Z archiwum...rocka : EMI

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą EMI. Pokaż wszystkie posty

czwartek, 3 listopada 2016

Smiths

- Drżę na samą myśl potęgi, którą posiadamy. Właśnie tak czuję się, gdy myślę o The Smiths - prorokował Morrissey w rozmowie dla magazynu "Sounds" w 1983 roku. Wtórował mu gitarzysta The Smiths, Johnny Marr - Utkniemy w "scenie manchesterskiej", ale to, co myślimy na jej temat nawet nie mieści się w kategorii ogólnokrajowej - widzimy ją w kategorii ogólnoświatowej.

Krótka, aczkolwiek bogata w treść, historia pochodzącej z Manchesteru formacji The Smiths, rozpoczęła się w 1982 roku. Grupa została powołana do życia przez bezrobotnego pisarza, Stevena Patricka Morrisseya, który dość krótko udzielał się wokalnie w zespole The Nosebleeds oraz jego kolegę, gitarzystę i autora tekstów Johna Mahera, który, aby uniknąć kojarzenia z perkusistą punk rockowego bandu Buzzcocks, zmienił nazwisko na Johnny Marr. Po kilku zmianach personalnych w ostateczny skład grupy poza wspomnianymi weszli basista Andy Rourke, z którym Marr grał w grupie The Paris Valentinos, a także Mike Joyce, który wcześniej zasiadał za bębnami w formacji The Hoaks and Victim.

Za nazwą The Smiths trudno doszukiwać się głębszej ideologii. Zespół przyjął ją jako znak sprzeciwu wymierzony w cukierkowe formacje pokroju OMD (Orchestral Manoeuvres in the Dark), czy Spandau Ballet. W rozmowie dla magazynu "Id" z lutego 1983 roku Morrissey mówił: "Nazwa nie ma żadnego znaczenia. To zwyczajne słowo. Istotnym jest, aby nie dać się zaszufladkować. Jak tylko cię zdefiniują stajesz się ograniczony muzycznie i to przeraża mnie najbardziej". W innym, pochodzących z 1984 roku wywiadzie, Morrissey przyznał, że razem z Marrem zgodzili się na nazwę The Smiths, ponieważ była ona najprostsza. Jak to ujął wokalista: "Czas, aby najzwyklejsi w świecie ludzie pokazali swoje oblicze".

Początki jak zazwyczaj nie były łatwe. Nie od razu grupa zdobyła serca fanów. Po podpisaniu kontraktu z niezależną wytwórnią Rough Trade, The Smiths wydali pierwszy singel "Hand In Glove", który nijak radził sobie w Wielkiej Brytanii. Nie pomagało też częste granie piosenki przez legendarnego DJ-a radia BBC, Johna Peela. Kolejne małe płytki "This Charming Man" i "What Difference Does It Make" zwróciły na zespół szerszą uwagę słuchaczy. Ponadto częste występy u Peela oraz innego radiowego DJ-a, Davida Jensena w rozgłośni BBC przyniosły spodziewany efekt. The Smiths zaczęli zyskiwać oczekiwaną popularność.

Debiutancki album The Smiths zatytułowany "The Smiths" ukazał się w lutym 1984 roku. Longplay z miejsca wywołał ogólnokrajowy skandal, głównie za sprawą dwóch piosenek "Reel Around the Fountain" oraz "The Hand That Rocks the Cradle", w których doszukiwano się afirmacji pedofilii. Ponadto, nie mniejsza wrzawa wybuchła również wokół piosenki "Suffer Little Children", która poruszała temat morderstw dokonanych w latach 60. na pięciorgu nieletnich. Grupie zarzucono próbę komercjalizacji problemu. W tym samym roku The Smiths opublikowali jeszcze kilka singli, jak "Heaven Knows I'm Miserable Now" i "William, It Was Really Nothing", gdzie na stronie B singla zamieścili "How Soon Is Now", jeden z większych przebojów w kilkuletniej karierze. Koniec roku przyniósł premierę "Hatful Of Hollow", zbiór stron B singli, jak również piosenek zarejestrowanych podczas występów w programach Peela i Jensena.

Rok później, w lutym 1985 roku, w sprzedaży ukazał się kolejny album The Smiths, "Meat Is Murder". Pomimo późniejszej ogromnej popularności zespołu longplay był jedynym w historii grupy, który zdołał dotrzeć na szczyt brytyjskiej listy bestsellerów. Premierze płyty tradycyjnie towarzyszył skandal. W tych czasach Morrissey mocno krytykował premier Wielkiej Brytanii, Margaret Thatcher, rodzinę królewską, organizację Band Aid i samego Boba Geldofa. - Jestem niebezpieczny przede wszystkim, dlatego, że mówię to, co myślę - wyjaśniał Morrissey w rozmowie dla pisma "Time Out" w marcu 1985 roku. - Nie boję się mówić, że Band Aid było diabelsko złe! A na myśl o Bobie Geldofie chce mi się rzygać! Można współczuć mieszkańcom Etiopii, ale czymś innym jest codzienne torturowanie Anglików. W tej samej rozmowie Morrissey skrytykował też brytyjską królową: "W chwili, gdy jednych nie stać na jedzenie, noszenie sukni wartej 6 tysięcy funtów, jest dla mnie czymś obrzydliwym".

Wydanie kolejnego albumu The Smiths, zatytułowanego "The Queen Is Dead", przypadło na czerwiec 1986 roku. Chociaż płyta gotowa była już w listopadzie poprzedniego roku, jej wydanie opóźniły kłopoty z wytwórnią. Grupa zaczęła rozglądać się za nowym kontraktem, a jej wybór ostatecznie padł na EMI. W międzyczasie z zespołu - z powodu uzależnienia od heroiny - wyleciał Rourke. - Andy, odchodzisz z The Smiths. Żegnaj i powodzenia, Morrissey - brzmiała wiadomość, którą wokalista napisał na żółtej karteczce i przykleił do szyby samochodu basisty. The Smiths zamieścili na "The Queen Is Dead" jeden z największych swoich przebojów "There's A Light That Never Goes Out", jednakże piosenka nigdy nie ukazała się na singlu za czasów świetności zespołu. Pomimo planów co do wydania utworu na małej płytce, szef ówczesnej wytwórni grupy, Geoff Travis, wybrał "Bigmouth Strikes Again".

Z początkiem 87. roku The Smiths wypuścili na rynek kolejny z wielkich hitów, singel zatytułowany "Shoplifters of the World Unite", który ukazał się również na składance "The World Won't Listen". Album pojawił się w sprzedaży w lutym. Miesiąc później, z myślą o rynku amerykańskim, grupa wydała kompilację "Louder Than Bombs" składającą się z "The World Won't Listen" i "Hatful of Hollow". Tuż przed premierą ostatniego studyjnego albumu The Smiths zatytułowanego "Strangeways, Here We Come", który również cieszył się ogromną popularnością, grupę niespodziewanie opuścił Marr. Za główną przyczynę końca jego przyjaźni z Morrisseyem uważa się irytację Morrisseya wywołaną współpracą Marra z innymi artystami. Z drugiej zaś strony, podobno Marr obwiniał wokalistę o brak muzycznej elastyczności. Poszukiwania nowego gitarzysty okazały się bezowocne.

Po rozpadzie The Smiths jego członkowie skupili się na rozwijaniu indywidualnych karier. Morrissey rozpoczął nagrywanie płyt pod własnym nazwiskiem. Wokalista ma na koncie 10 albumów. Marr wziął udział w kilku projektach jak Electronic, gdzie wraz z nim udzielali się dodatkowo Bernard Sumner z New Order oraz Neil Tennant z Pet Shop Boys. Grał także w The The, z którymi wydał dwa albumy. W 2000 roku gitarzysta powołał do życia formację Johnny Marr and The Healers. W 2006 roku nagrał z Modest Mouse krążek "We Were Dead Before the Ship Even Sank". W 2008 roku muzyk stał się formalnym członkiem grupy The Cribs.

Od rozpadu grupy jej fani stale żywią nadzieję na powrót The Smiths w oryginalnym składzie. Niestety żaden z członków zespołu nie wykazuje zainteresowania reaktywacją. Morrissey odrzucił nawet ofertę zagrania 50 koncertów, za które zarobiłby 40 milionów funtów. W jednym z wywiadów udzielonych w 2009 roku radiu BBC wokalista zapytany o reaktywację The Smiths odpowiedział: "Ludzie ciągle zadają mi pytanie odnośnie pojednania. Nie wiem dlaczego. Przeszłość wydaje się być dla mnie tak odległa, dobrze mi z tym...". W innym z wywiadów zapytany przez dziennikarza Morrissey powiedział o pojednaniu z gitarzystą The Smiths następująco: "Zbyt wiele się wydarzyło. Naprawdę. Właściwie, to my nie lubimy się, w ogóle".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Hand in glove/Handsome devil	Smiths	15.1983	124	-	Rough Trade RT 131	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by The Smiths]
This charming man/Jeane	Smiths	11.1983	25[14]	-	Rough Trade RT 136	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
What difference does it make/Back to the old house	Smiths	01.1984	12[9]	-	Rough Trade RT 146	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
Heaven knows i' m miserable now/Suffer little children	Smiths	05.1984	10[8]	-	Rough Trade RT 156	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
William it was really nothing/Please please please let me get what i want	Smiths	08.1984	17[6]	-	Rough Trade RT 166	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
How soon is now/Well i wonder	Smiths	02.1985	24[14]	-	Rough Trade RT 176	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
Shakespeare' s sister/What she said	Smiths	03.1985	26[4]	-	Rough Trade RT 181	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by The Smiths]
That joke it' s funny anymore/Meat is murder [live]	Smiths	07.1985	49[3]	-	Rough Trade RT 186	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by The Smiths]
The boy with the thorn in his side/Asleep	Smiths	10.1985	23[5]	-	Rough Trade RT 191	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by The Smiths]
Big mouth strikes again/Money changes everything	Smiths	05.1986	26[4]	-	Rough Trade RT 192	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Johnny Marr, Morrissey]
Panic/Vicar in a tatu	Smiths	07.1986	11[8]	-	Rough Trade RT 193	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
Ask/Cemetery gates	Smiths	10.1986	14[5]	-	Rough Trade RT 194	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter, Steve Lillywhite]
Shoplifters of the world unite/Half a person	Smiths	02.1987	12[4]	-	Rough Trade RT 195	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Johnny Marr]
Sheila take a bow/Is it really so strange?	Smiths	04.1987	10[5]	-	Rough Trade RT 196	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Morrissey, Johnny Marr, Stephen Street]
Girlfriend in a coma/Work is a four-letter word	Smiths	08.1987	13[5]	-	Rough Trade RT 197	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Morrissey, Johnny Marr, Stephen Street]
I started something i couldn' t finish/Pretty girls make graves	Smiths	11.1987	23[4]	-	Rough Trade RT 198	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Morrissey, Johnny Marr, Stephen Street]
Last night i dreamed that somebody loved me/Nowhere fast	Smiths	12.1987	30[4]	-	Rough Trade RT 200	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Morrissey, Johnny Marr, Stephen Street]
This charming man [reissue]/Wonderful woman/Accept yourself	Smiths	08.1992	8[5]	-	WEA YZ 0001
How soon is now [reissue]/Hand in glove	Smiths	09.1992	16[4]	-	WEA YZ 0002
There is a light that never goes out/Handsome devil [live]	Smiths	10.1992	25[3]	-	WEA YZ 0003	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Morrissey, Johnny Marr]
Ask [reissue]/Cemetary gates	Smiths	02.1995	62[1]	-	WEA YZ 0001

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The Smiths	Smiths	03.1984	2[37]	150[11]	Rough Trade ROUGH 61	[gold-UK][produced by John Porter]
Hatful of hollow	Smiths	11.1984	7[54]	-	Rough Trade ROUGH 76	[platinum-UK][produced by John Porter, The Smiths, Roger Pusey, Dale "Buffin" Griffin]
Meat is murder	Smiths	02.1985	1[1][20]	110[32]	Rough Trade ROUGH 81	[gold-UK][produced by The Smiths]
The Queen is dead	Smiths	06.1986	2[48]	70[37]	Rough Trade ROUGH 96	[gold-US][platinum-UK][produced by Morrissey, Johnny Marr]
The world won' t listen	Smiths	03.1987	2[18]		Rough Trade ROUGH 101	[gold-UK][produced by John Porter/Johnny Marr/Morrissey/Roger Pusey]
Louder than bombs [import]	Smiths	05.1987	38[14]	62[25]	Rough Trade ROUGH 255	[gold-US][gold-UK][produced by John Porter/Johnny Marr/Morrissey/Smiths,The/Roger Pusey/Stephen Street]
Strangeways here we come	Smiths	10.1987	2[21]	55[27]	Rough Trade ROUGH 106	[gold-US][gold-UK][produced by Morrissey, Johnny Marr,Stephen Street]
Rank	Smiths	09.1988	2[7]	77[8]	Rough Trade ROUGH 126	[gold-UK][produced by Pete Dauncey and Grant Showbiz]
Best ...I	Smiths	08.1992	1[1][38]	139[3]	WEA 4509903272	[gold-UK][produced by John Porter/Johnny Marr/Morrissey/Stephen Street]
Best ...II	Smiths	11.1992	29[20]	-	WEA 4509904062	[gold-UK][produced by John Porter/Johnny Marr/Morrissey/Stephen Street]
Singles	Smiths	03.1995	5[60]	-	WEA 4509990902	[platinum-UK][produced by John Porter/Johnny Marr/Morrissey/Stephen Street]
The very best of...	Smiths	06.2001	30[87]	-	WEA 8573889482	[platinum-UK][produced by John Porter/Morrissey/Johnny Marr/Stephen Street/Smiths]
The Sound of The Smiths	Smiths	11.2008	21[89]	115[1]	Rhino 2564693709	[platinum-UK][produced by John Porter/The Smiths/Roger Pusey/Dale Griffin/Stephen Street]
Complete	Smiths	09.2011	63[2]	-	Rhino 2564665907	-

środa, 14 września 2016

A Perfect Circle

A Perfect Circle: poboczny projekt Maynarda - powie ktoś... i popełni podwójny błąd!
Bo po pierwsze - nie Maynarda. To w całości projekt Billy'ego — deklarował Keenan na łamach "Guitar Worid", a chodzi o śpiewającego gitarzystę i klawiszowca Billy'ego Howerdela. Napisałem słowa, napisałem większość melodii. Jednak muzyka, produkcja i nagrywanie są jego zasługą. Po drugie - wcale nie taki znów poboczny projekt. Był okres, kiedy APC zabierało Maynardowi więcej czasu, co jego macierzysta formacja... Zespół został w istocie założony przez pana nazwiskiem Howerdel (choć przy trudnym do przecenienia wkładzie wokalisty Tool). Muzyk ten był wcześniej znany, ale raczej jako postać drugiego planu. Przyszły gitarzysta A Perfect Circle zaczynał bowiem jako techniczny gitarowy -współpracował chociażby z Nine Inch Nails, Guns N'Roses, The Smashing Pumpkins, Davidem Bowie, Fishbone czy Toolem właśnie -i był ponoć geniuszem w swym fachu. Później w środowisku muzycznym zasłynął jako ekspert od Pro Tools (dla niewtajemniczonych - najpopularniejszy i prawdopodobnie najlepszy program do komputerowego miksowania i obróbki dźwięku).
Howerdel zaprzyjaźnił się z Keenanem podczas trasy Tool z Fishbone w 1993 roku (niektóre źródła podają rok 1992). A w 1996 roku, w okresie prac nad Aemma, został przez zespół poproszony o pomoc w studiu. I zaprezentował Maynardowi swoje własne nagrania demo. Rzeczy, które Billy postrzegał jako "muzykę filmową" a do tego raczej z żeńskim śpiewem tak zachwyciły Keenana, że uparł się aby pracować Howerdelem. I dopiął swego, choć w wyniku innych zobowiązań gitarzysty zespół wystartował dopiero w 1999 roku (debiut estradowy - 15 sierpnia w Los Angeles).
Początkowo pracowali we dwóch, nagrywając w garażu Billy'ego, za namową Keenana skompletowano jednak pełny, rockowy skład. Znalazła się w nim basistka i skrzypaczka Paz Lenchantin, a w końcu, po pewnych przetasowaniach personalnych, były gitarzysta Failure -Troy Van Leeuwen i perkusista Josh Freese (z The Yandals, a także współpracownik Devo, Guns N'Roses czy Suicidal Tendencies).
Taka grupa oczywiście szybko zwróciła uwagę wytwórni i równie szybko podpisała kontrakt - z Virgin. Debiutancki album zatytułowany Mer De Noms ujrzał światło dzienne w maju 2000 - i zadebiutował na czwartym miejscu listy przebojów "Billboardu". Zespół pojechał na koncerty, między innymi u boku Nine Inch Nails. Zaczęli w kwietniu 2000 roku i trwało to blisko rok.
Jest nas pięciu ludzi, którzy spotkali się, aby razem coś stworzyć, muzycznie się uzupełniając i tworząc krąg doskonały - tłumaczył znaczenie nazwy zespołu Keenan w wywiadzie dla serwisu "NYROCK". A okrąg jest odbiciem nieskończoności... Nie uchroniło to jednak zespołu od zmian w składzie. Lenchantin odeszła, aby z Billym Corganem grać w Zwan -zastąpił ją Jeordie White alias Twiggy Ramirez, były członek grupy Marilyn Manson. Z kolei Van Leeuwen zasilił szeregi Queens Of The Słone Age, a na jego miejsce wszedł James Iha, były gitarzysta... Billy'ego Corgana (jeden krąg muzyczny - może więc nazwa zespołu nie jest całkiem od rzeczy?).
16 września 2003 na rynek trafił drugi album A Perfect Circie, zatytułowany Thirteenth Step, nagrany we wspomnianym składzie. Jednak podczas nagrań między Maynardem a Howerdelem rodziły się spięcia, atmosfera w grupie się popsuła. Niemniej zespół był ciągle aktywny koncertowo. Już w lipcu ruszył z Lollapaloozą, a występy promujące nowy album odbywały się do czerwca 2004. Bardzo szybko, bo w listopadzie 2004 światło dzienne ujrzała kolejna płyta sygnowana nazwą grupy - będąca dopełnieniem zobowiązań kontraktowych wobec Virgin. Na album eMOTIVe, poza dwoma kompozycjami oryginalnymi, trafiły przeróbki. Płyta miała być komentarzem do sytuacji politycznej w Stanach (ukazała się w dniu wyborów prezydenckich), a w nagraniach uczestniczyli różni muzycy - zespół nie miał już stałego składu. Później wszyscy członkowie rozeszli się do swoich zajęć.
Ostatnim wydawnictwem grupy było aMOTION- DVD uzupełnione płytą CD z remiksami - z 16 listopada 2004. Według najnowszych doniesień (z ostatniego numeru francuskiego magazynu "Rock Hard") Maynard uważa, że A Perfect Circle to już zamknęta historia.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Judith	A Perfect Circle	09.2000	153[1]	105[16]	Virgin 7243 8 96811 2 3	[ Written By - Billy Howerdel , Maynard James Keenan][ Producer - Billy Howerdel ]
The hollow	A Perfect Circle	11.2000	72[2]	-	Virgin VUSCD 181	[written by Billy Howerdell/Maynard James Keenan][produced by Billie Howerdell]
3 Libras	A Perfect Circle	01.2001	49[3]	-	Virgin VUSDX 184	[written by Billy Howerdell][produced by Billy Howerdell/Maynard James Keenan]
Weak and Powerless	A Perfect Circle	09.2003	-	61[18]	Virgin 38 888 [US]	[written by Billy Howerdell/Maynard James Keenan][produced by Andy Wallace]
The Outsider/Bikini Bandits and The Golden Rod	A Perfect Circle	05.2004	-	79[5]	Virgin 99 583 [US]	[written by Billy Howerdell/Maynard James Keenan][produced by Billy Howerdel]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Mer De Noms	A Perfect Circle	06.2000	55[15]	4[51]	Virgin 49 253	[platinum-US][ Producer - Billy Howerdel]
Thirteenth step	A Perfect Circle	09.2003	37[4]	2[37]	Virgin 80 918	[platinum-US][ Producer - Billie Howerdell/Danny Lohner]
Emotive	A Perfect Circle	11.2004	80[2]	2[24]	Virgin 66 687	[gold-US][ Producer - Billy Howerdel, Maynard James Keenan]
aMOTION	A Perfect Circle	12.2004	-	57[2]	Virgin 44 115	[ Producer - Billy Howerdel, Maynard James Keenan]

sobota, 2 lipca 2016

Peter and Gordon

Peterowi Asherowi (ur. 2.06.1944 r. w Londynie, Anglia) i Gordonowi Wallerowi (ur. 4.06.1945 r. w Braemar w hrabstwie Grampian, Szkocja) szczęście sprzyjało od kołyski. Synowie lekarzy poznali się w elitarnej szkole Westminster Boys, a jako duet zadebiutowali w londyńskim Piccadilly Club, gdzie kontrakt nagraniowy zaproponował im producent Norman Nowell. Już na starcie posiadali ważny atut; "chłopcem" siostry Petera Jane Asher (znanej z głównej roli w filmie "Na samym dnie", w reżyserii Jerzego Skolimowskicgo z muzyką Cata Stevensa ) był Paul McCartney. W 1964 r. jego kompozycja, "A World Without Love", stała się przebojem duetu w Anglii i w USA, a popularność zdobyły też single "Nobody I Know" i "I Don't Want To See You Again". McCartney, pod pseudonimem Bernard Webb, był też autorem lansowanej w 1965 r. piosenki "Woman". Oprócz tematów Paula duet promował z powodzeniem nowe wersje amerykańskich przebojów z lat pięćdziesiątych: "True Love Ways" Buddy'ego Holly i "To Know You Is To Love You" nowa wersja hitu "To Know Him Is To Love Him" tria The Teddy Bears.
Współpraca Wallera z brytyjskimi czasopismami o podejrzanej reputacji niezbyt pasowała do lirycznego repertuaru duetu, przyjmowanego wciąż entuzjastycznie w Stanach Zjednoczonych. W 1966 r. Peter i Gordon, bliscy rozstania, powrócili na listy przebojów serią piosenek utrzymanych w kabaretowo-plebejskiej tonacji: "Lady Godiva", "Knight In Rusty Armour", "Sunday For Tea". W 1967 r. duet rozpadł się. Waller próbował bez powodzenia szczęścia jako solista, Asher zaś zadebiutował jako wzięty menedżer i producent.

Single
Data wydania	Tytuł	UK Top 40	Billboard	Wytwórnia [UK/US]	Komentarz
28.02.1964	A World Without Love/If I Were You	1[2][14]	1[1][12] [27.04.1964]	Columbia DB 7255/Capitol 5175	[utwór ten bez powodzenia starał się wylansować w USA Bobby Rydell][written by Lennon-McCartney][produced by Norman Newell]
29.05.1964	Nobody I Know/You Don't Have To Tell Me	10[11]	12[9][15.06.1964]	Columbia DB 7292/Capitol 5211	[written by Lennon-McCartney][produced by Dave Dexter]
9.09.1964	I don' t want to see you again/I Would Buy You Presents	-	16[9] [21.09.1964]	Columbia DB 7356/Capitol 5272	[written by Lennon-McCartney]
20.11.1964	I Go To Pieces/Love Me Baby	-	9[11][12.1964]	Columbia DB 7407/Capitol 5335	[written by Del Shannon][produced by John Burgess]
04.65	True Love Ways/If You Wish	2[15]	14[11]	Columbia DB 7524/Capitol 5406	[hit Buddy Holly w USA 1960r ][written by Buddy Holly, Norman Petty]
11.06.1965	To Know You Is To Love You/I Told You So	5[10]	24[7]	Columbia DB 7617/Capitol 5461	[hit Teddy Bears w 1958 r][written by Phil Spector]
15.10.1965	Baby I'm Yours/When The Black Of Your Eyes Turns To Grey	19[9]	-	Columbia DB 7729/-	[written by Van McCoy][produced by Norman Newell]
10.1965	Don' t pity me/Crying In The Rain	-	83[4]	-/Capitol 5532	[written by Gordon Waller, Peter Asher]
11.02.1966	Woman/Wrong From The Start	28[7]	14[12][10.01.1966]	Columbia DB 7834/Capitol 5579	[written by Bernard Webb (Paul McCartney)]
05.1966	There's no living without your love/A Stranger With A Black Dove	-	50[7];B:130[1]	-/ Capitol 5650	[written by Jerry Harris]
06.1966	To show i love you/Don't Pity Me US side B:Start Trying Someone Else	-	98[2]	Columbia DB 7951/Capitol 5684	[written by Tony Hatch]
9.09.1966	Lady Godiva/Morning's Calling	16[11]	6[14]	Columbia DB 8003/Capitol 5740	[written by Mike Leander, Gordon Mills][produced by John Burgess]
11.66	Knight in rusty armour/The Flower Lady	-	15[9]	Columbia DB 8075/Capitol 5808	[written by Mike Leander, Gordon Mills][produced by John Burgess]
02.1967	Sunday for tea/Start Trying Someone Else US side B:Hurtin' Is Lovin'	-	31[6]	Columbia DB 8159/Capitol 5864	[written by John Carter][produced by John Burgess]
05.1967	The jokers/Red, Cream And Velvet (Version One)	-	97[1]	Columbia DB 8198/Capitol 5919	[written by Mike Leander, Gordon Mills][produced by John Burgess]
01.1968	Never Ever/Greener Days	-	-	-/Capitol 2071	[written by Gates][produced by John Burgess]
04.1968	I Feel Like Going Out/The Quest For The Holy Grail	-	-	Columbia DB 8398/-	[written by Peter Asher][produced by Peter Asher]
12.07.1968	You've Had Better Times/Sipping My Wine	-	118[1]	Columbia DB 8451/Capitol 2214	[written by Gordon Waller][produced by Peter Asher]
05.1969	I Can Remember (Not Too Long Ago)/Hard Time, Rainy Day	-	-	Columbia DB 8585/Capitol 2544	[written by March, Grasso, Illingworth][produced by Peter Asher]
EP's
08.1964	Just for you	20[1]	-	Columbia SEG 8337/-

Albumy
Data wydania	Tytuł	UK Top 40 /ilość tyg. na liście/	Billboard	Wytwórnia /UK/
5. 06.64	PETER AND GORDON	18 [1]	-	Columbia 33SX 1630/SCX 3518
15.06.64	A world without you	-	21[14]	Capitol 2115 [US]
12.64	I don' t want to see you again	-	95[11]	Capitol 2220 [US]
05.65	I go to pieces	-	51[15]	Capitol 2324 [US]
08.65	True love ways	-	49[13]	Capitol 2368 [US]
04.66	Woman	-	60[14]	Capitol 2477 [US]
07.66	The best of Peter and Gordon	-	72[12]	Capitol 2549 [US]
02.67	Lady Godiva	-	80[13]	Capitol 2664 [US]

środa, 22 czerwca 2016

Pet Shop Boys

Pet Shop Boys to duet, który pochodzi z Wielkiej Brytanii. Grają muzykę elektroniczną z elementami dance. Zespół istnieje od 1981 roku. Największy okres popularności przypadł na lata 80-te. Największe przeboje Pet Shop Boys to "West End Girls", "It's A Sin", "Always On My Mind", "Suburbia", "Domino Dancing", "Go West".

Pet Shop Boys mają na koncie ponad 50 milionów sprzedanych płyt, a ich dyskografia zawiera kilkadziesiąt hitów z list przebojów. Na przestrzeni lat ich muzyka nie uległa drastycznym zmianom, a co ważniejsze, nie wypalili się artystycznie. Nadal potrafią pisać chwytliwe szlagiery wprost stworzone dla klubów i dyskotek. Grupę tworzy dwóch muzyków - Neil Tennant i Chris Lowe, osobowości tak skrajnie różne, że aż dziw bierze jak to możliwe, że wytrzymują ze sobą od blisko trzydziestu lat.

Neil Francis Tennant urodził się 10 lipca 1954 roku w North Shields, w hrabstwie Northumberland, w północnej Anglii. Jego rodzina nie miała nic wspólnego z muzyką. Posłała go do katolickiej szkoły w Newcastle, tej samej do której chodził m.in. Sting. Katolicka edukacja stała się później inspiracją do napisania jednego z hitów Pet Shop Boys - "It's a Sin".
W wieku 10 lat Neil dał znać o swoich artystycznych aspiracjach. W ramach zabawy napisał wraz z kolegą musical "The Girl Who Pulled Tails", do którego udało im się sklecić jedną piosenkę "Has Anybody Seen My Cat?". Scenki z tegoż musicalu odgrywali przed rodziną w ogrodzie. Nie był jednak grzecznym dzieckiem ani w domu, ani w szkole. Często kłócił się z rodzicami, nie słuchał nauczycieli, chodził na lekcje wtedy, kiedy miał na to ochotę i odrabiał tylko te prace domowe, które go interesowały.

Muzyka zawsze go interesowała. Nauczył się grać na gitarze i wiolonczeli. W wieku 16 lat założył folk-rockowy zespół Dust. Grupa miała wielkie ambicje, ale wszystko skończyło się na hicie w niezależnych kręgach, "Can You Hear The Dawn Break?", napisanym przez Neila. Po tej przygodzie studiował historię i archeologię. Podłapał pracę u brytyjskiego wydawcy komiksów Marvela, a następnie dostał posadę w muzycznym magazynie "Smash Hits". Miała ona pomóc później w karierze Pet Shop Boys, który nigdy by nie zaistniał, gdyby Neil nie poznał Chrisa.

Christian Sean Lowe urodził się 4 października 1959 roku w Blackpool, w hrabstwie Lancashire, w Anglii. Jego dziadek był puzonistą, udzielał się w jazzowej trupie The Nitwits. To dzięki niemu Chris zainteresował się muzyką, nauczył się grać na puzonie i co ważniejsze, posiadł umiejętność gry na pianinie. Był spokojnym, grzecznym dzieckiem, absolutne przeciwieństwo Neila. Nie psocił, nie stawiał się rodzicom, lubił odrabiać lekcje, był pupilem nauczycieli i prymusem wśród swoich rówieśników. Jego jedynym zmartwieniem z lat młodzieńczych były pryszcze, ale te, po zastosowaniu odpowiednich antybiotyków, zniknęły równie szybko jak się pojawiły.

Przygodę z muzyką rozpoczął w grupie One Under the Eight, siedmioosobowym składzie wykonującym muzykę dance, w którym grał na puzonie. W swoim repertuarze mieli wyłącznie covery, m.in. przeróbki "Hello Dolly, "La Bamba", czy "Moon River". Chris studiował architekturę na uniwersytecie w Liverpoolu. W tym czasie przez przypadek poznał Neila.

Do spotkania doszło w 1981 roku w sklepie elektrycznym przy Kings Road w Chelsea. Wymienili ze sobą kilka zdań na temat muzyki, po czym stwierdzili, że nie mają ze sobą nic wspólnego. Neil lubił rocka, wykonawców typu David Bowie i Elvis Costello, a Chris nie znosił tego rodzaju muzyki i preferował głównie disco. To mało obiecujące spotkanie zaowocowało jednak powołaniem do życia Pet Shop Boys. Chłopcom udało się znaleźć wspólny język. Obaj byli wielkimi fanami bardzo popularnego w latach 80. producenta muzyki dance Bobby'ego Orlando.

W 1983 roku Neil został wysłany do Nowego Jorku przez magazyn "Smash Hits" w celu przeprowadzenia wywiadu z The Police. Wpadł na pomysł by przy okazji skontaktować się z owym sławnym producentem (który mieszkał w Nowym Jorku) i przekonać go do współpracy z Pet Shop Boys. Dokładnie w dwa lata od spotkania Chrisa, Neil Tannent siedział w restauracji w Nowym Jorku z Bobbym Orlando zajadając cheeseburgera i placek z marchwi. Był to kolejny ważny punkt kariery jego zespołu. Neil początkowo nie zdradzał celu spotkania, skupiając się na wychwalaniu prac Bobby'ego. Dopiero pod koniec rozmowy, przyznał mu się, że gra w pewnej grupie muzycznej. Bobby, zapewne z uprzejmości, powiedział, że chciałby usłyszeć jego demo. Tak się akurat szczęśliwie złożyło, że Neil miał je cały czas przy sobie. Kilka tygodni później pracowali już wspólnie nad utworem "West End Girls".
Kompozycja ukazała się na singlu w 1984 roku i zdobyła uznanie klubowej sceny w Los Angeles i San Francisco. W Anglii bez sukcesów, jedynie we Francji i Belgii utwór stał się małym hitem. W październiku odbył się pierwszy koncert Pet Shop Boys. Występ w londyńskim Fridge Nightclub zagrali z playbacku. W późniejszych wywiadach często przyznawali, że granie koncertów nie jest ich ulubionym zajęciem. Zdecydowanie wolą tworzyć muzykę i pracować w studiu niż wykonywać swoje utwory na żywo.

W marcu 1985 roku pojawiła się okazja podpisania kontraktu płytowego. Aby móc to zrobić, musieli uwolnić się od praw, które do ich muzyki posiadał producent Bobby Orlando. Wynegocjowali z nim niezbyt korzystny dla nich układ, który zakładał, iż spore zyski ze sprzedaży płyt, będą wpływały na jego konto. W kwietniu tego roku Neil postanowił rzucić pracę w "Smash Hits" i w pełni poświęcił się karierze muzycznej Pet Shop Boys.

Początkowo zespół wydawał jedynie single. Tym najważniejszym, przełomowym utworem okazał się "West End Girls". Chłopcy nagrali go ponownie z innym producentem i po kilku miesiącach od jego wydania mieli na koncie hit numer jeden w 9 krajach. W 1986 roku ukazała się ich debiutancka płyta "Please", z której cztery single stały się wielkimi hitami zarówno w Anglii, jak i w Stanach Zjednoczonych. Pet Shop Boys stali się sensacją na skalę światową. Bez wsparcia muzyki wielkimi trasami koncertowymi udawało im się sprzedać albumy w wielomilionowym nakładzie.

Kolejne hity takie, jak "It's a Sin", "Heart" czy covery "Always On My Mind" i "Go West" umocniły pozycję grupy na muzycznym rynku. Zwracali na siebie uwagę nie tylko poprzez przebojową muzykę, ale także ekstrawagancki styl ubierania się i specyficzne poczucie humoru, którego można było zasmakować chociażby w inteligentnych, ironicznych tekstach grupy. W 1993 roku Neil Tennant ogłosił całemu światu, że jest gejem.

- Zawsze nim byłem - skomentował w magazynie "Montreal Mirror". - Przecież w naszym image'u i w naszych piosenkach zawsze było coś gejowskiego. W latach 80. nie przyznawaliśmy się do tego. Wielbiły nas nastolatki i woleliśmy na tę seksualną sferę spuścić zasłonę milczenia. Muszę jednak przyznać, że gdy wyszła płyta "Love Comes Quickly", na której okładce Chris ma na głowie czapeczkę z napisem "Boy", pomyślałem sobie - "Cholera, ale to gejowskie! Już po nas!"

W trakcie kariery muzycznej Pet Shop Boys współpracowali z sześcioma wytwórniami fonograficznymi. Wydawali single z takimi artystami, jak Liza Minnelli, David Bowie czy Dusty Springfield (ulubiona wokalistka Neila). Byli cztery razy nominowani do nagrody Grammy, a w 2009 roku zostali uhonorowani nagrodą Brit Awards za "wybitny wkład w muzykę". Śmiało wypowiadają się na temat polityki i biznesu muzycznego, w utworze "I'm With Stupid" z 2006 roku, skrytykowali samego Tony'ego Blaira. Działają nieprzerwanie od 1981 roku wciąż nagrywając kolejne albumy. I, na szczęście, na razie nie widzą końca muzycznej kariery.

Żródło:wp.pl

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
West end girls/A man could get arrested	Pet Shop Boys	11.1985	1[2][15]	1[1][20]	Parlophone R 6115	[platinum-UK][written by Lowe, Chris/Tennant, Neil][produced by Bobby Orlando]
Love comes quickly/That' s my impression	Pet Shop Boys	03.1986	19[9]	62[8]	Parlophone R 6116	[written by Neil Tennant, Chris Lowe, Stephen Hague][produced by Stephen Hague]
Opportunities [Let' s make lots of money]/Was that what it was	Pet Shop Boys	05.1986	11[8]	10[16]	Parlophone R 6129	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][produced by J. J. Jeczalik, Nicholas Froome,Ron Dean Miller]
Suburbia /Paninaro	Pet Shop Boys	09.1986	8[9]	70[10]	Parlophone R 6140	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][produced by Julian Mendelsohn]
It' s a sin/You know where you went wrong	Pet Shop Boys	06.1987	1[3][11]	9[19]	Parlophone R 6158	[gold-UK][written by Neil Tennant, Chris Lowe][produced by Julian Mendelsohn, Stephen Hague]
What have i done to deserve this/A new life	Pet Shop Boys feat Dusty Springfield	08.1987	2[9]	2[18]	Parlophone R 6163	[silver-UK][written by Neil Tennant, Chris Lowe, Allee Willis][produced by Stephen Hague]
Rent /I want a dog	Pet Shop Boys	10.1987	8[10]	-	Parlophone R 6168	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][produced by Julian Mendelsohn]
Always on my mind/Do i have to?	Pet Shop Boys	12.1987	1[4][13]	4[15]	Parlophone R 6171	[gold-UK][written by Mark James, Johnny Christopher, Wayne Carson Thompson][produced by Julian Mendelsohn, Pet Shop Boys]
Heart /I get excited	Pet Shop Boys	03.1988	1[3][10]	-	Parlophone R 6177	[silver-UK][written by Neil Tennant, Chris Lowe][produced by Andy Richards & Pet Shop Boys]
Domino dancing/Don Juan	Pet Shop Boys	09.1988	7[11]	18[14]	Parlophone R 6190	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil][produced by Lewis A. Martinée,Pet Shop Boys]
Left to my own devices/The sound of the atom splitting	Pet Shop Boys	11.1988	4[8]	84[3]	Parlophone R 6198	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil][produced by Trevor Horn, Stephen Lipson, Pet Shop Boys]
It' s alright/One of the crowd	Pet Shop Boys	06.1989	5[8]	-	Parlophone R 6220	[written by Paris Brightledge, Marshall Jefferson & Sterling Void ][produced by Trevor Horn]
So hard/It must be obvious	Pet Shop Boys	09.1990	4[6]	62[8]	Parlophone R 6269	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil][produced by Pet Shop Boys, Harold Faltermeyer]
Being boring/We all feel better in the dark	Pet Shop Boys	11.1990	20[8]	-	Parlophone R 6275	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil][produced by Pet Shop Boys, Harold Faltermeyer]
Where the streets have no name[I can' t take my eyes off you]/How can you expectto be taken serioususly?	Pet Shop Boys	03.1991	4[9]	-	Parlophone R 6285	[written by Bono, The Edge, Larry Mullen, Adam Clayton; Bob Crewe, Bob Gaudio]
How can you expect to be taken seriously?/What have i done to deserve this?	Pet Shop Boys	02.1991	-	93[3]	EMI America 50 343 [US]	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil][produced by Pet Shop Boys, Harold Faltermeyer]
Where the streets have no name[I can' t take my eyes off you]/Bet she' s not your girlfriend	Pet Shop Boys	05.1991	-	72[7]	EMI America 50 351 [US]
Jealousy /Losing my mind	Pet Shop Boys	06.1991	12[5]	-	Parlophone R 6283	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil ][produced by Pet Shop Boys, Harold Faltermeyer]
DJ Culture/Music for boys	Pet Shop Boys	10.1991	13[5]	-	Parlophone R 6301	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil ][produced by Pet Shop Boys, Brothers in Rhythm]
Was it worth it ?/Miserablism	Pet Shop Boys	12.1991	24[4]	-	Parlophone R 6306	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil ][produced by Pet Shop Boys, Brothers in Rhythm]
Can you forgive her?/Hey,headmaster	Pet Shop Boys	06.1993	7[8]	109[7]	Parlophone R 6348	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][produced by Neil Tennant, Chris Lowe][1[1].Dance Club Play]
Go west/Shameless	Pet Shop Boys	09.1993	2[16]	106[11]	Parlophone R 6356	[written by Morali, Belolo, Willis, Neil Tennant, Chris Lowe][produced by Pet Shop Boys, Brothers in Rhythm] [#45 hit for Village People in 1979][1[1].Dance Club Play]
I wouldn' t normally do this kind of thing/Too many people	Pet Shop Boys	12.1993	13[9]	-	Parlophone R 6370	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil ][produced by Pet Shop Boys]
Liberation /Decadence	Pet Shop Boys	04.1994	14[5]	-	Parlophone R 6377	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil ][ Producer - Pet Shop Boys]
Absolutely fabulous	Pet Shop Boys and Absolutely Fabulous	06.1994	6[4]	-	Parlophone R 6382	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil ][ Producer - Pet Shop Boys]
Yesterday, when i was mad/Euroboy	Pet Shop Boys	09.1994	13[8]	-	Parlophone R 6386	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil ][ Producer - Pet Shop Boys]
Paninaro ' 95/In the night	Pet Shop Boys	07.1995	15[16]	-	Parlophone R 6414	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil ][ Producer - Pet Shop Boys]
Before /The truck-driver and his mate	Pet Shop Boys	04.1996	7[14]	107[4]	Parlophone TCR 6431	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil][ Producer - Pet Shop Boys][1[2].Dance Club Play]
Se a vida e [That' s the way life is]/Betrayed	Pet Shop Boys	08.1996	8[14]	-	Parlophone TCR 6443	[written by Nego Do Barbalho / Wellington Epiderme Negra / Ademario / Neil Tennant / Chris Lowe][ Producer - Pet Shop Boys,, Chris Porter]
Single -Bilingual/Discoteca	Pet Shop Boys	11.1996	14[7]	-	Parlophone TCR 6452	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil ][ Producer - Pet Shop Boys]
A red letter day/The boy who couldn' t keep his clothes on	Pet Shop Boys	03.1997	9[9]	-	Parlophone TCR 6460	[ Producer - Pet Shop Boys][written by Lowe, Chris/Tennant, Neil]
Somewhere /The view from your balcony	Pet Shop Boys	06.1997	9[13]	125[1]	Parlophone TCR 6470	[written by Leonard Bernstein, Stephen Sondheim][ Producer - Pet Shop Boys][piosenka z musicalu na Broadway'u "West Side Story"][#26 hit for Len Barry in 1966]
I don' t know what you want but i can' t give it anymore/Silver age	Pet Shop Boys	07.1999	15[11]	-	Parlophone TCR 6523	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil][ Producer - Pet Shop Boys, David Morales]
New York City boy/The ghost of myself	Pet Shop Boys	10.1999	14[9]	-	Parlophone TCR 6525	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][ Producer - Pet Shop Boys, David Morales]
You only tell me you love me when you' re drunk/Always On My Mind (Live)	Pet Shop Boys	01.2000	8[8]	-	Parlophone TCR 6533	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][ Producer - Pet Shop Boys, Craig Armstrong]
Home and dry/Sexy Northener	Pet Shop Boys	03.2002	14[13]	-	Parlophone CDRDJ 6572	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][ Producer - Pet Shop Boys]
I get along	Pet Shop Boys	07.2002	18[4]	-	Parlophone CDRS 6581	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][ Producer - Pet Shop Boys ]
London/	Pet Shop Boys	12.2002	118[3]	-	Parlophone 12LONDON 001	[written by Neil Tennant, Chris Lowe, Chris Zippel][ Producer - Chris Zippel ]
Miracles/We're the Pet Shop Boys	Pet Shop Boys	11.2003	10[15]	-	Parlophone R 6620	[written by Neil Tennant, Chris Lowe, Adam F, Dan Fresh Stein][ Producer - F. Stein, Stuart Crichton]
Flamboyant/I Didn't Get Where I Am Today	Pet Shop Boys	04.2004	12[4]	-	Parlophone R 6629	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil][ Producer - Pet Shop Boys, Felix Gauder, Stuart Crichton, Tomcraft ]
I'm With Stupid/Girls Don't Cry	Pet Shop Boys	05.2006	8[10]	-	Parlophone R 6690	[written by Lowe, Chris/Tennant, Neil][Producer - Pet Shop Boys,Trevor Horn]
Minimal	Pet Shop Boys	08.2006	19[6]	-	Parlophone R 6708	[written by Lowe, Chris/Tennant][Producer-Pet Shop Boys,Trevor Horn]
Numb /Party Song	Pet Shop Boys	10.2006	23[4]	-	Parlophone R 6723	[written by Diane Warren][producer-Trevor Horn,Pet Shop Boys,]
Integral	Pet Shop Boys	10.2007	197[1]	-	Parlophone	[written by Pet Shop Boys][Producer-Pet Shop Boys]
Love etc.	Pet Shop Boys	03.2009	14[7]	121	Parlophone CDR 6765	[written by Neil Tennant, Chris Lowe, Brian Higgins, Miranda Cooper, Tim Powell, Owen Parker][producer-Brian Higgins, Xenomania]
Did You See Me Coming?	Pet Shop Boys	06.2009	21[3]	-	Parlophone R 6723	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][producer-Pet Shop Boys, Xenomania]
It Doesn't Often Snow At Christmas	Pet Shop Boys	12.2009	40[2]	-	Parlophone CDR 6784	-
Together	Pet Shop Boys	12.2010	58[3]	-	Parlophone 9476912	[written by Neil Tennant, Chris Lowe,Tim Powell][producer-Pet Shop Boys, Tim Powell]
Winner	Pet Shop Boys	08.2012	86[3]	-	Parlophone GBCEW 1200004	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][producer- Andrew Dawson, Pet Shop Boys]
Leaving	Pet Shop Boys	10.2012	44[1]	-	Parlophone GBCEW 1200003	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][producer-Andrew Dawson,Pet Shop Boys]
Memory of the Future	Pet Shop Boys	01.2013	111[1]	-	Parlophone	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][producer-Andrew Dawson, Pet Shop Boys, Stuart Price]
Axis	Pet Shop Boys	05.2013	196[1]	-	X2	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][producer- Stuart Price]
Love Is a Bourgeois Construct	Pet Shop Boys	09.2013	105[1]	-	X2	[written by Neil Tennant, Chris Lowe, Henry Purcell][producer-Stuart Price]
Thursday	Pet Shop Boys featuring Example	11.2013	61[1]	-	X2 GBKPL 1300132	[written by Neil Tennant, Chris Lowe, Elliot Gleave][producer-Stuart Price]
The Pop Kids	Pet Shop Boys	03.2016	128	-	X2	[written by Neil Tennant, Chris Lowe][producer- Stuart Price]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Please	Pet Shop Boys	04.1986	3[83]	7[31]	Parlophone PSB 1	[platinium-US][platinum-UK][Producers: Stephen Hague , Johnathon J. Jeczalik , Nicholas Fromme ]
Disco	Pet Shop Boys	11.1986	15[72]	95[12]	EMI PRG 1001	[platinum-UK][produced by Pet Shop Boys, Julian Mendelsohn, Stephen Hague, Phil Harding, J.J. Jeczalik, Nicholas Froome]
Actually	Pet Shop Boys	09.1987	2[60]	25[45]	Parlophone PCSD 104	[gold-US][3x-platinium-UK][Producers: Pet Shop Boys , Stephen Hague , Julian Mendelsohn , Shep Pettibone , Andy Richards]
Introspective	Pet Shop Boys	10.1988	2[40]	34[22]	Parlophone PCS 7325	[gold-US][2x-platinum-UK][Producers: Pet Shop Boys , Frankie Knuckles , Trevor Horn , Steve Lipson , Lewis A. Martineé]
Behaviour	Pet Shop Boys	11.1990	2[15]	45[25]	Parlophone PCSD 113	[platinum-UK][Producers: Pet Shop Boys , Harold Faltermeyer ]
Discography-The complete singles collection	Pet Shop Boys	11.1991	3[99]	111[14]	Parlophone PMTV 3	[gold-US][2x-platinum-UK][Producers: Pet Shop Boys]
Very	Pet Shop Boys	10.1993	1[1][27]	20[17]	Parlophone CDPCSD 143	[gold-US][platinium-UK][Producers: Pet Shop Boys , Brothers in Rhythm , Stephen Hague]
Disco 2	Pet Shop Boys	10.1994	6[5]	75[3]	Parlophone CDPCSD 159	[Producers: Pet Shop Boys , Brothers in Rhythm , Harold Faltermeyer , Stephen Hague , Paul Wright III]
Alternative	Pet Shop Boys	09.1995	2[6]	103[2]	Parlophone CDPCSDS 166	[silver-UK][Producers: Pet Shop Boys , Stephen Hague , Phil Harding , Trevor Horn , Steve Lipson]
Billingual	Pet Shop Boys	09.1996	4[24]	39[6]	Parlophone CDPCSD 170	[gold-UK][Producers: Pet Shop Boys , Paul Roberts , Chris Porter , Danny Tenaglia , Love to Infinity ]
Nightlife	Pet Shop Boys	11.1999	7[6]	84[3]	Parlophone 5218572	[gold-UK][Producers: Pet Shop Boys , David Morales , Rollo ]
Release	Pet Shop Boys	04.2002	7[5]	73[2]	Parlophone 5381502	[silver-UK][Producers: Pet Shop Boys , Chris Zippel ]
Disco 3	Pet Shop Boys	02.2003	36[3]	188[1]	Parlophone 5821402	[Producers: Pet Shop Boys , Chris Zippel , Jaspa Jones , Piet Blank , Tom Stephan ]
Popart-The hits	Pet Shop Boys	12.2003	18[18]	-	Parlophone 5938842	[platinum-UK][Producers: Pet Shop Boys , David Morales , Brothers in Rhythm , Craig Armstrong , Harold Faltermeyer]
Fundamental	Pet Shop Boys	05.2006	5[4]	150[1]	Parlophone 3628592	[silver-UK][Producers: Trevor Horn and Pet Shop Boys]
Concrete	Pet Shop Boys	11.2006	61[2]	-	Parlophone 3774602	[Producers: Trevor Horn]
Yes	Pet Shop Boys	03.2009	4[5]	32[2]	Parlophone 6953472	[silver-UK][Producers:Brian Higgins, Xenomania]
Pandemonium	Pet Shop Boys	02.2010	29[2]	-	Parlophone 6278252	-
Ultimate	Pet Shop Boys	11.2010	27[4]	-	Parlophone 9193952	[gold-UK]
The Most Incredible Thing	Pet Shop Boys	03.2011	57[1]	-	Parlophone 0716922	[Producers:Pet Shop Boys, Sven Helbig]
Format	Pet Shop Boys	02.2012	26[1]	-	Parlophone C 9557162	[Producers:Pet Shop Boys, various]
Elysium	Pet Shop Boys	09.2012	9[3]	44[2]	Parlophone P 3043912	[Producers: Andrew Dawson, Pet Shop Boys]
Electric	Pet Shop Boys	07.2013	3[5]	26[1]	X2 X2 0003CD1	[Producers:Stuart Price]
Super	Pet Shop Boys	04.2016	3[3]	58[1]	X2 X20008CD1	[Producers:Stuart Price]
Hotspot	Pet Shop Boys	02.2020	3[3]	100[1]	X2 X20018CD1	[Producers:Stuart Price]
Discovery: Live in Rio 1994	Pet Shop Boys	05.2021	31[1]	100[1]	Rhino 0190295162047	[Producers:Roberto Berliner]
Smash: The Singles 1985–2020	Pet Shop Boys	06.2023	4[2]	-	Parlophone 0190295021955	-

czwartek, 12 maja 2016

Phantom, Rocker & Slick

Phantom, Rocker & Slick to amerykański rockowy band aktywny w połowie lat 80-tych. Członkami zespołu byli perkusista Slim Jim Phantom , basista Lee Rocker oraz gitarzysta Earl Slick . Phantom and Rocker wcześniej grali razem jako członkowie Stray Cats . Wydali dwa albumy, Phantom, Rocker & Slick i Cover Girl , dla wytwórni EMI Records zanim się rozwiązał.

Slim Jim Phantom i Lee Rocker dorastali razem w Nowym Jorku . Zaczęli pisać piosenki, kiedy mieli 12 lat. Wraz z Brianem Setzerem utworzyli oni Stray Cats . Kiedy zespół rozwiązał się   zaczęli szukać nowego gitarzysty i spotkali sessionmana Earla Slicka. Rocker był fanem gry   Slicka na albumie Davida Bowie ,David Live.Slick grał również na innym albumie Bowiego,Station to Station i Johna Lennona ,Double Fantasy .

Ich pierwsze wydawnictwo, z 1985r   debiutancki album Phantom, Rocker & Slick został wyprodukowany przez Michaela Barbiero i Steve Thompsona i odniósł umiarkowany sukces osiągając 62 miejsce na liście Billboard 200 . Ich pierwszym singlem był "Men Without Shame" i został napisany w dziesięć minut. Wszedł na listę   Top Rock Tracks sięgając po 7 pozycję ,a videoclip był prezentowany na MTV .Singiel "My Mistake" pojawił się na Top Rock Tracks,docierając do 33 miejsca,z udziałem Keitha Richardsa z The Rolling Stones na gitarze.Nicky Hopkins   również pojawił się gościnnie na albumie, grając na pianinie w utworze "No Regrets".

Wydanie drugiego albumu, Cover Girl , w 1986 roku było początkiem końca dla zespołu.Nie odniósł sukcesu osiągając tylko 181 na liście Billboard 200   i wkrótce po rozpadzie zespołu Rocker dołącza do Stray Cats,a Slick powrócił do pracy sesyjnej.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Men Without Shame/Time Is On My Hands	Phantom, Rocker And Slick	11.1985	-	-	EMI America B-8292	[written by S. J. Phantom, L. Rocker, E. Slick][produced by Steve Thompson, Michael Barbiero][7.Top Rock Tracks]
My Mistake/Runnin' From The Hounds	Phantom, Rocker And Slick	03.1986	-	-	EMI America B-8310	[written by S. J. Phantom, L. Rocker][produced by Steve Thompson, Michael Barbiero][33.Top Rock Tracks]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Phantom, Rocker & Slick	Phantom, Rocker And Slick	10.1985	-	61[23]	EMI America 17 172	[produced by Steve Thompson And Michael Barbiero]
Cover Girl	Phantom, Rocker And Slick	10.1986	-	181[2]	EMI America 17 229	[produced by Pete Solley]

czwartek, 28 kwietnia 2016

Blue

Grupa Blue powstała pod koniec 2000 roku, gdy Duncan i Antony postanowili założyć grupę wokalną. Do nich wkrótce dołączyli Lee i Simon. W tym składzie uznali, że tworzą razem coś ciekawego, interesującego. Wkrótce grupa podpisała kontrakt płytowy z Innocent Records, grupy Virgin Records. W kwietniu 2001 r. ukazał się ich debiutancki singiel "All Rise", który wszedł na 4 miejsce Brytyjskiej Listy Przebojów i pozostał w pierwszej dziesiątce przez 5 tygodni. Stał się wielkim radiowym hitem nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale i także w całej Europie czy Australii i Nowej Zelandii. W sierpniu 2001 r. drugi singiel "Too Close" zadebiutował na miejscu 1 na Wyspach Brytyjskich, podobnie jak "All Rise" znajdując uznanie w Europie, Oceanii i Azji. W listopadzie 2001 r. ukazał się trzeci singiel - "If You Come Back" poszedł w ślad "Too Close" i również znalazł się na miejscu 1 w Wielkiej Brytanii.
26 listopada 2001 r. w Wielkiej Brytanii, ale także i innych krajach Europy na rynek wszedł debiutancki album "All Rise", który już w pierwszym tygodniu sprzedaży był drugą najlepiej sprzedającą się płytą na Wyspach Brytyjskich. W krótkim czasie uzyskał status podwójnej platyny, a w innych krajach osiągnął co najmniej status złotej płyty. W marcu 2002 r. czwarty singiel "Fly By II" zadebiutował na miejscu 6 w Wielkiej Brytanii. 28 kwietnia 2002 r. płyta "All Rise" po raz pierwszy znalazła się na miejscu pierwszym listy sprzedaży albumów w Wielkiej Brytanii, dzięki ponad milionowej sprzedaży. 27 października 2002 r. singiel "One Love", zapowiadający nowy album, debiutuje na miejscu 3 na Wyspach Brytyjskich.
4 listopada 2002 r. na rynek brytyjski wchodzi drugi album "One Love", który już po pierwszym tygodniu sprzedaży zajmuje pierwsze miejsce na liście najlepiej sprzedającyh się płyt na Wyspach. W Irlandii album "One Love" osiągnął dotychczas miejsce 6, podobnie jak tytułowy utwór z tej płyty. Kolejnym singlem z najnowszej płyty będzie cover utworu Eltona Johna "Sorry Seems To Be The Hardest Word", który Blue wykonają w duecie z samym Eltonem Johnem !
W czerwcu 2003 roku Hugh i David Nicholson ze szkockiego zespołu muzycznego Blue pozwali członków boys bandu do sądu, gdzie domagali się od muzyków oraz ich wytwórni muzycznej EMI 5 milionów funtów za przyznanie im praw do wykorzystywania nazwy Blue. Po negocjacjach ze szkockimi muzykami, obie formacje zdecydowały się na umorzenie sprawy oraz kontynuowanie działań komercyjnych pod tą samą nazwą. Jesienią tego samego roku ukazał się trzeci album studyjny zespołu zatytułowany Guilty, który zadebiutował na pierwszym miejscu krajowych list najczęściej kupowanych płyt po osiągnięciu wyniku ponad 100 tys. sprzedanych egzemplarzy w tygodniu po premierze. Krążek promowały single „Guilty”, „Signed, Sealed, Delivered, I’m Yours” z gościnnym udziałem Steviego Wondera i Angie Stone, „Breathe Easy” oraz „Bubblin". Album został sprzedany w ponadmilionowym nakładzie w samej Wielkiej Brytanii. Oprócz czterech singli, grupa postanowiła wydać utwór „The Gift”, który ukazał się na rynku japońskim.

W listopadzie 2004 roku zespół wydał swój pierwszy album kompilacyjny zatytułowany Best of Blue, na którym znalazły się najpopularniejsze piosenki w dorobku grupy. Na płycie znalazły się także nowe utwory: „Curtain Falls”, „Only Words I Know” oraz nowa wersja utworu zespołu Kool and the Gang „Get Down on It” nagrana w interpretacji Blue z gościnnym udziałem formacji oraz piosenkarki Lil’ Kim. Płyta dotarła do drugiego miejsca list najczęściej kupowanych albumów w kraju, gdzie otrzymała także certyfikat podwójnej platynowej płyty. Po wydaniu składanki Simon Webbe i Antony Costa zdecydowali się na wydanie kolejnego krążka kompilacyjnego pt. 4ever Blue, tym razem zawierającego wybrane utwory ze stron B wydanych wcześniej singli, remiksy oraz wcześniej niewydane piosenki. Na płycie znalazł się także debiutancki solowy utwór Duncana Jamesa - „I Believe My Heart”.

W 2005 roku zespół ogłosił zawieszenie działalności, co było spowodowane chęcią rozwoju solowych karier wokalistów.

W kwietniu 2009 roku członkowie zespołu zapowiedzieli zagranie wspólnego koncertu na festiwalu Silverstone Classic organizowanego w sierpniu tego samego roku. W tym czasie pojawiły się także doniesienia, jakoby muzycy pisali nowy materiał i podpisali kontrakt płytowy z wytwórniami Innocent Records i EMI Music, jednak okazały się one nieprawdziwe.

Pod koniec stycznia 2011 roku ogłoszono, że w dziesiątą rocznicę istnienia boys bandu zespół będzie reprezentował Wielką Brytanię podczas 56. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „I Can”], który miał swoją premierę 11 marca w talk-show The Graham Norton Show. W kwietniu telewizja BBC wyemitowała specjalny film dokumentalny prezentujący przygotowania grupy do występu w widowisku. 14 maja zespół wystąpił w finale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Düsseldorfie i zajął ostatecznie 11. miejsce po zdobyciu łącznie 100 punktów, w tym m.in. maksymalną notę 12 punktów od Bułgarii.

W lutym 2012 roku zespół wyruszył w minitrasę koncertową po Manili zatytułowaną Boybands: The Greatest Hits Tour, podczas której zagrali razem z boys bandem A1 i Jeffem Timmonsem. Pod koniec czerwca ukazała się nowa piosenka formacji „Hurt Lovers”, którą zespół zaprezentował premierowo podczas koncertu w Chinach. Oficjalny singiel z utworem miał swoją premierę w październiku tego samego roku. W styczniu 2013 roku premierę miał czwarty album studyjny grupy zatytułowany Roulette. W lutym muzycy potwierdzili udział w specjalnym cyklu telewizyjnym The Big Reunion emitowanego na kanale ITV2. W tym samym miesiącu zagrali koncert w Hammersmith Apollo w Londynie, a zapis wideo z występu ukazał się na albumie koncertowym DVD wydanym w kwietniu.
Na początku maja boys band wyruszył w trasę koncertową po kraju. W połowie miesiąca zespół wydał drugi singiel z nowej płyty – „Without You”, który ukazał się w Niemczech, Szwajcarii i Austrii. Trzecim singlem promującym album został „Break My Heart”. W 2014 roku Blue zagrali w specjalnym programie Blue Go Mad in Ibiza emitowanym na kanale ITV2.

W listopadzie tego samego roku zespół poinformował o podpisaniu kontraktu płytowego z wytwórnią Sony Music. W marcu ukazał się ich piąty album studyjny zatytułowany Colours. Krążek osiągnął wynik jedynie 4 tys. sprzedanych egzemplarzy w pierwszym tygodniu po premierze, przez co w kwietniu wytwórnia w zerwała kontrakt z zespołem. 21 marca grupa wyruszyła w trasę koncertową po kraju. W maju wokaliści zagrali podczas ceremonii VE Day 70: A Party to Remember organizowanej w londyńskim Horse Guards Parade.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
All Rise	Blue	05.2001	4[31]	-	Innocent SINCDE 28	[silver-UK][written by Mikkel SE, H. Rustan, T. E. Hermansen, S. Webbe, D. Stephens][produced by StarGate]
Too Close	Blue	08.2001	1[1][22]	-	Innocent SINCD 30	[silver-UK][written by Kay Gee,Darren Lighty,Robert Huggar,Raphael Brown,Robert Ford,Den Z-il "D1" Miller,James Moore,Kurtis Walker][produced by Cutfather & Joe/Ray Ruffin]
If You Come Back	Blue	11.2001	1[1][25]	-	Innocent SINCD 32	[silver-UK][written by Ian Hope/Lee Brennan/Nicole Formescu/Ray Ruffin][producer by Ray Ruffin]
Keep on giving love	Rubberneck Feat. Blue	11.2001	100[2]	-	City Rockers ROCKERS 04	[written by Blue James, Simon Katz][producer by DJ D-Zire, Simon Katz, Stuart Zender]
Fly By II	Blue	03.2002	6[14]	-	Innocent SINCD 33	[written by Simon Webbe/Andy Armer/Herb Alpert/Tor Erik Hermansen/Hallgeir Rustan/Mikkel Eriksen][producer by StarGate]
One Love	Blue	11.2002	3[23]	-	Innocent SINCD 41	[silver-UK][written by Anthony Costa/Duncan James/Hallgeir Rustan/Mikkel Eriksen/Simon Webbe/Tor Erik Hermansen][producer by StarGate]
Sorry seems to be the hardest world	Blue feat Elton John	12.2002	1[1][23]	-	Innocent SINCD 43	[silver-UK][written by Elton John, Bernie Taupin][produced by StarGate]
U Make Me Wanna	Blue	03.2003	4[24]	-	Innocent SINCD 44	[written by Harry Wilkins/John II McLaughlin/Steve Robson][produced by StarGate]
Guilty	Blue	11.2003	2[37]	-	Innocent SINCD 51	[written by Duncan James/Eliot Kennedy/Gary Barlow/Tim Woodcock][producer by Ash Howes/Martin Harrington/True North]
Signed sealed delivered i' m yours	Blue feat Stevie Wonder & Angie Stone]	12.2003	11[48]	-	Innocent SINCD 54	[written by Stevie Wonder/Syreeta Wright/Lee Garrett/Lulu Hardaway][produced by Ash Howes, Martin Harrington]
Breathe Easy	Blue	03.2004	4[22]	-	Innocent SIN 58	[written by Lars Jensen/Lee Ryan/Martin Larsson][produced by Lars Jensen/Martin Larsson]
Bubblin' / Move On	Blue	06.2004	9[9]	-	Innocent SIN 64	[written by Jensen/Anthony Costa/Johannes Joergensen/Tennant][produced by Lars Jensen/Josh]
Curtain Falls	Blue	11.2004	4[17]	-	Innocent SINDX 67	[written by Blue/Hallgeir Rustan/Mikkel Eriksen/Stevie Wonder][produced by StarGate]
I Can	Blue	05.2011	16[4]	-	Blueworld GBX4F1100003	[written by Duncan James, Lee Ryan, Ciaron Bell, Ben Collier, Ian Hope, Liam Keenan, StarSign][produced by Ronny Svendsen, Hallgeir Rustan]
Hurt Lovers	Blue	05.2013	70[2]	-	Blueworld DEUM71204181	[written by Alexander Zuckowski, Martin "Fly" Fliegenschmidt, Jez Ashurst, David Jost][produced by Robin Grubert, Alexander Zuckowski, Martin Fliegenschmidt, Kiko Masbaum]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
All rise	Blue	12.2001	1[1][89]	-	Innocent CDSIN 8	[4x-platinium-UK][produced by Eliot Kennedy/Johnny Douglas/Ray Ruffin/Stargate]
One love	Blue	11.2002	1[1][51]	-	Innocent CDSIN 11	[4x-platinium-UK][produced by Stargate]
Guilty	Blue	11.2003	1[1][47]	-	Innocent CDSIN 13	[2x-platinium-UK][produced by Ash Howes/Deekay/Martin Harrington/Matthew Rowbottom/Stargate/Steve Robson/Supaflyas]
Best of Blue	Blue	11.2004	6[26]	-	Innocent CDSIN 18	[platinium-UK][produced by Ash Howes/Deekay/Martin Harrington/Ray Ruffin/Stargate]
Roulette	Blue	04.2013	13[3]	-	Blueworld BLUEW1CD	[produced by Jez Ashurst, Cufather & Joe, RedOne, TroyBoi, Lucas Secon, Hayleyz, DaBeatfreakz, Steve DuBerry, StarSign]
Colours	Blue	03.2015	13[3]	-	Sony Music CG 88875040372	[produced by Brian Rawling]

wtorek, 15 marca 2016

Pilot

Grupa założona w 1973 r. w Edynburgu w Szkocji. W jej pierwszym składzie znaleźli się: David Paton (ur. 29.10.1951 r. w Edynburgu; bas, śpiew), Billy Lyall (ur. 26.03.1953 r. w Edynburgu: syntezator, fortepian, flet. śpiew), były członek Bay City Rollers, i Stuart Tosh (ur. 26.09.1951 r. w Aberdeen w Szkocji: perkusja). Po zarejestrowaniu w Londynie kilku nagrań demo członkowie Pilot podpisali kontrakt z wytwórnia EMI Records. Jesienią 1974 r. do składu dokooptowano gitarzystę sesyjncgo Iana Bairnsona (nr. 3.08.1953 r. na Szetlandach, Szkocja). Po umieszczeniu w Top 20 brytyjskiej listy przebojów kompozycji "Magic" w 1975r ,Pilot trafili na szczyt zestawień z "January" prostą lecz perfekcyjnie opracowaną piosenką pop. Na listę przebojów trafiali jeszcze dwukrotnie, umieszczając tam utwory "Call Me Round" i "Just A Smile", ale lekki, beztroski styl zespołu zaczynał powoli blednąć i tracić popularność.
Niebawem Tosh opuścił kolegów, by dołączyć do 10cc, a Bairnson i Paton podjęli karierę muzyków sesyjnych, biorąc udział w nagraniach m.in. debiutanckiego albumu Kate Bush The Kick Inside (w 1978 r.) oraz współpracując z Alanem Parsonsem i Chrisem DeBurghem.
W latach 90. Paton występował w zespole towarzyszącym Fishowi. Billy Lyall zarejestrował album solowy, na którym zagrało kilku dawnych kolegów z zespołu, a później dołączył do formacji Dollar. W grudniu 1989 r. straszliwie wychudzony zmarł w wyniku infekcji wywołanej przez AIDS.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Magic/Just Let Me Be	Pilot	11.1974	11[11]	5[20]	EMI 2217	[written by Lyall/Payton][produced by Alan Parsons]
January/Never Give Up	Pilot	01.1975	1[3][10]	87[6]	EMI EMI 2255	[written by Dave Patton][produced by Alan Parsons]
Call me round/Do Me Good	Pilot	04.1975	34[4]	-	EMI EMI 2287	[written by Bairnson/Paton][produced by David Paton, Ian Bairnson]
Just a smile/Are You In Love	Pilot	09.1975	31[4]	90[5]	EMI EMI 2338	[written by Lyall/Payton][produced by Alan Parsons]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Pilot	Pilot	05.1975	-	82[14]	EMI 11 368	[produced by Alan Parsons]
Second flight	Pilot	05.1975	48[1]	-	EMI EMC 3075	[produced by Alan Parsons]

czwartek, 10 marca 2016

Hollies

Zespół założony w 1962 r. w Manchesterze przez Allana Clarke'a (ur. 15.04.1942 r. w Salford w hrabstwie Lancashire, Anglia; śpiew) i Grahama Nasha (ur. 2.02.1942 r. w Blackpool w hrabstwie Lancashire, Anglia; śpiew, gitara). Twórcy znający się od dzieciństwa, debiutowali w miejscowych klubach jako The Guytones, The Two Teens i Ricky And Dane. Z czasem do duetu dołączyli Eric Haydock (ur. 16.09.1944 r. w Burnley w hrabstwie Lancashire, Anglia; bas) i Don Rathbone (perkusja).
W czteroosobowym składzie występowali jako The Fourtones i The Deltas, a nazwę Hollies przyjęli po zwerbowaniu z zespołu The Dolphins lokalnego "króla gitary" Tony'ego Hicksa (ur. 16.12.1943 r. w Nelson w hrabstwie Lancashire, Anglia). Wkrótce potem podpisali kontrakt ze znaną dzięki nagraniom Beatlesów wytwórnią Parlophone. Dwa pierwsze single "(Ain't That) Just Like Me" i "Searching" zawierały tematy amerykańskiej grupy The Coasters. Oba trafiły na listy przebojów i Hollies zaproponowano nagranie płyty długogrającej. Równocześnie Rathbone przejął funkcję kierownika tras, a na jego miejsce przyjęto Bobby'ego Elliotta (ur. 8.12.1942 r.) eks-członka grupy Shane Fenton (Alvin Stardust) And The Fentones.
Przyjmowane entuzjastycznie koncerty Hollies zapowiadały jedną z najdłuższych zespołowych karier w dziejach brytyjskiego rocka. Dwa pierwsze albumy, oparte głównie na repertuarze koncertowym, gościły długo na listach bestsellerów. Towarzyszyły im liczne single, dzięki którym godnie rywalizowali z Beatlesami i Rolling Stonesami w latach 1963-1974. "Just One Look" (znane z wykonania Doris Troy), "Here I Go Again", nastrojowe "Yes, I Will" ugruntowały markę zespołu łączącego chwytliwe tematy z perfekcyjną, wspartą rzetelną pracą w studio wokaliza.
Współbrzmienie głosów Clarke'a, Hicksa i Nasha jest do dziś punktem odniesienia w muzyce rockowej. Sukcesom płyt towarzyszył rozwój kompozytorskich talentów trójki liderów. Clarke, Hicks i Nash byli autorami większości drugich stron singli zespołu, opatrywanych zbiorowym pseudonimem L.Ransford. Ich talenty ujaw- niły się w pełni na trzecim albumie, The Hollies w utworze "Too Many People", jednym z pierwszych poruszających problem przeludnienia naszego globu.
Latem 1965 r. singel "I'm Alive" wszedł na szczyt brytyjskiej Top 20. Powodzeniem cieszył się też następny, nagrany w miesiąc później, z prostą i optymistyczną kompozycją Grahama Gouldmana "Look Through Any Window". Tuż przed Bożym Narodzeniem 1965 r. Hollies doznali jednak pierwszej porażki, "If I Needed Someone", wersja utworu George'a Harrisona z albumu Beatlesów "Rubber Soul" zaledwie musnęła Top 20, zbierając mało pochlebne recenzje. Hollies i John Lennon odreagowywali potem długo frustracje, wzajemnie oskarżając się o zmarnowanie beatlesowskiego tematu.
Z początkiem 1966 r. zespół powrócił jednak na szczyt list przebojów. W Top 30 — tygodnika "New Musical Express" - singel "I Can't Let Go" znalazł się wspólnie z utworem "The Sun Ain't Gonna Shine Anymore" tria The Walker Brothers. Temat współautorstwa Chipa Taylora, wykonywany przez zespół jeszcze w 1965 roku, uchodzi do dziś za jedno z najciekawszych nagrań Hollies, dzięki połączeniu "szybującej" wokalizy z ostrym, przyziemnym brzmieniem gitar.
W kwietniu 1966 r. niezrównoważonego i sprawiającego kłopoty Haydocka zastąpił Bernie Calvert, były partner Tony Hicksa z The Dolphins. Zmiana nie przerwała sukcesów następnych singli: "Bus Stop" (kolejnej kompozycji Gouldmana), orientalnego "Stop! Stop! Stop!" (ze śmiałym, jak na owe czasy tekstem, opisującym doznania narratora podczas egzotycznego striptizu, wyrzucanego co tydzień z lokalu przez wykidajłę w scenie kulminacyjnej ) i trafiającego w gusty nastolatków "On A Carousel". Wszystkie znalazły się w pierwszej piątce brytyjskiej Top 20 i, co ważniejsze, utorowały wreszcie Hollies drogę na rynek amerykański. Zespół szybko podchwycił modę na ..flower power". Już ich album z 1966 r, For Certain Because wykazywał wpływy undergroundu.
Kolejny tego typu Evolution ukazał się w czasach, gdy egzotyczne kaftany i paciorki zdążyły się doszczętnie opatrzeć. Nagrany w 1967 r. album Butterfly zapowiadał kryzys w zespole. Z niezbyt jasnych przyczyn płyta nie spotkała się z uznaniem ani w Anglii, ani w USA. Muzyczne drogi zwartego dotąd teamu złożonego z Clarke'a, Nasha i Hicksa zaczynały się rozchodzić, co słychać w nagraniach. Łatwo odróżnić rękę Clarke'a w "Charley And Fred" od typowo Nashowskiej kompozycji tytułowej. Nasha interesowały ambitniejsze poszukiwania. Ich przejawem miał być nagrany pod koniec 1967 r. singlowy temat "King Midas In Reverse" (o człowieku zamieniającym, przeciwnie niż mitologiczny król, wszelkie złoto w proch ) z aranżacją wspomaganą blachą oraz smyczkami i poetyckim tekstem. Płyta dotarła tylko do 18. miejsca brytyjskiej Top 20, co, jak na Hollies, oznaczało klęskę.
W 1968 r., podczas negocjacji poprzedzających nagranie albumu Hollies Sing Dylan, Nash zapowiedział odejście z zespołu do grupy Crosby, Stills And Nash. Zastąpił go Terry Sylvester z The Escorts. Clarke, załamany odejściem starego przyjaciela, z którym współpracował przez ponad dwadzieścia lat, nagrał jeszcze z Hollies siedem przebojów (w tym "He Ain't Heavy He's My Brother"), po czym postanowił podjąć działalność solową. Zespół trwał nadal z pozyskanym, nie wiedzieć czemu ze Szwecji, wokalistą Mickaelem Rickforsem. W USA singel "Long Cool Woman (In A Black Dress)" rozszedł się w milionowym nakładzie i omal nie trafił na szczyt listy bestsellerów. Temat nagrano jeszcze z Clarkiem na dobrze przyjętym albumie Distant Lights .
Wokalista powrócił do zespołu po krótkotrwałych solowych próbach, których owocem były niezbyt udane albumy My Real Name Is 'Arold i Headroom oraz zapomniany, nagrany dla RCA singel "You're Loosing Me". Powrót uczczono światowym przebojem "The Air That I Breathe" autorstwa Alberta Hammonda.
Przez następne pięć lat Hollies gościli coraz rzadziej na listach przebojów, występując głównie w nocnych klubach i kabaretach. Płyty długogrające, mimo wysokiej klasy technicznej, były mało atrakcyjne i rozchodziły się kiepsko. W 1981 r. grupę opuścili Sylvester i Calvert. Wytwórnia EMI wyczuła, że zbliża się koniec i zaproponowała wydanie serii singli z kompilacją fragmentów ich najsłynniejszych nagrań. Pierwszy, "Holliedaze", stał się przebojem, a na promocję ściągnięto zza oceanu Grahama Nasha. Zjazd koleżeński zaowocował albumem What Goes Around. Pochodzący z niego dawny przebój The Supremes "Stop In The Name Of Love" zyskał wprawdzie uznanie wiernych fanów, ale krytyka niemiłosiernie schlastała album, który w USA rozszedł się tylko dzięki udziałowi Nasha w nagraniach.
Zniechęceni porażką Hollies wrócili na kabaretowe estrady. W 1988 r. temat "He Ain't Heavy, He's My Brother" wykorzystano w telewizyjnej reklamie piwa . Stary przebój powrócił na szczyt list przebojów jako pierwszy po blisko dwunastoletniej przerwie. Przyszłe pokolenia będą czerpać z obszernego katalogu nagrań Hollies, podobnie jak z tematów Beach Boys, Beatlesów i Kinks. Ich długowieczność gwarantuje warsztatowa perfekcja, a zwłaszcza strona wokalna stanowiąca ewenement w muzyce rozrywkowej połowy lat sześćdziesiątych.

Single

Tytuł

Wykonawca

Data wydania

Wytwórnia
[UK/US]

Komentarz

[Ain' t that] Just like me/Hey What's Wrong With Me

Hollies

05.1963

25[10]

Parlophone R 5030/-

[written by Earl Carroll,Billy Guy][produced by Ron Richards]

Searchin'/Whole World Over

Hollies

08.1963

12[14]

Parlophone R 5052/-

[written by Jerry Leiber,Mike Stoller][produced by Ron Richards][oryginalnie nagrany przez Coasters]

Stay/Now's The Time

Hollies

11.1963

8[16]

Parlophone R 5077/Liberty 55674

[Composers: Maurice Williams][produced by Ron Richards][61-US hit Maurice Williams]

Just one look/Keep Off That Friend Of Mine

Hollies

02.1964

2[13]

98[1]

Parlophone R 5104/Imperial 66 026

[written by Gregory Carroll and Doris Payne][produced by The Hollies][#10 in 63 US hit-Doris Troy]

Here i go again/Baby That's All side B:Lucille

Hollies

05.1964

4[12]

107[1]

Parlophone R 5137/Imperial 66 044

[Composers: Mort Shuman, Clive Westlake][produced by Ron Richards]

We' re through/Come On Back

Hollies

09.1964

7[11]

Parlophone R 5178/Imperial 66070

[Composers: L. Ransford][produced by Ron Richards]

Yes i will/Nobody

Hollies

01.1965

9[13]

Parlophone R 5232/Imperial 66099

[Composers: Gerry Goffin, Russ Titelman][produced by Ron Richards]

I' m alive/You Know He Did

Hollies

06.1965

1[3][14]

103[4]

Parlophone R 5287/Imperial 66 119

[Composers: Clint Ballard Jr.][produced by Ron Richards]

Look through any windows/So Lonely

Hollies

09.1965

4[11]

32[12]

Parlophone R 5322/Imperial 66 134

[Composers: Graham Gouldman, Charles Silverman][produced by Ron Richards]

If i needed someone/ I've Got A Way Of My Own

Hollies

12.1965

20[9]

Parlophone R 5392/-

[written by George Harrison][produced by George Martin]

I can' t let go/ Running Through The Night US side B:I've Got A Way Of My Own

Hollies

03.1966

2[10]

42[10]

Parlophone R 5409/Imperial 66 1586

[Composers: Chip Taylor, Al Gorgoni][produced by Ron Richards]

Bus stop/Don't Run And Hide

Hollies

06.1966

5[9]

5[14]

Parlophone R 5499/Imperial 66 186

[Composers: Graham Gouldman][produced by Ron Richards]

Stop stop stop/It's You

Hollies

10.1966

2[12]

7[10]

Parlophone R 5508/Imperial 66 214

[Composers: Graham Nash, Allan Clarke, Tony Hicks][produced by Ron Richards,Ron Richardson]

On a carousel/All The World Is Love

Hollies

02.1967

4[11]

11[13]

Parlophone R 5562/Imperial 66 231

[Composers: Graham Nash, Allan Clarke, Tony Hicks][produced by Ron Richards]

Pay you back with interest/Whatcha gonna do 'bout it

Hollies

06.1967

28[7]

-/Imperial 66 240

[Composers: Graham Nash, Allan Clarke, Tony Hicks][produced by Ron Richards]

Carrie -Anne/Signs That Will Never Change

Hollies

06.1967

3[11]

9[13]

Parlophone R 5602/Epic 10 180

[written by Allan Clarke, Graham Nash, and Tony Hicks][produced by Ron Richards]

Just one look/Running through the night [reissue]

Hollies

09.1967

44[7]

-/Imperial 66 258

[Composers: Doris Payne, Gregory Carrol]

King Midas in reverse/ Everything Is Sunshine US side B:Water on the brain

Hollies

10.1967

18[8]

51[5]

Parlophone R 5637/Epic 10 234

[Composers: Graham Nash, Allan Clarke, Tony Hicks][produced by Ron Richards]

Dear Eloise/When your lights turned on

Hollies

12.1967

50[8]

-/Epic 10 251

[Composers: Graham Nash, Allan Clarke, Tony Hicks][produced by Ron Richards],Hollies]

Jennifer eccles/Open Up Your Eyes US side B:Try it

Hollies

04.1968

7[11]

40[11]

Parlophone R 5680/Epic 10 298

[Composers: Graham Nash, Allan Clarke][produced by Ron Richards]

Do the best you can/Elevated observations

Hollies

09.1968

93[1]

-/Epic 10 361

[produced by Ron Richards]

Listen to me/Do The Best You Can side B:Everything is sunshine

Hollies

10.1968

11[11]

129[1]

Parlophone R 5733/Epic 10 400

[Composers: Tony Hazzard][produced by Ron Richards]

Sorry Suzanne/Not That Way At All

Hollies

03.1969

3[12]

56[8]

Parlophone R 5766/Epic 10 454

[Composers: Geoff Stephens, Tony Macaulay][produced by Ron Richards]

He ain' t heavy,he' s my brother/'Cos You Like To Love Me

Hollies

09.1969

3[15]

7[18]

Parlophone R 5806/Epic 10 532

[Composers: Bob Russell, Bobby Scott][produced by Ron Richards][oryginalnie nagrana przez Kelly Gordon]

I can' t tell the bottom from the top/Mad Professor Blyth

Hollies

04.1970

7[10]

82[4]

Parlophone R 5837/Epic 10 613

[Composers: Guy Fletcher, Doug Flett][produced by Ron Richards]

Gasoline alley bred/Dandelion Wine

Hollies

10.1970

14[7]

Parlophone R 5862/Epic 10677

[Composers: Roger Cook, Roger Greenaway, Tony Macaulay][produced by Ron Richards]

Hey Willy/ Row The Boat Together

Hollies

05.1971

22[7]

110[1]

Parlophone R 5905/Epic 10 754

[Composers: Roger Cook, Roger Greenaway, Allan Clarke][produced by Ron Richards]

Long cool woman in black dress/Cable Car US side B:Look what we've got

Hollies

09.1972

32[8]

2[15]

Parlophone R 5939/Epic 10 871

[platinum][Composers: Allan Clarke, Roger Cook, Roger Greenaway][produced by Ron Richards,Hollies]

The baby/Oh Granny

Hollies

02.1972

26[6]

Polydor 2058 199/Epic 10842

[Composers: Chip Taylor][produced by Ron Richards][oryginalnie nagrana przez Chipa Taylora]

Long dark road/Indian girl

Hollies

11.1972

26[11]

-/Epic 10 920

[oryginalnie nagrana przez Chipa Taylora][Composers: Tony Hicks, Kenny Lynch][produced by Hollies]

Magic Woman Touch / Indian Girl US side B:Blue in the morning

Hollies

11.1972

60[8]

Polydor 2058 289/Epic 10 951

[Composers: Waylon Jennings,Watt-Roy,Colin Horton-Jennings][produced by Hollies]

The day that curly billy shot crazy Sam McGee/Born A Man

Hollies

10.1973

24[6]

Polydor 2058 403/Epic 11051

[Composers: Allan Clarke][produced by Hollies]

The air that i breathe/No More Riders

Hollies

02.1974

2[13]

6[21]

Polydor 2058 435/Epic 11 100

[gold][Composers: Albert Hammond, Mike Hazelwood][produced by Ron Richards][oryginalnie nagrana przez Alberta Hammonda w 1972r]

Sandy (4th Of July, Asbury Park) / Second Hand Hang-Ups

Hollies

04.1975

85[2]

Polydor 2058 595/Epic 50 086

[written by Bruce Springsteen][produced by Mike Appel, Jim Cretecos]

Another night/Time Machine Jive

Hollies

06.1975

71[3]

-/Epic 50 110

[Composers: Allan Clarke, Terry Sylvester, Tony Hicks][produced by Ron Richards,Hollies]

I'm down/Look out Johnny

Hollies

10.1975

104[1]

-/Epic 50 144

[written by Allan Clarke, Terry Sylvester, Tony Hicks][produced by Ron Richards,Hollies]

[I will be your] Shadow in the street/The Passenger

Hollies

03.1978

41[10]

-/Atlantic 3459

Slipstream/Imagination's child

Allan Clarke

05.1980

70[4]

-/Elektra 46 617

Soldier' s song/Draggin' My Heels

Hollies

04.1980

58[3]

Polydor 2059 246/-

[written by Mike Batt][produced by Mike Batt]

Holliedaze/Holliepops

Hollies

08.1981

28[7]

EMI EMI 5229

[written by Graham Nash,Allan Clarke,Tony Hicks][produced by The Hollies]

Stop! In The Name Of Love / Musical Pictures

Hollies

06.1983

29[12]

WEA WEA U 9888/Atlantic 89 819

[written by Lamont Dozier,Brian Holland,Edward Holland]

He ain' t heavy,he' s my brother/Carrie

Hollies

09.1988

1[1][11]

EMI EM 74/-

The air that i breathe/We're Through / King Midas In Reverse / Just One Look 12"

Hollies

11.1988

60[5]

EMI EM 80/-

The woman i love/Purple Rain (Live)

Hollies

03.1993

42[2]

EMI EM 264/-

[written by Nik Kershaw][produced by Mike Moran,Tony Taverner]

EP's

The Hollies

Hollies

06.1964

6[8]

Parlophone GEP 8909/-

Just one look

Hollies

07.1964

10[8]

Parlophone GEP 8911/-

I'm alive

Hollies

09.1965

5[15]

Parlophone GEP 8942/-

I can't let go

Hollies

06.1966

9[2]

Parlophone GEP 8951/-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Stay with The Hollies	Hollies	02.1964	2[25]	-	Parlophone PMC 1220	[produced by Ron Richards]
Hollies	Hollies	10.1965	8[14]	-	Parlophone PMC 1261	[produced by Ron Richards]
Hear! Here!	Hollies	02.1966	-	145[3]	Imperial 12 299 [US]
Would you believe	Hollies	07.1966	16[8]	-	Parlophone PCS 7008	[produced by Ron Richards]
Bus stop	Hollies	10.1966	-	75[11]	Imperial 12 330 [US]
For certain because	Hollies	12.1966	23[7]	-	Parlophone PCS 17 011	[produced by Ron Richards]
Stop! Stop! Stop!	Hollies	02.1967	-	91[8]	Imperial 12 339 [US]	[produced by Ron Richards]
Evolution	Hollies	06.1967	13[10]	43[14]	Parlophone PCS 7022	[produced by Ron Richards]
The Hollies' Greatest Hits	Hollies	06.1967	-	11[40]	Imperial 12 350 [US]
Hollies greatest	Hollies	08.1968	1[1][27]	-	Parlophone PCS 7057
Sing Dylan	Hollies	05.1969	3[7]	-	Parlophone PCS 7078	[produced by Ron Richards]
He ain' t heavy,he' s my brother	Hollies	04.1970	-	32[14]	Epic 26 538 [US]
Confessions of the mind	Hollies	11.1970	30[5]	-	Parlophone PCS 7116	[produced by John Burgess]
Moving finger	Hollies	02.1971	-	183[2]	Epic 30 255 [US]	[produced by John Burgess]
Distant light	Hollies	07.1972	-	21[21]	Epic 30 958 [US]	[produced by The Hollies]
Romany	Hollies	01.1973	-	84[12]	Epic 31 992 [US]
The Hollies' Greatest Hits	Hollies	10.1973	-	157[7]	Epic 32 061 [US]
The Hollies	Hollies	03.1974	38[3]	28[23]	Polydor 2383 262	[gold]
Another night	Hollies	03.1975	-	123[10]	Epic 33 387 [US]
Live hits	Hollies	03.1977	4[12]	-	Polydor 2383 428
20 golden greats	Hollies	07.1978	2[20]	-	EMI EMTV 11
What goes around	Hollies	07.1983	-	90[9]	WEA 25 0139 1
All the hits and more	Hollies	10.1988	51[5]	-	EMI EM 1301
The air that i breathe-The best of The Hollies	Hollies	04.1993	15[7]	-	EMI EMTV/CDEMTV 74
The Hollies Greatest Hits	Hollies	04.2003	21[10]	-	EMI UK 526 0912
Midas Touch: The Very Best of The Hollies	Hollies	02.2010	23[6]	-	EMI 6082272	-