Określenia Synth pop (lub synthpop; z
ang. synthesizer pop - "pop syntezatorowy") to odmiana muzyki
popularnej, charakteryzująca się szerokim wykorzystaniem syntezatorów i
rozmaitych efektów elektronicznych.
Synth pop powstał na fali fascynacji muzyków nietypowymi brzmieniami,
jakie oferowały syntezatory. Rozkwit muzyki tego typu miał miejsce w
latach 80-tych XX wieku, pod koniec tej dekady moda na sythpop przeminęła.
Żródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Synth_pop
Synthpop jest stylem muzyki rozrywkowej w którym wiodącą rolę odgrywa jeden instrument-jest nim syntezator.Jest to ściśle związane z okresem w muzyce między końcem lat 70-tych i wczesym okresem lat 80-tych,gdy syntetyzer stał się realnie dostępnym instrumentem muzycznym.Synthpop rozwija się dzieki takim artystom jak:Gary Numan, Tears For Fears, Depeche Mode, Ultravox, i Devo,gdzie syntetyzer stanowił pierwszorzędny instrument nadając im charakterystyczne ,łatwo rozpoznawalne brzmienie.
Karlheinz Stockhausen,niemiecki kompozytor i jego dokonania miały ogromny wpływ na środowisko pionierów syntezatorowego rocka.Mimo,że syntezatory były używane przez muzyków już w latach 60-tych,przykład The Beatles,to był to jednak kosztowny,zbyt rozbudowany i skomplikowany sprzęt używany epizodycznie jako pewna ciekawostka muzyczna.Stały się szerzej używane przez zespoły rocka progresywnego i jazz fusion takich jak: Pink Floyd, Yes, Return to Forever, Emerson, Lake & Palmer, czy Weather Report , w połowie lat 70-tych przez wykonawców elektronicznego rocka- Wendy Carlos, Jean-Michela Jarre, Vangelisa i eksperymentatorów spod znaku krautrocka.Jedną ze znaczących postaci był wielce kontrowersyjny nowojorski duet Suicide,stanowiący kombinację chropawego wokalu i keyborda.Miał on znaczący wpływ w latach 80-tych na grupy takie jak; Soft Cell czy Pet Shop Boys.
Początki synthpopu sięgają 1979r i mają swoją kontynuację na początku lat 80-tych.Albumy Replicas Gary Numana i Tubeway Army, The Pleasure Principle Numana, Dare Human League, Soul Mining The The i Metamatic Johna Foxxa były typowymi dla wczesnego okresu tego gatunku.
W Stanach Zjednoczonych stał się dominującym stylem lat 80-tych był komercyjny pop i muzyka syntezatorowa,a już szczególnie synthpop działał jako rodzaj muzyki underground.Większość nowej generacji DJ-ów,autorów videoclipów i przedstawicieli wytwórni płytowych uważali wykonawców spod znaku synthpopu za mniej atrakcyjnych niż powstającego wówczas hip hopu,grunge czy rapu.Równolegle ,w Europie,a także Płd. Afryce,Australii i Azji nurt ten budził szerokie zainteresowanie,ale artyści z tych regionów tacy jak:Ace Of Base, Savage Garden, Tony Reed osiągali w USA niewielkie sukcesy.
[mt]
Narodziny synth-popu lub techno-popu (obie nazwy funkcjonowały w latach ’80) sięgają końca lat ’70. Właśnie wtedy dało się odczuć pewien przesyt u młodych fanów eksperymentalnym, trudnym rockiem elektronicznym preferowanym przez takich wykonawców jak: Kraftwerk, Tangerine Dream, Can, Cabaret Voltaire, Chrom i Devo. Także będący już wtedy na rynku: Gary Numan i The Human League nie grali jeszcze zbyt przebojowo.
Publiczność zaczęła tęsknić za muzyką łatwiejszą w odbiorze, bardziej komunikatywną, ale opartą na nowoczesnym instrumentarium. Również bywalcy klubów tańca poczuli się znudzeni tradycyjnymi rytmami "disco" w wykonaniu m.in. Bee Gees i Donny Summer. Mieli świadomość, że tańczyć i bawić się można znakomicie przy akompaniamencie zespołów elektronicznych, oryginalnych od strony brzmieniowej, grających melodyjnie, żywiołowo i rytmicznie. Dlatego równolegle z różnymi odmianami rocka, bardziej wyrafinowaną "nową falą", coraz częściej zaczęła przykuwać uwagę "pop music" otwarta na różne style i gatunki, perfekcyjnie wykonywana, a przede wszystkim miła dla ucha słuchacza. Za pionierów takich kompozycji uważa się Marca Almonda i Davida Balla, którzy jako duet Soft Cell odnieśli sukces dopiero w 1981 roku, ale organizowaniem wieczorów poetycko-elektronicznych zajmowali się już o wiele wcześniej.
W tym samym okresie debiutowali OMD i The Buggles, którzy na samym początku 1980 roku wydali swój słynny album "The Age Of Plastic"- pierwszy w pełni doskonały produkt spod szyldu techno-pop. Nastała moda również na elektroniczny pop-rock, a grupy Ultravox, Visage, Duran Duran i Classix Nouveaux okrzyknięto twórcami nowego nurtu: New Romantic.
Rozpoczęła się kolejna era w muzyce rockowej. Zamiast popularnych w latach ’70 wielkich formacji muzyków m.in. Kraftwerk, Tangerine Dream i D.A.F. organizuj±cych potężne spektakle, pojawili się soliści, duety i małe grupy wyposażone w skromny zestaw syntezatorów. Wielu wykonawców złagodziło swoje eksperymentalne brzmienie m.in. wspomniany The Human League, Heaven 17 i OMD. Synth-pop rozwijał się w oszałamiaj±cym tempie, a listy przebojów wręcz zasypane zostały głosami na tego rodzaju piosenki.
[http://romantic-synthesis.blog.onet.pl/2,ID55255731,index.html]
Żródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Synth_pop
Synthpop jest stylem muzyki rozrywkowej w którym wiodącą rolę odgrywa jeden instrument-jest nim syntezator.Jest to ściśle związane z okresem w muzyce między końcem lat 70-tych i wczesym okresem lat 80-tych,gdy syntetyzer stał się realnie dostępnym instrumentem muzycznym.Synthpop rozwija się dzieki takim artystom jak:Gary Numan, Tears For Fears, Depeche Mode, Ultravox, i Devo,gdzie syntetyzer stanowił pierwszorzędny instrument nadając im charakterystyczne ,łatwo rozpoznawalne brzmienie.
Karlheinz Stockhausen,niemiecki kompozytor i jego dokonania miały ogromny wpływ na środowisko pionierów syntezatorowego rocka.Mimo,że syntezatory były używane przez muzyków już w latach 60-tych,przykład The Beatles,to był to jednak kosztowny,zbyt rozbudowany i skomplikowany sprzęt używany epizodycznie jako pewna ciekawostka muzyczna.Stały się szerzej używane przez zespoły rocka progresywnego i jazz fusion takich jak: Pink Floyd, Yes, Return to Forever, Emerson, Lake & Palmer, czy Weather Report , w połowie lat 70-tych przez wykonawców elektronicznego rocka- Wendy Carlos, Jean-Michela Jarre, Vangelisa i eksperymentatorów spod znaku krautrocka.Jedną ze znaczących postaci był wielce kontrowersyjny nowojorski duet Suicide,stanowiący kombinację chropawego wokalu i keyborda.Miał on znaczący wpływ w latach 80-tych na grupy takie jak; Soft Cell czy Pet Shop Boys.
Początki synthpopu sięgają 1979r i mają swoją kontynuację na początku lat 80-tych.Albumy Replicas Gary Numana i Tubeway Army, The Pleasure Principle Numana, Dare Human League, Soul Mining The The i Metamatic Johna Foxxa były typowymi dla wczesnego okresu tego gatunku.
W Stanach Zjednoczonych stał się dominującym stylem lat 80-tych był komercyjny pop i muzyka syntezatorowa,a już szczególnie synthpop działał jako rodzaj muzyki underground.Większość nowej generacji DJ-ów,autorów videoclipów i przedstawicieli wytwórni płytowych uważali wykonawców spod znaku synthpopu za mniej atrakcyjnych niż powstającego wówczas hip hopu,grunge czy rapu.Równolegle ,w Europie,a także Płd. Afryce,Australii i Azji nurt ten budził szerokie zainteresowanie,ale artyści z tych regionów tacy jak:Ace Of Base, Savage Garden, Tony Reed osiągali w USA niewielkie sukcesy.
[mt]
Narodziny synth-popu lub techno-popu (obie nazwy funkcjonowały w latach ’80) sięgają końca lat ’70. Właśnie wtedy dało się odczuć pewien przesyt u młodych fanów eksperymentalnym, trudnym rockiem elektronicznym preferowanym przez takich wykonawców jak: Kraftwerk, Tangerine Dream, Can, Cabaret Voltaire, Chrom i Devo. Także będący już wtedy na rynku: Gary Numan i The Human League nie grali jeszcze zbyt przebojowo.
Publiczność zaczęła tęsknić za muzyką łatwiejszą w odbiorze, bardziej komunikatywną, ale opartą na nowoczesnym instrumentarium. Również bywalcy klubów tańca poczuli się znudzeni tradycyjnymi rytmami "disco" w wykonaniu m.in. Bee Gees i Donny Summer. Mieli świadomość, że tańczyć i bawić się można znakomicie przy akompaniamencie zespołów elektronicznych, oryginalnych od strony brzmieniowej, grających melodyjnie, żywiołowo i rytmicznie. Dlatego równolegle z różnymi odmianami rocka, bardziej wyrafinowaną "nową falą", coraz częściej zaczęła przykuwać uwagę "pop music" otwarta na różne style i gatunki, perfekcyjnie wykonywana, a przede wszystkim miła dla ucha słuchacza. Za pionierów takich kompozycji uważa się Marca Almonda i Davida Balla, którzy jako duet Soft Cell odnieśli sukces dopiero w 1981 roku, ale organizowaniem wieczorów poetycko-elektronicznych zajmowali się już o wiele wcześniej.
W tym samym okresie debiutowali OMD i The Buggles, którzy na samym początku 1980 roku wydali swój słynny album "The Age Of Plastic"- pierwszy w pełni doskonały produkt spod szyldu techno-pop. Nastała moda również na elektroniczny pop-rock, a grupy Ultravox, Visage, Duran Duran i Classix Nouveaux okrzyknięto twórcami nowego nurtu: New Romantic.
Rozpoczęła się kolejna era w muzyce rockowej. Zamiast popularnych w latach ’70 wielkich formacji muzyków m.in. Kraftwerk, Tangerine Dream i D.A.F. organizuj±cych potężne spektakle, pojawili się soliści, duety i małe grupy wyposażone w skromny zestaw syntezatorów. Wielu wykonawców złagodziło swoje eksperymentalne brzmienie m.in. wspomniany The Human League, Heaven 17 i OMD. Synth-pop rozwijał się w oszałamiaj±cym tempie, a listy przebojów wręcz zasypane zostały głosami na tego rodzaju piosenki.
[http://romantic-synthesis.blog.onet.pl/2,ID55255731,index.html]
Reprezantywni arty¶ci
| * Depeche Mode * Thomas Dolby * Duran Duran * Eurythmics * The Human League * Howard Jones * Naked Eyes * New Order * Gary Numan * Soft Cell * ABC * Marc Almond * Bronski Beat * The Buggles * Devo * A Flock of Seagulls * Heaven 17 * Klaus Nomi * Orchestral Manoeuvres in the Dark * Talk Talk |
Reprezentatywne płytyA Flock of Seagulls A Flock of Seagulls 1982 Orchestral Manoeuvres in the Dark Architecture & Morality 1981 Ultravox Dancing with Tears in My Eyes [Disky] 1997 The Human League Dare! 1981 Duran Duran Duran Duran [First] 1981 Visage Fade to Grey: The Singles Collection 1994 Soft Cell Non-Stop Erotic Cabaret 1981 Naked Eyes Promises, Promises: The Very Best of Naked Eyes 1994 Duran Duran Rio 1982 ABC The Lexicon of Love 1982 Gary Numan The Pleasure Principle 1979 | |
| Synthpop | |
|---|---|
| Style żródłowe: | Electronic art music, Post punk, New Wave, Pop |
| Żródła kulturowe: | 1póżne lata 70-te i wczesne 80-te,W.Brytania |
| Typowe instrumenty : | Synthesizer - Drum machine - Tape loops - Drums - Guitar - Keyboard - Sampler |
| Okres popularno¶ci: | Głównie lata 80-te |
| Pochodne formy: | Electropop - Electroclash |
| Subgenres | |
| Futurepop - Synthpunk | |
| |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz