Kevin Ross

Kevin Ross  (ur. 8 grudnia 1987r) to amerykański wokalista, autor tekstów i producent. Wcześniej podpisał kontrakt z wytwórnią Motown Records i w marcu 2017 roku wydał swój debiutancki album The Awakening. Ross jest również nagradzanym autorem tekstów, który napisał piosenki dla takich artystów jak Trey Songz, Nicki Minaj, Jamie Foxx, SWV, Johnny Gill i Toni Braxton. Zaczął zyskiwać popularność w 2014 roku po tym, jak w tym samym roku wystąpił w świątecznej kampanii Glade, gdzie jego wersja piosenki „This Is My Wish” znalazła się na listach przebojów. 

 

Urodzony i wychowany w obszarze DMV, Ross pochodził z rodziny pełnej muzyków. Jako dziecko był pod silnym wpływem rodziny ojca, która śpiewała i grała na instrumentach muzycznych. Uczęszczał do Duke Ellington School of the Arts, szkoły średniej sztuk performatywnych w Waszyngtonie. Po coverowaniu piosenek Steviego Wondera w hołdzie dla Motown w drugim roku nauki, Ross wiedział, że chce kontynuować karierę jako muzyk. Po ukończeniu szkoły średniej przyjął stypendium w prestiżowym Berklee College of Music w Bostonie, gdzie studiował współczesne pisanie i produkcję. 

 

 Podczas nauki w Berklee, Ross pojawił się w BET's 106 i Park's jako część konkursu Wild Out Wednesday. Ross ostatecznie wygrał konkurs i dzięki swojej wygranej zwrócił uwagę producenta wykonawczego i weterana branży muzycznej Troya Taylora. Po ukończeniu Berklee College, Ross przeprowadził się do Atlanty, gdzie rozpoczął karierę jako autor tekstów piosenek. Po udanym znalezieniu kilku miejsc jako autor tekstów piosenek  u Treya Songza, Jamiego Foxxa i innych platynowych artystów, Kevin podpisał kontrakt płytowy z Motown Records.

 

Pierwsza solowa płyta Kevina w wytwórni Motown, Dialogue in the Grey, ukazała się w 2014 roku. Czterościeżkowa EP-ka, na której wystąpili Ne-Yo i T.I., dała Kevinowi możliwość odbycia trasy koncertowej w kraju jako support podczas trasy Maxwell's Summer Soulstice  i trasy Ne-Yo One Night With Ne-Yo. W tym samym roku Ross został twarzą świątecznej kampanii Glade'a „This Is My Wish”. Po przełomowym roku AOL nazwał Kevina Rossa „Najlepszym Nowym Artystą” w 2014 roku. W 2015 roku Kevin ogłosił wydanie swojego długo oczekiwanego debiutanckiego albumu w wytwórni Motown, The Awakening, jednak projekt nie został wydany aż do 2017 roku. W tym czasie Kevin przyciągnął uwagę publiczności, tworząc serię mash-upów R&B z lat 90-tych. Seria mash-upów stała się popularna w mediach społecznościowych i przedstawiła Kevina zupełnie nowej publiczności.  

 

W 2016 roku Ross wydał swój pierwszy oficjalny singiel z debiutanckiego albumu zatytułowany „Long Song Away”.Singiel osiągnął 1. miejsce na liście przebojów Billboard's Adult R&B Song i radiowej liście przebojów Urban Adult Contemporary, stając się pierwszym debiutującym artystą nagrywającym dla Motown od 2010 roku, który dokonał tego wyczynu. Debiutancki album Kevina, The Awakening, został oficjalnie wydany 24 marca 2017 roku w wytwórni płytowej Motown/Verve i zawiera występy Chaza Frencha, BJ the Chicago Kid, Lecrae'a i produkcję Babyface'a. 17 września 2017 roku Ross ogłosił wydanie swojej trzeciej EP-ki, Drive. 

 

Po wydaniu Drive, Ross zrobił sobie krótką przerwę od przemysłu muzycznego. W styczniu 2019 roku powrócił i ogłosił odejście ze swojej wytwórni płytowej Motown i utworzenie własnej wytwórni, Art Society Music Group. Zapytany o powód odejścia z Motown, Ross powiedział: „Chciałem mieć swobodę decydowania, z kim będę współpracował. To tak jak w każdym biznesie, gdy masz zbyt wielu kucharzy w kuchni, czasami nie otrzymujesz najlepszych rezultatów, szczególnie gdy wszyscy nie mają tego samego celu. Każdy może mieć dobre intencje, ale jeśli nie jesteście na tej samej stronie, dobre intencje są bezcelowe”. Oprócz nowej wytwórni Ross ogłosił, że nowy singiel Thing Called Love i nowy album Audacity zostaną wydane wiosną 2019 roku, ale wydanie zostało przełożone. W grudniu 2019 roku Ross ogłosił wydanie 7-ścieżkowej EP-ki Audacity, Vol. 1 31 stycznia 2020 roku.

 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
This is My Wish	Kevin Ross	.2014	-	-	Motown / Verve	[written by Angela Lauer,Tim Lauer][produced by Troy Taylor,Ezekiel Lewis][16.R&B Chart]
Long Song Away	Kevin Ross	09.2016	-	-	Motown	[written by Ashton Combs,Christopher Umana,Ezekiel Lewis,Frank Brim,Jerren Spruill,Kevin Ross,Troy Taylor,Uforo Ebong][23.R&B Chart]

Innocence

Innocence był brytyjskim zespołem R&B, którego liderem był Gee Morris, który odniósł pewien sukces w Wielkiej Brytanii na początku lat 90-tych. Za sterami Innocence stał zespół produkcyjny Anny Jolley, Marka Jolleya i Briana Harrisa. Brzmienie Innocence było podobne do popularnej wówczas grupy Soul II Soul, ale zawierało też elementy muzyki downtempo i chill-out. Podpisany z Cooltempo Records, debiutancki singiel grupy, „Natural Thing”, stał się ich największym przebojem w Wielkiej Brytanii w 1990 r., osiągając 16. miejsce.

  Wersja 12" utworu zawierała kompletny wstęp i gitarowe solo Davida Gilmoura z piosenki Pink Floyd „Shine On You Crazy Diamond”. W tym samym roku wydali swój debiutancki album Belief, który znalazł się w pierwszej 30. na brytyjskiej liście przebojów. Album przyniósł cztery kolejne single, z których wszystkie, oprócz jednego, znalazły się w pierwszej 40-ce. Belief został wydany w USA w następnym roku, dodając cover utworu „Riders on the Storm”, pierwotnie The Doors, który nie był dostępny w brytyjskiej wersji. Album i jego single odniosły jedynie umiarkowany sukces na amerykańskiej liście przebojów R&B Billboard.

 W 1992 roku wydali swój drugi album Build. Nigdy nie wydany w USA, odniósł mniejszy sukces niż ich debiut, chociaż dwa z jego singli znalazły się w pierwszej 40. przebojów w Wielkiej Brytanii. Były to „I'll Be There” (zajmujący 26. miejsce) i cover utworu   Diany Ross „One Love In My Lifetime” (najwyższa pozycja nr 40). Po tym albumie zespół się rozpadł. Gee Morris wydał później nieudany solowy album o tym samym tytule w 1994 r.

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Natural thing	Innocence	03.1990	16[7]	-	Cooltempo COOLXR 201	[written by Jolley, Harris, Jolley][produced by Phil Dane]
Silent voices/Senza Voce	Innocence	07.1990	37[5]	-	Cooltempo COOLX 212	[written by Jolley, Harris, Jolley][produced by Jolley, Harris, Jolley]
Let' s push it	Innocence	10.1990	25[6]	-	Cooltempo COOLX 220	[written by Jolley, Harris, Jolley][produced by Jolley, Harris, Jolley]
A matter of fact/Reflections	Innocence	12.1990	37[7]	-	Cooltempo COOLX 223	[written by Jolley, Harris, Jolley][produced by Jolley, Harris, Jolley]
Remember the day	Innocence	03.1991	56[2]	-	Cooltempo COOL 226	[written by Jolley, Harris, Jolley][produced by Jolley, Harris, Jolley]
I' ll be there	Innocence	06.1992	26[3]	-	Cooltempo COOLX 255	[written by Jolley, Harris, Jolley][produced by Mark Jolley, Brian Harris, Anita Jolley]
One love in my lifetime/A Matter Of Fact	Innocence	10.1992	40[2]	-	Cooltempo COOLX 263	[written by McFaddin, Brown, Parry][produced by Mark Jolley, Brian Harris, Anita Jolley]
Build	Innocence	11.1992	72[1]	-	Cooltempo COOLX 267	[written by Jolley, Harris, Jolley][produced by Mark Jolley, Brian Harris, Anita Jolley]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Belief	Innocence	11.1990	24[19]	-	Cooltempo CCD 1797	[produced by Mark Jolley, Brian Harris, Anita Jolley]
Build	Innocence	10.1992	66[1]	-	Cooltempo CTCD 26	[produced by Mark Jolley, Brian Harris, Anita Jolley]

In Flames

In Flames – szwedzki zespół muzyczny założony w 1990 roku w Göteborgu przez gitarzystę oraz jej lidera Jespera Strömblada, obecnie jedynego członka zespołu z tamtego okresu. In Flames wraz z grupami Dark Tranquillity oraz At the Gates zapoczątkował nowy gatunek w muzyce znany obecnie jako melodic death metal. Grupa zaczęła zdobywać popularność po wydaniu w 1995 minialbumu Subterranean, uzyskując kontrakt z wytwórnią Nuclear Blast. Do tej pory zespół wydał 9 albumów studyjnych, ostatni z nich zatytułowany A Sense of Purpose, wydany 4 kwietnia 2008 zadebiutował na 28 miejscu listy sprzedaży Billboard 200 w Stanach Zjednocznonych. Łązny nakład sprzedanych albumów grupy przekroczył 2 000 000 egzemplarzy.

 

Zespół In Flames został założony w 1990 jako side-project Jespera Strömblada, który grał w tym czasie w deathmetalowej grupie muzycznej Ceremonial Oath. Jesper stworzył In Flames z zamiarem grania bardziej melodyjnych utworów, nie mógł zrealizować tego pomysłu w Ceremonial Oath. W 1993 opuścił Ceremonial Oath z powodu różnic poglądów z innymi członkami na temat tworzonej muzyki. Dzięki temu skupił się na pracy w In Flames. Tego samego roku Jesper (gitara, bębny, klawisze) zaprosił do współpracy Glenna Ljungströma (gitara) oraz Johana Larssona (bas) w celu utworzenia pierwszego składu grupy In Flames.
 

Trójka muzyków nagrała trzy utwory składające się na demo, które następnie wysłała do wytwórni muzycznej Wrong Again Records. W celu podniesienia swoich szans na podpisanie umowy muzycy skłamali właścicielowi wytwórni płytowej, że nagrali już 13 piosenek. Właściciel wytwórni 'Wrong Again Records' dostrzegł w grupie potencjał, zaoferował więc telefonicznie podpisanie kontraktu.
 

W 1993 muzycy z In Flames napisali, nagrali a następnie wydali swój debiutancki album studyjny -Lunar Strain. Ponieważ grupa nadal nie miała swojego wokalisty, Jesper poprosił Mikaela Stanne'a z grupy Dark Tranquillity, by pomógł przy tworzeniu albumu jako wokalista sesyjny grupy. Całość została nagrana w Studio Fredman. W 1994 album pod tytułem Lunar Strain trafił do sprzedaży.
W 1994 In Flames nagrał w Studio Fredman swoje pierwsze EP, Subterranean. Grupa wciąż nie miała swojego wokalisty, więc wokale w tym czasie wykonywał wokalista sesyjny, Henke Forss. W 1995 ukazała się płyta Subterranean. Dzięki niej zespół został zauważony, umożliwiła ona również podpisanie kontraktu z wytwórnią Nuclear Blast.
 

W 1995 muzycy zespołu postanowili zaprzestać zatrudniania sesyjnych wokalistów, ponieważ było to niewygodne przy nagrywaniu nowych płyt i koncertach; poprosili więc Andersa Fridéna, aby na stałe dołączył do składu. Na miejsce perkusisty przyjęty został Björn Gelotte. Jeszcze w tym samym roku grupa nagrała swój drugi album, The Jester Race. Materiał na nim zawarty został zarejestrowany w Studio Fredman, jednak w przeciwieństwie do poprzednich nagrań powstał przy pomocy właściciela studia, Fredrika Nordströma. Płyta została wydana w 1996 i odniosła sukces na rynku europejskim oraz japońskim. 

Póżniej In Flames koncertował z takimi zespołami jak Samael, Grip Inc. oraz Kreator.
W 1997 muzycy z In Flames nagrali i wydali swoją trzecią płytę, Whoracle. Podobnie jak The Jester Race została nagrana w Studio Fredman przy pomocy Fredrika Nordströma. Po nagraniu albumu Glenn Ljungström oraz Johan Larsson nieoczekiwanie ogłosili swoje odejście z zespołu. Niklas Engelin (gitara) oraz Peter Iwers (bas) zajęli ich miejsca podczas trasy koncertowej z zespołem Dimmu Borgir. Po zakończeniu trasy koncertowej obaj na stałe dołączyli do grupy. 

W nowym składzie In Flames odbył trasę koncertową po Europie oraz zagrał swoje dwa pierwsze koncerty w Japonii. Pod koniec tej trasy (1998) Niklas Engelin opuscił zespół. W 1998 grupa zmieniła skład, Björn Gelotte zamienił funkcję perkusisty na gitarzysty, jego miejsce zajął Daniel Svensson. Tego samego roku grupa nagrała swój czwarty album, Colony. Materiał na płytę został zarejestrowany w Studio Fredman przy współpracy z Fredrikiem Nordströmem. W 1999 płyta Colony ukazała się na rynku. W póżniejszym czasie In Flames odwiedził Europę, Japonię oraz po raz pierwszy zagrał koncert w USA przy okazji Milwaukee Metal Fest.
 

W 2000 In Flames nagrał swój piąty album, Clayman. Tak jak poprzednie został on nagrany w Studio Fredman przy współpracy z Fredrikiem Nordströmem. W póżniejszym czasie muzycy z In Flames występowali podczas tras koncertowych z zespołami takimi jak Dream Theater, Slipknot i Testament. W sierpniu 2001 grupa wydała płytę The Tokyo Showdown, album live nagrany podczas trasy koncertowej w Japonii odbytej w listopadzie 2000.
 

W 2002 muzycy z In Flames nagrali swój szósty album, Reroute to Remain. Płyta nie została nagrana w Studio Fredman tak jak poprzednie, lecz w Dug-Out Studio. Producentem został Daniel Bergstrand (wcześniej był nim Fredrik Nordström). Jeszcze tego samego roku grupa koncertowała z zespołami takimi jak Slayer, Soulfly czy Mudvayne.
 

W 2003 grupa nagrała swój siódmy album studyjny, Soundtrack to Your Escape. Większa część nagrań została zrealizowana w duńskim domu wypożyczonym przez zespół, tylko partie perkusyjne zostały zarejestrowane w Dug-Out studio. Producentem został Daniel Bergstrand. Album Soundtrack to Your Escape ukazał się na rynku w 2004. 24 kwietnia 2004 płyta zajęła 145 miejsce w rankingu Billboard 200. Muzycy występowali w tym czasie podczas koncertów z zespołami Judas Priest, Mötley Crüe, i Motörhead. Grupa występowała również na głównej scenie podczas festiwalu Ozzfest 2005.
W 2005 In Flames nagrał w Dug-Out studio swój ósmy już album, Come Clarity. Również w tym samym roku zespół wydał płytę DVD Used and Abused: In Live We Trust - zestaw zawierający materiał filmowy nagrany podczas koncertów z 2004 roku. Także w 2005 In Flames zdecydował się na podpisanie dodatku do umowy prawnej umożliwiającego łatwiejszą sprzedaż swoich płyt na terenie Ameryki Północnej.
 

W 2006 na zaproszenie gitarzysty i lidera Jeffa Watersa kanadyjskiej grupy muzycznej Annihilator, Jesper Strömblad zagrał gościnnie na gitarze w utworze "Tricks and Traps" na albumie metal (2007). Tego samego roku płyta Come Clarity została wydana na północnoamerykańskim rynku przez wydawnictwo Ferret Musict oraz w innych miejscach na świecie poprzez label Nuclear Blast. Jeszcze tego samego roku In Flames koncertowała wraz z zespołem Sepultura, wzięła również udział w The Unholy Alliance tour, grała też na głównej scenie podczas Download Festival. Album Come Clarity sprzedał się na całym świecie w nakładzie przekraczającym 400,000 sztuk. Utwór "Take This Life" otwierający album został użyty w grze Guitar Hero III, która sprzedała się w nakładzie ponad sześciu milionów egzemplarzy.
 

W 2008 grupa wydała dziewiąty album nagrany we własnym studiu IF Studio, które znajduje się w szwedzkim Göteborgu. 7 marca ukazał się singel o nazwie "The Mirror's Truth" promujący najnowszy album A Sense of Purpose, który trafił do sprzedaży 4 kwietnia 2008. W Europie wydawany przez Nuclear Blast Records. Wyjątkiem była Skandynawia, gdzie płyta ukazała się nakładem Universal Music. Natomiast na rynku północnoamerykańskim dystrybuowana była przez Koch Records. Płyta powstała przy pomocy Roberto Laghiego oraz Daniela Bergstranda. Jesper Strömblad zastąpiony został podczas tras koncertowych przez Niclasa Engelina, powodem tej zamiany było to, że Strömblad "zrobił sobie przerwę" od gry w zespole.
 

In Flames w 2008 brał udział w Metaltown Festival, Metalcamp, Graspop Metal Meeting, Nova Rock Festival, Rock am Ring and Rock im Park, Gigantour oraz Download Festival.
Pod koniec sierpnia 2008 grupa nagrywała teledysk do piosenki "Alias", która ma zostać kolejnym singlem promującym album A Sense of Purpose.
 

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Soundtrack to Your Escape	In Flames	04.2004	132[1]	145[2]	Nuclear Blast 1231	[produced by Daniel Bergstrand]
Come Clarity	In Flames	02.2006	67[2]	58	Nuclear Blast 1309	[produced by Anders Fridén, Björn Gelotte, Jesper Strömblad]
A Sense of Purpose	In Flames	04.2008	54[3]	28	Nuclear Blast 2083	[produced by In Flames, Roberto Laghi, Daniel Bergstrand]

Infectious Grooves

 Zespół, którego idea powstała w 1989 roku w umysłach dwóch muzyków wchodzących w skład Suicidal Tendencies. Wokalista Mike Muir i basista Robert Trujillo w czasie trasy koncertowej ich macierzystej formacji z Anthrax, postanowili założyć grupę, która nagrywałaby utwory nie pasujące do tego, co robią na co dzień.

 

Swój pomysł zrealizowali w styczniu 1991 roku, zapraszając ponadto do studia gitarzystów Rocky'ego George'a (również z Suicidal Tendencies), Deana Pleasantsa, Adama Siegela, Phila Kettnera, Christiana Gaitersa i Davida Kushnera, dwóch perkusistów - Stephena Perkinsa (Jane's Addiction) i Scotta Crago (znanego ze współpracy m.in. ze Stevie Nicks) oraz klawiszowca Dave'a Dunna. 

W czasie nagrywania albumu The Plague That Makes Your Booty Move... It's The Infectious Grooves swego głosu w utworze "Therapy" użyczył sam Ozzy Osbourne, zauroczony muzyką grupy do tego stopnia, że po ukazaniu się płyty zaprosił ją na wspólne tournee po USA.
Longplay spotkał się raczej z oziębłym przyjęciem ze strony amerykańskiej prasy muzycznej, co jednak nie zniechęciło Muira i Trujillo. Zaproponowana przez nich funkowo-rapowo-punkowo-metalowa mieszanka zyskała sobie sporą przychylność wśród fanów Red Hot Chili Peppers i Faith No More. 

Jednak na kolejną płytę firmowaną przez Infectious Grooves trzeba było czekać dwa lata. W tym czasie liderzy grupy wypełniali swe zobowiązania wobec Suicidal Tendencies, by w przerwie między tymi zajęciami nagrać album Sarsippius Ark, który ukazał się w 1993 roku. Ten longplay to pełne pomieszanie z poplątaniem - przeróbki ("Immigrant Song" Led Zeppelin i "Fame" Bowiego), dwa nagrania z repertuaru ich macierzystej formacji, dwie wersje sztandarowego utworu "Infectious Grooves", dwa nagrania koncertowe i dwa demo. W sumie dwadzieścia różnych kompozycji, przy powstawaniu których muzycy świetnie się bawili.

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Plague That Makes Your Booty Move... It's the Infectious Grooves	Infectious Grooves	02.1992	-	198[1]	Epic 47 402	[produced by Mark Dodson, Mike Muir, Robert Trujillo]
Sarsippius' Ark	Infectious Grooves	03.1993	-	109[5]	Epic 53 131	[produced by Mark Dodson, Mike Muir, Robert Trujillo]
Groove Family Cyco	Infectious Grooves	.1994	-	19.Heatseekers	Epic 57 279	[produced by Michael Vail Blum, Dhogcru]

Test Icicles

Test Icicles to krótko istniejący zespół rockowy, który powstał w Anglii, głównie pod wpływem post-hardcore, dance-punk i indie rock, ale zawierający elementy muzyczne z różnych gatunków (zwłaszcza dance, hip hop, crossover thrash i punk). Zespół został założony w 2004 roku przez Rory'ego Attwella i Sama Mehrana, do których później dołączył Dev Hynes. Hynes i Mehran mieli po 18 lat w momencie powstania zespołu. Grupa od tego czasu stała się znana ze względu na późniejszy sukces jej członków. 

 

 Przed założeniem zespołu Atwell, Hynes i Mehran (którzy dzielili obowiązki wokalne i gitarowe) poznali się przez wspólnych znajomych. Preferencje tria do tych samych klubów nocnych (takich jak klub nocny Afterskool w Londynie) również doprowadziły do ​​częstych spotkań. Początkowo zespół powstał pod nazwą Balls z Ferrym Gouwem, który wkrótce potem założył Semifinalists, skutecznie w roli Hynesa, która ostatecznie została objęta przez Hynesa. Gouw opuścił zespół na rzecz dłuższej podróży do Indonezji, w tym czasie Attwell i Mehran zrekrutowali Hynesa i zmienili nazwę zespołu na Test Icicles, nowa nazwa zespołu była również sugestią Gouw. Wszyscy trzej członkowie grupy byli zaangażowani w liczne, krótkotrwałe projekty muzyczne przed powstaniem Test Icicles. 

 

 W lutym 2006 roku zespół ogłosił rozpad.  26 kwietnia 2006 roku zespół wydał Dig Your Own Grave, EP-kę, która miała być pożegnaniem z zespołem. Zawierała płytę CD z remiksami i niepublikowanymi utworami oraz DVD z teledyskami zespołu.  Po rozpadzie zespołu poszczególni członkowie nadal byli aktywni, angażując się w szereg projektów pobocznych. Uważa się, że Mehran wrócił do Ameryki po rozpadzie i twierdził, że został zauważony podczas pracy w sklepie płytowym w Nowym Jorku. W lipcu 2018 roku Mehran został znaleziony martwy w swoim domu w Hollywood z powodu samobójstwa, tuż po ukończeniu pracy nad planowanym solowym albumem. Hynes złożył mu hołd na Instagramie, mówiąc: „Za każdym razem, gdy byłem z tobą, znów mieliśmy 17 lat. Byłeś takim darem dla tego świata. Podłoga poszła w dół i nie wiem, gdzie stanąć. Spoczywaj w pokoju.

 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Boa vs. Python/Dancing on Pegs	Test Icicles	08.2005	46[2]	-	Domino RUG 205	[written by Rory Attwell, Sam Mehran][produced by James Ford]
Circle. Square. Triangle/LMNO Hoes	Test Icicles	11.2005	25[2]	-	Domino RUG 210	[written by Sam Mehran, Rory Attwell, Devonte Hynes][produced by James Ford]
What's Your Damage	Test Icicles	01.2006	31[2]	-	Domino RUG 217	[written by Test Icicles][produced by James Ford]
Totally Re-Fucked	Test Icicles	03.2006	133[1]	-	Domino RUG 223	[written by Test Icicles][produced by James Ford]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
For Screening Purposes Only	Test Icicles	11.2005	69[1]	-	Domino WIGCD 163	[produced by James Ford,Simian]