Web Analytics Z archiwum...rocka : Talk Talk

wtorek, 16 stycznia 2018

Talk Talk

Wśród pierwszych albumów wydanych w 1986 roku znalazła się trzecia płyta brytyjskiej formacji Talk Talk. Zespół miał już za sobą kilka lat kariery, wiele przebojów w Europie i Stanach Zjednoczonych, jednak nie spotkał się nigdy z pełnym uznaniem w rodzimej Brytanii. W Polsce cieszył się powodzeniem w pewnych kręgach odbiorców, choć prezenterzy i krytycy wyrażali się o nim z przekąsem. Tymczasem The Colour Of Spring okazał się nie tylko zwiastunem wiosny - stał się jednym z ważniejszych wydarzeń na rockowej scenie. Warto bliżej przyjrzeć się tej bardzo oryginalnej i tajemniczej zarazem formacji. Na początku lat osiemdziesiątych, na progu ery syntezatorowego rocka, nowe zespoły pojawiały się niczym grzyby po deszczu. Szansę miał praktycznie każdy, kto brzmiał jak Gary Numan lub głosił tęskne, romantyczne hasła. Wśród artystów próbujących szczęścia w koncernach płytowych znalazł się Mark Hollis, dysponujący ciepłym, pełnym zadumy i smutku głosem. Firma Island nie spisała z nim wprawdzie umowy, ale umożliwiła dokonanie próbnych nagrań. Hollis zaprosił do pomocy kilku swoich przyjaciół i tak powstał Talk Talk, który tworzyli: Paul Webb (bg), Lee Harris (dr), Simon Brenner (inst. klawiszowe) i Mark Hollis (voc). Zarejestrowane utwory trafiły najpierw do radia, a potem w ręce szefów koncernu EMI. Był rok 1981. Na listach przebojów królowały nagrania Ultravox, Visage, OMD, a także podopiecznych EMI, pięciu niezwykle modnych chłopców znanych jako Duran Duran. Gdy w lutym 1982 roku po raz pierwszy pojawił się na rynku singel firmowany nazwą Talk Talk, Duran Duran mieli już za sobą longplay i kilka przebojów.
Jako uznani wykonawcy, zaprosili Talk Talk na wspólne koncerty. Z jednej strony pomogli grupie w debiucie, z drugiej przyćmili ją swoim sukcesem, a także dali broń do ręki krytykom muzycznym. Talk Talk Oskarżony został o naśladowanie Duran Duran (o którym rok wcześniej pisano, że brzmi jak Ultravox dla ubogich), chociaż muzyka komponowana przez Marka Hollisa był znacznie ciekawsza. Charakteryzował ją przede wszystkim bardzo silny ładunek emocjonalny i bogate brzmienie - prawdziwa "ściana dźwięku" kreowana przez syntezatory. Pod względem melodycznym, piosenki Talk Talk miały w sobie wiele uroku i nastroju The Moody Blues.
Po debiutanckim singlu Mirror Man pojawił się drugi - będący jakby wizytówką grupy = Talk Talk, a po nim pierwszy album - The Party's Over (lipiec 1982). Niezauważony w Anglii, odniósł on spory sukces w innych krajach Europy, a także w USA, gdzie zespół odbył jesienne tournée. W 1983 roku pojawiły się tylko dwa single - My Foolish Friend i Such A Shame, gdyż grupa pracowała nad następnym albumem. Tymczasem odszedł pianista Simon Brenner, a jego miejsce zajęli dwaj muzycy - Tim Friese-Greene i gościnnie Ian Curnow. Pierwszy z nich został producentem płyty It's My Life wydanej wiosną 1984 roku, która znowu została przyjęta pozytywnie wszędzie z wyjątkiem Wielkiej Brytanii. Mark Hollis nie przejmował się tym zbytnio, zawsze podkreślając, że Talk Talk to jego hobby, a nie zawód: Pragnę oddzielić muzykę od czegoś, co zwie się image. Dlatego nie umieszczamy fotografii na okładkach swoich płyt, tylko ilustracje. Nie chcę, aby nas porównywano na przykład do Spandau Ballet. Nie pragnę być gwiazdorem, chcę po prostu robić płyty.
Na trzeci album sympatycy Talk Talk czekali znowu dwa lata. Pod koniec lutego 1986 roku The Colour Of Spring był już w sprzedaży, a piosenka Life's What You Make It na listach przebojów. O grupie zrobiło się głośno. W tygodniku "New Musical Express" pojawił się wywiad - Mark Hollis nie entuzjazmował się jednak zbytnio tym faktem: Prasa istnieje, aby ludzi pouczać, a nie umie docenić sztuki - czyli jest nieodpowiedzialna. Pracuję, bo to mnie bawi. Przez rok siedziałem w studiu, zrealizowałem dokładnie taki album, jaki chciałem. Uzyskałem od Talk Talk absolutnie wszystko i tylko to się dla mnie liczy. Jakby na zasadzie złośliwej riposty, w tym samym numerze "NME" pojawiła się recenzja płyty The Colour Of Spring, w której Talk Talk przyrównany został do dinozaurów w rodzaju Yes, Jethro Tull i The Moody Blues. Jej autor jakby zapomniał, że od kilku lat rock progresywny stał się znowu modny...
Talk Talk zrealizował trzy duże płyty na przestrzeni pięciu lat istnienia - każda z nich jest inna. The Party's Over to zbiór porywających do tańca, a zarazem upajających melodyką piosenek. Każdy utwór mógłby być przebojem: Today, Talk Talk, Another Word, It's So Serious... Wyróżniają się dwie dłuższe, nastrojowe kompozycje - The Party's Over i Have You Heard The News? Jak na debiutancki album, zaskakuje on równym poziomem i dojrzałością. Zdecydowanie przerasta pierwszy longplay Duran Duran, do którego porównywano go zapewne dlatego, że nad obiema pozycjami pracował producent Colin Thurston.
It's My Life to zbiór bardziej zróżnicowany, co jednak nie wyszło mu na dobre. Jest to płyta jakby słabsza, mniej efektowna, miejscami nawet monotonna. Mark Hollis wybrał nową drogę: postawił na bardziej kameralne, wysmakowane brzmienie (Renee, Tomorrow Started), choć w niektórych nagraniach zachowała się pełna rozmachu dawna melodyka (Such A Shame, Call In The Night Boy). Niemniej, w porównaniu z The Party's Over, brzmi on cokolwiek ubogo - z perspektywy lat widać jednak, że był to po prostu brudnopis The Colour Of Spring.
Na ostatnim albumie Talk Talk zrezygnował prawie całkowicie z instrumentów elektronicznych, wypracowując w ten sposób ciekawsze brzmienie. Muzycy zaprosili nawet do studia orkiestrę i chór. Trzyosobowej grupie towarzyszy też kilku znanych artystów, m.in. Stevie Winwood, Morris Pert, David Rhodes. Długie, trwające ponad sześć minut kompozycje nie mają w sobie już nic z taneczności The Party's Over - dominuje w nich kameralny nastrój (April 5th, Chameleon Day), poetycka zaduma (Happiness Is Easy) czy prawie symfoniczny rozmach (Time It's Time). Równie barwna "ściana dźwięku" pozostaje niby ta sama, ale stworzona innymi środkami. Zaś Mark Hollis, którego głos jest zdecydowanie najważniejszym instrumentem w muzyce Talk Talk, swym śpiewem nadaje płycie romantycznej poetyki.
Talk Talk to jedno z najciekawszych zjawisk we współczesnej muzyce rockowej. Czas pokaże, czy nadal będzie kroczył własną drogą w poszukiwaniu nowych rozwiązań, dostarczając nam raz na dwa lata kolejnych wrażeń.
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Talk TalkTalk Talk04.198252[4]75[7]E.M.I. EMI 5284[written Mark Hollis, Ed Hollis][produced by Colin Thurston][63[9].Hot Disco/Dance;EMI America 8136 7"]
Today /It' s so seriousTalk Talk06.198214[13]-E.M.I. EMI 5314[written Hollis, Webb, Brenner, Harris]
My foolish friend/Call in the nightboysTalk Talk02.198357[4]-E.M.I. EMI 5373[written M. Hollis, S. Brenner][produced by Rhett Davies ]
It' s my life/Does Caroline know?Talk Talk01.198446[5]31[14][03.84]E.M.I. EMI 5443[written Mark Hollis, Tim Friese-Greene][produced by Tim Friese-Greene][1[1][14].Hot Disco/Dance;EMI America 7821 12"]
Such a shame/Again, a game...againTalk Talk03.198449[7]89[3] [06.84]E.M.I. EMI 5433[written Mark Hollis][produced by Tim Friese-Greene][12[12].Hot Disco/Dance;EMI America 7828 12"]
Dum dum girl/Without youTalk Talk07.198474[4]-E.M.I. EMI 5480[written M. Hollis, T. Friese-Greene][produced by Tim Friese-Greene]
Life's what you make it/It' s getting late in the eveningTalk Talk01.198616[9]90[4]E.M.I. EMI 5540[written Mark Hollis, Tim Friese-Greene][produced by Tim Friese-Greene][22[8].Hot Disco/Dance;EMI America 19 20312"]
Living in another world/For what it' s worthTalk Talk03.198648[4]-E.M.I. EMI 5551[written Mark Hollis, Tim Friese-Greene][produced by Tim Friese-Greene]
Give it up/Pictures of BernardetteTalk Talk05.198659[3]-Parlophone R 6131[written Mark Hollis, Tim Friese-Greene][produced by Tim Friese-Greene]
I don' t believe in you/Does Caroline know? [live]Talk Talk11.198696[1]-Parlophone R 6144[written Mark Hollis, Tim Friese-Greene][produced by Tim Friese-Greene]
I Believe In You/John CopeTalk Talk10.198885[2]-Parlophone R 6189[written Mark Hollis, Tim Friese-Greene][produced by Tim Friese-Greene]
It' s my life[remix]/Renee [live]Talk Talk05.199013[9]-Parlophone R 6254
Life' s what you make itTalk Talk09.199023[6]-Parlophone R 6264
It' s my lifeLiquid People vsTalk Talk06.200364[1]-Nebula

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
The party' s overTalk Talk07.198221[25]132[16]E.M.I. EMC 3413[produced by Colin Thurston]
It' s my lifeTalk Talk02.198435[8]42[22]E.M.I. EMC 2400021[produced by Tim Friese-Greene]
The colour of springTalk Talk02.19868[21]58[17]E.M.I. EMC 3506[produced by Tim Friese-Greene]
Spirit of EdenTalk Talk09.198819[5]-Parlophone PCSD 105[produced by Tim Friese-Greene]
Natural history-The very best of Talk TalkTalk Talk06.19903[21]-Parlophone PCSD 109[produced by Tim Friese-Greene, Colin Thurston,Rhett Davies]
History revisited-The remixesTalk Talk03.199135[2]-Parlophone PCS 7349[produced by Tim Friese-Greene]
Laughing stockTalk Talk09.199126[2]-Verve 8477171[produced by Tim Friese-Greene]
The very best of Talk TalkTalk Talk01.199754[2]-E.M.I. CDEMC 3763
Mark Hollis
Mark HollisMark Hollis02.199853[1]-Polydor 537688-2
Autor: o
Etykiety: ,

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)