Seger Ellis

Seger Ellis (ur. 4 lipca 1904r w Houston, Texas, zm. 1995r w Houston, Texas), jazzowy pianista i wokalista. Kilkukrotnie wystąpił w filmach krótkometrażowych współpracując głównie z reżyserką Idą Lupino.

Kariera Ellisa zaczęła się na początku lat 20-tych XX wieku, kiedy grał na klawiszach koncerty na żywo dla lokalnej radiostacji w Houston (później znanej jako KRPC). W 1925 dołączył do orkiestry Lloyd Finlay na sesje nagraniową „w plenerze” dla studia Victor Records, gdzie pozwolono mu zagrać dwie solówki fortepianowe. Z powodów technicznych nie zostały one wydane, lecz dzięki nim Ellis został zaproszony do prawdziwego studia nagraniowego Victor w Camden w stanie New Jersey, by zagrać kilka solówek własnej kompozycji. To były pierwsze nagrania studia Victor, w których użyte zostały nowe elektryczne mikrofony i zestawy nagrywające. Technika nie była jeszcze dopracowana, co wyjaśnia, dlaczego ostatecznie zostały wydane tylko cztery utwory, z czego utwory ze strony B, Prairie Blues oraz Sentimental Blues, odniosły skromny sukces.

Po pierwszych nagraniach Ellis wrócił do Houston, gdzie nadal pracował w radio, a także grał lekkie utwory komediowe (wodewile) w teatrach. W tym okresie, głównie na prośbę pracodawców z radiostacji, zaczął dodawać do gry na pianinie partie wokalne. Jego łagodny głos spodobał się publiczności i w 1927 roku został zaproszony do Nowego Jorku w celu nagrania prób wokalnych. Jego pierwszym wydanym nagraniem był utwór Sunday z wytwórni Columbia. Następnie nagrał kilka innych piosenek dla Okeh Records, wspierany przez małe zespoły studyjne, które sam mógł wybrać. Dzięki temu udało mu się rozpocząć współpracę z wieloma wybitnymi muzykami jazzowymi tego okresu, m. in. takimi jak Tommy i Jimmy Dorsey, Joe Venuti, Eddie Lang, Andy Sanella, a także dwukrotnie zagrał z Louisem Armstrongiem. Nagrywając dla wytwórni Okeh, Ellis śpiewał altem, z czym nie czuł się zbyt swobodnie na początku kariery, gdyż uważał, że jego głos jest zbyt wysoki.

W roku 1931 Ellis wycofał się z życia artystycznego. Pod koniec lat 30-tych wrócił na estradę ze swoim big bandem pod nazwą "Choirs of Brass Orchestra", w którym częściowo podkładał wokal. W zespole jako wokalistka występowała również jego żona, Irene Taylor. W późniejszej karierze Ellis bardziej skupił się na pisaniu piosenek, chociaż wciąż nagrywał oraz grał na fortepianie.

W 1939 Ellis zreorganizował zespół. Nowa kapela występowała w konwencji czteroosobowej sekcji instrumentów dętych. W 1941 opuścił zespół i rok później zaciągnął się do Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
My blue heaven	Seger Ellis & His Orchestra	01.1928	-	17[2]	Okeh 40 928	[written by Walter Donaldson & George Whiting]
I Can't Give You Anything But Love / Don't Keep Me In The Dark Bright Eyes	Seger Ellis & His Orchestra	09.1928	-	19[1]	Okeh 41 077	[written by Jimmy McHugh & Dorothy Fields][z musicalu na Broadway'u "Blackbirds of 1928"]
When You're Smiling	Seger Ellis & His Orchestra	11.1928	-	4[6]	Columbia 1494	[written by Joe Goodwin, Larry Shay & Mark Fisher]
Dream House	Seger Ellis & His Orchestra	01.1929	-	19[1]	Okeh 41 127	[written by Lynn Cowan & Earl Foxe]
Please Come Out of Your Dream	Seger Ellis & His Orchestra	01.1939	-	7[1]	Brunswick 8275	[written by Carl Sigman]

                                                 Piosenki na listach przebojów

Kompozycje Segera Ellisa na listach przebojów [with Don George, Harry James] 09/1945 11:60 P.M. Harry James and His Orchestra 8.US [with Glen Moore] 12/1948 You're All I Want for Christmas Frankie Laine 11.US 12/1948 You're All I Want for Christmas Frank Gallagher 25.US 12/1949 You're All I Want for Christmas Frankie Laine 29.US