W 1988r, po dwóch latach występów w klubach nowojorskich, grupie udało się podpisać kontrakt z firmą RCA. Była kreowana na następczynię zespołu Guns N' Roses. Pierwsze płyty - studyjne albumy „Circus Of Power" z grudnia 1988 i „Yices" z kwietnia 1990 oraz zdominowany przez nagrania koncertowe minialbum „Still Alive" z lipca 1989r -zawierały muzykę wyrastającą z bluesa i boogie, ale graną z metalowym czy raczej hardrockowym uderzeniem, bliską dokonań Johnny'ego Wintera, AC/DC i The Cult, np. Cali Of The Wild, White Trash Mama, Motor, Fire In The Night. Przeszły bez echa.
Za niepowodzenia muzycy obwiniali kierownictwo RCA, które pokierowało ich karierą nieumiejętnie i bez przekonania (za błąd uznali np. udział w trasach koncertowych zespołów Blue Óyster Cult i Black Sabbath, odmiennych stylistycznie i adresujących swoją muzykę do innej publiczności). W 1991r byli bliscy decyzji o rozwiązaniu grupy. Postanowili jednak podjąć jeszcze jedną próbę. Przenieśli się z Nowego Jorku do Los Angeles, zmienili firmę z RCA na Columbię i w odmłodzonym składzie nagrali następną płytę, „Magic And Madness", wydaną w 1993r i przyjętą z dużym zainteresowaniem.
Repertuar potwierdzał dawne fascynacje, np. uwielbienie dla The Cult (do nagrania utworu Śhine zaproszono nawet wokalistę tego zespołu - Iana Astbury'ego). Był zarazem udaną próbą odświeżenia własnej muzyki (np. kompozycja Heaven And Hell, bliska stylu Alice In Chains, napisana
i nagrana razem z Jerrym Cantrellem, wokalistą tej formacji). Grupa nie odniosła wszakże sukcesu, na jaki liczyła, i w 1994r podjęła decyzję o zakończeniu działalności.
Mitchell po rozwiązaniu Circus Of Power kierował zespołami Uncle Max i Second Ring O£ Power.
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Circus of Power | Circus of Power | 11.1988 | - | 185[2] | RCA 8464 | [produced by Daniel Rey] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz