Z archiwum...rocka : stycznia 2018

poniedziałek, 29 stycznia 2018

Puscifer

Puscifer - side-project Maynarda Jamesa Keenana znanego z formacji Tool i A Perfect Circle. Na projekt składa się zespół industrialowy założony w 2003, linia odzieżowa, film, gra komputerowa, produkty do higieny intymnej dla kobiet, kawa, akcesoria dla zwierząt, blogi oraz strona internetowa.Puscifer pierwotnie nazywał się Umlaut, "pierwszy zespół grajacy improwizowany hardcore." Nazwa Puscifer ujrzała światło dzienne jako fikcyjny zespół w pierwszym programie Mr.Show, zaliczając Keenana i Jonesa jako członków. Adam nie jest związany z Puscifer, jednak jego prace zamieszczane są na produktach zespołu (na przykład koszulka "Your Mom's a Bitch").
Puscifer jest "tak samo linią odzieżową jak zespołem muzycznym", z ubraniami produkowanymi w limitowanych seriach. Maynard współpracował z Paulem Frankiem nad produkcją skórzanych kurtek.
Maynard James Keenan opisał Puscifer jako "plac zabaw dla głosów w mojej głowie", "miejsce bez jasnych bądź określonych celów" i "gdzie moje Id, Ego i Anima schodzą się razem i wymieniają przepisami na ciasteczka."
Puscifer nie planuje obecnie koncertowania, jednak Keenan pracuje nad krótkimi filmami z Ford Englerthem i Jeffrey Brooksem z Red Rock Entertainment Development, które powinny pojawić sie na występach na żywo. Te krótkie filmiki są w stylu programów z Mr. Show i Tom Waits' Big Time.
10 kwietnia 2007, Keenan napisał na oficjalnej stronie projektu, że płyta ma zostać wydana w połowie października. Inny wpis z 25 czerwca mówił o tym, że Joe Barresi zmiksował pierwszą piosenkę, która będzie miała teledysk, oraz alternatywną wersję "Cuntry Boner", która zostanie wydana jako singel z bonusowymi utworami. Resztę utworów zmiksują Keenan i Alan Moulder w sierpniu.
W czerwcu Maynard poinformował że oficjalna data wydania albumu to 30 października i płyta nazywać się będzie V is for Vagina. 9 sierpnia, Keenan napisał że pierwszym singlem będzie utwór "Queen B" z teledyskiem. Pojawił się on 1 października na podcaście na puscifer.com. Po tym nastąpiło wydanie "Trekka" w ten sam sposób, 7 października.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
"V" Is for Vagina	Puscifer	11.2007	-	25[3]	Puscifer Entertainment 76692888002	[produced by Mat Mitchell, Puscifer]
Conditions of My Parole	Puscifer	11.2011	-	27[3]	Puscifer Entertainment	[produced by Mat Mitchell, Josh Eustis, Maynard James Keenan]
Donkey Punch The Night. (E.P.)	Puscifer	03.2013	-	57[1]	Puscifer Entertainment	[produced by Mat Mitchell, Puscifer]
Money Shot	Puscifer	11.2015	-	30[2]	Puscifer Entertainment 670541704448	[produced by Puscifer]

Peter & zijn Rockets

Ojciec Chrzestny holenderskiego rock'n'rolla urodził się i wychował w Eindhoven jako syn przedsiębiorcy rybnego. W 1959 roku Peter Koelewijn założył Rockets.W składzie znaleźli się Harry van Hoof (organy / fortepian / gitara), Klaus Buchholz (sax), Karel Janssen (bas) oraz Peter van der Voort (perkusja).
Po skromnym debiucie z singlem "Jenny", zespół wylansował mega-hit w 1960 r. już legendarnym singlem "Kom Van Dat Dak Af" (Get Off The Roof), inowacyjne połączenie czystego amerykańskiego rock'n'rolla z holenderskimi tekstami. Głos Koelewijn 'sa,można natychmiast odróżnić od innych,co słychać było na jeszcze trzech singlach: "Laat Me Los", "Marijke" i "24000 Kussen", tuż przed inwazją The Beatles i "beatu" na rynku holenderskim.Przez resztę lat lat sześćdziesiątych, Peter en zijn Rockets zniknął z pola widzenia.
W 1966 roku Koelewijn próbował szczęścia ponownie z zespołem 4PK, ale się szybko wrócił do Rockets. Jednak porzucił zespół ponownie w 1967 roku, ze względu na brak sukcesu. Kiedy "Kom Van Dat Dak M" został hitem w 1971 roku ponownie założył nową wersję Rockets i rozpoczął serię udanych singli, takich jak "Mij Oh Mij", "Angeline", "Robbie", czy "Veronica Sorry". W tym czasie wiecej pracował jako artysta solowy.
Pod koniec 1974 roku, Koelewijn powraca z hitem rynkowym po raz kolejny! W tym czasie był również szanowanym producentem, najpierw w Phonogram, a następnie na własną rękę. Zdobył zaufanie jako producent, pracując z takimi artystami, jak Bots, Babe, Bonnie St.Claire i Nico Haak. Pod koniec 1977 roku powraca po raz drugi jako artysta z "Het Beste In Mij Is Niet Goed Genoeg Voor Jou", pół-autobiograficznym albumem, który miał kilka ciekawych momentów. "Je wordt Ouder Papa" singiel z albumu stał się wielkim hitem. "De Koel" również powrócił do występów na żywo pod koniec lat 70-tych, i w 1981 roku ukazał się jego drugi album, "Live-Peter Peter Koelewijn Rockets En zijn", który wykazał , że jego zdolności jako wykonawcy na żywo nie ucierpiały na przestrzeni lat.
W 1995 roku,majac 54 lata, był na liście przebojów po raz kolejny, jako Gompie, z "Alice - Who The F*** Is Alice?", przewrotną wersją piosenki Smokie, " Living Next Door To Alice ".

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Kom Van Dat Dak Af/De hele stad is gek en dol	Peter & zijn Rockets	05.1960	-	-	-	-	1[26]	-	-	-	Imperial HI 1025	[written by Peter Koelewijn]
Laat me los / Ga Peter ga	Peter & zijn Rockets	08.1960	-	-	-	-	14[3]	-	-	-	Decca FM 264326	-
Marijke / Jenny	Peter & zijn Rockets	09.1960	-	-	-	-	12[16]	-	-	-	Decca FM 264308	[written by Peter Koelewijn]
24.000 Kussen / Dat ben ik	Peter & zijn Rockets	06.1961	-	-	-	-	16[4]	-	-	-	Decca FM 264384	-
Kom Van Dat Dak Af/Rock 'n Roll Groupie	Peter & zijn Rockets	11.1971	-	-	-	-	7[7]	-	-	-	Philips 6075 091	[written by Peter Koelewijn]
Mij oh mij / De hele stad is gek en dol	Peter & zijn Rockets	03.1972	-	-	-	-	10[6]	-	-	-	Philips 6012 200
Angeline / Allemaal omhoog, allemaal omlaag	Peter & zijn Rockets	07.1973	-	-	-	-	7[8]	-	-	-	Philips 6012 355	[written by Peter Koelewijn]
Robbie / Prima Donna	Peter & zijn Rockets	07.1974	-	-	-	-	15[6]	-	-	-	Philips 6012 444
Veronica Sorry / Millie	Peter & zijn Rockets	08.1974	-	-	-	-	11[7]	-	-	-	Philips 6012 456	[written by Peter Koelewijn]
Je wordt ouder papa	Peter Koelewijn	10.1977	-	-	-	-	20[3]	-	-	-	-	[written by Peter Koelewijn]
Klap maar in je handen (Live) / De wolf	Peter Koelewijn & zijn Rockets	06.1981	-	-	-	-	1[1][13]	-	-	-	Philips / Coole Wine 6017 185	[written by Peter Koelewijn]
Kom van dat dak af (Live)	Peter Koelewijn & zijn Rockets	08.1981	-	-	-	-	7[9]	-	-	-	-
Zolang de motor loopt / De jackpot	Peter en zijn Rockets	03.1982	-	-	-	-	21[6]	-	-	-	Philips 6017322
De tijger is los / Bonnie	Peter en zijn Rockets	02.1983	-	-	-	-	17[5]	-	-	-	Philips 810498-7
Ik ben geen jo-jo / Prima donna	Peter en zijn Rockets	05.1983	-	-	-	-	40[2]	-	-	-	Philips 812196-7
Een hete zomer / Teddy was een rocker	Peter Koelewijn & zijn Rockets	08.1983	-	-	-	-	24[7]	-	-	-	Philips 814056-7	[written by Peter Koelewijn]
Parlez-vous français?	Peter Koelewijn en de Rockets	07.1986	-	-	-	-	34[5]	-	-	-	-
Albumy

Tytuł

Wykonawca

Data wydania

Fra

Szwa

Ger

Dan

Hol

Aut

Sve

Ita

Wytwórnia

Peter Live

Peter Koelewijn en zijn Rockets

06.1981

1[1][16]

Philips 6601022

Daniele Pace

Daniel Pace ( ur. 20 kwietnia 1935r Mediolan- zm. 24 października 1985r) był piosenkarzem, autorem tekstów i kompozytorem włoskim.
Daniel Pace urodził się w Mediolanie z rodziców pochodzących z regionu Puglia. Jego kariera jako autora i kompozytora doprowadziła go do sukcesu na całym świecie, zdobywając nagrody Grammy w latach osiemdziesiątych,oraz za ponad milion radiowych odtworzeń piosenki Love Me Tonight w wykonaniu Toma Jonesa.Ten sam utwór został przedstawiony w 1968 r. na festiwalu w Sanremo pod tytułem Alla fine della strada śpiewany przez Junior Magli & Casuals i wyeliminowanym przed finałem.
Daniel karierę muzyczną rozpoczął jako poprzez udział w licznych konkursów wokalnych i sformowaniu grupy I Marcellini, której był wokalistą,a która dała mu pewną popularność we Włoszech, ale był przede wszystkim artystą na statkach wycieczkowych, gdzie poznał równie młodego Silvio Berlusconiego, z którym będzie grał razem przez jakiś czas.
Przełom nastąpił na początku lat sześćdziesiątych, kiedy spotkał Mario Panzeri, autora wielu hitów,co pozwoliło im napisać kilka najbardziej znanych piosenek włoskich w ciągu dwóch dekad. Dołączył do nich Lorenzo Pilat, tworząc słynne trio Pace-Panzeri-Pilat .

Daniele Pace pisał dla wokalistów i zespołów, którzy śpiewały piosenki, które stały się fundamentem muzyki włoskiej,minn. La pioggia Giglioli Cinquetti, Non illuderti mai, L'altalena, Io tu e le rose, Tipitipiti i In via dei ciclamini w wykonaniu Orietty Berti, E la luna busso` i In alto mare Loredana Berte, Nessuno mi puo` giudicare Catherine Caselli. Wśród innych wykonawców, którzy śpiewali jego utwory są, I Camaleonti, Pupo i Ricchi e Poveri. W 1971 roku podczas kryzysu wytwórni płytowych, wraz z Alfredo Cerruti , Giancarlo Bigazzi , Toto Savio i Elio Gariboldi założył grupę Squallor, , która jest wciąż zapamiętana jako jeden z najbardziej udanego okresu w jego karierze. Dla Squallor Daniele Pace pisze większość tekstów na początku działalności grupy.
W 1979 roku, Pace nagrał również solowy album, zatytułowany Vitamina C,z którego pochodzi udany singiel Che t'aggia fa(w wersji instrumentalnej i wokalnej), który także stał się symbolem aydycji telewizyjnej La sberla,a album stał się obiektem kultu dla kolekcjonerów płyt winylowych.
Daniele Pace zmarł na atak serca mając tylko pięćdziesiąt lat, 24 października 1985r. Synowie Matteo e Attilio kontynują dzieło ojca.

Single

Tytuł

Wykonawca

Data wydania

Fra

Szwa

Ger

Dan

Hol

Aut

Sve

Ita

Wytwórnia

Komentarz

Che t'aggia fa'/Dimmi che t'aggia fa'

Daniele Pace

.1979

Baby BR 086

Ciska Peters

Ciska Peters (ur. 1 czerwca 1945r w Nijmegen ) jest holenderską piosenkarką .
Peters rozpoczęła karierę muzyczną w 1962 , kiedy wygrała Grand Prix Radio Luksemburg . Wkrótce po tym podpisała kontrakt nagraniowy z MMP Maxa Woiski (dystrybuowaną przez CNR Records ). Jej pierwszy singiel,Wie weet en Niemand zal mijn tranen zien,trafił na listy przebojów. W 1963r William Duys zaprosił ją do holenderskiego teamu do konkursu w Knokke.
6 czerwca 1964r Are Essing zorganizował występy Beatlesów w Holandii na południowe i wieczorne show w salach aukcyjnych w Blokker. W programie wystepowała grupa artystów holenderskich,The Hot Jumpers, The Fancy Five , Don Mercedes, Ciska Peters, Karin Kent i Wanda.
Peters w połowie lat sześćdziesiątych wyszła zamąż za fotografa Air Force Pima Ter Linde . Mieli syna, Marka Roberta. Przeszła do wytwórni Phonogram , i zaczęła ścisłą współpracę z Peterem Koelewijnem . Inni producenci, z którymi pracowała to: Tony Fox , Ad Kraamer , Hoebee Will i Piet Souer .
Regularnie umieszczała swoje piosenki na Top 40 listy holenderskiej minn.: Dans naar de zon, Espana Manana, Zo zal deze zomer zijn, Naar de Kermis (z Ronnie Toberem) i De zwarte kat.
Jej mąż Linde opuścił Air Force i został pracownikiem wytwórni płytowych Negram i Phonogram.Stworzył jedną z pierwszych zawodowych agencji menadżerskich w Holandii Inter Linde . Agencja zajmowała się takimi artystami jak:, Bonnie St Claire ,Luv', Don Mercedes, Lee Towers, Ron Brandsteder, Vanessa czy Ivo Niehe.
Na wskutek intensywnej pracy Inter Linde,Peters postanowiła w 1985r przestać śpiewać. W pełni poświęciła się pracy w biznesie.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Wie Weet / Lorelei	Ciska Peters	11.1963	-	-	-	-	19[13]	-	-	-	MMP 1017
Niemand zal mijn tranen zien / Blijf toch hier	Ciska Peters	05.1964	-	-	-	-	40[2]	-	-	-	MMP 1030
Don't Press That Button Mister / Morgen dan moet ik je missen	Ciska Peters	05.1964	-	-	-	-	23[12]	-	-	-	MMP 1035
De meiden van de kermis / Zigeunerjongen	Ciska Peters	08.1970	-	-	-	-	28[2]	-	-	-	Philips 6012 027
Geef mij je hand / De drie klokken	Ciska Peters	03.1972	-	-	-	-	24[2]	-	-	-	Philips 6012.193
Espan~a Manan~a / Hé Johnny	Ciska Peters	06.1974	-	-	-	-	20[3]	-	-	-	Philips 6012 441
Naar de kermis	Ciska Peters & Ronnie Tober	08.1975	-	-	-	-	9[5]	-	-	-	Philips 6012 536
Een heel gelukkig kerstfeest	Bonnie, Ronnie, Ciska, Nico, Willeke, Harmen, Ome Jan	01.1976	-	-	-	-	12[1]	-	-	-	Philips 6012 570
El amor / Dans 'n tango met mij	Ciska Peters	06.1978	-	-	-	-	47[1]	-	-	-	CNR 141.466
Zeeman, je verlangen is de zee	Ciska Peters	08.1981	-	-	-	-	19[6]	-	-	-	Polydor 2050 681
De zwarte kat	Ciska Peters	12.1981	-	-	-	-	34[6]	-	-	-	Polydor 2050 731
Kom in mijn armen	Ciska Peters & Aristakes	07.1983	-	-	-	-	12[12]	-	-	-	Polydor 813 679-7

Ray Peterson

26 stycznia 2005r zmarł na raka- Ray Peterson. Ray wylansował kilka popowych hitów na początku lat 60-tych, a wśród nich produkcji Phila Spectora "Corrina Corrina", melodramat o wypadku samochodowym "Tell Laura I Love Her".

Urodzony 23 kwietnia 1939 w Denton, Teksas, spędził większość swojego dzieciństwa chorując na polio. Jak wrócił do zdrowia zaczął śpiewać profesjonalnie w lokalnych klubach, w końcu przeprowadził się do Los Angeles, tam został odkryty przez menadżera Stana Shulmana, podpisujac kontrakt z RCA w 1958 roku. Właściciel głosu o czterech oktawach,swój wczesny materiał wypełnia młodzieńczymi balladami jak "Let's Try Romance" , "Fever" Little Willie Johna ,które odnoszą małe sukcesy, by w końcu zabłysnąć hitem w 1959 roku "The Wonder of You ", który dotarł do Top 30 w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.

Kolejnym hitem był utwór "Answer Me", a następnie wystrzelił swoim największym sukcesem,singlem z 1960r, epickim "Tell Laura I Love Her".Popularność pozwoliła piosenkarzowi do finansowania jego własnej wytwórni, Dunes, a wkrótce zatrudniony producent Spector odświeża tradycyjny temat "Corrina Corrina".W Dunes miał swoje korzenie wokalista Lee Curtis, dla którego Spector wyprodukował w 1961r przeboje "Pretty Little Angel Eyes" i "Under the Moon of Love".
Peterson nagrał kompozycje spółki Goffin / King- "Missing You" i "Could I Have Loved You So Well", ale jego sława szybko przebrzmiała, a po wylansowaniu ostatniego niewielkiego hitu z 1963 "Give Us Your Blessing" podpisał kontrakt z MGM, próbując zdobyć rynek country.
Nagrywał i koncertował przez ponad 50 lat. Mimo, że był chory przez ostatnie kilka lat nadal koncertował, kiedy tylko mógł.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Wonder Of You/I'm Gone	Ray Peterson	05.1959	23[1]	25[19]	RCA Victor 7513	[written by Baker Knight][produced by Dick Peirce]
Goodnight My Love (Pleasant Dreams)/Till Then	Ray Peterson	11.1959	-	64[6]	RCA Victor 7635	[written by George Motola, John S. Marascalco][produced by Dick Peirce][#7 R*B hit for Jesse Belvin in 1956]
What Do You Want To Make Those Eyes At Me For?/Answer Me My Love	Ray Peterson	02.1960	-	104[6]	RCA Victor 7703	[written by Monaco, McCarthy, Johnson][produced by Hugo & Luigi][#3 hit for Ada Jones & Bill Murray in 1917]
Answer Me/Goodnight My Love, Pleasant Dreams	Ray Peterson	03.1960	47[1]	-	RCA Victor 7513	[written by Gerhard Winkler, Fred Rauch]
Tell Laura I Love Her/Wedding Day	Ray Peterson	06.1960	-	7[14]	RCA 1175	[written by Jeff Barry, Ben Raleigh][produced by Hugo & Luigi]
Corinna, Corinna/ Be My Girl	Ray Peterson	11.1960	41[7]	9[15]	Dunes 2002	[written by Parish, Chapman, Williams][produced by Phil Spector][#18 hit for Red Nichols in 1931]
I'm Tired/My Blue Angel	Ray Peterson	02.1961	-	104[4]	RCA Victor 7845	[written by Price, Reddy, Tillis][produced by Hugo & Luigi]
Sweet Little Kathy/You Didn't Care	Ray Peterson	04.1961	-	100[1]	Dunes 2004	[written by Ray Peterson, Tommy Boyce][produced by Stan Shulman]
Missing You/You Thrill Me	Ray Peterson	07.1961	-	29[15]	Dunes 2006	[written by Noe, Sovine][produced by Stan Shulman][#7 country hit for Webb Pierce in 1957]
I Could Have Loved You So Well/Why Don't You Write Me	Ray Peterson	12.1961	-	57[8]	Dunes 2009	[written by B. Mann, G. Goffin][produced by Phil Spector]
Give Us Your Blessing/Without Love (There Is Nothing)	Ray Peterson	06.1963	-	70[6]	Dunes 2025	[written by J. Barry, E. Greenwich][produced by Lieber, Stoller ]
Promises (You Made Now Are Broken)/Sweet Little Kathy	Ray Peterson	01.1964	-	108[2]	Dunes 2030	[written by D. Manning][produced by Stan Shulman, Tommy Boyce]
Oh No!/If You Were Here	Ray Peterson	09.1964	-	128[2]	MGM K 13269	[written by Ballard Jr., Riela ][produced by Jim Vienneau]
Across The Street (Is A Million Miles Away)/When I Stop Dreaming	Ray Peterson	12.1964	-	106[5]	MGM K 13299	[written by Gene Pitney][produced by Jim Vienneau]

Larry Kusik

Larry Kusik (znany również jako Larry Kusic ) jest autorem tekstów . Prawdopodobnie najbardziej znany jest z tekstu do utworu " Speak Softly Love ", motywu miłosnego z filmu Ojciec chrzestny z 1972 roku.

Napisał także teksty do wielu innych tematów filmowych, w tym "A Time For Us" z 1968 r. z filmowej wersji Romea i Julii , Morderstwo w Orient Express , Mommie Dearest, Rosemary's Baby, "Love Said Goodbye" z filmu z 1974 r . Ojciec chrzestny II i Serpico . Wraz z kompozytorem Paulem Evansem napisał piosenkę "Live Young" do filmu " Palm Springs Weekend" .
Jego siostrzeńcem jest muzyk i producent Lenny Kaye .

