Pierwszy skład: Greg Graffin - voc, Brett Gurewitz - g, Jay Bentley - b, Jay Lishrout - dr. W 1982 miejsce Lishrouta zajął Pete Finestone-dr. Rok później Bentleya i Finestone'a zastąpili Paul Dedona - b i Davy Goldman - dr. W 1984 na miejsce Goldmana wrócił Finestone, a zamiast Gurewitza i Dedony zaproszono do współpracy Grega Hetsona - g, na stałe związanego z zespołem Circle Jerks, i Tima Gallegosa - b.
Wkrótce potem zawiesiła działalność (Graffin kończył studia z zakresu paleontologii - później został wykładowcą tego przedmiotu w Cornell University w Ithaca w stanie Nowy Jork). Wznowiła ją w 1987 - z Gurewitzem zamiast Hetsona. Skład z lat dziewięćdziesiątych: Graffin, Gurewitz, Hetson, Bentley, Bobby Schayer - dr.
Już pierwsze płyty, czwórka Bad Religion EP. i album How could hell be any worse?, wydane tak jak następne we własnej firmie Epitaph, zapewniły jej opinię jednej z najlepszych grup hardcore'owych obok Black Flag, The Dead Kennedys i Circle Jerks. Zawierały utwory zbliżone do kompozycji wymienionych zespołów, pełne krzyku i zgiełku, zintensyfikowane rytmicznie. Muzyka Bad Religion odznaczała się jednak większą dbałością o stronę melodyczną (wpływy folku), dość atrakcyjnymi aranżacjami, wzbogacanymi np. partiami fortepianu, a także staranną realizacją nagrań (jako inżynier dźwięku współpracował z nią Jim Mankey, były gitarzysta i basista Sparks, późniejszy założyciel Concrete Blonde).
Zwracały uwagę inteligentne teksty o tematyce społecznej. Na minialbumie Into the unknown grupa nieoczekiwanie urozmaiciła swoje kompozycje m.in. elementami stylów Pink Floyd, Genesis, Devo. Eksperyment ten nie spodobał się publiczności - sprzedano tylko siedemset egzemplarzy z wytłoczonych dziesięciu tysięcy, docenili go natomiast niektórzy krytycy - autorzy słynnego przewodnika The Trouser Press Record Guide uznali ją za jedno z rockowych arcydzieł lat osiemdziesiątych. Następna płyta, Back to the known - nietypowa, zawierająca bowiem muzykę tylko na stronie A - dokumentowała odwrót Bad Religion na wcześniej zajmowane pozycje.
Później w działalności grupy nastąpiła przerwa. Albumy z przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych potwierdziły, że Bad Religion to jedna z najinteligentniejszych formacji hardcore'owych. Prawdziwy sukces przyniósł muzykom album Recipe for hate, zrealizowany z gościnnym udziałem znanych wokalistów, Eddiego Veddera z PEARL JAM (w American Jesus i Watch It Die), Johnette Napolitano z Concrete Blonde (w It Struck A Nerve), zachwycający umiejętnym połączeniem chwytliwych melodii i punkowej estetyki (np. It Struck A Nerve, Skyscraper). W tekstach dominował wątek zwątpienia w Boga, bezradnego wobec okrucieństwa we współczesnym świecie (Don't Pray On Me, American Jesus). Jesienią 1993 grupa po latach nagrań dla Epitaph związała się z jednym z fonograficznych potentatów - wytwórnią Atlantic.
Single
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] | Komentarz |
21 Century [Digital boy] EP. | Bad Religion | 02.1995 | 41[5] | - | Columbia 6611432 | [written by Mr. Brett][produced by Andy Wallace,Bad Religion] |
Broken | Bad Religion | 05.2002 | 125[1] | - | Epitaph 1067 | [written by Brett Gurewitz, Greg Graffin] |
Los Angeles Is Burning | Bad Religion | 08.2004 | 67[2] | - | Epitaph 11692 | [written by Brett Gurewitz][produced by Brett Gurewitz,Greg Graffin] |
Albumy
|
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] | Komentarz |
Stranger than fiction | Bad Religion | 09.1994 | - | 87[7] | Atlantic 82 658 [US] | [gold-US][produced by Andy Wallace and Bad Religion] |
The gray race | Bad Religion | 03.1996 | 102[1] | 56[5] | Atlantic 82 870 | [produced by Ric Ocasek] |
No substance | Bad Religion | 05.1998 | - | 78[2] | Atlantic 83 094 | [produced by Bad Religion, Alex Perialas, Ronnie Kimball] |
The New America | Bad Religion | 05.2000 | - | 88[2] | Atlantic 83 303 | [produced by Todd Rundgren] |
The process of belief | Bad Religion | 02.2002 | 136[1] | 49[5] | Epitaph 86 635 | [produced by Brett Gurewitz and Greg Graffin] |
The Empire Strikes First | Bad Religion | 06.2004 | 122[1] | 40[5] | Epitaph 86 694 | [produced by Brett Gurewitz and Greg Graffin] |
New Maps of Hell | Bad Religion | 07.2007 | 134[1] | 35[5] | Epitaph 86863 | [produced by Joe Barresi] |
The Dissent of Man | Bad Religion | 10.2010 | 135[1] | 35[3] | Epitaph 86988 | [produced by Joe Barresi] |
True North | Bad Religion | 01.2013 | 129 | 19[2] | Epitaph 87228 | [produced by Brett Gurewitz and Joe Barresi] |
Christmas Songs | Bad Religion | 10.2013 | - | 101[2] | Epitaph 87276 | [produced by Joe Barresi] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz