Wire

 Pełna inwencji grupa brytyjska założona w październiku 1976 r. W jej składzie znaleźli się absolwenci szkół plastycznych: Colin Newman (ur. 16.09.1954 r. w Salisbury w hrabstwie Wilshire, Anglia; śpiew, gitara), Bruce Gilberl (ur. 18.05.1946 r. w Watford w hrabstwie Hertfordshire; gitara), Graham Lewis (ur. 22.02.1953 r. w Grantham w hrabstwie Lincolnshire; bas, śpiew) i Robert Gotobed (właśc. Mark Field, ur. w 1951 r. w Leicester; perkusja). Dołączył do nich również gitarzysta George Gill (eks-Snakes), który zarejestrował singla dla wytwórni Skydog. 

Wczesne dokonania grupy zdradzały wpływy muzyki punk, a dominujący klimat tego okresu uchwycono na zarejestrowanym przez wielu wykonawców albumie koncertowym The Roxy, Londondon, WC2, na którym The Wire pojawili się po raz pierwszy w czteroosobowym składzie (po odejściu Gilla). Już wtedy widać było wyraźnie, że formacja ma o wiele większe ambicje niż wiele grających w tym czasie zespołów. We wrześniu 1977 r. muzycy podpisali kontrakt z wytwórnią Harvest. Na imponującym debiutanckim albumie Pink Flag znalazło się 21 utworów, prezentujących szeroką gamę nastrojów, od pełnych gniewu „Field Day For The Sundays" i „Mr Suit" po melodyjną kompozycję „Mannequin", wydaną na pierwszym singlu zespołu. Producent Mike Thorne, będący nieoficjalnym piątym członkiem grupy, podkreślił atmosferę płyty odpowiednio surowym brzmieniem. 

Podobne elementy odnaleźć można było na longplayu Chairs Missing, który prezentował jednak już o wiele bardziej dojrzałych The Wire. Gilbert na tyle opanował brzmienie swojej gitary, że pozostało dość miejsca dla pełnych gniewu  keyboardów  i  syntezatorów  Thorne"a. Niespokojny duch przewijał się również przez następne wydawnictwo zespołu 154, na którym zamieszczono   kilka   doskonałych   kompozycji, m.in. „A Touching Display" i „Mutual Friend". Jednak album ten zakończył okres współpracy The Wire z wytwórnią Harvest, a rozbieżność interesów poszczególnych muzyków nie pozwoliła im na dalszą pracę pod wspólnym szyldem. 

Latem 1980 r. formacja zakończyła oficjalnie działalność. Newman poświęcił się karierze solowej, a Gilbert i Lewis współpracowali przy kilku  projektach jako Dome, Duet Emmo i P'o. Podjęli też próby rozpoczęcia działalności solowej. Tymczasem Gotobed skoncentrował się na pracy sesyjnej z Colinem Newmanem, Fadem Gadgetem, a później na pracy na farmie. Wydany już po rozwiązaniu zespołu album Document And Eyewitness, prezentował ostatni koncert The Wire w londyńskim Electric Ballroom, który odbył się w lutym 1980 r. Na tle wcześniejszych studyjnych propozycji grupy uznano go jednak za przedsięwzięcie mocno rozczarowujące. 

W 1985 r. grupę powołano ponownie do życia,  lecz upłynęły jeszcze dwa lata zanim znów zaczęła nagrywać. Album The Ideal Copy odzwierciedlał niezmienne - choć już mniej impulsywne -pragnienie muzyków do podejmowania nowych wyzwań i szybko trafił na szczyt zestawień niezależnych wydawnictw. A Bell Is A Cup (Until It's Struck) utrzymywał nowo odnalezioną równowagę pomiędzy art-rockiem i mocno komercyjnym popem, zawierając m.in. imponującą kompozycję „Kidney Bingos". 

W 1990 r. grupa porzuciła koncepcję „beatowego combo" przyjętą w 1985 r. i postanowiła skorzystać z dobrodziejstw techniki oferowanych przez komputery i sequencery. Zarejestrowany w tym duchu album Manscape zaprezentował zupełną zmianę brzmienia The Wire, która jednak nie przyniosła spodziewanych sukcesów. Po ukazaniu się albumu na rynku, Gotobed postanowił opuścić kolegów. Pozostała trójka zmieniła nazwę na Wir, lecz dopiero po ukazaniu się na rynku płyty The Drill, która zawierała zbiór różnych wersji utworu „Drill", wydanego po raz pierwszy w 1987 r. na EP-ce ,,Snakedrill". Pierwsze wydawnictwo zarejestrowane pod nowym szyldem, The First Letter okazało się o wiele ostrzejsze od poprzednich propozycji grupy. Znalazły się na nim m.in. opracowane na nowo fragmenty Pink Flag.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Outdoor Miner/Practice Make Perfect	Wire	01.1979	51[3]	-	Harvest HAR 5172	[written by Graham Lewis,Colin Newman][produced by Mike Thorne]
Kidney Bingos/Pieta	Wire	02.1988	88[2]	-	Mute MUTE 67	[written by Wire][produced by Gareth Jones]
Eardrum Buzz/The Offer	Wire	05.1989	68[4]	-	Mute MUTE 87	[written by Graham Lewis,Colin Newman,Robert Gotobed,Bruce Gilbert][produced by John Fryer,Paul Kendall]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Chairs Missing	Wire	10.1978	48[1]	-	Harvest SHSP 4093	[produced by Mike Thorne]
154	Wire	10.1979	39[1]	-	Harvest SHSP 4105	[produced by Mike Thorne]
The Ideal Copy	Wire	05.1987	87[1]	-	Mute STUMM 42	[produced by Gareth Jones]
It's Beginning to and Back Again	Wire	07.1989	-	135[10]	Enigma 73 516	[produced by Paul Kendall, John Fryer, Wire]
Wire	Wire	04.2015	71[1]	-	Pink Flag PF 22CD	[produced by Colin Newman]
Nocturnal Koreans	Wire	05.2016	88[1]	-	Pink Flag PF 23CD	[produced by Colin Newman]
Silver/Lead	Wire	04.2017	96[1]	-	Pink Flag PF 24CD	[produced by Colin Newman]
Mind Hive	Wire	02.2020	82[1]	-	Pink Flag PF 25CD	[produced by Colin Newman]