Jego dźwięczny głos i bogate brzmienie organów Hammonda stały się jednym z najbardziej charakterystycznych elementów muzyki pop połowy lat 60-tych. Grupa zanotowała na swoim koncie sporo dużych przebojów w Stanach Zjednoczonych i w Wielkiej Brytanii, lecz niedługo potem Steve poczuł się zbyt ograniczony jej muzycznymi horyzontami. Jeszcze w 1965 r. nagrał pod szyldem The Anglos wielki soulowy przebój autorstwa Steviego Anglo „Incense", co wywołało falę plotek o jego odejściu z zespołu. Stało się to jednak faktem dopiero w 1967 r., kiedy postanowił założyć własną formację Traffic. Istniejąca krótko super-grupa Blind Faith na jakiś czas zakłóciła płynny rozwój Traffic; jednocześnie przez cały ten czas Steve pracował bardzo pilnie jako muzyk sesyjny, gdyż z jego talentu pragnęło skorzystać wielu wykonawców. W efekcie stał się niemal „nadwornym" keyboardzistą wytwórni Island.
W 1972 r. zachorował poważnie na zapalenie otrzewnej, co wpłynęło na spadek aktywności Traffic. Kiedy zespół zakończył działalność w 1974 r. Winwood wydawał się przygotowany do rozpoczęcia kariery solowej, którą od dawna zapowiadał. Zamiast tego jednak poświęcił się działalności muzyka towarzyszącego, biorąc gościnny udział w nagraniu wielu wspaniałych albumów, m.in. One World Johna Martyna, Rendezvous Sandy Denny, Dark Horse George'a Harrisona i Reggae Got Soul Toots And The Maytals. Lista muzyków, z którymi współpracował podczas sesji, przypomina zestawienie ,,Who Is Who" w muzyce; znaleźli się na niej bowiem: Jimi Hendrix, Joe Cockcr, Leon Russell, Howlin' Wolf, Sutherland Brothers, Muddy Waters, Eric Clapton, Alvin Lee, Mariannę Faithful i wielu innych.
W 1976 r. związał się ze Stemu Yamashtą i Klausem Schulze, czego rezultatem były albumy Go i Go Too. Pojawił się również na scenie z zespołem The Fania All Stars, grając na instrumentach perkusyjnych i na gitarze. Długo oczekiwany album solowy Winwooda pojawił się na rynku dopiero w 1977 r., a przyjęto go bardziej z szacunkiem niż entuzjazmem. Odprężony Winwood nagrał zaledwie sześć utworów przy współpracy tak doskonałych muzyków jak Willy Weeks i Andy Newmark. Po zarejestrowaniu tego longplaya, muzyk zaszył się w swojej posiadłości w hrabstwie Oxfordshire, unikając jak ognia wywiadów. Zajmował się głównie pracą na farmie, strzelaniem do rzutków, tresowaniem psów i jazdą konną. Wszystkim wydawało się, że jego kariera muzyczna definitywnie się skończyła.
Tymczasem w ostatnim tygodniu 1980 r, na rynku pojawił się niespodziewanie podniosły album Arc Of A Diver, wprawiając publiczność w spore zdumienie. Razem z mieszkającym w Brazylii swoim byłym twórcą tekstów Jimem Capaldim, Winwood opracował materiał dostarczony mu przez Viviana Stanshalla, George'a Fleminga i Willa Jenningsa. Album odniósł ogromny sukces, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, gdzie zyskał status „platynowej płyty". Dzięki poruszającemu singlowi „While You See A Chance" powrócił na listy przebojów. Idąc za ciosem, bardzo szybko (wedle norm Winwooda) przedstawił publiczności następną płytę Talking Back To The Night, która odniosła równie wielki sukces. Winwood nie był jednak zadowolony i poważnie rozważał możliwość poświęcenia się karierze producenta. Na szczęście brat Muff zdołał go przekonać, by tego nie robił. Od tej pory Steve zaczął się częściej pokazywać publiczności, udowadniając, że nadal jest w doskonałej formie.
Doskonałym posunięciem wytwórni Island było skierowanie muzyka w stronę młodszej publiczności. Europejskie tournee artysty w 1983 r. stało się prawdziwą rewelacją -wyglądający o 20 lat młodziej Steve skakał po scenie z przenośnymi klawiszami i z ogniem atakował utwór „Roadrunner" Juniora Walkera. Wszystkim wydawało się, jakby na scenę powrócił 17-letni „Stevie" ze Spencer Davis Group, który w czasie całego koncertu grał z wielką energią i pewnością siebie. Aż trudno było uwierzyć, że to ten sam człowiek, który przez całe lata nieśmiało ukrywał się w Traffic za górami wzmacniaczy i keyboardów.
Dwa lata później, podczas pracy w Nowym Jorku nad kolejnym albumem, Steve odmienił także i swoje życie osobiste, gdy po pierwszym nieudanym i bardzo nieszczęśliwym małżeństwie poznał swoją drugą żonę Eugenię. Nowo odnalezione szczęście dało się wyraźnie wyczuć na albumie Back In The High Life z 1986 r. Współautorem większości utworów był Will Jennings, a sam longplay przyniósł artyście największy w karierze sukces komercyjny i trzy przebojowe single, z których utrzymany w klimacie discosoul „Higher Love" trafił na 1. miejsce amerykańskich notowań. W 1987 r. dobiegła końca jego długoletnia współpraca z Chrisem Blackwellem i wytwórnią Island, a w prasie pojawiły się. doniesienia, że nowy kontrakt muzyka z Virgin Records opiewa na sumę 13 milionów dolarów.
Tajemniczy „szaleniec z Midlands" stał się teraz jedną z najbardziej znanych postaci muzycznego biznesu, a wszyscy niecierpliwie czekali na jego nowy album, by przekonać się, czy gwiazda warta była wydanej na nią sumy. Niebawem na rynku ukazał się singel „Roll With It" zapowiadający album pod tym samym tytułem. Obie płyty odniosły kolosalny sukces, plasując się na pierwszych miejscach amerykańskiej listy przebojów. Winwood udowodnił powrót do wielkiej formy, śpiewając doskonałe zainspirowane twórczością lat 60-tych soulowo-popowe utwory. Teksty były ponownie dziełem utalentowanego Willa Jenningsa, chociaż starsi fani artysty z radością powitali jeden utwór współautorstwa Jima Capaldiego.
W 1990 r. Winwood został wciągnięty w spór wydawniczy, w którym utrzymywano, że melodia „Roll With It" jest plagiatem kompozycji „Roadrunner". Nagrany w tym samym roku album Refugees Of The Heart nie odniósł już tak wielkiego sukcesu jak poprzednie wydawnictwa, lecz przyniósł jeden wielki przebój „One And Only Man", autorstwa spółki Winwood-Capaldi. Odnowienie współpracy między dawnymi przyjaciółmi doprowadziło w 1994 r. do reaktywowania grupy Traffic i nagrania doskonałego albumu Far From Home. Steve Winwood cieszy się opinią jednego z najbardziej szanowanych i odnoszących największe sukcesy artystów na świecie. Dowodem na to może być imponujące, retrospektywne wydawnictwo The Finer Thing (z 1995 r.), stanowiące doskonałe podsumowanie jego dotychczasowej kariery.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
While You See A Chance/Vacant Chair | Steve Winwood | 01.1981 | 45[5] | 7[18] | Island 49656 | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Steve Winwood] |
Night Train | Steve Winwood | 08.1981 | - | 104[2] | Island 49773 | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Steve Winwood] |
Arc Of A Diver/Dust | Steve Winwood | 05.1981 | - | 48[9] | Island 49 726 | [written by S. Winwood, V. Stanshall][produced by Steve Winwood] |
Still In The Game/Dust | Steve Winwood | 08.1982 | - | 47[10] | Island 29 940 | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Steve Winwood] |
Valerie/Slowdown Sundown | Steve Winwood | 11.1982 | 51[4] | 70[4] | Island 29879 | [silver-UK][written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Steve Winwood] |
Your Silence Is Your Song | Steve Winwood | 06.1983 | 112 | - | Island WIP 6849 [UK] | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Steve Winwood] |
Higher Love/And I Go | Steve Winwood | 06.1986 | 13[10] | 1[1][22] | Island 28710 | [gold-UK][written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Russ Titelman, Steve Winwood] |
Freedom Overspill/Help Me Angel | Steve Winwood | 09.1986 | 69[3] | 20[15] | Island 28595 | [written by Steve Winwood, George Fleming, James Hooker][produced by Russ Titelman, Steve Winwood] |
The Finer Things/Night Train (Instrumental) | Steve Winwood | 02.1987 | - | 8[23] | Island 28498 | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Russ Titelman, Steve Winwood ] |
Back In The High Life Again/Night Train (Instrumental) | Steve Winwood | 05.1987 | 53[4] | 13[21] | Island 28472 | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Russ Titelman, Steve Winwood ] |
Valerie/Talking Back To The Night | Steve Winwood | 10.1987 | 19[8] | 9[20] | Island 28231 | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Steve Winwood, Tom Lord-Alge ] |
Talking Back To The Night/There's A River | Steve Winwood | 02.1988 | - | 57[10] | Island 28122 | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Steve Winwood, Tom Lord Alge ] |
Roll With It/The Morning Side | Steve Winwood | 06.1988 | 53[5] | 1[4][18] | Virgin 99326 | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Steve Winwood, Tom Lord Alge ] |
Don't You Know What The Night Can Do? | Steve Winwood | 08.1988 | 89[2] | 6[17] | Virgin 99290 | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Steve Winwood, Tom Lord Alge ] |
Holding On | Steve Winwood | 11.1988 | - | 11[17] | Virgin 99261 | [written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Steve Winwood, Tom Lord Alge] |
Hearts On Fire | Steve Winwood | 03.1989 | - | 53[9] | Virgin 99234 | [written by S. Winwood, J. Capaldi ][produced by Steve Winwood, Tom Lord Alge] |
One And Only Man/Always | Steve Winwood | 11.1990 | 87[1] | 18[15] | Virgin 98892 | [written by Winwood, Capaldi][produced by Steve Winwood] |
Spy in the House of Love | Steve Winwood | 06.1997 | 82[1] | - | Virgin VSCDT 1642 [UK] | - |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Winwood | Stevie Winwood | 05.1971 | - | 93[8] | United Artists 9950 | [produced by Chris Blackwell, Guy Stevens, Jac Holzman, Jimmy Miller, Steve Winwood] |
Go | Stomu Yamashta/ Steve Winwood / Michael Shrieve | 08.1976 | - | 60[12] | Island 9387 | [produced by Dennis McKay, Paul Buckmaster, Stomu Yamashta] |
Steve Winwood | Steve Winwood | 07.1977 | 12[9] | 22[17] | Island 9494 | [produced by Steve Winwood, Chris Blackwell, Mark Miller Mundy] |
Arc of a Diver | Steve Winwood | 01.1981 | 13[20] | 3[43] | Island 9576 | [platinum-US][silver-UK][produced by Steve Winwood] |
Talking Back to the Night | Steve Winwood | 08.1982 | 6[13] | 28[25] | Island 9777 | [produced by Steve Winwood] |
Back in the High Life | Steve Winwood | 07.1986 | 8[42] | 3[86] | Island 25 448 | [3x-platinum-US][gold-UK][produced by Russ Titelman, Steve Winwood] |
Chronicles | Steve Winwood | 11.1987 | 12[17] | 26[26] | Island 25 660 | [platinum-US][gold-UK][produced by Steve Winwood, Tom Lord-Alge] |
Roll with It | Steve Winwood | 07.1988 | 4[16] | 1[1][45] | Virgin 90 946 | [2x-platinum-US][gold-UK][produced by Steve Winwood] |
Refugees of the Heart | Steve Winwood | 11.1990 | 26[3] | 27[20] | Virgin 91 405 | [gold-US][produced by Steve Winwood] |
Junction Seven | Steve Winwood | 06.1997 | 32[3] | 123[4] | Virgin 44 059 | [produced by Steve Winwood, Narada Michael Walden] |
About Time | Steve Winwood | 07.2003 | 97[1] | 126[2] | Wincraft 0001 | [produced by Johnson Somerset, Steve Winwood] |
Nine Lives | Steve Winwood | 05.2008 | 31[1] | 12[8] | Columbia 88697222502 [UK] | [produced by Steve Winwood] |
Live from Madison Square Garden | Eric Clapton And Steve Winwood | 05.2009 | 40[2] | 14[11] | Duck/Reprise 9362497988 | [produced by James Pluta, John McDermott, Scooter Weintraub] |
Revolutions – The Very Best of Steve Winwood | Steve Winwood | 06.2010 | 11[7] | - | Island 5327517 | [gold-UK] |
Greatest Hits Live | Steve Winwood | 09.2017 | 34[1] | 62[1] | Wincraft WM 002 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz