Agitation Free-grupa niemiecka.Powstała jesienią 1967r w zachodnioberlińskiej dzielnicy Charlottenburg.Z początku przyjęła nazwę
The Agitation,dopiero w 1969r zmieniła ją na
Agitation Free.Założyli ją piętnasto-,siedemnastoletni uczniowie szkół średnich.Byli to
Lutz Ulbrich-g,bouzouki,cytra,org i
Christoph Franke-dr,którzy od 1965r kierowali zespołem nazwanym najpierw
The Tigers,a póżniej
The Sentries,
Michael Gunther-b,taśmy i
Lutz Kramer-g,którzy w tym samym czasie stali na czele konkurencyjnej formacji bez nazwy, oraz
Michael "Micki" Duwe - voc, który występował w niemieckiej wersji musicalu Hair.
W pierwszych dniach 1968 Kramera zastąpił na trzy miesiące
Eckhart Kuhn -g. W drugiej połowie tego roku miejsce Duwego zajął
John L.
(właśc. Manfred Bruck) - voc; jesienią 1969 został on jednak usunięty
za nieobliczalne zachowanie na estradzie. W marcu 1970 odszedł Kramer.
Zamiast niego pojawił się
Axel "Ax" Genrich - g. W tym czasie krótkotrwałą współpracę z formacją nawiązał
Charly Weiss - dr. W lipcu 1970 Genrich przeszedł do zespołu
Guru Guru. W Agitation Free zastąpił go
Jórg "Joschi" Schwenke (zm. 14.05.1990, Berlin) -g z
The Shatters. Wiosną 1971 zamiast Frankego, który związał się z
Tangerine Dream, przyjęto
Gerda Klemkego -dr z
Garlick Generation.
W tym samym czasie dołączył
Michael "Hóni" Hónig - synt, g. A jesienią 1971 Klemkego zastąpił
Burghard Rausch - dr, marimbafon, melotron, voc. Od stycznia do czerwca 1973 formację wspomagał dodatkowo drugi perkusista -
Dieter Burmeister, wywodzący się z
Ash Ra Tempel. W kwietniu tego roku Schwenke, który pogrążył się w nałogu narkotycznym, musiał odejść. Jego miejsce zajął
Stephan Diez - g, ale w lipcu i on został wyrzucony. Wtedy dołączył
Gustav "Gustl" Lutjens -g. W czerwcu 1974 sformował się nowy skład, jego trzon ustanowili Gunther, Lutjens,
Bernhard Arndt- k i
Christian Kneisel
-synt, a gościnnie czwórkę tę wspomagali Duwe oraz Rausch lub
Burmeister. W październiku w Agitation Free znowu pojawił się Ulbrich; w
tym czasie w składzie oprócz niego, Giinthera, Lutjensa, Arndta i
Kneisla występował
John Mernitt - dr. Na pożegnalny koncert, 14
listopada 1974, stawili się natomiast niemal wszyscy, którzy na
przestrzeni lat grali w grupie, oprócz m.in. Genricha, którego zastąpił
tego wieczoru
Mani Neumeier - dr z Guru Guru.
Zwróciła na siebie uwagę całonocnymi koncertami w berlińskich klubach
psychodelicznych Zodiac i Beautiful Balloon, wzorowanych na londyńskim
U.F.O. Zafascynowana rockiem psychodelicznym spod znaku
Pink Floyd,
przedstawiła muzykę utrzymaną w podobnym klimacie, w znacznym stopniu
improwizowaną. Pierwsza w Niemczech nadała swoim koncertom cechy
psychodelicznego spektaklu, z niezwykłą oprawą świetlną, z pokazami
slajdów i filmów, z aktorskimi popisami forma L., występującego np. nago
z penisem pomalowanym w jaskrawych kolorach. W 1969 dotarła ze swoją
muzyką także do innych miast niemieckich - do Frankfurtu i Darmstadt. W
tym samym roku dzięki staraniom matki Frankego, nauczycielki gry na
skrzypcach, znalazła schronienie w akademii muzycznej w dzielnicy
Wilmersdorf. Tam zetknęła się z kompozytorem awangardowym Thomasem
Kesslerem oraz zespołami Tangerine Dream i Ash Ra Tempel (dzieliła z
nimi salę prób). Pod ich wpływem zwróciła się ku muzyce o bardziej
eksperymentalnym charakterze, czego dowodziły już koncerty w listopadzie
i grudniu 1969 w sali Audimax politechniki berlińskiej oraz w kwietniu
1970 na wielkim festiwalu rockowym w berlińskim Sportspalast. W tym
czasie jedna z pierwszych w Niemczech wzbogaciła instrumentarium o
syntezator.
W końcu 1971 dokonała próbnych nagrań,a taśmę rozesłała do firm
fonograficznych.I w lutym 1972 podpisała kontrakt fonograficzny.Zanim
jednak przystąpiła
do pracy nad pierwszą płytą, odbyła w kwietniu 1972 niezwykłą podróż
koncertową po Egipcie, Libanie, Jordanii i Grecji (w jej zorganizowaniu
pomogli Christian Nakonz z konsulatu Niemiec w Kairze i Hartmut Geerken z
Instytutu Goethego). W końcu jednak, w lipcu 1972, zaszyta się w
berlińskim Audio-Ton-Studio z producentami Wolfgangiem Sandnerem i
Peterem Streckerem oraz m.in.
Peterem Michaelem Hamelem - org z zespołu
Between i wzięła się do pracy. Album
"Malesch",
dedykowany Thomasowi Kesslerowi i Alfredowi Bergmannowi, ukazał się w
grudniu 1972. Był dziełem niezwykłym. Formacji udało się z elementów
m.in. rocka psychodelicznego, muzyki eksperymentalnej, a także - pod
wpływem kwietniowej wyprawy -folkloru różnych narodów, przede wszystkim
zaś egipskiego, stworzyć własną muzykę o wielkiej sile wyrazu, np.
You Play For Us Today, Sahara. City,
Ala Tul, Khan El Khalili, Pulse, Malesch.
W pierwszej połowie 1973 koncertowała głównie we Francji, gdzie znalazła
wielu oddanych fanów. Marcowe występy w tym kraju zarejestrowano na
potrzeby radia, a trzy lata później kilka ze zrealizowanych wtedy nagrań
wydano na płycie
"Last". W lipcu tego roku zamknęła się w Studio 70 w Monachium i tam bez pomocy producenta spoza własnego grona nagrała drugi album,
"2nd".
Ukazał się on wkrótce potem, w listopadzie 1973. Zawierał kompozycje
pełne improwizacyjnej swobody, ożywiane elementami muzyki
eksperymentalnej, a jednak zazwyczaj bliższe w wyrazie konwencjonalnego
rocka, np.
First Communication, Laila czy ożywiona spreparowanym elektronicznie śpiewem ptaków
In The Silence Of The Morning Sunrise. Odmienny charakter miało m.in. krótkie interludium
Dialogue And Random,
nawiązujące wprost do awangardowej muzyki elektronicznej, jedynym w
historii Agitation Free utworem z tekstem był kończący płytę,
psychodeliczny
Haunted Island - słowa do niego wzięto z poematu Dreamland
Edgara Allana Poego.
W styczniu 1974 znowu grała we Francji. W lutym dała dwa ważne koncerty
radiowe. Najpierw zaprezentowała się w studiu rozgłośni WDR w Kolonii, a
występ ten, transmitowany w programie Nachtmusik, został po latach, w
1998, udokumentowany płytą
"At The Cliffs Of River Rhine". Znalazły się na niej głównie świetne, rozimprowizowane wersje utworów z albumu "2nd", np.
First Communion i
Laila. Zaraz potem dała koncert dla radia RIAS, a wykonała niezwykłą kompozycję
Looping IV
zaprzyjaźnionego twórcy awangardowego Erharda Grosskopfa. Także ten
występ został zarejestrowany, a nagranie Looping IV wypełniło w 1976
jedną ze stron albumu
"Last". W czerwcu 1974 po raz
kolejny już wyjechała na występy do Francji. Podczas pobytu w Paryżu
Ulbrich poznał dziewczynę, z którą zamierzał się związać, i nie wrócił
do Niemiec. Przyszłość formacji stanęła wtedy pod znakiem zapytania.
Tylko dwaj muzycy, Gunther i Lutjens, opowiedzieli się bowiem za
kontynuowaniem działalności Agitation Free. Udało im się wszakże zebrać
nowy skład, który Występował do listopada. W tym czasie dotarł do Polski
-28 września zagrał na festiwalu Warszawska Jesień.Oprócz
Looping IV wykonał kompozycję
Church of Anthrax Terry'ego Riley'a i Johna Cale'a,a na bis utwór
Nightlife blues
B.B. Kinga, na co jednak organizatorzy zareagowali oburzeniem i przerwali występ.