                            Kompozycje Larry Kusika na listach przebojów


[with  E. J. Anton]
12/1960 Lop-Sided Over-Loaded (And It Wiggled When We Rode It)   Brian Hyland 105.US
 
[with  Scott David]
07/1961 As If I Didn't Know   Adam Wade 10.US


[with   Ronny Douglas]
07/1961 Run, Run, Run   Ronny Douglas 75.US


[with  Kenny Rankin]
11/1964 A Happy Guy   Ricky Nelson 82.US

[with  Ritchie Adams, Margie Rainwater]
10/1965 A Bench in the Park   The Jive Five 106.US

[with  Ritchie Adams]
02/1966 Don't Take It Out on Me   Bobbi Martin 119.US

[with   Ritchie Adams & Wes Farrell]
06/1966 Happy Summer Days   Ronnie Dove 27.US
08/1966 We Can Make It   Ruby & the Romantics 120.US
01/1968 No One Knows   Every Mother's Son 96.US


[with  Ritchie Adams]
09/1966 Fiddle Around   Jan & Dean 93.US

[with  James Last, Ruby Loose & Eddie Snyder]
10/1966 Games That Lovers Play   Wayne Newton 86.US
10/1966 Games That Lovers Play   Eddie Fisher 45.US
11/1966 Games That Lovers Play   Mantovani and His Orchestra 122.US
12/1966 Games That Lovers Play   Donald Peers 46.UK


[with   Teddy Randazzo, Larry Kusik , Ritchie Adams & Victoria Pike]
11/1966 It's Not the Same  Little Anthony & the Imperials 92.US

[with   Bert Kaempfert, Herbert Rehbein, Charles Singleton]
01/1967 Lady   Jack Jones 39.US

[with   Eddie Snyder]
02/1967 People Like You   Eddie Fisher 97.US
04/1967 Making Memories   Frankie Laine 35.US

[with  James Last, Ernst Bader, Eddie Snyder]
09/1967 When the Snow Is on the Roses   Ed Ames 98.US
09/1972 When the Snow Is on the Roses   Sonny James 103.US


[with   Eddie Snyder & Iller Pattacini]
02/1968 Life is But a Moment (Canta Ragazzina)   Eydie Gorme 115.US

[with    André Popp, Eddie Snyder,Pierre Cour]
04/1968 Why Say Goodbye (A comme amour)   Connie Francis 132.US

[with Nino Rota,Eddie Snyder]
07/1969 A Time for Us (Love Theme from Romeo and Juliet)   Johnny Mathis 96.US

[with Nino Rota]
04/1972 Love Theme from the Godfather (Speak Softly Love)   Andy Williams 34.US/42.UK
04/1972 Love Theme from the Godfather   Nino Rota 66.US
04/1972 Love Theme from the Godfather (Speak Softly Love)   Al Martino 80.US

Lester Lee

Lester Lee (urodzony 7 listopada 1903 r. W Nowym Jorku , 19 czerwca 1956 r. W Los Angeles ) był amerykańskim kompozytorem i autorem piosenek.
Po ukończeniu Liceum Handlowego, Lester Lee postanowił zostać kompozytorem. Pierwsze doświadczenie zdobył na Broadwayu , gdzie w 1929 roku odniósł swój pierwszy sukces z muzyką do musicalu " Keep it Clean" .

Od 1929 roku był również w Hollywood jako autor tekstów do różnych studiów filmowych, gdzie wrócił w 1940 roku na Broadway. Od 1947 pracował często z autorami piosenek Allanem Robertsem , Bobem Russellem i Nedem Washingtonem w Columbia Pictures . Z Russellem napisał piosenki " Trinidad Lady" i " I've Been Kissed Before" do filmu Affair in Trinidad ( 1952), z Ritą Hayworth po wieloletniej przerwie filmowej,w próbie powrotu.

Z Waszyngtonem otrzymał w 1954 r. Nominację do Oscara w kategorii najlepsza piosenka dla filmu Blue Pacific Blues z Hayworth i José Ferrerem w roli głównej. W Waszyngtonie skomponował także muzykę do westernu The Man from Laramie (1955).

Lester Lee zmarł w 1956 roku w wieku 52 lat w Los Angeles na zawał serca . Został pochowany na cmentarzu Hollywood Forever .
Panna Sadie Thompson

Awards

Oscar [Muzyka filmowa]
Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa]
1954 Best Music, Original Song Miss Sadie Thompson (1953)

                            Kompozycje Lestera Lee  na listach przebojów


[with  Dan Shapiro, Jerry Seelen]
  1939 Chico's Love Song  The Andrews Sisters 11.US
 
[with   Aram Khachaturian, Allen Roberts]
05/1948 (Every Time They Play The) Sabre Dance   The Andrews Sisters 21.US


[with   Bob Russell ]
04/1952 Lady Love   Vaughn Monroe 18.US


[with  Sydney Russell ]
09/1952 Mademoiselle   Eddy Howard 14.US

[with  Ned Washington]
  1954 The Heat's On   Rita Hayworth & José Ferrer 30.US
02/1954 Sadie Thompson's Song (Blue Pacific Blues)  Richard Hayman 20.US
03/1955 Prize of Gold  Joan Regan 6.UK
09/1955 The Man from Laramie  Jimmy Young 1.UK
09/1955 The Man from Laramie  Al Martino 19.UK
06/1957 Fire Down Below   Jeri Southern 22.UK

niedziela, 28 stycznia 2018

Jack Fulton

Jack Fulton (ur. 13 czerwca 1903r - zm. 13 listopada 1993r) był amerykańskim kompozytorem, puzonistą i wokalistą. W wieku 17 lat zaczął grać na salach tanecznych małych miasteczek. Śpiewał z orkiestrą Mason-Dixon. Grał także na puzonie i śpiewał z orkiestrą George'a Olsena . Był częścią trio, które zaśpiewało w hicie numer jeden z 1925 r. " Who? " Innymi wokalistami byli Bob Rice i Fran Frey .

W 1926 roku dołączył do orkiestry Paula Whitemana .Dostarczał wokale do wielu nagrań Whitemana. Był częścią trio z Charles'em Gaylordem i Austinem Youngiem przy nagraniu " Makin 'Whoopee ". Śpiewali z The Rhythm Boys na swoim nagraniu z 1927 roku "Changes" i towarzyszyli Bingowi Crosby i Bixowi Biederbecke podczas ich solówek.

Wystąpił w filmie King of Jazz w ramach orkiestry, śpiewając krótko "A Bench in the Park". Z orkiestrą spopularyzował piosenkę " Body and Soul " w 1930 roku. i " How Deep Is the Ocean? " w 1932 roku.

Napisał około 120 kompozycji, w tym " Wanted ", "Until", " If You Are But a Dream " i "My Greatest Mistake".

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Sunflower/Tell Me The Truth	Jack Fulton	03.1949	-	12[6]	Tower 1454	-

Piosenki na listach przebojów

                            Kompozycje Jacka Fultona na listach przebojów


[with  Jack O'Brien]
10/1940 My Greatest Mistake  The Ink Spots 17.US
 
[with  Moe Jaffe, Nat Bonx]
01/1945 If You Are But a Dream   Frank Sinatra 19.US


[with  Bob Crosby & Hunter Kahler]
09/1948 Until  Tommy Dorsey and His Orchestra 4.US


[with  Lois Steele]
03/1954 Wanted   Perry Como 1.US/4.UK
06/1954 Wanted   Al Martino 4.UK
11/1955 Times Two, I Love You   The Three Chuckles 67.US
03/1956 Ivory Tower   Cathy Carr 2.US
03/1956 Ivory Tower   The Charms 11.US
04/1956 Ivory Tower  Gale Storm 6.US
05/1956 Ivory Tower  The Kaye Sisters 20.UK
05/1959 Peace   The McGuire Sisters 85.US

Phantoms

Holenderska grupa beatowa utworzona w liceum w Eindhoven po wizycie The Beatles w Holandii w 1964 roku. Jej skład tworzyli: Ad van der Horst (gitara), Wally Bunker (bas), Ronald van der Horst (gitara), Fred Grundlach (perkusja) i Maertien van Rooy (wokal).
W 1965 roku podpisali kontrakt z wytwórnią Omega i nagrali swoją wersję "Jack the Ripper",który brzmiał niewiele mniej dziko niż oryginał Screaming Lord Sutch.Na stronie B wspomnianego singla słychać piętno odciśnięte przez Beatles. Płyta promowana przez Radio Veronica sprzedaje się dobrze lokalnie, ale ma niewielką popularność w całym kraju. Na drugi singiel, wybierają cover Jamesa Browna "I'll Go Crazy" ,składnik menu wszystkich artystów, od Moody Blues do Ronnie Birda.
Phantoms wykonują "I'll Go Crazy" w telewizji i odnoszą sukces ze swoim singlem (nr 11 na lokalnej liście przebojów), który jest także wydany w Niemczech dla Metronome. Na trzecim singlu z 1965 roku znajduje się ich własna kompozycja "Tormented", który znajduje się na stronie A. Ta piosenka powstała pod silnym wpływem Merseybeat i dotarła do 25 miejsca holenderskiej listy przebojów. O ile strona B singla "I'll Go Crazy" była balladą ,to na "Tormented" dołączono cover "A well RespectED man" The Kinks.
The Phantoms stali się gwiazdą występując w pierwszej części telewizyjnego show Adamo i wielu programów telewizyjnych.
Wydany w 1966 roku album zawiera pół na pół oryginalne kompozycje grupy i covery innych wykonawców, w tym "Brand New Cadillac" (Shamrocks / Renegades), "Hang na Sloopy "(Mc Coys)," Roadrunner "(Bo Diddley) ,"She belongs to me"(Dylan). Wśród kompozycji, jest doskonały "Someday I'm somebody " napisany przez holenderskiego rockera Petera Koelewijna.
W 1967 roku, po wydaniu singla "After Tomorrow" Phantoms odstawia swoje instrumenty do szafy,wracając do szkoły.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
I'll Go Crazy / I dream of you	Phantoms	09.1965	-	-	-	-	11[12]	-	-	-	Omega OM 35 445	[written by J.Brown]
Tormented/ A RespectED well man	Phantoms	01.1966	-	-	-	-	25[8]	-	-	-	Omega OM 35463	[written by Bunker / vRooij]

Ping Pong

The Ping Pong to prężny zespół rocka progresywnego , działający od lat siedemdziesiątych.
Zespół powstał w 1970 roku z inicjatywy Alana Taylora , byłego basisty The Casuals , pod nazwą The Eden Rocs , i nagrał album wydany tylko w Grecji przez małą wytwórnię o nazwie Reggae and Hard Rock , z niewielkim sukcesem.
Po powrocie do Włoch podpisują kontrakt z Emiliana Records , nagrywając całkowicie akustyczny album w języku angielskim (z udziałem angielskiego saksofonisty Alana Kinga ).

Następnie przechodzą do wytwórni Spark , która wydaje ich drugi album, z wpływami jazzu i tekstami włoskimi.

Ich najbardziej znanym utworem był Caro Giuda , cover A Time For Winning autorstwa Blue Mink (z włoskim tekstem napisanym przez Roberta Vecchioniego ), podczas gdy trzeci singiel, Il miracolo (który zbliża się do melodyjnego popu), daje im występ telewizyjny w 1975 r. w programie Adesso musica , zaprezentowany przez Nino Fuscagniego i Vanna Brosio .

W tym samym roku grupa zmieniła wytwórnię płytową i nazwę na Bulldog ; następnie Celso Valli stanie się znanym aranżerem, a Alan Taylor da życie Barbados Climax i przyczyni się jako producent wprowadzający na rynek Vasco Rossi .

Roy Paci

Rosario (Roy) Paci (ur. 16 września 1969r w Augusta ) to włoski trębacz , śpiewak , kompozytor i aranżer.Urodzony na Sycylii , Paci zaczął grać na pianinie jako małe dziecko i zainteresował się trąbką w wieku 10 lat. Mając 13 lat grał z tradycyjnym sycylijskimi jazzmenami i występował w najbardziej znanych włoskich klubach.

Paci przeniósł się do Ameryki Południowej w 1990 roku, gdzie podróżował, by grać cumbia i muzykę popularną w Urugwaju , Argentynie i Brazylii . Dalsze podróże na Wyspy Kanaryjskie i Senegalu pomogły mu wyszkolić i rozwinąć muzyczne wpływy. Podróże te ustawiły Paci na drodze, która zaprowadziła go do serii współpracy i turnee z projektami muzycznymi, filmu, telewizji i spraw politycznych, w tym działań humanitarnych w Afryce i kampanii Amnesty International przeciwko przemocy wobec kobiet.

Po powrocie do Włoch Paci wszedł na scenę alternatywnego rocka , by zagrać z kilkoma zespołami, w tym z Persian Jones, Qbeta, Mau Mau, Banda Ionica i ZU. Gust Paci odzwierciedlały jego szerokie zainteresowania, a zespoły grały style muzyczne od ska i punka po free jazz i włoskie marsze pogrzebowe .
W 1999 Roy Paci poznał francusko / hiszpańskiego baskijskiego muzyka Manu Chao, z którym nagrał uznany przez krytyków album Próxima Estación: Esperanza . Paci kontynuował nagrywanie z Chao i intensywnie koncertował ze swoją grupą Radio Bemba Sound System. W 2001 roku Paci rozpoczął wieloletnią współpracę z holenderskim post-punkowym zespołem The Ex , koncertując i nagrywając z Ex Orkest, 20-osobowym zespołem złożonym z różnych europejskich improwizatorów obracających się wokół histerycznych anarcho-punkowych haseł The Ex. Wraz z Wolerem Wierbosem ( puzon ), Matsiem Gustafssonem i Kenem Vandermarkiem ( saksofony ), Paci kontynuował tournee z The Ex jako członek Brass Unbound i wniósł brzmienie trąbki do albumu zespołu Catch My Shoe .
W 2002 roku Paci założył własny zespół Aretuska i założył wytwórnię Etnagigante w 2003 roku, aby wyprodukować drugi album Tuttapposto , który eksplorował rytmy calypso , rocksteady i swing oraz nowe aranżacje klasycznej sycylijskiej muzyki ludowej. Kontynuowano współpracę z udziałem Tony'ego Scotta , Mike'a Pattona , Gogola Bordella , Shantela i Zap Mama .
W 2006 roku Paci połączył siły z nagrodzonym Grammy Award muzykiem klezmerskim , Frankiem Londonem i liderem zespołu bałkańskiej orkiestry dętej Bobanem Markoviciem, na albumie łączącym sycylijską tradycję Paci z żydowskimi melodiami i bałkańskimi dźwiękami zwanymi Trumpet Triumph.

Single

Tytuł

Wykonawca

Data wydania

Fra

Szwa

Ger

Dan

Hol

Aut

Sve

Ita

Wytwórnia

Komentarz

Viva la vida

Roy Paci & Aretuska

02.2006

43[3]

V2 VVR 5039193

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia
Tuttaposto	Roy Paci & Aretuska	06.2003	-	-	-	-	-	-	62[2]	V2	-
Parola d'onore	Roy Paci & Aretuska	04.2005	-	-	-	-	-	-	47[3]	V2	[produced by Roy Paci, Josh Sanfelici]
Suonoglobal	Roy Paci & Aretuska	06.2007	-	-	-	-	-	-	20[19]	V2 VVR 10479125	-
Latinista	Roy Paci & Aretuska	05.2010	-	-	-	-	-	-	82[3]	V2	-

Dollar

Dollar był jednym z najbardziej udanych duetów pop w Wielkiej Brytanii W swojej dziesięcioletniej karierze Dollar sprzedał ponad 10 milionów płyt.

Założony w 1978 roku przez Therezę Bazar i Davida Van Daya, Dollar nie tracił czasu: ich debiutancki singiel "Shooting Star" był natychmiastowym hitem, osiągając 14 pozycję na brytyjskich listach przebojów. Bazar spotkała Van Daya w kabaretowej grupie Guys 'n' Dolls i zakochali się. Chcąc stworzyć muzykę, która byłaby odświeżająca i ekscytująca, jak brzmienie new wave pochodzące z Anglii, para opuściła Guys 'n' Dolls i współpracowała jako Dollar.

Ich pierwszy album, Shooting Stars, został wydany w 1979 roku. Później w tym samym roku Dollar nagrał cover "I Wanna Hold Your Hand" The Beatles; wylądował w pierwszej piątce w Wielkiej Brytanii. W 1980 roku Bazar i Van Day zaangażowali się i nagrywali kolejny album "The Paris Collection". Jednak nie był tak popularny jak Shooting Stars.

Związek Bazar i Van Day'a rozpadł się w czerwcu 1981 roku, ale kontynuowali współpracę jako Dollar. Wynajęli producenta Trevora Horna na trzeci album The Dollar Album. Następnie Dolar powrócił na brytyjskie listy przebojów z takimi hitami radiowymi jak "Hand Held in Black and White", "Mirror Mirror" i "Give Me Back My Heart".

W 1986 roku, po tym jak Bazar i Van Day próbowali nagrywać solo z mieszanymi wynikami, Dollar ponownie zaczął wydawać single. Oprócz pierwszej dziesiątki covera "O L'Amour" Erasure pod koniec lat 80-tych żaden z nich nie znalazł akceptacji poza klubami tanecznymi, a Dollar się rozpadł. Van Day próbował zastąpić Bazar innymi wokalistkami, zanim założył kolejną grupę, Bucks Fizz.Bazar przestała śpiewać, aby zająć się rodziną.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Shooting Star/Talking 'bout Love	Dollar	11.1978	14[12]	74[6]	Carrere 2871	[written by David Courtney][produced by Christopher Neil]
Who Were You With In The Moonlight/Star Control	Dollar	05.1979	14[12]	-	Carrere CAR 110	[written by David Courtney][produced by Christopher Neil]
Love's Gotta Hold On Me/Tokyo	Dollar	08.1979	4[13]	-	Carrere CAR 122	[written by D. Van Day, T. Bazar][produced by Christopher Neil]
I Wanna Hold Your Hand/Love One Another	Dollar	11.1979	9[14]	-	Carrere CAR 131	[written by Lennon, McCartney][produced by Christopher Neil]
Takin' A Chance On You/No Man's Land	Dollar	10.1980	62[3]	-	WEA K 18353	[written by T. Bazar, D. Van Day][produced by Greg Walsh, Dollar]
Hand Held In Black And White/Heartbeat (Love Me Slowly)	Dollar	08.1981	19[12]	-	WEA BUCK 1	[produced by Trevor Horn]
Mirror Mirror (Mon Amour)/Radio	Dollar	11.1981	4[17]	-	WEA BUCK 2	[written by Trevor Horn, Bruce Woolley][produced by Trevor Horn]
Ring Ring/Star Control	Dollar	03.1982	61[2]	-	Carrere CAR 225	[written by Christopher Rainbow][produced by Christopher Neil][oryginalnie nagrana przez Christophera Rainbowa w 1979r]
Give Me Back My Heart/Pink And Blue	Dollar	03.1982	4[9]	-	WEA BUCK 3	[written by S. Darlow, T. Horn][produced by Trevor Horn ]
Videotheque/Living A Life Of Dreams	Dollar	06.1982	17[10]	-	WEA BUCK 4	[written by S. Darlow, T. Horn][produced by Trevor Horn]
Give Me Some Kinda Magic/You Made Me Love You	Dollar	09.1982	34[6]	-	WEA BUCK 5	[written by T. Bazar, D. Van Day][produced by Dollar]
We Walked In Love/Love Tonight	Dollar	08.1986	61[4]	-	Arista DIME 1	[written by Michael St. James][produced by Christopher Neil]
O L'Amour/B-Beat	Dollar	12.1987	7[11]	-	London LONX 146	[oryginalnie nagrana przez Erasure ][Written by V.Clarke & A.Bell]
It's Nature's Way (No Problem)/Dia Y Noche	Dollar	07.1988	58[3]	-	London LONX 179	[written by Glen, Burns, Bazar, Van Day][produced by Phil Harding, Ian Curnow (For P.W.L.), Dollar]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Shooting Stars	Dollar	09.1979	36[8]	-	Carrere CAL 111	[produced by Christopher Neil]
The very best of Dollar	Dollar	04.1982	31[9]	-	Carrere CAL 3001	[produced by Christopher Neil]
The Dollar Album	Dollar	10.1982	18[11]	-	WEA DTV 1	[produced by Trevor Horn, Dollar]

Ruby Records

Ruby Records to amerykańska wytwórnia muzyczna , założona w 1981 roku głównie jako oddział wytwórnii muzycznej Slash Records .
Ruby była dystrybuowana przez tych samych niezależnych dystrybutorów, którzy obsługiwali jej korporacyjną matkę, Slash . Gdy wytwórnia Warner Bros. Records kupiła firmę Slash, przejęli dystrybucję trzech najpopularniejszych albumów Ruby ( The Gun Club 's Fire of Love , The Misfits ' Walk Among Us , The Dream Syndicate 's Days of Wine and Roses ) i usunęli pozostałe (w tym wydane przez Flesh Eaters , Blurt i Lydię Lunch ). Wersja Fire of Love WB ma zmienioną konstrukcję okładki, ale płyta CD ponownie pojawia się w Slash i Rhino, wykorzystując oryginalną grafikę.

Ruby została założona przez wokalistę Flesh Eaters Chrisa D. Został wymieniony jako producent płyty Misfits " Walk Among Us" w pierwotnym wydaniu, chociaż zostało to zmienione przy ponownym wydaniu płyty na CD. Chris D. wyprodukował także The Dream Syndicate 's The Days of Wine and Roses i kilka utworów w Fire of Love The Gun Club , a także dwa albumy Flesh Eaters wydane przez Ruby.

                                      Katalog wytwórni:

4XJ-73296     Various     I Was A Teenage Zombie (Original Motion Picture Soundtrack) ‎(Cass, Album, Comp, Dol)     1987
    0110     The Riptones     Cool Hand ‎(CD, Album)     1994
    906     Ruth Bloomquist     One Day Ain't Enough ‎(CD, Album)     2006
    23935-4     The Gun Club     Fire Of Love ‎(Cass, Album)     1983
    25756-1     Misfits     Walk Among Us ‎(LP, Album, RP, Dar)     Unknown
    26969-2     Drag News     Drag News EP ‎(CD, EP)     2012
    1-23844     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses ‎(LP, Album, RP)     1982
    1-23935     The Gun Club     Fire Of Love ‎(LP, Album, RE)     1983
    828 038-1     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses (Album)
1987
    828 038-4     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses ‎(Cass, Album, RE)     1987
    9 23844-4     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses (Album)
1982
    9 25756-1     Misfits     Walk Among Us (Album)
1988
    9 25756-2     Misfits     Walk Among Us (Album)
1988
    9 25756-4     Misfits     Walk Among Us ‎(Cass, Album, RE)     1988
    9 25822-1     Sweet Baby     It's A Girl ‎(LP, Album)     1989
    9 25823-1     Field Trip (2)     Beautiful ‎(LP, Album)     1989
    9 1-23844     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses ‎(LP, Album)     1987
    92 39371     Various     Slash: The Early Sessions ‎(LP, Comp)     1983
    422-828 811-4     Misfits     Walk Among Us ‎(Cass, Album, RE, Dol)     1996
    8122-79885-5     Misfits     Walk Among Us (Album)
2009
    BEG 80     The Gun Club     Ghost On The Highway / Sex Beat ‎(7", Single)     1982
    BEGA 37     The Gun Club     Fire Of Love (Album)
1982
    BTB-902     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses (Album)
1982
    CL 0003     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses ‎(LP, Album)     1982
    EX 25     The Flesh Eaters     Forever Came Today ‎(LP, Album)     1982
    EX 32     Misfits     Walk Among Us (Album)
1982
    GUN 1     The Gun Club     Fire Of Love ‎(LP, Album, Ltd, Num, RE, Blu)     1987
    IRC 007     The Flesh Eaters     A Minute To Pray A Second To Die ‎(LP, Album)     1981
    JRR-101     The Flesh Eaters     A Minute To Pray A Second To Die ‎(LP, Album)     1981
    JRR 102     The Gun Club     Fire Of Love (Album)
1981
    JRR 103     Blurt     In Berlin ‎(LP)     1981
    JRR 804     Misfits     Walk Among Us (Album)
1982
    JRR 805     The Flesh Eaters     Forever Came Today ‎(LP, Album)     1982
    JRR 806     Lydia Lunch / 13.13     13.13 (Album)
1982
    JRR-807     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses (Album)
1982
    LILP 4.00096 J     Lydia Lunch / 13.13     13.13 ‎(LP, Album, Whi)     1982
    PHR2012     The Gun Club     Fire Of Love (Album)
2014
    R1 79947     Misfits     Walk Among Us (Album)
2009
    R2 79937     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses ‎(CD, Album, RE, RM, RP)     Unknown
    RIP-2151     The Riptones     World Renowned ‎(CD, Album)     1996
    ROUGH 53     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses (Album)
1982
    RTD 16     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses ‎(LP, Album)     1983
    RTT 121     The Dream Syndicate     Tell Me When It's Over ‎(12")     1983
    SITU 6     Lydia Lunch / 13.13     13.13 ‎(LP, Album)     1982
    SJ-73296     Various     I Was A Teenage Zombie (Original Motion Picture Soundtrack) ‎(LP, Comp)     1987
    SJ-573296     Various     I Was A Teenage Zombie (Original Motion Picture Soundtrack) ‎(LP, Comp, Club)     1987
    SLMP 19     The Dream Syndicate     The Days Of Wine And Roses ‎(LP, Album, RE)     1987
    TKO ROUND 78     Kung Fu Killers     Game Of Death ‎(CD, EP)     2002

Crown

Crown Records była wytwórnią budżetową dla braci Bihari , którzy prowadzili wytwórnie Modern i RPM. Wytwórnia powstała w grudniu 1953 roku, wraz z czterema kontraktami artystów (w tym Joe Houstona), jako wytwórnia Bihari Brothers, ale nie wydali oni albumów w Crown do 1957 roku. W marcu 1957 Saul Bihari ogłosił, że albumy Modern i RPM zostaną wycofane i ponownie wydane w wytwórni Crown za 1,98 USD za album. Później w tym roku cena spadła do 1,49 USD za każdy album, aby konkurować z takimi wytwórniami jak Tops, a następnego roku pojawiły się stereofoniczne albumy na czerwonym winylu, których cena wyniosła 2,98 $. rok później, w marcu 1958, Bihari ogłosiło, że wszystkie single i RPM również zostaną przerwane na korzyść nowej singielskiej wytwórni Kent. Jako marka, Crown ma mieszaną reputację. Wiele z ich albumów zawiera wczesny rock and roll lub jazz i są poszukiwane przez kolekcjonerów. Z drugiej strony, Crown wypuścił wiele schmaltzów, knockoffów i poza tym nieciekawą muzykę, wszystkie zapakowane w tanie pokrowce, dając Crown'owi "inną" reputację króla złomowych wytwórni.

Crown rozpoczęła od ponownego wydania materiału z Modern i RPM, który był często doskonały i poszukiwany. Po wyczerpaniu się reedycji Modern i RPM, Crown wkrótce osiadł wśród niskobudżetowych wytwórni publikujących podróbki aktualnych hitów lub zwodnicze nazwy artystów, które miały zmylić niezrozumiałego kupca, podobnie jak wytwórnie Tops czy Pickwick. A Crown stał się jedną z najwcześniejszych wytwórni, która zaczęła hawkingową muzykę z wielkim nazwiskiem znanego artysty, ale muzyka w środku była z "członkami" poprzedniej orkiestry. Późniejsze wytwórnie, takie jak K-tel czy Gusto, nauczyły się od Biharisa, ponownie nagrywając setki wcześniejszych hitów rockowych / popowych przez "jednego lub więcej członków pierwotnej grupy". Naukowcy dowiedzieli się również od Biharisa, że unikanie honorariów to dobra rzecz, jeśli chcesz zarabiać pieniądze, więc zaoferowali swoim artystom niską zapłatę za nagrywanie.

Jako wytwórnia budżetowa , Crown szybko zyskała reputację wytwórni śmieciowej, a dzięki ogromnej ilości ponownych wydań stała się znana jako King of Junk Records . Miary oszczędności były oczywiste wszędzie. Okładki były tanie i rozpadły się niemal natychmiast.

Same płyty często brzmiały jak zużyte zaraz po wyjęciu z opakowania, z wszelkiego rodzaju nierównościami i zmarszczkami lub innymi anomaliami winylowymi. Utwory zostały zakupione wprost za kilka dolców od artystów wykorzystanych do nagrania, którym zapłacono stałą opłatę za nagrywanie, bez możliwości przyszłych opłat licencyjnych. Piosenki również zostały poddane recyklingowi, a imiona nazwisk artystów były zmieniane, więc te same nagrania mogły być używane wielokrotnie pod różnymi nazwami. Niektórzy mistrzowie byli nawet "wymieniani" z innymi wytwórniami budżetowymi, którzy przemianowywali artystów i dostarczali Crown z kolei swoje generyczne nagrania, które Crown mógł nazwać dla siebie. Z tego powodu te same nagrania pojawiłyby się na kilku wytwórniach pod wieloma różnymi nazwiskami artystów, a nawet pod różnymi nazwami piosenek.

sobota, 27 stycznia 2018

Nylons

Grupa założona w Toronto w Kanadzie w 1979r. W jej skład wchodziła trójka byłych aktorów (Paul Cooper, Marc Connors, Claude Morrison) oraz Arnold Robinson (ur. w Wilmingtom w stanie Karolina Północna) poprzednio związany z Sonny Turner’s Platters, znanymi bardziej jako Sounds Unlimited . W wykonywanych głównie a cappella tematach łączyli własny materiał, standardy doo-wop i współczesne popowe przeboje.

Na pierwszym albumie zaprezentowali ciekawe wokalne harmonie, i tworzony własnymi środkami rytmiczny akompaniament. Longplay One Size Fits All przyniósł temat „Silhouettes” cieszący się dużą popularnościąw lansujących mainstream amerykańskich radiostacjach. Na albumach Seamless i Happy Together (tytuł nawiązujący do wielkiego przeboju grupy Turtles z 1968r) znalazły się m.in. standardy „The Lion Sleeps Tonight” (Tokens) i „Na Na Hey Hey (Kiss Him Goodbye)” (Steam).

Niezłe nakłady singli i płyt długogrających zachęciły Nylons do nagrania rozbudowanego albumu Rockapellaz 1987. W 1990 Paula Coopera zastąpił Micah Barner, a śmierć Marca Connorsa rok później spowodowała kolejną zmianę składu, w który wszedł Billy Newton-Davis.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Kiss Him Goodbye/It's What They Call Magic	Nylons	05.1987	-	12[17]	Open Air 0022	[written by Dale Frashuer, Gary DeCarlo, Paul Leka ][produced by Bill Henderson]
Happy Together/Face In The Crowd	Nylons	08.1987	-	75[7]	Open Air 0024	[written by Garry Bonner, Alan Gordon][produced by Val Garay]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Seamless	Nylons	03.1986	-	133[16]	Open Air 0304	-
Happy Together	Nylons	05.1987	-	43[24]	Open Air 0306	-
Rockapella	Nylons	06.1989	-	136[10]	Windham Hill 1085	-

NWA

Amerykańska grupa z Los Angeles, której nazwa odpowiadająca wizerunkowi zespołu jest skrótem Niggers With Attitude („Czarnuchy z klasą”). W skład wchodzili: Dr. Dre (właśc. Andre Young), DJ Yella (właśc. Antoine Carraby), MC Ren (właśc. Lorenzo. Patterson) i EaZy E (właśc. -Eric Wright, ur. 7.09.1973 w Compton, stan Kalifornia, USA, zm . 26.03.1995r w Los Angeles, Kalifornia); Ich czlonek-założycieli Ice Cube (wlaśc. Oshea Jackson, ur. ok. 1970r w South ; 4 Central1; Los Angeles, Kalifornia, USA); bez wątpienia najbardziej inspirujący ten rapowy zespół, odszedł po sporze z menedżerem. Oficjalnie powody były finansowe, ale tło miało podtekst rasistowski (ostre, antysemickie diatryby czarnego wokalisty).

Członkowie zespołu mieli bogate życiorysy. Dr, Dre był producentem nagrań pierwszego zespołu Ice’a Cube'a, Cia. Eazy E i DJ Yella'nagrywali rap pod własnymi nazwiskami, a drugi z nich był nawet właścicielem wytwórni Ruthless Record, która rzekomo była przykrywką dla brudnych interesów. Do wczesnych członków zespołu należeli . też enigmatyczni Arabian Prince i D.O.C.

Pierwszy singel NWA, "Boyz N’ The Hood” obracał się w bliskim wykonawcom kręgu strzelanin, przemocy i dziwek. Longplaye N.W.A. i And The Posse powstały z niewielkim udziałem sygnującej je grupy (cztery tematy rapowe). Pierwszym,prawdziwie autorskim albumem był Straight Outta Compton. Dla słuchaczy stojących z dala od gangsta rapu wnosił jednak mało, oprócz zwielokrotnienia agresji. Znawcy, doszukiwali się w nim podtekstów nawiązujących do rozejścia się dróg organizacji murzyńskich (liberalnej, kontynuującej idee Martina Luthera Kinga; i radykalnej, wyrastającej z legendy Malcolma X)..W 1989 FBI zainteresowało się tekstem „FuckTha Police” z płyty Straight Outta Comptonco było bezpośrednim powodem odejścia z zespołu Ice'a Cube'a. Był to początek licznych akcji przeciw zespołowi, w tym wysłanego przez FBI listu z pogróżkami; rzecz bez precedensu w dziejach pop-music.

Longplay Elf4zaggin’ wszedł w USA na szczyt listy bestsellerów, co w niczym nie zmieniło reputacji wykonawców (oskarżenia o zawoalowaną popularyzację zbiorowych gwałtów, pedofilii, seksu oralnego i prostytucji). Muzycznie nawiązywał do funku lat 70-tych, a tekstowo był chwilami dowcipny, choć dwuznaczny („Don’t DrinkThat Wine” sugerujący wyższość narkotyków nad jabolami), a często jednoznacznie ordynarny. Rząd brytyjski skonfiskował część nakładu płyty na podstawie ustawy:o obrazie moralności.publicznej, jednak zmuszony był zwrócić egzemplarze skutkiem akcji sądowej,ostatecznie brytyjski dystrybutor wycofał się z przedsięwzięcia. W procesie adwokatem NWA był Geoffrey Robertson, znany z głośnej w 1971 sprawy tygodnika „Oz”, a w roli ekspertów wystąpili Wendy K z Talkin Loud Records, rapowy kompozytor David Toop i psycholog Guy Cumberbatch z Uniwersytetu Aston. Część członków Parlamentu postulowała przy okazji zaostrzenie represji prawnych. Niezależnie od werdyktu, lobby antycenzorskie musiało z bólem przyznać, ze niektóre teksty NWA („Find ’Em Fuck”, „To Kill A Hooker”) wpłynęły negatywnie na opinię o rapie.

W latach 90-tych członkowie zespołu koncentrowali się coraz bardziej na indywidualnych przedsięwzięciach. Dr. Dre odniósł spore sukcesy jako solista i producent płyt. Spowodowane kłótnią o udziały w wytwórni Ruhless rozstanie z Eazy E zostało odnotowane przez obie strony w tekstach nagrań; Yella ograniczył się do odsetek z praw autorskich, a Ren, wydał nieudany solowy longplay i czwórkę.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Express Yourself	NWA	09.1989	26[9]	-	4th & Broadway BRW 144	[silver-UK][written by Cube][produced by Dr Dre/Yella][45[9].R&B Chart]
Gangsta Gangsta	NWA	09.1990	70[2]	-	4th & Broadway BRW 191	[written by Ice Cube/Eazy E/MC Ren][produced by NWA][91[3].R&B Chart]
100 Miles and Runnin'	NWA	11.1990	38[4]	-	4th & Broadway BRW 200	[written by MC Ren/Dr Dre/Eazy E/Cold/187UM][produced by Dr Dre/Yella][51[9].R&B Chart]
Alwayz into Somethin'	NWA	11.1999	60[2]	-	4th & Broadway BRW 238	[written by Dr Dre/MC Ren/The DOC][produced by Dr Dre/Yella]
Chin Check	NWA featuring Snoop Dogg	01.2000	-	-	Priority	[written by O. Jackson, Andre Young L. Patterson, C. Broadus][produced by Dr Dre][71[20].R&B Chart]
Straight Outta Compton	NWA	09.2015	66[3]	38	Capitol GBAPC 8800001	[platinum-US][silver-UK][written by O'Shea Jackson, Lorenzo Patterson, Tracy Curry][produced by Dr Dre/Yella]
Fuck tha Police	NWA	09.2015	97[1]	-	Priority USPO 10000873	[written by Ice Cube, MC Ren, Eazy-E][produced by Dr Dre/Yella]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Straight Outta Compton	NWA	09.1989	35[25]	37[81]	4th & Broadway BRLP 534	[3x-platinum-US][platinum-UK][produced by Dr Dre/Yella]
100 Miles and Runnin'	NWA	09.1990	-	27[25]	Ruthless 7224	[platinum-US][produced by Dr Dre/Yella]
Niggaz4Life	NWA	06.1991	25[2]	1[1][41]	4th & Broadway BRLP 562	[2x-platinum-US][produced by Dr Dre/Yella]
Greatest Hits	NWA	08.1996	56[27]	48[12]	Priority 5409322	[gold-US][gold-UK][produced by Dr Dre/Yella/NWA]
The Best of N.W.A: The Strength of Street Knowledge	NWA	01.2007	-	154[1]	Priority	[produced by Dr Dre/Yella]