Agitation Free-grupa niemiecka.Powstała jesienią 1967r w zachodnioberlińskiej dzielnicy Charlottenburg.Z początku przyjęła nazwę The Agitation,dopiero w 1969r zmieniła ją na Agitation Free.Założyli ją piętnasto-,siedemnastoletni uczniowie szkół średnich.Byli to Lutz Ulbrich-g,bouzouki,cytra,org i Christoph Franke-dr,którzy od 1965r kierowali zespołem nazwanym najpierw The Tigers,a póżniej The Sentries,Michael Gunther-b,taśmy i Lutz Kramer-g,którzy w tym samym czasie stali na czele konkurencyjnej formacji bez nazwy, oraz Michael "Micki" Duwe - voc, który występował w niemieckiej wersji musicalu Hair.
W pierwszych dniach 1968 Kramera zastąpił na trzy miesiące Eckhart Kuhn -g. W drugiej połowie tego roku miejsce Duwego zajął John L.
(właśc. Manfred Bruck) - voc; jesienią 1969 został on jednak usunięty
za nieobliczalne zachowanie na estradzie. W marcu 1970 odszedł Kramer.
Zamiast niego pojawił się Axel "Ax" Genrich - g. W tym czasie krótkotrwałą współpracę z formacją nawiązał Charly Weiss - dr. W lipcu 1970 Genrich przeszedł do zespołu Guru Guru. W Agitation Free zastąpił go Jórg "Joschi" Schwenke (zm. 14.05.1990, Berlin) -g z The Shatters. Wiosną 1971 zamiast Frankego, który związał się z Tangerine Dream, przyjęto Gerda Klemkego -dr z Garlick Generation.W tym samym czasie dołączył Michael "Hóni" Hónig - synt, g. A jesienią 1971 Klemkego zastąpił Burghard Rausch - dr, marimbafon, melotron, voc. Od stycznia do czerwca 1973 formację wspomagał dodatkowo drugi perkusista - Dieter Burmeister, wywodzący się z Ash Ra Tempel. W kwietniu tego roku Schwenke, który pogrążył się w nałogu narkotycznym, musiał odejść. Jego miejsce zajął Stephan Diez - g, ale w lipcu i on został wyrzucony. Wtedy dołączył Gustav "Gustl" Lutjens -g. W czerwcu 1974 sformował się nowy skład, jego trzon ustanowili Gunther, Lutjens, Bernhard Arndt- k i Christian Kneisel -synt, a gościnnie czwórkę tę wspomagali Duwe oraz Rausch lub Burmeister. W październiku w Agitation Free znowu pojawił się Ulbrich; w tym czasie w składzie oprócz niego, Giinthera, Lutjensa, Arndta i Kneisla występował John Mernitt - dr. Na pożegnalny koncert, 14 listopada 1974, stawili się natomiast niemal wszyscy, którzy na przestrzeni lat grali w grupie, oprócz m.in. Genricha, którego zastąpił tego wieczoru Mani Neumeier - dr z Guru Guru.
Zwróciła na siebie uwagę całonocnymi koncertami w berlińskich klubach psychodelicznych Zodiac i Beautiful Balloon, wzorowanych na londyńskim U.F.O. Zafascynowana rockiem psychodelicznym spod znaku Pink Floyd, przedstawiła muzykę utrzymaną w podobnym klimacie, w znacznym stopniu improwizowaną. Pierwsza w Niemczech nadała swoim koncertom cechy psychodelicznego spektaklu, z niezwykłą oprawą świetlną, z pokazami slajdów i filmów, z aktorskimi popisami forma L., występującego np. nago z penisem pomalowanym w jaskrawych kolorach. W 1969 dotarła ze swoją muzyką także do innych miast niemieckich - do Frankfurtu i Darmstadt. W tym samym roku dzięki staraniom matki Frankego, nauczycielki gry na skrzypcach, znalazła schronienie w akademii muzycznej w dzielnicy Wilmersdorf. Tam zetknęła się z kompozytorem awangardowym Thomasem Kesslerem oraz zespołami Tangerine Dream i Ash Ra Tempel (dzieliła z nimi salę prób). Pod ich wpływem zwróciła się ku muzyce o bardziej eksperymentalnym charakterze, czego dowodziły już koncerty w listopadzie i grudniu 1969 w sali Audimax politechniki berlińskiej oraz w kwietniu 1970 na wielkim festiwalu rockowym w berlińskim Sportspalast. W tym czasie jedna z pierwszych w Niemczech wzbogaciła instrumentarium o syntezator.
W końcu 1971 dokonała próbnych nagrań,a taśmę rozesłała do firm fonograficznych.I w lutym 1972 podpisała kontrakt fonograficzny.Zanim jednak przystąpiła do pracy nad pierwszą płytą, odbyła w kwietniu 1972 niezwykłą podróż koncertową po Egipcie, Libanie, Jordanii i Grecji (w jej zorganizowaniu pomogli Christian Nakonz z konsulatu Niemiec w Kairze i Hartmut Geerken z Instytutu Goethego). W końcu jednak, w lipcu 1972, zaszyta się w berlińskim Audio-Ton-Studio z producentami Wolfgangiem Sandnerem i Peterem Streckerem oraz m.in. Peterem Michaelem Hamelem - org z zespołu Between i wzięła się do pracy. Album "Malesch", dedykowany Thomasowi Kesslerowi i Alfredowi Bergmannowi, ukazał się w grudniu 1972. Był dziełem niezwykłym. Formacji udało się z elementów m.in. rocka psychodelicznego, muzyki eksperymentalnej, a także - pod wpływem kwietniowej wyprawy -folkloru różnych narodów, przede wszystkim zaś egipskiego, stworzyć własną muzykę o wielkiej sile wyrazu, np. You Play For Us Today, Sahara. City, Ala Tul, Khan El Khalili, Pulse, Malesch.
W pierwszej połowie 1973 koncertowała głównie we Francji, gdzie znalazła wielu oddanych fanów. Marcowe występy w tym kraju zarejestrowano na potrzeby radia, a trzy lata później kilka ze zrealizowanych wtedy nagrań wydano na płycie "Last". W lipcu tego roku zamknęła się w Studio 70 w Monachium i tam bez pomocy producenta spoza własnego grona nagrała drugi album, "2nd". Ukazał się on wkrótce potem, w listopadzie 1973. Zawierał kompozycje pełne improwizacyjnej swobody, ożywiane elementami muzyki eksperymentalnej, a jednak zazwyczaj bliższe w wyrazie konwencjonalnego rocka, np. First Communication, Laila czy ożywiona spreparowanym elektronicznie śpiewem ptaków In The Silence Of The Morning Sunrise. Odmienny charakter miało m.in. krótkie interludium Dialogue And Random, nawiązujące wprost do awangardowej muzyki elektronicznej, jedynym w historii Agitation Free utworem z tekstem był kończący płytę, psychodeliczny Haunted Island - słowa do niego wzięto z poematu Dreamland Edgara Allana Poego.
W styczniu 1974 znowu grała we Francji. W lutym dała dwa ważne koncerty radiowe. Najpierw zaprezentowała się w studiu rozgłośni WDR w Kolonii, a występ ten, transmitowany w programie Nachtmusik, został po latach, w 1998, udokumentowany płytą "At The Cliffs Of River Rhine". Znalazły się na niej głównie świetne, rozimprowizowane wersje utworów z albumu "2nd", np. First Communion i Laila. Zaraz potem dała koncert dla radia RIAS, a wykonała niezwykłą kompozycję Looping IV zaprzyjaźnionego twórcy awangardowego Erharda Grosskopfa. Także ten występ został zarejestrowany, a nagranie Looping IV wypełniło w 1976 jedną ze stron albumu "Last". W czerwcu 1974 po raz kolejny już wyjechała na występy do Francji. Podczas pobytu w Paryżu Ulbrich poznał dziewczynę, z którą zamierzał się związać, i nie wrócił do Niemiec. Przyszłość formacji stanęła wtedy pod znakiem zapytania. Tylko dwaj muzycy, Gunther i Lutjens, opowiedzieli się bowiem za kontynuowaniem działalności Agitation Free. Udało im się wszakże zebrać nowy skład, który Występował do listopada. W tym czasie dotarł do Polski -28 września zagrał na festiwalu Warszawska Jesień.Oprócz Looping IV wykonał kompozycję Church of Anthrax Terry'ego Riley'a i Johna Cale'a,a na bis utwór Nightlife blues B.B. Kinga, na co jednak organizatorzy zareagowali oburzeniem i przerwali występ.
Grupa zakończyła działalność pożegnalnym koncertem 14 listopada 1974 w klubie studenckim Eichkamp w Berlinie. W wydarzeniu tym wzięli udział niemal wszyscy muzycy, którzy z nią kiedykolwiek współpracowali. Występ miał charakter wielogodzinnej zbiorowej improwizacji. Trzy najbardziej interesujące fragmenty, o zdecydowanie rockowej ekspresji, opatrzone tytułami Someone's Secret, Mickey's Laugh i We Are Men, wydano po latach na płycie "Fragments", jej program uzupełniło ostatnie studyjne nagranie Agitation Free, Mediterraean Flight o zdecydowanie ilustracyjnym charakterze, dokonane 18 i 19 lipca 1974 w berlińskim Audio Tonstudio do słuchowiska radiowego Stórenfried Alfreda Bergmanna.
Ulbrich współpracował później z zespołem Ashra, który wyłonił się z Ash Ra Tempel, oraz działał jako solista i m.in. jako Luul nagrał płyty "Luiil" (GeeBeeDee, 1981) i "Luiil und ich" (GeeBeeDee, 1983). Stworzył też muzykę do wielu widowisk teatralnych. Sam zresztą próbował trudów aktorstwa - dziewięć lat należał do trupy teatralnej Reineke Fuchs.
Franke trafił do Tangerine Dream, a później odniósł sukces jako twórca muzyki filmowej. Hónig współpracował m.in. z Klausem Schulze i Tangerine Dream, nagrał kilka albumów autorskich z muzyką elektroniczną, dał się też poznać - podobnie jak Franke - jako kompozytor muzyki do filmów.
Gunther i Lutjens założyli grupę Lagoona, która jednak istniała bardzo krótko. Gunther znalazł później pracę w firmie zajmującej się leasingiem sprzętu nagłaśniającego. A Lutjens z powodzeniem działał jako muzyk sesyjny i m.in. wspomagał Shirley Bassey i Nenę.
Duwe utworzył zespół Metropolis, następnie związał się z Ash Ra Tempel, a w końcu stanął na czele formacji Mickie Duwe's Unicorn (m.in. Michael Shrieve - dr), która zadebiutowała płytą "Unicorn" (1C, 1979). John L. współpracował z Ash Ra Tempel, a później założył zespół Scarecrow. Diez utworzył jazzowy Stephan Diez Quartet oraz działał jako muzyk studyjny, m.in. uczestniczył w nagraniach Zbigniewa Seiferta. Rausch został najpierw prezenterem w berlińskim klubie Sounds, później prezenterem radia RIAS, a w końcu wrócił do gry na perkusji - w zespole Bel Ami. W duecie z Manuelem Góttschingiem z Ashra nagrał płytę "Early Water" (Spalax, 1997). Kramer wyjechał do Tajlandii i tam przez lata handlował kawą, a później wrócił do Niemiec i we Frankfurcie został dyrektorem szkoły dla pielęgniarek.
Schwenke nigdy nie wydobył się z nałogu narkotycznego. jakiś czas pracował w należącym do ojca sklepie ze sprzętem elektronicznym w Moabicie. 14 maja 1990 został znaleziony martwy na jednej z berlińskich stacji metra -zmarł wskutek przedawkowania heroiny. Burmeister wrócił najpierw do swojej dawnej grupy Seedog, a później zerwał z muzyką i został kiperem w berlińskiej knajpie Breitengrad. Arndt zwrócił się w stronę jazzu i nagrał trzy płyty autorskie. Również Kneisel, który został dziekanem wydziału muzycznego berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych, ma w dorobku kilka albumów solowych.
|
Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
| Malesch | Agitation Free | 06.1972 | - | - | Vertigo 6360 607 | [produced by Peter Strecker, Wolfgang Sandner] |
| Second | Agitation Free | 07.1973 | - | - | Vertigo 6360 615 | [produced by Agitation Free] |
| Last | Agitation Free | .1976 | - | - | Barclay 80 612 | [produced by Lutz Ulbrich] |
| Fragments [Live ' 74] | Agitation Free | .1995 | - | - | Musique Intemporelle 76896403292 | |
| At the Cliff' s of River Rhine | Agitation Free | .1998 | - | - | Garden Of Delights GODCD 028 [nagrany w 1974r] | |
| River of return | Agitation Free | .1999 | - | - | Prudence 398.6552 | [produced by Potsch Potschka] |
