Rozgoryczona artystka wróciła do Stanów, gdzie rozpoczęła zdjęcia do filmu fabularnego We're All Crazy Now! Bernarda Girarda o historii The Runaways, ale obraz nie został ukończony; gotowe sekwencje wykorzystano później w komedii Du Beat-e-o (1984, reż. Alan Sacks), również z udziałem Jett. Na planie poznała wszakże znanego kompozytora i producenta nagrań, Kenny'ego Lagunę. Jemu powierzyła swą karierę: uczyniła menażerem, współtwórcą repertuaru i głównym producentem wszystkich płyt, jakie od tej pory zrealizowała (w pierwszych latach wraz z innym słynnym kompozytorem i producentem - Ritchiem Cordellem). I niebawem przystąpiła wraz z takimi muzykami, jak Sean Tyla - g z Tyla Gang oraz Frank Infante - b i Clem Burke -dr z Blondie, do pracy nad pierwszym solowym albumem, „Joan Jett". Oprócz własnych piosenek w rodzaju Bad Reputation, You Don't Know What You've Got, Let Me Go i Jezebel zarejestrowała kilka standardów, jak Shout The Isley Brothers, Woolly Bully Sam The Sham And The Pharoahs oraz (Do You Wanna) Touch Me (Oh Yeah) i Doing All Right With The Boys Gary'ego Glittera, a program uzupełniła utworami z holenderskiego singla. Gotowe dzieło zostało co prawda odrzucone przez kilkadziesiąt wytwórni w Stanach, ale ukazało się latem 1980 nakładem utworzonej przez Jett i Lagunę firmy Blackheart, a w Europie nakładem Arioli. Gdy zaś okazało się, że całkiem nieźle się sprzedaje, zostało wydane w marcu 1981 w wersji zremiksowanej jako „Bad Reputation" nakładem amerykańskiej wytwórni Boardwalk Neila Bógarta.
Zakorzenione w tradycji rocka, ale pełne chwilami punkowej werwy, wyznaczyło styl wszystkich późniejszych płyt Jett, nagrywanych już z własnym zespołem The Blackheads (pierwszy skład stanowili: Eric Abel - g, Gary Ryan - b, Danny O'Brien - dr, ale zaraz potem ustalił się inny: Ryan, Ricky Byrd - g, Lee Crystal - df). Już z nim artystka wystąpiła w filmie Urgh! A Music War (1981, reż. Derek Burbidge), a na soundtracku, „Urgh! A Music War - The Album" (A&M, 1981), umieściła koncertowe wykonanie Bad Reputation.
Przełomem w karierze Jett była ogromnie popularna po obu stronach Atlantyku płyta „I Love Rock'n'Roll" z grudnia 1981r, której towarzyszyły dwa przebojowe single:I Love Rock'n'Roll/You Don't Know What You Got ze stycznia 1982r i Crimson And Clover/Oh Woe Is Me z kwietnia tego roku. Tak jak poprzednia wyrastała z rockowej tradycji, zwłaszcza z glam rocka, i tak jak poprzednia miała w sobie wiele z punkowej pasji, ale była dokonaniem o wiele bardziej spójnym, dynamicznym i porywającym niż debiut. Zachwycała zwłaszcza nowa wersja I Love Rock'n'Roll The Arrows. Miażdżący riff, na którym została oparta, był bez wątpienia jednym z najbardziej charakterystycznych motywów rocka tamtych czasów. Ale urzekały też inne przeróbki standardów, zwłaszcza Crimson And Clover i Bits And Pieces zespołów Tommy James And The Shondells i The Dave Clark Five, oraz świetne własne kompozycje, chociażby (I'm Gonna) Run Away, Love Is Pain, You're Too Possessive czy Be Straight (napisana z Gregiem Kihnem). A na fali sukcesu „I Love Rock'n'Roll" na listach przebojów w tym czasie pojawiły się też dwa single z piosenkami z „Bad Reputation": w lipcu 1982r (Do You Wanna) Toimh Me (Oh Yeah)/Victim Of Circumstance i w listopadzie tego roku You Don't Own Me/Jezebel.
Chociaż jednak Jett była wówczas u szczytu powodzenia, w związku ze śmiercią Bogarta została bez kontraktu fonograficznego. Wraz z Laguną znowu powołała do życia firmę Blackheart, tym razem w ramach MCA. Niestety, „Album" z lipca 1983, dorównujący poprzednim, zawierający m.in. świetne opracowania Tossin' And Turnin' The Searchers, Star Star The Rolling Stones i Everyday People Sly And The Family Stone oraz wyborne własne utwory w rodzaju Fake Friends, French Song, Why Can't We Be Happy, I Love Playing With Fire i Had Enough, miał już zdecydowanie mniejsze powodzenie. A i towarzyszące mu single, Fake Friends/Nightime z lipca 1983r i Everyday People/Why Can't We Be Happy? z września tego roku, pojawiły się tylko w dolnych rejonach list przebojów. Zupełnie zaś przepadły na rynku następne płyty: „Glorious Results Of Misspent Youth" z października 1984r, zawierająca m.in. nową wersję Cherry Bomb The Runaways, promowana singlem I Love You Love Me Love (utwór z repertuaru Gary'ego Glittera ('Talkin' 'Bout My Baby, oraz „Good Music" z października 1986r, zawierająca m.in. przeróbki Fun Fun Fun The Beach Boys, nagraną z gościnnym udziałem muzyków tego zespołu, You Got Me Floatin' Jimiego Hendrixa i Roadrunner Jonathana Richmana, a także świetną własną kompozycję Black Leather, promowana singlem Good Music/Fantasy.
Jett wystąpiła u boku Michaela J. Foxa w filmie muzycznym Light Of Day (Światłość dnia; 1987, reż. Paul Schrader). Wraz z fikcyjną grupą The Barbusters wykonywała w nim takie piosenki, jak Light Of Day (napisana na zamówienie twórców przez Bruce'a Springsteena), It's All Coming Down Tonight, Rude Mood i Sweet Emotion. Większość z nich ukazała się w lutym 1987r na soundtracku „Light Of Day", a tytułowa także na singlu Light Of Day/ Roadrunner z lutego 1987r. Na fali zaś sukcesu filmu sporą popularność zyskała też następna płyta artystki, „Up Your Alley" z maja 1988r, z repertuarem przygotowanym.we współpracy kompozytorskiej z dwójką specjalistów od muzyki na listy przebojów, Desmondem Childem i Diane Warren (np. I Hate Myself For Lovin' You, Little Liar, You Want In I Want Out, Desire), ale zawierająca też zadziorne wersje Tulane Chucka Berry'ego i I Wanna Be Your Dog Igggy'ego Popa. Towarzyszyły jej hitowe single I Hate Myself For Loving You/Love Is Pain z czerwca 1988r i Little Liar/What Can I Do For You z października tego roku.
Sukcesem był też album „The Hit List" ze stycznia 1990r, promowany singlami Dirty Deeds (Done Dirt Cheep)/Let It Bleed z tego samego miesiąca i Love Hurts/Handyman z kwietnia, zawierający wyłącznie przeróbki, m.in. Pretty Vacant The Sex Pistols, Dirty Deeds (Done Dirt Cheep) AC/DC, Tush TL Top, Up From The Skies Jimiego Hendrixa, Have You Ever Seen The Rain? Creedence Clearwater Revival, Love Me Two Times The Doors, Love Hurts Roya Orbisona, a także Celluloid Heroes The Kinks, nagraną z gościnnym udziałem Raya Daviesa, wokalisty tego zespołu.
Niepowodzeniem była natomiast płyta „Notorious" z sierpnia 1991r, kolejny, zdecydowanie mniej udany owoc współpracy z Childem i Warren; w repertuarze bronił się jedynie utwór Backlash, stworzony z Paulem Westerbergiem z The Replacements. W tym okresie Jett pojawiła się w jednym z odcinków serialu Highlander, czyli Nieśmiertelny, zatytułowanym Free Fall (1992, reż. Thomas J. Wright .
Album „Flashback" z listopada 1993r był zbiorem rzadkich nagrań i zawierał wczesną wersję I Love Rock'n'Roll, nagraną z muzykami The Sex Pistols, przeróbki Summertime Blues Eddiego Cochrana, Bring It On Home Sama Cooke' a,Rebel Rebel Davida Bowiego i Indian Giver zespołu The 1910 Fruitgum Co., a także EMI The Sex Pistols pod zmienionym tytułem MCA, ponadto zaś piosenki rozproszone dotychczas na składankach i płytach filmowych, jak Gotcha Where I Want Ya z soundtracku „Gotcha!" (MCA - Curb,. 1985), She's Lost You z soundtracku „Less Than Zero" (Der Jam, 1987) oraz wspólne koncertowe wykonanie Chern Bomb z zespołem L7 ze „Spirit Of 73 - Rock For Choice’ (Sony 550,1995). W tym czasie na ścieżce dźwiękowej komedii Wayne's World 2 (Świat Wayne'a 2; 1993. reż. Stephen Surjik) pojawił się utwór I Love Rock'n'Roll i w związku z tym został znowu wydany na singlu, zawierającym na stronie B nową piosenkę artystki - Activity Grrrl z jej kolejnej dużej płyty, „Pure And Simple" z czerwca 1994r. Wsparły ją tym razem dziewczęta z zespołów rockowych, dia których stała się kimś w rodzaju guru: Kathleen Hanna z Bikini Kill, Kat Bjelland z Babes In Toyland oraz Donita Spares i Jennifer Finch z L7, a także m.in. Mike Howe i John Marshall z Metal Church. W repertuarze zaś znalazł się m.in niezwykły utwór Go Home, napisany razem z Hanną pod wpływem zdarzeń z lipca 1993, gdy nieznany sprawca zgwałcił i zamordował w Seattle Mię Zapatę, wokalistkę The Gits.
W marcu 1995r Jett dała cykl koncertów z muzykami tej grupy (Joe Spleen - g, Matt Dresdner - b, Steve Moriarty - dr), a jeden z nich udokumentowano w sierpniu albumem „Evil Stig". W programie znalazły się zarówno utwory wokalistki, np. Activity Grrrl, jak i formacji, np. Second cond Skin, Spear And Magic Helmet oraz Whirlwind, zaśpiewany w duecie z nieżyjącą artystką (jej głos odtworzono z taśmy), a także premierowy, stworzony wspólnymi siłami Last To Know. Cały dochód ze sprzedaży wydawnictwa przeznaczono na pokrycie kosztów prywatnego śledztwa zmierzającego do schwytania zabójcy Zapaty (co się udało - w 2004 został osądzony). Na „Evil Stig" zabrakło piosenki Go Home- jej wykonanie z towarzyszeniem Hanny, The Blackhearts i The Gits ozdobiło składankę „Home Alive - The Art Of Self Defense" (Epic, 1996).
W 1997r Jett wystąpiła w jednym z odcinków serialu Ellen (Hello Muddah Hello Faddah), a w 1998r w obrazie Boogie Boy (Boogie Boy; reż. Craig Hamann). W 2001r pojawiła się na Broadwayu w scenicznej wersji ekranowego musicalu The Rocky Horror Picture Show. A w następnych latach kontynuowała karierę aktorską rolami w filmach By Hook Or By Crook (2001r, reż. Harriet Dodge i Silas Howard) i The Sweet Life (2003r, reż. Rocco Simonelli). Udzieliła też głosu jednemu z bohaterów Godly Boyish (2004r, reż. Cam Archer). W chwilach wolnych prowadziła natomiast własny program Joan Jett's Radio Revolution w Underground Garage, jednej ze stacji satelitarnego radia Sirius. W tym czasie tylko sporadycznie wracała do studia. W czerwcu 1998 wydała „Fetish", zestaw starych, ale też nowych nagrań, jak Fetish i Baby Blue.
W 2002 wypuściła wspólny singel z Cherie Currie, dawną koleżanką z The Runaways: Cherry Bomb (wersja koncertowa)/Don'f Believe In Heaven/Long Time. Dopiero w kwietniu 2004r - tylko w Japonii - ukazał się następny album Jett z premierowym materiałem, zatytułowany „Naked" i zawierający przeróbki Season Of The Witch Donovana czy Androgynous Paula Westerberga oraz blade własne piosenki, jak Kiss On The Lips, napisana z Kathleen Hanną, Naked, Bad Time, Right In The Middle, Watersign bądź Tube Talkin'. Na wydanej w czerwcu 2006r w Stanach płycie „Sinner" znalazł się materiał dostępny już na „Naked", jak Naked i Five, oraz premierowy, w tym zaangażowane, polityczne songi krytykujące administrację George'a W. Busha, jak Riddles i Change The World, a także bardziej bezpretensjonalne utwory, w dawnym stylu, jak A.C.D.C.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US/UK] |
Komentarz |
I love rock' n' roll/You don't know what you've got | Joan Jett & The Blackhearts | 02.1982 | 4[10] | 1[7][20] | Boardwalk 135/Epic EPCA 2152 | [platinum-US][written by Alan Merrill, Jake Hooker][produced by Ritchie Cordell, Kenny Laguna][Utwór z rep. ARROWS] |
Crimson and clover/Oh woe is me | Joan Jett & The Blackhearts | 05.1982 | 60[3] | 7[15] | Boardwalk 144/Epic EPCA 2485 | [written by Tommy James,Peter Lucia][produced by Ritchie Cordell, Kenny Laguna][utwór z rep.Tommy James and The Shondells] |
Do you wanna touch me [Oh yeah]/Victim of circumstance | Joan Jett & The Blackhearts | 07.1982 | - | 20[14] | Boardwalk 150/Epic EPCA 2674 | [written by Gary Glitter,Mike Leander][produced by Mike Leander] |
Fake friends/Nitetime | Joan Jett & The Blackhearts | 07.1983 | - | 35[10] | Blackheart/MCA 52240/Epic A3615 | [written by J. Jett, K. Laguna][produced by J. Jett, R. Cordell, Kenny Laguna] |
Everyday people/Why can't we be happy | Joan Jett & The Blackhearts | 09.1983 | - | 37[9] | Blackheart/MCA 52272/Epic A 3790 | [written by S. Stewart][produced by J. Jett, R. Cordell, Kenny Laguna] |
I love you love/Talkin' bout my baby | Joan Jett & The Blackhearts | 12.1984 | - | 105[1] | Blackheart/MCA 52472/- | [written by Gary Glitter,Mike Leander][produced by Mike Leander] |
Good music/Fantasy | Joan Jett & The Blackhearts | 10.1986 | - | 83[6] | Blackheart 06336/Polydor POSP 877 | [written by J. Jett, K. Laguna][produced by Ken Laguna, Thom Panunzio][backing vocals:Beach Boys] |
Light of day/Roadrunner | Joan Jett & The Blackhearts | 02.1987 | - | 33[11] | Blackheart 06692/- | [written by Bruce Springsteen][produced by Jimmy Iovine][As BARBUSTERS] [tytułowa piosenka z filmu] |
I hate myself for loving you/Love is pain [live] | Joan Jett & The Blackhearts | 06.1988 | 46[6] | 8[26] | Blackheart 07919/London LON 195 | [written by J. Jett, D. Child][produced by Desmond Child, Kenny Laguna] |
Little liar/What can i do for you | Joan Jett & The Blackhearts | 10.1988 | - | 19[20] | Blackheart 08095/- | [written by J. Jett, D. Child][produced by Desmond Child, Kenny Laguna] |
Dirty deeds/Let it bleed | Joan Jett & The Blackhearts | 01.1990 | 69[3] | 36[10] | Blackheart 73 215/Chrysalis CHS 3518 | [written by Angus Young, Bon Scott, Malcolm Young][oryginalnie nagrana przez AC/DC jako "Dirty deeds done dirt cheap" w 1981r] |
Love hurts | Joan Jett | 07.1990 | 100[1] | - | -/ Warner Bros. | [written by Boudleaux Bryant] |
I love rock' n' roll/You don't know what you've got [reissue] | Joan Jett & The Blackhearts | 02.1994 | 75[2] | - | Reprise/Warner Bros W 0232CD | - |
Love is all around/Rubber and glue | Joan Jett & The Blackhearts | 05.1996 | - | 108[1] | Blackheart/Warner 17 637/- | [#29 on Country Chart by Sonny Curtis in 1980r][written by Sonny Curtis][produced by Kenny Laguna] |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Bad reputation | Joan Jett & The Blackhearts | 03.1981 | - | 51[21] | Boardwalk 37 065 | [produced by Kenny Laguna, Ritchie Cordell, Mark Dodson, Steve Jones ,Paul Cook] |
I love rock-n-roll | Joan Jett & The Blackhearts | 12.1981 | 25[7] | 2[59] | Boardwalk 33 243 | [platinum-US][produced by Kenny Laguna, Ritchie Cordell, Glen Kolotkin] |
Album | Joan Jett & The Blackhearts | 07.1983 | - | 20[20] | Blackheart 5437 | [gold-US][produced by Kenny Laguna, Ritchie Cordell, Glen Kolotkin, Joan Jett] |
Glorious results of a Misspent Youth | Joan Jett & The Blackhearts | 10.1984 | - | 67[21] | Blackheart 5476 | [produced by Kenny Laguna, Richie Cordell, Thom Panunzio, Jimmy Iovine, Chris Kimsey] |
Good music | Joan Jett & The Blackhearts | 10.1986 | - | 105[16] | Blackheart 40 544 | [produced by Kenny Laguna, Thom Panunzio, John Aiosa, Mark S. Berry, Larry Smith, Reggie Griffin] |
Up your alley | Joan Jett & The Blackhearts | 05.1988 | - | 19[46] | Blackheart 44 146 | [platinum-US][produced by Desmond Child , Ric Browde , Kenny Laguna] |
The hit list | Joan Jett & The Blackhearts | 02.1990 | - | 36[18] | Blackheart 45 473 | [produced by Joan Jett , Kenny Laguna , Thom Panunzio] |
Unvarnished | Joan Jett & The Blackhearts | 10.2013 | - | 47[1] | Blackheart | [produced by Kenny Laguna, Joan Jett, Thom Panunzio, Dave Grohl, Carianne Brinkman] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz