Jeff Beck

Jeff Beck urodził się 24.06.1944 r. w Wallington w hrabstwie Surrey w Anglii. Już od najmłodszych lat interesował się muzyką, będąc najpierw członkiem chóru, a potem - w wieku 11 lat -pianistą i gitarzystą. Jego pierwszym poważnym zespołem był rhythm'n'bluesowy The Tridents, który zdobył jedynie lokalną popularność. Opuściwszy go, Beck - zarekomendowany przez Jimmy'ego Page'a - zastąpił samego Erica Claptona w The Yardbirds. Clapton miał wielu niezwykłe wiernych sympatyków, ale i Beckowi udało się ich zachwycić gitarową pirotechniką, wykorzystującą pogłos i zniekształcanie dźwięku. Pozostał w The Yardbirds do listopada 1966 r., dodając świeżości i dynamiki do wszystkich wielkich przebojów zespołu. Napięta atmosfera, jaka wytworzyła się pomiędzy nim a Jimmym Page'em, który tymczasem także dołączył do The Yardbirds, uległa rozładowaniu podczas trasy koncertowej po USA, kiedy to Beck odszedł z zespołu na stałe.



Jego kariera solowa rozpoczęła się w marcu 1967 r. od zupełnie nowego brzmienia zaprezentowanego na singlu "Hi-Ho Silver Lining". W utworze tym zarejestrowanym z udziałem muzyków sesyjnych, Beck zaprezentował się jako fatalny wokalista i doskonały gitarzysta. Płyta zdobyła sporą popularność, dwukrotnie wracając na listy przebojów — w 1972 i 1982 r. Nagrany wkrótce potem utwór "Tallyman" również stał się przebojem, choć ambicje Becka zwracały się już wtedy w innym kierunku. Postanowił on porzucić karierę śpiewającego gitarzysty-gwiazdy pop i ruszył drogą mającą zaprowadzić go na pozycję czołowego rockowego gitarzysty świata.


Formacja The Jeff Beck Group, utworzona w 1967 r., po kilku przetasowaniach personalnych ustabilizowała się w składzie: Beck, Rod Stewart (śpiew), Ron Wood (bas), Nicky Hopkins (pianino) i Mickey Waller (perkusja). Kwintet ten nagrał płytę Truth, która wsparta kilkoma wyczerpującymi trasami koncertowymi, odniosła ogromny sukces w USA. Drugi album, Cosa Nostra Beck-Ola, nagrany z nowym perkusistą,Tonym Newmanem, odniósł podobny sukces.
Tuż po jego nagraniu zespół opuścili Stewart i Wood, a sam lider postanowił nawiązać współpracę z Carmine'em Appice'em i Timem Bogertem. Poważny wypadek samochodowy zniweczył te plany i wyłączył Becka z życia artystycznego na 18 miesięcy. Po dojściu do pełni sił muzyk wraz z Cozym Powellem, Maxem Middletonem (szybko zastąpionym przez Alexa Ligertwooda), Bobem Tenchem i Clive'em Chamanem reaktywował zespół The Jeff Beck Group, z którym nagrał dwie kolejne płyty: Rough And Ready oraz The Jeff Beck Group. Ta ostatnia stała się sporym przebojem, zaś Becka uznano za w pełni profesjonalnego muzyka i klasyfikowano wysoko w rozmaitych plebiscytach na najlepszych gitarzystów.


W 1972 r. Beck zrealizował swoje wcześniejsze zamierzenia i założył trio Beck Bogert And Appice z dwójką byłych członków Vanilla Fudge. Wspólnie zdążyli nagrać zaledwie jeden album, po którego wydaniu Beck jeszcze raz spróbował sił z własnym zespołem. Tym razem tworzyli go - oprócz lidera - Richard Bailey (perkusja), Phil Chen (bas) i Max Middleton (klawisze). Rezultatem tego mariażu była znakomita, instrumentalna płyta Blow By Blow, sprzedana w liczbie ponad miliona egzemplarzy i przez wielu uważana za największe osiągnięcie muzyka.


Wydany po niej longplay Wired odniósł podobny sukces. W jego nagraniu wzięli udział: Richard Bailey (perkusja), Wilbur Bascomb (bas), Jan Hammer (klawisze), Max Middleton (klawisze), Ed Greene (perkusja) i Narada Michael Walden (klawisze, perkusja). Współpraca Becka z Ham merem trwała dłużej. Gitarzysta dołączył do The Jan Hammer Group w składzie: Hammer (klawisze), Steve Kindler (skrzypce, syntezatory), Tony Smith (perkusja, śpiew) i Fernando Saunders (bas. śpiew) i nagrał z nimi koncertowy album Jeff Beck With The Jan Hammer Group — Live. który ukazał się w marcu 1977 r. Przez cały 1977 rok Beck z przyczyn podatkowych pozostał w Stanach. W listopadzie 1978 r. odbył trzy--tygodniowe tournee po Japonii, podczas którego towarzyszyli mu Stanley Clarke (bas). Tony Hymas (klawisze) i Simon Phillips (perkusja). W 1980 r. powrócił płytą There And Back. Okazało się, że nie stracił swych wiernych fanów i. odrodzony, ponownie zaczął piąć się na listach bestsellerów.

W latach 80-tych Beck koncertował jedynie sporadycznie, pokazując się najczęściej na imprezach charytatywnych i spędzając większość czasu ze swymi ulubionymi samochodami. W jednym z wywiadów oświadczył wręcz, że mógłby z równym powodzeniem wykonywać zawód restauratora starych pojazdów. W połowie lat 80-tych odbył kilka tras koncertowych z Rodem Stewartem, uczestnicząc w nagraniu jego wersji utworu „"People Get Ready".

W 1985 r. ukazał się bodaj najmniej udany album Becka — Flash. Dużo ciekawszy materiał zawierał wydany cztery lata później longplay Jeff Beck's Guitar Shop nagrany z udziałem Tony'ego Hymasa (klawisze) i Terry'ego Bozzio (perkusja). Beck zyskał już sobie stałe miejsce w dziejowej księdze gitarzystów, a jego rozsądny stosunek do przemysłu rozrywkowego zapewnił mu szacunek środowiska. Wydana w 1992 r. kompilacja, będąca kroniką jego kariery, stanowiła jednocześnie hołd oddany temu wybitnemu gitarzyście.

Album Crazy Legs — nagrany wespół z grupą The Big Town Playboys — był z kolei hołdem złożonym przez Becka jego idolowi z lat dziecięcych Gene Vincentowi i jego The Blue Craps. Na początku lat 90-tych gitarzysta chętnie brał udział w nagraniu solowych płyt innych muzyków. Zagrał m.in. na albumach Rogera Watersa, Paula Rodgersa, Kate Bush i okolicznościowym longplayu z kompozycjami Jimiego Hendrixa.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Hi -ho silver lining/Beck' s bolero	Jeff Beck	03.1967	14[14]	123[2]	Columbia DB 8151	[oryginalnie nagrany przez The Attack w 1966r][written by Larry Weiss, Scott English][produced by Mickie Most]
Tallyman/Rock my plimsoul	Jeff Beck	08.1967	30[3]	-	Columbia DB 8227	[written by Graham Gouldman][produced by Mickie Most]
Love is blue/I' ve been drinking	Jeff Beck	02.1968	23[7]	-	Columbia DB 8359	[written by Andre Popp, Bryan Blackburn, Pierre Cour][produced by Mickie Most]
Hi -ho silver lining [re-entry]/Beck' s bolero/Rock my plimsoul	Jeff Beck	11.1972	17[11]	-	Rak RR 3
Goo goo Barabajagal [Love is hot]/Trudi	Jeff Beck & Donovan	08.1969	12[9]	36[7]	Pye 7N 17778	[written by Donovan Leitch][produced by Mickie Most]
I' ve been drinking	Jeff Beck Group with Rod Stewart	05.1973	27[6]	-	Rak RR 4	[written by Johnny Mercer, Doris Tauber][produced by Mickie Most]
Hi -ho silver lining [re-entry]/Beck' s bolero/Rock my plimsoul	Jeff Beck	10.1982	62[4]	-	Rak RR 3
People get ready/Back on the street	Jeff Beck & Rod Stewart	06.1985	49[7]	48[10]	Epic EPCA 6387	[written by Curtis Mayfield][produced by Jeff Beck][oryginalnie nagrana przez Curtisa Mayfielda]
Up To The Mountain	Kelly Clarkson Feat. Jeff Beck	05.2007	-	56[2]	-	[written by Patty Griffin][produced by Nigel Lythgoe/Ken Warwick/Richard Curtis]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Truth	Jeff Beck	08.1968	-	15[33]	Epic 26 413	[gold-US][produced by Mickie Most]
Beck -Ola	Jeff Beck Group	09.1969	39[1]	15[21]	Epic 26 478	[gold-US][produced by Mickie Most]
Rough and ready	Jeff Beck Group	11.1971	-	46[16]	Epic 30 973	[produced by Jeff Beck]
Jeff Beck Group	Jeff Beck Group	05.1972	-	19[26]	Epic 31 331	[gold-US][produced by Steve Cropper]
Jeff Beck,Tim Bogert & Carmine Appice	Jeff Beck,Tim Bogert & Carmine Appice	04.1973	28[3]	12[27]	Epic 32 140	[gold-US][produced by Don Nix/the Boys]
Blow by blow	Jeff Beck	04.1975	-	4[25]	Epic 33 409	[platinium-US][produced by George Martin]
Wired	Jeff Beck	07.1976	38[5]	16[25]	Epic 33 849	[platinium-US][produced by George Martin]
Jeff Beck with The Jan Hammer Group Live	Jeff Beck With The Jan Hammer Group	04.1977	-	23[15]	Epic 34 433	[gold-US][produced by Jan Hammer]
There and back	Jeff Beck	07.1980	38[4]	21[20]	Epic 35 684	[produced by Jeff Beck/Ken Scott]
Flash	Jeff Beck	08.1985	83[1]	39[18]	Epic 39 483	[produced by Nile Rodgers/Arthur Baker/Jeff Beck/Tony Hymas]
Jeff Beck' s Guitar Shop	Jeff Beck with Terry Bozzio & Tony Hymas		-	49[18]	Epic 44 313	[produced by Jeff Beck/Tony Hymas/Terry Bozzio/Leif Mases]
Crazy legs	Jeff Beck & The Big Town Playboys	07.1993	-	171[1]	Epic 53 562	[tribute to Gene Vincent]
Who Else!	Jeff Beck	04.1999	74[1]	99[5]	Epic 67 987	[produced by Tony Hymas/Jeff Beck]
You had it coming	Jeff Beck	02.2001	-	110[2]	Epic 61 625	[produced by Andy Wright]
Jeff	Jeff Beck	08.2003	-	122[1]	Epic 86 941	[produced by Jeff Beck, Andy Wright, Apollo 440, Me One, Dean Garcia]
Emotion & Commotion	Jeff Beck	05.2010	21[9]	11[9]	Atco 8122798110 [UK]	[produced by Stephen Lipson/Trevor Horn]
Rock & Roll Party: Honoring Les Paul	Jeff Beck	03.2011	106[1]	54[2]	Atlantic	[produced by Stephen Lipson/Trevor Horn]
Loud Hailer	Jeff Beck	07.2016	27[1]	41[2]	Rhino 0081227944452	[produced by Jeff Beck, Filippo Cimatti]