Grupa zakończyła działalność pożegnalnym koncertem 14 listopada 1974 w
klubie studenckim Eichkamp w Berlinie. W wydarzeniu tym wzięli udział
niemal wszyscy muzycy, którzy z nią kiedykolwiek współpracowali. Występ
miał charakter wielogodzinnej zbiorowej improwizacji. Trzy najbardziej
interesujące fragmenty, o zdecydowanie rockowej ekspresji, opatrzone
tytułami
Someone's Secret, Mickey's Laugh i
We Are Men, wydano po latach na płycie
"Fragments", jej program uzupełniło ostatnie studyjne nagranie Agitation Free,
Mediterraean Flight
o zdecydowanie ilustracyjnym charakterze, dokonane 18 i 19 lipca 1974 w
berlińskim Audio Tonstudio do słuchowiska radiowego Stórenfried Alfreda
Bergmanna.
Ulbrich współpracował później z zespołem
Ashra, który wyłonił się z Ash Ra Tempel, oraz działał jako solista i m.in. jako
Luul nagrał płyty
"Luiil" (GeeBeeDee, 1981) i
"Luiil und ich"
(GeeBeeDee, 1983). Stworzył też muzykę do wielu widowisk teatralnych.
Sam zresztą próbował trudów aktorstwa - dziewięć lat należał do trupy
teatralnej Reineke Fuchs.
Franke trafił do Tangerine Dream, a później odniósł sukces jako twórca muzyki filmowej. Hónig współpracował m.in. z
Klausem Schulze i
Tangerine Dream,
nagrał kilka albumów autorskich z muzyką elektroniczną, dał się też
poznać - podobnie jak Franke - jako kompozytor muzyki do filmów.
Gunther i Lutjens założyli grupę
Lagoona, która jednak istniała
bardzo krótko. Gunther znalazł później pracę w firmie zajmującej się
leasingiem sprzętu nagłaśniającego. A Lutjens z powodzeniem działał jako
muzyk sesyjny i m.in. wspomagał
Shirley Bassey i
Nenę.
Duwe utworzył zespół
Metropolis, następnie związał się z Ash Ra Tempel, a w końcu stanął na czele formacji
Mickie Duwe's Unicorn (m.in. Michael Shrieve - dr), która zadebiutowała płytą
"Unicorn" (1C, 1979). John L. współpracował z Ash Ra Tempel, a później założył zespół
Scarecrow. Diez utworzył jazzowy
Stephan Diez Quartet
oraz działał jako muzyk studyjny, m.in. uczestniczył w nagraniach
Zbigniewa Seiferta. Rausch został najpierw prezenterem w berlińskim
klubie Sounds, później prezenterem radia RIAS, a w końcu wrócił do gry
na perkusji - w zespole
Bel Ami. W duecie z Manuelem Góttschingiem z Ashra nagrał płytę
"Early Water"
(Spalax, 1997). Kramer wyjechał do Tajlandii i tam przez lata handlował
kawą, a później wrócił do Niemiec i we Frankfurcie został dyrektorem
szkoły dla pielęgniarek.
Schwenke nigdy nie wydobył się z nałogu narkotycznego. jakiś czas
pracował w należącym do ojca sklepie ze sprzętem elektronicznym w
Moabicie. 14 maja 1990 został znaleziony martwy na jednej z berlińskich
stacji metra -zmarł wskutek przedawkowania heroiny. Burmeister wrócił
najpierw do swojej dawnej grupy
Seedog, a później zerwał z muzyką
i został kiperem w berlińskiej knajpie Breitengrad. Arndt zwrócił się w
stronę jazzu i nagrał trzy płyty autorskie. Również Kneisel, który
został dziekanem wydziału muzycznego berlińskiej Akademii Sztuk
Pięknych, ma w dorobku kilka albumów solowych.
|
Albumy |
| Tytuł |
Wykonawca | Data wydania |
UK |
US |
Wytwórnia
[UK] |
Komentarz |
| Malesch | Agitation Free | 06.1972 | - | - | Vertigo 6360 607 | [produced by Peter Strecker, Wolfgang Sandner] |
| Second | Agitation Free | 07.1973 | - | - | Vertigo 6360 615 | [produced by Agitation Free] |
| Last | Agitation Free | .1976 | - | - | Barclay 80 612 | [produced by Lutz Ulbrich] |
| Fragments [Live ' 74] | Agitation Free | .1995 | - | - | Musique Intemporelle 76896403292 | |
| At the Cliff' s of River Rhine | Agitation Free | .1998 | - | - | Garden Of Delights GODCD 028 [nagrany w 1974r] | |
| River of return | Agitation Free | .1999 | - | - | Prudence 398.6552 | [produced by Potsch Potschka] |
Love/Hate, grupa amerykańska. Utworzona w 1987 w Los Angeles w Kalifornii.
