czwartek, 8 sierpnia 2019

Number-One R&B Singles

 

 

                                                   1958


Jackie Wilson

Lonely Teardrops
9-55105 10.1958

Clyde McPhatter

A Lover's Question
Atlantic 
45-1199 09.1958

Cozy Cole

Topsy II
Love 
5003 07.1958

Bobby Day

Rock-In Robin
229 06.1958

Tommy Edwards

It's All In The Game
MGM
K12688 07.958

Kalin Twins

Three O'Clock Thrill
Decca
9-30642 05.1958

The Elegants

Little Star
Apt 
45-25005 06.1958

Jimmy Clanton And His Rockets

Just A Dream
Ace
546 07.1958

Pérez Prado And His Orchestra

Patricia
RCA Victor
47-7245 05.1958

Bobby Darin

Splish Splash
Atco 
45-6117 05.1958

Chuck Willis

What Am I Living For
Atlantic
45-1179 03.1958

The Coasters

Yakety Yak
Atco 
45-6116 04.1958

The Music Of David Seville

Witch Doctor
F-55132 03.1958

The Everly Brothers

All I Have To Do Is Dream
Cadence
1348 04.1958

Elvis Presley With The Jordanaires

Wear My Ring Around Your Neck
RCA Victor
47-7240 04.1958

The Platters

Twilight Time
Mercury 
71289X45 04.1958

The Champs

Tequila
Challenge 
1016 01.1958

Chuck Berry

Sweet Little Sixteen
Chess 
1683 01.1958

The Silhouettes

Get A Job
Ember 
E-1029 12.1957

Sam Cooke

I'll Come Running Back To You
Specialty 
619 11.1957

Bill Justis And His Orchestra

Raunchy
Phillips International 
3519 09.1957

Ernie Freeman

Raunchy
Imperial 
X5474 10.1957

Danny And The Juniors

At The Hop
ABC-Paramount 
45-9871 11.1957


                                          1959



The Spacemen

The Clouds
Alton A25407.1959

Della Reese

Don't You Know
RCA Victor 47-759108.1959

Brook Benton

So Many Ways
Mercury 71512X4510.1959

Jackie Wilson

You Better Know It
Brunswick 9-5514908.1959

Phil Phillips With The Twilights

Sea Of Love
Mercury 71465X4505.1959
6The Coasters

Poison Ivy
Atco  45-614608.1959
7Fats Domino

I Want To Walk You Home
Imperial  X560607.1959
8Lloyd Price

I'm Gonna Get Married
ABC-Paramount 45-1003207.1959
9Brook Benton

Thank You Pretty Baby
Mercury 71478X4506.1959
10Ray Charles And His Orchestra

What'd I Say (Part 1)
Atlantic  45-203106.1959
11The Drifters

There Goes My Baby
Atlantic 45-202504.1959
12Lloyd Price

Personality
ABC-Paramount 45-1001804.1959
13Wilbert Harrison

Kansas City
Fury 102303.1959
14Brook Benton

It's Just A Matter Of Time
Mercury 71394X4512. 1958
15Lloyd Price

Stagger Lee
ABC-Paramount USA45-997211.1958
16James Brown And The Famous Flames




Federal USA45-1233710.1958

                                          1960



1Jerry Butler

He Will Break Your Heart

Vee Jay  VJ 35408.1960
2Hank Ballard And The Midnighters

Let's Go, Let's Go, Let's Go
King  45-540009.1960
3The Drifters

Save The Last Dance For Me
Atlantic  45-207108.1960
4Brook Benton

Kiddio
Mercury  71652X4507.1960
5Jackie Wilson

A Woman, A Lover, A Friend
Brunswick 9-5516706.1960
6Dinah Washington

This Bitter Earth
Mercury 71635X4506.1960
7Bobby Marchan

There's Something On Your Mind, Part 2
Fire 102206.1960
8Brook Benton And Dinah Washington

A Rockin' Good Way (To Mess Around And Fall In Love)
Mercury 71629X4505.1960
9The Everly Brothers

Cathy's Clown
Warner Bros.  515104.1960
10Jackie Wilson

Doggin' Around
Brunswick  9-5516603.1960
11Bill Black's Combo

White Silver Sands
Hi  202102. 1960
12Buster Brown

Fannie Mae
Fire USA100811. 1959
13Dinah Washington And Brook Benton

Baby (You've Got What It Takes)
Mercury 71565X4501. 1960
14Bill Black's Combo

Smokie - Part 2
Hi45-201810. 1959
15The Spacemen

The Clouds
Alton A25407.1959


                                              1961

1The Marvelettes

Please Mr. Postman
Tamla T-5404608.1961
2Lee Dorsey

Ya Ya
Fury  105307.1961
3Ray Charles And His Orchestra

Hit The Road Jack
ABC-Paramount 45-1024408.1961
4The Jive Five

My True Story
Beltone  45-100604.1961
5Bobby Lewis

Tossin' And Turnin'
Beltone  45-100202.1961
6The Pips

Every Beat Of My Heart
Vee Jay USAVJ 386Apr 1961
7Ben E. King

Stand By Me
Atco 45-619404.1961
8Ernie K-Doe

Mother-In-Law
Minit 62301.1961
9Ray Charles

One Mint Julep
Impulse! 45-20002.1961
10The Marcels

Blue Moon
Colpix CP-18602.1961
11Bobby Bland

I Pity The Fool
Duke  33201.1961
12Chubby Checker

Pony Time
Parkway USAP-818Jan 1961
13The Miracles

Shop Around
Tamla USAT-5403415 Oct 1960
14Jerry Butler

He Will Break Your Heart
Vee Jay USAVJ 354Aug 1960

Brook Benton

Właśc. Benjamin Franklin Peay, ur.19.09.1931 r. w Camden w stanie Południowa Karolina, USA; zm. 9 kwietnia 1988 r. w Nowym Jorku. Stylowy pieśniarz o słodkim głosie, którego najlepszy czas przypadł na koniec lat 50-tych i początek lat 60-tych.

Choć zaczął nagrywać w 1953 roku, pierwszy większy przebój zanotował w 1959 r. kiedy podjął współpracę kompozytorską z Clydem Otisem i Belfordem Hendricksem. Nagranie "It's Just A Matter Of Time" doszło do 3. miejsca w amerykańskiej Top 10 i zapoczątkowało znakomitą serie sukcesów obejmującą takie hity jak: "So Many Ways"(z 1959 r.), "The Boll Weevil Song" (z 1961 r.) i "Hotel Happiness" (z 1962 r.).

Zaśpiewane w duecie z Dinah Washington piosenki "Baby (You've Got What It Takes)", sprzedana w milionie kopii, i "A Rockin' Good Way (To Mess Around And Fall In Love)" znalazły się na szczycie rhythm'n' bluesowej listy przebojów. Ciepły, mocny głos Bentona cieszył się popularnością aż do początku lat 60. Będąc wokalistą wszechstronnym, na swych płytach umieszczał standardy, bluesy i nagrania spirituals, a jego kompozycje nagrywali Nat "King" Cole, Clyde McPhatter i Roy Hamilton.

Aż do 1964 roku Brook nagrywał dla wytwórni Mercury, potem przeniósł się do RCA, a następnie do Reprise Records. Pod nową egidą nie powtórzył wcześniejszych sukcesów, ale przy końcu dekady dzięki serii znakomitych nagrań dla agencji Cotillion związanej z wytwórnią Atlantic stał się konkurentem dla młodszych wykonawców. Najlepiej pamiętanym owocem tego płodnego okresu jest rzewna, nastrojowa wersja utworu "Rainy Night In Georgia" (z 1970 r.), która stała się światowym przebojem.

W latach 70-tych Benton nadal nagrywał dla mnóstwa różnych firm, w tym dla wytwórni Brut (należącej do koncernu perfumeryjnego), Stax i MGM. Choć jego późniejsza twórczość straciła na wyrazistości, nadal był jedną z największych atrakcji sal koncertowych. Zmarł 9 kwietnia 1988 roku w wieku 56 lat. Przyczyną śmierci było zapalenie płuc, które wywiązało się w stanie ogólnego osłabienia organizmu, po przejściu zapalenia opon mózgowych.



Single



Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
A million miles from nowhere/DevotedBrook Benton03.1958-82[4]Vik 0311[written by Daryl Petty]
It's just a matter of time/Hurtin' insideBrook Benton01.1959-3[18] side B:78[4]Mercury 71 394[gold-US][A:1[9][15].R&B; Chart][B:23[3].R&B; Chart][A:written by Brook Benton, Belford Hendricks, Clyde Otis][B:written by Colacrai, Randazzo, Otis, Benton][produced by Belford Hendricks]
Endlessly/So closeBrook Benton02.195928[2]12[13] side B:38[7]Mercury 71 443[A:written by Brook Benton, Clyde Otis][B:written by Benton, Dixon, Otis][A:3[12].R&B Chart][B:5[12].R&B Chart]
Thank you pretty baby/With all of my heartBrook Benton07.1959-16[14] side B:82[1]Mercury 71 478[written by Brook Benton, Clyde Otis][1[4][14].R&B; Chart]
So many ways/I want you foreverBrook Benton10.1959-6[16] Mercury 71 512[gold-US][written by Bobby Stevenson][1[3][17].R&B; Chart]
The time of the year/Nothing in the worldBrook Benton12.1959-66[5]Mercury 71 554[written by Owens, Hollis][12[2].R&B; Chart]
Baby [You've got what it takes...]/I doDinah Washington & Brook Benton01.1960-5[15]Mercury 71 565[gold-US][written by Clyde Otis, Murray Stein, Brook Benton][produced by Clyde Otis][1[10][17].R&B; Chart]
The ties that bind/Hither and thither and yonBrook Benton04.1960-37[9] side B:58[6]Mercury 71 566[written by Vin Corso/Clyde Otis][15[4].R&B; Chart]
A rockin' good way [To mess around and fall in love]/I believeDinah Washington & Brook Benton05.1960-7[13]Mercury 71 629[1[4][13].R&B; Chart][written by Brook Benton/Luchi de Jesus/Clyde Otis][produced by Clyde Otis][pierwotnie nagrana przez The Spaniels w 1958r]
Kiddio/The same oneBrook Benton08.196041[6]7[17] side B:16[12]Mercury 71 652[A:1[9][14].R&B; Chart][B:21[1].R&B; Chart][written by Brook Benton, Clyde Otis][oryginalnie nagrana przez Teddy Randazzo]
Fools rush in [Where angels fear to tread]/Someday you'll want me to want youBrook Benton11.196050[1]24[10] side B:93[1]Mercury 71 722[written by Rube Bloom/Johnny Mercer][#3 hit for Glenn Miller in 1940][side B:#5 hit for Mills Brothers in 1949][5[10].R&B Chart]
Think twice/For my babyBrook Benton02.1961-11[12] side B:28[8]Mercury 71 774[A:written by Clyde Otis/Joeseph Shapiro/Jimmy Williams][B:written by Clyde Otis, William Dillon][A:6[14].R&B Chart][B:2[13].R&B Chart]
The boll weevil song/Your eyesBrook Benton05.196130[9]2[16]Mercury 71 820[written by Brook Benton, Clyde Otis][produced by Clyde Otis][oryginalnie nagrana przez Dave Bartholomewa][2[12].R&B Chart]
Frankie and Johnny/It's just a house without youBrook Benton08.1961-20[8] side B:45[5]Mercury 71 859[A:adaptacja tradycyjnej XIX wiecznej pieśni][written by Randazzo, Colacrai, Benton, Otis][14[6].R&B Chart]
Revenge/Really,reallyBrook Benton11.1961-15[10]Mercury 71 903[written by Brook Benton/Marnie Ewald/O.D. Hall, Jr.][12[5].R&B Chart]
Shadrack/The lost pennyBrook Benton01.1962-19[9] side B:77[2]Mercury 71 912[written by Bob MacGimsey]
Walk on the wild side/Somewhere in the used to beBrook Benton02.1962-43[7]Mercury 71 925[written by Elmer Bernstein/Mack David][produced by Stan Applebaum]
Hit record/Thanks to the foolBrook Benton05.1962-45[8]side B:106[3]Mercury 71 962[written by Sibelius Williams][produced by Shelby Singleton][19[3].R&B Chart]
Lie to me/With the touch of your handBrook Benton08.1962-13[10] side B:120[1]Mercury 72 024[written by Brook Benton/Margie Singleton][produced by Shelby Singleton][3[15].R&B Chart]
Hotel Happiness/Still waters run deepBrook Benton11.1962-3[12] side B:89[1]Mercury 72 055[written by Leon Carr/Earl Shuman][produced by Shelby Singleton][2[13].R&B Chart]
I got what i wanted/Dearer than lifeBrook Benton03.1963-28[8] side B:59[8]Mercury 72 099[written by Brook Benton/Margie Singleton][produced by Shelby Singleton][4[8].R&B Chart]
My true confession/Tender yearsBrook Benton06.1963-22[9]Mercury 72 135[written by R. Stevens, M. Singleton][produced by Shelby Singleton][7[10].R&B Chart]
Two tickets to paradise/Don't hate meBrook Benton09.1963-32[10]Mercury 72 177[written by Brook Benton/Malcolm Dodds][produced by Shelby Singleton][15[8].R&B Chart]
Stop foolin'/Baby you've got it madeBrook Benton and Damita Jo11.1963-108[4] side B:111[4]Mercury 72 207[written by Brook Benton][25[7].R&B Chart]
Going,going gone/After midnightBrook Benton01.1964-35[7]Mercury 72 230[written by E.J. Anton/Alan Thomas][produced by Shelby Singleton][5[8].R&B Chart]
Too late to turn back now/Another cup of coffeeBrook Benton05.1964-43[8] side B:47[7]Mercury 72 266[A:written by Clyde Otis ][B:written by E. Shuman, L. Can][produced by Shelby Singleton][A:8[10].R&B Chart][B:4[11].R&B Chart]
A house is not a home/Come on backBrook Benton07.1964-75[7]Mercury 72 303[written by Burt Bacharach/Hal David][produced by Shelby Singleton][6[13].R&B Chart]
Lumberjack/Don't do what i did [Do what i say]Brook Benton10.1964-53[7]Mercury 72 333[written by Charles Arrington ][produced by Shelby Singleton][11[11].R&B Chart]
Do it right/Please,please make it easyBrook Benton12.1964-67[4] side B:119[1]Mercury 72 365[written by Rudy Clark ][produced by Shelby Singleton][33[5].R&B Chart]
The special years/Where there's a will [There's a way]Brook Benton03.1965-129[1]Mercury 72 398[written by M. Sharp][produced by Shelby Singleton]
Love me now/A sleepin' at the foot of the bedBrook Benton07.1965-100[1]Mercury 72 446[written by Benton, Townsend][produced by Ed Townsend]
Mother nature,father time/You're mine [And i love you]Brook Benton11.1965-53[7]RCA Victor 8693[written by Brook Benton/Clyde Otis][produced by Clyde Otis][26[5].R&B Chart]
Only a girl like you/While there's life [There's still hope]Brook Benton03.1966-122[3]RCA Victor 8768[written by Otis, Augustas][produced by Clyde Otis]
Too much good lovin' [No good for me]/A sailor boys love songBrook Benton05.1966-126[2]RCA Victor 8830[written by Stevenson, Cordae][produced by Clyde Otis]
Laura [Tell me what he's got that i ain't got]/You're the reason i'm livingBrook Benton08.1967-78[4]Reprise 0611[written by Leon Ashley/Margie Singleton ][produced by Jimmy Bowen]
Do your own thing/I just don't know what to do with myselfBrook Benton10.1968-99[2]Cotillion 44 007[written by Jerry Leiber/Mike Stoller ][produced by Jerry Leiber/Mike Stoller]
Nothing can take the place of you/Woman without loveBrook Benton07.1969-74[6]Cotillion 44 034[written by Toussaint McCall/Patrick Robinson ][produced by Arif Mardin][11[8].R&B Chart]
Rainy night in Georgia/Where do i go from hereBrook Benton01.1970-4[15]Cotillion 44 057[gold-US][written by Tony Joe White][produced by Arif Mardin][1[1][14].R&B; Chart]
My way/A little bit of soapBrook Benton04.1970-72[6]Cotillion 44 072[written by Paul Anka/Claude Francois/Jacques Revaux][produced by Arif Mardin][25[6].R&B; Chart]
Don't it make you want to go home/I've gotta be meBrook Benton05.1970-45[7]Cotillion 44 078[written by Joe South][produced by Arif Mardin][31[4].R&B; Chart]
Shoes/Let me fix itBrook Benton with The Dixie Flyers12.1970-67[6]Cotillion 44 093[written by Don Covay/George Soule ][produced by Arif Mardin][18[9].R&B; Chart]
Rainy night in Georgia/Where do i go from hereBrook Benton01.1970-4[15]Cotillion 44 057[gold-US][written by Tony Joe White]
If you got the time/You take me home honeyBrook Benton10.1972-104[4]MGM 14 440[written by William Backer][produced by Billy Davis]
Makin' Love Is Good For You/Better TimesBrook Benton01.1978--Olde World 1100[written by Tony Joe White][produced by Clyde Otis][49[17].R&B Chart]



Albumy



Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Golden hitsBrook Benton06.1961-82[20]Mercury 60 607-
The boll weevil song and 11 other great hitsBrook Benton09.1961-70[13]Mercury 60 641-
If you believeBrook Benton02.1962-77[7]Mercury 60 619-
Singing the blues-Lie to meBrook Benton10.1962-40[15]Mercury 60 740-
Golden hits,Volume 2Brook Benton04.1963-82[6]Mercury 60 774-
Laura [What's he got that i ain't got]Brook Benton10.1967-156[4]Reprise 6268-
Do your own thingBrook Benton07.1969-189[2]Cotillion 9002-
Brook Benton todayBrook Benton02.1970-27[23]Cotillion 9018-
Home styleBrook Benton08.1970-199[2]Cotillion 9028-

środa, 7 sierpnia 2019

Spacemen

Samuel Benskin (ur. 27 września 1922 r. - zm. 26 sierpnia 1992 r.) Był murzyńskim pianistą i liderem zespołu.
Urodził się na Bronxie w Nowym Jorku , a jego profesjonalny debiut miał miejsce około 1940 roku jako akompaniator   wokalisty i gitarzysty Bardu Ali . W latach czterdziestych współpracował z muzykami jazzowymi, w tym Stuffem Smithem , Bennym Mortonem i Donem Redmanem . Na początku lat pięćdziesiątych zaczął prowadzić własne trio fortepianowe, a także występować jako solista i akompaniator dla wokalistów, w tym Roy'a Hamiltona i Ala Hibblera . W 1954 roku dołączył także do grupy The Three Flames, w której wystepował także Tiger Haynes . Później w 1950 roku pracował jako akompaniator Dinah Washington

W 1959 roku wraz z zespołem   The Spacemen nagrał instrumentalny utwór „ The Clouds ”, napisany i wyprodukowany przez Juliusa Dixsona i wydany dla wytwórni   Alton. Inni muzycy sesyjni grający na płycie to Panama Francis , Haywood Henry i Babe Clark. Piosenka początkowo zawierała wokale, które Dixson usunął, wydając wersję instrumentalną .Nagranie doszło do 1. miejsca na liście Billboard R&B i # 41 na liście pop. „The Clouds” było pierwszym numerem 1 na liście przebojów wydany przez niezależną wytwórnię afroamerykańską, wyprzedzając   Motown o rok.

Od lat 60-tych Benskin pracował przede wszystkim jako trener wokalny, aranżer i producent. W 1986 roku nagrał album w Paryżu dla wytwórni Black & Blue, These Foolish Songs , który został ponownie wydany na płycie CD w 2002 roku.Zmarł w Teaneck, New Jersey , w wieku 69 lat.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
The Clouds/The Lonely Jet PilotSpacemen10.1959-41[14]Alton 254[written by Julius Dixon][1[3][18].R&B Chart]

środa, 17 lipca 2019

Dubious Brothers

Dubious Brothers, hip-hopowy duet z siedzibą w Hamilton, Nowa Zelandia, utworzony w 2000 roku. Członkami zespołu byli Chris Makro (ur. Christopher Shaw, beatmaker / inżynier / producent) i Tyna Keelan (gitara / bas / MC). Podczas gdy nowozelandzki hip-hop na czas (na czele z Che Fu i King Kapisi) miał wpływy południowego Pacyfiku,to produkcje Dubious Brothers miały bardziej międzynarodowy charakter. W dużej mierze ze względu na to,że Keelan spędził jako muzyk wiele czasu w Europie i Azji .
 

Jedyny album Dubious Brothers,Trade Secrets, został wydany przez Shock Records w czerwcu 2002 roku. Spędził on trzy tygodnie w Top 50 RIANZ Album Charts, osiągając 24 miejsce. Na tej płycie wystepuja czołowe osobistości nowozelandzkiego hip-hopu jak DJ Sirvere, Mareko (z Deceptakonz), Marcus (Native Sons) i 4Corners. Opinia prasy muzycznej była zachęcająca,a album trafił na 8 pozycję najlepiej sprzedających się płyt 2002 r.
 

Singiel promujący album, The Future, opowiada futurystyczną historię, osadzoną w roku 2012. Hip-hop został wyjęty spod prawa i sympatycy tej muzyki musieli przemycać taśmy przez granice jak narkotyki. 

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania Aus N.Zel Wytwórnia
[Aus/N.Zel]
Komentarz
Trade SecretsDubious Brothers06.2002-24[3]-/Shock DB 01-

D-12

D12, założona w 1997r w Detroit (Michigan, USA) w składzie: Buggz, Bizarre, Eminem, Kuniva, Proof. Amerykańska grupa, która zasłynęła w szerszej świadomości fanów po rozpoczęciu udanej kariery solowej przez jej lidera Eminema.

Korzenie Dirty Dozen (Parszywej Dwunastki) sięgają Detroit początku lat 90-tych. Lokalna scena nigdy nie odgrywała wielkiej roli, za to wiele działo się w tutejszym podziemiu (co dobitnie obrazuje film Curtisa Hansona "8 mila"). Punktem spotkań raperów był sklep Hip Hop Shop, w którym w każdą sobotę odbywały się wieczory otwartych mikrofonów. Oryginalnym stylem rymowania wyróżniali się głównie; Proof (właśc. DeShaun Holton, mistrz freestyle'u), Kuniva (Von Carlisle), Bizarre (Rufus Johnson), Buggz i biały emce Eminem (Marshall Mathers III). Pewnego dnia 1997 roku piątka postanowiła połączyć siły i stworzyć lokalną grupę all stars. Do składu dołączył producent Kon Artis (Denaun Porter). "D" w nazwie zespołu to inicjał Detroit - miasta, z którego pochodziła cała szóstka. "12" wzięła się ze zsumowania liczby "realnych" członków zespołu oraz ich scenicznych odpowiedników, ukrytych pod pseudonimami: Dirty Harry, Rondel Beene, Peter S. Bizzare, Slim Shady i Mr Denaun Porter. W licznych potyczkach gwiazdorski skład nie miał sobie równych. Pierwszym zapisem ich dokonań była, wydana w 1997 r., podziemna EP-ka "Underground EP".

Dirty Dozen to pierwszy grupowy projekt szóstki, ale niemal każdy z członków wcześniej zaistniał na undergroundowej scenie. Bizarre wydał solową EP-kę "Attack Of The Wirdos" (1997), Proof nagrywał wspólnie z Konem, a Eminem próbował swoich sił przed mikrofonem m.in. z kolegą Swiftem z grupy Rabeez. Założyciele D12 zawarli honorową umowę, że jeśli któryś z nich odniesie solowy sukces, wesprze pozostałą piątkę. Eminem dotrzymał słowa. D12 jako pierwszy zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Shady Records, założoną przez rapera po sukcesie bestsellerowego albumu "Slim Shady LP" (1998). Rozpoczęli nagrania do debiutanckiego albumu, w przerwach pojawiając się na drugim krążku Eminema "Marshall Mathers LP" z 1999 r. Kilka miesięcy wcześniej zginął Bugzz, postrzelony i potrącony przez samochód podczas ulicznej awantury. Zgodnie z wolą rapera, jego miejsce w składzie zajął Swift (jako Swifty McVeigh).
 
"Devil's Night", pierwsza płyta Parszywej Dwunastki, ukazała się w roku 2001. Tytuł albumu nawiązuje do, tradycyjnej w Detroit, tzw. Nocy Diabła, czyli wieczoru poprzedzającego Halloween, kiedy to w mieszkańców podobno wstępuje szatan, dlatego demolują ulice i wzniecają pożary.

Wrzawa i dyskusje, jakie rozgorzały w mediach po premierze albumu dorównywały tym wywoływanym przez solowe projekty Slima. W kilku sieciach handlowych zakazano nawet sprzedaży płyty, na której wygłupiający się raperzy przekraczali w tekstach wszelkie granice tego, co powszechnie uznaje się za przyzwoite. Jak to zwykle bywa, skandal wywołany sprośnymi i zatrważającymi historyjkami okazał się najlepszą reklamą. Do sukcesu przyczynili się również Kon Artis i Dr. Dre, autorzy przebojowych podkładów utrzymanych w klimacie nagrań Ema. Krążek, promowany chwytliwymi singlami "Shit On You" i "Purple Pills", przez dwa tygodnie okupował pierwsze miejsce na liście albumów w USA i ostatecznie sprzedał się liczbie 4 milionów egzemplarzy.

W 2002 roku D12 pojawili się na soundtracku do "8 Mili", odbyli światową trasę i rozpoczęli pracę nad kolejną płytą. Wdali się też w, szybko zażegnany, beef z innym emce z Detroit Royce'em Da 5'9". W wyniku konfliktu powstała nietypowa w dyskografii zespołu, nieoficjalna pozycja "D12 Mixtape" z 2003 r., na której znalazły się same dissy na byłego kolegę.

Po ponad trzyletniej przerwie, na początku 2004 roku wyszedł "D12 World", podwójnie platynowy follow-up do kontrowersyjnego albumu, promowany zabawnym singlem "My Band", w którym raperzy wyśmiewają etykietkę "bocznego projektu Eminema", przypiętą grupie przez niedoinformowane media. Przebojowy numer dostał się do pierwszej dziesiątki singli, a drugi album D12 sprzedał się w pierwszym tygodniu w liczbie 544 tysięcy egzemplarzy, zapewniając grupie ponowne prowadzenie na liście albumów w USA. Krążek został równie dobrze przyjęty w Europie i Kanadzie.

Kolejne single, poważniejszy "How Come" i imprezowy "40 Oz", umocniły jeszcze pozycję zespołu. Za muzyczną stronę "D12 World", oprócz nadwornego beatmakera Kona Artisa, odpowiedzialni są m.in. Eminem i Kanye West. Czołowi producenci roku 2004 stworzyli przebojowe tło do zabawnych historyjek. Na albumie znalazł się numer "Good Die Young", poświęcony pamięci Buggza.

Poszczególni członkowie grupy zajmują się także własnymi projektami. Charakterystyczny grubasek Bizzarre tworzy wspólnie z Eminemem i Rah Digga grupę Da Outsidaz. W roku 2005 wydał solowy album "Hanni Cap Cirrus", promowany singlem "Rockstar". Na ten sam rok zapowiedziano premierę albumu Brigade, wspólnego projektu Kona i Kunivy. Proof pracuje nad EP-ką "Electric Coolaid Acid Testing" i płytą "Searching 4 Jerry Garcia" oraz prowadzi wytwórnię IF (Iron Fist) Records i firmę odzieżową Squo.

Podkłady Kona cieszą się dużą popularnością wśród innych raperów, szczególnie po sukcesach jego produkcji dla - 50 Centa ("P.I.M.P.") i - G Unit ("Stunt 101"). Natomiast najbardziej znany blondyn w historii hip-hopu zajmuje się przede wszystkim robieniem beatów dla artystów z kręgu Shady Records.
W 2005 roku zespół ogłosił plany wystąpienia w dwóch filmach: "Runyon Cash" i "Devil's Night".


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Shit On You/Under The InfluenceD-1212.200010[32]31[21].Hot 100 Singles SalesShady 497344[written by D. Porter, D. Holton, M. Mathers, O. Moore, R. Johnson, V. Carlisle][Producer - DJ Head][69[17].R&B; Chart]
Purple PillsD-1206.20012[30]19[15]Shady 497583[silver-UK][written by D. Porter, D. Holton, J. Bass, M. Mathers, O. Moore, R. Johnson, V. Carlisle][Producer - Eminem][21[17].R&B; Chart]
Fight musicD-1211.200111[9]-Interscope 497 652-2 [UK][written by A. Young, D. Porter, D. Holton, M. Mathers, M. Elizondo, O. Moore, R. Johnson, V. Carlisle][Producer - Dr. Dre]
My BandD-1203.20042[28]6[18]Shady 9862342 [UK][ gold][written by D. Porter, O. Moore, D. Holton, V. Carlisle, R. Johnson, M. Mathers,L. Resto, S. King,D. Porter, D. Holton, M. Mathers, O. Moore, R. Johnson, V. Carlisle][Producer - Eminem, Luis Resto][26[18].R&B; Chart]
How Come / American PsychoD-1207.20044[19]27[12]Shady 003270[gold][written by M. Mathers, D. Porter, D. Holton, D. Moore, B. Johnson ,M. Williams, J. Kent, M. Mathers, R. Johnson, V. Carlisle, D. Holton][Producer - Dr. Dre , Mike Elizondo , Witt & Pep][68[6].R&B; Chart]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Devil's nightD-1207.20012[37]1[2][22]Shady 490897[platinum][gold-UK][1.R&B; Chart][produced by Dr. Dre, Eminem, Denaun Porter, DJ Head, Scott Storch, Jeff Bass, Mike Elizondo, Luis Resto]
D12 worldD-1205.20041[27]1[1][28]Shady 002404[2x-platinum][platinum-UK]

Drowning Pool

Drowning Pool – hardrockowo-numetalowy zespół z USA. Drowning Pool powstało w 1997 roku w Dallas. Po trzech latach Drowning Pool wypuszczają pierwszą epkę Pieces of Nothing.
W 2001 roku wypuszczają debiutancki album Sinner. Album odnosi sukces i pokrywa się platyną (ponad 1.000.000 sprzedanych kopii). Teledysk do pierwszego singla "Bodies" był bardzo często puszczany na różnych programach muzycznych. Po ataku terrorystycznym 11 września singiel zaczął gościć rzadziej w mediach z powodu swojego tekstu ("Let the bodies hit the floor"), który został uznany przez niektórych jako odniesienie do wyskakujących ludzi z wież World Trade Center. 14 sierpnia 2002 roku wokalista Dave Williams, zostaje znaleziony martwy w swoim autobusie koncertowym. Raport medyczny wykazał, że Dave cierpiał na poważną wadę kardiologiczną – przerost mięśnia sercowego.

Po śmierci Williamsa, zespół nie poddał się i zaczął szukać nowego wokalisty. W 2003 roku do zespołu dołącza wokalista Jason 'Gong' Jones i w 2004 roku wydają album Desensitized.
14 czerwca 2005 roku zespół opuszcza wokalista z powodu różnic poglądów i konfliktu z zespołem. Jones dołącza później do zespołu AM Conspiracy. Praktycznie natychmiast po odejściu Jasona zaczęły krążyć plotki kto będzie nowym wokalistą. Fani typowali między innymi: Pata Lachmana z Damageplan, Phila Anselmo z Pantera i Ryana McCombsa z SOiL. Zespół zapowiedział, że nowy wokalista zostanie ogłoszony 25 sierpnia na Ozzfeście gdzie będzie występował na głównej scenie.

20 lipca strona SMNNews otrzymała informację z wiarygodnego źródła, że nowym wokalistą zostanie McCombs z SOiL. Tydzień później zespół i wokalista potwierdzają tą wiadomość. Według managera Drowning Pool McCombs był najlepszym wyborem na nowego wokalistę.
Wiosną 2006 roku zespół ogłasza, że kończy współpracę z wytwórnią Wind-Up Records. Strona Wind-Up Records potwierdza tę infromację dopiero w czerwcu 2006 roku.

W październiku 2006 roku zespół ogłasza, że nowa piosenka "No More" zostanie wydana na soundtracku do filmu Piła III. Była to ich pierwsza piosenka z nowym wokalistą (nie licząc drugiej wersji "Rise Up").

26 lutego 2007 roku zespół ogłasza, że postanawia dołączyć do wytwórni Eleven Seven Music po otrzymaniu ofert z Century Media i Sanctuary Records. Oprócz tego zespół dostaje nową kompanię menadżerską Tenth Street Entertainment.

Najnowszy album Full Circle zostaje wydany 7 sierpnia 2007 roku. Dwie piosenki zostały wyprodukowane przez Funny Farm Records, które posiada Nikki Sixx (basista Mötley Crüe) i DJ Ashba (gitarzysta Beautiful Creatures). Reszta piosenek została nagrana z producentem Benem Schigelem w January Sound Studio.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
BodiesDrowning Pool09.200134[2]119[3]album cut[written by Drowning Pool][produced by Jay Baumgardner][12.Modern Rock Tracks]
Tear AwayDrowning Pool08.200265[3]-Wind-Up 672983 7 [UK][written by Drowning Pool][produced by Jay Baumgardner][37.Modern Rock Tracks]
Step UpDrowning Pool06.200479[2]-Wind-Up[written by Stevie Benton, Jason "Gong" Jones, Mike Luce, C.J. Pierce][79.Modern Rock Tracks]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
SinnerDrowning Pool06.200170[12]14[15]Wind-Up 13 065[platinum][produced by Jay Baumgardner]
DesensitizedDrowning Pool04.200466[3]17[10]Wind-Up 13 080[produced by Johnny K]
Full CircleDrowning Pool08.2007-64[1]Eleven Seven 140[produced by Ben Schigel,Nikki Sixx,DJ Ashba]
Drowning PoolDrowning Pool04.2010-35[2]Eleven Seven 740[produced by Kato Khandwala]

Drongos

Drongos były kwartetem nowozelandzkim, który występował w latach 1979-1986 głównie w Nowym Jorku . Byli znani ze swoich udanych występów  na ruchliwych rogach Manhattanu .The New York Times nazwał ich tytułowy pierwszy album „zachwycającym melanżem funkowych rytmów,  harmonii country, precyzyjnie ułożonych kontrapunktów gitary elektrycznej i zwiewnymi folk-rockowymi dźwiękami, z wieloma wpływami, starymi i nowymi, pochłoniajacymi uroczo oryginalne brzmienia. ”

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania Aus N.Zel Wytwórnia
[Aus/N.Zel]
Komentarz
Small miraclesDrongos02.1986-45[1]-/WEA Prote 2-


Dream

Popularna amerykańska dziewczęca grupa pop ,która działała w latach 1998-2003r.Ich największym sukcesem był utwór "He Loves U Not",który w 2001r trafił na światowe listy przebojów.
Kwartet został utworzony w październiku 1998 r. przez poszukiwacza talentów Judith Fontaine, która wybrała Holly Blake-Arnstein (ur. 3 sierpnia 1985 r.), Melissę Schuman (ur. 21 sierpnia, 1984), Ashley Poole (ur. 10 maja 1985) i Alex Chester (ur. 28 grudnia 1984), cztery nastolatki z Kalifornii, które tworzyły ten girlsband. Pierwotna nazwa grupy brzmiała First Warning, ale później została zmieniona na Dream.
 

Wkrótce porzuciły Fontaine i podpisały kontrakt z wytwórnią Seana Combsa , Bad Boy Records .W styczniu 1999 r., Chester została zastąpiona przez Dianę Ortiz (ur. 23 września 1985). Fontaine później pozwała Combsa , Blake-Arnstein, Schumana, i Poole do sądu, ale przegrała sprawę.
 

Dream wydał swój debiutancki singiel, "He Loves Not U", zremiksowany przez Marca Mozarta, w 2000 roku ,a ich debiutancki album, It Was All a Dream, został wydany 23 stycznia 2001 roku. "He Loves Not U", zadebiutował na # 2 na liście Billboard Hot 100, i na # 17 na UK Singles Chart.Teledysk do tego singla zadebiutował jako # 2 na MTV TRL. Kolejny singiel "This Is Me" cieszył się również sporym powodzeniem. Ostatnim singlem i wideo z tego albumu był "This Is Me (Remix)" i ciekawe sygnował go też raper Kain, czyli Sean Combs pod nowym pseudonimem. Piosenka znalazła się również na kompilacji Totally Hits 2001.
 

Chociaż Bad Boy Records planowała wydanie "Miss You" i "In My Dreams", jako odpowiednio trzeci i czwarty singiel zespołu ze wspomnianego albumu, single nie zostały wydane (choć promocyjne egzemplarze powstały), ze względu na ataki terrorystyczne z 11 września w 2001 roku. Niewiele było słychać o grupie do kwietnia 2002 roku, kiedy to Melissa Schuman opuściła zespół, by rozpocząć karierę aktorską. Długie poszukiwania Combsa i trzech pozostałych członkiń zespołu doprowadziły do zatrudnienia 15-letniej Kasey Sheridan (ur. 28 grudnia 1986 r.),która stała się najmłodszym członkiem grupy na początku jesieni 2002 r.
 

Dream spędził kolejne miesiące na nagrywaniu nowych piosenek na swój drugi album. W lecie 2003 roku, dziewczyny powróciły na scenę z nowym, bardziej seksownym image i nowym singlem z raperem Loon o nazwie "Krazy".Singiel i wideoclip do niego nie zyskał uznania podobnego do He Loves U Not, a drugi singiel z albumu,"That's OK" , nigdy nie został wydany. Wydanie albumu Reality was to follow in May początkowo przewidziane na maj, było ciągle przekładane, i ostatecznie nigdy oficjalnie nie trafił na rynek.
 

Członkinie grupy Ashley Poole i Melissa Schuman kontynują obecnie kariery solowe. Holly Blake-Arnstein dołączyła do kalifornijskiego zespołu alternatywnego Magnet Whirl

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
He Loves U NotDream09.2000-2[28]Bad Boy 79 338[gold-US][written by Steve Kipner, David Frank, Pamela Sheyne][produced by David Frank, Steve Kipner][15[17].R&B Chart]
This Is MeDream05.200117[7]39[20]Bad Boy 79 402[written by Steve Kipner, David Frank, Pamela Sheyne][produced by David Frank][80[10].R&B Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
It Was All a DreamDream02.2001-6[34]Bad Boy 73 037[platinum-US][produced by Sean Combs,Andre Harrell,Debbie Hammond,Steve Kipner,Ken Burns,David Frank,Vincent Herbert,Todd Chapman]


Double Trouble

Double Trouble - amerykańska grupa blues-rockowa z Teksasu, najbardziej znana z występów u boku Steviego Raya Vaughana. Zespół składał się z perkusisty Chrisa Laytona, basisty Tommy'ego Shannona oraz klawiszowca Reese'a Wynansa.

W 1978 Vaughan i wokalistka Lou Ann Barton tworzyli duet o nazwie Triple Threat. Następnie dołączyli do nich basista Jackie Newhouse, saksofonista Johnny Reno i perkusista Chris Layton. Już jako pełny skład (kwintet) nadali swojej grupie nazwę Double Trouble (na cześć piosenki Otisa Rusha pod tym samym tytułem). Pierwotnie zaś nazwa Double Trouble przypisywana była frontmanom grupy: Vaughanowi (gitara) i Barton (wokal). Potem grupa przyjęła miano Stevie Ray Vaughan and Double Trouble.

W 1980r Newhouse'a zastąpił Tommy Shannon. Następnie w 1990r Layton i Shannon zaczęli wspierać dwie pół-supergrupy z Austin - Arc Angels i Storyville oraz okresowo współpracowali z W. C. Clarkiem, Kennym Wayne'em Shepherdem oraz Doyle'em Bramhallem.
Po śmierci Vaughana muzycy Double Trouble współpracowali m.in. z Jimmym D. Lane'em, brazylijskim bluesmanem Nuno Mindelisem oraz wzięli udział w trasie koncertowej Joego Bonamassa.

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Been a Long TimeDouble Trouble02.2001-126[2]Tone-Cool 471 180-



Dog's Eye View

Dog's Eye View to amerykański zespół rockowy założony w 1994 roku. Zespół jest najbardziej znany z „ Everything Falls Apart ”, swojego topowego singla z 1995 roku.

Zespół został założony w 1994 roku przez wokalistę i autora piosenek Petera Stuarta . Stuart założył zespół po odkryciu przez Adama Duritza , głównego wokalistę The Counting Crows .  Zaczął nagrywać muzykę z producentem Jimbo Bartonem i nowym zespołem, w skład którego wchodzili Neil Nunziato na perkusji, Mike Visceglia na basie, Dawn Buckhola na wiolonczeli i Regina Ballantese na skrzypcach. Zostali oni znani jako Dog's Eye View.

Zanim Dog's Eye View zaczęło nagrywać swój pierwszy album, Nunziato, Visceglia, Buckhola i Ballantese odeszli. W tym momencie zespół wystąpił ze Stuartem, gitarzystą Orenem Bloedowem , basistą Johnem Abbeyem i perkusistą Alanem Bezozim. Zespół podpisał kontrakt z Sony Records i wydał album Happy Nowhere w 1995 roku. Album znalazł się na 77 miejscu listy Billboard Top 200.

W 1996 roku odnieśli znaczący sukces w radiu i VH1 dzięki singlowi „Everything Falls Apart”, który osiągnął 8 pozycję na liście Top 40 Mainstream  i nr 66 na liście Billboard Hot 100.  Po tym sukcesie Dog's Eye View koncertował z Counting Crows , Del Amitri i The Wallflowers . Drugi singiel, „Small Wonders”, nie został wydany. 

Drugi album zespołu, Daisy , został wydany przez Sony w 1997 r. 

W 2000 r. Stuart ogłosił, że opuścił Columbia Records i odszedł z zespołu, aby kontynuować solową karierę. Wydał solowy album Propeller dla Vanguard Records w 2002 roku.

Po długiej przerwie Dog's Eye View wydał trzeci album (także w Vanguard); album był zatytułowany Tomorrow Always Comes . Zawierał chórki wokalne Jasona Mraza i Kelly Moneymaker , a także występ Paul Doucette z Matchbox Twenty .

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Everything Falls ApartDog's Eye View03.1996-14[32]Columbia[written by Peter Stuart]
Everything Falls ApartDog's Eye View09.1996-66[14]Columbia[written by Peter Stuart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Happy NowhereDog's Eye View03.1996-77[19]Columbia 66 882[written by Peter Stuart,James Barton]


wtorek, 16 lipca 2019

Dogg Pound

Tha Dogg Pound, zał. w Los Angeles (Kalifornia, USA) w składzie: Daz Dillinger, Kurupt. Duet, który miał istotny udział w eksplozji nurtu G-funk, ale do końca pozostał w cieniu bardziej znanych kolegów z Death Row Records.
Kurupt (właśc. Ricardo Brown, ur. 1972, Filadelfia, Pensylwania, USA) i Dat Nigga Daz (później: Daz Dillinger, właśc. Delmar Arnaud. ur. Long Beach, Kalifornia, USA) pojawili się gościnnie na klasykach "Chronic" Dr. Dre (1992) i "Doggystyle" (1993) Snoop Dogga. Dzięki olbrzymiemu sukcesowi tych wydawnictw właściciel Death Row Suge Knight wydał ich debiut "Dogg Food" (1995).
 

Album zdobył podwójną platynę, ale ani dwa umiarkowane hity "New York, New York" i "Let's Play House", ani gościnnie występy Snoopa i Nate Dogga nie pomogły, by dorównać komercyjnym sukcesom innych wydawnictw Death Row.
Raperzy rozstali się więc na kilka lat i zajęli swoimi solowymi karierami. W 2001 roku, w ramach odgrzewania starych nagrań z Death Row, ukazała się składankowa płyta "2002" z niepublikowanymi kawałkami Tha Dogg Pound. W tym samym roku wyszedł drugi krążek grupy - "Dillinger & Young Gotti".
 

Kolejne wydawnictwo dwójki - "The Last Of Tha Pound" - ukazało się pod szyldem D.P.G. w 2004. W tym samym roku jedynie na rynku japońskim pojawiły się dwie płytki duetu: "The Unreleased Collection" i "Live". Po premierach tych materiałów drogi raperów się rozeszły, a skłócony z Dazem Kurupt niebawem wrócił do Death Row.
W połowie 2005 r.dawni kompani pogodzili się i wyruszyli razem na trasę koncertową. Zapowiedzieli też nagranie kolejnego wspólnego albumu - "Dillinger And Young Gotti: The Saga Continues"


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
RespectDogg Pound11.1995--Death Row[written by Big Pimpin Delemond, Dat Nigga Daz, Kurupt, Nancy Fletcher, Prince Ital Joe][produced by Dat Nigga Daz][35[7].R&B Chart]
Let's Play HouseDogg Pound featuring Michel'le01.1996-45[16]Death Row 53 230[written by Ricardo Brown,Delmar Arnaud,Nathaniel Hale,Michel'le Toussaint][produced by Daz Dillinger][21[17].R&B Chart]
New York, New YorkDogg Pound featuring Snoop Doggy Dogg03.1996--Death Row[written by Ricardo Brown,Calvin Broadus][produced by DJ Pooh][51[11].R&B Chart]
Music Makes Me HighLost Boyz feat. Dogg Pound10.1996-51[16]Universal 56 022[produced by Charles Suitt, Mr. Sex][28[20].R&B Chart]
Nothin' But The Cavi HitMack 10 & Tha Dogg Pound12.1996-38[20]Priority 53 263[produced by Dat Nigga Daz][24[20].R&B Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Dogg FoodDogg Pound11.1995-1[1][32]Death Row 50 546[2x-platinum-US][produced by Suge Knight,Dr. Dre,Daz Dillinger,DJ Pooh,Dave Swang,Emanuel Dean,Soopafly,Overdose]
Dillinger & Young GottiDogg Pound05.2001-124[6]D.P.G. 1001[produced by Daz Dillinger,Kurupt]
2002Dogg Pound08.2001-36[8]Death Row 33 353[produced by Daz Dillinger,Suge Knight,Cold 187um,Fredwreck,Darren Vegas,Rick Rock,Soopafly]
Cali Iz ActiveDogg Pound06.2006-28[5]Koch 5919[gold-US][produced by Snoop Dogg ,Battlecat,L.T. Moe,Swizz Beatz,J-Dub,Soopafly,Ryan Leslie,Rick Rock,David Banner,1500 or Nothin,'Bangladesh,Jazze Pha]
Dogg ChitDogg Pound03.2007-77[1]Koch 5540[produced by Daz Dillinger,Kurupt,Ivan Johnson,Soopafly]