Już w 1978 podpisała kontrakt z firmą Small Wonder i w styczniu następnego roku zadebiutowała minialbumem "The Feeding Of The Five Thousand". Musiała z niego usunąć jedno z nagrań - recytowany przez Eve Libertine poemat Asylum,
będący bluźnierczym atakiem na religię, a w szczególności na Chrystusa -
tłocznie odmówiły bowiem wyprodukowania płyty. Ostatecznie zamiast
kontrowersyjnego fragmentu pojawiły się dwie minuty ciszy, opatrzone
tytułem Free Speech. Dla grupy było to doświadczenie bolesne i
oburzające. Aby uniknąć podobnych kompromisów w przyszłości, założyła
własną firmę fonograficzną Crass. I dla niej nagrała wszystkie następne
płyty.
Chociaż przedstawiła muzyKę nhałaśliwą, świadomie brzydką, trudną w
odbiorze, z tekstami o anarchistycznych treściach, odniosła spory sukces
na listach przebojów firm niezależnych. Umieściła na nich m,in. single Reality Asylum/Shaved Woman z maja 1979, Bloody Revolutions (na stronie B nagranie zespołu The Poison Girls) z marca 1980, Nagasaki Nightmare/Big A Little A z lutego 1981, Merry Crassmas/ Merry Crassmas - Have Fun z grudnia tego roku, How Does It Feel To Be The Mother Of A Thousand Dead? (komentarz do wojny falklandzkiej, dedykowany Margaret Thatcher/The Immortal Death z października 1982 i 5heep Farming In The Falklands/Gotcha! (wersja koncertowa) z czerwca 1983, a także albumy "Stations Of The Crass" z września 1979, "Penis Envy" z lipca 1981, "Christ-The Album" z sierpnia 1982 i "Yes Sir, I Will" z maja 1983.
Zasłużyła na opinię najbardziej radykalnej w poglądach i działaniach
spośród wszystkich brytyjskich grup punk-rockowego nurtu drugiej połowy
lat siedemdziesiątych. W swoich utworach zaatakowała z pasją nie tylko
obłudną religię, rabunkową gospodarkę i zakłamaną politykę, ale nawet
pozerski jej zdaniem punk (np. Punk Is Dead, White Punks On Hope).
Penny Rimbaud i Eve Libertine w duecie nagrali płytę "Act Of Love" (Crass, 1985), sam Rimbaud - "Christ's Reality Asylum" (Crass, 1992), a sama Libertine - "Skating" (Red Herring, 1992). Rimbaud opublikował m.in. torn prozy autobiograficznej Shibboleth - My Revolting Life (2000). Wright utworzył z Martinem Wilsonem z Flux Of Pink Indians duet Judas II. Steve Ignorant trafił najpierw do Conflict, a później stanął na czele Stratford Mercenaries.
Single | ||||||
Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Reality asylum//Shaved women | Crass | 05.1979 | - | - | Crass Records CRASS 1 | [written by Libertine, Stone, Palmer, Wright, Rimbaud, Free][produced by Libertine, Stone, Palmer, Wright, Rimbaud, Free] |
Bloody revolutions/Persons Unknown [side B:Poison Girls] | Crass | 05.1980 | - | - | Crass Records 421984/1 | [written by Crass][produced by Crass] |
Nagasaki nightmare/Big a little A | Crass | 02.1981 | - | - | Crass Records 421984/5 | [written by Crass] |
How does it feel?/The immorthal death/Don' t tell me you care | Crass | 11.1983 | - | - | Crass Records 221984/6 | [written by Crass] |
Sheep farming in The Falklands/Gotcha | Crass | 06.1983 | - | - | Crass Records 121984/3 | |
Whodunnit? | Crass | 07.1983 | - | - | Crass Records 121984/4 | [produced by Tim Eggar] |
You' re already dead | Crass | 02.1984 | - | - | Crass Records 1984 | [written by Crass][produced by Crass] |
Albumy | ||||||
Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Stations of The Crass | Crass | 08.1979 | - | - | Crass Records 521984 | [produced by Crass] |
Penis envy | Crass | 12.1980 | - | - | Crass Records 321984 | [produced by Crass] |
Christ -The Album | Crass | 08.1982 | 26[2] | - | Crass Records Bollox2u2 | [produced by Crass] |
Yes sir,i will EP. | Crass | .1983 | - | - | Crass Records 121984/2 | [produced by Crass] |
Best before | Crass | .1986 | - | - | Crass Records CATNO 5 | [produced by Crass] |
Ten Notes on a Summer's Day | Crass | .1986 | - | - | Crass Records | [produced by Penny Rimbaud] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz