Mar-Keys

Grupa założona w Memphis w stanie Tennessee, USA, początkowo pod nazwą The Royal Spades, w składzie: Steve Cropper (ur. 21.10.1941 r. w Willow Spring w stanie Missouri, USA; gitara), Donald „Duck” Dunn (ur. 24.11.1941 r. w Memphis w stanie Tennessee, USA; bas), Charles „Packy” Axton (saksofon tenorowy), Don Nix (ur. 27.09.1941 r. w Memphis w stanie Tennessee; saksofon barytonowy), Wayne Jackson (trąbka), Charlie Freeman (ur. w Memphis w stanie Tennessee, USA; gitara), Jerry Lee „Smoochy” Smith (organy) oraz Terry Johnson (perkusja). 

Wprawdzie rytmiczny, instrumentalny styl grupy nie był w Memphis niczym wyjątkowym (podobnych nagrań dla Hi Records dokonywał równocześnie Willie Mitchell), The Mar-Keys towarzyszyła opinia mistrzów gatunku. Latem 1961 r. debiutancki singel grupy, „Last Night” dotarł do trzeciego miejsca popowej listy tygodnika „Billboard”, przyczyniając się do powstania niezależnej wytwórni płytowej Satellite. Po kilku miesiącach Satellite zmieniła nazwę na Stax, The Mar-Keys zaś stali się jej stałym zespołem instrumentalnym. 

Początkowo skład zespołu stanowili wyłącznie biali muzycy, jednak w 1962 r. Smitha i Johnsona zastąpili organista Booker T. Jones i perkusista Al Jackson. Wraz z Cropperem i Dunnem nowi członkowie występowali równolegle w kwartecie Booker T. And The MGs. Skład The Mar-Keys ulegał nieustannym zmianom. Zaraz po nagraniu „Last Night” odszedł Freeman (później towarzyszył zespołowi na koncertach), nieco później Nix i Axton zastąpieni zostali przez Joe Arnolda i Boba Snydera, grających na saksofonach tenorowym i barytonowym. Tamtych z kolei wymienili Andrew Love i Floyd Newman.

 Choć komercyjne sukcesy The Mar-Keys były niewielkie, grupa odegrała wielką rolę w studyjnych nagraniach Otisa Reddinga, duetu Sam And Dave, Wilsona Picketta, Carli Thomas i wielu innych artystów, nadając ich przebojom charakterystyczny pulsujący rytm. Axton - syn współzałożycielki wytwórni, Estelle - zadebiutował z czasem jako lider grupy The Packers i wraz z nią wylansował w 1965 r. przebój „Hole In The World”. Na singlu wydanym przez wytwórnię Pure Soul towarzyszyli mu członkowie MGs. 

The Mar-Keys funkcjonowali pod starą nazwą nawet po odejściu ostatnich muzyków z oryginalnego składu. Nix przyłączył się do kierowanej przez Leona Russella formacji Delaney And Bonnie, a Charlie Freeman wszedł do grupy The Dixie Flyers, jednego z ostatnich tradycyjnych zespołów akompaniatorsko-studyjnych. Zmarł, podobnie jak Axton, na początku lat siedemdziesiątych; pierwszy zniszczony heroiną, drugi alkoholem. Tradycje The Mar-Keys kontynuowali tymczasem Jackson, Love i Newman, nagrywając dla Stax i innych firm, a równocześnie odnosząc sukcesy pod nazwą The Memphis Horns.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Last Night/Night Before	Mar-Keys	07.1961	-	3[14]	Satellite 107	[written by Chips Moman,Charles Axton,Floyd Newman,Jerry Lee Smith,Gilbert C. Caple][produced by Jim Stewart][2[15].R&B Chart]
Morning After/Diana	Mar-Keys	10.1961	-	60[6]	Stax 112	[written by Robert Talley,Earl Forest][produced by Chips Moman,Nick Charles]
Pop-Eye Stroll/Po-Dunk	Mar-Keys	03.1962	-	94[1]	Stax 121	[written by Booker T. Jones,Steve Cropper][produced by Chips Moman,Nick Charles]
Banana Juice/The Shovel	Mar-Keys	04.1965	-	121[1]	Stax 166	[written by Ed Lee]
Philly Dog/Honey Pot	Mar-Keys	03.1966	-	89[5]	Stax 185	[written by Rufus Thomas][19[16].R&B Chart]
Grab This Thing - Pt. 1/Grab This Thing - Pt. 2	Mar-Keys	12.1965	-	111[3]	Stax 181	[written by Steve Cropper,Alvertis Isbell]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Back to Back	Mar-Keys	08.1967	-	98[4]	Stax 720	[produced by Jim Stewart]