Titiyo odkryła swoje zdolności wokalne, gdy starsza siostra zaprosiła ją do wspólnego śpiewania w studiu w Londynie. W 1987 roku była frontmanką własnego zespołu i występowała na scenie sztokholmskiej, a w 1989 roku podpisała kontrakt z lokalną wytwórnią Telegram. Śpiewała również wokale wspierające dla wielu szwedzkich artystów, w tym Army of Lovers i Jakoba Hellmana.
W 1989 roku Titiyo wydała swój debiutancki album zatytułowany po prostu jej imieniem, który zajął 3. miejsce na liście przebojów w Szwecji, a w Stanach Zjednoczonych został wydany przez Arista i stał się jednym z elementów szwedzkiej fali R&B w USA, która trwała przez całe lata dziewięćdziesiąte. Singiel „My Body Says Yes” był hitem w Ameryce Północnej,, a „Talking to the Man in the Moon” osiągnął 6. miejsce na szwedzkich listach przebojów; kolejny singiel „After the Rain” osiągnął 13. miejsce.
Titiyo zrobiła sobie dwuletnią przerwę i powróciła w 1993 roku z coverem Arethy Franklin „Never Let Me Go” (hit, który osiągnął 25. miejsce na szwedzkiej liście przebojów), później zawartym na jej drugim pełnometrażowym albumie This is Titiyo. Remiksy tego i niektórych jej innych piosenek były popularne na londyńskiej scenie klubowej. Jej trzeci album, Extended, wyprodukowany przez Kenta (Gillström) Isaacsa (wydany przez szwedzką wytwórnię Diesel Music), ukazał się w 1997 roku i zawierał przebój „Josefin Dean” (nazwany na cześć najlepszej przyjaciółki Mariah Carey).
W 2001 roku Titiyo ożywiła swoją karierę swoim udanym czwartym albumem studyjnym Come Along (wydanym w USA w 2002 roku; również w Diesel Music), z którego pochodzi tytułowy singiel „Come Along”, który stał się międzynarodowym hitem. Album i jego tytułowa piosenka, wyprodukowane przez Petera Svenssona (The Cardigans) i Joakima Berga (Kent), znalazły się na szczycie szwedzkich list przebojów, a singiel odniósł sukces w kilku krajach europejskich, w tym we Francji (Niemcy), Szwajcarii i Holandii. Drugi singiel z albumu, „1989”, nie odniósł tak wielkiego sukcesu jak poprzednik, ale znalazł się w pierwszej trzydziestce francuskiej listy przebojów.
Po długiej przerwie Warner Music wydało w 2004 roku album z największymi hitami zatytułowany Best of Titiyo, który zawierał dwie nowe piosenki. Jedna z nich, „Loving out of Nothing”, znalazła się w pierwszej dwudziestce w Szwecji na początku 2005 roku. Wiosną 2008 roku Titiyo została poproszona o wokal do singla Kleerupa „Longing for Lullabies”. Wydany w kwietniu 2008 roku w Skandynawii singiel znalazł się w pierwszej dwudziestce w Danii i w pierwszej dziesiątce w Szwecji. Titiyo wydała swój piąty album, Hidden, w niezależnej wytwórni szwedzkiej Sheriff pod koniec 2008 roku. Album zawiera głównie materiały napisane przez nią samą, ale także efekty współpracy z takimi artystami jak Kleerup, Moto Boy i Goran Kajfes z Oddjob. Do tej pory wydano teledyski do „Stumble to Fall” i „Awakening”.
W 2015 roku wydała swój szósty album studyjny, 13 Gården, który został nominowany do szwedzkiej nagrody Grammy w kategorii „Najlepszy Pop”. Nazwany na cześć jej adresu z dzieciństwa w gminie Solna, poza Sztokholmem, był to pierwszy album Titiyo nagrany w całości w języku szwedzkim.
Córka Titiyo, Femi, urodziła się w 1992 roku. Ojcem Femi jest producent muzyczny Magnus Frykberg.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
After The Rain/After The Rain (Rag A Rap) [Titiyo Featuring Papa Dee] | Titiyo | 03.1990 | 60[3] | - | Arista 112 722 | [written by Magnus Frykberg][produced by Magnus Frykberg] |
Flowers/Doin' His Thing | Titiyo | 09.1990 | 71[3] | - | Arista 113 212 | [written by Magnus Frykberg][produced by Magnus Frykberg] |
My Body Says Yes | Titiyo | 06.1991 | 111 | 42[11] | Arista 112 733 | [written by Magnus Frykberg,Papa Dee][produced by Magnus Frykberg] |
Tell Me (I'm Not Dreaming)/Human Climate | Titiyo | 02.1994 | 45[2] | - | Arista 74321 18562 7 | [written by Frykberg, Torsson, Jah][produced by MF, Fabian] |
It Should Have Been You | Blacknuss feat. Jennifer Brown & Titiyo | 06.1995 | 83[1] | - | Sidestep SSRCD 4 | [written by Darryl Thompson][produced by Christian Falk,Martin Jonsson] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz