Wire

 Pełna inwencji grupa brytyjska założona w październiku 1976 r. W jej składzie znaleźli się absolwenci szkół plastycznych: Colin Newman (ur. 16.09.1954 r. w Salisbury w hrabstwie Wilshire, Anglia; śpiew, gitara), Bruce Gilberl (ur. 18.05.1946 r. w Watford w hrabstwie Hertfordshire; gitara), Graham Lewis (ur. 22.02.1953 r. w Grantham w hrabstwie Lincolnshire; bas, śpiew) i Robert Gotobed (właśc. Mark Field, ur. w 1951 r. w Leicester; perkusja). Dołączył do nich również gitarzysta George Gill (eks-Snakes), który zarejestrował singla dla wytwórni Skydog. 

Wczesne dokonania grupy zdradzały wpływy muzyki punk, a dominujący klimat tego okresu uchwycono na zarejestrowanym przez wielu wykonawców albumie koncertowym The Roxy, Londondon, WC2, na którym The Wire pojawili się po raz pierwszy w czteroosobowym składzie (po odejściu Gilla). Już wtedy widać było wyraźnie, że formacja ma o wiele większe ambicje niż wiele grających w tym czasie zespołów. We wrześniu 1977 r. muzycy podpisali kontrakt z wytwórnią Harvest. Na imponującym debiutanckim albumie Pink Flag znalazło się 21 utworów, prezentujących szeroką gamę nastrojów, od pełnych gniewu „Field Day For The Sundays" i „Mr Suit" po melodyjną kompozycję „Mannequin", wydaną na pierwszym singlu zespołu. Producent Mike Thorne, będący nieoficjalnym piątym członkiem grupy, podkreślił atmosferę płyty odpowiednio surowym brzmieniem. 

Podobne elementy odnaleźć można było na longplayu Chairs Missing, który prezentował jednak już o wiele bardziej dojrzałych The Wire. Gilbert na tyle opanował brzmienie swojej gitary, że pozostało dość miejsca dla pełnych gniewu  keyboardów  i  syntezatorów  Thorne"a. Niespokojny duch przewijał się również przez następne wydawnictwo zespołu 154, na którym zamieszczono   kilka   doskonałych   kompozycji, m.in. „A Touching Display" i „Mutual Friend". Jednak album ten zakończył okres współpracy The Wire z wytwórnią Harvest, a rozbieżność interesów poszczególnych muzyków nie pozwoliła im na dalszą pracę pod wspólnym szyldem. 

Latem 1980 r. formacja zakończyła oficjalnie działalność. Newman poświęcił się karierze solowej, a Gilbert i Lewis współpracowali przy kilku  projektach jako Dome, Duet Emmo i P'o. Podjęli też próby rozpoczęcia działalności solowej. Tymczasem Gotobed skoncentrował się na pracy sesyjnej z Colinem Newmanem, Fadem Gadgetem, a później na pracy na farmie. Wydany już po rozwiązaniu zespołu album Document And Eyewitness, prezentował ostatni koncert The Wire w londyńskim Electric Ballroom, który odbył się w lutym 1980 r. Na tle wcześniejszych studyjnych propozycji grupy uznano go jednak za przedsięwzięcie mocno rozczarowujące. 

W 1985 r. grupę powołano ponownie do życia,  lecz upłynęły jeszcze dwa lata zanim znów zaczęła nagrywać. Album The Ideal Copy odzwierciedlał niezmienne - choć już mniej impulsywne -pragnienie muzyków do podejmowania nowych wyzwań i szybko trafił na szczyt zestawień niezależnych wydawnictw. A Bell Is A Cup (Until It's Struck) utrzymywał nowo odnalezioną równowagę pomiędzy art-rockiem i mocno komercyjnym popem, zawierając m.in. imponującą kompozycję „Kidney Bingos". 

W 1990 r. grupa porzuciła koncepcję „beatowego combo" przyjętą w 1985 r. i postanowiła skorzystać z dobrodziejstw techniki oferowanych przez komputery i sequencery. Zarejestrowany w tym duchu album Manscape zaprezentował zupełną zmianę brzmienia The Wire, która jednak nie przyniosła spodziewanych sukcesów. Po ukazaniu się albumu na rynku, Gotobed postanowił opuścić kolegów. Pozostała trójka zmieniła nazwę na Wir, lecz dopiero po ukazaniu się na rynku płyty The Drill, która zawierała zbiór różnych wersji utworu „Drill", wydanego po raz pierwszy w 1987 r. na EP-ce ,,Snakedrill". Pierwsze wydawnictwo zarejestrowane pod nowym szyldem, The First Letter okazało się o wiele ostrzejsze od poprzednich propozycji grupy. Znalazły się na nim m.in. opracowane na nowo fragmenty Pink Flag.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Outdoor Miner/Practice Make Perfect	Wire	01.1979	51[3]	-	Harvest HAR 5172	[written by Graham Lewis,Colin Newman][produced by Mike Thorne]
Kidney Bingos/Pieta	Wire	02.1988	88[2]	-	Mute MUTE 67	[written by Wire][produced by Gareth Jones]
Eardrum Buzz/The Offer	Wire	05.1989	68[4]	-	Mute MUTE 87	[written by Graham Lewis,Colin Newman,Robert Gotobed,Bruce Gilbert][produced by John Fryer,Paul Kendall]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Chairs Missing	Wire	10.1978	48[1]	-	Harvest SHSP 4093	[produced by Mike Thorne]
154	Wire	10.1979	39[1]	-	Harvest SHSP 4105	[produced by Mike Thorne]
The Ideal Copy	Wire	05.1987	87[1]	-	Mute STUMM 42	[produced by Gareth Jones]
It's Beginning to and Back Again	Wire	07.1989	-	135[10]	Enigma 73 516	[produced by Paul Kendall, John Fryer, Wire]
Wire	Wire	04.2015	71[1]	-	Pink Flag PF 22CD	[produced by Colin Newman]
Nocturnal Koreans	Wire	05.2016	88[1]	-	Pink Flag PF 23CD	[produced by Colin Newman]
Silver/Lead	Wire	04.2017	96[1]	-	Pink Flag PF 24CD	[produced by Colin Newman]
Mind Hive	Wire	02.2020	82[1]	-	Pink Flag PF 25CD	[produced by Colin Newman]

Chill

Chill to grupa r&b z lat 80-tych. Niewiele jest o nich informacji, ale głównym wokalistą był Michael Ian Ellis.W 1985 roku wydali swój debiutancki singiel „Lady Seduction”. Nie wiadomo, jak i czy singiel w ogóle znalazł się na listach przebojów.Wydano ich drugi singiel „Think About It”, ale nie wydawało się, aby w ogóle trafił na listy przebojów tak jak poprzedni singiel. 

W 1986 Chill wydał swój debiutancki album „Chill Out” w Street Records, który w ogóle nie pojawił się na listach przebojów.Ostatni singiel z albumu „911”   nie trafił na listy przebojów magazynu Billboard. W 1989 roku grupa wydała swój drugi album „Cold Fresh Groove” nakładem Orpheus Records.  

Utwór tytułowy osiągnął 35. miejsce na liście Hot Black Singles magazynu Billboard, pozostając na tej liście przez 12 tygodni. Następny singiel „Body Reaction” osiągnął 66. miejsce na liście Hot Black Singles magazynu Billboard i utrzymywał się na tej liście przez 8 tygodni. Ostatni singiel z albumu „Hangin’ On” w ogóle nie trafił na listy przebojów. Potem wydaje się, że Chill odszedł w zapomnienie. Od tego czasu nie było o nich zbyt wiele wiadomości. 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Cold Fresh Groove	Chill	08.1989	-	-	Orpheus 72702	[written by Phil Irara, Robert Thompson, Herb Thompson, Ronnie Vann][produced by Herb Thompson, Phil Irara, Robert Thompson, Ronnie Vann][35[12].R&B Chart]
Body Reaction	Chill	12.1989	-	-	Orpheus 72261	[written by David Stewart, Geraldine Berry][produced by Dave Stewart][66[8].R&B Chart]

The Chill Deal Boyz

 W dzisiejszych czasach ludzie uważają bas za coś oczywistego. Ale w latach 80-tych muzyka była tak bogata w wysokie tony, że ledwo słychać było bas. (Niedawno usłyszałem plotkę, że dzieje się tak dlatego, że producenci z lat 80-tych zawsze zażywali kokainę, a wysokie tony podniecają uzależnionych od kokainy.) Dlatego też usłyszenie Miami Bass po raz pierwszy było naprawdę szokujące.  I wydawało się, że ma to fizjologiczny wpływ na wszystkich, którzy go słyszą. Nie bez powodu inna nazwa Miami Bass brzmiała „booty bass”. Jeśli to usłyszałeś, obowiązkowo potrząśnij tyłkiem. 

 2 Live Crew był jednym z pierwszych zespołów z Miami Bass, który wywarł wpływ na mainstream. Być może byli jedną z najbardziej wpływowych grup hiphopowych wszechczasów - nie tylko ze względu na to, że byli pionierami, ale także dlatego, że walczyli w sądzie o ochronę praw wynikających z Pierwszej Poprawki. Ale po 2 Live Crew nastąpiła druga fala Miami Bass, spopularyzowana w latach 90-tych przez takie grupy jak 95 South, 69 Boyz i Quad City DJ's. Ciekawostką dotyczącą tych trzech zespołów jest to, że ich hity stworzył ten sam zespół produkcyjny: C.C. Lemonhead i Jay „Ski” McGowan. Zanim rozpoczęła się druga fala, obaj producenci byli w The Chill Deal Boyz.  

W 1991 roku The Chill Deal Boyz wydał EPkę „Hip Hop Ain't Nothing But A Party…”. Moim zdaniem wydanie tego jako EP było błędem, ponieważ całość trwa 46 minut. Gdyby promowano go jako album, być może grupa odniosłaby ogólnokrajowy sukces. Ale nie dajcie się zwieść, mimo że The Chill Deal Boyz nigdy nie odnieśli sukcesu w kraju, byli niezwykle popularni w klubach na Florydzie. I łatwo zrozumieć dlaczego. Na przykład utwór „Single” sampluje „Flashlight” Funkadelic i robi to, co Miami Bass robi najlepiej. Podkręca bas jeszcze wyżej.  

 Dla współczesnych uszu rap The Chill Deal Boyz może brzmieć dość zwyczajnie. Ale nie byli grupą próbującą zachwycić Cię skomplikowanymi rymami i płynnością. MC próbowali rozweselić Cię na parkiecie i udało im się to. Słysząc „Hip Hop Ain't Nothing But A Party…”, słyszysz plan wielu klubowych hitów z połowy lat 90-tych. Ani „Tootsee Roll”, ani „Whoomp There It Is” nie miałyby takiego wpływu, jaki miały, gdyby nie The Chill Deal Boyz.  

Druga fala Miami Bass może nie miała takiego wpływu kulturowego jak G-Funk czy Crunk, ale mimo to miała wpływ. Po pierwsze, dało to Południu pewną widoczność w hip hopie w czasach, gdy definiowało je rywalizacja Zachodniego i Wschodniego Wybrzeża. Być może taka jest natura muzyki tanecznej w ogóle, że ludzie traktują ją mniej poważnie. Ale do cholery, hip hop zaczął się jako muzyka taneczna. Nadal sprawdza się jako muzyka taneczna. Fani muszą na nowo odkryć potężną moc Miami Bass.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Make Ya Body Move	Chill Deal Boyz	01.1992	-	-	Pump 15 109	[written by J. McGowan, M. Phillips, N. Orange][produced by C.C. Orange, Jay McGowan, The Chill Deal Boyz]
Rock The House	Chill Deal Boyz	08.1992	-	-	Pump 19 113	[written by J. McGowan, M. Phillips, N. Orange][produced by C.C. Orange, Jay McGowan, The Chill Deal Boyz]

Chill Factor

 Chill Factor to trio R&B z Chicago w stanie Illinois, w skład którego wchodzą wokalista Ruben Locke, gitarzysta Rico McFarland i klawiszowiec Gregg Owen. W 1987 wydali swój (i jedyny) debiutancki album zatytułowany Chill Factor w Warner Bros. Records. Nie wiadomo, jak i czy album w ogóle znalazł się na listach przebojów.
 

Pierwszy singiel „Conversation” osiągnął 88. miejsce na liście Hot Black Singles magazynu Billboard, pozostając na liście tylko przez 3 tygodnie. Następny singiel „Never My Love” osiągnął 62. miejsce na liście Hot Black Singles magazynu Billboard i utrzymywał się na tej liście przez 11 tygodni.  

  Potem wydawało się, że Chill Factor odszedł w zapomnienie. Obecnie Rico jest muzykiem bluesowym, choć nie wiadomo, czym zajmują się Ruben i Gregg.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Conversation/Stop	Chill Factor	08.1987	-	-	Warner Bros. 28364	[written by Chris "The Mentor" Powell, Keith Alexander][produced by Chris "The Mentor" Powell, John A. Bokowski, Jr.][88[3].R&B Chart]
Never My Love/Stop	Chill Factor	11.1987	-	-	Warner Bros. 28159	[written by Don Addrisi, Dick Addrisi][produced by Hawk Wolinski, Benny Medina][62[11].R&B Chart]

Chocolate Milk

 Chocolate Milk to amerykański zespół funk i soul z Nowego Orleanu w Luizjanie, działający w latach 70-tych i na początku 80-tych XX wieku.
 

  Chocolate Milk powstało w 1974 roku w Nowym Orleanie w Luizjanie, po powstaniu zespołów Kool & the Gang i Earth, Wind & Fire. W skład ośmioosobowego zespołu weszli Frank Richard (wokal), Amadee Castenell (saksofon), Joe Foxx (trąbka), Mario Tio (gitary), Earnest Dabon (bas),Robert Dabon (instrumenty klawiszowe/fortepian) i Dwight Richards (perkusja). Po objęciu funkcji The Meters jako zespołu Toussainta zespół pracował także jako grupa studyjna dla autora tekstów i producenta Allena Toussainta. Chocolate Milk wspierał Toussainta jako zespół grający na żywo oraz na jego albumie New Orleans Jazz and Heritage Festival (1976), a także nagrywał z Paulem McCartneyem. 

Następnie zespół podpisał kontrakt z RCA Records. Ich pierwszym z ośmiu albumów wydanych na RCA był Action Speaks Louder than Words, album zawierający przesłanie polityczne. Tytułowy utwór „Action Speaks Louder Than Words” (1975) zawiera break beat, który był wielokrotnie samplowany w muzyce hiphopowej, w tym „Move the Crowd” z albumu Paid in Full z 1987 roku autorstwa Erica B. i Rakima, oraz „Don't Let Your Mouth Write a Check Your Ass Can't Cash” (1991) Stetsasonic.  

Zespół zasłynął dzięki „Action Speaks Louder than Words” i innym hitom: „Girl Callin'” (1978), „Say Won't Cha” (1979) i „I'm Your Radio” (1980). Zespół był również znany ze swojej wszechstronności w stylach muzycznych, dodając później elementy disco, dominujące w ich hicie „Blue Jeans” z 1981 roku, który zajął piętnaste miejsce na liście soul.  

Chocolate Milk rozpadło się w 1983 roku w związku ze spadkiem popularności disco, licznymi zmianami personalnymi i zmianami producentów po rozstaniu z Toussaintem w 1980r.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Action Speaks Louder Than Words/Ain't Nothin' But A Thing	Chocolate Milk	07.1975	-	69[5]	RCA Victor 10290	[written by L. Harris, J. Smith III, A. Castenell Jr., F. Richard, D. Richards, M. Tio, K. Williams, R. Dabon, E. Dabon][produced by Allen Toussaint][15[17].R&B Chart]
How About Love/Party Happy	Chocolate Milk	03.1976	-	-	RCA Victor 10 569	[written by A. Castenell Jr, E. Dabon, R. Dabon, J. Smith III, F. Richard, D. Richard, M. Tio, K. Williams][produced by Allen Toussaint, Marshall Sehorn][79[8].R&B Chart]
Comin'/Starbright	Chocolate Milk	09.1976	-	-	RCA 10 758	[written by A. Castenell, R. Dabon, S. Hughes, F. Richards, D. Richards, J. Smith, M. Tio, K. Williams][produced by Allen Toussaint, Marshall Sehorn][56[10].R&B Chart]
Girl Callin'/Thinking Of You	Chocolate Milk	06.1978	-	103[1]	RCA 11 222	[written by A. Toussaint][produced by Allen Toussaint][14[16].R&B Chart]
Say Won'tcha/Doc	Chocolate Milk	04.1979	-	-	RCA 11 547	[written by J. Smith III, A. Castenell, D. Richards, F. Richard, K. Williams, M. Tio, R. Dabon][produced by Allen Toussaint][39[14].R&B Chart]
Groove City/Save The Last Dance	Chocolate Milk	08.1979	-	-	RCA 11 689	[written by J. Smith III, A. Castenell, D. Richards, F. Richard, K. Williams, M. Tio, R. Dabon][produced by Allen Toussaint][59[7].R&B Chart]
Hey Lover/Would It Be Alright?	Chocolate Milk	07.1980	-	-	RCA 12 030	[written by F. Richard, J. Smith III, A. Castenell, R. Dabon, M. Tio, D. Richards][produced by George Tobin][40[12].R&B Chart]
Blue Jeans/Dawn	Chocolate Milk	10.1981	-	-	RCA 12 335	[written by H. Redman Jr., L. Hayes][produced by Allen Jones][15[18].R&B Chart]
Let's Go All The Way/Honey Bun	Chocolate Milk	01.1982	-	-	RCA 13 026	[written by D. Richards, J. Smith][produced by Allen Jones ][41[10].R&B Chart]
Take It Off/Honey Bun	Chocolate Milk	11.1982	-	-	RCA 13 364	[written by A. Jones, M. Toles][produced by Allen A. Jones][39[12].R&B Chart]
Who's Getting It Now/Sweet Heat	Chocolate Milk	03.1983	-	-	RCA 13 447	[written by A. Jones, M. Toles, Chocolate Milk][produced by Allen A. Jones][65[8].R&B Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Action Speaks Louder Than Words	Chocolate Milk	10.1975	-	191[3]	RCA Victor 1188	[produced by Allen Toussaint, Marshall E. Sehorn]
We're All In This Together	Chocolate Milk	06.1978	-	171[5]	RCA Victor 2331	[produced by Allen Toussaint]
Milky Way	Chocolate Milk	04.1979	-	161[6]	RCA Victor 3081	[produced by Allen Toussaint]
Blue Jeans	Chocolate Milk	12.1981	-	162[10]	RCA Victor 3896	[produced by Allen A. Jones]

Vamps

The Vamps - brytyjski zespół wykonujący muzykę z gatunku pop-rock, założony na początku 2012 roku. Swój pierwszy kontrakt płytowy zespół podpisał z wytwórnią Mercury Records w listopadzie 2012 roku. The Vamps wystąpili w roli supportu przed McFly na trasie "Memory Lane Tour" na początku 2013 roku. Wystąpili również na festiwalach i koncertach jako support przed takimi wykonawcami jak: The Wanted, McFly, Selena Gomez.



James McVey (ur. 30 kwietnia 1994r w Bournemouth) w 2011 roku był już pod opieką managerów Richarda Rashmana i Joe O' Neilla z Prestige Management. McVey zdecydował, że chce stworzyć zespół i przez serwis internetowy YouTube poznał Bradleya Simpsona (ur. 28 lipca 1995r w Birmingham). Razem zaczęli pracować nad piosenkami, a Simpson został głównym wokalistą. W 2012 roku McVey i Simpson poznali Tristana Evansa (ur. 15 sierpnia 1994r w Exeter) na portalu społecznościowym Facebook. Jako ostatni do zespołu dołączył Connor Ball (ur. 15 marca 1996 roku  w Aberdeen). W połowie 2013 roku, zespół zaczął publikować covery przebojów na YouTube.

22 lipca 2013 zespół opublikował swoją pierwszą własną piosenkę pod tytułem Wildheart (później nazwa zmieniona na Wild Heart). Filmik został wyświetlony ponad 46 tysięcy razy w ciągu pierwszych dwóch dni. 6 sierpnia 2013r The Vamps opublikowali teledysk do swojego debiutanckiego singla Can We Dance, który uzyskał ponad milion wyświetleń w ciągu dwóch tygodni od premiery. Singiel Can We Dance został oficjalnie wydany 29 września 2013r i zadebiutował na drugim miejscu brytyjskiej listy przebojów 6 października 2013], przegrywając jedynie z piosenką Counting Stars zespołu One Republic. 22 listopada 2013r The Vamps ogłosili, że ich drugim singlem zostanie utwór Wild Heart. Trzy dni później piosenka miała swoją premierę w radiu i została wydana 19 stycznia 2014. Singiel dotarł na miejsce trzecie brytyjskiej listy przebojów.

13 marca 2014 zespół ogłosił, że ich debiutancki album ukaże się 14 kwietnia 2014 roku. 22 marca 2014 roku ogłoszono, że płyta będzie nosić tytuł Meet the Vamps. 26 marca 2014 The Vamps wydali utwór Last Night jako trzeci singiel z płyty. Album Meet the Vamps dotarł na drugie miejsce list sprzedaży w Irlandii i w Wielkiej Brytanii].

W lutym 2015r założyli własną wytwórnię Steady Records. Tutaj nagrali dwa nowe zespoły, założone przez siebie The Tide i New Hope Club. 27 listopada 2015r wydali swój drugi album Wake Up, na którym znajdują się takie utwory jak Wake Up i I Found a Girl. Wystąpili także gościnnie w serialu Disney Channel Jessie w 2015 roku z piosenką Can We Dance. W 2016 roku nagrali Kung Fu Fighting do nowego filmu Kung Fu Panda. W tym samym roku odbyli także podróż do Indii i współpracowali z indyjskim duetem muzycznym Vishal Shekhar przy piosence Beliya.  

7 października 2016 roku The Vamps ogłosili za pośrednictwem wideo na żywo na Facebooku, że ich pierwszy singiel z trzeciego albumu studyjnego zostanie wydany 14 października 2016 roku, a ekskluzywny program nadawany był w Capitol FM poprzedniego dnia. Tego samego dnia zespół zamieścił na swoich portalach społecznościowych wskazówki dotyczące tytułu utworu i frazy zaczerpnięte z tekstu. Ogłoszono również, że album ukaże się latem 2017 roku. 12 października 2016 roku w nowym teledysku na żywo zespół ogłosił, że singiel będzie nosił tytuł All Night i będzie efektem współpracy z norweskim DJ-em Matomą.  

Styl nawiązuje do hitowego singla Wake Up z albumu Wake Up z 2015 roku. Ich biografia, The Vamps: Our Story 100% Official, ogłoszona kilka miesięcy wcześniej, również została wydana 20 października 2016 roku. 21 kwietnia 2017 roku ogłoszono drugi singiel z albumu, Middle of the Night, powstały we współpracy z duńskim DJ-em Martinem Jensenem, a następnie wydany 28 kwietnia 2017; tego samego dnia rozpoczyna się trasa koncertowa Middle of the Night Tour.Podczas pierwszego koncertu ogłoszono tytuł trzeciego studyjnego albumu Night & Day, który ukaże się w dwóch częściach.  

19 maja tego samego roku szwedzki DJ Mike Perry wydał album Hands, będący owocem współpracy z The Vamps i amerykańską piosenkarką Sabriną Carpenter. Pierwsza część Night & Day (Night Edition) ukazała się 14 lipca 2017 roku. 8 września 2017 roku norweski DJ Matoma wydaje album Staying Up, powstały we współpracy z The Vamps. 13 października 2017 roku zespół wydał singiel Personal z udziałem amerykańskiej piosenkarki Maggie Lindemann, znajdujący się w drugiej części albumu. 20 kwietnia 2018 roku zespół wydał album Hair Too Long, a 9 lipca tego samego roku Just My Type. 13 lipca 2018 roku ukazała się druga część albumu Night & Day (Day Edition). 

 19 kwietnia 2019 roku ukazała się EP-ka zawierająca 4 utwory: Missing You, Right Now (z udziałem brytyjskiego duetu raperów Krept & Konan), Waves i All The Lies (z udziałem brazylijskiego DJ-a Aloka i niemieckiego DJ-a Felixa Jaehna). 30 lipca 2020 roku zespół wydał singiel Married In Vegas i zapowiedział nowy album Cherry Blossom, który ukaże się 16 października następnego roku. 

 Zespół uczcił dziesięć lat swojej muzycznej działalności w 2022 roku wypuszczeniem fanzinu zatytułowanego Ten Years Of The Vamps wyprodukowanego wspólnie przez fanów i członków zespołu, po którym odbyła się 11-dniowa trasa po Wielkiej Brytanii 10 Years Of The Vamps - The Greatest Hits w listopadzie i grudniu 2022r.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Can We Dance	Vamps	10.2013	2[23]	-	EMI GBUV 71300979	[platinum-UK][written by Timz Lam,Bruno Mars,Philip Lawrence,Amund Bjorklund,Espen Lind,Karl Michael][produced by Espionage,Bruno Mars]
Wild Heart	Vamps	02.2014	3[13]	-	EMI GBUM 71305882	[silver-UK][written by Amund Bjørklund,Espen Lind,Ben Harrison,Ibrahim "Ayb" Asma,Jamie Scott,James McVey,Connor Ball,Tristan Evans,Brad Simpson][produced by Espionage]
Last Night	Vamps	04.2014	2[12]	-	EMI GBUM 71308657	[silver-UK][written by Wayne Hector,Tom Barnes,Pete Kelleher,Ben Kohn,Ayak Thiik][produced by TMS]
Somebody to You	The Vamps Featuring Demi Lovato	06.2014	4[17]	110[2]	EMI GBUM 71401330	[platinum-UK][]gold-US][written by Carl Falk,Nate Blasdell,Savan Kotecha,Kristian Lundin][produced by Carl Falk,Kristian Lundin]
Oh Cecilia (Breaking My Heart)	Vamps	10.2014	9[12]	-	EMI GBUM 71400928	[gold-UK][written by Paul Simon,Connor Ball,Tristan Evans,James McVey,Brad Simpson,Amund Bjørklund,Espen Lind,Chris Michaud][produced by Espionage,Andrew Williams]
Wake Up	Vamps	10.2015	12[4]	-	EMI GBUM 71505551	[written by Ammar Malik,Steve Mac,Ross Golan,Kevin Snevely][produced by Steve Mac]
I Found a Girl	Vamps featuring Omi	04.2016	30[2]	-	EMI GBUM 71505937	[silver-UK][written by Steve MacAmmar Malik,Ross Golan,Claude Kelly,James Blunt,Brad Simpson,Connor Ball,Tristan Evans,James McVey][produced by Steve Mac]
All Night	The Vamps and Matoma	10.2016	24[26]	-	EMI GBUM 71605342	[platinum-UK][gold-US][written by Brad Simpson,James McVey,Connor Ball,Tristan Evans,Justin Franks,John Mitchell,Daniel Majic][produced by DJ Frank E,Danny Majic,Matoma]
Middle of the Night	The Vamps and Martin Jensen	05.2017	44[3]	-	EMI GBUM 71701537	[silver-UK][written by Anders Christensen ,Edward Drewett ,Martin Jensen ,Stephen Philibin, Matthew Radosevich, Chris Wallace][produced by Martin Jensen]
Staying Up	Matoma and The Vamps	09.2017	80[1]	-	Parlophone GBAYE 1703231	[written by Noel Salmon,Nathan Cross,Ben Preston,BullySongs,The Vamps,Matoma][produced by Matoma]
Personal	The Vamps featuring Maggie Lindemann	10.2017	76[2]	-	EMI GBUM 71701760	[written by Connor Ball,Tristan Evans,James McVey,Brad Simpson,Nicholas Gale,Sam Preston,George Tizzard,Rick Parkhouse,Rachel Furner][produced by Digital Farm Animals]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Meet the Vamps	Vamps	04.2014	2[45]	40[3]	EMI 3778477	[platinum-UK][produced by TMS, Espionage]
Wake Up	Vamps	12.2015	10[11]	186[1]	EMI 4761113	[gold-UK][produced by Connor Ball ,Tristan Evans, Carl Falk, Steve Mac, Ammar Malik, Matt Prime ,Metrophonic ,Tobias Karlsson, Kevin Snevely, Red Triangle, Rami Yacoub ,Jay Reynolds]
Night & Day (Night Edition)	Vamps	07.2017	1[1][12]	-	EMI CDVZ 3186	[gold-UK][written by Bradley Simpson ,Jack & Coke, Danny Majic, DJ Frank E ,Red Triangle, Matt Rad, Steve James, Chris Wallace, Martin Jensen, Matoma ,Mikael Persson, Dimitri Vangelis, Andreas Wiman, Andrew Bolooki, Will Simms, Jacob Manson, Jordan Riley ,Trackside, Kris Kross Amsterdam, Joren van der Voort ,Captain Cuts, Digital Farm Animals ,Sean Meier, OzGo, Oscar Holter, Space Primates]
Cherry Blossom	Vamps	10.2020	1[1][2]	-	EMI EMICD 2020	[produced by The Vamps, LostBoy, Jordan Riley, Jack & Coke]
10 Years of The Vamps	Vamps	10.2022	30[1]	186[1]	UMR/Virgin 4564843	-