Smiths

- Drżę na samą myśl potęgi, którą posiadamy. Właśnie tak czuję się, gdy myślę o The Smiths - prorokował Morrissey w rozmowie dla magazynu "Sounds" w 1983 roku. Wtórował mu gitarzysta The Smiths, Johnny Marr - Utkniemy w "scenie manchesterskiej", ale to, co myślimy na jej temat nawet nie mieści się w kategorii ogólnokrajowej - widzimy ją w kategorii ogólnoświatowej.


Krótka, aczkolwiek bogata w treść, historia pochodzącej z Manchesteru formacji The Smiths, rozpoczęła się w 1982 roku. Grupa została powołana do życia przez bezrobotnego pisarza, Stevena Patricka Morrisseya, który dość krótko udzielał się wokalnie w zespole The Nosebleeds oraz jego kolegę, gitarzystę i autora tekstów Johna Mahera, który, aby uniknąć kojarzenia z perkusistą punk rockowego bandu Buzzcocks, zmienił nazwisko na Johnny Marr. Po kilku zmianach personalnych w ostateczny skład grupy poza wspomnianymi weszli basista Andy Rourke, z którym Marr grał w grupie The Paris Valentinos, a także Mike Joyce, który wcześniej zasiadał za bębnami w formacji The Hoaks and Victim.

Za nazwą The Smiths trudno doszukiwać się głębszej ideologii. Zespół przyjął ją jako znak sprzeciwu wymierzony w cukierkowe formacje pokroju OMD (Orchestral Manoeuvres in the Dark), czy Spandau Ballet. W rozmowie dla magazynu "Id" z lutego 1983 roku Morrissey mówił: "Nazwa nie ma żadnego znaczenia. To zwyczajne słowo. Istotnym jest, aby nie dać się zaszufladkować. Jak tylko cię zdefiniują stajesz się ograniczony muzycznie i to przeraża mnie najbardziej". W innym, pochodzących z 1984 roku wywiadzie, Morrissey przyznał, że razem z Marrem zgodzili się na nazwę The Smiths, ponieważ była ona najprostsza. Jak to ujął wokalista: "Czas, aby najzwyklejsi w świecie ludzie pokazali swoje oblicze".

Początki jak zazwyczaj nie były łatwe. Nie od razu grupa zdobyła serca fanów. Po podpisaniu kontraktu z niezależną wytwórnią Rough Trade, The Smiths wydali pierwszy singel "Hand In Glove", który nijak radził sobie w Wielkiej Brytanii. Nie pomagało też częste granie piosenki przez legendarnego DJ-a radia BBC, Johna Peela. Kolejne małe płytki "This Charming Man" i "What Difference Does It Make" zwróciły na zespół szerszą uwagę słuchaczy. Ponadto częste występy u Peela oraz innego radiowego DJ-a, Davida Jensena w rozgłośni BBC przyniosły spodziewany efekt. The Smiths zaczęli zyskiwać oczekiwaną popularność.

Debiutancki album The Smiths zatytułowany "The Smiths" ukazał się w lutym 1984 roku. Longplay z miejsca wywołał ogólnokrajowy skandal, głównie za sprawą dwóch piosenek "Reel Around the Fountain" oraz "The Hand That Rocks the Cradle", w których doszukiwano się afirmacji pedofilii. Ponadto, nie mniejsza wrzawa wybuchła również wokół piosenki "Suffer Little Children", która poruszała temat morderstw dokonanych w latach 60. na pięciorgu nieletnich. Grupie zarzucono próbę komercjalizacji problemu. W tym samym roku The Smiths opublikowali jeszcze kilka singli, jak "Heaven Knows I'm Miserable Now" i "William, It Was Really Nothing", gdzie na stronie B singla zamieścili "How Soon Is Now", jeden z większych przebojów w kilkuletniej karierze. Koniec roku przyniósł premierę "Hatful Of Hollow", zbiór stron B singli, jak również piosenek zarejestrowanych podczas występów w programach Peela i Jensena.

Rok później, w lutym 1985 roku, w sprzedaży ukazał się kolejny album The Smiths, "Meat Is Murder". Pomimo późniejszej ogromnej popularności zespołu longplay był jedynym w historii grupy, który zdołał dotrzeć na szczyt brytyjskiej listy bestsellerów. Premierze płyty tradycyjnie towarzyszył skandal. W tych czasach Morrissey mocno krytykował premier Wielkiej Brytanii, Margaret Thatcher, rodzinę królewską, organizację Band Aid i samego Boba Geldofa. - Jestem niebezpieczny przede wszystkim, dlatego, że mówię to, co myślę - wyjaśniał Morrissey w rozmowie dla pisma "Time Out" w marcu 1985 roku. - Nie boję się mówić, że Band Aid było diabelsko złe! A na myśl o Bobie Geldofie chce mi się rzygać! Można współczuć mieszkańcom Etiopii, ale czymś innym jest codzienne torturowanie Anglików. W tej samej rozmowie Morrissey skrytykował też brytyjską królową: "W chwili, gdy jednych nie stać na jedzenie, noszenie sukni wartej 6 tysięcy funtów, jest dla mnie czymś obrzydliwym".

Wydanie kolejnego albumu The Smiths, zatytułowanego "The Queen Is Dead", przypadło na czerwiec 1986 roku. Chociaż płyta gotowa była już w listopadzie poprzedniego roku, jej wydanie opóźniły kłopoty z wytwórnią. Grupa zaczęła rozglądać się za nowym kontraktem, a jej wybór ostatecznie padł na EMI. W międzyczasie z zespołu - z powodu uzależnienia od heroiny - wyleciał Rourke. - Andy, odchodzisz z The Smiths. Żegnaj i powodzenia, Morrissey - brzmiała wiadomość, którą wokalista napisał na żółtej karteczce i przykleił do szyby samochodu basisty. The Smiths zamieścili na "The Queen Is Dead" jeden z największych swoich przebojów "There's A Light That Never Goes Out", jednakże piosenka nigdy nie ukazała się na singlu za czasów świetności zespołu. Pomimo planów co do wydania utworu na małej płytce, szef ówczesnej wytwórni grupy, Geoff Travis, wybrał "Bigmouth Strikes Again".

Z początkiem 87. roku The Smiths wypuścili na rynek kolejny z wielkich hitów, singel zatytułowany "Shoplifters of the World Unite", który ukazał się również na składance "The World Won't Listen". Album pojawił się w sprzedaży w lutym. Miesiąc później, z myślą o rynku amerykańskim, grupa wydała kompilację "Louder Than Bombs" składającą się z "The World Won't Listen" i "Hatful of Hollow". Tuż przed premierą ostatniego studyjnego albumu The Smiths zatytułowanego "Strangeways, Here We Come", który również cieszył się ogromną popularnością, grupę niespodziewanie opuścił Marr. Za główną przyczynę końca jego przyjaźni z Morrisseyem uważa się irytację Morrisseya wywołaną współpracą Marra z innymi artystami. Z drugiej zaś strony, podobno Marr obwiniał wokalistę o brak muzycznej elastyczności. Poszukiwania nowego gitarzysty okazały się bezowocne.

Po rozpadzie The Smiths jego członkowie skupili się na rozwijaniu indywidualnych karier. Morrissey rozpoczął nagrywanie płyt pod własnym nazwiskiem. Wokalista ma na koncie 10 albumów. Marr wziął udział w kilku projektach jak Electronic, gdzie wraz z nim udzielali się dodatkowo Bernard Sumner z New Order oraz Neil Tennant z Pet Shop Boys. Grał także w The The, z którymi wydał dwa albumy. W 2000 roku gitarzysta powołał do życia formację Johnny Marr and The Healers. W 2006 roku nagrał z Modest Mouse krążek "We Were Dead Before the Ship Even Sank". W 2008 roku muzyk stał się formalnym członkiem grupy The Cribs.

Od rozpadu grupy jej fani stale żywią nadzieję na powrót The Smiths w oryginalnym składzie. Niestety żaden z członków zespołu nie wykazuje zainteresowania reaktywacją. Morrissey odrzucił nawet ofertę zagrania 50 koncertów, za które zarobiłby 40 milionów funtów. W jednym z wywiadów udzielonych w 2009 roku radiu BBC wokalista zapytany o reaktywację The Smiths odpowiedział: "Ludzie ciągle zadają mi pytanie odnośnie pojednania. Nie wiem dlaczego. Przeszłość wydaje się być dla mnie tak odległa, dobrze mi z tym...". W innym z wywiadów zapytany przez dziennikarza Morrissey powiedział o pojednaniu z gitarzystą The Smiths następująco: "Zbyt wiele się wydarzyło. Naprawdę. Właściwie, to my nie lubimy się, w ogóle".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Hand in glove/Handsome devil	Smiths	15.1983	124	-	Rough Trade RT 131	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by The Smiths]
This charming man/Jeane	Smiths	11.1983	25[14]	-	Rough Trade RT 136	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
What difference does it make/Back to the old house	Smiths	01.1984	12[9]	-	Rough Trade RT 146	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
Heaven knows i' m miserable now/Suffer little children	Smiths	05.1984	10[8]	-	Rough Trade RT 156	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
William it was really nothing/Please please please let me get what i want	Smiths	08.1984	17[6]	-	Rough Trade RT 166	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
How soon is now/Well i wonder	Smiths	02.1985	24[14]	-	Rough Trade RT 176	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
Shakespeare' s sister/What she said	Smiths	03.1985	26[4]	-	Rough Trade RT 181	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by The Smiths]
That joke it' s funny anymore/Meat is murder [live]	Smiths	07.1985	49[3]	-	Rough Trade RT 186	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by The Smiths]
The boy with the thorn in his side/Asleep	Smiths	10.1985	23[5]	-	Rough Trade RT 191	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by The Smiths]
Big mouth strikes again/Money changes everything	Smiths	05.1986	26[4]	-	Rough Trade RT 192	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Johnny Marr, Morrissey]
Panic/Vicar in a tatu	Smiths	07.1986	11[8]	-	Rough Trade RT 193	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter]
Ask/Cemetery gates	Smiths	10.1986	14[5]	-	Rough Trade RT 194	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by John Porter, Steve Lillywhite]
Shoplifters of the world unite/Half a person	Smiths	02.1987	12[4]	-	Rough Trade RT 195	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Johnny Marr]
Sheila take a bow/Is it really so strange?	Smiths	04.1987	10[5]	-	Rough Trade RT 196	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Morrissey, Johnny Marr, Stephen Street]
Girlfriend in a coma/Work is a four-letter word	Smiths	08.1987	13[5]	-	Rough Trade RT 197	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Morrissey, Johnny Marr, Stephen Street]
I started something i couldn' t finish/Pretty girls make graves	Smiths	11.1987	23[4]	-	Rough Trade RT 198	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Morrissey, Johnny Marr, Stephen Street]
Last night i dreamed that somebody loved me/Nowhere fast	Smiths	12.1987	30[4]	-	Rough Trade RT 200	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Morrissey, Johnny Marr, Stephen Street]
This charming man [reissue]/Wonderful woman/Accept yourself	Smiths	08.1992	8[5]	-	WEA YZ 0001
How soon is now [reissue]/Hand in glove	Smiths	09.1992	16[4]	-	WEA YZ 0002
There is a light that never goes out/Handsome devil [live]	Smiths	10.1992	25[3]	-	WEA YZ 0003	[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by Morrissey, Johnny Marr]
Ask [reissue]/Cemetary gates	Smiths	02.1995	62[1]	-	WEA YZ 0001

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The Smiths	Smiths	03.1984	2[37]	150[11]	Rough Trade ROUGH 61	[gold-UK][produced by John Porter]
Hatful of hollow	Smiths	11.1984	7[54]	-	Rough Trade ROUGH 76	[platinum-UK][produced by John Porter, The Smiths, Roger Pusey, Dale "Buffin" Griffin]
Meat is murder	Smiths	02.1985	1[1][20]	110[32]	Rough Trade ROUGH 81	[gold-UK][produced by The Smiths]
The Queen is dead	Smiths	06.1986	2[48]	70[37]	Rough Trade ROUGH 96	[gold-US][platinum-UK][produced by Morrissey, Johnny Marr]
The world won' t listen	Smiths	03.1987	2[18]		Rough Trade ROUGH 101	[gold-UK][produced by John Porter/Johnny Marr/Morrissey/Roger Pusey]
Louder than bombs [import]	Smiths	05.1987	38[14]	62[25]	Rough Trade ROUGH 255	[gold-US][gold-UK][produced by John Porter/Johnny Marr/Morrissey/Smiths,The/Roger Pusey/Stephen Street]
Strangeways here we come	Smiths	10.1987	2[21]	55[27]	Rough Trade ROUGH 106	[gold-US][gold-UK][produced by Morrissey, Johnny Marr,Stephen Street]
Rank	Smiths	09.1988	2[7]	77[8]	Rough Trade ROUGH 126	[gold-UK][produced by Pete Dauncey and Grant Showbiz]
Best ...I	Smiths	08.1992	1[1][38]	139[3]	WEA 4509903272	[gold-UK][produced by John Porter/Johnny Marr/Morrissey/Stephen Street]
Best ...II	Smiths	11.1992	29[20]	-	WEA 4509904062	[gold-UK][produced by John Porter/Johnny Marr/Morrissey/Stephen Street]
Singles	Smiths	03.1995	5[60]	-	WEA 4509990902	[platinum-UK][produced by John Porter/Johnny Marr/Morrissey/Stephen Street]
The very best of...	Smiths	06.2001	30[87]	-	WEA 8573889482	[platinum-UK][produced by John Porter/Morrissey/Johnny Marr/Stephen Street/Smiths]
The Sound of The Smiths	Smiths	11.2008	21[89]	115[1]	Rhino 2564693709	[platinum-UK][produced by John Porter/The Smiths/Roger Pusey/Dale Griffin/Stephen Street]
Complete	Smiths	09.2011	63[2]	-	Rhino 2564665907	-