David Lee Roth

 Urodził się 10.10.1955 r. w Bloomington w stanie Indiana, USA. W dzieciństwie cierpiał na tzw. nadaktywność, przez co musiał chodzić do specjalnej szkoły przy jednej z klinik, gdzie się leczył. W 1972 r. wraz z rodzicami przeniósł się do Pasadeny. Tam dołączył do lokalnej grupy The Red Ball Jets. Następnie, wraz z poznanymi w tym czasie braćmi Van Halenami, założył zespół Mammoth, który specjalizował się w nowych interpretacjach znanych rockowych kompozycji. W 1975 r. grupa przekształciła się w Van Halen - jeden z najpopularniejszych amerykańskich zespołów rockowych.

 Lee Roth przez ponad dziesięć lat był jego integralną częścią i charyzmatycznym frontmanem. Po raz pierwszy chęć występowania solo naszła go w 1985 r. podczas okresu braku aktywności zespołu. Nagrał wtedy mini-album Crazy From The Heat, prezentujący bardzo zróżnicowany materiał, który odchodził od techno-metalowego brzmienia Van Halen. Longplay został przychylnie przyjęty, toteż jesienią 1985 r., po długim okresie spekulacji, Roth opuścił Van Halen. Wkrótce dostał się do pierwszej trójki najpopularniejszych singli w Stanach z  nietypową wersją nagrania „California Girls" z repertuaru Beach Boys i z jeszcze bardziej niespodziewaną interpretacją „I Ain't Got Nobody". 

Ta dziwaczna zmiana musiała wprawić w osłupienie i rozbawić" jego fanów. W szybkim czasie Roth zebrał wyjątkowy zestaw towarzyszących mu muzyków, a mianowicie wirtuoza gitary Steve'a Vai (eks-Zappa i Alcatrazz), gitarzystę basowego Billy'ego Sheehana (wcześniej w Talas) i perkusistę Grega Bissonette'a. Z ich pomocą nagrał w 1986 r. album Eat 'Em And Smile, który był imponującym zbiorem iskrzących utworów rockowych, wyprodukowanych z wielkim nakładem sił. Udowodnił on, że Roth jest nadal wspaniałym showmanem. Krążek był wyborny pod względem technicznym i przesycony jankeskim, zuchwałym poczuciem humoru. 

Kolejny longplay Skyscraper z 1988 r. opierał się na tych samych podstawach, lecz równocześnie skupiał na wykwintnie dopracowanym, hardrockowym stylu. W tym czasie w zespole Lee Rotha nastąpiły zmiany, Sheehana zastąpił Matt Bissonette, a dodatkowo dokooptowano Bretta Tuggle'a, grającego na instrumentach klawiszowych. W 1989 r. Davida opuścił Steve Vai, który rozpoczął karierę solową. Jego miejsce pozostało wolne przez bardzo krótki czas, jako że szybko zajął je Jason Becker, nowe cudowne dziecko z gitarowej stajni Yngwiego Malmsteena. 

W 1991 r. na rynku pojawił się longplay A Little Ain't Enough i chociaż był nienaganny technicznie, to wykazał skłonność Lee Rotha do powielania pomysłów z poprzednich dwóch albumów. Później artysta zamilkł, a: jego nazwisko powróciło na łamy prasy w 1993 r. za sprawą aresztowania w jednym z parków Nowego Jorku, gdy kupował małą porcję marihuany. 

W 1994 r. na rynku wreszcie ukazał się nowy longplay wokalisty Your Filthy Little Mouth, który powstawał aż 18 miesięcy w Nowym Jorku, przy współpracy producenta Nile'a Rodgersa (Chic, Jeff Beck) oraz nowego zespołu towarzyszącego w składzie Terry Kilgore (gitara), James Hunting (bas) i Larry Aberman (perkusja, eks-Steve Ray Vaughan).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
California Girls	David Lee Roth	01.1985	68[4]	3[16]	Warner Bros. 29102	[written by Brian Wilson,Mike Love][produced by Ted Templeman]
Just A Gigolo / I Ain't Got Nobody	David Lee Roth	03.1985	-	12[17]	Warner Bros. 29040	[written by Leonello Casucci, Irving Caesar / Spencer Williams, Roger Graham][produced by Ted Templeman][#1 hit for Ted Lewis in 1931]
Yankee Rose/Shyboy	David Lee Roth	07.1986	-	16[15]	Warner Bros. 28656	[written by David Lee Roth, Steve Vai][produced by Ted Templeman]
Goin' Crazy!/Loco Del Calor!	David Lee Roth	09.1986	-	66[7]	Warner Bros. 28584	[written by David Lee Roth, Steve Vai][produced by Ted Templeman]
That's Life/Bump And Grind	David Lee Roth	11.1986	-	85[4]	Warner Bros. 28511	[written by D. Kay, K. Gordon][produced by Ted Templeman]
Just Like Paradise/The Bottom Line	David Lee Roth	01.1988	27[7]	6[16]	Warner Bros. 28119	[written by David Lee Roth, Brett Tuggle][produced by David Lee Roth]
Stand Up/Knucklebones	David Lee Roth	04.1988	72[2]	64[8]	Warner Bros. 28108	[written by David Lee Roth, Brett Tuggle][produced by David Lee Roth ]
California Girls/Just A Gigolo / I Ain't Got Nobody (Medley)	David Lee Roth	11.1988	81[3]	-	Warner Bros. W 7650	[written by Brian Wilson,Mike Love][produced by Ted Templeman]
A Lil' Ain't Enough/Baby's On Fire	David Lee Roth	01.1991	32[3]	-	Warner Bros. W 0002	[written by David Lee Roth, Robbie Nevil][produced by Bob Rock]
Sensible Shoes/A Lil' Ain't Enough	David Lee Roth	03.1991	81[2]	-	Warner Bros. W 0016	[written by Dennis Morgan, Preston Sturges, David Lee Roth][produced by Bob Rock]
She's My Machine	David Lee Roth	02.1994	64[2]	-	Reprise W 0229	[written by David Lee Roth, David Neuhauser, Monty Byrom][produced by Nile Rodgers]
Night Life	David Lee Roth	05.1994	72[2]	-	Reprise W 0249	[written by Paul Buskirk, Walt Breeland, Willie Nelson][produced by Nile Rodgers]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Crazy from the Heat EP.	David Lee Roth	02.1985	91[2]	15[33]	Warner 25 222	[platinum-US][produced by Ted Templeman]
Eat 'Em and Smile	David Lee Roth	07.1986	28[9]	4[36]	Warner 25 470	[platinum-US][gold-UK][produced by Ted Templeman]
Skyscraper	David Lee Roth	02.1988	11[12]	6[27]	Warner 25 671	[platinum-US][gold-UK][produced by David Lee Roth, Steve Vai]
A Little Ain't Enough	David Lee Roth	02.1991	4[7]	18[19]	Warner 26 477	[gold-US][silver-UK][produced by Bob Rock]
Your Filthy Little Mouth	David Lee Roth	03.1994	28[2]	78[2]	Reprise 45 391	[produced by Nile Rodgers]
The Best	David Lee Roth	11.1997	-	199[1]	Rhino 72 941	-
DLR Band	David Lee Roth	06.1998	-	172[1]	Wawazat 1217	[produced by Bob Marlette]