Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Atlantic. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Atlantic. Pokaż wszystkie posty

piątek, 27 października 2023

Solomon Burke

Solomon Burke | Krzysztof Logan Tomaszewski - strona domowa Ur. w 1936 r. w Filadelfii w stanie Pennsylwania, USA. Jako "cudowne" 9-letnie dziecko śpiewał w kościele pieśni religijne. Pierwszych profesjonalnych nagrań dokonał dla nowojorskiej wytwórni Apollo.
 

W latach 1955-59 często zmieniał styl, aż wreszcie zainteresował wytwórnię Atlantic Records żywiołowym rock'n' rollem "Be Bop Grandma" nagranym dla firmy Singular.
W 1961 r. wdarł się do amerykańskiej Top 30 własną wersją sentymentalnej piosenki country "Just Out Of Reach". W następnym roku nagraniami "King Of Soul" i "Cry To Me" zaznaczył jednak zdecydowanie dążenie ku muzyce soul.
 

Donośny głos Burke'a dał się później słyszeć w całej serii uduchowionych singli, w tym "If You Need Me" (z 1963 r.), "Goodbye Baby (Baby Goodbye)" i - bodaj najsłynniejszym - "Everybody Needs Somebody To Love" (oba z 1963 r.).
 

Kulminacją tego wyjątkowo udanego okresu było pełne pasji nagranie "The Price", którym Burke zakończył współpracę z producentem Bertem Bernsem. Kolejne lata przyniosły następne dobre płyty, a kompozycja "Got To Get You Off My Mind" (z 1965 r. ) stała się nawet jego największym przebojem, choć brakowało jej dramatyzmu wsześniejszych singli.
 

Działając wciąż w Nowym Jorku, Burke znalazł się w cieniu Otisa Reddinga, duetu Sam And Dave i innych wykonawców związanych z wytwórniami Fame i Stax. Dla tej drugiej nagrał w 1967 r. piosenkę "Take Me (Just As I Am)", która dotarła do 49. pozycji na listach. W 1968 r. Burkę przeniósł się z wytwórni Atlantic do Bell Records. Zadebiutował tam albumem Proud Mary - klasykiem południowej muzyki soul. Tytułowe nagranie, przebój Creedence Clearwater Revival napisany przez Johna Fogerty'ego, weszło w USA na 45. miejsce listy singlowej.
 

W latach 70-tych artysta przeniósł się do MGM, ale w jego pracy w tym okresie brakowało konsekwencji. To samo dotyczyło krótkich przygód z wytwórniami Dunhill i Chess. Współpraca z grupą Swamp Dogg nad płytą From The Heart przypomniała jednak o jego dawnej sile. Album Soul Alive podtrzymał renesans inwencji wykonawczej Burke'a. Zawierał on nagrania koncertowe, w których Solomon brzmiał świeżo, z nową pasją interpretując swe największe przeboje.
 

Po europejskim toumee w 1987 roku wydał dobry, studyjny longpplay A Change Is Gonna Come, na którym potwierdził swój nieprzemijający talent. Na dwóch dużych płytach The Best Of Solomon Burke (z 1966 r.) i Cry To Me (z 1984 r.) znalazły się jego single nagrane dla wytwórni Atlantic, a w zbiorze The Bishop Rides South (z 1988 r.) m.in. cztery piosenki zarejestrowane podczas sesji do albumu Proud Mary.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Just out of reach [Of my two open arms]/Be Bop GrandmaSolomon Burke09.1961-24[16]Atlantic 2114[written by Virgil "Pappy" Stewart][produced by Jerry Wexler][7[19].R&B Chart]
Cry to me/I Almost Lost My MindSolomon Burke01.1962-44[10]Atlantic 2131[written by Bert Berns][produced by Bert Berns][5[12].R&B Chart]
I' m hanging up my heart for you/ Down In The ValleySolomon Burke07.1962-85[2];B:71[8]Atlantic 2147 [A&B:written by Bert Berns, Solomon Burke][produced by Bert Berns][A:15[11].R&B Chart][B:20[7].R&B Chart]
I really don' t want to know/Tonight My Heart She Is Crying (Love Is A Bird)Solomon Burke09.1962-93[3]Atlantic 2157 [written by Robertson, Barnes][produced by Bert Berns]
Words/Home In Your HeartSolomon Burke03.1963-121[1]Atlantic 2180 [written by Solomon Burke][produced by Jerry Wexler,Bert Berns]
If you need me/You Can Make It If You TrySolomon Burke04.1963-37[11]Atlantic 2185[written by Robert Bateman , Wilson Pickett, Sonny Sanders][produced by Bert Berns][2[12].R&B Chart]
Can' t nobody love you/StupiditySolomon Burke07.1963-66[6]Atlantic 2196[written by James Mitchell][produced by Bert Berns]
You' re good for me/Beautiful Brown EyesSolomon Burke11.1963-49[8]Atlantic 2205[written by Don Covay & Horace Ott][produced by Bert Berns][3[15].R&B Chart]
He' ll have to go/ Rockin' SoulSolomon Burke02.1964-51[8]Atlantic 2218[written by Joe Allison, Audrey Allison][produced by Bert Berns][17[6].R&B Chart]
Goodbye baby [Baby goodbye]/Someone To Love MeSolomon Burke04.1964-33[10]Atlantic 2226 [written by Bert Russell & Wes Farrell][produced by Bert Berns][8[13].R&B Chart]
Everybody needs somebody to love/Looking For My BabySolomon Burke07.1964-58[8]Atlantic 2241[written by Jerry Wexler, Bert Berns, Solomon Burke][produced by Bert Berns][4[14].R&B Chart]
Yes i do/ Won't You Give Him (One More Chance)Solomon Burke10.1964-92[3]Atlantic 2254[written by Bert Russell][produced by Bert Berns][38[4].R&B Chart]
The Price/More Rockin' SoulSolomon Burke11.1964-57[5]Atlantic 2259 [written by Solomon Burke , Solomon Burke Jr. & Josephine Burke Moore][produced by Bert Berns][10[10].R&B Chart]
Got to get you off my mind/Peepin'Solomon Burke03.1965-22[10]Atlantic 2276[written by Solomon Burke, Delores Burke, J.B. Moore][produced by Jerry Wexler, Bert Berns][1[3][13].R&B Chart]
Tonight' s the night/Maggie's FarmSolomon Burke05.1965-28[10]Atlantic 2288 [written by Don Covay,Solomon Burke][produced by Jerry Wexler, Bert Berns][2[15].R&B Chart]
Someone is watching/Dance, Dance, DanceSolomon Burke08.1965-89[4]Atlantic 2299[written by Solomon Burke,Eddie Floyd,Alvertis Isbell][produced by Jerry Wexler, Bert Berns][24[6].R&B Chart]
Only love [Can save me now]/ Little Girl That Loves MeSolomon Burke11.1965-94[2]Atlantic 2308[written by Larry Harrison, Jimmy Williams [Jimmy T. Williams] & Solomon Burke]
Baby come on home/(No, No, No) Can't Stop Lovin' You NowSolomon Burke01.1966-96[2]Atlantic 2314[written by Bert Russell][produced by Bert Berns][31[6].R&B Chart]
I feel a sin coming on/Mountain Of PrideSolomon Burke04.1966-97[2]Atlantic 2327[written by Orville Couch & Eddie McDuff]
Keep Looking/I Don't Want You No MoreSolomon Burke08.1966-109[3]Atlantic 2349[written by S. Burke, D. Burke, M. Burke][38[5].R&B Chart]
Keep a light in the window till i come home/Time Is A ThiefSolomon Burke02.1967-64[5]Atlantic 2378[written by James W. Alexander][produced by Jerry Wexler, Bert Berns][15[9].R&B Chart]
Take me [Just as i am]/I Stayed Away Too LongSolomon Burke07.1967-49[5]Atlantic 2416[written by Dan Penn,Spooner Oldham][produced by Dan Penn, Chips Moman][11[10].R&B Chart]
Detroit City/It's Been A ChangeSolomon Burke12.1967-104[7]Atlantic 2459[written by Danny Dill,Mel Tillis][produced by Jerry Wexler][47[2].R&B Chart]
Party People/Need Your Love So BadSolomon Burke03.1968-112[1]Atlantic 2483[written by Don Covay]
I wish i knew [How it would feel to be free]/ It's Just A Matter Of TimeSolomon Burke05.1968-68[8]Atlantic 2507[written by Dick Dallas, Billy Taylor][produced by Tom Dowd][32[6].R&B Chart]
Up Tight Good Woman/I Can't StopSolomon Burke02.1969-116[4]Bell 759[written by Dan Penn, Jimmy Johnson & Spooner Oldham][produced by Solomon Burke, Tamiko Jones ][47[4].R&B Chart]
Proud Mary/What Am I Living ForSolomon Burke05.1969-45[7]Bell 783[written by J. Fogerty][produced by Solomon Burke, Tamiko Jones][15[6].R&B Chart]
That Lucky Old Sun/How Big A Fool (Can A Fool Be)Solomon Burke07.1969-129[2]Bell 806[written by Beasley Smith, Haven Gillespie][produced by Solomon Burke, Tamiko Jones]
The Electronic Magnetism (That's Heavy Baby)/Bridge Of LifeSolomon Burke03.1971-96[2]MGM 14 221 [written by M. Burke, S. Burke Jr., B. Burke][produced by Ted McQuiston][26[9].R&B Chart]
Love' s street and fool' s road/ I Got To Tell ItSolomon Burke04.1972-89[5]MGM 14 353[written by Solomon Burke][produced by Solomon Burke][13[3].R&B Chart]
We're Almost Home/Fight BackSolomon Burke07.1972--MGM 14 402[written by Solomon Burke][produced by Solomon Burke,Gene Page,Jerry Styner][42[4].R&B Chart]
Get Up And Do Something For Yourself/ MistySolomon Burke10.1972--MGM 14 425[written by S.V. Burke, Sr., S. Burke][49[2].R&B Chart]
Shambala/Love Thy NeighborSolomon Burke07.1973--MGM 14 571[written by Daniel Moore][produced by Tony Scotti][97[2].R&B Chart]
Midnight And You/ I Have A DreamSolomon Burke06.1974--Dunhill 4388[written by B. Page, G. Page][produced by Solomon Burke, Gene Page][14[10].R&B Chart]
You and your baby blues/ I'm Leaving On That Late, Late TrainSolomon Burke03.1975-96[2]Chess 2159 [written by Solomon Burke, Jerry Styner][produced by Solomon Burke, Jerry Styner][19[14].R&B Chart]
Let Me Wrap My Arms Around You/Everlasting LoveSolomon Burke05.1975--Chess 2172 [written by Solomon Burke][produced by Solomon Burke, Jerry Styner][72[7].R&B Chart]
Please Don't You Say Goodbye To Me/See That GirlSolomon Burke09.1978--Amherst 736[written by J. Williams, Jr.][produced by Jerry Williams, Jr., King Errisson][72[7].R&B Chart]

Albumy
*303*
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
The best of Solomon BurkeSolomon Burke07.1965-141[3]Atlantic SD 8109
Proud MarySolomon Burke07.1969-140[4]Bell 6033

czwartek, 3 sierpnia 2023

Ruth Brown

Ur. 30.01.1928 w Portsmouth w stanie Wirginia (USA). Swoje pierwsze muzyczne kroki stawiała w dzieciństwie w chórze gospel prowadzonym przez jej ojca. W 1948, kiedy występowała w Waszyngtonie z formacją męża, Jimmy'ego, zwróciła uwagę Willisa Conovera, prezentera jazzowych audycji "Głosu Ameryki", który zarekomendował ją Ahmetowi Ertegunowi z nowo powstałej wytwórni Atlantic Records. Brown podpisała kontrakt; niestety, w drodze do Nowego Jorku, gdzie miała wystąpić w Appolo Theatre, została poważnie poturbowana w wypadku samochodowym i dziewięć miesięcy spędziła w szpitalu.

 

W 1950r wylansowała piosenkę "Teardrop From My Eye", która przyniosła Atlantic spore dochody. W latach późniejszych nagrała jeszcze kilka innych przebojowych utworów, jak np. "5-10-15 Hours" (1952) czy "Mama, He Treats Your Daughter Mean" (1953). Była pierwsza prawdziwą gwiazdą Atlantic i stała się jedną z największych osobistości rhythm and bluesa lat 50., tworząc pomost pomiędzy nim a wczesnym rock and rollem.
 

Płyty Brown wyróżniały się ciekawym brzmieniem wynikającym z połączenia jej bogatego, ekspresyjnego głosu oraz zmysłowych improwizacji saksofonowych (początkowo Budda Johnsona, potem Williego Jacksona). W latach 1949-55 jej piosenki utrzymywały się na listach przebojów przez 129 tygodni i pięć razy zajęły pierwsze miejsce. Przynależność do świata rhythm and bluesa nie ograniczała jej kontaktów z jazzem: na samym początku kariery należała na krótko do orkiestry Lucky'ego Millindera, potem nagrywała z Jerome'em Richardsonem i orkiestrą Thada Jonesa i Mela Lewisa. Z typową dla siebie soulową interpretacją śpiewała tak różne utwory, jak "Yes, Sir, That's My Baby", "Sonny Boy", "Black Coffee" oraz "I Can Dream, Can't I".
 

W 1989 otrzymała Tony Award za rolę w broadwayowskim przedstawieniu "Black And Blue", a w latach 90-tych jej występy w nowojorskich klubach Michel's Pub i Blue Note zyskiwały entuzjastyczne recenzje. W 1993 występowała na żywo w jednej z nowojorskich stacji radiowych, a w 1994 odbyła trasę koncertową po Europie, ku wielkiej radości stosunkowo niewielkiej, ale oddanej grupki entuzjastów jej talentu. 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
So Long / It's RainingRuth Brown09.1949--Atlantic 879[written by Remus Harris/Irving Melsher/Russ Morgan][4[10].R&B; Chart]
Teardrops From My Eyes / Am I Making the Same Mistake Again?Ruth Brown09.1950-Atlantic 919[written by Rudy Toombs][1[11][25].R&B; Chart]
I'll Wait for You / Standing on the CornerRuth Brown03.1951--Atlantic 930[written by Rudy Toombs][3[4].R&B; Chart]
I Know / I Don't Want Anybody (If I Can't Have You) Ruth Brown07.1951--Atlantic 941[written by Harold Abramson/Ahmet Ertegun/Rudy Toombs][7[4].R&B; Chart]
5-10-15 Hours / Be Anything (But Be Mine)Ruth Brown03.1952--Atlantic 962[written by Rudy Toombs][1[7][16].R&B; Chart]
Daddy Daddy / Have a Good TimeRuth Brown with The James Quintet08.1952--Atlantic 973[written by Rudy Toombs][3[9].R&B; Chart]
(Mama) He Treats Your Daughter Mean / R.B. BluesRuth Brown03.1953-23[3]Atlantic 986[gold-US][written by Herb Lance, John Wallace, Charlie Singleton][1[5][16].R&B; Chart]
Wild Wild Young Men / Mend Your WaysRuth Brown05.1953--Atlantic 993[written by Ahmet Ertegun][A:3[10].R&B; Chart];B:7[2].R&B; Chart]
Oh What a Dream / Please Don't FreezeRuth Brown07.1954--Atlantic 1036[written by Chuck Willis][1[8][17].R&B; Chart]
Mambo Baby / Somebody Touched MeRuth Brown10.1954--Atlantic 1044[written by Rose Marie McCoy/Charlie Singleton][1[1][12].R&B; Chart]
Bye Bye Young Men / Ever Since My Baby's Been GoneRuth Brown with The James Quintet01.1955--Atlantic 1051[written by Dossie Terry][13[1].R&B; Chart]
I Can See Everybody's Baby / As Long as I'm MovingRuth Brown06.1955--Atlantic 1059[A:written by Leroy Kirkland/Mamie Thomas][B:written by Chuck Calhoun][A:[7[7].R&B; Chart;B:4[8].R&B Chart]
It's Love Baby (24 Hours of the Day) / What'd I SayRuth Brown09.1955--Atlantic 1072[written by Ted Jarrett][4[7].R&B; Chart]
Love Has Joined Us Together/ I Gotta Have YouRuth Brown And Clyde McPhatter12.1955--Atlantic 1077[written by Marguerite James/Dick Smith][8[3].R&B; Chart]
I Want to Do More / Old Man RiverRuth Brown12.1955--Atlantic 1082[written by Jerry Leiber/Mike Stoller][3[7].R&B; Chart]
Sweet Baby Of Mine / I'm Getting RightRuth Brown05.1956--Atlantic 1091[written by Bobby Sharp][10[1].R&B; Chart]
Lucky Lips / My Heart Is Breaking Over YouRuth Brown02.1957-25[9]Atlantic 1125[written by Jerry Leiber, Mike Stoller][6[10].R&B; Chart]
This Little Girl's Gone Rockin' / Why MeRuth Brown09.1958-24[10]Atlantic 1197[written by Bobby Darin, Mann Curtis][7[4].R&B; Chart][side B:17[5].R&B; Chart]
Jack O'Diamonds / I Can't Hear a Word You SayRuth Brown06.1959-96[2]Atlantic 2026[written by Jerry Leiber, Mike Stoller][23[2].R&B; Chart]
I Don't Know/Papa DaddyRuth Brown10.1959-64[6]Atlantic 2035[written by Brook Benton, Bobby Stevenson][5[11].R&B; Chart]
Don't Deceive Me / I Burned Your LetterRuth Brown03.1960-62[8]Atlantic 2052[written by Dave Bartholomew, Fats Domino][10[5].R&B; Chart][#6 r&b; chart hit for Chuck Willis in 1953]
Shake a hand/Say it againRuth Brown06.1962-97[2]Phillips 40 028[written by Morris][#1 r&b; hit for Faye Adams in 1953]
(Mama) He Treats Your Daughter Mean / Hold my handRuth Brown09.1962-99[1]Phillips 40 056[written by Johnny Wallace, Herbert J. Lance]

sobota, 1 lipca 2023

Sweet Inspirations

 The Sweet Inspirations to amerykańska dziewczęca grupa R&B, znana głównie z pracy jako chórki przy nagraniach studyjnych dla innych artystów R&B i rocka. Członkiem założycielem grupy była Dionne Warwick, którą później zastąpiła jej ciotka Cissy Houston.  

 The Sweet Inspirations zostało założone przez byłych członków The Drinkard Singers, długo działającej grupy śpiewającej gospel, do której należała Cissy Houston (z domu Drinkard), matka Whitney Houston i Lee Warwick, siostra Cissy i matka członków Sweet Inspirations Dee Dee i Dionne Warwick. Jako grupa towarzysząca, Sweet Inspirations cieszyła się dużym zainteresowaniem wśród producentów, wydawców, artystów i autorów piosenek na początku lat 60-tych. Oryginalny skład obejmował Doris Troy i dwie siostry Warwick, Dionne i Dee Dee. 

Zarówno Troy, jak i Dionne Warwick cieszyły się karierą solową z hitami z 1963 roku, odpowiednio „Just One Look” i „Don't Make Me Over”, na których można usłyszeć Sweet Inspirations. W tym czasie Sylvia Shemwell (siostra Judy Clay) zastąpiła Troy, a Cissy Houston zastąpiła Dionne, z Dee Dee Warwick jako oficjalnym liderem grupy. 

 Grupa śpiewała chórki dla wielu gwiazd, w tym Solomona Burke'a, Arethy Franklin, Wilsona Picketta i Esther Phillips. Dee Dee odeszła w 1965 roku, kiedy jej kariera solowa zaczęła się rozwijać. Została zastąpiona przez Myrnę Smith. Wkrótce potem do zespołu dołączyła Estelle Brown i ustalono skład, który miał stać się   grupą nagraniową w Atlantic. Podczas sesji nagraniowej 28 marca 1967 roku Sweet Inspirations dostarczyło chórki dla Van Morrisona w jego klasycznym hicie „Brown Eyed Girl”. Został wydany w czerwcu 1967 roku i osiągnął 10. miejsce na liście Billboard Hot 100. W październiku 2007 roku Morrison otrzymał od BMI certyfikat Million-Air za 8 milionów odtworzeń „Brown Eyed Girl”. 

 The Sweet Inspirations po raz pierwszy nagrał samodzielnie w kwietniu 1967 roku dla Atlantic Records. Ta sesja zaowocowała dwoma pierwszymi singlami wydanymi przez Atlantic, wersją „Why (Am I Treated So Bad)”, piosenki nagranej wcześniej przez The Staple Singers oraz uduchowioną wersją „Let It Be Me”, francuskiej piosenki, która miała był hitem popowym i R&B dla Betty Everett i Jerry'ego Butlera w 1964 roku. 

Chociaż ich pierwsze single nie odniosły dużego sukcesu na listach przebojów, Atlantic był oddany grupie, a sierpniowa sesja w Memphis zaowocowała większością piosenek wykorzystanych w debiucie grupy.  W ciągu miesiąca od wejścia na listy przebojów grupa rozpoczęła pracę nad drugim albumem- płytą gospel zatytułowaną Songs Of Faith & Inspiration. Został wydany w 1968 roku pod nazwą „Cissy Drinkard & The Sweet Inspirations”. 

 30 marca 1968 roku grupa zdobyła swój pierwszy i jedyny hit w pierwszej czterdziestce na liście Billboard Top 40 Pop Chart piosenką „Sweet Inspiration” w Atlantic Records. Rekord znajdował się na liście przebojów przez dziesięć tygodni i osiągnął  18. miejsce. W tym momencie grupa składała się z Houston, Brown, Shemwell i Smith. W 1967 roku grupa wykonała chórki do singla Jimiego Hendrixa „ Burning of the Midnight Lamp ”, który później znalazł się na albumie Electric Ladyland w 1968 roku. 

Wspierał także Dusty Springfield na jej albumie Dusty in Memphis. Wkrótce po nagraniu zestawu gospel, Sweet Inspirations wrócili do studia Atlantic, aby nagrać swój trzeci album, What the World Needs Now is Love, nagrany w lutym 1968 roku w Muscle Shoals w Alabamie z sekcją rytmiczną Muscle Shoals. Sesja pod koniec kwietnia zaowocowała wersją „To Love Somebody” The Bee Gees, która stała się czwartym hitem grupy R&B, oraz wersją „Unchained Melody” The Righteous Brothers, która dała grupie notowany na listach przebojów, choć niewielki hit .

  W 1969 roku grupa nagrała swój czwarty album, Sweets for my Sweet. The Sweet Inspirations zaczęli także nagrywać i koncertować z Elvisem Presleyem zarówno jako śpiewacy w tle, jak i jego występ na rozgrzewkę, a także okazjonalnie koncertować z Arethą Franklin. Związek z Presleyem został dobrze nagłośniony, gdy rutynowo przedstawiał Sweet Inspirations (wraz z członkami TCB Band, JD Sumner & Stamps Quartet i Kathy Westmoreland) na swoich koncertach telewizyjnych i nagraniach na żywo. The Sweet Inspirations współpracowało z Presleyem aż do jego śmierci w 1977 roku. 

 Ostatnia sesja nagraniowa Houston z The Sweet Inspirations miała miejsce w październiku 1969 roku, ponieważ chciała rozpocząć karierę solową i skoncentrować się na swojej rodzinie. Sesja zaowocowała największym hitem R&B grupy od jakiegoś czasu. Kompozycja Gamble & Huffa „Gotta Find Me A Brand New Lover” pojawiła się na piątym albumie grupy Sweet Sweet Soul. Pozostała część albumu została nagrana w listopadzie 1970 roku z Shemwell, Brown, Smith i nową członkinią Ann Williams, przyjaciółką Brown, która została na ostatnim pełnym albumie grupy Atlantic. 

 Z tego zestawu pochodzą również „That's The Way My Baby Is” i „Flash In The Pan”. Ostatnia sesja atlantycka w czerwcu 1970 roku przyniosła grupie (obecnie trio z Brown, Smith,i Shemwell) dwa ostatnie single dla wytwórni; „This World” (z musicalu The Me Nobody Knows) i „Evidence”. W 1973 roku Brown, Smith i Shemwell nagrały album dla Stax Records. W 1979 roku Estelle Brown opuściła grupę i została zastąpiona przez Glorię Brown, która koncertowała z nimi, ale nie śpiewała na ostatnim albumie Sweet Inspirations, Hot Butterfly, w RSO Records, z piosenkarzem Pat Terry występującym na rzeczywistym nagraniu. Grupa rozpadła się wkrótce potem.  

W 1978 roku grupa zaśpiewała chórki w przeboju nr 1 Frankiego Valliego „Grease” z filmu o tym samym tytule. W 1979 roku grupa koncertowała z The Bee Gees podczas ich   Spirits Have Flown Tour. The Sweet Inspirations (Estelle Brown, Smith i Shemwell) ponownie zebrały się w 1994 roku z nową członkinią Portią Griffin. Występowały na pokazach w hołdzie Elvisowi Presleyowi  i wydali nowy materiał w 2005 roku.

 Shemwell doznała udaru w 2001 roku, który uniemożliwił jej występy z grupą. Nagrali także podkład chóralny do nagrania The Killers z 2004 roku,   do piosenek „Andy, You're a Star” i „All These Things That I Done”. Shemwell zmarła 13 lutego 2010 roku. W marcu 2010 roku, podczas europejskiej trasy koncertowej Elvis: The Concert,   Smith  zachorowała na zapalenie płuc. Po powrocie do USA jej stan nadal się pogarszał, ponieważ cierpiała na niewydolność nerek, dodatkowo powikłaną ciężkim udarem. Do października 2010 roku była pacjentką w Canyon Oaks Nursing & Rehabilitation Center w Canoga Park w Kalifornii.  Zmarła 24 grudnia 2010 roku.

  Smith  zastąpił piosenkarz z Los Angeles, Kelly Jones; od marca 2011 roku Sweet Inspirations nadal wykonuje chórki z Elvis: The Concert i nadal gra wiele koncertów na całym świecie z pierwszym w historii Elvis Presley Enterprises „Ultimate Elvis Tribute Artist”, Shawnem Klushem, czasami jako duet a innym razem jako trio.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Why (Am I Treated So Bad)/I Don't Want To Go On Without You Sweet Inspirations 06.1967-57[5]Atlantic 2410[written by Roebuck Staples][36[5].R&B Chart]
Let It Be Me/When Something Is Wrong With My Baby Sweet Inspirations 07.1967-94[2]Atlantic 2418[written by Pierre Delanoë,Gilbert Bécaud][13[6].R&B Chart]
That's How Strong My Love Is/I've Been Loving You Too Long Sweet Inspirations 09.1967-123[2]Atlantic 2436[written by Jamison][#74 hit for Otis Redding in 1965]
Sweet Inspiration/I'm Blue Sweet Inspirations 03.1968-18[14]Atlantic 2476[written by Wallace Pennington, Lindon Oldham][produced by Tom Dowd, Tommy Cogbill][5[14].R&B Chart]
To Love Somebody/Where Did It Go Sweet Inspirations 07.1968-74[4]Atlantic 2529[written by Barry Gibb, Robin Gibb][produced by Tom Dowd][30[4].R&B Chart]
What The World Needs Now Is Love/You Really Didn't Mean It Sweet Inspirations 11.1968-128[1]Atlantic 2571[written by Burt Bacharach, Hal David][produced by Tom Dowd][#7 hit for Jackie DeShannon in 1965]
Unchained Melody/ Am I Ever Gonna See My Baby Again Sweet Inspirations 08.1968-73[6]Atlantic 2551[written by A. North, H. Zaret][produced by Tom Dowd][41[3].R&B Chart]
Crying In The Rain/Everyday Will Be Like A Holiday Sweet Inspirations 05.1969-112[4]Atlantic 2620[written by H. Greenfield, C. King][produced by Tom Dowd][42[3].R&B Chart][#6 hit for Everly Brothers in 1962]
(Gotta Find) A Brand New Lover - Pt. 1/(Gotta Find) A Brand New Lover - Pt. 2 Sweet Inspirations 12.1969-117[4]Atlantic 2686[written by Gamble, Huff][produced by Gene Dozier][25[9].R&B Chart]
This World/ Light Sings Sweet Inspirations 10.1970-123[2]Atlantic 2750[written by Gary Friedman, Herb Shapiro][produced by Dave Crawford, Brad Shapiro][45[4].R&B Chart][piosenka z musicalu "The Man Nobody Knows"][#38 hit for Staple Singers in 1972]
Evidence/Change Me Not Sweet Inspirations 04.1971--Atlantic 2779[written by George Jackson, Raymond Moore][produced by Dave Crawford, Brad Shapiro][44[2].R&B Chart]
Love Is On The Way Sweet Inspirations 08.1979-104[5]RSO 932[written by R. Rome, P. Hurtt][produced by Bob Monaco, Al Ciner][26[10].Hot Disco/Dance;RSO 304 12"]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
The Sweet Inspirations Sweet Inspirations 04.1968-90[6]Atlantic 8155[produced by Tom Dowd, Tommy Cogbill]

piątek, 23 czerwca 2023

Archie Bell & The Drells

Archie Bell & The Drells to zespół założony przez brata słynnego futbolisty amerykańskiego Ricky Bella,Archie w 1966r z czteroma kolegami ze szkoły Leo Smith Junior High w Houston.Początkowo chcieli nazywać się Dells,ale zrezygnowali ze względu na istniejącą już grupę z Harvey.

Początkowo skład grupy zmieniał się często by w końcu ukonstytuować się jako:Bell,James Wise,Joe Cross i Huey "Billy" Butler,biorąc regularnie udział w konkursach dla młodych talentów.Tam właśnie nawiązali kontakt z prezenterem rozgłośni KCOH Skippera Lee Fraziera,który załatwił im kontrakt z wytwórnią Ovid.
 

Mimo,.ze członkowie zespołu byli tylko wokalistami,wspierali też w studio muzyków sesyjnych.Bell był zdeterminowany by Drells nie był tylko synonimem słodkiego i harmonijnego śpiewu,jak większość ówczesnych grup.Skierował swoje zdolności kompozytorskie ku tematom związanym z polityką.Niewielki lokalny sukces piosenką "She's my woman,she's my girl" nagraną dla East West,został przerwany powołaniem do wojska.

Bell na początku 1967r trafia na front wietnamski.Podczas krótkiego urlopu Bella nagrywają swój nastepny singiel "Tighten up".Wydany przez Ovid lokalny hit grudnia 1967r,przejęła do dystrybucji Atlantic co pomogło mu wejść w marcu następnego roku na ogólnokrajową listę hitów.Sprzedano ponad 3mln egzemplarzy płyty,a album towarzyszący przebojowi znalazł się w Top20 listy Billboard.
 

Grupa bez Bella,który w tym czasie wylądował w szpitalu wojskowym w Niemczech odbyła turnee z Jamesem Wise jako wiodącym wokalistą i Charlesem Gibbsem.Podczas koncertów w New Jersey członkowie grupy spotkali duet sławnych producentow-Leona Huffa i Kennetha Gamble'a,którzy zaproponowali im sesje nagraniową w studiach Atlantic w Nowym Jorku.Tam powstały nagrania "I can't stop dancing","Do the choo choo" i w styczniu 1969r -"There's gonna be a showdown",które trafiły na listy przebojów rhythm'n'bluesowych.
 

Bell ostatecznie zerwał z wojskiem w kwietniu 1969r i wrócił do swojej grupy by nagrać pod okiem Gamble'a i Huffa swój najlepszy album "I can't stop dancing".Powrócili na listy przebojów rok póżniej singlem "Wrap it up",coverem piosenki Sama & Dave, wyprodukowanym przez Davida Crawforda;ostatnim wydanym dla wytwórni Atlantic.
 

Przez dwa następne lata grupa funkcjonowała na obrzeżu muzycznych wydarzeń,mimo wszystko regularnie koncertując minn. w W.Brytanii,wydając tam singla "Here I go again" w 1972r.Po tym jak ich kontrakt z Atlantic wygasł zespół przeszedł do Glades Records w 1973r.

W tym samym roku nagranie "Dancing to your music" odniosło sukces na listach bestsellerów,ale gdy pod koniec roku singiel "Girls grow up faster than boys" poniósł porażkę,odnowili współpracę z Gamble i Huffem oraz podpisali kontrakt nagraniowy z TSOP.Razem z firmowymi muzykami Philly -Instant Funk nagrali w połowie 1975r niewielki hit "I could dance all night",który okazał się ostatnim.Bell kontynuował krótko karierę solową nagrywając dla Becket Records.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Tighten Up (Part 1) / Tighten Up (Part 2)Archie Bell & The Drells03.1968-1[2][15] Atlantic 2478[gold-US][1[2][15].R&B; Chart][written by Archie Bell, Billy Buttier][produced by L.J.F. Productions ]
I Can't Stop Dancing / You're Such A Beautiful ChildArchie Bell & The Drells07.1968-9[10] Atlantic 2534[written by Kenny Gamble, Leon Huff][produced by Kenny Gamble, Leon Huff][5[10].R&B; Chart]
Do The Choo Choo / Love's Gonna Rain On YouArchie Bell & The Drells09.1968-44[7] Atlantic 2559[written by Kenny Gamble, Leon Huff][produced by Kenny Gamble, Leon Huff][27[7].R&B; Chart][B:25[3].R&B; Chart]
(There's Gonna Be A) Showdown / Go For What You KnowArchie Bell & The Drells12.1968-21[11] Atlantic 2583[written by Kenny Gamble, Leon Huff][produced by J.L.F.][6[10].R&B; Chart]
I Love My Baby/Just A Little Closer Archie Bell & The Drells03.1969-94[3]side B:128[1] Atlantic 2612[written by Thom Bell, Kenny Gamble][produced by J.L.F.][40[2].R&B; Chart]
Girl You're Too Young / Do The Hand JiveArchie Bell & The Drells06.1969-59[7] Atlantic 2644[written by Archie Bell, Thom Bell, Kenny Gamble][produced by J.L.F.][13[9].R&B; Chart]
My Balloon's Going Up / Giving Up DancingArchie Bell & The Drells09.1969-87[4] Atlantic 2663[written by Kenny Gamble, Leon Huff][produced by J.L.F.][36[5].R&B; Chart]
A World Without Music/Here I Go Again Archie Bell & The Drells12.1969-90[2] side B:112[2] Atlantic 2693[written by Kenny Gamble, Leon Huff][produced by Kenny Gamble, Leon Huff][46[3].R&B; Chart]
Don't Let The Music Slip Away / Houston, TexasArchie Bell & The Drells04.1970-100[1] Atlantic 2721[written by Gene McFadden,John Whitehead,Victor Castarphen][produced by Gene McFadden,John Whitehead,Victor Castarphen]
Wrap It Up / Deal With HimArchie Bell & The Drells12.1970-93[2] Atlantic 2768[written by Isaac Hayes, David Porter][33[5].R&B; Chart]
Here I Go Again Archie Bell & The Drells10.197211[10]- Atlantic [written by Kenny Gamble, Leon Huff][produced by Kenny Gamble, Leon Huff]
Dancing To Your Music / Count The WaysArchie Bell & The Drells03.1973-61[9] Glades 1707[written by Phillip Mitchell][produced by Phillip Mitchell][11[10].R&B; Chart]
[There's gonna be]A showdown/Tighten UpArchie Bell & The Drells01.197336[5]- Atlantic K 10263 [UK][written by Kenny Gamble, Leon Huff][produced by Kenny Gamble, Leon Huff]
You Never Know What's On A Woman's Mind / Ain't Nothing For A Man In LoveArchie Bell & The Drells06.1973-- Glades 1711[written by Phillip Mitchell][produced by Phillip Mitchell][36[9].R&B; Chart]
I Could Dance All Night / King Of The CastleArchie Bell & The Drells06.1975-- T. S. O. P. 4767[written by Bunny Sigler, Allan Felder, Ron Tyson][produced by Bunny Sigler][25[13].R&B; Chart]
The Soul City Walk / The King Of The Castle Archie Bell & The Drells12.197513[10][05.76]- T. S. O. P. 4774[written by Victor Carstarphen, Gene McFadden, John Whitehead][produced by Victor Carstarphen, Gene McFadden, John Whitehead, Leon Huff][42[9].R&B; Chart]
Dance Your Troubles AwayArchie Bell & The Drells12.1975---[written by Victor Carstarphen, Gene McFadden, John Whitehead][produced by Victor Carstarphen, Gene McFadden, John Whitehead, Leon Huff][11[7].Hot Disco/Dance;T.S.O.P. 33 844 LP.]
Let's Groove (Part 1) / Let's Groove (Part 2)Archie Bell & The Drells02.1976-- T. S. O. P. 4775[written by Victor Carstarphen, Leon Huff, Gene McFadden, John Whitehead][produced by Kenny Gamble, Leon Huff][7[12].R&B; Chart][3[12].Hot Disco/Dance;T.S.O.P. 4775 12"]
Everybody Have A Good Time / I Bet I Can Do That DanceArchie Bell & The Drells04.197743[4]- Philadelphia International 3615[written by Bunny Sigler][produced by Bunny Sigler][68[7].R&B; Chart]
There's No Other Like You / Glad You Could Make ItArchie Bell & The Drells.1977-- Philadelphia International 3632[written by Victor Carstarphen, Gene McFadden, John Whitehead][produced by Victor Carstarphen, Gene McFadden, John Whitehead][B:63[14].R&B; Chart]
I've Been Missing You / It's Hard Not To Like YouArchie Bell & The Drells.1977--Philadelphia International 3637[written by Gene McFadden, John Whitehead, Douglas Brown, Thomas Wallington][produced by Gene McFadden, John Whitehead][56[6].R&B; Chart]
Strategy / We Got 'Em DancingArchie Bell & The Drells08.1979-- Philadelphia International 3710[produced by G. McFadden, J. Whitehead, J. Cohen][produced by Gene McFadden, John Whitehead][21[16].R&B; Chart]
Any time is right/Without youArchie Bell05.1981-- Becket 45-4[49[11].R&B; Chart][53[10].Hot Disco/Dance;Becket 501 12"]
Don't Let love get you down/ Where Will You Go When The Party's OverArchie Bell & The Drells06.198649[4]- Portrait A 7254[written by J. Whitehead, G. McFadden, V. Carstarphen, Huff ]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Tighten UpArchie Bell & The Drells05.1968-142[8]Atlantic 8181[produced by LJF Productions]
I Can't Stop Dancing Archie Bell & The Drells.1968-[28.R&B; Chart]Atlantic [produced by Gamble-Huff, L.J.F. Productions]
There's Gonna Be a ShowdownArchie Bell & The Drells08.1969-163[3]Atlantic 8226[produced by Kenneth Gamble, Leon Huff, L.J.F. Productions]
Dance Your Troubles AwayArchie Bell & The Drells01.1976-95[20]TSOP 33 844[produced by Bunny Sigler, Gene McFadden, John Whitehead , Kenneth Gamble, Leon Huff, Victor Carstarphen]

niedziela, 6 listopada 2016

Madeleine Peyroux

Madeleine Peyroux (ur. 1974 w Athens w stanie Georgia) – amerykańska wokalistka jazzowa, gitarzystka i autorka utworów muzycznych. Śpiewa w charakterystycznym stylu, przypominającym Billie Holiday. Peyroux urodziła się w stanie Georgia, a dorastała w Kalifornii, Nowym Jorku i Paryżu. Zaczęła śpiewać w wieku piętnastu lat, po "odkryciu" muzyków ulicznych w Dzielnicy Łacińskiej w Paryżu. Przyłączyła się do grupy zwanej Riverboat Shufflers, najpierw chodząc wśród publiczności z kapeluszem na datki, a następnie śpiewając. W wieku szesnastu lat dołączyła do grupy Lost Wandering Blues and Jazz Band, wraz z którą jeździła po Europie wykonując utwory Fatsa Wallera, Billie Holiday, Elli Fitzgerald i innych, co stanowiło później bazę dla jej debiutanckiego albumu Dreamland.
Dreamland wydany został w 1996 i zyskał szeroką popularność. Tygodnik "Time" określił go jako "najbardziej ekscytujące i przykuwające uwagę wykonanie wokalne artysty-debiutanta w tym roku". W nagraniach do albumu wzięła udział cała plejada doborowych muzyków, m.in. Cyrus Chestnut, Leon Parker, Vernon Reid, Marc Ribot i James Carter. Peyroux wkrótce zaczęła dawać występy poprzedzające koncerty Sarah McLachlan i Cesarii Evory, pojawiała się również na festiwalach jazzowych i podczas serii koncertów wokalistek pod nazwą Lilith Fair firmowanej przez Sarę McLachlan.
Kolejne sześć lat Peyroux spędziła muzykując na ulicach paryskich i niekiedy występując w Stanach Zjednoczonych w klubach, pędząc dość spokojne życie z dala od centrum uwagi. Nadal brała udział w nagraniach innych artystów, lecz w klubach pojawiała się rzadko pod własnym nazwiskiem. W maju 2002 roku przyłączyła się do multiinstrumentalisty Williama Galisona i wspólnie zaczęli koncertować. W 2003 nagrali wspólnie EPkę zatytułowaną Got You on My Mind, którą sprzedawali podczas koncertów oraz w Internecie.
Następny firmowany własnym nazwiskiem album, Careless Love (zawierający z jednym wyjątkiem covery m.in. Cohena, Williamsa, Dylana), Peyroux nagrała dopiero w 2004 roku we wrześniu. Zyskał on również bardzo przychylne recenzje i sprzedał się w milionie egzemplarzy (do marca 2006). Pojawiła się również na wydanej w tym samym miesiącu, a wzbogaconej o cztery nagrania Galisona, wersji EP Got You on My Mind. We wrześniu 2006 wydała kolejny album pt. Half the Perfect World.
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
You're Gonna Make Me Lonesome When You GoMadeleine Peyroux08.2005114[5]-Rounder [written by Bob Dylan]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Careless LoveMadeleine Peyroux01.20057[52]71[18]Rounder 9823583[gold-UK][produced by Larry Klein]
Half the Perfect WorldMadeleine Peyroux09.200612[19]33[6]Rounder 1703279[gold-UK][produced by Larry Klein]
Bare BonesMadeleine Peyroux03.200912[5]71[2]Rounder 6132732[produced by Larry Klein]
Standing on the RooftopMadeleine Peyroux07.201156[1]-Emarcy 2773466[produced by Craig Street]
The Blue RoomMadeleine Peyroux04.201343[2]62[2]Emarcy 3724268-
Secular HymnsMadeleine Peyroux09.201696[1]-Impulse 5701701-

poniedziałek, 17 października 2016

Mr Big

Grupa amerykańska. Powstała w 1988 w San Francisco, ale na miejsce działalności wybrała Los Angeles. Założył ją ceniony basista Billy Sheehan (19.03.1953, Buffalo, Nowy Jork) - b, znany z własnego zespołu Talas oraz ze współpracy z Davidem Lee Rothem i Michaelem SCHENKEREM czy formacją U.F.O., z którą w 1983 dotarł do Polski. W składzie znaleźli się ponadto trzej równie doświadczeni muzycy, Eric Martin (10.10.1960) -voc wcześniej kierował The Eric Martin Band, Paul Gilbert (6.11.1966, Pensylwania) - g, syntezator gitarowy, był muzykiem Racer X, Pat Torpey zaś (13.12.1959) -dr wspomagał Roberta Planta i Chrisa Impelliteriego. Jako nazwy użyła tytułu kompozycji zespołu Free.
Ponieważ grupę założyli znani muzycy, bez trudu podpisała kontrakt z firmą Atlantic i już w 1989 nagrała w studiu Fantasy w Berkeley pierwszą płytę - Mr. Big. Był to początek jej wieloletniej współpracy z producentem Kevinem Elsonem. Repertuar ujawniał, że wzorami dla Mr. Big były przede wszystkim brytyjskie zespoły hardrockowe i bluesrockowe, jak Led Zeppelin, Free, Bad Company czy Humble Pie, ale też amerykańskie formacje metalowe i bliskie metalu, jak Van Halen czy Foreigner. Chociaż dość wtórny, zachwycał jednak pasją grania i świetnym rzemiosłem wszystkich czterech muzyków. Wyróżniały się ostrzejsze utwory Addicted To That Rush, Take A Walk czy Blame It On My Youth, ale też spokojniejsze, balladowe, jak Anything For You czy Big Love.
Grupa promowała płytę na wielkim tournee po Stanach i Kanadzie u boku zespołu Rush. Owocem owej trasy był minialbum koncertowy Live!Raw like sushi, z początku wydany tylko w Japonii, gdzie muzyka Mr. Big najszybciej znalazła zwolenników. Sławę przyniosła formacji płyta Lean into it, przygotowana w Fantasy, ale też w Rumbo Recorders w Canoga Park i w Cherokee Studios w Los Angeles, zawierająca repertuar nie tylko bogatszy, ale wykonany z jeszcze większym żarem niż na debiutanckim albumie, (niektóre utwory zarejestrowano w jednym podejściu, aby wykonanie nie było skażone rutyną). Zachwycały takie kompozycje, jak Alive And Kickin' i My Kinda Woman - przypominające przeboje Van Halen, Voodoo Kiss - nawiązująca do funkowych utworów Led Zeppelin, Road To Ruin — zainspirowana dokonaniami Free i Bad Company. Intrygował wściekle dynamiczny prolog albumu - Daddy Brother Lover Little Boy (The Electric Drill Song) z szaleńczo szybkimi partiami gitary i gitary basowej, wykonanymi z pomocą wiertarek, do których umocowano po trzy kostki. Bardzo podobały się niebanalne, ze smakiem opracowane ballady - bardziej dynamiczna Green-Tinted Sixties Mind i przede wszystkim spokojniejsza To Be With You.
Teksty dotyczyły rozterek sercowych, np. Never Say Never, To Be With You, CD F F — Lucky This Time, ale nie tylko. W Alive And Kickin' pojawiał się motyw tęsknoty za domem rodzinnym, w Green-Tinted Sixties Mind- goryczy ulubieńców tłumów, których sława przeminęła, w Voodoo Kiss - nocnego życia w Nowym Orleanie. Album Live dokumentował występ grupy 28 marca 1992 w Warfield Theatre w San Francisco. Oprócz żywiołowych wykonań utworów znanych z poprzednich płyt, jak Addicted To That Rush, To Be With You, Road To Ruin, Alive And Kickin' czy Green-Tinted Sixties Mind, zawierał też nową wersję starej kompozycji Sheehana Shy Boy, nagranej już przez niego dwukrotnie, z zespołem Talas i z Davidem Lee Rothem, oraz świetne przeróbki standardów, Thirty Days In The Hole Humble Pie i Baba O'Riley The Who.
Największym osiągnięciem artystycznym Mr. Big była płyta Bump ahead, nagrana w studiach Fantasy i Rumbo Recorders, jak zwykle z Elsonem, zawierająca repertuar bardziej nowoczesny niż dawniej, wzbogacony chociażby elementami thrashu czy funku, a przy tym noszący już wyraźne piętno własnego stylu, np. Colorado Bulldog, What's It Gonna Be, Temperamental. Brzmienie niektórych utworów urozmaicono chociażby partiami harmonijki ustnej w wykonaniu Johna Christleya (Price You Gonna Pay) i syntezatora gitarowego (Nothing But Love). Oprócz premierowych kompozycji oraz porywającego, rozimprowizowanego wykonania Mr. Big Free grupa przedstawiła wyborną wersję ballady Wild World Cata Stevensa.
Martin z formacją The Eric Martin Band zrealizował albumy "Sucker For A Pretty Face" (Elektra, 1983), "Eric Martin" (Capitol, 1985) i "I'm Only Fooling Myself" (Capitol, 1986).
Gilbert z grupą Racer X nagrał płyty "Street Lethal" (Shrapnel, 1986), "Second Heat" (Shrapnel, 1987) i "Extreme Volume... Live" (Shrapnel, 1988). Już jako muzyk Mr. Big utworzył zespół The Electric Fence. Nagrywał też jako solista, np. utwór I Understand Completely, włączony do programu składanki "The Guitars That Rule The World" (Metal Blade, 1992), oraz minialbum "Tribute To Hendrix" (MGR, 1993) z opracowaniami utworów Jimiego Hendrixa w rodzaju Red House i Purple Haze.
Uwaga! W latach siedemdziesiątych w Wielkiej Brytanii działała inna grupa o nazwie Mr. Big, znana z nagrań dla firmy EMI.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
To be with you/Green-tinted sixties mindMr Big12.19913[11]1[3][24]Atlantic 87 580[gold]][written by David Grahame/Eric Martin][produced by Kevin Elson]
Just take my heart/Road to ruinMr Big04.199226[4]16[20]Atlantic 87 509[written by Alex Call/Eric Martin/Andre Pessis][produced by Kevin Elson]
Green-tinted sixties mindMr Big08.199272[1]-Atlantic A 7702 [UK][written by Gilbert][produced by Kevin Elson]
Wild world/TemperamentalMr Big10.199359[1]27[20]Atlantic 87 308[written by Cat Stevens][produced by Kevin Elson]
Ain' t seen love like than/What's it gonna beMr Big02.1994-83[6]Atlantic 87 278[written by Eric Martin/Andre Pessis/Mark Spiro][produced by Kevin Elson]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Mr. Big Mr. Big07.198960[1]46[18]Atlantic 81 990[produced by Kevin Elson]
Lean into it Mr. Big04.199128[12]15[38]Atlantic 82 209[platinium][produced by Kevin Elson]
Bump ahead Mr. Big10.199361[1]82[6]Atlantic 82 495[produced by Kevin Elson]
Bump ahead What If...02.2011117[1]-Frontiers[produced by Kevin Shirley]

