Morton Gould

Morton Gould (ur. 10 grudnia 1913r - zm. 21 lutego 1996r) był amerykańskim kompozytorem, dyrygentem, aranżerem i pianistą.Morton Gould urodził się w Richmond Hill w stanie Nowy Jork w Stanach Zjednoczonych.  Wcześnie został rozpoznany jako cudowne dziecko ze zdolnościami improwizacji i kompozycji . Jego pierwsza kompozycja została opublikowana w wieku sześciu lat. Gould studiował w Institute of Musical Art w Nowym Jorku. Jego najważniejszymi nauczycielami byli Abby Whiteside i Vincent Jones.

Podczas Wielkiego Kryzysu Gould jako nastolatek pracował w Nowym Jorku, grając na fortepianie w kinach , a także w wodewilach . Kiedy Radio City Music Hall zostało otwarte, Gould został zatrudniony jako pianista sztabowy. W 1935 roku prowadził i aranżował programy orkiestrowe dla nowojorskiej stacji radiowej WOR , gdzie docierał do ogólnopolskiej publiczności za pośrednictwem systemu Mutual Broadcasting System , łącząc popularne programy z muzyką klasyczną.

W 1936 roku Gould poślubił Shirley Uzin, ale małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1943 roku. W następnym roku Gould poślubił Shirley Bank. To małżeństwo również zakończyło się rozwodem. 

W latach czterdziestych Gould pojawił się w programie Cresta Blanca Carnival , a także w The Chrysler Hour w CBS, gdzie dotarł do milionów odbiorców. W 1942 roku skomponował muzykę do filmu krótkometrażowego Ring of Steel w reżyserii Garsona Kanina i wyprodukowanego przez Wydział Filmowy Biura Zarządzania Kryzysowego Stanów Zjednoczonych .

Gould miał czworo dzieci. 16 lutego 1945 r. urodził się syn Goulda, Eric.   Syn Goulda, David, urodził się 2 marca 1947 r. Pierwsza córka Goulda, Abby, urodziła się 3 lutego 1950 r.  , a 21 grudnia 1954 r. Urodziła się jego córka Deborah. 

Gould skomponował muzykę na Broadwayu, m.inn Billion Dollar Baby and Arms and the Girl ; muzyke filmowa, np. Delightfully Dangerous , Cinerama Holiday i Windjammer ; muzyka do seriali telewizyjnych, takich jak  World War One i miniserial Holocaust ; i partytury baletowe, w tym Interplay , Fall River Legend i I'm Old Fashioned .
Muzyka Goulda, zamówiona przez orkiestry symfoniczne w całych Stanach Zjednoczonych, została również zamówiona przez Bibliotekę Kongresu , Towarzystwo Muzyki Kameralnej w Lincoln Center , American Ballet Theatre i New York City Ballet . Jego zdolność do płynnego łączenia wielu gatunków muzycznych w formalną strukturę klasyczną, przy jednoczesnym zachowaniu ich charakterystycznych elementów, była niezrównana, a Gould otrzymał trzy zamówienia na dwustulecie Stanów Zjednoczonych .

Jako dyrygent Gould prowadził wszystkie główne orkiestry amerykańskie, a także kanadyjskie , meksykańskie , europejskie , japońskie i australijskie . Z orkiestrą nagrał muzykę w wielu klasycznych standardach, w tym „ Błękitną Rapsodię ” Gershwina, na której grał również na pianinie. W 1966 roku zdobył nagrodę Grammy za nagranie pierwszej symfonii Charlesa Ivesa z Chicago Symphony Orchestra . W 1986 roku został wybrany do American Academy & Institute of Arts and Letters .

Aktywny członek ASCAP (American Society of Composers, Authors and Publishers) przez wiele dziesięcioleci, Gould był prezesem od 1986 do 1994 roku. Podczas swojej kadencji lobbował na rzecz praw intelektualnych artystów wykonawców, ponieważ internet stawał się siłą, która ma duży wpływ na członków ASCAP.

Był także członkiem zarządu American Symphony Orchestra League oraz panelu muzycznego National Endowment for the Arts . Oryginalne rękopisy Goulda, dokumenty osobiste i inne stosowne fragmenty są archiwizowane w Bibliotece Kongresu i dostępne dla publiczności. 

Gould zmarł 21 lutego 1996 r. w Orlando na Florydzie  , gdzie był pierwszym gościnnym kompozytorem / dyrygentem w Disney Institute . Miał 82 lata.

Awards

Oscar [Muzyka filmowa] Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa] Golden Globe Grammy 2005 Lifetime Achievement Award  1967 Album of the Year, Classical

Filmografia

Delightfully Dangerous (1945)/ Casey, Crime Photographer (1951–1952)/ Cinerama Holiday (1954)/ Windjammer (1957/ World War One

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Tchaikovsky:1812 Overture/Ravel:Bolero	Morton Gould	11.1959	-	5[52]	RCA Victor 2345	-
Grofe: Grand Canyon Suite/Beethove:Welligton's Victory	Morton Gould	07.1960	-	3[41]	RCA Victor 2433	-