Toggery Five

Utworzona w 1963 roku grupa składała się z wokalisty Boba Smitha ,gitarzysty i wokalisty
Franka Renshawa , Keitha Mereditha na gitarze rytmicznej, Kena Millsa gitara basowa i Grahama Smitha graj±cego na perkusji.
 

Niekwestionowanym liderem grupy był od początku, Frank Renshaw. Urodził się w Wythenshawe 22 czerwca 1943r i miał swój pierwszy zespół utworzony już w 1958 zwany "Swallows", grający muzykę skifflową. Póżniej zmienia nazwę na "Lee Shondell And The Beat", grając rock'n'rolla. Pracował jako rysownik, do 1963 r.,lecz zrezygnował z pracy, aby stać się profesjonalnym muzykiem z Toggery Five.Toggery Five powstała na gruzach wspomnianej Lee Shondell And The Beat,gdy jej członkowie Renshaw,Graham Smith i Keith Meredith postanowili utworzyć nową grupę dokoptowując Boba Smitha i Kena Millsa z zespołu Gaye And Guys.Ich menadżerem został Mike Cohen,związany także z Hollies.Był on właścicielem sklepu z ubraniami "Toggery",który stał się w pewnym sensie centrum dla muzyków;pracował w nim przez jakiś czas Graham Nash z Hollies,podobnie jak Pete MacLaine wokalista The Dakotas i Clan.
 

Toggery Five grający rhytm'n'bluesa szybko zyskał dobrą reputację swymi koncertami na scenie muzycznej Manchesteru. Aby sprostać nowemu wyzwaniu zangażowano w połowie 1964r nowego wokalistę,Paula Younga [ur.17.06.1947r w Wythenshawe] ,wcześniej występującego z Johnny Dark And The Midnights,Teenbeats i The Tigers.
 

Na początku września zespół grał w finale konkursu "Ready, Steady, Win" wykonując utwór "Dance with you".To był prestiżowy konkurs,którego przewodniczącym był Brian Epstein,a zwycięzcą zespół z Harrow-"Bo Street Runners" .Toggery Five miało już wcześniej podpisany kontrakt nagraniowy z EMI/Parlophone,gdzie w dwa dni po wspomnianym konkursie wydała obiecujący debiutancki singiel zawierający balladę "I'm gonna jump" napisaną przez Franka Renshawa.Stronę B stanowił utwór Sonny Boy Williamsona i Willy Dixona "Bye Bye Bird".Ze względu na kontrowersyjną treść piosenki,mogącej wpływać żle na nastolatków została zakazana jej emisja w radio BBC,nie dotyczyło to Stanów Zjednoczonych,gdzie wydała ją wytwornia Tower.
 

Te sukcesy pozwoliły grupie na występy w telewizyjnych programach jak:"Ready, Steady, Go", "Scene at 6,30",czy "Disc-Go-Go".W styczniu 1965r znowu wracają do studia Abbey Road by nagrać kolejnego singla.Wybrano piosenkę autorstwa Andrewa Oldhama i Keitha Richrdsa "I'd Much Rather Be With The Boys",którą Rolling Stones odrzucił jako nie pasującą do ich repertuaru [znalazła się póżniej na albumie "Meamorphosis " z 1975r].Po tych dwóch singlach nie przyszły niestety sukcesy na listach przebojów.Wtedy Wayne Fontana zaproponował grupie piosenkę Clinta Ballarda Jr "I'm alive" pierwotnie napisaną z myślą o Gene Pitney'u.Jako producent realizował ją Ron Richards,który z kolei zaproponował nagranie "I'm alive" The Hollies,gdzie też był producentem.W ten sposób Hollies doczekało się swojego #1 na listach przebojów wydając swoją wersję dwa tygodnie wcześniej,a nagranie Troggery Five uznawane za ciekawsze zostało wstrzymane do dystrybucji.W ramach rekompensaty,The Hollies zaproponował im utwór Grahama Gouldmana "Going away",niestety i on nie doczekał się sprzedaży.
 

Pozbawiony złudzeń Frank Renshaw odchodzi w pażdzierniku 1965r do zespołu Wayne Fontana,co było też początkiem dużych zmian w Troggery Five.Dołącza na krótko do zespołu saksofonista Stan Thomas z bandu Neila Christiana-The Crusaders.Po odejściu Millsa,pozostała trójka ściąga też z Crusaders,Bernie Hetheringtona i Dave Cakebreada i występuje początkowo jako The Toggery Soul Band,a póżniej jako Paul Young’s Toggery.Po odejściu Doyle'a zastępuje go Mick Abrahams z Yenson’s Trolls.Oryginalnego perkusistę grupy Grahama Smitha wymienia Tony MacDonald z Bobby Dell & The Delltones,a na jego miejsce z kolei przychodzi kolega Abrahamsa,Clive Bunker.Obaj póżniej będą stanowić trzon Jethro Tull.Sekcję dętą wzmacnia trębacz Arthur Hasford.
 

Po rozpadzie grupy na początku 1967r jej członkowie udzielają się solo lub w różnych grupach.Paul Young jeszcze przed rozwiązaniem Troggery Five nagrywa solo singiel "You Girl/No! No! No!" w maju 1967r dla Columbia.W tym samym roku zakłada Electric Circus,w którym grają też jego koledzy z Troggery Five;Archie McNab na bongosach, Tony MacDonald, Dave Cakebread i Graham Waller .W 1968r zostaje frontmenem w Measles,wydaje w Niemczech singiel "I Like The Way/You’ve Got To Have A Laugh",by wrócić do współpracy z Renshawem pod szyldem The Young Brothers.W 1970r formują nowy ansambl Young & Renshaw,koncertujący i nagrywający głównie w Niemczech.Mimo wydania kilku singli i albumu zespół rozpada się w 1973r.Young kontynuje współpracę jako producent z Cook & Greenaway i wydaje trzy solowe single w latach 1973-75.  

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I'm Gonna Jump/Bye Bye Bird	Toggery Five	09.1964	-	-	Parlophone R 5175	[written by Frank Renshaw]
I'd Much Rather Be With The Boys/It's So Easy	Toggery Five	02.1965	-	-	Parlophone R 5249	[written by A.Oldham/K.Richards]