wtorek, 11 października 2016

John Parr

Brytyjski wokalista, gitarzysta, kompozytor i producent, specjalizujący się w melodyjnym i komercyjnym rocku. Pracował głównie w USA dla wytwórni Atlantic i był porównywany z Rickiem Springfieldem i Eddie Moneyem. Parr skomponował m.in. tematy przewodnie do filmów American Anthem i St.Elmo's Fire. Muzyka do drugiego z nich dotarła w 1985 r. do pierwszej dziesiątki na brytyjskiej liście singli.
Nagrał dwa albumy solowe; w 1984 r. debiutancki longplay John Parr dotarł tylko do 60. miejsca na angielskiej liście albumów, a wydany w 1986 longplay Running The Endless Mile także nie zdobył powodzenia.
Największym osiągnięciem Parra pozostał wspomniany wcześniej żywiołowy utwór "St.Elmo's Fire".
Singles
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Naughty Naughty / RevengeJohn Parr12.198458[3][01.86]23[20]Atlantic 89 612[written by John Parr][produced by John Parr]
Magical / Treat Me Like an AnimalJohn Parr04.1985-73[5]Atlantic 89 568[written by Meat Loaf][produced by Pete Solley]
St. Elmo's Fire (Man in Motion)/ One love [David Foster]John Parr06.19856[13]1[2][22]Atlantic 89 541[written by John Parr, David Foster][produced by David Foster][piosenka z filmu "St. Elmo's Fire"]
Love Grammar/Treat Me Like an AnimalJohn Parr11.1985-89[2]Atlantic 89 484[written by John Parr][produced by John Parr]
Blame It on the Radio/Two Hearts [American anthem]John Parr12.1986-88[60]Atlantic 89 333[written by John Parr][produced by John Parr]


Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
John ParrJohn Parr12.198460[2]48[26]Atlantic 80 180[produced by John Parr, Pete Solley]

środa, 21 września 2016

Dawn Penn

Pochodzącą z Jamajki wokalistkę Dawn Penn można bez wątpienia nazwać Królową Reggae. Zaczęła nagrywać już pod koniec lat 60., jednak wówczas była znana tylko na Jamajce, gdzie współpracowała z najważniejszymi muzykami i producentami jamajskiego reggae. Światową popularność zdobyła w połowie lat 90-tych, kiedy wydała ponowienie swoją piosenkę "No No No (You Don't Love Me)" (1994). Utwór cieszył się wielką popularnością zarówno w USA jak i w Europie. Wtedy też wokalistka nagrała swoją pierwszą płytę długogrającą - "No, No, No". W roku 1996 ukazał się kolejny krążek artystki - "Come Again".



Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
You Don't Love Me (No, no, no)Dawn Penn02.19943[13]58[12]Big Beat A 8295[written by Dawn Penn]
Night & Day (Baby I Love ...)Dawn Penn09.199490[1]-Big Beat A 8248-

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
No, No, NoDawn Penn07.199451[3]-Big Beat 7567-92365-2-

wtorek, 12 lipca 2016

Graham Nash

Gitarzysta i wokalista brytyjski, ur. 2.02.1942 r. w Blackpool w hrabstwie Lancashire, Anglia.
Karierę muzyczną rozpoczął w okresie boomu skifflowego, zakładając w 1955 r. razem z kolegą z klasy Allanem Clarke'em duet Two Teens. W 1960 r. już jako Ricky And Dane dołączyli do objeżdżającej pobliskie tereny formacji Kirk Stephens And The Deltas. Współpraca ta dobiegła końca już w 1961 r., kiedy to Graham i Allan odeszli, by założyć grupę The Hollies, która wyrosła z lokalnej atrakcji na jedną z najpopularniejszych brytyjskich grup lat 60.
Niemałą w tym zasługę miał Nash, który swoim ostrym głosem doskonale przebijał się przez perfekcyjne harmonie wokalne kolegów. Mimo że pierwsze przeboje formacji pochodziły z pozazespołowych źródeł, Nash, Clarke i gitarzysta Tony Hicks stworzyli niedługo potem bardzo udany twórczy związek.
Rosnące zamiłowanie Grahama do głębokich, introspektywnych utworów, czego dowodem może być pochodząca z 1967 r. kompozycja "King Midas In Reverse", powoli zaczynało się kłócić ze zdecydowanie popowymi ciągotami kolegów. W rezultacie już w następnym roku śpiewający gitarzysta odszedł do supergrupy Crosby, Stills And Nash.
Jego mocno nosowy tenor nasycił barwą harmonie tria. a mimo że talent kompozytorski Nasha był przez wielu komentatorów uznawany za zdecydowanie lżejszego kalibru, utwory jego autorstwa, m.in. "Marrakesh Express" (napisany jeszcze dla The Hollies), "Teach Your Children" i "Just A Song Before I Go" wydane w wersji singlowej odniosły wielki sukces.
Solowy album Songs For Beginners potwierdził bezpretensjonalny acz lekko naiwny styl Nasha, a zaprezentowany na nim materiał zawierał zarówno komentarze polityczne ("Chicago"), jak i osobiste wyznania artysty.
Wsparcie ze strony uczestniczącej w nagraniach ówczesnej przyjaciółki Nasha Rity Coolidge oraz Jerry'ego Garcii i Dave'a Masona
nadało albumowi precyzję, która skutecznie uciszyła wielu krytyków wokalisty.
Jednak posępny i mroczny album Wild Tales. nagrany niedługo po zamordowaniu przyjaciółki Grahama Amy Gosage, odniósł już o wiele mniejszy sukces. Siłą rzeczy brakowało mu lekkości poprzedniego wydawnictwa, ale znalazły się na nim godne zapamiętania utwory, m.in. "Prison Song" i "Another Sleep Song".
Pozostałą część dekady Graham spędził jako połowa duetu Cros by And Nash, brał też udział w licznych wspominkowych koncertach dawnej supergrupy.
Wiele czasu poświęcał również na działalność charytatywną i polityczną, biorąc udział w projektach "No Nukes" i M.U.S.E.
Dalszą karierę solową zakłóciło słabe przyjęcie albumu Earth And Sky. Po krótkiej współpracy z odrodzonymi The Hollies w 1983 r. Nash ponownie dołączył do kolegów z formacji Crosby, Stills, Nash And Young i do dziś nagrał tylko jeden album solowy Innocent Eyes.
Zaprezentowany na nim materiał łączył dotychczasowe osiągnięcia Nasha z nowoczesną techniką, której głównym „reprezentantem" były automaty perkusyjne. W rezultacie płyta okazała się zbyt ciężka, przytłoczona nie najlepszą produkcją i spotkała się z obojętnością zarówno ze strony krytyków, jak i publiczności.
Pierwszą miłością Nasha zawsze jednak była działalność formacji CS&N, a historia pokazała, że swoje najlepsze kompozycje napisane po odejściu z The Hollies zachował właśnie dla ukochanej grupy, nie wykorzystując ich w działalności solowej. Jego zdecydowanie i niezachwiana równowaga psychiczna pomogły kolegom w wielu trudnych chwilach. Najwięcej zawdzięcza mu David Crosby, któremu Nash pomógł zerwać z narkotykowym nałogiem.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Chicago/Simple ManGraham Nash06.1971-35[11]Atlantic 2804[written by Graham Nash][produced by Graham Nash]
Military madness/Sleep SongGraham Nash09.1971-73[6]Atlantic 2827[written by Graham Nash][produced by Graham Nash]
Weed to be a king/Wounded birdGraham Nash11.1971-111[2]Atlantic 2840
Immigration man/Whole ClothDavid Crosby & Graham Nash05.1972-36[9]Atlantic 2873[written by Graham Nash][produced by David Crosby, Graham Nash, Bill Halverson]
War song/The Needle And The Damage Done [Neil Young]Graham Nash & Neil Young07.1972-61[6]Reprise 1099[written by Neil Young][produced by Mazer, Mulligan, Johnson, Young]
Southbound train/The Wall SongDavid Crosby & Graham Nash08.1972-99[2]Atlantic 2892[written by Graham Nash][produced by David Crosby, Graham Nash, Bill Halverson]
Carry me/Mama LionDavid Crosby & Graham Nash11.1975-52[6]ABC 12140[written by D. Crosby][produced by David Crosby, Graham Nash ]
Out of the darkness/Broken BirdDavid Crosby & Graham Nash08.1976-89[3]ABC 12 199[written by C. Degree, G. Nash, D. Crosby][produced by David Crosby, Graham Nash]
Spotlight/Foolish manDavid Crosby/Graham Nash10.1976-109[1]ABC 12 217[written by D. Kootch, G. Nash][produced by David Crosby, Graham Nash]
Innocent eyes/I Got A RockGraham Nash04.1986-84[7]Atlantic 89434[written by Paul Bliss][produced by Craig Doerge, Stanley Johnston, Graham Nash]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Songs for beginnersGraham Nash06.197113[8]15[24]Atlantic SD 7204[gold-US][produced by Graham Nash]
Graham Nash and David CrosbyGraham Nash & David Crosby04.197213[5]4[26]Atlantic SD 7220[gold-US][produced by David Crosby, Graham Nash, Bill Halverson]
Wild talesGraham Nash01.1974-34[14]Atlantic SD 7288[produced by Graham Nash]
Wind on the waterDavid Crosby/Graham Nash10.1975-6[31]ABC 902[gold-US][produced by David Crosby, Graham Nash, Stephen Barncard]
Whistling down the wireDavid Crosby/Graham Nash07.1976-26[15]ABC 956[gold-US][produced by David Crosby, Graham Nash, Stephen Barncard]
Crosby/Nash-LiveDavid Crosby/Graham Nash11.1977-52[8]ABC 1042[produced by David Crosby, Graham Nash, Don Gooch, Stephen Barncard]
The best of Crosby/NashDavid Crosby/Graham Nash10.1978-150[4]ABC 1102[produced by David Crosby, Graham Nash, Bill Halverson, Stephen Barncard
Earth & SkyGraham Nash03.1980-117[5]Capitol 12 004
Innocent eyesGraham Nash04.1986-136[7]Atlantic 81 633[produced by Craig Doerge, Stanley Johnston, and Graham Nash]

Bette Midler

Ur. 1.12.1944 r. w Paterson w stanie New Jersey. Jako piosenkarka, artystka komediowa i aktorka zyskała sławę prezentując dynamiczny, nieco wulgarny sceniczny show, który przyniósł jej przydomek "Boska Miss M" i "Cizia z głosem". Matka, wielka miłośniczka kina, nadała jej imię na cześć słynnej aktorki Bette Davis. Midler wychowywała się na Hawajach, a uczęszczając do miejscowej szkoły jako jedna z niewielu białych uczniów i jedyna Żydówka, szybko się wyrobiła i już w pierwszej klasie zdobyła nagrodę za odśpiewanie kolędy "Cicha noc". Zachęcona przez matkę studiowała aktorstwo na University of Hawaii; pracowała też w przetwórni ananasów i jako sekretarka w stacji radiowej zanim w 1965 r. dostała swoją pierwszą niewielką rolę. W filmie "Hawaii" wcieliła się w postać nieustannie chorej żony misjonarza. Po przeprowadzce do Nowego Jorku pracowała na stoisku z rękawiczkami w domu towarowym Sterna, jako szatniarka i skąpo ubrana tancerka w klubie, by w 1966 r. zaangażować się do chóru w wielkim hicie Broadwayu "Skrzypek na dachu".
W lutym 1967 r. przejęła już jedną z głównych ról w tym spektaklu i przez następne trzy lata wcielała się w Tzeitel, najstarszą córkę Tewiego Mleczarza. Śpiewając po spektaklu w klubie Improvisation, promującym młode talenty, została zauważona przez jednego z kierowników produkcji telewizyjnego programu prowadzonego przez Davida Frosta. W konsekwencji wystąpila kilka razy z samym Frostem, wzięła też udział w "Merv Griffin Show". Po zakończeniu występów w "Skrzypku na dachu" grała krótko w wystawianym poza Broadwayem musicalu "Salvation" i ponownie podjęła pracę jako tancerka w barze na Broadwayu, by wkrótce zarabiać 50 dolarów za występ w Continental Baths w Nowym Jorku, gdzie śpiewała dla otulonych w ręczniki kąpielowe gejów. Ubrana w obcisłe spodnie, zdobione cekinami suknie bez ramiączek i buty na platformach, prezentowała swój ekstrawagancki show, śpiewając rockowe i bluesowe przeboje z lat 40., 50. i 60. W poszukiwaniu materiału cofnęła się nawet do 1929 r., wybierając balladę "Am I Blue?" autorstwa Harry'ego Aksta i Granta Clarke'a, którą wtedy śpiewała z powodzeniem Ethel Waters.
Wieści o tych niezwykłych występach szybko rozniosły się po całym mieście i stopniowo pozwolono uczestniczyć w nich także i "zwykłej" publiczności, wśród której znaleźli się m.in. ludzie z branży. W efekcie artystka otrzymała mnóstwo interesujących propozycji, m.in. zaproszenie do regularnych występów w programie "Tonight" Johnny'ego Carsona. W maju 1971 r. wystąpiła w podwójnej roli Acid Queen i Mrs Walker w wystawionej przez Seattle Opera Com pany rock operze "Tommy", a pod koniec tego samego roku oficjalnie zadebiutowała w Nowym Jorku, występując w nocnym klubie Downstairs At The Upstairs. Angaż przewidziany początkowo na dwa tygodnie został przedłużony do dziesięciu, by wszyscy chętni mogli obejrzeć jej show. W następnym roku Midler wystąpiła z Carsonem w hotelu Sahara w Las Vegas, a w czerwcu śpiewała dla zajmującej tylko stojące miejsca publiczności w Carnegie Hall w Nowym Jorku.
W listopadzie 1972 r. nakładem wytwórni Atlantic na rynku pojawił się debiutancki album piosenkarki The Divine Miss M, który w ciągu pierwszego miesiąca sprzedano w liczbie 100 tysięcy egzemplarzy. Znalazły się na nim utwory, które artystka już wcześniej włączyła do swego scenicznego show, m.in. "Boogie Woogie Bugle Boy" z repertuaru The Andrews Sisters, "The Chapel Of Love" The Dixie Cups, "The Leader Of The Pack" The Shangri-Las i "Do You Want To Dance?" Bobby'ego Freemana. W większości tych utworów na fortepianie grał Barry Manilow, który na początku lat 70. przez trzy lata akompaniował piosenkarce i był jej kierownikiem muzycznym. Płytę zadedykowano Judith, siostrze artystki, która zginęła w wypadku samochodowym jadąc do Nowego Jorku na spotkanie z Bette, występującą wtedy w "Skrzypku na dachu".
Drugi album wokalistki również trafił do Top 10 amerykańskiej listy przebojów. W 1973 r. Midler wyróżniono After Dark Award dla najlepszej wokalistki roku. W latach 70. artystka zyskała status supergwiazdy i występowała w wypełnionych po brzegi salach koncertowych całych Stanów Zjednoczonych. W 1979 r. zagrała swoją pierwszą główną rolę w filmie "The Rose", opartym luźno na faktach z życia Janis Joplin. Udział w tym obrazie przyniósł artystce nominację do Oskara dla najlepszej aktorki i dwa Złote Globy (w tym za główną rolę). Dwie pochodzące z filmu piosenki, tytułowa (sprzedana na singlu w liczbie ponad miliona egzemplarzy) i "When A Man Loves A Woman" oraz album ze ścieżką dźwiękową trafiły na amerykańską listę przebojów, podobnie jak longplay z muzyką z kolejnego filmu z udziałem Bette Divine Madness, będącego zapisem występu artystki w Pasadenie w Kalifornii. Po tych wszystkich sukcesach na początku lat 80. wszystko zaczęło się powoli psuć. W 1982 r. proroczo zatytułowana czarna komedia "Jinxed!" ("Pechowiec") zrobiła totalną klapę, a w środowisku krążyły plotki o gwałtownych kłótniach pomiędzy Midler, jej partnerem Kenem Wahlem i reżyserem Donem Siegelem. Artystka stała się w Hollywood persona non grata, co zakończyło się załamaniem nerwowym.
W 1984 r. poślubiła byłego pośrednika handlu nieruchomościami Martina Von Haselberga i podpisała długoterminowy kontrakt z Walt Disney Studios, powracając w 1985 r. rolą w komedii "Down And Out In Beverly Hills" z Nickiem Nolte i Richardem Dreyfussem. Do końca lat 80. unikała wyjazdów w trasy i skoncentrowała się na karierze aktorskiej, występując w serii niewybrednych komedii, takich jak "Ruthless People" (w 1986 r.) z Dannym De Vito, "Outrageous Fortune" (w 1987 r.) i "Big Business" (w 1987 r.). W 1988 r. "Beaches", pierwszy film wyprodukowany przez należącą do artystki wytwórnię All Girls Productions (działającą pod hasłem "A my i tak żywimy urazę!"), przyniósł jej jedną z najlepszych ról w karierze. Przy okazji zaśpiewała kilka piosenek. Znalazły się wśród nich takie standardy jak "Ballin' The Jack", "I've Still Got My Health" Cole Portera, "The Glory Of Love", "Under The Boardwalk" i celowo pozbawiona smaku opowieść o wynalezieniu biustonosza "Otto Tisling". W filmie tym można było również usłyszeć utwór "Wind Beneath My Wings" autorstwa Larry'ego Henleya i Jeffa Silbaram, który dotarł do pierwszego miejsca amerykańskiej listy przebojów, a w wykonaniu Bette Midler zdobył dwie nagrody Grammy dla najlepszej piosenki i najlepszego nagrania roku.
W 1990 r. artystka wystąpiła w filmie "Stella", remake'u klasycznego wyciskacza łez "Stella Dallas", w którym brawurowo wykonała parodię striptizu, tańcząc na barze wśród szklanek i butelek. W tym samym roku zagrała też u boku Woody'ego Allena w komedii "Scenes From The Mali". Rola w filmie z 1991 r. "For The Boys" (którego była współproducentką) obok Jamesa Caana, przyniosła jej kolejny Złoty Glob dla najlepszej aktorki. W tym samym roku Midler nagrała Some People's Lives, pierwszy album nie zawierający ścieżki dźwiękowej z filmu od czasu porażki, jaką poniosła w 1983 r. longplayem No Frills. Płyta trafiła do Top 10 amerykańskiej listy przebojów, a jeden z i "From The Distance" utrzymywał się w amerykańskich i brytyjskich zestawieniach przez wiele tygodni. Artystka postanowiła powrócić do kariery muzycznej i znów zacząć koncertować. "From the Distance" ze swoimi odniesieniami do Wszechmogącego był niezaprzeczalnym dowodem głośnej, ocierającej się o wulgarność gwiazdy kabaretów należą już raczej do przeszłości.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Do you want to dance?/SuperstarBette Midler12.1972-17[16]Atlantic 2928[written by Bobby Freeman][produced by Joel Dorn]
Boogie woogie bugle boy/Delta dawnBette Midler05.1973-8[16]Atlantic 2964[written by Hughie Prince/Don Raye][produced by Joel Dorn,Barry Manilow][1[2].Adult Contemporary Chart][#15 hit by Andrews Sisters in 1941r]
Friends /Chapel of loveBette Midler09.1973-40[10]Atlantic 2980[written by Mark "Moogy" Klingman/Buzzy Linhart][produced by Joel Dorn,Barry Manilow,Ahmet Ertegun,Geoffrey Haslam][9.Adult Contemporary Chart]
In the mood/Drinking againBette Midler01.1974-51[7]Atlantic 3004[written by Joe Garland/Andy Razaf][produced by Arif Mardin, Barry Manilow][#1 hit by Glenn Miller in 1940][18.Adult Contemporary Chart]
You' re movin' out today/Let me just follow behindBette Midler04.1977-42[14]Atlantic 3379[written by Carole Bayer Sager,B. Roberts,Bette Midler][11.Adult Contemporary Chart]
Storybook children [Daybreak]/Empty bed bluesBette Midler01.1978-57[10]Atlantic 3431[written by David Pomeranz/Spencer Proffer][produced by Brooks Arthur][37.Adult Contemporary Chart]
Married men/Bang,you' re deadBette Midler06.1979-40[9]Atlantic 3582[written by Dominic Bugatti/Frank Musker][produced by Arif Mardin][32[8].Hot Disco/Dance;Atlantic 187 12"]
Hang on in there baby/My knight in black leatherBette Midler10.1979---[written by Johnny Bristol][produced by Arif Mardin][70[6].Hot Disco/Dance;Atlantic 201 12"][#8 hit for Johnny Bristol in 1974]
Big Noise From Winnetka Bette Midler11.1979---[written by Bob Crosby, Bob Haggart, Gil Rodin,Ray Bauduc][produced by Arif Mardin][98[5].Hot Disco/Dance;Atlantic 218 12"][#8 hit for Johnny Bristol in 1974]
When a man loves a woman/Love me with a feelingBette Midler01.1980-35[10]Atlantic 3643[written by Calvin Lewis/Andrew Wright][produced by Paul A. Rothchild][piosenka z filmu-The Rose]
The rose/Stay with meBette Midler03.1980-3[25]Atlantic 3656[gold][written by Amanda McBroom][produced by Paul A. Rothchild][piosenka z filmu-The Rose][1.Adult Contemporary Chart]
My mother' s eyes/Chapel of love [live]Bette Midler11.1980-39[13]Atlantic 3771[written by Tom Jans][#8 hit by George Jessel in 1929][8.Adult Contemporary Chart]
All i need to know/My eye on youBette Midler09.1983-77[4]Atlantic 89 789[written by Barry Mann/Tom Snow/Cynthia Weil[produced by Chuck Plotkin,Brock Walsh,Danny Goldberg][# 2 hit by Linda Ronstadt & Aaron Neville in 1989 jako-Don' t know much][39.Adult Contemporary Chart]
Favorite waste of time/My eye on youBette Midler10.1983-78[4]Atlantic 89 761[written by Marshall Creenshaw][produced by Chuck Plotkin,Brock Walsh,Danny Goldberg]
Beast of burden/Come back Jimmy DeanBette Midler02.1984-71[6]Atlantic 89 712[written by Mick Jagger/Keith Richards][produced by Chuck Plotkin,Brock Walsh,Danny Goldberg]
Wind beneath my wings/Oh industryBette Midler03.19895[12]1[1][29]Atlantic 89 972[platinum][written by Larry Henley/Jeff Silbar][produced by Arif Mardin,Marc Shaiman][piosenka z filmu -Beaches][Grammy 1989-Record of The Year][Oryginalnie nagrana przez Sheenę Easton w 1982r][2.Adult Contemporary Chart]
From a distance/One more roundBette Midler10.199045[5] reissue 06.1991:6[9]2[26]Atlantic 87 820[platinum][written by Julie Gold][produced by Arif Mardin,Marc Shaiman][1[6].Adult Contemporary Chart][oryginalnie nagrana przez Nanci Griffith]
Night and day/The girl is on to youBette Midler01.1991-762[7]Atlantic 87 825[written by Billie Hughes/Roxanne Seeman][produced by Arif Mardin,Marc Shaiman][15.Adult Contemporary Chart]
Every road leads back to you/I remember you/Dixie' s dreamBette Midler12.1991-78[6]Atlantic 87 572[written by Warren, Diane ][15.Adult Contemporary Chart]
In This LifeBette Midler11.1995146[3]-Atlantic[written by Mike Reid,Allen Shamblin][produced by Arif Mardin]
To Deserve You Bette Midler02.1996173[1]-Atlantic 85531[written by Maria McKee][produced by Arif Mardin][2[14].Hot Disco/Dance;Atlantic 85 531 12"]
My one true friendBette Midler12.199858[3]-Warner Bros 9 44586-2[written by King, Carole/Foster, David /Sager, Carole Bayer][produced by David Foster][16.Adult Contemporary Chart]
I' m beautifulBette Midler02.1999-60.Hot 100 Singles SalesWarner 44 586[written by Evans, Brinsley][produced by Arif Mardin][1[2][14].Hot Disco/Dance;Atlantic 44 586 12"]
In These Shoes Bette Midler04.2001--Warner 42360-2[produced by Don Was.][8[13].Hot Disco/Dance;Atlantic 42 360 12"]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
The divine Miss MBette Midler12.1972-9[76]Atlantic 7238[platinium][produced by Barry Manilow, Joel Dorn, Geoffery Haslam]
Bette MidlerBette Midler08.1973-6[27]Atlantic 7270[gold][produced by Barry Manilow,Arif Mardin]
Songs for the New DepressionBette Midler01.1976-27[15]Atlantic 18 155[Producers: Bette Midler , Joel Dorn , Mark "Moogy" Klingman , Arif Mardin]
Live at lastBette Midler05.1977-49[11]Atlantic 9000[Producers: Lew Hahn]
Broken blossomBette Midler12.1977-51[14]Atlantic 19 151[produced by Brooks Arthur]
Thigs and whispersBette Midler09.1979-65[17]Atlantic 16 004[produced by Arif Mardin]
The rose [OST]Bette Midler12.197968[1]12[45]Atlantic 16 010[2x-platinium][produced by Paul A. Rothchild]
Divine madness [OST]Bette Midler11.1980-34[14]Atlantic 16 022[Producers: Dennis Kirk ]
No frillsBette Midler08.1983-60[13]Atlantic 80 070[produced by Chuck Plotkin]
Mud will be flung tonightBette Midler12.1985-183[6]Atlantic 81 291[Producers: Bette Midler , Bob Kaminsky , Jerry Blatt]
Beaches [OST]Bette Midler01.198921[9]2[176]Atlantic 81 933[3x-platinium][gold-UK][produced by Arif Mardin]
Some people' s livesBette Midler10.19905[11]6[73]Atlantic 82 129[2x-platinium][gold-UK][produced by Arif Mardin]
For the boys [OST]Bette Midler11.199175[1]22[21]Atlantic 82 329[gold][Producers: Dave Grusin , Arif Mardin , Joe Mardin , Marc Shaiman]
Expierence The Divine:Greatest HitsBette Midler07.19933[64]50[37]Atlantic 82 497[platinium][platinum-UK]]
Gypsy [TV Soundtrack]Bette Midler12.1993-183[2]Atlantic 82 551[produced by Arif Mardin]
Beaches [OST]Bette Midler03.199584[8]-Atlantic [gold-UK]
Bette of rosesBette Midler08.199555[18]45[35]Atlantic 82 823[platinium][Producers: Bonnie Hayes , Robbie Buchanan , Robbie Kondor , Arif Mardin , Steve Skinner]
Bathhouse BettyBette Midler10.1998-32[16]Warner 47 078[gold][Producers: David Foster , Chuckii Booker , Arif Mardin , Michael O'Reilly , Marc Shaiman]
BetteBette Midler10.2000-69[11]Warner 47 843[Producers: Rick Nowels , Marc Shaiman , Don Was ]
Bette Midler sings The Rosemary Clooney SongbookBette Midler10.2003-14[22]Columbia 90 350[gold][Producers: Barry Manilow , Robbie Buchanan ]
Bette Midler sings The Peggy Lee songbookBette Midler11.200541[4]10[9]Columbia 95 107[Producers: Barry Manilow , David Benson][182.000egz]
Cool YuleBette Midler10.2006-33[5]Columbia 82876862662 [UK][gold][Producers: Robbie Buchanan, Barry Manilow]
Jackpot! The Best BetteBette Midler09.20086[37]66[2]Rhino R2 515881-
Memories of YouBette Midler11.201045[5]-Rhino [silver-UK]