Web Analytics Z archiwum...rocka : Chuck Berry

czwartek, 19 października 2023

Chuck Berry

Chuck Berry nie żyje. Rock and roll stracił swojego pierwszego króla


Chuck Berry-właściwie Edward Anderson Berry, ur. w San Jose w stanie Kalifornia, USA (sam Berry w swojej autobiografii podaje, że urodził się w St. Louis w stanie Missouri). Postać obecna u zarania ewolucji rocka, której wpływ na tę muzykę jako kompozytora i gitarzysty jest trudny do ogarnięcia. Jego chwytliwe piosenki opowiadały o życi
u dorastającej młodzieży, choć gdy rejestrował pierwsze nagrania miał już 30 lat.
 

W swiat muzyki wszedł jako dziecko, ucząc się gry na gitarze w wieku lat kilkunastu. Okres ten zaciemnia trzyletnia odsiadka w zakładzie poprawczym Algoa, gdzie znalazł się po wyroku za napad rabunkowy z bronią w ręku. Po wyjściu na wolność chwytał się różnych prac fizycznych grywając po godzinach w zespołach występujących w barach St. Louis. Zainspirowany przez Carla Hogana - gitarzystę zespołu Timpani Five pod kierownictwem Louisa Jordana - i Charliego Christiana nadal szlifował swoje umiejętności, a w 1951 roku kupił magnetofon by nagrywać na nim pomysły na piosenki. 

W następnym roku dołączył do Johnniego Johnsona (fortepian) i Ebby'ego Hardy'ego (perkusja), tworząc zespół (Johnnie Johnson Trio) stałe występujący w Cosmopolitan Club. W kolejnych miesiącach trio stało się dużą atrakcją klubu, grając mieszankę rhythm'n' bluesa, piosenek hill billy, country i standardów, szczególnie z repertuaru Nat "King" Cole'a, na którym Berry wzorował się jeżeli chodzi o sposób śpiewania. Gitarzysta sformował też własny zespół - The Chuck Berry Combo - występujący w konkurencyjnym klubie - Crank Club. Zmienił nazwisko by zaoszczędzić swojemu ojcu zażenowania z powodu podjęcia przez siebie tak przyziemnej działalności.
 

W 1955 roku podczas przypadkowej wizyty w Chicago Berry poznał bluesmana Muddy Watersa, który poradził mu, by zgłosił się do wytwórni Chess. Próbne nagranie piosenki "Ida Mae" wystarczyło do podpisania kontraktu nagraniowego. Ta sama kompozycja, której tytuł zmieniono na "Maybellene" stała się wkrótce debiutanckim singlem Chucka. To żywiołowe nagranie bez trudu stało się wielkim sukcesem, wchodząc na szczyt rhythm'n' bluesowej listy przebojów i dochodząc do 5. miejsca na amerykańskiej liście pop. Blask sukcesu przyćmiła w części podstępna klauzula w kontrakcie wydawniczym, która wymagała od Berry'ego, by swe prawa dzielił z Russem Fratto i disc-jockeyem Alanem Freedem w zamian za częst± prezentację utworu w radio. Sprawa ta pozostała nie rozwi±zana aż do 1986 roku.
 

Berry osiągał kolejne sukcesy nagrywaj±c "Thirty Days" i "No Money Down", ale dopiero trzecia sesja nagraniowa zaowocowała niezwykłym strumieniem klasyków: "Roll Over Beethoven", "Too Much Monkey Business" oraz "Brown-Eyed Handsome Man". Lista kolejnych nagrań artysty to jakby fragment leksykonu historii muzyki pop - "School Days" (drugi numer l na liście rhythm'n' bluesowej), "Reeling' And Rockin'", "Rock ,N' Roll Music" (wszystkie z 1957 r.), "Sweet Little Sixteen", "Johnny B. Goode" (z 1958 r.), "Back In The USA", "Let It Rock" (z 1959 r.), "Bye Bye Johnny" (z 1960 r.), to tylko garść niezrównanych piosenek napisanych i nagranych w tym płodnym okresie. Tak jak i inni artyści, Berry czerpał zarówno z muzyki country jak i rhythm'n' bluesa, ale ostre, nieraz pikantne teksty, przekazywane jasno dzięki czystej dykcji, wprowadzały nową dyscyplinę do tego gatunku.
 

Te niepowtarzalne utwory nie tylko zdefiniowały rock and rolla, ale również służyły za wzorzec następnym pokoleniom wykonawców. Zarówno Beatlesi jak i Rolling Stonesi przyznają się do długu wobec Berry'ego. Ci pierwsi nagrali dwie jego kompozycje, z których jedną - "Roll Over Beethoven" - wprowadzili na listę amerykańską, a ci drudzy sięgali do jego katalogu wielokrotnie, w tym po takie nagrania jak: "Come On", ich debiutancki singel, "Little Queenie", "You Can't Catch Me" i "Around And Around". Także i inne piosenki Stonesów, nawet nie będąc autorstwa Berry'ego imitowały jego styl. Figury rytmiczne Keitha Richardsa w takich kompozycjach, jak "Route 66", "Down The Road Apiece" czy "Confessin' The Blues", czerpały wprost ze stylu mistrza. W Ameryce The Beach Boys wykonali "Sweet Little Sixteen" w swoim "Surfin' USA", ich pierwszym megahicie, a niezliczone inne zespoły ubiegały się o jego nagrania, tak znakomicie łączące aktualność z nieprzemijalnością.
 

Dominacja Berry'ego w latach 1955-60 wydawała się bezsporna. 17 nagrań notowanych było w rhythm'n' bluesowej Top 20. Zagrał w kilku filmach; "Go Go Johnny Go", "Rock, Rock, Rock" i "Jazz On Summer's Day", z których ostatni był zapisem występu artysty na "Newport Jazz Festival" w lipcu 1958 r., kiedy to zaprezentował rozbawionej widowni swój sławny "duck-walk" (kaczy chód). Jednak własna niepoprawność stała się przeszkodą w życiu osobistym i zawodowym muzyka. 28 pażdziernika 1961 roku został skazany na mocy ustawy Manna za "przetransportowanie osoby nieletniej przez granicę stanu dla celów niemoralnych". W więzieniu spędził 20 miesięcy. Gdy wychodził na wolność w paĽdzierniku 1963 r. jego nagranie z 1958 roku "Memphis Tennessee" jako pierwsze weszło do brytyjskiej Top 10.

 Podczas pobytu za kratkami napisał kilka świetnych piosenek, w tym "Nadine", "No Particular Place To Go", "You Never Can Tell" i "Promised Land", z których każda pojawiła się w brytyjskiej Top 30. Wkrótce jednak rhythm'n' bluesowa bańka pękła i skończyły się wielkie sukcesy. W 1966 roku Berry postanowił na newo ożywić zainteresowanie swoją osobą przechodząc z wytwórni Chess do firmy Mercury. Jednak wydanie longplaya Golden Decade, na którym znalazły się nowe wersje starych utworów okazało się po mysłem chybionym.
 

Równie nieudane okazały się próby określenia swego współczesnego stylu na Live At The Filmore Auditorium (nagranym z The Steve Miller Band) i Concerto In B. Goode. W 1969 roku powrócił do wytwórni Chess i natychmiast błysnął dawnym mistrzostwem w znakomitym nagraniu "Tulane". Na udanie zestawionych albumach Back Home i San Francisco Dues, a także na koncertach, Berry prezentował teraz nowego ducha. Jego występ na Manchester Arts Festival w 1972 r. nie tylko dostarczył połowę materiału na płytę London Sessions, ale również zawierał największy hit w jego karierze "My Ding-A-Ling". Ta nieco sprośna piosenka, nagrana oryginalnie przez Dave'a Bartholomewa wspięła się na szczyty list zarówno w USA jak i w Wielkiej Brytanii i paradoksalnie osiągnęła znacznie większy sukces komercyjny niż jego własne, znacznie lepsze kompozycje.
 

Był to ostatni wielki przebój Berry'ego i mimo dokonania kilku następnych nagrań, zebranych na wydanym za usilnymi namowami albumie Rock It, muzyk coraz bardziej zamykał się w kręgu gwiazd dnia wczorajszego. Zyskał nieprzychylną reputację twardego, przebiegłego biznesmena i irytującego wykonawcy. Występował z przypadkowymi zespołami, odmawiając wzięcia udziału w próbach przed koncertem. W środowisku muzyków krążą legendy o tym jak Berry ukrywał przed grupami, którą piosenkę ma zamiar właśnie wykonać. Muzycy w napięciu oczekiwali na jakiś, często zakamuflowany sygnał od Berry'ego co mają grać. Wynikały z tego przerwy i nagłe zmiany w trakcie występu. Przez lata Berry nalegał, by jego honoraria wypłacane były "z góry", zwykle w gotówce, a na bisy godził się tylko po ustaleniu dodatkowej zapłaty. Kłopoty Berry'ego z prawem dały o sobie znów znać w 1979 roku, gdy po raz trzeci trafił do więzienia, tym razem za unikanie płacenia podatku dochodowego. Po zwolnieniu wyruszył na forsowne światowe tournee, choć ogólnie kolejna dekada okazała się jałową artystycznie i nie zaowocowała nowymi nagraniami.
 

W 1986 roku na uroczystych koncertach w St. Louis i Nowym Jorku artysta obchodził swe 60. urodziny. Na tym drugim koncercie wystąpił Keith Richards, choć stosunki między oboma muzykami były napięte, co ukazał nakręcony z tej okazji film dokumentalny "Hail! Hail! Rock 'N' Roll" omawiający całą karierę Berry'ego. Lata 90-te znów niestety rozpoczęły się od kontrowersji jaką było nieprzyzwoite zachowanie piosenkarza we własnym klubie Berry Park. Te wszystkie problemy pogarszają jego osobisty wizerunek, ale jego roli jako podstawowej postaci w ewolucji muzyki rozrywkowej nie można nie doceniać. 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] Komentarz Maybellene /Wee wee hoursChuck Berry07.1955-5[14]Chess 1604[written by Chuck Berry/Russ Frato/Alan Freed ][produced by Leonard Chess][1[11][16].R&B; Chart][B:10[1].R&B; Chart] Thirty days/Together we will always beChuck Berry10.1955--Chess 1610[written by Chuck Berry][produced by Leonard Chess,Phil Chess][2[11].R&B Chart] No money down/The downbound trainChuck Berry05.1956--Chess 1615[written by Chuck Berry][produced by Leonard Chess,Phil Chess][ 8[5].R&B Chart] Roll over Beethoven/Drifting heartChuck Berry05.1956-29[5]Chess 1626[written by Chuck Berry][produced by Esmond Edwards][2[7].R&B; Chart] Too much monkey business/Brown eyed handsome manChuck Berry08.1956--Chess 1635[written by Chuck Berry][produced by Leonard Chess,Phil Chess][A: 4[6].R&B Chart][B: 5[8].R&B Chart School day [Ring!Ring! Goes the bell]/Deep feelingChuck Berry03.195724[4]3[26]Chess 1653[written by Chuck Berry][produced by Leonard and Phil Chess][1[5][15].R&B; Chart] Oh baby doll/La JuandaChuck Berry06.1957-57[7]Chess 1664[written by Chuck Berry][produced by Roy Dea,Boo Frazier][12[1].R&B; Chart] Rock' n' roll music/Blue feelingChuck Berry12.1957-8[19]Chess 1671[written by Chuck Berry][produced by Leonard and Phil Chess][6[9].R&B; Chart] Sweet little sixteen/Reelin' and rockin'Chuck Berry01.195816[5]2[16]Chess 1683[written by Chuck Berry][produced by Leonard and Phil Chess][1[3][11].R&B; Chart] Johnny B.Goode/Around and aroundChuck Berry04.1958-8[15]Chess 1691[written by Chuck Berry][produced by Little "Bongo" Kraus][2[12].R&B; Chart] Beautiful Delilah/Vacation timeChuck Berry06.1958-81[2]Chess 1697[written by Chuck Berry] Carol /Hey PedroChuck Berry08.1958-18[10]Chess 1700[written by Chuck Berry][produced by Esmond Edwards ][9[8].R&B; Chart] Sweet little rock and roller/Joe Joe gunChuck Berry12.1958-47[9] side B:83[5]Chess 1709[written by Chuck Berry][produced by Esmond Edwards][13[3].R&B; Chart] Run Rudolph run/Merry Christmas BabyChuck Berry12.195836[6]69[3] side B:71[3]Chess 1714[written by Marvin Lee Brodie][produced by Esmond Edwards][B:written by Lou Baxter/Johnny Moore ] Anthony boy/That' s my desireChuck Berry01.1959-60[5]Chess 1716[written by Chuck Berry][produced by Esmond Edwards] Almost grown/Little QuennieChuck Berry03.1959-32[13] side B:80[4]Chess 1722[written by Chuck Berry ][produced by Esmond Edwards][B:written by Chuck Berry ][3[13].R&B; Chart] Back in The U.S.A./Memphis TennesseeChuck Berry06.1959-37[7]Chess 1729[written by Chuck Berry][produced by Leonard and Phil Chess][16[8].R&B; Chart] Childhood sweetheart/Broken arrowChuck Berry10.1959-side B:108[4]Chess 1737[B:written by Chuck Berry,E. Anderson] Too pooped to pop/Let it rockChuck Berry01.1960-42[6] side B:64[8]Chess 1747[written by Billy Davis, Chuck Berry ][18[3].R&B; Chart] Jaguar and thunderbird/Our little rendezvousChuck Berry09.1960-109[4]Chess 1767[written by Chuck Berry] Go go go/Come onChuck Berry07.196338[6]-Chess 1799[written by Chuck Berry] Memphis Tennessee/Let it rockChuck Berry10.19636[13]-Pye 7N 25 218 [UK][written by Chuck Berry] Run rudolph run/Johnny B.GoodeChuck Berry12.196336[6]-Pye 7N 25 228 [UK][written by Chuck Berry,Marvin Brodie] Nadine [Is it you?]/O rangutangChuck Berry02.196427[7]23[10]Chess 1883[written by Chuck Berry][7[18].R&B; Chart] No particular place to go/Liverpool driveChuck Berry04.19643[12]10[11]Chess 1898[written by Chuck Berry][produced by Esmond Edwards][2[14].R&B; Chart] You never can tell/Brenda LeeChuck Berry08.196423[8]14[9]Chess 1906[written by Chuck Berry][produced by Esmond Edwards] Little Marie/Go Bobby SoxerChuck Berry10.1964-54[6]Chess 1912[written by Chuck Berry][produced by Esmond Edwards][30[6].R&B; Chart] The promised land/Things i used to doChuck Berry01.196526[6]41[7][12.64]Chess 1916[written by Chuck Berry][produced by Esmond Edwards][16[7].R&B; Chart] Dear dad/My little lovelightChuck Berry03.1965-95[4]Chess 1926[written by Chuck Berry][produced by Leonard Chess,Philip Chess] My ding-a-ling/Johnny B.GoodeChuck Berry08.19721[4][17]1[12][17]Chess 2131[gold-US][written by Chuck Berry,Dave Bartholomew][produced by Chuck Berry,Esmond Edwards][42[7].R&B; Chart] Reelin' and rockin' [live]/Let' s boogieChuck Berry12.197218[7]27[13]Chess 2136[written by Chuck Berry][produced by Esmond Edwards] EP's Chuck BerryChuck Berry10.19637[14]-Pye International NEP 44 011 Chuck & BoChuck Berry & Bo Diddley10.19636[22]-Pye International Chuck & Bo,Vol.2Chuck Berry & Bo Diddley11.196315[2]-Pye InternationalThe best of Chuck BerryChuck Berry02.19645[25]-Pye InternationalChuck & Bo,Vol.3Chuck Berry & Bo Diddley02.196412[5]-Pye International NEP 44 018
Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Chuck BerryChuck Berry05.196312[16]-Chess 1465[produced by Leonard Chess, Phil Chess]
Chuck Berry on stageChuck Berry08.19636[11]29[17]Chess 1480[produced by Leonard Chess, Phil Chess]
More Chuck BerryChuck Berry12.19639[8]-Pye Int NPL 28 028 [UK][produced by Leonard Chess, Phil Chess]
His latest and greatestChuck Berry05.19648[7]-Pye Int NPL 28 037 [UK]
Chuck Berry' s Greatest HitsChuck Berry06.1964-34[21]Chess 1485
You never can tellChuck Berry10.196418[2]-Pye Int NPL 29 039 [UK]
St.Louis to LiverpoolChuck Berry12.1964-124[7]Chess 1488[produced by Leonard Chess, Phil Chess]
Chuck Berry' s Golden DecadeChuck Berry05.1967-72[20]Chess 1514
The London Chuck Berry SessionsChuck Berry06.1972-8[47]Chess 60020[gold-US][produced by Esmond Edwards]
St. Louie to Frisco to MemphisChuck Berry11.1972-185[7]Mercury 6501[produced by Chuck Berry]
Chuck Berry' s Golden Decade Vol.2Chuck Berry02.1973-110[8]Chess 60023
Chuck Berry/BioChuck Berry09.1973-175[6]Chess 50043[produced by Esmond Edwards]
Motorvatin'Chuck Berry02.19777[9]-Chess 9288 690 [UK]
The Best of Chuck Berry Chuck Berry11.1996116[4]-MCA MCAD 11560 [UK][gold-UK]
Hail! Hail! Rock 'n' RollChuck Berry07.2006-164[1]MCA[produced by Keith Richards]
The Best Of Chuck Berry: 20th Cent...Chuck Berry02.2012-134[4]MCA MCA 11944-
The Definitive CollectionChuck Berry04.2017-33[1] Geffen 004417-
ChuckChuck Berry07.20179[4]49[2]Decca 5756114 [UK][produced by Chuck Berry]
Rock 'N' Roll RaritiesChuck Berry12.2018-110[5]MCA[produced by Andy McKaie]
Berry Christmas (EP)Chuck Berry12.2019-60[14]--

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz