Jednak według Billboard ich pierwszy album Viva! La Woman sprzedała się w Japonii w sumie 20 000 egzemplarzy, mimo że śpiewała po angielsku. W Stanach Zjednoczonych odnieśli jednak znacznie większy sukces, sprzedając ponad 74 000 egzemplarzy.
Grupa rozpadła się w 2001 roku, a zarówno Honda, jak i Hatori wydały solowe płyty.
Cibo Matto ogłosili swoje ponowne spotkanie 18 marca 2011 r., aby wystąpić w ramach koncertu charytatywnego na rzecz ofiar trzęsienia ziemi i tsunami w Tōhoku w 2011 r. W koncercie, który odbył się 27 marca na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku, wystąpili także Yōko Ono, John Zorn, Sonic Youth i Mike Patton. Po sukcesie tego koncertu dodano drugi, tym razem z zespołem Plastic Ono Band i Patti Smith wraz z Cibo Matto.
Grupa wystąpiła 26 czerwca 2011 roku w Hollywood Bowl wraz z Yellow Magic Orchestra.
16 maja 2011 Cibo Matto ogłosił swoją trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych zatytułowaną „Yeah Basically Cibo Matto”, zakładając stronę internetową z trasą i film promocyjny. Podczas koncertów zespół podobno zapowiedział wydanie w 2012 roku nowego albumu studyjnego.
Brzmienie grupy opiera się na wykorzystaniu instrumentów elektronicznych, zwłaszcza sampli innych artystów. Muzyka grupy łączona jest także z tzw. noise popem.
Udziały
Cibo Matto pojawia się w pierwszym odcinku drugiej serii Buffy: Postrach wampirów.
Wykorzystując technikę samplowania, podstawy hiphopu i oryginalny rapowy śpiew Hatori, Cibo Matto stworzyły niezwykłą fuzję stylów takich jak funk, alternatywny pop, hardcore punk, psychodelia i J-pop . Oprócz jedzenia, które często pojawia się w ich tekstach, duet inspiruje się kinem Federico Felliniego oraz muzyką Morricone i Sammy’ego Davisa Jr. Wymieniane są także w gronie grup trip hopowych, art pop i Shibuya kei.
|
Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| Stereo Type A | Cibo Matto | 06.1999 | - | 171[1] | Warner 47 345 | [produced by Yuka Honda] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz