Bonnie Pointer

 Patricia Eva „Bonnie” Pointer (ur. 11 lipca 1950r- zm. 8 czerwca 2020r) była amerykańską wokalistką, najbardziej znaną z członkini grupy wokalnej Pointer Sisters. Pointer zdobyła kilka umiarkowanych solowych hitów po opuszczeniu Pointer Sisters w 1977 roku, w tym disco cover utworu Elgins  „Heaven Must Have Sent You”, który stał się hitem w pierwszej dwudziestce przebojów popowych w USA 1 września 1979 roku.

  Bonnie i najmłodsza siostra June zaczęły śpiewać razem w kościele West Oakland Church of God swojego ojca w Oakland w Kalifornii.Były pierwszymi dwiema siostrami, które w 1969 roku podjęły karierę zawodową, Pointers (inaczej zwane Pair). Po tym, jak Anita dołączyła do duetu w tym samym roku, zmieniły nazwę na Pointer Sisters i nagrały kilka singli dla Atlantic Records w latach 1971-1972. W grudniu 1972 roku, po wydaniu kilku singli, najstarsza siostra Ruth chciała dołączyć do grupy i później, w 1973 roku, cztery wydały swój debiutancki album jako Pointer Sisters. Ich debiutancki album o tym samym tytule przyniósł hit „Yes We Can Can”. W latach 1973-1977 Pointers nosiły stroje z lat 40-tych i śpiewały w stylu przypominającym Andrews Sisters.

  Ich muzyka obejmowała R&B, funk, rock and roll, gospel, country i soul. Anita i Bonnie napisały crossover country grupy, "Fairytale", w 1974 roku, który również stał się hitem Top 20 w USA i przyniósł grupie pierwszą nagrodę Grammy w kategorii Najlepszy wokal duetu lub grupy, Country.  Anita i Bonnie zostały również nominowane do Najlepszej Piosenki Country podczas tej samej ceremonii. W 1977 roku Bonnie opuściła grupę, aby rozpocząć karierę solową. Pozostałe siostry kontynuowały występy jako trio, The Pointer Sisters, zdobywając hity od końca lat 70-tych do połowy lat 80-tych i odniosły wielki przełom dzięki albumowi Break Out z 1983 roku.

 W 1978 roku Bonnie Pointer podpisała kontrakt z Motown Records, a w tym samym roku wytwórnia wydała "Heaven Must Have Sent You", który osiągnął 11. miejsce na liście przebojów US Billboard Hot 100. Bonnie Pointer miała umiarkowanie udaną karierę solową, choć nigdy nie osiągnęła szczytów Pointer Sisters, grupy, którą opuściła, aby rozpocząć karierę solową. Pointer wydała trzy solowe albumy, dwa albumy o tym samym tytule dla Motown i jeden album w Private I Records, zanim przeszła na emeryturę ze studia. Recenzując jej płytę z 1978 roku zatytułowaną po prostu LP, Robert Christgau napisał w Christgau's Record Guide: Rock Albums of the Seventies (1981): „Dzięki (współproducentowi) Berry'emu Gordy'emu i cudowi współczesnego multitrackingu, Bonnie tworzy Marvelettes twoich marzeń na całej stronie. Ludzie nie wyobrażali sobie wokali tak skomplikowanych i funkowych w czasach świetności Motown, a tym bardziej nie dogrywali ich na pojedynczej krtani, a efektem są przeróbki, które przewyższają oryginały - autorstwa Brendy Holloway i Elgins - i oryginały, które stoją obok. Druga strona składa się z oryginałów o mniejszej randze, współtworzonych przez (współproducenta) Jeffreya Bowena”.

 Pointer pojawiła się w Soul Train 2 marca 1985 roku (sezon 14, odcinek 20). Nadal występowała i spotkała się ponownie ze swoimi siostrami przy dwóch okazjach: gdy grupa otrzymała gwiazdę na Hollywood Walk of Fame w 1994 roku oraz podczas występu w Las Vegas w 1996 roku śpiewając „Jump (for My Love)”. Na początku 2008 roku wyruszyła w trasę po Europie i pracowała nad swoją autobiografią. Pointer wystąpiła w Trump Taj Mahal w Atlantic City w sobotę 25 października 2008 roku. Pointer zagrała również w romantycznym thrillerze Monte Hellmana z 2010 roku Droga donikąd. 

 W 1980 roku Pointer poślubiła producenta Motown Jeffreya Bowena. Rozstali się w 2004 roku, złożyli pozew o rozwód w 2014 roku i oficjalnie rozwiedli się w 2016 roku. Pointer zmarła 8 czerwca 2020 r. w wieku 69 lat na skutek dziesięcioletniej alkoholowej choroby wątroby i marskości wątroby.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Free Me From My Freedom, Tie Me To A Tree (Handcuff Me)	Bonnie Pointer	11.1978	-	58[14]	Motown 1451	[written by A. Bond, T. Thomas, B. Pointer][produced by Jeffrey Bowen, Berry Gordy][10[18].R&B Chart][26[11].Hot Disco/Dance;Motown 00011 12"]
Heaven Must Have Sent You	Bonnie Pointer	06.1979	-	11[23]	Motown 1459	[written by E. Holland Jr., L. Dozier, B. Holland][produced by Jeffrey Bowen][52[14].R&B Chart][8[22].Hot Disco/Dance;Motown 00020 12"][#50 hit for Elgins in 1967]
I Can't Help Myself (Sugar Pie, Honey Bunch)/I Wanna Make It (In Your World)	Bonnie Pointer	12.1979	-	40[13]	Motown 1478	[written by B. Holland, L. Dozier, E. Holland Jr][produced by Jeffrey Bowen][42[11].R&B Chart][4[19].Hot Disco/Dance;Motown 1478 7"][31 hit for Four Tops in 1965]
Your Touch/There's Nobody Quite Like You	Bonnie Pointer	07.1984	79[2]	-	Private I 04449	[written by B. Pointer, J. Bowen, C. Derricks, C. Derricks][produced by Jeffrey Bowen][35[13].R&B Chart][64[4].Hot Disco/Dance;Private I 04 996 12"]
Premonition/Tight Blue Jeans	Bonnie Pointer	11.1984	-	-	Private I 04658	[written by C. Magness, M. Mueller, T. Keane][produced by Nick Martinelli, David Todd][84[4].R&B Chart]
The Beast In Me/There's Nobody Quite Like You	Bonnie Pointer	03.1985	-	-	Private I 04819	[written by E. Kaz, M. Morrow][produced by Mike Piccirillo, Gary Goetzman][87[3].R&B Chart][31[8].Hot Disco/Dance;Private I 05 166 12"]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Bonnie Pointer	Bonnie Pointer	12.1978	-	96[15]	Motown 911	[produced by Berry Gordy,Jeffrey Bowen]
Bonnie Pointer	Bonnie Pointer	12.1979	-	63[14]	Motown 929	[produced by Jeffrey Bowen]