Zespół Colemana, okrojony do kwartetu (czwartym członkiem został kontrabasista Charlie Haden),
występował z tak dużym powodzeniem w nowojorskiej Five Spot Cafe, że
kontrakt Colemana został przedłużony. Trwał od listopada 1959 do wiosny
następnego roku. Udane eksperymenty Cherry'ego zwróciły uwagę także na
jego partnerów. Wkrótce Cherry występował także w zespołach innych
awangardowych twórców, jak np. John Coltrane i Archie Shepp, obok Alberta Aylera i Billa Dixona.
W 1964 Cherry i John Tchicai wzięli udział w sesji nagraniowej Alberta Aylera, a powstała wówczas muzyka została później wykorzystana jako ścieżka dźwiękowa do filmu "New York Eye And Ear Control". Tego samego roku występował z Aylerem w Europie i nagrał album Vibrations. W Europie oraz w USA koncertował także z zespołem Gato Barbieriego. Podczas pobytu w Europie współpracował z George'em Russellem,
a pod koniec dekady zwiedził Europę, Afrykę i Azję, poznając tamtejszą
kulturę i ucząc się gry na instrumentach ludowych. Wtedy zaczął także
używać pakistańskiej "kieszonkowej" trąbki (pocket trumpet) ze zgiętym
ustnikiem. Do swojej muzyki wprowadzał coraz więcej elementów etnicznych
(głównie z tradycji azjatyckiej) i należał do nielicznych muzyków,
którym powiódł się taki mariaż zachodniej i wschodniej kultury. Pod
koniec lat 60. Cherry był największym autorytetem w rozwijającym się
nowym muzycznym nurcie,który po latach przyjęło się nazywać "world
music".
W połowie lat 70-tych ponownie połączył swe
siły z Hadenem, Blackwellem i saksofonistą tenorowym Deweyem Redmanem w zespole Old And New Dreams, który oprócz własnych kompozycji miał w repertuarze oryginalnie przetworzone wersje utworów Colemana.
Na przełomie lat 70. i 80. grywał także w grupach rockowych, występował gościnnie z Abdullahem Ibrahimem. W 1977 założył wraz Collinem Walcottem i Naną Yasconselosem trio Codona. Do powstania zespołu doszło dzięki szefowi wytwórni ECM,
Manfredowi Eicherowi, u którego nagrywali wszyscy trzej artyści, choć w
różnych konfiguracjach. Na pierwszej wspólnej płycie wydanej w 1978
muzycy tworzyli porywającą muzykę, którą Cherry nazwał "uniwersalnym
folklorem świata".
Jednocześnie Cherry nie porzucał indywidualnych zainteresowań etniczną
muzyką i instrumentarium.
W grze na swej kieszonkowej trąbce nie bardzo
przypominał wirtuozów bebopu: zamiast zawrotnych błyskotliwych pasaży
używał starannie dobranych dźwięków, koncentrując się na emocjonalnej
oraz intelektualnej jtronie przekazu. Jako kompozytor - a raczej twórca
muzyki, który nie tyle zapisywał ją na papierze, ile tworzył na żywo z
wszystkich otaczających go elementów, w charakterystycznych
happeningowych spektaklach - Cherry należy do najbardziej oryginalnych
postaci współczesnej muzyki.
Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Band of gold/Rumble boogie | Don Cherry | 12.1955 | 6[11] | 4[22] | Columbia 40 597 | [written by Bob Musel/ J. Taylor] |
Wild cherry/I'm still a king to you | Don Cherry | 04.1956 | - | 29[12] side B:72[1] | Columbia 40 665 | [written by E. Curtis] |
Ghost town/I'll be around | Don Cherry | 07.1956 | - | 22[14] side B:78[1] | Columbia 40 705 | [written by Varnick, Acquaviva][#17 hit for Mills Brothers in 1947] |
Namely you/If I had my druthers | Don Cherry | 10.1956 | - | 65[8] | Columbia 40 746 | [written by Mercer, DePaul][utwór ze spektaklu na Broadway'u "Li'l Abner"] |
I love you drops/Don't change | Don Cherry | 04.1966 | - | 112[3] | Monument 930 | [written by Bill Anderson][#30 hit for Vic Dana in 1966] |
There goes my everything/I don't wanna go home | Don Cherry | 01.1967 | - | 113[1] | Monument 989 | [written by Dallas Frazier][produced by Fred Foster, Steve Poncio][#20 hit for Engelbert Humperdinck in 1967]] |
Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Swingin' for two | Don Cherry | 09.1956 | - | 15[7] | Columbia 893 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz