Zespół ponownie wszedł do studia, aby nagrać swoją trzecią płytę dla RCA Freeburden z producentem Michaelem Beinhornem (Soundgarden, Ozzy Osbourne, Chili Peppers) i podczas nagrywania grupa wykorzystała talenty Chili Pepper i perkusisty Pearl Jam, Jacka Ironsa. Po raz kolejny ich praca zostaje odrzucona przez RCA. Amerykański impresario Rick Rubin zaczął składać grupie propozycje opuszczenia RCA i nagrywania płyt dla jego kwitnącej wytwórni. Grupa zgodziła się i Rubin wykupił pozostałą część kontraktu z RCA. W 1993 roku zespół wydał swój debiut w Def American, podwójny album Dynamite Monster Boogie Concert. Wideo, które grupa tworzy, aby towarzyszyć temu wydaniu, przedstawia byłego aktora dziecięcego Gary'ego Colemana, a wideo zadebiutowało w popularnym programie MTV Beavis and Butt-Head, w którym Beavis deklaruje: „Są jak Skynyrd, ale fajni…”.
W następnym roku zespół wyruszył w europejską trasę koncertową wspierającą Teksas. Grali również z Lennym Kravitzem i Monster Magnet, ale podczas gdy w Anglii ówczesny perkusista grupy Paul Sheehan doznał wyniszczającej kontuzji kolana, a grupa skróciła swój harmonogram koncertowy. Wrócili do USA i zaczęli nagrywać swój drugi album dla Def American (obecnie znany jako American Recordings). Grupa wydała Black Belt in Boogie, ale płyta została odrzucona przez Rubina , który podobno powiedział grupie, że „nie słyszał żadnych piosenek” na niej i nie będzie ona wydana. To właśnie w tym czasie trzeci gitarzysta Mark Middleton zdecydował się opuścić zespół, podając "problemy osobiste" jako powód swojego odejścia.
Grupa wróciła do studia, aby nagrać swój kolejny album Sing Monkey, Sing!, który został wydany z niewielkim rozgłosem. American Recordings następnie zerwała swoją relację z dystrybutorem Warner Bros. Records, ale zaniedbała poinformowanie o tym członków Raging Slab, a także przeoczyła legalność zwolnienia grupy z kontraktu.Album zostaje następnie sprzedany Colombia Record and Tape Club, a zespół wszczął postępowanie sądowe przeciwko swojej poprzedniej wytwórni. Decydując, że formalne postępowanie przeciwko tak potężnemu przeciwnikowi doprowadzi tylko do ich własnej ruiny finansowej, grupa postanowiła przeczekać pozostałą część kontraktu, co skutecznie uniemożliwiło im wydawanie jakiejkolwiek nowej muzyki do roku 2000. Wraz z upływem 2000 roku ograniczenia umowne grupy w końcu zniknęły i zaczęli ponownie nagrywać i wydawać muzykę, a także pojawiać się na składankach. W 2001 roku grupa powróciła z nowym wigorem i wydała The Dealer w niezależnej wytwórni Tee Pee Records z siedzibą w Nowym Jorku. Był to pierwszy album z nową i oryginalną muzyką wydany przez zespół od prawie sześciu lat.
Grupa intensywnie koncertowała w tym czasie po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie i przygotowywała się do europejskiej trasy koncertowej. Zaplanowany wyjazd z Nowego Jorku do Londynu w Anglii 11 września 2001 r. Niesławne okrucieństwo, które wydarzyło się tego dnia, przełożyło europejską część trasy na później w 2001 r. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych grupa ponownie wkroczyła w ich skład. studio rozpocząć nową płytę. Ten album zatytułowany Pronounced: Eat Shit został wydany w 2002 roku, również nakładem Tee Pee Records. Po wydaniu płyty i europejskiej trasie Pronounced: Eat Shit, zespół zrobił długą przerwę, zanim ogłosił, że długoletni basista Alec Morton cierpi na zastoinową niewydolność serca. Frontman Slab Greg Strzempka dołączył do szwedzkich południowych metalowców Backdraft w 2003 roku, zanim zmienił nazwę zespołu na Odin Grange. Ale w 2004 roku perkusista Niklas Matsson i basista Mats Rydström dołączyli do Raging Slab na krótką trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych i nagrali nową płytę, która zostanie ogłoszona w 2009 roku.
|
Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| Raging Slab | Raging Slab | 10.1989 | - | 113[15] | RCA 9680 | [produced by Daniel Rey] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz