ruchu garażowego punku z połowy lat 60-tych XX wieku i przyczynił się do powstania subkultury psychodelicznej. Chociaż termin ten bywa czasami używany zamiennie z „rockiem psychodelicznym”, acid rock odnosi się również do bardziej intensywnego muzycznie, surowszego lub cięższego podgatunku lub jego odpowiednika. Nazwany na cześć dietyloamidu kwasu lizergowego (LSD), styl ten charakteryzuje się ciężkimi, przesterowanymi gitarami i często zawiera teksty z odniesieniami do narkotyków oraz długie improwizowane jamy. W porównaniu z innymi formami rocka psychodelicznego, acid rock charakteryzuje się twardszym, głośniejszym, cięższym lub surowszym brzmieniem. Wiele z jego stylów pokrywa się z garażowym punkiem lat 60-tych XX wieku, protometalem i wczesnym, ciężkim, opartym na bluesie hard rockiem.
Rozwinął się głównie na amerykańskim zachodnim wybrzeżu, gdzie zespoły nie koncentrowały się na nowatorskich efektach nagraniowych ani kaprysach brytyjskiej psychodelii; Zamiast tego, podgatunek ten kładł nacisk na cięższe cechy związane zarówno z pozytywnymi, jak i negatywnymi skrajnościami doświadczenia psychodelicznego. W miarę rozwoju ruchu, pod koniec lat 60. i 70-tych, elementy acid rocka rozdzieliły się na dwa kierunki: hard rock i heavy metal po jednej stronie, a rock progresywny po drugiej. W latach 90-tych gatunek stoner metal łączył acid rock z innymi stylami hard rocka, takimi jak grunge i doom metal, unowocześniając ciężkie riffy i długie improwizacje występujące w acid rocku i metalu z wpływami psychodelicznymi.
Termin „acid rock” był początkowo (i często nadal jest) luźno zdefiniowany. W 1969 roku, gdy gatunek ten wciąż się krystalizował, dziennikarz rockowy Nik Cohn nazwał go „całkiem bezsensownym określeniem, które odnosiło się do każdego zespołu, niezależnie od jego stylu”. Termin ten był pierwotnie używany do opisu muzyki tła podczas acid tripów na undergroundowych imprezach w latach 60-tych (np. „Acid Tests” zespołu Merry Pranksters) oraz jako ogólne określenie bardziej eklektycznych zespołów z Haight-Ashbury w San Francisco. Jerry Garcia z Grateful Dead uważał, że acid rock to muzyka, której słucha się pod wpływem kwasu, twierdząc ponadto, że nie ma prawdziwego „rocka psychodelicznego”, a jest to indyjska muzyka klasyczna i niektóre gatunki muzyki tybetańskiej „stworzone, aby poszerzać świadomość” Psychedelię czasami nazywano „acid rockiem”. Ta druga etykieta została zastosowana do pulsującej, hardrockowej odmiany, która wyewoluowała z ruchu garażowego punku z połowy lat 60. XX wieku… Kiedy pod koniec 1968 roku rock zaczął powracać do łagodniejszych, korzeniowych brzmień, zespoły acid-rockowe przekształciły się w heavymetalowe.
Termin ten był często używany zamiennie z terminem „rock psychodeliczny” lub „psychodelia”, szczególnie w okresie narodzin tego gatunku . Jednak rozróżnienie między cięższym „acid rockiem” a bardziej ogólnym lub inkluzywnym gatunkiem „rocka psychodelicznego” jest już dobrze ugruntowane . Według Pera Eliasa Drabløsa „acid rock jest generalnie uważany za podgatunek rocka psychodelicznego” , podczas gdy Steve i Alan Freeman twierdzą, że oba terminy są mniej więcej synonimami i że „to, co zwykle określa się mianem acid rocka, to generalnie bardziej ekstremalny koniec [gatunku rocka psychodelicznego]” . Oznaczałoby to rock psychodeliczny, który jest cięższy, głośniejszy lub mocniejszy . Ponadto krytycy muzyczni później retrospektywnie określili pomost między acid rockiem a późniejszymi utworami hard rocka i heavy metalu jako „heavy psych” . Definiując acid rock jako odmianę psychodelii w stylu hard rock, wyróżnia się go jako wywodzący się z ruchu garażowego punku z lat 60-tych, którego wiele zespołów ostatecznie przekształciło się w zespoły heavymetalowe. Perkusista John Beck definiuje „acid rock” jako synonim hard rocka i heavy metalu. Termin ten ostatecznie objął ciężkie zespoły hardrockowe oparte na bluesie. Muzykolog Steve Waksman napisał, że „rozróżnienie między acid rockiem, hard rockiem i heavy metalem w pewnym momencie nigdy nie będzie bardziej niż kruche”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz