W latach 40 i 50-tych Jeffries nagrywał dla wielu wytwórni, w tym RCA Victor, Exclusive, Coral, Decca, Bethlehem, Columbia, Mercury i Trend. Jego album Jamaica, nagrany w RKO, był koncepcyjnym albumem z napisanymi przez siebie piosenkami.
Zagrał w kilku niskobudżetowych westernach mających czarnych odbiorców,Harlem on the Prairie (1937), Two-Gun Man from Harlem (1938), Rhythm Rodeo (1938),The Bronze Buckaroo (1939) i Harlem Rides the Range (1939).
Występował również w kilku innych filmach i programach telewizyjnych.W trakcie swojej kariery aktorskiej był zwykle zapowiadany jako Herbert Jeffrey (czasami Herbert Jeffries, Sensational Cowboy Singing lub po prostu Herbert Jeffries).
Z Detroit, za namową Louisa Armstronga, Jeffries przeniósł się do Chicago, gdzie występował w różnych klubach. Jeden z jego pierwszych koncertów był w klubie rzekomo posiadanego przez Al Capone. Jeffries rozpoczął karierę pracując z Erskine Tate i jego Vendome Orchestra. Podpisał jako 19-letni chłopiec kontraktu z jego orkiestrą w Savoy Ballroom w Chicago.
Przełom nastąpił w 1933r podczas Światowej Wystawy śpiewając z Earl Hines Orchestra podczas krajowych transmisji na żywo z Grand Terrace Cafe.
Jego pierwsze nagrania z Hinesem zostały dokonane w 1934 roku, w tym "Just to be in Carolina". W 1940 roku śpiewał z Duke Ellington Orchestra, a następnie nagrywał z nim od 1940 do 1942r. Jego nagranie "Flamingo" z Ellingtonem, wydane w 1941 roku, sprzedano w ponad 14 milionach egzemplarzy w dzień.
"Flamingo", później zostało coverem, popularnego wokalisty Tony Martina,w swoim czasie wokalisty z Duke Ellington Orchestra . Jeffries udowodnił swój talent jako dojrzały wokalista, wykazujący szeroką skalę głosu w takich piosenkach, jak "I Don’t Know What Kind of Blues I’ve Got", "The Brownskin Gal " i " Jump for Joy " (wszystkie z 1941r).
Singiel z 1944 roku " My Little Brown Book " nagrany przez Ellingtona i jego sławnej orkiestry, na którym Jeffries śpiewa wokale, osiągnął nr 4 na liście Billboard R & B. Później, Jeffries został zastąpiony w zespole Ellingtona przez Ala Hibblera.
W 1945 roku, Jeffries miał hit na liście R&B Billboardu z "Left A Good Deal In Mobile" (nr 2), na którym towarzyszył pianista Joe Liggins i jego zespół Honeydrippers .Następnie przeniósł się do Europy i występował tam przez wiele lat, w tym w klubach których był właścicielem. Wrócił do Ameryki w latach 50-tych, ponownie nagrywając płyty jazzowe, w tym w 1957r zbiór ballad, "Say It Is not So.".
W 1995 roku, w wieku 81 lat nagrał The Bronze Buckaroo (Rides Again), w Nashville album z utworami w wytwórni Warner Western.
Single
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Left a Good Deal in Mobile / Here's Hoping | Herb Jeffries | 11.1945 | - | - | Exclusive 208 | [2[4].R&B Chart] |
When I Write My Song | Herb Jeffries | 07.1947 | - | 21[5] | Exclusive 16 | - |
The Four Winds and The Seven Seas/Never Be It Said | Herb Jeffries | 07.1949 | - | 18[3] | Columbia 38 511 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz