Po wyzwoleniu Paryża Rampal wykonał w radio: „Koncert na flet” Jacques'a Iberta i został zaangażowany w orkiestrze Opéra de Vichy. W 1946, mając 24 lata, podpisał pierwszy kontrakt na tournée solowe. Od tego momentu występował już na całym świecie, pozostając jednak zawsze profesorem w Konserwatorium w Paryżu.
W 1978 został laureatem prestiżowej duńskiej Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning.
Zrealizował przeszło 200 nagrań płytowych. W roku 1945 stworzył zespół Quintette à vent français, a w 1953 powołał Ensemble baroque de Paris. Z tymi kameralistami zbudował potężny repertuar starodawnej muzyki na flet poczynając od roku 1700, aż po Pierre’a Bouleza. Krzysztof Penderecki dedykował mu swój Koncert na flet i orkiestrę kameralną (Concerto per flauto ed orchestra da camera), którego prawykonanie odbyło się w 1993 w Lozannie pod dyrekcją kompozytora.
Jean-Pierre Rampal zmarł 20 maja 2000 roku na zawał serca w swoim domu w Paryżu.
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Suite for Flute and Jazz Piano | Jean-Pierre Rampal | 01.1976 | - | 173[4] | Columbia 33 233 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz