Harry Bluestone

 Harry Bluestone (ur. 30 września 1907r - zm. 22 grudnia 1992r) był kompozytorem i skrzypkiem, który komponował muzykę dla telewizji i filmu. Był płodny i pracował głównie nad komponowaniem z Emilem Cadkinem. Wcześniej był skrzypkiem, a w latach trzydziestych XX wieku współpracował z radiem Artiem Shawem, Bennym Goodmanem i braćmi Dorsey. Niektóre z jego kompozycji znalazły się także w APM Music.  

 Harry urodził się w Anglii 30 września 1907 roku i   jako chłopiec wyjechał do Nowego Jorku. Zaczął grać na skrzypcach w młodym wieku, a z notatek do jego albumu Artistry in Jazz wynika, że „w wieku zaledwie 7 lat wykonał Koncert skrzypcowy Brucha g-moll, który spotkał się z uznaniem krytyków”. Jako nastolatek pojechał do Paryża z małą grupą jazzową, aby wspierać piosenkarkę na emigracji Josephine Baker. Harry ukończył Instytut Sztuki Muzycznej (później przemianowany na Juilliard School) i w latach trzydziestych XX wieku współpracował z wieloma programami radiowymi z Dorsey Brothers, Bennym Goodmanem i Artiem Shawem. Grał z Bixem Beiderbecke, Bunnym Beriganem i Redem Nicholsem (który zatrudniał przyszłego geniusza dźwięku w kreskówkach, Trega Browna).  

 Harry przeniósł się do Hollywood w 1935 roku z Orkiestrą Lenniego Haytona, znaną jako Ipana Troubadors w programie Freda Allena w Nowym Jorku, kiedy to stała się pierwszą orkiestrą na Your Hit Parade (ostatecznie zastąpioną w 1939 roku przez Raymonda Scotta). Bluestone miał własną 15-minutową audycję radiową, nagraną dla Brunswick Records i został zatrudniony przez Paramount Studios jako jej koncertmistrz. Zaciągnął się do Sił Powietrznych w 1942 r., awansował do stopnia starszego sierżanta i zorganizował zarówno Orkiestrę Sił Powietrznych Armii, jak i Orkiestrę Dowództwa Szkolenia Sił Powietrznych Armii, która zastąpiła Glenna Millera, który wyjechał za granicę aż do swojej ostatecznej śmierci. 

 Po wojnie Bluestone założył własną orkiestrę, w której wspierali Jo Stafford i Dinah Shore. Jako kierownik produkcji w firmie Standard Transcriptions miał także okazję po raz pierwszy posmakować działalności związanej z bibliotekami muzycznymi. Wśród jego odkryć podczas nagrywania we Francji (aby ominąć związek Jimmy'ego Petrillo) był piosenkarz Robert Clary,  który później zagrał w Hogan's Heroes.  

Bluestone spędził resztę swojego życia zakładając różne wydawnictwa muzyczne, pisząc i wyciągając swoją batutę lub skrzypce, jako bardzo poszukiwane „pierwsze krzesło”, aby pracować nad setkami albumów najróżniejszych artystów, w tym Beach Boys, Peggy Lee, Dolly Parton, Lionel Richie, Stevie Wonder i the Beatles (na ich albumie Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band). 

W latach 80. napisał także książki o grze na skrzypcach, gitarze i trąbce. Bluestone mieszkał z żoną „Le Bluestone”. Zmarł w 1992 roku z powodu powikłań choroby Parkinsona.

                                                                                 Filmografia

2010: The Back up Plan/ 2009: Autopsy of the Dead/ 2007: Blades of Glory/ 2004: Jiminy Glick in Lalawood/ 2003: In America/ 2002: Frida/ 1968: Night of the Living Dead/ 1965: Mara of the Wilderness/ 1959: The Killer Shrews/ 1958: The Invisible Avenger/ Space Master X-7/ 1957: Journey to Freedom