Sly Fox

 Sly Fox był krótkotrwałym amerykańskim duetem nowofalowym, w skład którego wchodzili Gary „Mudbone” Cooper i Michael Camacho. Duet zyskał rozgłos w połowie lat 80-tych dzięki swojemu   singlowi „Let's Go All the Way”. Przed zerwaniem wydali jeden album studyjny o tym samym tytule, który znalazł się na liście Top 40 w USA oraz kilka kolejnych singli. 

 Duet został założony przez producenta muzycznego Teda Curriera i przedstawiony jako pełnowartościowi, prowadzący czyste życie nastoletni idole. Cooper, muzyk sesyjny, był wcześniej wokalistą zespołów Parliament-Funkadelic i Bootsy's Rubber Band. Camacho był protegowanym Davida Bowiego. W skład zespołu koncertującego grupy wchodzili byli koledzy Coopera z Rubber Band, Frank „Kash” Waddy (perkusja), Joel „Razor Sharp” Johnson (instrumenty klawiszowe) i Flip Cornett (gitara / bas), a także „Bad Boy Troy” Tipton (gitara),  Greg Seay i obecny klawiszowiec Zapp, Greg Jackson. 

  Ich jedyny album, Let's Go All the Way, został wydany przez Capitol Records w grudniu 1985r. Tytułowy utwór znalazł się na liście 10 największych hitów w USA i Wielkiej Brytanii w 1986 roku. Kolejne single „Como Tu Te Llama”, „Stay True” i „Don't Play with Fire” nie osiągnęły tak dobrych wyników i sprzedawały się słabo.

  Grupa rozpadła się w 1988 roku. W 1989 roku Sly Fox na krótko zreformował się w Cincinnati w stanie Ohio. Dzięki budżetowi na demo Billa Laswella duet nagrał cztery piosenki, w tym „There’s No Place Like Home” Coopera. W sesjach nagraniowych uczestniczyli muzycy James Ibold (gitara), Chris Sherman (bas), Casey McKeown (klawisze) i Johnny Miracle (perkusja). Między duetem pojawiły się wcześniej nierozwiązane różnice artystyczne i ponownie się rozstali.  

Cooper wrócił na trasę koncertową z Georgem Clintonem, a Camacho udał się do Los Angeles, aby skupić się na karierze filmowej. Od czasu rozwiązania grupy Cooper pozostaje zaangażowany w przemysł muzyczny. Jego najnowszy album, Fresh Mud z 2006 roku, powstał we współpracy z Dave'em Stewartem i łączył blues i rap. Camacho skoncentrował się na aktorstwie, reżyserii i śpiewie. Wydał solowy album Just for You w 2007 roku. Jest także właścicielem znanego salonu jazzowego i baru w Nowym Jorku oraz założył funkowy zespół o nazwie The Funky Foxes.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Let's Go All The Way/Como Tu Te Llama? (What Is Your Name)	Sly Fox	12.1985	-	7[25]	Capitol 5552	[written by Gary "Mudbone" Cooper][produced by Ted Currier][57[9].R&B Chart]
Como Tu Te Llama? (What Is Your Name)	Sly Fox	10.1985	-	-	Capitol 5505	[written by Sanchez, Cooper, Comacho, Spradley][produced by Ted Currier][13[9].Hot Disco Dance;Capitol 8654 12"]]
Stay True/If Push Comes To A Shove	Sly Fox	06.1986	-	94[2]	Capitol 5581	[written by Michael Comacho][produced by Ted Currier]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Let's Go All the Way	Sly Fox	03.1986	-	31[22]	Capitol 12 367	[produced by Ted Currier]

Bettye Swann

 

Bettye Swann (ur. Betty Jean Champion;ur.  24 października 1944r), znana również jako Betty Barton, to amerykańska piosenkarka soulowa. Najbardziej znana jest z przeboju „Make Me Yours” z 1967 roku.
 

 Swann urodziła się w Shreveport w Luizjanie 24 października 1944 r.  jako jedno z 14 dzieci. Dorastała w Arkadii w Luizjanie i przeniosła się do Los Angeles w Kalifornii w 1963 roku. Chociaż niektóre źródła podają, że Swann była w grupie wokalnej znanej jako The Fawns, która nagrywała dla Capital Records w 1964 roku, zaprzeczyła temu, mówiąc, że śpiewała z trio w Arkadii o tej nazwie.  

 

W 1964 roku Swann rozpoczęła solową karierę wokalną, zmieniając nazwisko na Bettye Swann za namową lokalnego DJ-a Ala Scotta, który został jej menadżerem. Po niewielkim przeboju z samodzielnie napisanym „ Don't Wait Too Long ”, jej wielkim przełomem był „ Make Me Yours ”, który znalazł się na szczycie listy Billboard R&B w lipcu 1967 roku i zajął 21. miejsce na liście Billboard Hot 100.  

 

W 1968 roku rozstała się ze Scottem, przeniosła się do Georgii, wygrała nowy kontrakt z Capitol Records i odniosła kolejny hit w 1969 roku dzięki coverowi przeboju Jeannie Seely „ Don't Touch Me ” (nr 14 R&B, nr 38 Hot 100). W 1972 roku Swann przeniosła się do Atlantic Records i miała kilka mniejszych hitów z „Victim of a Foolish Heart” (później w wykonaniu Joss  Stone ) i „Today I Started Loving You Again” Merle'a Haggarda. 

 

 Po opuszczeniu Money Records przez krótki czas mieszkała w Athens w stanie Georgia. Kontynuowała nagrywanie do połowy lat 70-tych, ale z niewielkim sukcesem komercyjnym. Jej ostatni publiczny występ miał miejsce w 1980 roku, kiedy zmarł jej mąż i menadżer, George Barton.  

 

Swann później zmieniła nazwisko na Betty Barton, zaczęła pracować jako nauczycielka w rejonie Las Vegas i została Świadkiem Jehowy. Przeszła na emeryturę i według wywiadu z 2005 roku cierpiała na zwyrodnienie kręgosłupa.  

 

W 2015 roku wiele elementów z nagrania Swann  „Kiss My Love Goodbye” z 1974 roku zostało zsamplowanych w singlu Galantis „Peanut Butter Jelly”. W 2019 roku utwór „Then You Can Tell Me Goodbye” Swann  odrodził się, gdy został użyty jako piosenka zamykająca finał drugiej serii The End of the F *** ing World . 

 

W 2021 roku raper z Vermont Subtex [Zeke Kreitzer] zsamplował początkowe wersety piosenki Swann   z 1968 roku „(My Heart Is) Closed For The Season” w swoim utworze „Love Art Pain".

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Don't Wait Too Long/What Is My Life Coming To	Bettye Swann	04.1965	-	131[1]	Money 108	[written by Bettye Swann][produced by A. C. Scott][27[5].R&B Chart]
Make Me Yours/I Will Not Cry	Bettye Swann	05.1967	-	21[14]	Money 126	[written by Bettye Swann][1[2][20].R&B Chart]
Fall In Love With Me/Lonely Love	Bettye Swann	09.1967	-	67[5]	Money 129	[written by Bettye Swann][36[8].R&B Chart]
Don't Touch Me/(My Heart Is) Closed For The Season	Bettye Swann	03.1969	-	38[10]	Capitol 2382	[written by Hank Cochran][produced by Wayne Shuler][14[10].R&B Chart]
Victim Of A Foolish Heart/Cold Day (In Hell)	Bettye Swann	05.1972	-	63[9]	Atlantic 2869	[written by George Jackson, Mickey Buckins][produced by Mickey Buckins, Rick Hall][16[10].R&B Chart]
Today I Started Loving You Again/I'd Rather Go Blind	Bettye Swann	01.1973	-	46[7]	Atlantic 2921	[written by Merle Haggard, Bonnie Owens][produced by Rick Hall, Mickey Buckins][26[12].R&B Chart]
Till I Get It Right/Yours Until Tomorrow	Bettye Swann	08.1973	-	-	Atlantic 2950	[written by R. Lane, L. Henley][produced by Mickey Buckins][88[3].R&B Chart]
The Boy Next Door/Kiss My Love Goodbye	Bettye Swann	05.1974	-	-	Atlantic 3019	[written by P. Hurtt, A. Bell][produced by The Young Professionals (Taylor, Hurtt, Bell) ][71[7].R&B Chart]
All The Way In Or All The Way Out/Doing For The One I Love	Bettye Swann	05.1975	-	-	Atlantic 3262	[written by C. Putnam, R. Lane][produced by Brad Shapiro][83[7].R&B Chart]
Storybook Children/Just As Sure	Sam Dees And Bettye Swann	02.1976	-	-	Big Tree 16054	[written by Chip Taylor, Billy Vera][84[7].R&B Chart]

Ray Anthony

Ray Anthony (ur. Raymond Antonini; 20 stycznia 1922r) to amerykański lider zespołu, trębacz, autor tekstów i były aktor. Jest ostatnim żyjącym członkiem Glenn Miller Orchestra.  

 Anthony urodził się we włoskiej rodzinie w Bentleyville w Pensylwanii, ale przeniósł się wraz z rodziną do Cleveland w stanie Ohio, gdzie studiował grę na trąbce. Grał w zespole Glenna Millera od 1940 do 1941  i pojawił się w filmie Glenna Millera Sun Valley Serenade, zanim wstąpił do marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych podczas II wojny światowej. Po wojnie założył własną grupę. The  

Ray Anthony Orchestra stała się popularna we wczesnych latach pięćdziesiątych dzięki „The Bunny Hop”, „Hokey Pokey” i tematowi przewodniemu z Dragnet . Miał drugie miejsce na listach przebojów dzięki nagraniu utworu „At Last” w 1952 roku; była to najwyżej notowana popowa wersja piosenki w Stanach Zjednoczonych. Jego nagranie „Worried Mind” z 1962 roku było często emitowane w radiu.  

W 1953 roku Anthony i jego orkiestra wystąpili, gdy Helen O'Connell i Bob Eberly byli głównymi gwiazdami letniego programu zastępczego dla programu telewizyjnego CBS Perry'ego Como. Od 1953 do 1954 roku Anthony był dyrektorem muzycznym serialu telewizyjnego Top Tunes, a także pojawił się jako on sam w filmie Daddy Long Legs z 1955 roku.  

W 1955 roku ożenił się z aktorką Mamie Van Doren. Ich syn Perry Ray urodził się 18 marca 1956 roku. Następnie Anthony zaczął rozwijać swoją karierę aktorską. W latach 1956–1957 wystąpił w krótkotrwałym programie telewizyjnym The Ray Anthony Show . Anthony pojawił się także w kilku filmach późnych lat pięćdziesiątych, w tym w The Five Pennies (w którym wcielił się w postać Jimmy'ego Dorseya) oraz w filmach Van Doren  High School Confidential (jako „Bix”) i Girls Town . W sezonie telewizyjnym 1959–1960 wystąpił gościnnie w odcinku „Operation Ramrod” serialu szpiegowskiego Five Fingers Davida Hedisona w NBC. 

Anthony i jego zespół pojawili się w filmie The Girl Can't Help It (1956). W 1957 roku Anthony i jego orkiestra nagrali muzykę do filmu This Could Be The Night   z wokalem w wykonaniu Julie Wilson. Po tym, jak Van Doren złożyła pozew o rozwód w 1958 roku, powołując się na „okrucieństwo”, ostatecznie rozwiedli się w 1961 roku, a krótka kariera filmowa Anthony'ego zakończyła się mniej więcej w tym samym czasie. 

 Kontynuował jednak karierę muzyczną i nagrał kolejny przebój z tematem Peter  Gunn , który osiągnął 8. miejsce na liście przebojów Billboard Hot 100. Strona B przeboju „Peter Gun theme” zawiera norweską piosenkę „Tango For two” napisaną przez Bjarne'a Amdahla i Alfa Prøysena. „Tango for two” stało się w 1958 roku jedną z najbardziej poszukiwanych piosenek w Radiu Luxembourg. Pod koniec DJ-e z radia tak się zmęczyli graniem tej piosenki, że rozbili płytę. 

Wśród jego pianistów był Allen „Puddler” Harris, pochodzący z Franklin Parish, Luizjana, który był członkiem oryginalnego zespołu Ricky Nelson i Kellie Greene, która również grała na wibrafonie. Kompozycje Anthony'ego obejmują „Thunderbird”, „The Bunny Hop”, „Trumpet Boogie”, „Big Band Boogie” , oraz „Mr. Anthony's Boogie”.  

Anthony był uważany za jednego z najnowocześniejszych liderów big bandu. W tekście do „Opus One”, który przedstawia wielu muzyków wykonujących piosenkę, jest cytowany wraz z Lesem Brownem i jego znanym zespołem.

  Skończył 100 lat 20 stycznia 2022 roku.  

 We wczesnych latach 80-tych Anthony założył Big Band '80s wraz z innymi członkami zespołu, w tym Buddy Richem, Harry Jamesem, Les Brownem i Alvino Rey'em. Anthony, który został uhonorowany gwiazdą na Hollywood Walk of Fame, nadal  jest aktywny jako lider zespołu i muzyk. Jego późniejsze prace miały tendencję do odrywania się od jazzowego stylu Big Band z jego wcześniejszych dni, od MOR i muzyki lounge po blues, motywy filmowe i telewizyjne. Anthony był bliskim przyjacielem założyciela Playboya, Hugh Hefnera, i pojawił się w wielu odcinkach The Girls Next Door.

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
A dreamers holiday/Bye bye baby	Ray Anthony and His Orchestra	11.1949	-	11[10]	Capitol 57-761	[written by Kim Gannon/Mabel Wayne][vocal:Dick Noel]
Sitting by the window/Dixie	Ray Anthony and His Orchestra	01.1950	-	21[1]	Capitol F 794	[written by Paul Insetta][vocal:The Skyliners]
Sentimental me/Spaghetti rag	Ray Anthony and His Orchestra	04.1950	-	7[15]	Capitol F 923	[written by Jimmy Cassin/Jim Morehead][vocal:Ronnie Deauville]
Count every star/The Darktown Shutter's Ball	Ray Anthony and His Orchestra	05.1950	-	4[21]	Capitol F 979	[written by Bruno Coquatrix/Sammy Gallop][#35 hit for Donnie & The Dreamers in 1961][vocal:Dick Noel]
Roses/National emblem march	Ray Anthony and His Orchestra	07.1950	-	19[2]	Capitol F 1001	[written by Glen Spencer/Tom Spencer][vocal:Ronnie Deauville]
Can anyone explain/Skycoach	Ray Anthony and His Orchestra	09.1950	-	5[13]	Capitol F 1131	[written by Bennie Benjamin, George David Weiss][vocal:The Skyliners]
Harbor lights/Nevertheless [I'm in love with you]	Ray Anthony and His Orchestra	09.1950	-	4[17] side B:9[14]	Capitol F 1190	[written by Jimmy Kennedy, Hugh Williams][#6 hit for Frances Langford in 1937;#8 hit for Platters in 1960][side B:written by Bert Kalmar, Harry Ruby][side B:piosenka z filmu "Three little words"]
The night is young and you're so beautiful/All Anthony and no Cleopatra	Ray Anthony and His Orchestra	01.1951	-	26[1]	Capitol F 1310	[written by Irving Kahal/Billy Rose/Dana Suesse][vocal:Ronnie Deauville][#5 hit for Jan Garber in 1937]
Be my love/I wonder what's become of Sally?	Ray Anthony and His Orchestra	01.1951	-	13[16]	Capitol F 1352	[written by Nicholas Brodszky/Sammy Cahn][vocal:Ronnie Deauville][piosenka z filmu "The toast of New Orleans"]
These things i ofter you [For a lifetime]/Here's to your illusions	Ray Anthony and His Orchestra	06.1951	-	17[7]	Capitol F 1522	[written by Bennie Benjamin/Morty Nevins/George Weiss][vocal:Tommy Mercer]
My truly,truly fair/Pretty eyed baby	Ray Anthony and His Orchestra	07.1951	-	28[1]	Capitol F 1583	[vocal:Tommy Mercer]
Undecided/Just a moment more	Ray Anthony and His Orchestra	11.1951	-	10[11]	Capitol F 1824	[written by Sid Robin/Charles Shavers][#8 hit for Ella Fitzgerald & Chick Webb in 1938][vocal:Tommy Mercer]
At last/I'll see you in my dreams	Ray Anthony and His Orchestra	02.1952	-	2[15]	Capitol F 1912	[written by Mack Gordon/Harry Warren][piosenka z filmu "Orchestra wives"][#47 hit for Etta James in 1961][vocal:Tommy Mercer]
Bermuda/[Here am I]/Broken hearted	Ray Anthony and His Orchestra	02.1952	-	24[2]	Capitol F 1956	[written by Cynthia Strother][vocal:Tommy Mercer]
As times goes by/Scatterbrain	Ray Anthony and His Orchestra	06.1952	-	10[4]	Capitol F 2104	[written by Herman Hupfeld][piosenka z musicalu na Broadway'u "Everybody's welcome" i filmu "Casablanca"][vocal:Tommy Mercer and Anthony Choir]
Slaughter on Tenth Avenue [Part 1 & 2]	Ray Anthony and His Orchestra	07.1952	-	21[4]	Capitol 6F 2085	[written by Bennie Benjamin/Morty Nevins/George Weiss][piosenka z musicalu na Broadway'u "On your toes" i filmu "Words and music"][#35 hit for Ventures in 1964]
Marilyn/Randle's Island	Ray Anthony and His Orchestra	10.1952	-	20[1]	Capitol F 2207	[written by Ervin Drake/Jimmy Shirl][vocal:Tommy Mercer;The Skyliners]
Bunny hop/Blow man,blow!	Ray Anthony and His Orchestra	11.1952	-	13[5]	Capitol F 2251	[written by Ray Anthony/Leonard Auletti][#70 hit for Applejacks in 1959][vocal:Tommy Mercer,Marcie Miller]
Dragnet/Dancing in the dark	Ray Anthony and His Orchestra	06.1953	7[2][12.53]	2[13]	Capitol F 2562	[written by Miklós Rózsa/Walter Schumann][temat z serialu TV "Dragnet"]
O mein papa [Oh! My papa]/Secret love	Ray Anthony and His Orchestra	12.1953	-	15[4]	Capitol F 2678	[written by Paul Burkhard/Geoff Parsons/Ken Turner & His Orchestra][piosenka ze szwajcarskiej komedii muzycznej "Fireworks"][#94 hit for Dick Lee in 1961][vocal:The Anthony Choir]
Skokiaan/Say hey	Ray Anthony and His Orchestra	09.1954	-	18[5]	Capitol F 2896	[written by August Msarurgwa]
Melody of love/I'm gonna live till I die	Frank Sinatra and Ray Anthony and His Orchestra	01.1955	-	19[4]	Capitol F 3018	[written by Hans Engelmann/Tom Glazer]
Pete Kelly's Blues/DC-7	Ray Anthony and His Orchestra	09.1955	-	28[3]	Capitol F 3176	[tytu³owa piosenka z filmu]
Peter Gunn/Tango for two [mmmm Shall we dance?]	Ray Anthony and His Orchestra	01.1959	-	8[17]	Capitol F 4041	[written by Henry Mancini]
Walkin' to mother's/The bunny hop	Ray Anthony and His Orchestra	04.1959	-	96[1]	Capitol F 4176	[written by Henry Mancini]
Worried mind/Al Di La	Ray Anthony and His Orchestra	06.1962	-	74[8]	Capitol F 4742	[written by Ted Daffan/Benny Davis]
Let me entertain you/The wishing star	Ray Anthony and His Orchestra	12.1962	-	96[2]	Capitol F 4876	[written by Ray Anthony]
I get the blues when it rains/Spanish harlem	Ray Anthony and His Orchestra	09.1968	-	124[2]	Ranwood 818	-

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Houseparty hop	Ray Anthony and His Orchestra	03.1952	-	8[4]	Capitol 292	-
'I remember Glenn Miller'	Ray Anthony and His Orchestra	02.1954	-	6[9]	Capitol 476	-
Golden horn	Ray Anthony and His Orchestra	03.1955	-	10[6]	Capitol 563	-
Dream dancing	Ray Anthony and His Orchestra	06.1956	-	15[1]	Capitol 723	-
Young ideas	Ray Anthony and His Orchestra	10.1957	-	11[21]	Capitol 866	-
The dream girl	Ray Anthony and His Orchestra	05.1958	-	12[10]	Capitol 966	-
Worried mind	Ray Anthony and His Orchestra	07.1962	-	14[19]	Capitol 1752	-

Gyrlz

The Gyrlz to grupa muzyczna R&B z późnych lat 80-tych, w skład której wchodzili Terri Robinson (ur. 12 sierpnia 1970r), Monica Payne (ur. 22 lutego 1969r) i Tara Geter. Grupa powstała w 1987 roku, a ich pierwsze taśmy demo zostały wyprodukowane przez Teddy'ego Rileya i Kyle'a Westa. Spotkali się z producentem Andre Harrellem, który poprosił ich (z pomocą rapera Heavy D) o nagranie albumu.  

W 1988 roku The Gyrlz wydali swój debiutancki i jedyny album studyjny „Love Me Or Leave Me” w Capitol Records. Główny singiel „If It’s Games You’re Playing” w ogóle nie trafił na listy przebojów. Kolejne single, „Wishing You Were Here” i „Jam Jam (If You Can)”, również nie wywarły żadnego wpływu na muzyczne listy przebojów.  

Następnie grupa koncertowała z Alem B. Sure! jako chórzyści w „Heartbreak Tour” New Edition. Później stali się występem otwierającym New Edition i Bobby'ego Browna; jednak pod koniec trasy grupa się rozpadła. 

 Następnie Terri przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie śpiewała dla innej grupy muzycznej o nazwie Key West, która nigdy nie wydała albumu. Ona i Monica później utworzyły duet muzyczny o nazwie Terri & Monica (z Tarą jako menadżerem),i wydały dwa albumy w 1993 i 1996 roku. 

 Obecnie (według badań) Terri Robinson mieszka w Nowym Jorku. Pracowała jako wokalistka  i autorka tekstów dla różnych artystów, takich jak Mary J. Blige, Soul For Real, J'Son, Monifah i Total. Od 2021 roku Monica Payne pracuje jako kierownik wytwórni w dystrybuowanej wytwórni Warner Records, należącej do Maxa Gousse'a, Artistry Worldwide. Tara jest mężatką i ma dwoje dzieci.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
If It's Games You're Playing	Gyrlz	.1988	-	-	Capitol 44211	[written by West, Geter, Payne, Robinson][produced by Kyle West]
Wishing You Were Here	Gyrlz	.1988	-	-	Capitol 15 311	[written by Tammy Lucas][produced by Teddy Riley]
Jam Jam (If You Can)	Gyrlz	.1989	-	-	Capitol 44328	[written by Robinson, Brace, West][produced by Kyle West]

Louis Prima

Louis Prima(ur. 7 XII 1911 w Nowym Orleanie, USA - zm. 24 VIII 1978 w Nowym Orleanie), wokalista i trębacz, lider zespołu. Jedna z barwniejszych osobowości muzycznych lat 50-tych. Zawodowo grać zaczął we wczesnym dzieciństwie. Legenda głosi, że swój pierwszy zespół założył w Nowym Orleanie w wieku 11 lat. W latach 30-tych koncertował i nagrywał z zespołem dixielandowym, który szybko stał się znany na 52nd Street, najopularniejszym miejscu rozrywki w tym mieście. W latach 1935-36, czyli w najlepszym okresie big-bandów, prowadził orkiestrę i często koncertował. Z tego okresu pochodzi utwór Sing, Sing, Sing, który był sygnałem rozpoznawczym brzmienia orkiestry. Późniejsze przeboje - Angelina oraz Robin Hood - przyniosły mu rozgłos w całych Stanach Zjednoczonych.
Popularność zdobył na początku lat 50-tych jako lider mniejszego zespołu - Louis Prima & His Orchestra, występującego w Las Vegas. Jego pomysł na żywiołową muzykę był prosty, połączył bowiem R&B, wczesny rock and roll, dixieland z elementami komediowymi. W jego zespole występowała obdarzona dobrymi warunkami głosowymi Kelly Smith (prywatnie żona artysty) oraz sprawny saksofonista Sam Butera. Znamienne brzmienie zespołu polegało na żywiołowym rytmie, wyeksponowaniu charakterystycznego głosu i ognistych partii na trąbce w wykonaniu lidera oraz barwnej grze S. Butery na saksofonie tenorowym.
Koncerty i nagrania zespołu tryskają humorem i niezwykłymi pomysłami aranżacyjnymi. Prima nagrywał w latach 50-tych dla wydawnictwa Capitol Records. Jego płyty były bestsellerami, do dzisiaj się nie zestarzały i brzmią - po odpowiednich zabiegach technicznych - doskonale.
Najlepszą płytą z lat 50-tych jest krążek Wildes! , opublikowany w styczniu 1957, zawiera m.in. takie utwory, jak Just a Gigolo/I Ain 't Got Nobody, Buona Sera, Basin Street Blues/When It's Sleepy Time Down South.
W latach 60-tych i 70-tych Prima nadal był artystą popularnym, a jego występy były wielką atrakcją w USA i Europie. W 1966 udzielił głosu jednemu z bohaterów animowanego filmu Walta Disneya Księga dżungli. Jego piosenki wykonywali m.in. Andrews Sisters, Les Brown, Gary Burton, Chicago, Four Seasons i Benny Goodman. Charakterystyczne brzmienie zespołu Primy miało licznych naśladowców (m.in. Fred Buscaglione).

Tytuł

Wykonawca

Data wydania

UK

US

Wytwórnia [US]

Komentarz

I'm Living in a Great Big Way / Put On an Old Pair of Shoes

Louis Prima & His Orchestra

06.1935

-

13[8]

Brunswick 7419

[written by Dorothy Fields / Jimmy McHugh][vocal:Louis Prima]

Chasing Shadows/The Lady in Red

Louis Prima & His Orchestra

07.1935

-

14[2];B:8[5]

Brunswick 7448

[written by Dino Elefante / John Elefante][B:written by Mort Dixon / Allie Wrubel][utwory z filmu "In Caliente"][vocal:Louis Prima]

In a Little Gypsy Tearoom / Let's Swing It

Louis Prima & His Orchestra

07.1935

-

4[6]

Brunswick 7479

[written by Joe Burke / Edgar Leslie][vocal:Louis Prima]

The Goose Hangs High / Mr. Ghost Goes to Town

Louis Prima & His Orchestra

01.1937

-

20[1]

Vocalion 3388

[written by Cliff Friend / Carmen Lombardo]

I'll walk alone/Robin Hood

Louis Prima & His Orchestra

05.1944

-

22[1]

Hit 7083

[written by Sammy Cahn / Jule Styne][piosenka z filmu "Follow the boys"]

Angelina (The Waitress at the Pizzeria) / Oh, Marie

Louis Prima & His Orchestra

11.1944

-

14[6];B:25[1]

Hit 7106

[written by Doris Fisher / Allan Roberts][B:written by Eddie DiCapua / Louis Prima][B:#12 hit for Horace Heidt in 1937]

Bell Bottom Trousers / Caldonia

Louis Prima & His Orchestra

05.1945

-

6[6]

Majestic 7134

[written by Moe Jaffe][vocal:Lily Ann Carol,Louis Prima and Chorus]

Civilization (Bongo, Bongo, Bongo) / Forsaking All Others

Louis Prima & His Orchestra

10.1947

-

8[8]

RCA Victor 20-2400

[written by Bob Hilliard / Carl Sigman][vocal: Louis Prima and Chorus][piosenka z musicalu na Broadway'u "Angel in the wings"]

Oh,babe!/Piccolina Lena

Louis Prima & Keely Smith

11.1950

-

12[7]

Robin Hood 45-101

[written by Cannonball Adderley / Nat Jr. Adderley / Milt Kabak / Louis Prima]

The bigger the figure/Boney Bones

Louis Prima & His Orchestra

05.1952

-

27[2]

Columbia 4-39 735

[written by Marshall Barer / A. Wilder][vocal: Louis Prima]

Buona Sera / Oh Marie

Louis Prima & His Orchestra

02.1958

25[1]

-

Capitol F 3856 [UK]

[written by De Rosa]

That Old Black Magic / You Are My Love

Louis Prima & Keely Smith

11.1958

-

18[13]

Capitol 4063

[written by Harold Arlen / Johnny Mercer][piosenka z filmu "Senior Prom"][#1 hit for Glenn Miller in 1943r]

I've Got You Under My Skin/Don't take your love from me

Louis Prima & Keely Smith

02.1959

-

95[2]

Capitol 4140

[written by Cole Porter][#3 hit for Ray Noble in 1936]

Bei mir bist du schon / I Don't Know Why

Louis Prima & Keely Smith

07.1959

-

69[6]

Dot 15 956

[written by Sammy Cahn / Saul Chaplin / Jacob Jacobs / Sholom Secunda][#1 hit for Andrews Sisters in 1938]

I'm Confessin' (That I Love You) / Night and Day

Louis Prima & Keely Smith

08.1959

-

115[1]

Dot 15 978

[written by Doc Daugherty / Al J. Neiburg / Ellis Reynolds][#2 hit for Guy Lombardo in 1930]

Wonderland By Night / Ol' Man Moses

Louis Prima

11.1960

-

15[14]

Dot 16 151

[written by Klaus Gunter Neumann]

EP's

Strictly Prima!

Louis Prima

06.1960

12[2]

-

Capitol T1132 [UK]

-

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Las Vegas Prima Style	Louis Prima & Keely Smith	06.1958	-	12[4]	Capitol 1010	-
Politely!	Keely Smith	10.1958	-	14[8]	Capitol 1073	-
Swingin' pretty	Keely Smith	05.1959	-	23[9]	Capitol 1145	-
Hey Boy! Hey Girl!	Louis Prima & Keely Smith	05.1959	-	37[2]	Capitol 1160	-
Louis and Keely!	Louis Prima & Keely Smith	11.1959	-	43[4]	Dot 3210	-
Be my love	Keely Smith	01.1960	-	40[1]	Dot 3241	-
Wonderland by Night	Louis Prima	01.1961	-	9[11]	Dot 25 352	-

Les Paul & Mary Ford

Jego twórczość przypadła na okres działalności kilku innych słynnych gitarzystów: Cheta Atkinsa - świetnego muzyka z Nashville, balansującego między country a folkiem, znanego ze współpracy z Presleyem w latach 50. i z grupą Wings Paula McCartneya 20 lat później, Ala Caioli - typowego przedstawiciela muzyki rozrywkowej, lubującego się w nagrywaniu filmowej muzyki country'n'western i Berta Weedona - brytyjskiego session-mana, niezwykle biegłego technicznie, który tak na serio nie zaistniał w Stanach, najpierw za sprawą właśnie Paula i Atkinsa, a później przez dochodzącego do głosu Duana Eddy'ego.
 Otóż Les Paul bije na głowę - w moim przynajmniej przekonaniu - każdego z tych wirtuozów gitary. Przed wszystkimi stawia go wyborna technika gry, wszechstronność stylistyczna (od muzyki rozrywkowej przez country do rock'n'rolla), absolutnie nowatorskie wykorzystanie gitary, a wreszcie niekończąca się lista artystów, ba, największych mistrzów tego instrumentów, na których wywarł wpływ głównie za pośrednictwem swej gitary o nowoczesnej konstrukcji, zmuszającej do nowych technik gry.
Les Paul, a właściwie Lester William Polsfuss, urodził się 9 czerwca 1915 w miejscowości Waukesha w stanie Wisconsin. Swój niepospolity talent prezentował już jako 13-letni chłopiec podczas pierwszych występów. Pod koniec lat 30. założył trio, którego występy były stałym punktem programów radiowych i telewizyjnych stacji NBC. Paul już wówczas zachwycał swym niekonwencjonalnym sposobem gry, a zwłaszcza łatwością poruszania się w różnych gatunkach muzycznych: przede wszystkim country (wielki wpływ Gene'a Autry'ego), ale też bluesa a` la Sonny Terry i jazzu z częstymi refleksjami w stylu Djanga Reinhardta. Później występował wraz z żoną - piosenkarką Mary Ford; duet stał się jednym z największych fenomenów "show-biznesu" w Ameryce lat 50. W ciągu 10 lat - od 1948 do 1958 - oboje, lub Les solo, mieli 37 utworów w Top 40 listy popowej "Billboardu".
Les Paul był absolutnym nowatorem w zakresie techniki gry gitarowej; czynił to również przez stałe udoskonalanie modelu swej gitary, którą skonstruował po raz pierwszy w 1934. Najważniejsze modele wykonał w swym studiu w Hollywood w latach 1946-49. Kolejne prace doprowadziły go do stworzenia w 1952 pierwszej handlowej i seryjnie produkowanej wersji gitary elektrycznej "Les Paul model Gibson", bodaj najsłynniejszej na świecie, dającej nieporównywalne brzmienie i ustalającej nowoczesny sposób gry. Z jego nazwiskiem związane są również zupełnie nowe techniki nagraniowe, dziś podstawowe w każdym studiu, jak wielokrotne nakładanie dźwięków, stosowanie opóźnień, echa, przesunięć dźwięków, zmian szybkości taśmy i in.
Oczywiście prawie wszystkie jego utwory zestarzały się, większość uległa zapomnieniu, ale jego nazwisko znane jest dziś wszystkim miłośnikom muzyki, a lista gitarzystów, którzy przejęli jego nowatorski sposób grania i którzy ukazywali wspaniały świat rocka, grając na "Gibsonie" Lesa Paula składa się z samych mistrzów: Michael Bloomfield (m. in. z zespołu Paula Butterfielda), Peter Frampton, Jerry Garcia, Steve Howe, Mark Knopfler, Steve Miller, Jimmy Page, Joe Perry, Slash, Pete Townshend, Nancy Wilson (wokalistka, mandolinistka i oczywiście gitarzystka grup the Heart i Lovemongers), Link Wray i setki innych. W początkach kariery grali też na "Gibsonie" Jeff Beck, David Gilmour i Steve Morse, okazjonalnie - Eddie Van Halen. Do zagorzałych wielbicieli "Les Paula" należą Gary Moore (kupił go, czy też dostał, od samego Petera Greena i od tej pory zakochany jest w nim bezgranicznie) i Zbyszek Hołdys. Z premedytacją nie wymieniam kilku wielkich gitarzystów, grających na modelu Mistrza, dalekich od jego stylu gry (Eric C., Rick D., B. B. K., Frank Z.), aby nie pozostawić żadnych sugestii estetycznych między nimi. A sam Les Paul, 85-latek z Wisconsin, cieszy się dobrym zdrowiem i wciąż daje cotygodniowe koncerty w jednym z nowojorskich klubów.
Dorobek Lesa Paula zgromadzony jest na co najmniej kilku składankach. Żeby nie przesadzić z liczbą sprowadzanych ze Stanów jego albumów, polecam jeden, zdecydowanie najpełniejszy i przez to najciekawszy: "Best of the Capitol Masters" (Capitol 1991), nagrany z Mary Ford. Znajdziemy tam wszystko, co daje obraz klasy i wszechstronności artysty, a więc właśnie nowe techniki nagrywania partii gitarowych (przyspieszanie taśmy i wielokrotne nakładanie dźwięku w znanej kompozycji Felixa Arndta z lat I wojny światowej ("Nola") i wokalnych (połączenie unikatowego brzmienia gitary z wielokrotnie nałożonym głosem Mary w najpopularniejszej piosence w Stanach w 1951 "Tennessee Waltz" z repertuaru Patti Page), wspaniałe sola gitarowe, które stały się wskazówką dla gitarzystów wszystkich zespołów rock'n'rollowych (solówka w "How High the Moon" jest wyraźnie słyszalna w późniejszym, rock'n'rollowym przeboju wszechczasów, "Rock around the Clock" Billa Haleya, a szalenie szybko zagrane solo w optymistycznej piosence z lat I wojny "The World Is Waiting for the Sunrise" było nie do przebicia pod względem techniki gry w tym gatunku muzyki jeszcze przez wiele lat; być może to są właśnie najważniejsze utwory w dorobku Paula), wreszcie różnorodność stylistyczna - od romantycznych melodii ("Whispering"), przez standardy jazzu tradycyjnego ("Tiger Rag"), aż do country ("I'm a Fool to Care").
Warto również poszukać pojedynczych nagrań Les Paula na różnych płytach kompilacyjnych, jak "Jazz Club" (PGD/Verve 1990), gdzie wspaniale wykonuje "Moten Swing" i "Guitar Player Presents Legends of Guitar. Rock: the ‘50s" (Rhino 1990), na której gra obok Chucka Berry'ego, Duane'a Eddy'ego, Linka Wraya i in. Muzyka prezentowana przez Les Paula, choć wspaniała, nie każdemu musi odpowiadać, ale nie odważyłbym się twierdzić, że są w jego dyskografii płyty złe.

Singles:

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
It' s been a long,long time/Whose dream are you	Bing Crosby with Les Paul and His Trio	10.1945	-	1[2][16]	Decca 18 708	[written by Sammy Cahn/Jule Styne]
Rumors are flying/Them that has-gets [Andrews Sisters & Eddie Heywood]	Andrews Sisters with Les Paul	10.1946	-	4[13]	Decca 23 656	[written by Bennie Benjamin/George Weiss]
Nola /Jealous	Les Paul & Mary Ford	06.1950	-	9[17]	Capitol F 1014	[#3 hit by Vincent Lopez in 1922r;#39 hit by Billy Williams in 1959r][written by Felix Arndt]
Goofus /Sugar sweet	Les Paul & Mary Ford	10.1950	-	21[2]	Capitol F 1192	[#5 hit by Dan Russo in 1932r;#56 hit by Carpenters in 1976r][written by William Harold/Gus Kahn/Wayne King]
Tennessee waltz/Little rock getaway	Les Paul & Mary Ford	12.1950	-	8[14] side B:18[7]	Capitol F 1316	[#35 hit for Sam Cooke in 1964r][written by Pee Wee King/Redd Stewart][produced by Les Paul]
Mockin' Bird Hill/Chicken reel	Les Paul & Mary Ford	02.1951	-	2[24]	Capitol F 1373	[gold-US][written by Vaughn Morton][produced by Les Paul]
How high the moon/Walkin' and whistlin' blues	Les Paul & Mary Ford	03.1951	-	1[9][25]	Capitol F 1451	[gold-US][piosenka z musicalu na Broadway' u “Two for the show”][#76 hit for Ella Fitzgerald in 1960r][written by Nancy Hamilton/Morgan Lewis][produced by Les Paul]
Josephine /I wish i had never seen sunshine	Les Paul & Mary Ford	07.1951	-	12[12] side B: 18[6]	Capitol F 1592	[#3 hit for Tommy Dorsey in 1937r;#18 hit for Bill Black' s Combo in 1960r][written by Burke Bivens/Wayne King]
The world is waiting for the sunrise/Whispering	Les Paul & Mary Ford	08.1951	-	2[16] side B:7[16]	Capitol F 1748	[gold][#2 hit for Isham Jones in 1922r;#108 hit for Don Gibson in 1961r][written by Eugene Lockhart/Ernest Seitz][produced by Les Paul]
Just one more chance/Jazz me blues	Les Paul & Mary Ford	10.1951	-	5[13] side B:23[2]	Capitol F 1825	[#! hit for Bing Crosby in 1931r][side B:#9 hit for Original Dixieland Jazz Band in 1921r][written by Sam Coslow/Arthur Johnston][produced by Les Paul]
Jingle bells/Silent night	Les Paul & Mary Ford	12.1951	-	10[4]	Capitol F 1881	[#18 hit for Benny Goodman in 1935r;#74 hit for Perry Como in 1957r][written by James Pierpont]
Tiger rag/It' s a lonesome old town	Les Paul & Mary Ford	01.1952	-	2[12]	Capitol F 1920	[#1 hit for Original Dixieland Jazz Band in 1918r i Mills Brothers in 1931r][written by Harry De Costa/Edwin Edwards/James LaRocca/W.H.Ragas/Anthony Sbarbaro/Larry Shields][produced by Les Paul]
I' m confessin' [That i love you]/Carioca	Les Paul & Mary Ford	05.1952	-	13[11] side B:14[9]	Capitol F 2080	[#2 hit for Guy Lombardo in 1930r;#58 hit for Frank Ifield in 1963r][side B:#1 hit for Enric Madriguera in 1934r][written by Don Dougherty/Al Nelburg/Ellis Reynolds][produced by Les Paul]
Smoke rings/In the good old summertime	Les Paul & Mary Ford	06.1952	-	14[7] side B:15[7]	Capitol F2123	[#8 hit for Clyde McCoy in 1933r][side B:#1 hit for J.W.Meyers in 1902r][A:written by H.Eugene Gilford/Ned Washington][B:written by George Evans/Ren Shields][produced by Les Paul]
Meet Mister Callaghan/Take me in your arms and hold me	Les Paul & Mary Ford	08.1952	-	5[14] side B:15[8]	Capitol F 2193	[side B:#1 country hit for Eddy Arnold in 1950r][A:written by Eric Spear][B:written by Cindy Walker]
My baby' s coming home/Lady of Spain	Les Paul & Mary Ford	11.1952	-	7[10] side B:8[8]	Capitol F 2265	[side B:#5 hit for Ray Noble in 1931r][written by Sherma Feller/John Grady/William Leavitt][produced by Les Paul]
Bye bye blues/Mammy' s boogie	Les Paul & Mary Ford	01.1953	-	5[7]	Capitol F 2316	[#5 hit for Bert Lown in 1930r;#54 hit for Bert Kaempfert in 1966r][written by David Bennett/Chauncey Gray/Fred Hamm/Bert Lown][produced by Voyle Gilmore]
I' m sitting on top of the world/Sleep	Les Paul & Mary Ford	03.1953	-	10[6]	Capitol F 2400	[#1 hit for Al Jolson in 1926r][written by Ray Henderson/Sam Lewis/Joe Young][produced by Voyle Gilmore]
Vaya con dios [May god be with you]/Johnny [Is the boy for me]	Les Paul & Mary Ford	06.1953	7[4]	1[11][31] side B:15[2]	Capitol F 2486	[gold-US][#43 hit for Drifters in 1964r][written by Ines James/Buddy Pepper/Larry Russell][produced by Voyle Gilmore]
Don' cha hear them bells/The kangaroo	Les Paul & Mary Ford	11.1953	-	13[4]	Capitol F 2614	[written by Les Paul]
I really don' t want to know/South	Les Paul & Mary Ford	04.1954	-	11[10]	Capitol F 2735	[#1 country hit for Eddy Arnold in 1954r;#18 hit for Tommy Edwards in 1960r][written by Howard Barnes/Don Robertson][produced by Voyle Gilmore]
I' m a fool to care/Auctioneer	Les Paul & Mary Ford	07.1954	-	6[14]	Capitol F 2839	[#24 hit for Joe Barry in 1961r][written by Ted Daffan][produced by Voyle Gilmore]
Whither thou goest/Mandolino	Les Paul & Mary Ford	10.1954	-	10[9] side B:19[1]	Capitol F 2928	[written by Guy Singer][produced by Les Paul]
Hummingbird /Goodbye ,my love	Les Paul & Mary Ford	07.1955	-	7[13]	Capitol 3165	[written by Don Robertson][produced by Les Paul]
Amukiriki [The Lord Willing]/Magic melody	Les Paul & Mary Ford	11.1955	-	38[9] side B:96[2]	Capitol 3248	[A:written by Jay Livingston/B. Russell][B:written by Les Paul][produced by Les Paul]
Texas lady/Alabamy bound	Les Paul & Mary Ford	01.1956	-	91[2]	Capitol 3301	[written by Johnny Mann/Paul Sawtell][produced by Les Paul]
Moritat [Theme from Three penny opera]/Nuevo laredo	Les Paul & Mary Ford	02.1956	-	49[12] side B:91[1]	Capitol 3329	[A:written by Bertolt Brecht/Kurt Weill][B:written by Bill Carey/Johnny Hicks/Jim Lowe/Marvin Moore][produced by Les Paul]
Cinco robles [Five oaks]/Ro-Ro-Robinson	Les Paul & Mary Ford	01.1957	-	35[14]	Capitol 3612	[written by Sullivan, L./D. Wright][produced by Les Paul]
Put a ring on my finger/Fantasy	Les Paul & Mary Ford	08.1958	-	32[10]	Columbia 41 222	[written by Sid Jacobson/Lou Stallman][produced by Les Paul]
Jura [I swear i love you]/It' s been a long,long time	Les Paul & Mary Ford	04.1961	-	37[10] side B:105[3]	Columbia 41 994	[written by Halim Sinho][produced by Les Paul]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Les Paul's New Sound, Vol. 2	Les Paul & Mary Ford	09.1951	-	3[23]	Capitol H-286	[produced by Les Paul]
New Sound, Vol. 2	Les Paul & Mary Ford	09.1951	-	7[9]	Capitol	[produced by Les Paul]
Bye Bye Blues	Les Paul & Mary Ford	12.1952	-	2[17]	Capitol H-356	[produced by Les Paul]
The Hit Makers!	Les Paul & Mary Ford	06.1953	-	10[1]	Capitol T416	[produced by Les Paul]
Today's Top Hits,Vol.12	Les Paul And Mary Ford / Nat "King" Cole	12.1954	-	14[2]	Capitol	[produced by Les Paul]
Les Paul and Mary Ford	Les Paul & Mary Ford	12.1954	-	7[16]	Capitol 9121	[produced by Les Paul]
Les and Mary	Les Paul & Mary Ford	05.1955	-	15[6]	Capitol 577	[produced by Les Paul]

Don Partridge

Ur. w 1945 r. w Bournemouth w hrabstwie Dorset, Anglia. Samozwańczy "król ulicznych piosenkarzy", odkryty został na londyńskiej Berwick Street przez Dona Paula, eks-członka grupy Viscounts, który został jego menedżerem. Skomponowana przez Partridge'a piosenka "Rosie" (koszty nagrania wyniosły podobno osiem funtów szterlingów) trafiła wiosną 1968 r. na piąte miejsce brytyjskiej Top 20. Niekonwencjonalny tryb życia i plebejska otwartość wykonawcy zaowocowały kolejnym przebojem. Piosenka "Blue Eyes" dotarła wbrew oczekiwaniom malkontentów do trzeciego miejsca listy, choć dziś pamiętana jest mniej niż jej sławna poprzedniczka.
Partridge sprawował artystyczny nadzór nad albumem The Buskers, prezentującym muzykę ulicznych grajków, a w 1969 r. udało mu się wylansować trzeci przebój, "Breakfast On Pluto", po czym powrócił do korzeni, koncertując na ulicach Londynu jeszcze na początku lat dziewięćdziesiątych.

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Rosie/Going Back To London	Don Partridge	02.1968	4[12]	-	Columbia DB 8330	[written by Don Partridge][produced by Don Paul]
Blue Eyes/I've Got Something For You	Don Partridge	06.1968	3[13]	-	Columbia DB 8416	[written by Richard Kerr,Joan Maitland][produced by Don Paul]
We Have Ways Of Making You Laugh/Top Man	Don Partridge	10.1968	-	-	Columbia DB 8484	[written by Don Partridge][produced by Don Paul]
Breakfast On Pluto/Stealin'	Don Partridge	01.1969	26[7]	-	Columbia DB 8538	[written by Don Partridge , Alan Young][produced by Don Paul]
Colour My World/Homeless Bones	Don Partridge	05.1969	-	-	Columbia DB 8583	[written by Peel,Kerr][produced by Don Paul]
Going To Germany/Ask Me Why	Don Partridge	09.1969	-	-	Columbia DB 8617	[Trad. Arr. Don Partridge][produced by Don Paul]
We're All Happy Together/Following Your Fancy	Don Partridge	10.1970	-	-	Columbia DB 8723	[written by Don Partridge][produced by Don Paul]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Don Partridge	Don Partridge	.1968	-	-	Columbia SX 6280	-

Billy Preston

Ur. 9.09.1946 r. w Houston w stanie Teksas. Burzliwą i mocno zagmatwaną karierę muzyczną Preston rozpoczynał, gdy grając na organach towarzyszył śpiewającej utwory gospel Mahalii Jackson. Wystąpił też w filmie "St Louis Blues" w roli młodego W.C. Handy'ego. Jako nastolatek współpracował z Samem Cookem i Little Richardem.
W 1962 r. w czasie odbywanej wspólnie z tym drugim artystą europejskiej trasy Billy poznał członków The Beatles, by później także z nimi nawiązać współpracę. Sławę zdobył jako utalentowany instrumentalista, dokonujący od czasu do czasu własnych nagrań, z których największą popularnością cieszyła się dynamiczna kompozycja "Billy's Bag". Często występował również jako muzyk towarzyszący w amerykańskim programie telewizyjnym "Shindig". Po przeprowadzce do Wielkiej Brytanii wraz z zespołem Raya Charlesa, w 1969 r. podpisał kontrakt z wytwórnią Apple. George Harrison był producentem jego brytyjskiego przeboju "That's The Way God Planned It", a sam Preston zagrał na instrumentach klawiszowych w utworze Beatlesów "Get Back" i na albumie Let It Be (do kompozycji "Get Back" powrócił w 1978 r., kiedy to zaśpiewał ją jako legendarny Sierżant Pepper w powszechnie krytykowanym filmie "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band" z udziałem m.in. The Bee Gees).
W 1970 r. wziął udział w słynnym koncercie na rzecz mieszkańców Bangla Deszu. Zmieniwszy wytwórnię na A&M, zanotował na swoim koncie całą serię przebojów, m.in. "Outa-Space" (z 1972 r.), amerykański numer 1. w 1973 r. "Will It Go Round In Circles", "Space Race" (z 1973 r.) i "Nothing From Nothing", który w 1974 r. również trafił na szczyt zestawień w USA.
Talent kompozytorski Prestona dał o sobie znać w pięknej balladzie "You Are So Beautiful", która w wykonaniu Joe Cockera uplasowała się w Top 10 amerykańskich notowań. Tymczasem sam Preston kontynuował karierę jako muzyk towarzyszący, występując głównie z formacją Sly And The Family Stone, a w 1975 r. biorąc udział w amerykanskiem tournee Rolling Stonesów. W 1980 r. wielkim międzynarodowym przebojem stał się nagrany w duecie z Syreetą utwór "With You Fm Born Again".
W 1989 r. Preston odbył trasę koncertową z All Starr Band Ringo Starra, a w latach 1990-1991 nagrywał dla należącej do Iana Levine'a Motor City, dla której zarejestrował m.in. kilka dalszych duetów z Syreetą. Pod koniec 1991 r. aresztowano go w Stanach Zjednoczonych pod zarzutem obrazy moralności.

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Get Back / Don't Let Me Down	Beatles with Billy Preston	04.1969	1[6][17]	-	Apple 2490	[written by John Lennon,Paul McCartney][produced by George Martin]
That's the Way God Planned It / What About You?	Billy Preston	08.1969	11[10]	62[6]	Apple 1808	[written by Billy Preston][produced by George Harrison,Billy Preston]
All That I've Got (I'm Gonna Give It to You) / As I Get Older	Billy Preston	03.1970	-	108[2]	Apple 1817	[written by Billy Preston, Doris Troy][produced by George Harrison]
My Sweet Lord /Little girl	Billy Preston	02.1971	-	90[3]	Apple 1826	[written by George Harrison][produced by George Harrison,Billy Preston][23[8].R&B Chart]
The Bus / Should've Known Better	Billy Preston	04.1972	-	-	A&M 1340	[written by Billy Preston][produced by Quincy Jones][43[2].R&B Chart]
Outa-Space/I Wrote a Simple Song	Billy Preston	04.1972	44[3]	2[17];B:77[5]	A&M 1320	[gold][written by Billy Preston,Joe Green][produced by Quincy Jones,Billy Preston][1[1][15].R&B Chart]
That's the Way God Planned It / What About You?	Billy Preston	07.1972	-	65[10]	Apple 1808	[written by Billy Preston][produced by George Harrison,Billy Preston]
Slaughter / God Loves You	Billy Preston	09.1972	-	50[8]	A&M 1380	[written by Billy Preston][produced by Billy Preston][17[10].R&B Chart][tytułowa piosenka z filmu]
Will It Go Round in Circles / Blackbird	Billy Preston	03.1973	-	1[2][22]	A&M 1411	[gold][written by Billy Preston,Bruce Fisher][produced by Billy Preston][10[16].R&B Chart]
Space Race / We're Gonna Make It	Billy Preston	09.1973	-	4[18]	A&M 1463	[gold][written by Billy Preston][produced by Billy Preston][1[1][15].R&B Chart]
You're So Unique / How Long Has the Train Been Gone	Billy Preston	01.1974	-	48[8]	A&M 1492	[written by Billy Preston][produced by Billy Preston][1[1][15].R&B Chart]
Nothing From Nothing / My Soul Is a Witness	Billy Preston	07.1974	-	1[1][18]	A&M 1544	[gold][written by Billy Preston,Bruce Fisher][produced by Billy Preston][8[17].R&B Chart]
Struttin' / You Are So Beautiful	Billy Preston	12.1974	-	22[10]	A&M 1644	[written by Billy Preston,Bruce Fisher,George Johnson][produced by Billy Preston][11[14].R&B Chart]
Fancy Lady / Song of Joy	Billy Preston	10.1975	-	71[4]	A&M 1735	[written by Billy Preston,Syreeta Wright][produced by Robert Margouleff,Malcolm Cecil,Billy Preston][23[10].R&B Chart]
Do it while you can/ Song of Joy	Billy Preston	12.1975	-	-	A&M 1768	[written by Billy Preston,Bruce Fisher][produced by Robert Margouleff,Malcolm Cecil,Billy Preston][58[7].R&B Chart]
Get Back / Don't Let Me Down	Beatles with Billy Preston	04.1976	28[5]	-	Apple 2490	[written by John Lennon,Paul McCartney][produced by George Martin]
I've Got the Spirit / Do What You Want	Billy Preston	02.1977	-	-	A&M 1892	[written by Billy Preston,Doug Jones][produced by Robert Margouleff, Billy Preston][48[7].R&B Chart]
Girl/Ecstasy	Billy Preston	04.1977	-	-	A&M 1925	[written by Billy Preston,Bruce Fisher][produced by Robert Margouleff,Billy Preston][44[12].R&B Chart]
Wide Stride / Whole New Thing	Billy Preston	11.1977	-	-	A&M 1980	[written by Billy Preston][produced by Truman Thomas,Billy Preston][33[13].R&B Chart]
I'm really gonna miss you/Attitudes	Billy Preston	04.1978	-	-	A&M 2012	[written by Billy Preston][produced by Truman Thomas,Billy Preston][59[9].R&B Chart]
Get Back / Space Race	Billy Preston	10.1978	-	86[2]	A&M 2071	[written by John Lennon,Paul McCartney][produced by George Martin]
Go for it/With you I'm born again	Billy Preston & Syreeta	05.1979	-	108[1]	Motown 1460	[piosenka z filmu "Fast break"][80[1].Hot Dance/Disco;Motown 00016 12"]
With You I'm Born Again/All I wanted was you	Billy Preston & Syreeta	12.1979	2[11]	4[29]	Motown 1477	[written by David Shire,Carol Connors][produced by David Shire,James Di Pasquale,Billy Preston][86[3].R&B Chart][piosenka z filmu "Fast break"]
It Will Come in Time/All I Wanted Was You	Billy Preston & Syreeta	03.1980	47[4]	-	Motown TMG 1175 [UK]	[written by Billy Preston][produced by Suzanne de Passe,Tony Jones,Billy Preston]
One More Time For Love / Dance For Me Children	Billy Preston & Syreeta	06.1980	-	52[10]	Tamla 54 312	[written by Jerry Peters][produced by Jerry Peters][72[7].R&B Chart]
Searchin'/Hey you	Billy Preston & Syreeta	08.1981	-	106[1]	Motown 1520	[produced by Ollie Brown]
I'm Never Gonna Say Goodbye/I love you so	Billy Preston	09.1982	-	88[3]	Motown 1625	[produced by Artie Butler][64[9].R&B Chart]
And dance/Kick-it	Billy Preston	06.1984	-	-	Megatone 124	[written by Billy Preston,Ralph Benatar,Galen Senogles][produced by Billy Preston,Bruce Fischer][55[6].Hot Disco/Dance]
Get Back / Don't Let Me Down	Beatles with Billy Preston	04.1989	74[1]	-	Apple 2490	[written by John Lennon,Paul McCartney][produced by George Martin]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Most Exciting Organ Ever	Billy Preston	06.1965	-	143[3]	Vee-Jay 1123	[produced by Steve Douglas]
Wildest Organ in Town!	Billy Preston	07.1966	-	118[6]	Vee-Jay 2532	[produced by Steve Douglas]
I Wrote a Simple Song	Billy Preston	01.1972	-	32[38]	A&M 3507	[produced by Billy Preston]
That's The Way God Planned It	Billy Preston	06.1972	-	127[12]	Apple 3359	[produced by George Harrison and Ray Charles]
Music Is My Life	Billy Preston	12.1972	-	32[35]	A&M 3516	[produced by Billy Preston]
Everybody Likes Some Kind of Music	Billy Preston	10.1973	-	52[19]	A&M 3526	[produced by Billy Preston]
The Kids & Me	Billy Preston	09.1974	-	17[14]	A&M 3645	[produced by Billy Preston]
It's My Pleasure	Billy Preston	07.1975	-	43[14]	A&M 4532	[produced by Billy Preston, Robert Margouleff, Malcolm Cecil]
Late At Night	Billy Preston	03.1980	-	49[18]	Motown 925	[produced by Billy Preston;David Shire & James Di Pasquale ]
Billy Preston & Syreeta	Billy Preston & Syreeta	08.1981	-	127[9]	Motown 958	[produced by Michael Masser,David Shire,Carol Connors , Ollie E. Brown ]

Phil Perry

Phil Perry (ur. 12 stycznia 1952r, Springfield, Illinois ), amerykański wokalista rhythm'n'bluesowy, kompozytor, muzyk i były członek grupy soulowej "The Montclairs" od 1971 do 1975 roku.
W 1972 roku Montclairs nagrali w wytwórni  ballady soul,   "Dreaming's Out Of Season", "Prelude to a Heartbreak" i "Begging's Hard To Do".  Montclairs opuścił Paula Records i rozpadł się w 1975 roku. Perry później przeniósł się do Kalifornii z członkiem Montclair, Kevinem Sanlinem i współpracowali jako duet, który nagrał  dwie płyty, dla Capitol  na początku lat 80-tych (wyprodukowany przez Chucka Jacksona i Dr Cecil Hale). Jedna piosenka "Just to Make You Happy" miała poważny  sukces  w radiu.

W 1985 roku ożenił się z wokalistką Lillian "Tang" Tynes i zaczął z nią współpracę artystyczną, która trwa do dziś. Jako wokaliści, śpiewali chórki w licznych projektach i jinglach TV i  radiowych, jak również w duecie w utworze "Do Not Disturb" z  albumu One Heart One Love, wydany w 1998 roku. "Lill " Perry śpiewa chórki na pierwszych pięciu albumach solowych Perry'ego. Prawie 25 lat małżeństwa przyniosło czworo dzieci, Josepha, Palomę, Philipa II i Jacoba.
W 1990 roku miał swój największy sukces z hitem numer jeden na liście R & B  "Call Me" (wcześniej nagrany przez Arethę Franklin ), remake  hitu z 1970r, jak również z przebojami z Top40   "Amazing Love" oraz "Forever" (napisany przez Brendę Russell ) wszystkie z przebojowego albumu, debiutanckiego  pierwszego solowego wydawnictwa Perry'ego, The Heart of Man (1991), choć wydał wiele płyt od swojego przełomu w 1991 roku . Phil Perry występuje także na wielu projektach GRP Records  z gitarzystą Lee Ritenourem w szczególności.

Występuje jako wokalistka w nagraniach  Michela Colombiera , Dona Grusina , Dave Grusina , Freddie Hubbarda , George Duke , Najee , Billa Withersa , Barbry Streisand , June Pointer , Johnny Mathisa , The Benoit-Freeman Project ( David Benoit & Russ Freeman ), Sergio Mendesa , Bobby Womacka , Chaki Khan , Fourplay , George Bensona , i Willa Downinga , aby wymienić tylko kilka. Śpiewa również opisywany na  ścieżce dźwiękowej Bebe's Kids utwór z  Renee Diggs. Inne  piosenki filmowe to "Roots", "Pretty in Pink", "Short Circuit", "Mr. Wonderful","Nice Girls Don't Explode", Riding Bean ,"Captain Ron" i pojawił się w niewielkiej roli w 2009 roku w filmie Harrisona Forda  " Crossing Over ".

W dniu 11 września 2001 roku , zaplanowano  występ  Perry'ego w World Trade Center , podczas  godzinnych koncertów jazzowych między 11 rano i 1 wieczorem. Jego piąty solowy album Magic został wydany tego dnia. Jednak los chciał, że Perry został oszczędzony podczas ataków terrorystycznych na dwie wieże. Jednak w ciągu najbliższych kilku lat, był zatopiony w depresji artystycznej i nie nagrywał , aż zaproszony przez wieloletniego przyjaciela, Dona Grusina,  we wrześniu 2003 roku do wspólnego przedsięwzięcia zatytułowanego "The Hang". Ten projekt CD / DVD został nominowany do nagrody Grammy, i zawierał udział Dave Grusina, Harvey'a Masons , Patti Austin , Natali Renee , Abrahams Laboriela , Alexa Acuny , Ernie Wattsa , Lee Ritenoura i innych.

W 2006 roku, koproducent  albumu   Magic , Chris 'Big Dog' Davis zaprosił Perry'ego do nagrania kolekcji R & B hitów, zatytułowanej Classic Love Songs jako niezależny jednorazowy projekt wytwórni Shanachie . Od tego czasu, Perry nagrał  cztery projekty dla Shanachie z 'The Big Dog ", w tym ostatni   , duet  z wielką Melbą Moore . W 2007 roku odbył tournée po kraju z saksofonistą Dave Kozem . W tym samym roku ukazał się jego   album "Mighty Love", za który został uznany w 2007r  wokalistą roku, przez  SoulTracks Readers' Choice Awards. W 2008 roku Perry nagrał płytę w duecie ze zdobywczynią nagrody Tony , Melbą Moore, zatytułowaną "The Gift of Love".

Po powrocie z Afryki Południowej Perry zachorował podczas występu z grupą   Pieces of a Dream, w październiku 2009 roku na Southern Connecticut State University.Zaczęły krążyć fałszywe plotki, że umarł. Chociaż nie znaleziono powodu medycznego, Perry'ego przyjęto w miejscowym szpitalu w New Haven, z  zaleceniem odpoczynku.  W 2010 roku, album "Ready For Love" został wydany przez Shanachie.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Just To Make You Happy	Perry & Sanlin	06.1980	-	-	Capitol 4852	[81[3].R&B Chart]
Call Me	Phil Perry	02.1991	-	-	Capitol 44 681	[produced by George Duke][1[1][19].R&B Chart]
Amazing Love	Phil Perry	06.1991	-	-	Capitol 44 708	[written by B. Eastmond, J. Skinner][produced by Barry J. Eastmond][19[11].R&B Chart]
Forever	Phil Perry	09.1991	-	-	Capitol 44 768	[35[11].R&B Chart]
One Touch	Phil Perry	11.1994	-	-	MCA/GRP 3054	[89[5].R&B Chart]
If Only You Knew	Phil Perry	02.1995	-	-	MCA/GRP 3058	[43[19].R&B Chart]
Love Don't Love Nobody	Phil Perry	07.1995	-	-	Blue Thumb 3063	[46[20].R&B Chart]
Caravan Of Love	Russ Freeman & The Rippingtons feat. The Whispers & Phil Perry	05.1996	-	-	GRP 3073	[89[5].R&B Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Heart Of The Man	Phil Perry	05.1991	-	191[1]	Capitol 92 115	-