W połowie lat 50-tych, gdy z rockabilly tworzył się rock’n’roll, chłopcy przenieśli się do Nashville, mekki tej muzyki. Tu w 1954 r. z pomocą Cheta Atkinsa, przyjaciela ich ojca, Don zanotował pierwszy, nieduży jeszcze sukces, gdy Kitty Wells nagrała jego kompozycję „Thou Shalt Not Steal”. Po nieudanych sesjach i krótkim związku z firmą CBS/Columbia, w 1957 r. braciom zaproponowano nagranie piosenki „Bye Bye Love” - kompozycji małżeństwa Felice i Boudleauxa Bryantów. Utwór, którego rejestracji odmówiło wcześniej 30 wykonawców, stał się olbrzymim światowym hitem i tylko o włos przegrał rywalizację o 1. miejsce w USA, dochodząc jednocześnie do miejsca 6. w Wielkiej Brytanii.
Od tej chwili zaczęła się ich kariera, która w rock’n’rollowych rankingach popularności dała im miejsce tuż za Elvisem Presleyem. Ich muzyka, zabarwiona country i folkiem, bardzo pomogła w oswojeniu i zaakceptowaniu zjawiska, wobec którego wielu rodziców wyrażało wrogość. Ameryka, będąc ciągle krajem segregacji rasowej, nie była jeszcze gotowa na zgodę na to, by jej biała młodzież słuchała pochodzącego od czarnych rocka. Pogodne twarze i czyste harmonie wokalne braci pomogły w zmianie tego nastawienia. Wkrótce po pierwszym sukcesie nagrali kolejne pełne uroku piosenki Bryanta „Wake Up Little Suzie”, „Ali I Have To Do Is Dream”, „Bird Dog”, „Problems”, „So Sad” i piękną „Devoted To You”. Na scenie bracia wykazywali niezwykle wysoką sprawność wykonawczą, czy to grając na swych gitarach typu Gibson Dove, czy później na czarnych J50. Pod koniec lat 50-tych byli na świecie grupą wokalną numer 1.
Ich kariera nabrała jeszcze większego impetu, gdy po podpisaniu kontraktu o wysokości 1 mln dolarów z nowo powstałą wytwórnią Warner Brothers Records, nagrali wyśmienitą piosenkę Dona „Cathy’s Clown”. Żadna z płyt braci jak dotąd tak nie brzmiała; w produkcji wykorzystano efekt echa i wysokie harmonie. W efekcie piosenka przez pięć tygodni zajmowała 1. miejsce w USA, a w Wielkiej Brytanii przez ponad dwa miesiące nie opuszczała czołówki listy, przynosząc sprzedaż kilku milionów egzemplarzy. Uczyniło ją to jedną z najbardziej popularnych małych płyt wszechczasów. Bracia Everly nadal firmowali nieskazitelne nagrania; z których wiele wchodziło do amerykańskiej Top 10. Sukcesy brytyjskie były jeszcze większe. Wystarczy wspomnieć o zajęciu 1. miejsca w zestawieniach w 1961 r. przez ich dwa kolejne single „Walk Right Back” (kompozycję Sonne’ego Curtisa z grupy The Crickets) i „Temptation” - z dynamiczną wersją klasyka Binga Crosby’ego.
Pod koniec 1961r. braci powołano do piechoty morskiej Armii USA. aczkolwiek tylko na 6 miesięcy. 18 lutego 1962r. w pełnym umundurowaniu i z regulaminowo przystrzyżonymi włosami zjawili się w programie telewizji CBS „Ed Sullivan Show”, by wykonać swpj kolejny przebój „Crying In The Rain”.
Po zwolnieniu odbyli tournee po Europie. Don uzależnił się od narkotyków; napięcia ciągłych podróży i nagrań dały o sobie znać. 13 października 1962 r., podczas prób przed tournee w londyńskim teatrze Prince of Wales, Don zasłabł i po krótkiej hospitalizacji został odwieziony do USA. Zdenerwowany Phil wystąpił solo z niewielką pomocą wokalną ich etatowego gitarzysty Joeya Page’a. Użyto standardowej wymówki o „zatruciu pokarmowym i wyczerpaniu”. Zaślepieni fani nie wiedzieli jednak, że Don dwukrotnie w ciągu 48 godzin podejmował próby samobójcze z użyciem narkotyków. Phil szczęśliwie dokończył tournee, które potrwało do 11 listopada 1962 r. Uzależnienie Dona trwało przez kolejne trzy lata, choć przez część tego czasu udało im się pracować razem.
Nastanie boomu beatowego zepchnęło braci ze szczytu i choć nadal nagrywali przeboje, żaden nie zbliżył ich do poprzednich sukcesów. Upadek został na krótko powstrzymany w 1965 r. brytyjskim sukcesem dwóch znakomitych hitów „The Price Of Love” i „Love Is Strange”. Ten pierwszy, który doszedł aż do szczytu zestawień, brzmiał jak ich pierwsze nagrania dla wytwórni Warner, a drugi cofał się nawet jeszcze bardziej, zawierając naiwny lecz chwytliwy fragment rozmowy zbudowany na zasadzie pytań i odpowiedzi. W 1966 r. nagrali świetny album Two Yanks In England, zawierający osiem piosenek Nasha, Clarke’a i Hicksa z grupy The Hollies ukrytych pod pseudonimem L. Ransford). W sesjach wzięli m.in. udział Jimmy Page i John Paul Jones - późniejsi członkowie Leci Zeppelin. Niespodziewanie album ten nie wszedł na listę bestsellerów.
Duet ceniono wyłącznie za single, podczas gdy wiele spośród jego albumów nie miało dobrego przyjęcia. W 1972 r. zaatakowali bardzo dobrym longplayem Stories We Could Tell, z udziałem szeregu gościnnych wykonawców, jednak podobnie jak wcześniej, nic wielkiego z tego nie wyszło. Po kilku latach niesprzyjającej fortuny i podjęciu występów w sieci nocnych klubów, nastąpił między braćmi gorzki rozdźwięk. Po występie w Knott’s Berry Farm w Hollywood 14 lipca 1973 r., w czasie którego pijany Don obraził Phila, ten drugi zszedł ze sceny, połamał jedną ze swych ukochanych gitar Gibsona i zawołał „Nigdy więcej nie stanę już z tym człowiekiem na scenie”. W ciągu następnych 10 lat spotkali się tylko raz - na pogrzebie ojca. Obaj podjęli ze zmiennym powodzeniem kariery solowe.
Ich zabarwione muzyką country albumy znajdowały zwolenników głównie wśród ich dawnej publiczności z Nashville. Don ze swoją grupą The Dead Cowboys występował w Nashville regularnie; Phil nagrał doceniony przez krytyków album Star Spangled Springer. Nie wiedzieć czemu, album ten nie miał dobrej sprzedaży, podobnie jak i jego następca Mystic Lane. Phil zagrał też błyskotliwą rólkę w filmie Every Which Way But Loose, występując u boku Sondry Locke (wieloletniej przyjaciółki Clinta Eastwooda).
Podczas gdy Don skoncentrował się na karierze scenicznej nawiązując później współpracę z Albertem Lee, byłym maestro grupy Heads, Hands And Feet, Phil zajął się pisaniem piosenek. Świetny utwór „She Means Nothing To Me” zaśpiewany w duecie z Cliffem Richardem przywrócił nazwisko Everly do brytyjskiej Top 10. Równocześnie zaczęły pojawiać się plotki o pojednaniu, podsycone jeszcze pojawieniem się w telewizji reklamy kompilacji wspólnych piosenek braci. W czerwcu 1983 r. Don i Phil padli sobie w objęcia i wobec ekstatycznej, płaczącej ze wzruszenia widowni londyńskiej Royal Albert Hall, 23 września 1983 r. dokonało się ich emocjonalne pojednanie.
W następnym roku ukazał się album EB84, a także kolejny duży hit, kompozycja Paula McCartneya - „On the Wings Of A Nightingale”. W 1986 r. zostali wpisani do Panteonu Sław Rock ’N’ Rolla, a w następnym roku Don ofiarował Philowi na 50-te urodziny złotą monetę funtową oraz wykonaną ręcznie gitarę. Wpływ The Everly Brothers na całe pokolenie wykonawców (muzyki pop i rocka był ogromny); to oni ustanowili trudny do poprawienia standard ściśle harmonicznego śpiewu. Występują dziś razem regularnie i jak na razie zawieszenie broni między nimi obowiązuje.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] | Komentarz |
Bye Bye Love/I Wonder If I Care As Much | Everly Brothers | 05.1957 | 6[16] | 2[27] | Cadence 1315 | [gold-US][written by Boudleaux Bryant/Felice Bryant][produced by Archie Bleyer][5[12].R&B Chart] |
Wake Up Little Susie/Maybe Tomorrow | Everly Brothers | 09.1957 | 2[13] | 1[2][25] | Cadence 1337 | [gold-US][written by Boudleaux Bryant/Felice Bryant][produced by Archie Bleyer][1[1][14].R&B Chart] |
This Little Girl Of Mine/Should We Tell Him | Everly Brothers | 02.1958 | - | 28[9] | Cadence 1342 | [written by Boudleaux Bryant][produced by Archie Bleyer] |
All I Have To Do Is Dream/Claudette | Everly Brothers | 04.1958 | 1[7][21] | A:1[3][19];B:30[10] | Cadence 1348 | [gold-US][A:written by Boudleaux Bryant][B:written by Roy Orbison][produced by Archie Bleyer][1[5][15].R&B Chart] |
Bird Dog/ Devoted To You | Everly Brothers | 08.1958 | 2[16] | A:2[18];B:10[14] | Cadence 1350 | [gold-US][written by Boudleaux Bryant][produced by Archie Bleyer][A:2[12].R&B Chart][B:2[9].R&B Chart] |
Problems/Love Of My Life | Everly Brothers | 11.1958 | 6[12] | A:2[15];B:40[6] | Cadence 1355 | [written by Boudleaux Bryant/Felice Bryant][produced by Archie Bleyer] |
Take A Message To Mary/Poor Jenny | Everly Brothers | 03.1959 | A:20[10];B:14[11] | A:16[13];B:22[12] | Cadence 1364 | [written by Boudleaux Bryant/Felice Bryant][produced by Archie Bleyer] |
('Til) I Kissed You/Oh What A Feeling | Everly Brothers | 08.1959 | 2[15] | 4[16] | Cadence 1369 | [written by Don Everly][produced by Archie Bleyer][22[5].R&B Chart] |
Let It Be Me/Since You Broke My Heart | Everly Brothers | 01.1960 | 13[10] | 7[15] | Cadence 1376 | [written by Gilbert Becaud/Mann Curtis/Pierre DeLanoe][produced by Archie Bleyer] |
Cathy's Clown/Always It's You | Everly Brothers | 04.1960 | 1[7][18] | A:1[5][17];B:56[6] | Warner Bros. 5151 | [gold-US][A:written by Don Everly/Phil Everly][B:written by Boudleaux Bryant/Felice Bryant][produced by Wesley Rose][1[1][10].R&B Chart] |
When Will I Be Loved/Be Bop A-Lula | Everly Brothers | 05.1960 | 4[16] | A:8[13];B:74[5] | Cadence 1380 | [A:written by Phil Everly][B:written by Tex Davis/Gene Vincent][produced by Archie Bleyer]/td> |
So Sad (To Watch Good Love Go Bad)/Lucille | Everly Brothers | 09.1960 | B:4[15] | A:7[12];B:21[10] | Warner Bros. 5163 | [A:written by Don Everly][B:written by Albert Collins/Richard Penniman][produced by Wesley Rose][16[5].R&B Chart] |
Like Strangers/Brand New Heartache | Everly Brothers | 10.1960 | 11[10] | A:22[10];B:109[2] | Cadence 1388 | [written by Boudleaux Bryant][produced by Archie Bleyer] |
Walk Right Back/ Ebony Eyes | Everly Brothers | 02.1961 | 1[3][16] | A:7[13];B:8[12] | Warner Bros. 5199 | [A:written by Sonny Curtis][B:written by John D. Loudermilk][produced by Wesley Rose][B:25[2].R&B Chart] |
Temptation/Stick With Me Baby | Everly Brothers | 05.1961 | 1[2][15] | A:27[6];B:41[4] | Warner Bros. 5220 | [A:written by Nacio Herb Brown/Arthur Freed][B:written by Mel Tillis][produced by Wesley Rose] |
Don't Blame Me/Muskrat | Everly Brothers | 09.1961 | B:20[6] | A:20[8];B:82[4] | Warner Bros. 5501 | [A:written by Dorothy Fields/Jimmy McHugh][B:written by Tex Ann/Harold Hensley/Merle Travis][produced by Wesley Rose] |
Crying In The Rain/I'm Not Angry | Everly Brothers | 01.1962 | 6[15] | 6[13] | Warner Bros. 5250 | [written by Howard Greenfield/Carole King][produced by Wesley Rose] |
That's Old Fashioned (That's The Way Love Should Be)/How Can I Meet Her? | Everly Brothers | 05.1962 | B:12[10] | A:9[11];B:75[3] | Warner Bros. 5273 | [A:written by Bernie Baum/Bill Giant/Florence Kaye][B:written by Gerry Goffin/Jack Keller][produced by Wesley Rose] |
I'm Here To Get My Baby Out Of Jail/Lightning Express | Everly Brothers | 10.1962 | - | 76[6] | Cadence 1429 | [written by Karl Davis/Harty Taylor][produced by Archie Bleyer] |
Don't Ask Me To Be Friends/No One Can Make My Sunshine Smile | Everly Brothers | 10.1962 | B:11[11] | A:48[7];B:117[3] | Warner Bros. 5297 | [written by Gerry Goffin/Jack Keller][produced by Carole King] |
Nancy's Minuet/(So It Was...So It Is) So It Always Will Be | Everly Brothers | 03.1963 | B:23[11] | A:107[2];B:116[1] | Warner Bros. 5346 | [A:written by Don Everly][B:written by Arthur Altman] |
It's Been Nice (Goodnight)/I'm Afraid | Everly Brothers | 06.1963 | 26[5] | 101[4] | Warner Bros. 5362 | [written by Pomus, Shuman] |
Love Her/The Girl Sang The Blues | Everly Brothers | 10.1963 | B:25[9] | 117[2] | Warner Bros. 5389 | [written by Mann, Wiel] |
Ain't That Lovin' You, Baby/Hello Amy | Everly Brothers | 05.1964 | - | 133[1] | Warner Bros. 5422 | [written by Jimmy Reed] |
The Ferris Wheel/Don't Forget To Cry | Everly Brothers | 06.1964 | 22[10] | 72[6] | Warner Bros. 5441 | [written by Dewayne Blackwell/Ronald Blackwell][produced by Gordon Anderson] |
Gone, Gone, Gone/Torture | Everly Brothers | 10.1964 | 36[6] | 31[10] | Warner Bros. 5478 | [written by Don Everly/Phil Everly][produced by Gordon Anderson] |
You're My Girl/Don't Let The Whole World Know | Everly Brothers | 02.1965 | - | 110[3] | Warner Bros. 5600 | [written by Don Everly, Phil Everly] |
That'll Be The Day/Give Me A Sweetheart | Everly Brothers | 03.1965 | 30[4] | 111[5] | Warner Bros. 5611 | [written by Jerry Allison, Buddy Holly, Norman Petty] |
The Price Of Love/It Only Costs A Dime | Everly Brothers | 05.1965 | 2[14] | 104[3] | Warner Bros. 5628 | [written by Don Everly, Phil Everly] |
Love Is Strange/Man With Money | Everly Brothers | 08.1965 | 11[9] | 128[3] | Warner Bros. 5649 | [written by Ethel Smith][produced by Dick Glasser] |
I'll Never Get Over You/Follow Me | Everly Brothers | 08.1965 | 35[5] | - | Warner Bros. WB 5639 [UK] | [written by Don Everly/Phil Everly][produced by Dick Glasser] |
Bowling Green/I Don't Want To Love You | Everly Brothers | 05.1967 | - | 40[8] | Warner Bros. 7020 | [written by Jacqueline Ertel/Terry Slater][produced by Dick Glasser] |
Love Of The Common People/A Voice Within | Everly Brothers | 11.1967 | - | 114[2] | Warner Bros. 7088 | [written by John Hurley, Ronnie Wilkins][produced by Dick Glasser] |
Love Of The Common People/A Voice Within | Everly Brothers | 11.1967 | - | 114[2] | Warner Bros. 7088 | [written by John Hurley, Ronnie Wilkins][produced by Dick Glasser] |
It's My Time/Empty Boxes | Everly Brothers | 05.1968 | 39[6] | 112[2] | Warner Bros. 7192 | [written by John D. Loudermilk][produced by Lenny Waronker] |
On The Wings Of A Nightingale/Asleep | Everly Brothers | 09.1984 | 41[11] | 50[12] | Mercury 880 213 | [written by Paul McCartney][produced by Dave Edmunds] |
Albumy
| ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] | Komentarz |
The Everly Brothers | Everly Brothers | 02.1958 | 36[4] | 16[3] | Cadence 3003 | [produced by Dave Edmunds] |
It's Everly Time | Everly Brothers | 05.1960 | 2[23] | 9[10] | Warner 1381 | [produced by Wesley Rose] |
The Fabulous Style of The Everly Brothers | Everly Brothers | 08.1960 | 4[11] | 23[8] | Cadence 3040 | [produced by Archie Bleyer] |
A Date with the Everly Brothers | Everly Brothers | 12.1960 | 3[14] | 9[24] | Warner 1395 | [produced by Wesley Rose] |
Instant Party! | Everly Brothers | 07.1962 | 20[1] | - | Warner Bros WM 4061 [UK] | - |
The Golden Hits of The Everly Brothers | Everly Brothers | 08.1962 | - | 35[17] | Warner 1471 | - |
Beat & Soul | Everly Brothers | 09.1965 | - | 141[3] | Warner 1605 | [produced by Dick Glasser] |
Original Greatest Hits | Everly Brothers | 07.1970 | 7[16] | 180[8] | Barnaby 350 | [produced by Wesley Rose] |
The Very Best Of The Everly Brothers | Everly Brothers | 06.1974 | 43[1] | - | Warner Bros K 56 118 [UK] | - |
Walk Right Back With The Everly's | Everly Brothers | 11.1975 | 10[10] | - | Warner Bros K 46008 [UK] | - |
Living Legends | Everly Brothers | 04.1977 | 12[10] | - | Warwick WW 5027 [UK] | - |
Love Hurts | Everly Brothers | 12.1982 | 22[22] | - | K-Tel NE 1197[UK] | - |
The Everly Brothers Reunion Concert | Everly Brothers | 03.1984 | 47[6] | 162[5] | Passpiort 11 001 | - |
EB 84 | Everly Brothers | 10.1984 | - | 38[17] | Mercury 82 2431 | [produced by Dave Edmunds] |
Born Yesterday | Everly Brothers | 02.1986 | - | 83[19] | Mercury 826142 | [produced by Dave Edmunds] |
The Golden Years Of Everly Brothers-Their 24 Greatest Hits | Everly Brothers | 05.1993 | 26[5] | - | Warner 9548319922 [UK] | - |
The Definitive | Everly Brothers | 06.2002 | 10[13] | - | WSM 0927473042 [UK] | [produced by Archie Bleyer/Dick Glasser/Don Everly/Jimmy Hilliard/Phil Everly/Tony Hatch/Wesley Rose] |
Dream...- the Everly Brothers | Everly Brothers | 03.2006 | 159[2] | - | Warner | - |
50 Years Of Hits | Everly Brothers | 03.2009 | 23[6] | - | Rhino 5186508722 [UK] | [produced by Archie Bleyer/Wesley Rose] |
The Essential Collection | Everly Brothers | 09.2013 | 186[1] | - | - | - |
The Very Best Of | Everly Brothers | 04.2014 | 28[8] | - | Rhino 2564632195 [UK] | [produced by Archie Bleyer] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz