Astley urodził się w Warrington w Lancashire jako syn Lawrence'a Astleya i Mary Alice Pester. Służył podczas II wojny światowej jako muzyk w zespole Royal Army Service Corps, grając dla żołnierzy na saksofonie i klarnecie.
Na początku lat pięćdziesiątych Astley aranżował dla Geraldo. Jego piosenka „I Could Never Tell” została napisana przez Edwina i Billy'ego Bowena jako zgłoszenie do konkursu pisania piosenek, gdy obaj służyli w wojsku. Edwin zdobył nagrodę w wysokości 250 funtów, a później wykorzystał te pieniądze na opłacenie ślubu z Hazel Balbirnie. „I Could Never Tell” został później nagrany przez Verę Lynn i Richarda Taubera. Jego własny zespół, Ted Astley Orchestra, stał się dobrze znany w północnej Anglii i pisał piosenki dla takich wykonawców jak Anne Shelton. Napisał muzykę do wielu brytyjskich seriali telewizyjnych z lat 50. i 60-tych XX wieku, w tym muzykę okazjonalną do The Champions i tytułów otwierających Przygody Robin Hooda (z wyjątkiem tytułów końcowych), Danger Man (znany jako Secret Agent w Ameryce Północnej, gdzie dodano nową graficzną sekwencję napisów początkowych, zawierającą piosenkę Secret Agent Man autorstwa P.F. Sloana i Steve'a Barriego, po której pojawiły się oryginalne angielskie napisy końcowe z motywem przewodnim Astley's High Wire), Department S, Randall i Hopkirk , Święty, Droga Gideona i Baron.
Wszystkie te programy były produkcjami ITC Entertainment. Astley napisał także muzykę na orkiestrę i „operę” do wersji Upiora w operze (1962) dla Hammer Films. Astley napisał dwie aranżacje własnego tematu dla The Saint, powolną wersję używaną w czarno-białych odcinkach oraz bardziej dynamiczną aranżację tego samego tematu w odcinkach kolorowych. Następnie napisał drugi motyw, wykorzystany w drugim sezonie kolorowych odcinków, oparty na własnej muzyce Leslie Charterisa, która była wcześniej wykorzystywana w filmach i radiu. Temat Charterisa otworzyłby także główny temat na Return of the Saint i zamknął temat dla jego filmów telewizyjnych The Saint z Simonem Duttonem w roli głównej (żaden z nich nie został skomponowany przez Astleya); jednakże oryginalny motyw Świętego Astleya został wybrany do filmu o tym samym tytule.
Astley napisał także dwa motywy dla Danger Man - jeden dla 30-minutowego serialu nadawanego w latach 1960–1962 zatytułowanego „The Danger Man Theme” oraz nowy temat dla 60-minutowego serialu (1964–68) zatytułowany „High Wire”. Astley został poproszony o napisanie muzyki do The Prisoner, ale musiał się wycofać, ponieważ czuł, że nie będzie w stanie stworzyć wizji Patricka McGoohana dotyczącej ścieżki dźwiękowej - ponieważ McGoohan był zbyt zajęty, aby odbywać z nim spotkania. Jednak Astley pokazał swoją różnorodność, pisząc muzykę do serialu dokumentalnego BBC Sir Kennetha Clarka „Civilization” (1969) i pisząc muzykę do kilku brytyjskich filmów o transporcie, w tym Diesel Train Ride (1959), Broad Waterways (1959/60) i The Signal Engineers (1962).
W 1997 roku Astley znalazł się na trzecim miejscu brytyjskiej listy przebojów singli jako kompozytor utworu „The Saint”, 33 lata po jego napisaniu, który został wznowiony przez Orbital na potrzeby nowego filmu o Saint.Jego ostatnim dziełem była symfoniczna interpretacja muzyki Who z 1998 roku zatytułowana Who's Serious: The Symphonic Music of the Who, będąca następcą Symphonic Music of the Rolling Stones z 1995 roku.
Rzeczywisty dorobek Astleya jest dość skąpy i obejmuje kilka singli i albumów z muzyką z The Saint i Danger Man. Były one dostępne tylko w Stanach Zjednoczonych do 1997 r., kiedy to zorganizował wydawanie płyt CD w Wielkiej Brytanii, gdzie albumy były drogimi przedmiotami kolekcjonerskimi. Inne nagrania obejmowały ścieżkę dźwiękową do „International Detective”, kilka płyt bibliotecznych, które były jedynie półoficjalne, oraz serię albumów wydanych przez London Symphony Orchestra, na których znalazły się jego utwory. Niedawno kompletne nagrania partytury do Randalla i Hopkirka (Deceased) zostały wydane przez Network DVD w Wielkiej Brytanii. Zestaw składający się z trzech płyt zawierał ponad dwieście nagranych fragmentów muzycznych z serialu oraz książkę zawierającą szczegółowe informacje na temat produkcji muzycznej. W 1977 roku Astley napisał muzykę orkiestrową do utworu Street in the City, który znalazł się na albumie Rough Mix Pete’a Townshenda i Ronniego Lane’a.
Astley poślubił Hazel Balbirnie w 1945 roku i miał pięcioro dzieci. Ich najstarsza córka, Karen, poślubiła Pete'a Townshenda. Ich syn, Jon Astley, wyprodukował i zremasterował reedycje The Who. Córka Virginia Astley jest piosenkarką i autorką tekstów. Jego pozostałe dzieci to bliźniaczka Wirginii Alison i syn Gareth. Astley przeszedł na emeryturę pod koniec lat 70-tych i zmarł w 1998 r.
| Devil Girl from Mars (1954)/ The Gay Dog (1954)/ The Happiness of Three Women (1954)/ The Crowded Day (1954)/ The Hornet's Nest (1955)/ You Lucky People (1955)/ Fun at St. Fanny's (1955)/ The Case of the Mukkinese Battle-Horn (1956)/ Kill Her Gently (1957)/ At the Stroke of Nine (1957)/ The Woman Eater (1958)/ Dublin Nightmare (1958)/ Naked Fury (1959)/ The Man Who Liked Funerals (1959)/ The Giant Behemoth (1959)/ The Mouse That Roared (1959)/ The Day They Robbed the Bank of England (1960)/ Passport to China (1961)/ Follow That Man (1961)/ A Matter of WHO (1961)/ The Phantom of the Opera (1962)/ The World Ten Times Over (1963)/ The Syndicate (1968)/ Digby, the Biggest Dog in the World (1973) |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz