Roches

Założycielki zespołu, siostry Maggie (ur. 26.10.1951 r. w Detroit w stanie Michigan) i Terre (ur. 10.04.1953 r. w Nowym Jorku) Roche, specjalizowały się początkowo w repertuarze łączącym doo-wop i manierę wokalnych „fryzjerskich” kwartetów, popularną w nowojorskich klubach   u schyłku lat 60-tych. W studiu nagraniowym zadebiutowały jako chórek towarzyszący Paulowi Simonowi na albumie There Goes Rhymin’ Simon z 1972 r. Dzięki  protekcji piosenkarza nagrały w 1975 r. dla CBS własny longplay, który jednak przeszedł bez echa. Rok później duet wzbogacił się o ciekawy głos najmłodszej siostry Suzzy (ur. w Nowym Jorku), uzupełniający sopran Terre i kontralt Maggie.
 

Kompozycje tej ostatniej, na przemian dziwaczne i drastyczne, uczyniły z tria popularną atrakcję nowojorskiej sceny folkowej. Kontrakt z wytwórnią Warner Brothers zaowocował nagraną pod kierunkiem Roberta Frippa (King Crimson) płytą długogrającą z 1979 r., zawierającą utwory każdej z sióstr i uważaną do dziś za najciekawszą w ich dorobku. Do szczególnie udanych tematów należały poświęcona małżeńskiej niewierności kompozycja Maggie, „The Married Man” (wykonywana później przez Phoebe Snow), autobiograficzny, przejmujący utwór Terre „Runs In The Family” oraz „We”, wykonywany a capella i otwierający recitale tria. W najbardziej komercyjnym „Hammond Song” świetnym solem gitarowym popisał się sam Robert Fripp. 

Na longplayu Nurds, również wyprodukowanym przez lidera King Crimson, znalazł się eksperymentalny motyw „One Season”, oparty również na wokalizie a capella z całkowitym (i celowym) lekceważeniem tonacji (wokaliści obeznani z zasadami harmonii docenią trudność podobnego przedsięwzięcia). Płyta Keep On Doing nie odbiegała poziomem od poprzednich, m.in. dzięki żywiołowej interpretacji „Alleluja” Jerzego Fryderyka Haendla oraz dramatycznej piosence miłosnej Maggie, „Losing You”. 

Potencjalnym bestsellerem był album Another World z 1985 r. Mimo soczystego rockowego brzmienia (temat tytułowy oraz „Come Softly To Me” z repertuaru Fletwood Mac), nie został w pełni doceniony. W latach 80-tych trio oprócz występów w Nowym Jorku gościło sporadycznie na europejskich festiwalach folkowych. Siostry pisały muzykę do widowisk teatralnych, a w 1988 r. do filmu „Crossing Delaney”. Nagrany w 1989 r.- longplay Speak przeszedł bez echa. Album Three Kings był wymarzonym upominkiem gwiazdkowym.

Zawierał tradycyjne świąteczne standardy i kolędy, potwierdzające raz jeszcze harmoniczne talenty tria. Na płycie A Dove z 1992 r. znalazł się temat „Ing Song”, prawdziwy majstersztyk wokalny, a zwłaszcza tekstowy, jeśli zważyć, że każde z wykorzystanych w nim słów kończyło się na „ing”. The Roches zachowały do dziś zasłużoną renomę i równie zasłużone grono przysięgłych wielbicieli.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Roches	Roches	06.1979	-	58[11]	Warner 3298	[produced by Robert Fripp]
Nurds	Roches	11.1980	-	130[7]	Warner 3475	[produced by Roy Halee]
Keep On Doing	Roches	11.1982	-	183[3]	Warner 23 735	[produced by Robert Fripp]