Garland Jeffreys

Urodził się i wychowywał na Brooklynie.Wokalista,autor piosenek i gitarzysta Garland Jeffreys rozpoczął swoją karierę od występów w nocnych klubach na Manhattanie w 1966r,po tym jak rozpoczął studia na Syracuse University .W tym okresie zaprzyjażnia się z Lou Reedem.

 

Po skończeniu studiów wyjeżdza na krótko do Włoch,a po powrocie kontynuuje swoją edukację w renomowanej New York's Institute of Arts .Tu współpracuje z wieloma grupami,minn. Train i Romeo.Po utworzeniu zespołu Grinder's Switch w 1969r wydaje z nią album Grinder's Switch Featuring Garland Jeffreys,krótko po tym w 1970r grupa rozpada się.
 

Jeffreys powraca do solowych występów,pracując w małych klubach na Manhattanie aż do podpisania kontraktu z Atlantic w 1973 roku.Rok póżniej wydaje swój pierwszy solowy album,zawierający piosenki opowiadające o życiu na ulicach Nowego Jorku.Sytuowano go w tym samym szeregu co Lou Reeda i innych pionierów ery punk rocka.Hit "Wild in the Streets" stał się bodżcem do zajęcia odpowiadającego mu miejsca na muzycznej scenie.Ta piosenka często odtwarzana przez stacje radiowej,trafiła też w nowej wersji na jego drugi album "Ghost Writer " nagrany dla A&M;.Powraca rok póżniej płytą "One Eyed Jack" ,a w 1979r nagrywa też dla A&M-;" American Boy & Girl".
 

Po okresie intensywnych turnee w połowie lat 70-tych z wykonawcami regaee jak Toots & The Maytals i Jimmy Cliffem,przechodzi do wytwórni Epic ,gdzie nagrywa trzy następne albumy w 1980r "Escape Artist", w 1982r "Rock 'n' Roll Adult", i w 1983r "Guts for Love".Mimo wielu własnych udanych kompozycji jak na ironię jego jedyny utwór ,który trafił na listę Billboard to cover zespołu ? and the Mysterians "96 tears".Po długiej nieobecności na rynku,ponownie debiutuje albumem dla RCA " Don't Call Me Buckwheat" w 1992r.  

Tytuł został zainspirowany incydentem na Shea Stadium, gdzie Jeffreys, ciesząc się grą i czując się beztrosko, wstał, aby pójść po hot doga, gdy głos krzyknął „Hej buckwheat, usiądź!”. Ten swobodny epitet był wstrząsem i zainspirował wiele pamiętnych piosenek, w tym „Don't Call Me Buckwheat”, „I Was Afraid of Malcolm” i „Racial Repertoire”. W lutym 1992 roku nagranie Jeffreysa „Hail Hail Rock 'n' Roll” (RCA PB49171) osiągnęło 11. miejsce w Niemczech i spędziło tydzień na 72. miejscu na brytyjskiej liście przebojów. Po długiej przerwie, aby zebrać myśli i wychować swoje jedyne dziecko, córkę Savannah, która teraz jest „imponującą kompozytorką i piosenkarką” , Jeffreys zaczął występować ponownie latem 2001 roku, a 6 grudnia dołączył do Bruce'a Springsteena na jego legendarnym świątecznym koncercie w Asbury Park i zaczął również występować corocznie na wspieranych przez Springsteena pokazach The Light of Day Foundation, aby finansować badania nad chorobą Parkinsona i innymi schorzeniami neurologicznymi. Z zespołem luźno określanym jako „The Coney Island Playboys” 4 września 2003 roku Jeffreys dołączył do Jona Langforda, Lenny'ego Kaye i Ivana Juliana na koncercie charytatywnym dla Alejandro Escovedo, wracającego do zdrowia po zapaleniu wątroby typu C.

 

  Jeffreys pojawił się w dokumencie z 2003 roku The Soul of a Man, wyreżyserowanym przez Wima Wendersa, jako czwarta część serii filmów dokumentalnych The Blues, wyprodukowanej przez Martina Scorsese. Film przedstawiał kariery muzyczne muzyków bluesowych Skipa Jamesa, Blinda Willie Johnsona i J. B. Lenoira. Jeffreys pojawił się również na okładce magazynu Beyond Race w lutym 2007 roku. Po długiej karierze w dużych wytwórniach, w 2011 roku Jeffreys założył własną wytwórnię Luna Park Records i wrócił do studia, czego efektem był album powrotny The King of In Between, który został przyjęty z uznaniem przez krytyków. Współprodukowany przez Larry'ego Campbella i muzyków Steve'a Jordana, Briana Mitchella, Pino Palladino, Duncana Sheika i Juniora Marvina, zaowocował piosenką „Coney Island Winter”, wykonaną w The David Letterman Show. „Roller Coaster Town” został wybrany „najlepszym utworem roku” w ankiecie personelu WFUV  i ankiecie publiczności . Album znalazł się na wielu corocznych listach Best Of, a NPR nazwał go „najlepszym albumem roku do tej pory” , a Rolling Stone nazwał go jednym z najlepszych albumów Under The Radar 2011 roku.  Album zdobył nagrodę Schallplattenkritik Bestenliste w trzecim kwartale 2012 roku w kategorii Pop Rock , a w 2013 roku Jeffreys otrzymał również włoską nagrodę Tenco Prize. W 2016 roku został wprowadzony do Long Island Music Hall of Fame. 

 

  Cover utworu „Wild in the Streets” zespołu Circle Jerks został wykorzystany w reklamie butów sportowych Vans i można go usłyszeć w grze wideo Max Payne 3 z 2012 roku. Inne telewizyjne i filmowe umiejscowienia „Wild in the Streets” obejmują Life on Mars, The Get Down na Netflixie (również zawarte na oficjalnej ścieżce dźwiękowej) oraz reklamę L'Oreal wyreżyserowaną przez Louisa de Caunesa. 28 maja 2012 roku na Pinkpop Festival w Landgraaf w Holandii Jeffreys dołączył do Bruce'a Springsteena i The E Street Band na scenie, aby wykonać hit ? and the Mysterians z 1966 roku „96 Tears”, który Jeffreys wykonał na swoim albumie Escape Artist z 1981 roku. We wrześniu 2013 roku Jeffreys wydał singiel „Any Rain” ze swojego albumu Truth Serum w wytwórni LunaPark/Thirty Tigers. Album został sfinansowany społecznościowo w PledgeMusic, współprodukowany przez Jamesa Maddocka i nagrany w Brooklyn Recording, a ponownie wystąpili w nim Larry Campbell, Steve Jordan i Brian Mitchell. 

 

20 kwietnia 2019 roku Jeffreys ogłosił na swojej stronie internetowej, że „postanowiłem odłożyć moje rock and rollowe buty” i że w przyszłości będzie nadal pisał, ale nie będzie regularnie występował. Jego występ 8 lipca 2019 r. w Olympia w Montrealu, gdzie otwierał koncert Little Steven and the Disciples of Soul, został uznany za koncert finałowy.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Wild In The Streets/Lon Chaney	Garland Jeffreys	01.1974	-	115[2]	Atlantic 2981	[#87 hit for British Lions in 1978][written by Garland Jeffreys][produced by Roy Cicala]
Reelin'/One Eyed Jack	Garland Jeffreys and Phoebe Snow	06.1978	-	107[5]	A&M; 2030	[written by Garland Jeffreys][produced by Garland Jeffreys,David Spinozza]
96 Tears/Escape Goat Dab	Garland Jeffreys	03.1981	-	66[7]	Epic 51 008	[written by Rudy Martinez][produced by Garland Jeffreys,Bob Clearmountain,Dick Wingate]
What Does It Take (To Win Your Love)/Rebel Love/	Garland Jeffreys	04.1983	-	107[2]	Epic 03687	[written by Harvey Fuqua,Johnny Bristol,Vernon Bullock][produced by Garland Jeffreys,Bob Clearmountain][#4 hit for Jr Walker & The All Stars in 1969]
Hail hail rock'n'roll	Garland Jeffreys	02.1992	72[1]	-	RCA PB 49171 [UK]	[written by Garland Jeffreys][produced by Garland Jeffreys]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Ghost Writer	Garland Jeffreys	03.1977	-	140[10]	A&M 4629	[produced by Roy Cicala, David Spinozza, Garland Jeffreys]
One-Eyed Jack	Garland Jeffreys	04.1978	-	99[10]	A&M 4681	[produced by David Spinozza, Garland Jeffreys]
American Boy & Girl	Garland Jeffreys	09.1979	-	151[5]	A&M 4778	[produced by Garland Jeffreys]
Escape Artist	Garland Jeffreys	03.1981	-	59[18]	Epic 36 983	[produced by Bob Clearmountain, Garland Jeffreys; "Miami Beach" and "We the People" Dennis Bovell]
Rock 'n' Roll Adult	Garland Jeffreys	10.1981	-	163[4]	Epic 37 436	[produced by Bob Clearmountain, Garland Jeffreys, Dick Wingate]
Guts For Love	Garland Jeffreys	02.1983	-	176[4]	Epic 38 190	[produced by Bob Clearmountain, Garland Jeffreys]