Leny Escudero

Leny Escudero, urodzony jako Joaquin Leni Escudero 5 listopada 1932 roku w Espinal
w Hiszpanii, zmarły 9 października 2015 roku w Giverny w prowincji Eure we Francji, był francuskim piosenkarzem, autorem tekstów i aktorem hiszpańskiego pochodzenia. 

 Jego ojciec (pochodzenia romskiego) i matka (pochodzenia marranskiego) byli hiszpańskimi republikanami , którzy w 1939 roku opuścili kraj spustoszony przez hiszpańską wojnę domową i szukali schronienia w Mayenne we Francji, nie ubiegając się o obywatelstwo francuskie, wierząc, że ich wygnanie jest tymczasowe. Podczas przekraczania granicy Leny nieumyślnie opuścił rodziców i znalazł się w jednej z ciężarówek Czerwonego Krzyża, które przewoziły zaginione dzieci do obozów relokacyjnych, aby połączyć rodziny i wydać każdemu dziecku zaświadczenie o obywatelstwie. Leny wyskoczył z ciężarówki i ukrywał się na wsi przez kilka dni, nieświadomy, że jest już we Francji. Po powrocie do rodziny, uczęszczał do lokalnej szkoły dla chłopców w Mayenne-Ouest. Młodość spędził w Mayenne, gdzie się ożenił, a następnie przeniósł się do Paryża, osiedlając się w dzielnicy Belleville.  

Utrzymywał się skromnie, imając się dorywczych prac: zaczynał jako robotnik, kładąc rury kilofem. Później został tynkarzem. W tym czasie był jeszcze Hiszpanem, bez oficjalnych dokumentów ani pozwolenia na pracę. 

 Jego kariera wokalna rozpoczęła się w 1957 roku. Mieszkając w Perpignan w latach 60-tych, osiedlił się w pobliżu Avenue de la Côte-Vermeille, niedaleko dzielnicy Saint-Gaudérique, gdzie jego dzieci chodziły do ​​szkoły. W 1962 roku wydał swoją pierwszą płytę w wytwórni Bel Air („Ballade à Sylvie, Pour une amourette…”), która odniosła ogromny sukces. Dla Leny'ego Escudero oznaczało to gwiazdorstwo. Niezainteresowany tym, wydał singiel „Stéphanie” w 1964 roku, a w 1965 roku odłożył karierę „gwiazdy”, by podróżować po świecie: Ameryce Południowej, Bliskim Wschodzie, Stanach Zjednoczonych, ZSRR, Afryce - podróżował intensywnie. W Dahomeju (obecnie Benin) zbudował stałą szkołę w samym środku buszu.  

Wrócił do Francji w 1970 roku i ponownie zaczął komponować. Akademia Charlesa Crosa przyznała jego albumowi „Escudero 71” Grand Prix du disque de la chanson française. Był piosenkarzem i autorem tekstów, a jego teksty często poruszają poważne tematy, takie jak wojna domowa (album Vivre pour des idées, 1973), dyktatury i złe traktowanie mieszkańców naszej planety (album La Planète des fous, 1977), a także upływ czasu. Komunista w głębi duszy, skomponował w swojej karierze kilka piosenek o charakterze politycznym, takich jak Vivre pour des idées i Je t’attends à Charonne.  

Od lat 70-tych XX wieku intensywnie koncertował. Jako poeta-trubadur, jego politycznie zaangażowany repertuar, nacechowany nostalgią i czułością, reprezentuje pewien rodzaj francuskiej pieśni o przesłaniu społecznym. Uczęszczał do szkoły Leny Escudero w La Baconnière. Zamieszkał w Giverny, niedaleko Vernon (Eure). Jest ojcem trojga dzieci: Christine, Juliana i Stefany'ego. Julian uczestniczy we wszystkich koncertach ojca i komponuje muzykę do niektórych jego piosenek. Dwoje z ośmiorga wnucząt Leny'ego Escudero, Kévin i Marvin (odpowiednio na basie i gitarze), później towarzyszyło dziadkowi na scenie. 

Wystąpił w kilku filmach i serialach telewizyjnych oraz współtworzył ścieżki dźwiękowe do kilku filmów. W 2006 roku wziął udział w pierwszym sezonie trasy koncertowej „Âge tendre…” i dał recital w nowo otwartej Olympii. W następnym roku powrócił na trasę koncertową, aby zagrać drugi sezon trasy.  Podczas kampanii wyborczej prezydenckiej w 2007 roku wspierał Ségolène Royal, dla której zaśpiewał na jej wiecu 1 maja na stadionie Charléty.

  W marcu 2013 roku opublikował pierwszy tom swojej autobiografii „Ma vie n'a pas commencé”   w wydawnictwie Le Cherche Midi, a następnie w 2015 roku „Le début… La suite… La fin” , dzieło wydane własnym nakładem. W lipcu 2013 roku poślubił Celeste Bettencourt, z którą dzielił życie przez dwadzieścia pięć lat. Zmarł 9 października 2015 roku w swoim domu w Giverny z powodu ostrej niewydolności płuc. Jego pogrzeb i kremacja odbyły się 15 października w krematorium w Évreux. W regionie Mayenne jego dawna szkoła publiczna La Baconnière została nazwana jego imieniem za życia.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	US	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
Ballade A Sylvie/Pour Une Amourette/Parce Que Tu Lui Ressembles/Vingt Ans Après	Leny Escudero	05.1962	A1:19[31];A2:3[36]	-	Bel Air 211065	[A1:written by L. Escudero][A2:written by L. Escudero]
L'arbre De Vie/On Avait Fait/Viens Je T'emmene Faire Un Tour/Parce Que J'aurais Pu T'aimer	Leny Escudero	12.1962	A1:74[7]	-	Bel Air 211070	[A1:written by L. Escudero]
A Malypense/Rupture A Cinq Temps/Quand On Cesse D'Aimer/Il Faut Vivre	Leny Escudero	01.1963	A1:33[25];A2:64[4]	-	Bel Air 211085	[A1:written by L. Escudero][A2:written by L. Escudero]
Tu Te Reconnaitras/Nous N'aurons Pas Le Temps/Il N'en Restera Rien/Rue De Belleville	Leny Escudero	05.1963	A1:12[22]	-	Bel Air 211107	[A1:written by L. Escudero]
La Malvenue/Clovis Est Revenu/Le Desamour/Parce Qu'elle M'a Dit	Leny Escudero	11.1963	A1:31[15]	-	Bel Air 211122	[A1:written by L. Escudero]
Stephanie/Recontre A Marseille/Quand/Toi, Fais Comme Si	Leny Escudero	07.1964	A1:58[12]	-	Bel Air 211180	[A1:written by L. Escudero]
La Malvenue/Clovis Est Revenu/Le Desamour/Parce Qu'elle M'a Dit	Leny Escudero	11.1963	A1:31[15]	-	Bel Air 211122	[A1:written by L. Escudero]
Tu Serais Venu (Ma Reine)	Leny Escudero	03.1965	51[21]	-	Bel Air	-
Rachel/La Ceremonie/Demain/La Vieille Histoire	Leny Escudero	07.1965	B1:66[13]	-	Polydor 27 194	[B1:written by L. Escudero]
Comme Les Statues/Le Tour Du Monde/La Procession	Leny Escudero	10.1965	A2:74[11]	-	Polydor 27 200	[A2:written by L. Escudero]
Un Amour Est Venu/Quoi Qu'il Arrive/Petite Mere/La Fete Est Terminee	Leny Escudero	01.1966	B1:81[5]	-	Polydor 27 219	[B1:written by L. Escudero]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
Pour Une Amourette	Leny Escudero	12.1962	10[1]	-	Bel Air 311026	-