Rio/Raging fire Pablo Cruise 01.1979 - 46[8] A&M 2112 [written by Peter Allen, Adrienne Anderson][produced by Bill Schnee]

I want you tonight/Family man Pablo Cruise 10.1979 - 19[16] A&M 2195 [written by Cory Lerios, David Jenkins, Allee Willis][produced by Bill Schnee]

Cool love/Jenny Pablo Cruise 07.1981 - 13[17] A&M 2349 [written by Cory Lerios, David Jenkins,John Pierce][produced by Tom Dowd]

Slip away/That's when Pablo Cruise 10.1981 - 75[5] A&M 2373 [written by John Pierce, David Jenkins, Lutz][produced by Tom Dowd]

Will you,won't you Pablo Cruise 10.1983 - 107[1] A&M 2570 [written by C. Lerios, J. Pierce][produced by Pablo Cruise, Jim Gaines]

Albumy

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[US] Komentarz

Pablo Cruise Pablo Cruise 08.1975 - 174[4] A&M 4528 [produced by Michael James Jackson]

Lifeline Pablo Cruise 04.1976 - 139[13] A&M 4575 [produced by Val Garay]

A place in the sun Pablo Cruise 03.1977 - 19[46] A&M 4625 [platinium-US][produced by Bill Schnee]

Worlds away Pablo Cruise 06.1978 - 6[43] A&M 4697 [platinium-US][produced by Bill Schnee]

Part of the game Pablo Cruise 11.1979 - 39[17] A&M 3712 [produced by Bill Schnee]

Reflector Pablo Cruise 07.1981 - 34[18] A&M 3726 [produced by Tom Dowd]

Autor: martyn o 08:43 Brak komentarzy:
Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w X Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Etykiety: A&M, Kalifornia, Nautilus, Pablo Cruise, soft rock

wtorek, 5 lipca 2016

Robert John

Robert John (ur. Robert John Pedrick Jr w 1946r) to amerykański wokalista i kompozytor chyba najbardziej znany z przebojowego singla " Sad Eyes " z 1979r, który osiągnął nr 1 na US Billboard Hot 100 .
John urodził się w Brooklynie , w Nowym Jorku . Pod pseudonimem Bobby Pedrick, Jr., po raz pierwszy trafił na listy przebojów w 1958 roku, gdy miał zaledwie 12 lat z "White Bucks and Saddle Shoes", napisanego przez Doc Pomusa i Morta Shumana . Jako wokalista Bobby& The Consoles, miał niewielki przebój w 1963r zatytułowany "My Jelly Bean" wydany przez Diamonds Records.
W 1965 roku zmienił swoje nazwisko i podpisał kontrakt z MGM nagrywając dwa nieudane single. W 1967 roku podpisał kontrakt z Columbia i nagrał szereg singli z pomocą partnera Mike Gately.

Po krótkiej kadencji od 1970-1971r z Herbem Alpertem w A & M Records , 1971 przyniósł mu kolejny hit, cover przeboju The Tokens z 1961r " The Lion Sleeps Tonight ", który wspiął się na 3 miejsce w 1972 roku, sprzedając się w ponad milionie kopii i odbierając złotą płytę przyznawaną przez Recording Industry Association of America w dniu 15 marca 1972 roku.

W latach 80-tych John nagrywa dla Arista Records ze współpracownikiem, gitarzystą Bobby'm Mancari i klawiszowcem Steve Butera. Nowo nagrana wersja "The Lion Sleeps Tonight" została wydana w 1992 roku na albumie "Greatest Hits".

Single

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[US] Komentarz

White Bucks And Saddle Shoes/Stranded Bobby Pedrick, Jr. 11.1958 - 74[4] Big Top 3004 [written by Doc Pomus, Mort Shuman]

If You Don't Want My Love/Don't [Robert John And Michael Gately] Robert John 04.1968 42[5] 49[12] Columbia 44 435 [written by M. Gately, R. Pedrick, L. David][produced by David Rubinson]

Don't Leave Me/Children Robert John 10.1968 - 108[2] Columbia 44 639 [written by Nilsson][produced by David Rubinson]

When The Party Is Over/Raindrops, Love And Sunshine Robert John 11.1970 - 71[5] A&M 1210 [written by Robert John, Michael Gately][produced by George Tobin]

The Lion Sleeps Tonight (Wimoweh) /Janet Robert John 01.1972 - 3[17] Atlantic 2846 [gold-US][written by Solomon Linda,Hugo Peretti,Luigi Creatore,George David Weiss,Albert Stanton][produced by Hank Medress, Dave Appell][#14 hit for The Weavers in 1952]

Hushabye/To Touch, To Feel Robert John 06.1972 - 99[2] Atlantic 2884 [written by Doc Pomus, Mort Shuman][produced by Hank Medress, Dave Appell]

Sad Eyes/Am I Ever Gonna Hold You Again Robert John 05.1979 31[8] 1[1][27] EMI America 8015 [gold-US][written by Robert John][produced by George Tobin]

Only Time/Stay A Little Longer Robert John 11.1979 - 102[7] EMI America 8023 [written by M. Piccirillo, G. Goetzman][produced by George Tobin, Michael Piccirillo]

Lonely Eyes/Dance The Night Away Robert John 12.1979 - 41[11] EMI America 8030 [written by Mike Piccirillo][produced by George Tobin]

Hey There Lonely Girl/You Could Have Told Me Robert John 07.1980 - 31[13] EMI America 8049 [written by E. Shuman, L. Carr][produced by George Tobin, Mike Piccirillo]

Sherry/On My Own Robert John 10.1980 - 70[5] EMI America 8061 [written by Bob Gaudio][produced by George Tobin]

Bread And Butter/If You Don't Want My Love Robert John 02.1983 - 68[4] Motown 1664 [written by M. Piccirillo, G. Goetzman][produced by George Tobin]

Albumy

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[US] Komentarz

Robert John Robert John 08.1979 - 68[14] EMI America 17 007 -

Autor: martyn o 07:39 Brak komentarzy:
Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w X Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Etykiety: BigTop, blue-eyed soul, Nowy Jork, Robert John, soft rock

niedziela, 19 czerwca 2016

Mike & The Mechanics

MIKE AND THE MECHANICS, grupa brytyjska. Powstała w 1985 w Londynie z inicjatywy Mike'a Rutherforda (właśc. Michael John Cleote Crawford Rutherford; 2.10.1950, Guildford) - b, g, k, do, voc, muzyka na stałe związanego z zespołem Genesis. W składzie znaleźli się oprócz niego Paul Carrack (22.04.1951, Sheffield) - voc, znany m.in. z Ace i Squeeze, Paul Young - voc, wywodzący się z Sad Cafe, Adrian Lee - k, wcześniej akompaniujący Toyah, i Peter John Van Hooke — dr, były współpracownik np. Vana Morrisona.
Mike Rutherford przyszedł na świat w rodzinie oficera marynarki wojennej. Kształcił się w Chapterhouse, elitarnej szkole z internatem w Godalming w hrabstwie Surrey. W okresie nauki występował z amatorskimi zespołami, m.in. The Anon. W styczniu 1967 był współtwórcą Genesis. Jako muzyk tej grupy - przede wszystkim basista, ale też gitarzysta - oraz współkompozytor jej repertuaru odniósł wielki sukces. Z nią związał swoje plany życiowe i ambicje artystyczne. Dopiero w 1979 podjął pierwszą próbę wypowiedzenia się jako solista.
Nagrał przy współudziale Noela McCalli - voc i Anthony'ego Phillipsa - k płytę "Smallcreep's Day" (Charisma, 1980). Zawierała ona przede wszystkim cykl utworów Smallcreep's Day, m.in. Working In Line, After Hours, Smallcreep Alone i Out Into The Daylight, ilustrujący identycznie zatytułowaną powieść Petera Currella-Browna o robotniku, który dopiero u schyłku życia, po czterdziestu latach bezmyślnego powtarzania tej samej czynności przy taśmie produkcyjnej, zrozumiał sens i wagę własnego wysiłku: udziału w powstawaniu skomplikowanej maszyny.
Na płycie znalazły się też zwykłe piosenki, np. Time And Time Again, Romani i Every Road. Całość, przypominająca charakterem dokonania Genesis, raziła niestety wątłością pomysłów melodycznych, ubogim brzmieniem i anemicznym wykonaniem. Wyróżniała się jedynie nastrojowa ballada Every Road, przypominająca przeboje Barclay James Harvest. Dwa lata później Rutherford nagrał następny autorski album - "Acting Very Strange" (WEA, 1982). Sam podjął się obowiązków wokalisty, a instrumentarium rozszerzył o syntezatory. Tym razem odszedł od stylu Genesis. Przedstawił utwory bardzo proste, silnie zrytmizowane, epatujące agresywnymi brzmieniami elektronicznymi, np. Maxine i Couldn't Get Arrested, stworzone wraz z Pete'em Bellotte'em, znanym kompozytorem muzyki disco, oraz Acting Very Strange, Who's Fooling Who i Hideaway. Ponieważ obie płyty przyjęto bardzo chłodno, Rutherford zaniechał dalszych działań artystycznych w pojedynkę. Gdy jednak koledzy z Genesis podjęli decyzję o ograniczeniu wspólnej aktywności, stworzył z parą świetnych wokalistów, Carrackiem i Youngiem, oraz błyskotliwym pianistą Lee grupę Mike And The Mechanics.
Formacja zadebiutowała płytą Mike And The Mechanics z repertuarem, którego twórcami byli wraz z Rutherfordem głównie B. A. Robertson i Christopher Neil, od tej pory stali współpracownicy Mike And The Mechanics. Przedstawiła błahe, bezpretensjonalne piosenki wzorowane na muzyce z amerykańskich list przebojów tego okresu - nastrojowe, jak Silent Running, You Are The One i A Call To Arms, ale też porywające do tańca, jak Hanging By A Thread i Take The Reins, niekiedy może zbyt stereotypowe, ale opracowane nowocześnie, ze smakiem. Pod względem literackim wyróżniała się ballada Silent Running, kwestionująca autorytety władców współczesnego świata. Trzy z przedstawionych utworów zdobyły ogromną popularność: Silent Running (użyty w filmie On Dangerow: Ground, 1986, reż. Chuck Bail; na wideo-kasetach pt. Strefa zagrożenia), All I Need Is Miracle i Taken In.
Podobny charakter miała następna płyta grupy - The Living Years z października 1988, w jej repertuarze przeważały wszakże kompozycje silniej zrytmizowane, bliższe szablonom muzyki disco, jak Seeing Is Believing, Poor Boy Down, Blame i Beautiful Day. Największe powodzenie zdobyła piosenka Living Years Rutherforda i Robertsona, wyrażająca ból po śmierci rodziców (obaj autorzy stracili w tym samym czasie ojców, których bardzo kochali, ale z którymi nie potrafili się porozumieć).
Największym osiągnięciem artystycznym Mikę And The Mechanics była płyta Word Of Mouth z marca 1991, zawierająca przede wszystkim ładne, melancholijne piosenki, jak Get Up, A Time And Place, Stop Baby czy nagrana z towarzyszeniem chóru kościelnego Before The Next Heartache Falls, ale też utwory łączące — jak mówił sam Rutherford — nastrojowość i kruchość ballad Bruce'a Hornsby'ego oraz rockową moc utworów Van Halen, choćby Get Up. Największym przebojem stała się żywa, skoczna piosenka tytułowa — Word Of Mouth. W tekstach pojawił się motyw refleksji nad wartością życia, np. Everybody Gets A Second Chance, The Way You Look At Me, Get Up.
Funkcjonowanie grupy zostało zachwiane w 2000 r. gdy zginął Paul Young, jeden z dwóch wokalistów zespołu. Rutherford zdecydował się jednak kontynuować działalność i w 2004 r. Mike and Mechanics wydali album "Rewired". Tym razem odchodząc od klasycznej formuły z dwoma wokalistami i nagrywając album tylko z jednym Paulem Carrackiem. Niestety nie dorównywał on poprzednim albumom. Po trasie promującej album Carrack zdecydował się poświęcić karierze solowej.
Wydawało się, że zespół rozpadł się definitywnie. Tymczasem w 2011 r. Rutherford zdecydował się wznowić działalność "Mike and the Mechanics" wracając do formuły z dwoma wokalistami. Wybór padł na wokalistę R&B Andrewa Roachforda i kanadyjskiego piosenkarza oraz aktora Tim Howara. Taki wraz z nową płytą "The Road", wyrusza na podbój hal koncertowych i list przebojów. Cieszy fakt, że Rutherford nie stracił nic ze swojego talentu do układani melodyjnych i cieszących ucho piosenek.

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[US] Komentarz

Silent Running (On Dangerous Ground)/Par avion Mike & The Mechanics 11.1985 21[14] 6[24] Atlantic 89 488 [written by Brian Robertson/Mike Rutherford][produced by Christopher Neil ][1[5].Album Rock Tracks]

All I Need Is a Miracle / You Are the One Mike & The Mechanics 03.1986 53[6] 5[19] Atlantic 89 450 [written by Christopher Neil/Mike Rutherford ][produced by Christopher Neil ]

Taken In / A Call to Arms Mike & The Mechanics 06.1986 - 32[15] Atlantic 89 404 [written by Christopher Neil/Mike Rutherford ][produced by Christopher Neil ]

Nobody's Perfect / Nobody Knows Mike & The Mechanics 11.1988 80[3] 63[11] Atlantic 88 990 [written by Brian Robertson/Mike Rutherford][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford ]

The Living Years / Too Many Friends Mike & The Mechanics 01.1989 2[11] 1[1][20] Atlantic 88 964 [silver-UK][written by BA Robertson/Mike Rutherford][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford ][1[4].Adult Contemporary Chart]

Seeing Is Believing / Don't Mike & The Mechanics 04.1989 - 62[6] Atlantic 88 921 [written by Brian Robertson/Mike Rutherford][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford ]

Nobody knows/Why Me? Mike & The Mechanics 04.1989 81[3] - WEA U 7602 [UK] [produced by Christopher Neil, Mike Rutherford]

Word of Mouth / Let's Pretend It Didn't Happen Mike & The Mechanics 03.1991 13[10] 78[6] Atlantic 87 714 [written by Christopher Neil/Mike Rutherford][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford]

A Time and a Place / Get up Mike & The Mechanics 05.1991 58[4] - Virgin VS 1351 [UK] [written by Mike Rutherford/B.A.Robertson ][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford/Russ Titelman]

Everybody Gets a Second Chance / The Way You Look at Me Mike & The Mechanics 02.1992 56[4] - Atlantic 89 488 [written by Mike Rutherford/B.A.Robertson ][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford ]

Over My Shoulder/Something to Believe in Mike & The Mechanics 02.1995 12[14] - Virgin VS 1526 [UK] [written by Mike Rutherford/Paul Carrack ][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford ]

A Beggar on a Beach of Gold Mike & The Mechanics 06.1995 33[9] - Virgin VSCDT 1535 [UK] [written by Mike Rutherford/B.A.Robertson ][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford ]

Another Cup of Coffee / You Never Change Mike & The Mechanics 09.1995 51[7] - Virgin VSCDG 1554 [UK] [written by Mike Rutherford/Christopher Neil ][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford ]

All I Need Is A Miracle '96 Mike & The Mechanics 02.1996 27[10] - Virgin VSCDT 1576 [UK] [written by Mike Rutherford/Christopher Neil ][produced by Mike Rutherford]

Now That You've Gone/A Beggar On A Beach Of Gold Mike & The Mechanics 06.1999 35[9] - Virgin VSCDT 1732 [UK] [written by Mike Rutherford/Paul Carrack][produced by Mark Taylor/Brian Rawling]

Whenever I Stop Mike & The Mechanics 08.1999 73[2] - Virgin VSCDT 1743 [UK] [written by Mike Rutherford/Paul Carrack ][produced by Mike Rutherford]

Albumy

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[US] Komentarz

Mike + The Mechanics Mike & The Mechanics 10.1985 78[3] 26[53] Atlantic 81 287 [gold][produced by Christopher Neil ]

Living Years Mike & The Mechanics 10.1988 2[25] 13[37] Atlantic 81 923 [gold][gold-UK][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford ]

Word of Mouth Mike & The Mechanics 04.1991 11[7] 107[5] Atlantic 82 233 [produced by Christopher Neil/Mike Rutherford/Russ Titelman ]

Beggar on a Beach of Gold Mike & The Mechanics 03.1995 9[50] - Atlantic 82 738 [gold-UK][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford ]

Hits Mike & The Mechanics 03.1996 3[59] - Virgin CDV 2797 [UK] [2x-platinum][produced by Christopher Neil/Mike Rutherford ]

Mike + The Mechanics Mike & The Mechanics 05.1999 14[9] - Virgin CDV 2885 [UK] [produced by Mike Rutherford ]

Rewired Mike & The Mechanics 06.2004 61[3] - Virgin [UK] [produced by Mike Rutherford,Peter Van Hooke]

Rewired + Hits Mike & The Mechanics 09.2004 42[3] - Virgin CDVX 2990 [UK] [produced by Will Bates/Mike Rutherford/Wilkinson/Peter Van Hooke ]

The Road Mike & The Mechanics 04.2011 42[5] - Arista 88697846912 [UK] [produced by Kosten/Dangerfield ]

Autor: martyn o 11:51 Brak komentarzy:
Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w X Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Etykiety: Atlantic, Mike & The Mechanics, Mike Rutherford, Paul Carrack, Paul Young, soft rock, Virgin

czwartek, 28 kwietnia 2016

Blue

Grupa Blue powstała pod koniec 2000 roku, gdy Duncan i Antony postanowili założyć grupę wokalną. Do nich wkrótce dołączyli Lee i Simon. W tym składzie uznali, że tworzą razem coś ciekawego, interesującego. Wkrótce grupa podpisała kontrakt płytowy z Innocent Records, grupy Virgin Records. W kwietniu 2001 r. ukazał się ich debiutancki singiel "All Rise", który wszedł na 4 miejsce Brytyjskiej Listy Przebojów i pozostał w pierwszej dziesiątce przez 5 tygodni. Stał się wielkim radiowym hitem nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale i także w całej Europie czy Australii i Nowej Zelandii. W sierpniu 2001 r. drugi singiel "Too Close" zadebiutował na miejscu 1 na Wyspach Brytyjskich, podobnie jak "All Rise" znajdując uznanie w Europie, Oceanii i Azji. W listopadzie 2001 r. ukazał się trzeci singiel - "If You Come Back" poszedł w ślad "Too Close" i również znalazł się na miejscu 1 w Wielkiej Brytanii.
26 listopada 2001 r. w Wielkiej Brytanii, ale także i innych krajach Europy na rynek wszedł debiutancki album "All Rise", który już w pierwszym tygodniu sprzedaży był drugą najlepiej sprzedającą się płytą na Wyspach Brytyjskich. W krótkim czasie uzyskał status podwójnej platyny, a w innych krajach osiągnął co najmniej status złotej płyty. W marcu 2002 r. czwarty singiel "Fly By II" zadebiutował na miejscu 6 w Wielkiej Brytanii. 28 kwietnia 2002 r. płyta "All Rise" po raz pierwszy znalazła się na miejscu pierwszym listy sprzedaży albumów w Wielkiej Brytanii, dzięki ponad milionowej sprzedaży. 27 października 2002 r. singiel "One Love", zapowiadający nowy album, debiutuje na miejscu 3 na Wyspach Brytyjskich.
4 listopada 2002 r. na rynek brytyjski wchodzi drugi album "One Love", który już po pierwszym tygodniu sprzedaży zajmuje pierwsze miejsce na liście najlepiej sprzedającyh się płyt na Wyspach. W Irlandii album "One Love" osiągnął dotychczas miejsce 6, podobnie jak tytułowy utwór z tej płyty. Kolejnym singlem z najnowszej płyty będzie cover utworu Eltona Johna "Sorry Seems To Be The Hardest Word", który Blue wykonają w duecie z samym Eltonem Johnem !
W czerwcu 2003 roku Hugh i David Nicholson ze szkockiego zespołu muzycznego Blue pozwali członków boys bandu do sądu, gdzie domagali się od muzyków oraz ich wytwórni muzycznej EMI 5 milionów funtów za przyznanie im praw do wykorzystywania nazwy Blue. Po negocjacjach ze szkockimi muzykami, obie formacje zdecydowały się na umorzenie sprawy oraz kontynuowanie działań komercyjnych pod tą samą nazwą. Jesienią tego samego roku ukazał się trzeci album studyjny zespołu zatytułowany Guilty, który zadebiutował na pierwszym miejscu krajowych list najczęściej kupowanych płyt po osiągnięciu wyniku ponad 100 tys. sprzedanych egzemplarzy w tygodniu po premierze. Krążek promowały single „Guilty”, „Signed, Sealed, Delivered, I’m Yours” z gościnnym udziałem Steviego Wondera i Angie Stone, „Breathe Easy” oraz „Bubblin". Album został sprzedany w ponadmilionowym nakładzie w samej Wielkiej Brytanii. Oprócz czterech singli, grupa postanowiła wydać utwór „The Gift”, który ukazał się na rynku japońskim.

W listopadzie 2004 roku zespół wydał swój pierwszy album kompilacyjny zatytułowany Best of Blue, na którym znalazły się najpopularniejsze piosenki w dorobku grupy. Na płycie znalazły się także nowe utwory: „Curtain Falls”, „Only Words I Know” oraz nowa wersja utworu zespołu Kool and the Gang „Get Down on It” nagrana w interpretacji Blue z gościnnym udziałem formacji oraz piosenkarki Lil’ Kim. Płyta dotarła do drugiego miejsca list najczęściej kupowanych albumów w kraju, gdzie otrzymała także certyfikat podwójnej platynowej płyty. Po wydaniu składanki Simon Webbe i Antony Costa zdecydowali się na wydanie kolejnego krążka kompilacyjnego pt. 4ever Blue, tym razem zawierającego wybrane utwory ze stron B wydanych wcześniej singli, remiksy oraz wcześniej niewydane piosenki. Na płycie znalazł się także debiutancki solowy utwór Duncana Jamesa - „I Believe My Heart”.

W 2005 roku zespół ogłosił zawieszenie działalności, co było spowodowane chęcią rozwoju solowych karier wokalistów.

W kwietniu 2009 roku członkowie zespołu zapowiedzieli zagranie wspólnego koncertu na festiwalu Silverstone Classic organizowanego w sierpniu tego samego roku. W tym czasie pojawiły się także doniesienia, jakoby muzycy pisali nowy materiał i podpisali kontrakt płytowy z wytwórniami Innocent Records i EMI Music, jednak okazały się one nieprawdziwe.

Pod koniec stycznia 2011 roku ogłoszono, że w dziesiątą rocznicę istnienia boys bandu zespół będzie reprezentował Wielką Brytanię podczas 56. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „I Can”], który miał swoją premierę 11 marca w talk-show The Graham Norton Show. W kwietniu telewizja BBC wyemitowała specjalny film dokumentalny prezentujący przygotowania grupy do występu w widowisku. 14 maja zespół wystąpił w finale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Düsseldorfie i zajął ostatecznie 11. miejsce po zdobyciu łącznie 100 punktów, w tym m.in. maksymalną notę 12 punktów od Bułgarii.

W lutym 2012 roku zespół wyruszył w minitrasę koncertową po Manili zatytułowaną Boybands: The Greatest Hits Tour, podczas której zagrali razem z boys bandem A1 i Jeffem Timmonsem. Pod koniec czerwca ukazała się nowa piosenka formacji „Hurt Lovers”, którą zespół zaprezentował premierowo podczas koncertu w Chinach. Oficjalny singiel z utworem miał swoją premierę w październiku tego samego roku. W styczniu 2013 roku premierę miał czwarty album studyjny grupy zatytułowany Roulette. W lutym muzycy potwierdzili udział w specjalnym cyklu telewizyjnym The Big Reunion emitowanego na kanale ITV2. W tym samym miesiącu zagrali koncert w Hammersmith Apollo w Londynie, a zapis wideo z występu ukazał się na albumie koncertowym DVD wydanym w kwietniu.
Na początku maja boys band wyruszył w trasę koncertową po kraju. W połowie miesiąca zespół wydał drugi singiel z nowej płyty – „Without You”, który ukazał się w Niemczech, Szwajcarii i Austrii. Trzecim singlem promującym album został „Break My Heart”. W 2014 roku Blue zagrali w specjalnym programie Blue Go Mad in Ibiza emitowanym na kanale ITV2.

W listopadzie tego samego roku zespół poinformował o podpisaniu kontraktu płytowego z wytwórnią Sony Music. W marcu ukazał się ich piąty album studyjny zatytułowany Colours. Krążek osiągnął wynik jedynie 4 tys. sprzedanych egzemplarzy w pierwszym tygodniu po premierze, przez co w kwietniu wytwórnia w zerwała kontrakt z zespołem. 21 marca grupa wyruszyła w trasę koncertową po kraju. W maju wokaliści zagrali podczas ceremonii VE Day 70: A Party to Remember organizowanej w londyńskim Horse Guards Parade.

Single

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[UK] Komentarz

All Rise Blue 05.2001 4[31] - Innocent SINCDE 28 [silver-UK][written by Mikkel SE, H. Rustan, T. E. Hermansen, S. Webbe, D. Stephens][produced by StarGate]

Too Close Blue 08.2001 1[1][22] - Innocent SINCD 30 [silver-UK][written by Kay Gee,Darren Lighty,Robert Huggar,Raphael Brown,Robert Ford,Den Z-il "D1" Miller,James Moore,Kurtis Walker][produced by Cutfather & Joe/Ray Ruffin]

If You Come Back Blue 11.2001 1[1][25] - Innocent SINCD 32 [silver-UK][written by Ian Hope/Lee Brennan/Nicole Formescu/Ray Ruffin][producer by Ray Ruffin]

Keep on giving love Rubberneck Feat. Blue 11.2001 100[2] - City Rockers ROCKERS 04 [written by Blue James, Simon Katz][producer by DJ D-Zire, Simon Katz, Stuart Zender]

Fly By II Blue 03.2002 6[14] - Innocent SINCD 33 [written by Simon Webbe/Andy Armer/Herb Alpert/Tor Erik Hermansen/Hallgeir Rustan/Mikkel Eriksen][producer by StarGate]

One Love Blue 11.2002 3[23] - Innocent SINCD 41 [silver-UK][written by Anthony Costa/Duncan James/Hallgeir Rustan/Mikkel Eriksen/Simon Webbe/Tor Erik Hermansen][producer by StarGate]

Sorry seems to be the hardest world Blue feat Elton John 12.2002 1[1][23] - Innocent SINCD 43 [silver-UK][written by Elton John, Bernie Taupin][produced by StarGate]

U Make Me Wanna Blue 03.2003 4[24] - Innocent SINCD 44 [written by Harry Wilkins/John II McLaughlin/Steve Robson][produced by StarGate]

Guilty Blue 11.2003 2[37] - Innocent SINCD 51 [written by Duncan James/Eliot Kennedy/Gary Barlow/Tim Woodcock][producer by Ash Howes/Martin Harrington/True North]

Signed sealed delivered i' m yours Blue feat Stevie Wonder & Angie Stone] 12.2003 11[48] - Innocent SINCD 54 [written by Stevie Wonder/Syreeta Wright/Lee Garrett/Lulu Hardaway][produced by Ash Howes, Martin Harrington]

Breathe Easy Blue 03.2004 4[22] - Innocent SIN 58 [written by Lars Jensen/Lee Ryan/Martin Larsson][produced by Lars Jensen/Martin Larsson]

Bubblin' / Move On Blue 06.2004 9[9] - Innocent SIN 64 [written by Jensen/Anthony Costa/Johannes Joergensen/Tennant][produced by Lars Jensen/Josh]

Curtain Falls Blue 11.2004 4[17] - Innocent SINDX 67 [written by Blue/Hallgeir Rustan/Mikkel Eriksen/Stevie Wonder][produced by StarGate]

I Can Blue 05.2011 16[4] - Blueworld GBX4F1100003 [written by Duncan James, Lee Ryan, Ciaron Bell, Ben Collier, Ian Hope, Liam Keenan, StarSign][produced by Ronny Svendsen, Hallgeir Rustan]

Hurt Lovers Blue 05.2013 70[2] - Blueworld DEUM71204181 [written by Alexander Zuckowski, Martin "Fly" Fliegenschmidt, Jez Ashurst, David Jost][produced by Robin Grubert, Alexander Zuckowski, Martin Fliegenschmidt, Kiko Masbaum]

Albumy

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[UK] Komentarz
All rise Blue 12.2001 1[1][89] - Innocent CDSIN 8 [4x-platinium-UK][produced by Eliot Kennedy/Johnny Douglas/Ray Ruffin/Stargate]

One love Blue 11.2002 1[1][51] - Innocent CDSIN 11 [4x-platinium-UK][produced by Stargate]

Guilty Blue 11.2003 1[1][47] - Innocent CDSIN 13 [2x-platinium-UK][produced by Ash Howes/Deekay/Martin Harrington/Matthew Rowbottom/Stargate/Steve Robson/Supaflyas]

Best of Blue Blue 11.2004 6[26] - Innocent CDSIN 18 [platinium-UK][produced by Ash Howes/Deekay/Martin Harrington/Ray Ruffin/Stargate]

Roulette Blue 04.2013 13[3] - Blueworld BLUEW1CD [produced by Jez Ashurst, Cufather & Joe, RedOne, TroyBoi, Lucas Secon, Hayleyz, DaBeatfreakz, Steve DuBerry, StarSign]

Colours Blue 03.2015 13[3] - Sony Music CG 88875040372 [produced by Brian Rawling]

Autor: martyn o 08:20 Brak komentarzy:
Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w X Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Etykiety: Blue, EMI, Innocent, Londyn, pop, soft rock, Virgin

czwartek, 31 marca 2016

10cc

Grupa brytyjska założona w Manchesterze w 1970 r. W jej skład weszli doświadczeni muzycy: Eric Stewart (ur. 20.0l.l945 r. w Manchesterze. Anglia; śpiew, gitara), Lol Creme (właśc. Lawrence Creme. ur. 19.09.1947 r. w Manchesterze; śpiew, gitara), Kevin Godley (ur. 7.10.1945 r w Manchesterze; śpiew, perkusja) i Graham Gouldman (ur. 10.05.1945. w Manchesterze; gitara śpiew). Wszyscy posiadali za sobą solidny staż muzyczny sięgający połowy lat 60. Stewart występował w zespole Wayne Fontana And The Mindbenders, a potem w The Mindbenders bez lidera (słynny temat "Groovy Kind Of Love"). Gouldman, debiutujący w The Mockingbirds, zasłynął jako autor przebojów Herman's Hermits, The Yardbirds, The Hollies i Jeffa Becka. Godley i Creme byli doświadczonymi muzykami studyjnymi, występującymi poprzednio wraz ze Stewartem w grupie Hotlegs.
Po krótkim okresie współpracy z Neilem Sedaką, 10 cc zadebiutowali jako samodzielny zespół lansowany przez wytwórnię UK Jonathana Kinga. W 1973 r. ich singel "Donna" trafił na drugie miejsce brytyjskiej Top 20. Pastisz nawiązujący do popularnego w latach 50. wokalnego stylu doo-wop był początkiem serii przebojów grupy, nie schodzących z list aż do końca dekady, 10 cc opanowali do perfekcji sztukę adaptacji starych brzmień i przebojów do gustów młodzieżowej widowni. Starsi słuchacze doceniali muzyczny i literacki żart, instrumentalne aluzje i klasę studyjnych nagrań.
Do klasyki "myślącego" rocka lat 70. przeszły przebojowe single "Rubber Bullets" ,"The Dean And I", "Wall Street Shuffle", "Silly Love" i "Life Is A Minestrone", łączące ironię i parodię z humorem i dobrą zabawą. W 1975 r. tragikomiczny temat "I'm Not In Love" wszedł na szczyt list brytyjskich i amerykańskich. Dopełnieniem kariery grupy były single "Art For Art Sake" i "Im Mandy Fly Me", pierwszy z cynicznym, drugi z pokrętnie-biograficznym tekstem.
W 1976 r. zespół podzielił się na dwie frakcje. Godley i Creme wybrali rynek wideo i występy w duecie. Stewart i Gouldman pozostali przy nazwie 10 cc, przyjmując w miejsce dwójki muzyków Tony'ego 0'Malleya (instr. klawiszowe), Ricka Fenna (gitara) i Stuarta Tosha (perkusja). W nowym składzie wprowadzili na listy przebojów przesłodzony temat "The Things We Do For Love" i żartobliwe reggae "Dreadlock Holiday".
Nowe nagrania, pozbawione wdzięku i pomysłowości dawnych przebojów, tułały się w dolnych rejonach list przebojów do 1982 r., gdy Stewart i Gouldman postanowili rozstać się definitywnie. Pierwszy współpracował jako producent nagraniowy z grupą Sad Cafe i Paulem McCartneyem, drugi zaś z Gilbertem O'Sullivanem i The Ramones, po czym założył z Andrew Waxem zespół Wax. W 1992 r. Stewart i Gouldman powrócili do kompozytorskiej współpracy. Jej efektem był wydany pod szyldem 10 cc album Mean-while, w którego nagraniu uczestniczyli też Godley i Creme. Grupa wystąpiła w 1977 r. w programie przygotowanym przez Telewizję Polską.

Single

Data wydania Tytuł UK Top 40 Billboard Wytwórnia
[UK/US] Komentarz

09.72 Donna/Hot Rock Sun 2[13] - UK UK 6/UK 49 005 [written by Kevin Godley/Lol Creme][produced by 10cc]

05.73 Rubber Bullets/Waterfall 1[1][15] 73[8] UK UK 36/UK 49 015 [written by Kevin Godley/Lol Creme/Graham Gouldman][produced by 10cc]

08.73 The Dean And I/Bee In My Bonnet 10[8] - UK UK 48/- [written by Kevin Godley/Lol Creme][produced by 10cc]

06.74 Wall Street Shuffle/Gismo My Way 10[10] 103[2] UK UK 69/UK 49 023 [written by Eric Stewart/Graham Gouldman][produced by 10cc]
09.74 Silly Love/The Sacroiliac 24 [7] - UK UK 77 /- [written by Lol Creme/Eric Stewart][produced by 10cc]

04.75 Life Is A Minestrone/Channel Swimmer 7 [7] - Mercury 6008 010/- [written by Lol Creme/Eric Stewart][produced by 10cc]

06.75 I'm Not In Love/Good News 1[2][11] 2[17] Mercury 6008 014/Mercury 73 678 [written by Eric Stewart/Graham Gouldman][produced by Eric Stewart, Graham Keith Gouldman, 10cc ]

11.75 Art For Art's Sake/Get It While You Can 5[10] 83[6] Mercury 6008 017/Mercury 73 725 [written by Eric Stewart/Graham Gouldman][produced by 10cc]
03.76 I'm Mandy, Fly Me/How Dare You 6[9] 60[4] Mercury 6008 019/Mercury 73 779 [written by Eric Stewart/Graham Gouldman/Lol Creme][produced by Eric Stewart, Graham Gouldman]
07.76 Lazy ways/Life Is A Minestrone - 104[2] -/Mercury 73 805 [written by L. Creme, E. Stewart][produced by 10cc]
12.76 Things We Do For Love/Hot To Tot 6[11] 5[19] Mercury 6008 022/Mercury 73 875 [written by Eric Stewart/Graham Gouldman][produced by Eric Stewart, Graham Keith Gouldman][gold]
04.77 Good morning judge/Don't squeeze me like toothpaste 5[12] 69[8] Mercury 6008 025/Mercury 73 943 [written by Eric Stewart/Graham Gouldman][produced by Eric Stewart, Graham Keith Gouldman]
05.77 People in love/Don't squeeze me like toothpaste - 40[7] -/MERCURY 73917 [written by Eric Stewart/Graham Gouldman][produced by Eric Stewart, Graham Keith Gouldman]
08.78 Dreadlock holiday/Nothing can move me 1[1][13] 44[10] Mercury 6008 035/Polydor 14 511 [written by Eric Stewart/Graham Gouldman][produced by Eric Stewart, Graham Keith Gouldman]

02.79 For you and I/Take these chains - 85[3] -/POLYDOR PD 14528 [piosenka z filmu "Moment by moment"][written by Eric Stewart, Graham Keith Gouldman][produced by Eric Stewart, Graham Keith Gouldman]

07.1982 Runaway/Action man in motown suit 50[4] - MERCURY MER 113/- [written by Stewart, Gouldman, Gold][produced by Stewart, Gouldman, Gold]

04.1983 24 Hours/Dreadlock Holiday 78[3] - Mercury MER 139/- [written by Eric Stewart, Graham Gouldman][produced by Eric Stewart, Graham Gouldman]

07.1983 Feel the Love/She Gives Me Pain 87[3] - Mercury MER 143/- [written by Eric Stewart, Graham Gouldman][produced by Eric Stewart, Graham Gouldman]

03.1995 I'm not in love ' 95/Bluebird 29 [2] - AVEX AVEX S2/- -

Godley & Creme
09.1981 Under your thumb/Power behind the throne 3[11] - Polydor POSP 322 [written by Godley & Creme][produced by Godley & Creme]
11.1981 Wedding bells/Babies 7[11] - Polydor POSP 369 [written by Godley & Creme][produced by Godley & Creme]
03.1985 Cry/Love bombs 19[11] 16[17][07.85] Polydor POSP 732 [written by Godley & Creme][produced by Godley & Creme,Trevor Horn]
08.1986 Cry [reissue] 66[3] - Polydor POSP 732 -

Albumy

Data wydania Tytuł UK Top 40
/ilość tyg. na liście/ Billboard Wytwórnia
[UK/US]

09.73 TEN CC 36[5] - UK UKAL 1005/- [silver-UK][produced by 10cc]

06.74 SHEET MUSIC 9[24] 81[14] UK UKAL 1007/UK 53 107 [gold-UK][produced by 10cc]

03.75 THE ORIGINAL SOUNDTRACK 4[40] 15[25] Mercury 9102 50Q/Mercury 1029 [gold-UK][produced by 10cc]
09.75 100cc: The Greatest Hits of 10cc 9[18] 161[5] Decca UKAL 1012/UK 53 110 [silver-UK][produced by 10cc]

01.76 HOW DARE YOU 5[31] 47[13] Mercury 9102 501/Mercury 1061 [gold-UK][produced by 10cc]
05.77 DECEPTIVE BANDS 3[21] 31[20] Mercury 9102502/Mercury 3702 [gold-UK][produced by 10cc]

12.77 LIVE AND LET LIVE 14[15] 146[6] Mercury 6641698/ Mercury 8600 [gold-UK][produced by 10cc]
09.78 BLOODY TOURIST 3[15] 69[17] Mercury 9102503/Mercury 6161 [produced by Graham Gouldman, Eric Stewart]

10.79 GREATEST HITS 1972-1978 5[21] 188[4] Mercury 9102504/Polydor 6244 [platinum-UK] [produced by 10cc]
04.80 LOOK HEAR[ARE YOU NORMAL?] 35[5] 180[2] Mercury 9102505/Warner Bros 3442 [produced by 10cc]
10.83 WINDOW THE JUNGLE 70[2] - Mercury MERL 28/- [produced by Eric Stewart & Graham Gouldman]

08.87 CHANGING FACES[THE BEST OF..] 4[18] - PRO TV TG CLP 1/- [platinum-UK] [produced by 10cc, Trevor Horn]

04.97 THE VERY BEST OF 10CC 37[25] - Mercury 5346122/- [gold-UK]

11.2006 GREATEST HITS AND MORE 42[4] - UMTV 9844414/- -

05.2009 THE VERY BEST OF 39[2] - Mercury/UMTV 5317824/- -

Godley & Creme
10.77 CONSEQUENCES 52[1] - Mercury CON 017 [produced by Kevin Godley, Lol Creme]
08.78 L 47[2] - Mercury 9109611/- [produced by Kevin Godley, Lol Creme]
09.81 ISMISM 29[13] - Polydor POLD 5043/- [produced by Kevin Godley, Lol Creme]
08.85 THE HISTORY MIX VOLUME 1 - 37[15] -/Polydor 825981 [produced by Kevin Godley, Lol Creme, Nigel Gray, J. J. Jeczalik, Eric Stewart, Graham Gouldman, Trevor Horn]
08.87 CHANGING FACES-THE VERY BEST OF 10CC AND GODLEY AND CREME 4[18] - Polydor TGC 1/- [produced by 10cc, Trevor Horn]

Autor: martyn o 10:07 Brak komentarzy:
Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w X Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Etykiety: 10cc, Manchester, Mercury, Polygram, prog rock, soft rock, UK

wtorek, 26 stycznia 2016

Poco

Amerykańska grupa założona latem 1968 r. jako Pogo na zgliszczach formacji Buffalo Springfield, która obok The Byrds ponosi odpowiedzialność za stworzenie country rocka. W jej składzie znaleźli się: Richie Furay (ur. 9.05.1944 r. w Yellow Springs w stanie Ohio; śpiew, gitara), Randy Meisner (ur. 8.03.1946 r. w Scottsbluff w stanie Nebraska; śpiew, bas), George Grantham (ur. 20.11.1947 r. w Cordell w Oklahomie; perkusja, śpiew), Jim Messina (ur. 30.10.1947 r. w Harlingen w Teksasie; śpiew, gitara) i Rusty Young (ur. 23.02.1946 r. w Long Beach w Kalifornii; śpiew, gitara pedał steel).
Po sprzeciwach ze strony Walta Kelly'ego, właściciela praw autorskich do bohatera komiksu — ludzika Pogo, muzycy zdecydowali się przyjąć o wiele lepiej brzmiącą nazwę — Poco. W kategoriach muzycznych słowo to oznacza "trochę" lub "po trosze". Debiutancki album formacji Pickin' Up The Pieces był o wiele bardziej country niż rockowy, ale pochwalne recenzje krytyków uczyniły z Poco niezaprzeczalnych liderów country rocka. Po sporach wewnątrz zespołu kolegów opuścił Meisner (później założył The Eagles), a pozostała czwórka zarejestrowała longplay Poco. Także i on spotkał się z uznaniem krytyków i publiczności, plasując się w okolicach 50. miejsca amerykańskich zestawień. Wizytówką płyty była zajmująca całą stronę głównie instrumentalna, z elementami muzyki latynoskiej, suita "El Tonto De Nadie Regresa". Rusty Young wykorzystał w niej w pełni wszystkie możliwości drzemiące w gitarze pedał steel, stając się jednym z najlepszych w kraju muzyków grających na tym instrumencie.
Niezwykle dynamiczny trzeci album Deliverin' trafił do Top 30 amerykańskiej listy bestsellerów, a nagrano go już z udziałem nowych utalentowanych muzyków: Timothy'ego B. Schmita (ur. 30.10.1947 r. w Sacramento w Kalifornii; bas, śpiew) i Paula Cottona (ur. 26.02.1943 r. w Los Angeles; gitara, śpiew) — byłego członka Illinois Speed Press. Niebawem jednak z zespołu odszedł Jim Messina, który nawiązał owocną współpracę z Kennym Logginsem, tworząc z nim duet Loggins And Messina. Nowy skład umocnił swoją pozycję albumem From The Inside, ale największy sukces odniósł bez wątpienia płytą A Good Feelin' To Know.
Zamieszczono na niej kilka z najlepszych kompozycji w dorobku Furaya, a całość pozbawiona była słabych momentów. Wyróżnić należy jednak utwór tytułowy i wysublimowaną kompozycję "I Can See Everything". Na albumie Crazy Eyes znalazł się inny klasyczny utwór Furaya, 10-minutowa kompozycja tytułowa. Wkrótce potem Richie dał się skusić lukratywną propozycją dołączenia do planowanej supergrupy, w której miał występować z Chrisem Hillmanem i J.D. Southerem.
Tymczasem Poco nagrywali dalej udane albumy, choć rozchodziły się one już w mniejszej liczbie egzemplarzy, a miano najpopularniejszego zespołu countryrockowego zdobyli, otwierający niegdyś koncerty Poco, The Eagles. W połowie lat 70-tych stabilny skład obejmujący Cottona, Schmita, Granthama i Younga nagrał trzy doskonałe albumy: Head Over Heels, Rose Of Cimarron i Indian Summer. Każdy z nich był doskonale wyprodukowany i prezentował wysokie umiejętności wszystkich członków zespołu. Nie wiadomo więc, dlaczego żadnej z płyt nie udało się trafić do Top 40 amerykańskiej listy przebojów. W konsekwencji także i Schmit nie potrafił się oprzeć interesującej propozycji i dołączył do odnoszących gigantyczne sukcesy The Eagles.
Wkrótce po nim szeregi Poco opuścił Grantham i przyszłość grupy zaczęła się malować w zdecydowanie mrocznych barwach. Dołączenie do składu dwóch angielskich muzyków: Charliego Harrisona (bas, śpiew) i Steve'a Chapmana (perkusja, śpiew) zakrawało na artystyczne samobójstwo, lecz po dokooptowaniu amerykańskiego keyboardzisty Kima Bullarda, Poco wydali w 1978 r. album Legend. I tak sprawiedliwości stało się zadość; płyta trafiła do Top 20 amerykańskiej listy bestesellerów, sprzedano ją w liczbie kilku milionów egzemplarzy i przyniosła dwa przebojowe single: "Crazy Love" i "Heart Of The Night".
Nowy skład nagrał jeszcze cztery albumy, które odnosiły jednak coraz mniejsze sukcesy. Na zarejestrowanym w 1982 r. Ghost Town Poco zabrzmieli szczególnie blado i wyglądało na to, że cała magia uleciała na dobre. W 1984 r. na rynku pojawił się wynikający z kontraktowych zobowiązań album Inamorata. Szczęśliwi fani znów oglądali razem Richiego Furaya, Granthama i Schmita, ale mimo że płyta brzmiała doskonale, sprzedawała się słabo.
Członkowie Poco podjęli wówczas decyzje o zakończeniu działalności. Pięć lat później pojawiły się pogłoski o możliwym reaktywowaniu zespołu. Furay, Messina, Meisner, Grantham i Young powrócili pełnym radości albumem Legacy. Po latach rozczarowań okazał się największym sukcesem grupy, przynosząc kilka przebojowych singli. Obok The Eagles Poco pozostają niedościgłymi mistrzami country rocka.

,

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[US] Komentarz

You Better Think Twice / Anyway Bye Bye Poco 10.1970 - 72[8] Epic 10636 [written by Jim Messina][produced by Jim Messina]

C'mon / I Guess You Made It Poco 03.1971 - 69[7] Epic 10714 [written by Richie Furay][produced by Jim Messina]

Just for Me and You / Ol' Forgiver Poco 11.1971 - 110[3] Epic 10804 [written by Richie Furay][produced by Steve Cropper]

Keep on Tryin' / Georgia, Bind My Ties Poco 09.1975 - 50[9] ABC 12 126 [written by Timothy B. Schmit,Tim Schmit][produced by Poco,Mark Harman]

Rose of Cimarron / Tulsa Turnaround Poco 08.1976 - 94[1] ABC 12 204 [written by Rusty Young][produced by Poco,Mark Harman]

Indian Summer / Me and You Poco 08.1977 - 50[8] ABC 12 295 [written by Paul Cotton][produced by Poco,Mark Harman]

Crazy Love / Barbados Poco 01.1979 - 17[14] ABC 12 439 [written by Rusty Young][produced by Richard Sanford Orshoff][1[5].Adult Contemporary Chart]

Heart of the Night / The Last Goodbye Poco 05.1979 - 20[14] MCA 41 023 [written by Paul Cotton][produced by Richard Sanford Orshoff]

Legend / Indian Summer Poco 09.1979 - 103[2] MCA 41 103 [written by Rusty Young][produced by Richard Sanford Orshoff]

Under the Gun / Reputation Poco 07.1980 - 48[10] MCA 41 269 [written by Paul Cotton][produced by Mike Flicker]

Midnight Rain / Fool's Paradise Poco 10.1980 - 74[4] MCA 41 326 [written by Paul Cotton][produced by Mike Flicker]

Sea of Heartbreak / Feudin' Poco 04.1982 - 109[1] MCA 52 001 [written by Hal David,Paul Hampton][produced by Mike Flicker][#21 hit for Don Gibson in 1961]

Ghost Town / High Sierra Poco 10.1982 - 108[2] Atlantic 89 970 [written by Rusty Young][produced by Poco,John Mills]

Shoot for the Moon / The Midnight Rodeo Poco 12.1982 - 50[13] Atlantic 89 919 [written by Rusty Young][produced by Poco,John Mills]

Days Gone By / Daylight Poco 04.1984 - 80[5] Atlantic 89 674 [written by Paul Cotton][produced by Rusty Young,Paul Cotton]

Call It Love / Lovin' You Every Minute Poco 08.1989 - 18[16] RCA 9038 [written by Billy Crain,Jim Messina,Rick Lonow,Ronnie Guilbeau][produced by David Cole]

Nothin' to Hide / If It Wasn't for You Poco 12.1989 - 39[12] RCA 9131 [written by Bruce Gaitsch,Richard Marx][produced by Richard Marxs]

Albumy

Tytuł Wykonawca Data wydania UK US Wytwórnia
[US] Komentarz

Pickin' Up the Pieces Poco 05.1969 - 63[21] Epic 26 460 [produced by Jim Messina]

Poco Poco 05.1970 - 58[19] Epic 26 522 [produced by Jim Messina]

Deliverin' Poco 02.1971 - 26[21] Epic 30 209 [produced by Jim Messina]

From the Inside Poco 09.1971 - 52[11] Epic 30 753 [produced by Steve Cropper]

A Good Feelin' to Know Poco 11.1972 - 69[20] Epic 31 601 [produced by Jack Richardson, Jim Mason]

Crazy Eyes Poco 09.1973 - 38[23] Epic 32 354 [produced by Jack Richardson]

Seven Poco 04.1974 - 68[13] Epic 32 895 [produced by Jack Richardson]

Cantamos Poco 11.1974 - 76[11] Epic 33 192 [produced by Poco]

Head over Heels Poco 07.1975 - 43[18] ABC 890 [produced by Poco, Mark Henry Harman]

The Very Best of Poco Poco 08.1975 - 90[8] Epic 33 537 [produced by Steve Cropper, Jim Messina, Jack Richardson]

Live Poco 04.1976 - 169[4] Epic 33 336 [produced by Poco, Mark Henry Harman]

Rose of Cimarron Poco 05.1976 - 89[15] ABC 946 [produced by Poco, Mark Henry Harman]

Indian Summer Poco 05.1977 - 57[18] ABC 989 [produced by Poco, Mark Henry Harman]

Legend Poco 11.1978 - 14[52] ABC 1099 [gold][produced by Richard Sanford Orshoff]

Under the Gun Poco 07.1980 - 46[16] MCA 5132 [produced by Mike Flicker]

Blue and Gray Poco 07.1981 - 76[10] MCA 5227 [produced by Mike Flicker]

Cowboys & Englishmen Poco 02.1982 - 131[8] MCA 5288 [produced by Mike Flicker]

Ghost Town Poco 09.1982 - 195[3] Atlantic 80 008 [produced by Poco, John H.R. Mills]

Inamorata Poco 04.1984 - 167[6] Atlantic 80 148 [produced by Rusty Young, Paul Cotton, Joe Chiccarelli]

Legacy Poco 09.1989 - 40[28] RCA 9694 [gold][produced by David Cole,Richard Marx]

Autor: martyn o 09:45 Brak komentarzy:
Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w X Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Etykiety: ABC, Atlantic, country rock, Epic, Kalifornia, MCA, Poco, soft rock

Szukaj na tym blogu

Łączna liczba wyświetleń

Archiwum bloga

▼ 2025 (366)

▼ grudnia (69)

Jaydee

Leny Escudero

Okeh Records

Fantasy Records

Valley Vue Records

Johnny "Guitar" Watson

Northern soul

Frank Wilson

Richard "Popcorn" Wylie

3 Colours Red

Toggery Five

Too Short

Toto

Quicksilver Messenger Service

Paper Garden

Tiny Yong

Fatman Scoop

Marva Hicks

Klique

Tracey Thorn

Trick Daddy

Changing Times

David John and the Mood

Freakbeat

Sons of Adam

Dick Rivers

Kevin Lyttle

Little Milton

Talk Show

Olga Tañón

Tangier

Taste

Tash

Taproot

Shania Twain

Norma Tanega

Tornados

Lucky Blondo

Teddy and His Patches

Davie Allan & the Arrows

Barbara Lynn

Mary Jane Girls

Trivium

Trixter

Leo and the Prophets

Freedom’s Children

Beat Of The Earth

Acid rock

Alain Barrière

Ja Rule

Shane Richie

Three Dog Night

Unbelievable Uglies

Andromeda

John Brown's Bodies

Psychedelic rock

Ultimate Spinach

Uncle Sam

Ultrabeat

Mike Reid

Simple E

Simon Sisters

Simon F.

Alistair Griffin

Ugly Ducklings

UGK

Les Chaussettes Noires

Gelu

Unit 4 + 2

► listopada (72)

► października (65)

► września (38)

► lutego (27)

► stycznia (95)

► 2024 (972)

► grudnia (115)

► listopada (113)

► października (138)

► września (61)

► sierpnia (1)

► czerwca (64)

► maja (69)

► kwietnia (81)

► marca (102)

► lutego (104)

► stycznia (124)

► 2023 (658)

► grudnia (152)

► listopada (93)

► października (85)

► września (39)

► sierpnia (13)

► lipca (40)

► czerwca (34)

► maja (109)

► kwietnia (48)

► stycznia (45)

► 2022 (877)

► grudnia (59)

► listopada (121)

► października (68)

► września (78)

► sierpnia (63)

► lipca (51)

► czerwca (91)

► maja (115)

► kwietnia (93)

► marca (123)

► stycznia (15)

► 2021 (637)

► grudnia (54)

► listopada (100)

► października (77)

► kwietnia (21)

► marca (148)

► lutego (89)

► stycznia (148)

► 2020 (903)

► grudnia (97)

► listopada (133)

► października (95)

► września (68)

► sierpnia (25)

► lipca (142)

► czerwca (98)

► maja (105)

► kwietnia (82)

► stycznia (58)

► 2019 (1155)

► grudnia (100)

► listopada (106)

► października (66)

► września (62)

► sierpnia (39)

► lipca (8)

► czerwca (50)

► maja (180)

► kwietnia (208)

► marca (77)

► lutego (134)

► stycznia (125)

► 2018 (1597)

► grudnia (133)

► listopada (131)

► października (77)

► września (49)

► sierpnia (58)

► lipca (146)

► czerwca (126)

► maja (182)

► kwietnia (215)

► marca (240)

► lutego (114)

► stycznia (126)

► 2017 (1283)

► grudnia (89)

► listopada (104)

► października (89)

► września (142)

► sierpnia (143)

► lipca (77)

► czerwca (65)

► maja (87)

► kwietnia (175)

► marca (154)

► lutego (71)

► stycznia (87)

► 2016 (682)

► grudnia (68)

► listopada (61)

► października (74)

► września (53)

► sierpnia (8)

► lipca (69)

► czerwca (52)

► maja (33)

► kwietnia (65)

► marca (57)

► lutego (65)

► stycznia (77)

► 2015 (110)

► grudnia (39)

► listopada (43)

► października (16)

► września (12)

Translate