Them

Zespół założony w 1963 r. w Belfaście w Irlandii Północnej. W ciągu swojej
burzliwej kariery nagrał kilka z najlepszych płyt tamtego okresu. W pierwszym składzie znaleźli się: Van Morrison (właśc. George Ivan. ur. 31. 08. 1945 r. w Belfaście, Irlandia Północna: śpiew, harmonijka ustna), Billy Harrison(ur. 14.10.1942 r. w Belfaście; gitara), Eric Wrixen (lub Wickson: instr. klawiszowe), Alan Henderson (ur. 26.11.1944 r. w Belfaście: bas) i Ronnie Millings (perkusja).
 

Początkowo występowali w Hotelu Maritime, gdzie grali dynamicznego, ostrego rhythm'n'bluesa. Taśma demo, zawierająca wydłużoną wersję utworu "Lovelight", zwróciła uwagę znanego menedżera Phila Solomona, który zdecydował się reprezentować interesy zespołu. Solomon nakłonił Dicka Rowe z Decca Records do podpisania kontraktu z grupą. Członkowie Them przenieśli się wtedy do Londynu. W lipcu 1964 r. Wrixena i Millingsa zastąpili bracia Patrick (ur. 17.03.1944 r.: perkusja) i Jackie (ur. 14.12.1946 r. w Coleraine, Północna Irlandia; fortepian) McAuley.
Dwa miesiące później ukazał się debiutancki singel formacji "Don't Start Crying Now" - nie odniósł on jednak komercyjnego sukcesu. Inny los spotkał kolejną małą płytę "Baby Please Don't Go" wydaną w lutym 1965 r. W jej nagraniu wzięło udział kilku muzyków sesyjnych, m.in. Jimmy Page i Peter Bardens. Utwór brzmiał znakomicie, stając się na krótko tematem przewodnim znanego brytyjskiego programu telewizyjnego "Ready Steady Go". Wszedł też do brytyjskiej Top 10.
K.olejna kompozycja, "Gloria", napisana przez Vana Morrisona była opartym na hipnotycznym riffie peanem na cześć młodzieńczej namiętności. Następny singel, "Here Comes The Night" - napisany i wyprodukowany przez weterana rhythm'n'bluesa, Berta Bernsa - dotarł do 2. miejsca listy bestsellerów.
 

Chociaż zespołowi wróżono długą i pełną sukcesów karierę, wewnętrzne nieporozumienia między członkami grupy wpłynęły negatyw nie na jej dalszy rozwój. W ich rezultacie Jackie McAuleya zastąpił Peter Bardens jeszcze przed nagraniem debiutanckiego albumu. Płyta zawierała zarówno nagrania autorstwa członków formacji m.in. "Mystic Eyes" i "You Just Can't Win", jak i przeróbki znanych kompozycji.
 

Kolejne single nic zdołały utrwalić popularności grupy i przed ukazaniem się nowego longplaya, Them Again, zespół po raz kolejny zmienił skład. Wyglądał wtedy następująco: Morrison, Henderson, Jim Armstrong (ur. 24.07.1944 r.: gitara), Ray Elliot (ur. 13.09.1943 r.: saksofon, klawisze) i John Wilson (ur. 6.11.1947 r.: perkusja). Na albumie znalazło się kilka prawdziwych perełek, m.in. pełna ekspresji wersja kompozycji Boba Dylana "It's All Over Now, Baby Blue". Miejsce Wilsona w zespole zajął potem Dave Harvey, ale ten skład Them rozpadł się w 1966 r. po wyczerpującej trasie koncertowej w USA i konflikcie z Solomonem.
 

Morrison poświęcił się karierze solowej, która przyniosła mu wiele sukcesów. Bracia McAuley sformowali konkurencyjny skład, używający różnych nazw: Them, Them Belfast Gypsies, The Freaks Of Nature lub The Belfast Gypsies. W tzw. międzyczasie były wokalista Mad Lads, Kenny McDowell, dołączył do Hendersona, Armstronga, Elliotta i Harveya. którzy po reaktywowaniu Them przenieśli się za namową producenta Raya Ruffa do Los Angeles. Album Now And Them łączył w sobie wpływy garażowego rhythm'n'bluesa i brzmienia charakterystycznego dla Zachodniego Wybrzeża (np. długa kompozycja "Square Room").
 

Jednak nowy skład nie zdołał całkowicie odciąć się od stylu swojego poprzednika. Elliott opuścił grupę w 1967 r., a pozostały kwartet opublikował psychodeliczny album Time Out, Time In For Them. Wkrótce potem McDowell i Armstrong wrócili do Belfastu i założyli grupę Sk'Boo. Henderson nagrał pod nazwą Them dwa słabe longplaye, zarejestrowane przy pomocy anonimowych muzyków sesyjnych, a później wspólnie z Ruffem opublikował płytę Tlirulh Of Thruths (z rock operą o tematyce religijnej). Potem całkowicie wycofał się z branży muzycznej.
 

Dopiero w wyniku wzrostu zainteresowania starszymi nagraniami Them, w 1979 r. basista namówił do współpracy Billy'ego Harrisona,Erica Wrixena, Mela Austina (śpiew) i Billy'ego Bella (perkusja), a jej owocem był album Shut Your Mouth. Harrison i Wrixen zostali wyrzuceni z zespołu przed serią koncertów w Niemczech, a nazwa Them była później używana przez pozostałych członków grupy.  

Single
Tytul	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Don' t start crying now/One two brown eyes	Them	08.1964	-	-	Decca F 11 973	[written by James Moore/Jerry West][produced by Bert Berns,Tommy Scott]
Baby please don' t go/Gloria	Them	12.1964	10[8]	102[8]	Decca F 12 018	[written by Big Joe Williams][produced by Lester Melrose]
Here comes the night/All for myself	Them	03.1965	2[12]	24[10]	Decca F 12 094	[written by Bert Berns][produced by Bert Berns]
One more time/How long baby?	Them	06.1965	-	-	Decca F 12 175	[written by Van Morrison][produced by Tommy Scott]
[It won' t hurt] Half as much/I' m gonna dress in black	Them	08.1965	-	-	Decca F 12 215	[written by Bert Berns]
Mystic eyes/If you and I could be as two	Them	11.1965	-	33[8]	Decca F 12 281	[written by Van Morrison][produced by Tommy Scott]
Call my name/Bring' em on in	Them	03.1966	-	-	Decca F 12 355	[written by Tommy Scott][produced by Tommy Scott, Bert Berns]
Richard Cory/Don' t you know	Them	05.1966	-	-	Decca F 12 403	[written by Paul Simon][produced by Tommy Scott, Bert Berns]
Baby please don' t go [1991]	Them	02.1991	65[3]	-	London LON 292	[written by Big Joe Williams][produced by Lester Melrose]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Them again	Them	01.1966	-	138[6]	Decca LK 4751	[produced by Tommy Scott]