Z archiwum...rocka : maja 2020

niedziela, 31 maja 2020

Ratpack

The Ratpack to Evenson Allen (MC) i Lipmaster Mark (DJ) - z Londynu w Wielkiej Brytanii (chociaż Evenson urodził się w Montserrat), byli pierwszym duetem DJ i MC (który teraz sam stał się instytucją muzyki tanecznej. ).

Zaczęli pod koniec lat 80-tych z Evensonem jako DJ systemu dźwiękowego Locomotion Soul z Markiem z beatboxingiem nad jego setami. Po ukończeniu systemu dźwiękowego w 1986 r. założyli Trip City w 1987 r. i przełączyli się na zestaw MC / DJ.

Kiedy występowali na żywo, dołączył do nich The Ratpack Supreme Dance Team (Victor & Mark)

Ich klasyczny utwór Searchin 'For My Rizla (Big Giant) z 1992 roku znalazł się na szczycie list przebojów muzyki tanecznej w Wielkiej Brytanii i od tego czasu założył własną firmę RatPack Music.

Nadal często grają w old skool hardcore w Wielkiej Brytanii.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The Searchin' For My Rizla EP	Ratpack	06.1992	58[3]	-	Big Giant BIGT 02	[written by Ratpack][produced by Joe McGrath]

Miracles

Ze wszystkich rhythm'n'bluesowych grup wokalnych założonych w Detroit w stanie Michigan. USA, w połowie lat pięćdziesiątych największe sukcesy miały przypaść w udziale The Miracles.
Grupę założyli w 1955 r. uczniowie miejscowej Northern High School:
Smokey Robinson (właść. William Robinson, ur. 19.02.1940 r.),
Emerson Rogers,
Bobby Rogers (ur. 19.02.1940 r.),
Ronnie White (ur. 5.04.1939 r.) oraz
Warren "Pete" Moore (ur. 19.11.1939 r.),
wszyscy z Detroit.

W rok później Emersona Rogersa zastąpiła jego siostra Claudette, która w 1959 r. poślubiła Smokey Robinsona. Zespół, występujący początkowo pod nazwą The Matadors, zadebiutował jako Miracles w 1958 r. po pierwszych nagraniach dokonanych pod kierunkiem producenta Barry'ego Gordy'ego.
Gordy sprzedał singlowy debiut zespołu "Got A Job" (replika "Get A Job" grupy Silhouettes) wytwórni End, dla Argo stworzył ad hoc duet Ron (White) And Bill (Robinson), firmie zaś Chess odstąpił w 1959 r. licencję na utrzymany w stylu doo-wop temat "Bad Girl".

W tym samym roku producent podpisał z Miracle kontrakt w imieniu swojej własnej, nowej wytwórni Tamla Motown. Doceniwszy kompozytorski talent młodego Robinsona, pozostawił grupie wolną inicjatywę w studio, co zwróciło mu się, gdy singel "Way Over There" stał się lokalnym przebojem, a "Shop Around" zdobyło zespołowi i wytwórni popularność w całych Stanach Zjednoczonych. Ten drugi temat objawił coraz dojrzalsze autorskie pomysły Robinsona i był początkiem całej serii przebojów Miracles w najbliższych kilku latach.

Ich wczesne, surowe doo-wopowe brzmienie uległo sublimacji w przeboju "You Really Got A Hold On Me", soulowej balladzie, która w 1962 r. trafiła do amerykańskiej Top 10.
Światową popularność temat zdobył w rok później po nagraniu go przez Beatlesów. Robinson stał się autorem, o którego kompozycje zaczęli ubiegać się inni związani z Motown artyści. Gordy wykorzystał go jako jednoosobową fabrykę przebojów Mary Wells i grupy The Temptations, na czym nieco ucierpiała kariera samych Miracles.

Zespół odnosił jednak sukcesy dzięki swej wszechstronności, przeplatając typowo taneczne przeboje w rodzaju "Mickey's Monkey" i "Going To A Go-Go" pamiętanymi do dziś balladami Robinsona: "Oooh Baby Baby" i "The Tracks Of My Tears". Robinson wykonywał główne partie wokalne w niemal wszystkich nagraniach grupy, a jej pozostali członkowie dostarczali mu charakterystycznego tła harmonicznego. Stroną instrumentalną kierował gitarzysta Marv Tarplin - współautor kilku przebojów, a od połowy lat sześćdziesiątych nieoficjalny szósty " Miracle". Właściwie piąty, ponieważ w 1965 r. Claudette zaprzestała występów z zespołem, ograniczając się do częstego uczestnictwa w nagraniach.

W tym samym czasie wyczerpany pisaniem dla innych wykonawców Robinson zmniejszył podaż tematów dla własnej grupy, która przez krótki okres współpracowała z firmową spółką autorską Tamla Motown, Holland/Dozier/Holland i innymi producentami wytwórni. Smokey był jednak autorem największych przebojów Miracles: "The Tears Of A Clown" (z 1966 r.: na listach brytyjskich i amerykańskich dopiero w 1970 r.), "The Love I Saw In You Was Just A Mirage" i "I Second That Emotion" (z 1967 r.).

Nagrania te oddawały w pełni siłę kompozycji Robinsona opartą na połączeniu błyskotliwych, pełnych metafor tekstów ze wzruszającymi melodiami wspartymi charakterystycznymi partiami gitary Marva Tarplina. Podobnie jak większość weteranów Motown, The Miracles doświadczyli po 1967 r. spadku sprzedaży płyt wydawanych odtąd pod szyldem Smokey Robinson And The Miracles. Kryzys ten był słabiej odczuwalny w Wielkiej Brytanii, gdzie reedycja "The Tracks Of My Tears" weszła w 1969 r. do Top 10, i większość słuchaczy uważała ją za nowe nagranie.
Sukces "The Tears Of A Clown" w 1970 r. zapowiadał powrót wielkich dni zespołu. Reedycja "I'm The One You Need" była kolejnym brytyjskim przebojem, a "I Don't Blame You At All" święciło triumfy po obu stronach Atlantyku, rozchodząc się w największym ze wszystkich dotychczasowych singli Miracles nakładzie.

W 1971 r. Robinson zapowiedział odejście z zespołu i skoncentrowanie się na obowiązkach wice-prezesa Tamla Motown. Jego decyzja zadała kłam tytułowi ostatniego nagranego wraz z grupą przeboju, "We've Come Too Far To End It Now" ("Nie możemy przestać, gdy zaszliśmy już tak daleko" ) z 1972 r., a zespół postawiła przed trudnym zadaniem znalezienia nowego członka na miejsce jednego z najbardziej charakterystychnych głosów w historii pop music. Ostatecznie zdecydowano się na Williama "Billa" Griffina (ur. 15.08.1950 r. w Detroit w stanie Michigan. USA), zaprezentowanego przez samego Robinsona w trakcie amerykańskiego toumee Miracles w 1972 r.

Nowy skład musiał najpierw odpowiednio się zgrać, podczas gdy poprzedni lider rozpoczął w 1973 r. szumnie reklamowaną karierę solisty. Nowi Miracles zadebiutowali albumem Renaissance nagranym z udziałem luminarzy Motown, Marvina Gaye'a i Williego Hutcha.

W 1974 r. odzyskali przebojową markę singlami ..Do It Baby" i "Don'tcha Love It" typowo tanecznymi. apelującymi zwłaszcza do czarnej publiczności.
W 1975 r. "Love Machine" stał się pierwszym singlem Miracles, któremu udało się zdobyć szczyt amerykańskiej listy, koncepcyjny zaś album City Of Angels uznano za jedno z najbardziej progresywnych płytowych dokonań Motown. Podwójny sukces miał być jednak ostatnim wyczynem zespołu.

Po przejściu do Columbii w 1977 r., grupa utraciła Billa Griffina, który wybrał epizodyczną karierę solową. Przez krótki czas zastępował go Donald Griffin, ale w 1978 r. Miracles zaprzestali nagrań.
Ronnie White i Bobby Rogers próbowali przypomnieć się słuchaczom trasami koncertowymi, jednak bez efektu. Rozwiązaniu zespołu nic towarzyszyły fanfary, za to w 1982 r. Bobby Rogers podjął się jego reaktywacji z udziałem Dave'a Finlaya i Carla Cottona.

Bill Griffin i Claudette Robinson (eks żona Smokeya) nagrywali jako soliści dla wytwórni Iana Levine'a Motor City w latach 1988-1991.
Billy Firmował w 1992 r. album Technicolour. W 1990 r. dla tej samej wytwórni byli Miracles nagrali remake "Love Machine" w składzie: Billy Griffin, Robinson, Rogers, Donald Griffin, Cotton i Finlay.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Bad girl/I love your baby	Miracles	10.1959	-	93[2]	Chess 1734	[written by: Berry Gordy/Smokey Robinson][produced by Berry Gordy Jr]
Shop around/Who's lovin you	Miracles feat Bill "Smokey" Robinson	12.1960	-	2[16]	Tamla 54 034	[1[8][16].R&B; Chart][Written by: Berry Gordy/Smokey Robinson][produced by Berry Gordy Jr]
Ain' t it, baby/The only one i love	Miracles	03.1961	-	49[6]	Tamla 54 036	[Written by: Smokey Robinson][produced by Berry Gordy Jr][15[6].R&B; Chart]
Mighty good lovin'/Broken hearted	Miracles	07.1961	-	51[6] side B:97[1]	Tamla 54 044	[Side A & B-Written by: Smokey Robinson][produced by Berry Gordy Jr][21[3].R&B; Chart]
Everybody gotta pay some dues/I can't believe	Miracles	10.1961	-	52[8]	Tamla 54 048	[Written by: Smokey Robinson/Ronnie White ][produced by Berry Gordy Jr][11[7].R&B; Chart]
What' s so good about goodbye/I've been good to you	Miracles	01.1962	-	35[10] side B:103[4]	Tamla 54 053	[Written by: Smokey Robinson][produced by Berry Gordy Jr][16[13].R&B; Chart]
I' ll try something new/You never miss a good thing	Miracles	05.1962	-	39[10]	Tamla 54 059	[Written by: Smokey Robinson][produced by Berry Gordy Jr][11[10].R&B; Chart]
Way over there/If your mother only knew	Miracles	09.1962	-	94[3]	Tamla 54 069	[Written by: Smokey Robinson][produced by Berry Gordy Jr]
You' ve really got a hold on me/Happy landing	Miracles	12.1962	-	8[16]	Tamla 54 073	[Written by: Smokey Robinson][produced by Smokey Robinson][1[1][14].R&B; Chart]
A love she can count on/I can take a hint	Miracles	03.1963	-	31[9] side B:107[5]	Tamla 54 078	[Written by: Smokey Robinson][B:Written by: Robinson, Bradford. Rogers, Ossman][produced by Smokey Robinson][21[4].R&B; Chart]
Mickey' s monkey/Whatever makes you happy	Miracles	08.1963	-	8[12]	Tamla 54 083	[Written by: Lamont Dozier/Brian Holland][produced by Lamont Dozier/Brian Holland][3[11].R&B; Chart]
I gotta dance to keep from crying/Such is love,such is life	Miracles	11.1963	-	35[10]	Tamla 54 089	[Lamont Dozier/Brian Holland/Eddie Holland ][produced by Lamont Dozier/Brian Holland][17[7].R&B; Chart]
[You can' t let the boy overpower] The man in you/Heartbreak road	Miracles	03.1964	-	59[5]	Tamla 54 092	[Written by: Smokey Robinson][produced by Smokey Robinson, Berry Gordy Jr][12[7].R&B; Chart]
I like it like that/You're so fine and sweet	Miracles	06.1964	-	27[9]	Tamla 54 098	[Written by: Smokey Robinson/Marvin Tarplin][produced by Smokey Robinson][10[12].R&B; Chart]
That' s what love is made of/Would i love you	Miracles	09.1964	-	35[6]	Tamla 54 102	[Written by: Warren Moore/Smokey Robinson/Robert Rogers][produced by Smokey Robinson][9[12].R&B; Chart]
Come on do the jerk/Baby don't you go	Miracles	12.1964	-	50[8]	Tamla 54 109	[Written by: Warren Moore/Smokey Robinson/Robert Rogers/Ronnie White][produced by Smokey Robinson,Robert Rogers][22[6].R&B; Chart]
Ooh baby babyAll that's good	Miracles	03.1965	-	16[11]	Tamla 54 113	[Written by: Warren Moore/Smokey Robinson][produced by Smokey Robinson][4[14].R&B; Chart]
Tracks of my tears/A fork in the road	Miracles	07.1965	-	16[12]	Tamla 54 118	[Written by: Warren Moore/Smokey Robinson/Marvin Tarplin][produced by Smokey Robinson][2[18].R&B; Chart]
My girl has gone/Since you won my heart	Miracles	10.1965	-	14[10]	Tamla 54 123	[Written by: Warren Moore/Smokey Robinson/Marvin Tarplin/Ronnie White ][produced by Smokey Robinson][3[14].R&B; Chart]
Going to a go-go/Choosey beggar	Miracles	12.1965	44[5]	11[12]	Tamla 54 127	[A:Written by: Warren Moore/Smokey Robinson/Robert Rogers/Marvin Tarplin][B:Written by: Warren Moore/Smokey Robinson][A:produced by Smokey Robinson,Warren Moore][A:produced by Smokey Robinson][A:2[15].R&B; Chart][B:35[2].R&B; Chart]
Whole lot of shakin' in my heart [Since i meet you]/Oh be my love	Miracles	06.1966	-	49[8]	Tamla 54 134	[Written by: Frank Wilson][produced by Frank Wilson][20[7].R&B; Chart]
[Come 'round here] I' m the one you need/Save me	Miracles	11.1966	37[2]	17[9]	Tamla 54 140	[Written by: Lamont Dozier/Brian Holland/Eddie Holland][produced by Lamont Dozier/Brian Holland][4[10].R&B; Chart]
The love i saw in you was just a mirage/Come spy with me	Smokey Robinson & The Miracles	02.1967	-	20[10]	Tamla 54 145	[Written by: Smokey Robinson/Marvin Tarplin][produced by Smokey Robinson/Warren Moore][10[10].R&B; Chart]
More love/Swept for you baby	Smokey Robinson & The Miracles	06.1967	-	23[11]	Tamla 54 152	[Written by: Smokey Robinson][produced by Smokey Robinson][5[14].R&B; Chart]
I second that emotion/You must be love	Smokey Robinson & The Miracles	11.1967	27[11]	4[15]	Tamla 54 159	[Written by: Alfred Cleveland/Smokey Robinson][produced by Alfred Cleveland/Smokey Robinson][1[1][15].R&B; Chart]
If you can want/When the words from your heart get caught up in your throat	Smokey Robinson & The Miracles	02.1968	50[1]	11[12]	Tamla 54 162	[Written by: Smokey Robinson][produced by Alfred Cleveland/Smokey Robinson][3[12].R&B; Chart]
Yester love/Much better off	Smokey Robinson & The Miracles	06.1968	-	31[8]	Tamla 54 167	[Written by: Alfred Cleveland/Smokey Robinson ][produced by Smokey Robinson][9[8].R&B; Chart]
Special ocasion/Give her up	Smokey Robinson & The Miracles	08.1968	-	26[9]	Tamla 54 172	[Written by: Alfred Cleveland/Smokey Robinson][produced by Alfred Cleveland/Smokey Robinson][4[11].R&B; Chart]
Baby, baby don' t cry/Your mother's only daughter	Smokey Robinson & The Miracles	01.1969	-	8[14]	Tamla 54 178	[Written by: Alfred Cleveland/Terry Johnson/Smokey Robinson][produced by Alfred Cleveland/Smokey Robinson/Warren Moore][3[12].R&B; Chart]
Tracks of my tears	Smokey Robinson & The Miracles	05.1969	9[11]	-	Tamla Motown TMG 696 [UK]
Doggone right/Here i go again	Smokey Robinson & The Miracles	06.1969	-	32[8];side B:37[9]	Tamla 54 183	[A:Written by: Alfred Cleveland/Smokey Robinson/Marvin Tarplin][B:Written by: W. Moore, T. Johnson][A:produced by Smokey Robinson][B:produced by Smokey Robinson][A:7[11].R&B; Chart][B:15[8].R&B; Chart]
Abraham ,Martin and John/Much better off	Smokey Robinson & The Miracles	07.1969	-	33[6]	Tamla 54 184	[Written by: Dick Holler][produced by Smokey Robinson/S. DePasse][16[6].R&B; Chart]
Point it out/Darling dear	Smokey Robinson & The Miracles	12.1969	-	37[8] side 100[1]	Tamla 54 189	[Written by: Alfred Cleveland/Smokey Robinson/Marvin Tarplin ][side B:Written by: George Gordy/Rosemary Gordy/Allen Story][A:produced by Alfred Cleveland/Smokey Robinson][B:produced by George Gordy][4[10].R&B; Chart]
Who' s gonna take the blame/I gotta thing for you	Smokey Robinson & The Miracles	05.1970	-	46[7]	Tamla 54 194	[Written by: Nick Ashford/Valerie Simpson][produced by N. Ashford, V. Simpson][9[8].R&B; Chart]
The tears of a clown/Promise me	Smokey Robinson & The Miracles	10.1970	1[1][16]	1[2][14]	Tamla 54 199	[Written by: Henry Cosby/Smokey Robinson/Stevie Wonder][produced by Henry Cosby/Smokey Robinson][1[3][14].R&B; Chart]
I don' t blame you at all/That girl	Smokey Robinson & The Miracles	03.1971	11[10]	18[12]	Tamla 54 205	[Written by: William Robinson][produced by Terry Johnson/Smokey Robinson][7[10].R&B; Chart]
Crazy about the la la la/Oh baby baby i love you	Smokey Robinson & The Miracles	07.1971	-	56[7]	Tamla 54 206	[Written by: Smokey Robinson ][produced by Smokey, Henry Cosby, Terry Johnson][20[7].R&B; Chart]
Satisfaction/Flower girl	Smokey Robinson & The Miracles	11.1971	-	49[9]	Tamla 54 211	[Written by: Smokey Robinson ][produced by Smokey Robinson, Terry Johnson][20[7].R&B; Chart]
We' ve come too far to end it now/When sundown comes	Smokey Robinson & The Miracles	06.1972	-	46[10]	Tamla 54 220	[Written by: Johnny Bristol/Wade Brown/David Jones ][produced by Johnny Bristol][9[12].R&B; Chart]
I can' t stand to see you cry/With your love came	Smokey Robinson & The Miracles	12.1972	-	45[8]	Tamla 54 225	[Written by: Johnny Bristol/Wade Brown/David Jones][produced by Johnny Bristol][21[8].R&B; Chart]
Don' t let it end ['Til you let it begin]/Wigs and lashes	Miracles	08.1973	-	56[8]	Tamla 54 237	[Written by: Freddie Perren/Christine Yarian][produced by Freddie Perren, Fonce Mizell][26[12].R&B; Chart]
Give me just another day/I wanna be with you	Miracles	12.1973	-	111[1]	Tamla 54 240	[Written by:L. Ware][produced by Hal Davis][47[12].R&B; Chart]
Do it baby/I wanna be with you	Miracles	08.1974	-	13[15]	Tamla 54 248	[Written by: Freddie Perren/Christine Yarian][produced by Freddie Perren ][4[19].R&B; Chart]
Don' t cha love it?/Up again	Miracles	12.1974	-	78[4]	Tamla 54 256	[Written by: Freddie Perren/Christine Yarian][produced by Freddie Perren ][4[15].R&B; Chart]
Love machine [Part. 1]/[Part.2]	Miracles	10.1975	3[10]	1[1][28]	Tamla 54 262	[Written by: William Griffin/Warren Moore][produced by Freddie Perren ][5[21].R&B; Chart]
Gemini/You are love	Miracles	12.1974	-	101[4]	Tamla 54 259	[Written by: F. Perren, C. Yarian, P. St Cyr][produced by Freddie Perren][43[8].R&B; Chart]
Night Life/Smog	Miracles	05.1976	-	-	Tamla 54 268	[Written by: W. P. Moore, W. B. Griffin][produced by Freddie Perren][60[5].R&B; Chart]
Spy for brotherhood/The bird must fly away	Miracles feat Billy Griffin	02.1977	-	104[4]	Columbia 10 464	[Written by: William Griffin/Warren Moore][produced by Pete Moore][37[10].R&B; Chart][35[1].Hot Disco/Dance;Columbia 10 515 12"]
Mean Machine/The Magic Of Your Eyes (Laura's Eyes)	Miracles feat Billy Griffin	05.1978	-	-	Columbia 10 706	[Written by: William Griffin/Warren Moore][produced by Pete Moore][55[10].R&B; Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The fabulous Miracles [You' ve really got a hold on me]	Miracles	05.1963	-	118[8]	Motown TM 238	[produced by Smokey Robinson,Berry Gordy, Jr.]
The Miracles recorded live on stage	Miracles	05.1963	-	139[5]	Tamla TM 242	[produced by Berry Gordy, Jr.]
The Miracles doin' Mickey' s Monkey	Miracles	11.1963	-	113[4]	Tamla TM 245	[produced by Brian Holland, Lamont Dozier, Smokey Robinson]
The Miracles greatest hits from the beginning	Miracles	03.1965	-	21[25]	Tamla TS2 254	[produced by Smokey Robinson, Berry Gordy, Jr., Brian Holland, Lamont Dozier]
Going to a go-go	Miracles	11.1965	-	8[40]	Tamla Motown TS 267	[produced by Smokey Robinson, Frank Wilson, William "Mickey" Stevenson]
Away we a go-go	Smokey Robinson And The Miracles	11.1966	-	41[27]	Tamla TS 271	[produced by Smokey Robinson,Mickey Gentile,Frank Wilson,Brian Holland,Lamont Dozier,Ivy Jo Hunter,Norman Whitfield]
Smokey Robinson & The Miracles make it happen	Smokey Robinson And The Miracles	08.1967	-	28[23]	Tamla TS 276	[produced by Smokey Robinson, Henry Cosby, Brian Holland, Lamont Dozier]
Greatest hits Vol.2	Smokey Robinson And The Miracles	01.1968	-	7[44]	Tamla TS 280	[produced by Smokey Robinson,Brian Holland,Lamont Dozier,Frank Wilson]
Live !	Smokey Robinson & The Miracles	01.1969	-	71[14]	Tamla TS 289	[produced by Smokey Robinson]
Special occasion	Smokey Robinson & The Miracles	09.1968	-	42[23]	Tamla TS 290	[produced by Smokey Robinson,Norman Whitfield]
Time out for Smokey Robinson & The Miracles	Smokey Robinson & The Miracles	07.1969	-	25[19]	Tamla TS 295	[produced by Smokey Robinson]
Four in blue	Smokey Robinson & The Miracles	11.1969	-	78[12]	Tamla TS 297	[produced by Smokey Robinson]
What love has...Joined together	Smokey Robinson & The Miracles	04.1970	-	97[11]	Tamla TS 301	[produced by Smokey Robinson]
A pocket full of Miracles	Smokey Robinson & The Miracles	09.1970	-	56[11]	Tamla TS 306	[produced by Smokey Robinson,Ashford & Simpson]
The tears of a clown	Smokey Robinson & The Miracles	12.1970	-	143[12]	Tamla 276	[wznowienie LP "Make it happen"]
One dozen roses	Smokey Robinson & The Miracles	08.1971	-	92[10]	Tamla T 312L	[produced by Smokey Robinson,Henry Cosby]
Flying high together	Smokey Robinson & The Miracles	07.1972	-	46[22]	Tamla T 318L	[produced by Johnny Bristol, Smokey Robinson, Stevie Wonder, Ashford & Simpson]
1957-1972	Smokey Robinson & The Miracles	12.1972	-	75[16]	Tamla T 320L	[produced by Smokey Robinson]
Renaissance	Miracles	04.1973	-	174[4]	Tamla T 325L	[produced by Hal Davis, Willie Hutch, Fonce Mizell, Freddie Perren, Marvin Gaye, Frank Wilson, Clay McMurray, Leonard Caston, Jerry Marcellino, Mel Larson]
Smokey Robinson & The Miracles Anthology	Miracles	02.1974	-	97[17]	Motown 793	[produced by Smokey Robinson, Berry Gordy, Johnny Bristol, Brian Holland, Lamont Dozier, Pete Moore, Ashford & Simpson, Al Cleveland, Bobby Rogers]
Do it baby	Miracles	08.1974	-	41[21]	Tamla T6 334S1	[produced by Willie Hutch, Freddie Perren, Hal Davis, Leon Ware, Joe Porter]
Don' t cha love it	Miracles	01.1975	-	96[9]	Tamla T6 336S1
City of angels	Miracles	10.1975	-	33[30]	Tamla T6 339S1	[produced by Freddie Perren, Pete Moore]
The power of music	Miracles	09.1976	-	178[3]	Tamla T6 344S1
Love crazy	Miracles	03.1977	-	117[5]	Columbia 34 460
The Definitive Collection & Timeless Love	Smokey Robinson	11.2006	39[3]	-	Universal TV 9844194 [UK]

Millie

Właśc. Millicent Small, ur. 6.10.1942 r. w Clarendon na Jamajce. Opuściła dom w wieku trzynastu lat, by śpiewać w stolicy kraju, Kingston. Producent Coxsone Dodd, pod kierunkiem którego dokonała kilku nagrań, zasugerował Millie występy w duecie z Royem Pantonem.
Jako Roy And Millie odnieśli lokalne sukcesy singlami "We'll Meet" i "Oh, Shirley", które zwróciły uwagę menadżera Chrisa Blackwella.

22 czerwca 1964 r. Millie przybyła z Blackwellem do Wielkiej Brytanii, gdzie nagrała wersję tematu Harry'ego Edwardsa "Don't You Know", a potem chwytliwą piosenkę "My Boy Lollipop", przebój z pierwszych piątek list brytyjskiej i amerykańskiej. Sława miała charakter przelotny. "Sweet William", będący kalką poprzedniego singla, zdobył umiarkowaną popularność i o piosenkarce szybko zapomniano.

Nie pomogły występy w duecie z Jackie Edwardsem (jako Jackie And Millie), a nawet obnażone fotografie w męskich magazynach. Otoczka jednodniowej sensacji, towarzysząca jedynemu przebojowi Millie, okazała się w sumie przeszkodą w promowaniu jej bardziej ambitnych przedsięwzięć, jak choćby album Millie Sings Fast Domino, do którego samodzielnie wybrała materiał.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
My boy Lollipop/Something' s gotta be done	Millie	04.1964	2[18]	2[12]	Fontana TF 449	[written by Morris Levy/J. Roberts/Robert Spencer][produced by Chris Blackwell][oryginalnie nagrana przez Barbie Gaye w 1956 dla DARL 1002]
Sweet William/What am i living for	Millie	08.1964	30[9]	40[7]	Fontana TF 479	[writen by B. Kaye, P. Springer]
Bloodshot eyes/ Tongue Tied	Millie	11.1965	48[1]	-	Fontana TF 617	[written by Hank Penny][produced by Chris Blackwell][oryginalnie utwór nagrany przez Hanka Penny]
My boy Lollipop[re-issue]	Millie	07.1987	46[6]	-	Island WIP 6574

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
My boy Lollipop	Millie	08.1964	-	132[5]	Smash 67 055

piątek, 29 maja 2020

RAH Band

Richard Anthony Hewson (ur. 17 listopada 1943 r., Stockton-on-Tees , Teesside ) to angielski producent, aranżer, dyrygent i multiinstrumentalista, który stworzył grupę studyjną RAH Band .

Hewson rozpoczął pracę pod koniec lat 60-tych jako aranżer i współpracował z muzykami takimi jak Beatles („ I Me Mine ” i „ The Long and Winding Road ”), Bee Gees ( Melody ), James Taylor („ Carolina in My Mind”) "), Herbie Hancock , Clifford T. Ward , Supertramp , Pilot , Diana Ross , Carly Simon , Art Garfunkel , Leo Sayer , Paul McCartney ( Thrillington ), Mary Hopkin(„ These Were The Days ”), Al Stewart , Chris de Burgh , Fleetwood Mac i Chris Rea . Zaaranżował także smyczki na kilku albumach Cliffa Richarda , I'm Nearly Famous (1976), Every Face Tells a Story (1977) i Green Light (1978). Hewson współpracował również z brytyjskim zespołem Jigsaw , w tym aranżacją ich hitu „ Sky High ”.

Oprócz własnego projektu RAH Band był producentem w latach 80. dla Toyah Willcox , Five Star i Shakin 'Stevensa . Był i koproducentem i dyrygentem London Philharmonic Orchestra przy albumie koncertowym Cliffa Richarda z 1983 r. Dressed for the Occasion (który obejmował brytyjski singiel „ True Love Ways ”). W ostatnich latach napisał muzykę do programów telewizyjnych i spotów reklamowych. Jego piosenka „Pearly” została nagrana przez The Pearls .

Hewson założył The RAH Band - którego był jedynym członkiem i który wziął swoją nazwę od swoich inicjałów - w 1977 roku - wydając instrumentalny utwór „The Crunch”. Kawałek wspiął się na 6 miejsce na brytyjskiej liście singli .Hewson sam grał na wszystkich instrumentach muzycznych. W aranżacji wykorzystano brak syntezatorów, jedynie konwencjonalną gitarę i klawiatury z efektami pedałowymi. Później pojawił się w Top of the Pops . Następnie pojawiło się kilka wydań jazzowych . Drugi wielki hit dla zespołu RAH Band miał miejsce w 1985 roku, kiedy ballada soulowa „ Clouds Across the Moon ” również osiągnęła 6 pozycję w Wielkiej Brytanii . Wokale zapewniła jego żona Liz, znana również jako „Dizzy Lizzy”.

W lipcu 2007 roku Hewson wydał remiks „ Clouds Across the Moon '07 ”, w którym wystąpiła wokalistka Emma Charles.

Wydania zespołu RAH zostały wydane przez różne wytwórnie płytowe , w tym Good Earth Records, DJM , KR Records, TMT Records i RCA .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The Crunch (Part 1)/The Crunch (Part 2)	RAH Band	07.1977	6[12]	-	Good Earth GD 7	[written by Richard Hewson][produced by Richard Hewson]
Falcon/Falcon 2	RAH Band	11.1980	35[7]	-	DJM DJS 10954	[written by Richard Hewson][produced by Richard Hewson]
Slide/Drat That Cat	RAH Band	02.1981	50[7]	-	DJM DJS 10964	[written by Richard Hewson][produced by Richard Hewson]
Perfumed Garden/Funk Me Down To Rio '82	RAH Band	05.1982	45[7]	-	KR 5	[written by Richard Hewson][produced by Richard Hewson]
Sam The Samba Man	RAH Band	04.1983	80[3]	-	TMT TMT 3	[written by Richard Hewson][produced by Richard Hewson]
Messages From The Stars	RAH Band	07.1983	42[5]	-	TMT TMT 5	[written by Richard Hewson][produced by Richard Hewson]
Are You Satisfied? (Funka Nova)	RAH Band	01.1985	70[4]	-	RCA 470	[written by Richard Hewson][produced by Richard Hewson]
Clouds Across The Moon	RAH Band	03.1985	6[10]	-	RCA PB 40025	[written by Richard Hewson][produced by Richard Hewson]
Sorry Doesn't Make It Anymore/Night Wind	RAH Band	06.1985	90[2]	-	RCA PB 40191	[written by Richard Hewson][produced by Richard Hewson]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Mystery	RAH Band	04.1985	60[6]	-	RCA PL 70640	[produced by Richard Anthony Hewson]

Dukes

Frank John Musker (ur. 1951) to brytyjski autor tekstów i kompozytor. Najbardziej płodny w latach 80. i 90-tych kiedy współpracował z artystami takimi jak Sheena Easton , The Babys , Robert Miles , Jennifer Rush , Bucks Fizz , Air Supply , Lucio Battisti , Zucchero , Lisa Stansfield i Brian May ( piosenka Queen "Too Much Love Will Kill You"). Jego współpraca z May'em została nagrodzona jako najlepsza piosenka pod względem muzycznym i tekstowym podczas rozdania nagród Ivor Novello w 1997 roku.

Jednym z wcześniejszych sukcesów Muskera był północnoamerykański hit z 1977 r. "Heaven On The 7th Floor", napisany wspólnie z Dominikiem Bugattim. Stał się hitem Paula Nicholasa i The Mighty Pope . Musker i Bugatti współpracowali następnie z Johnem Waite , ówczesnym liderem zespołu The Babys , aby skomponować utwór „Back on My Feet Again”, który stał się ostatnim hitem The Babys z Top 40, osiągając 33. miejsce w 1980 roku. Dwa lata później Musker i Bugatti nagrali jako duet album w Atlantic Records , zatytułowany The Dukes . Album został wyprodukowany przez Arifa Mardinnagrane i zmiksowany przez Gary'ego Skardinę w The Music Grinder Studios (Hollywood, Kalifornia), Chelsea Sound and Atlantic Studios (Nowy Jork), Maison Rouge i Odyssey Studios (Londyn).

W 1984 r. Musker jako artysta solowy nagrał piosenkę „Steely Man”, która została przedstawiona w filmie komediowym Grandview, USA, a także wydana jako singiel.

W 1998 roku Musker był dyrektorem British Academy of Songwriters, Composers and Autors .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Mystery Girl/My Simple Heart	Dukes	10.1981	47[7]	-	WEA K 18867	[written by Bugatti, Musker][produced by Arif Mardin]
Thank You For The Party/Loves Fool	Dukes	05.1982	53[6]	-	WEA K 19136	[written by Bugatti, Musker][produced by Arif Mardin]

Piosenki na listach przebojów

Kompozycje Franka Muskera na listach przebojów

[with Pasquale Losito, Toto Cutugno, Vito Pallavicini, Dominic Bugatti]
11/1975 Indian Summer (Africa) Joe Dassin 54.UK

[with Dominic Bugatti]
04/1976 Reggae Like It Used to Be Paul Nicholas 17.UK
10/1976 Dancing with the Captain Paul Nicholas 8.UK
12/1976 Grandma's Party Paul Nicholas 9.UK
07/1977 Heaven on the 7th Floor Paul Nicholas 6.US/40.UK
07/1978 On the Strip Paul Nicholas 67.US
01/1979 Woman in Love The Three Degrees 3.UK
06/1979 Married Men Bette Midler 40.US
06/1979 Married Men Bonnie Tyler 35.UK
09/1979 American Hearts Billy Ocean 54.UK
11/1979 My Simple Heart The Three Degrees 9.UK
04/1980 Modern Girl Sheena Easton 18.US/8.UK
10/1980 Every Woman in the World Air Supply 5.US
11/1981 Every Home Should Have One Patti Austin 62.US

[with John Waite, Dominic Bugatti]
01/1980 Back on My Feet Again The Babys 33.US

[with Trevor Lawrence]
01/1985 In the Evening Sheryl Lee Ralph 64.UK
04/2006 In the Evening Rob Boskamp 142.UK

[with Elizabeth Lamers,Hamish Stuart]
07/1986 Soweto Jeffrey Osborne 44.UK

[with Zucchero]
03/1991 Senza Una Donna (Without a Woman) Zucchero & Paul Young 4.UK

[with Brian May,Elizabeth Lamers]
09/1992 Too Much Love Will Kill You Brian May 5.UK
01/1996 Too Much Love Will Kill You Queen 118.US/15.UK

[with Marie Claire d'Ubaldo & Richard Darbyshire]
10/1994 The Rhythm Is Magic Marie Claire d'Ubaldo 92.UK

[with Bing Abrahams, Richard Darbyshire, Phil Manikiza & Simon Stirling]
03/1995 Man on a Mission / Touch Bing Abrahams 110.UK

[with Richard Darbyshire]
10/1997 Carnival in Heaven Malandra Burrows 49.UK

[with Robert Miles]
11/1997 Freedom Robert Miles 15.UK

Millican and Nesbitt

Alan Millican i Tom Nesbitt przez 20 lat pracowali jako górnicy w hrabstwie Northumberland na północy Anglii, a w wolnym czasie występowali jako duet w lokalnych klubach. W 1973 r. wzięli udział w poszukującym nowych talentów programie telewizyjnym "Opportunity Knocks" i podbili serca widzów własną sentymentalną wersją utworu "Vaia Con Dios", odbiegającą znacznie od oryginalnej, która w wykonaniu duetu Les Paul And Mary Ford weszła w 1953 r. do Top 10 brytyjskich zestawień.

Millican i Nesbitt zdyskontowali ten sukces występując w programie jeszcze dziewięć razy. Utwór "Vaia Con Dios" przez kilka tygodni ocierał się o propozycje Gary'ego Glittera i Diany Ross na brytyjskiej liście przebojów.

Drugim, jeszcze większym przebojem duetu była kompozycja "For Old Times'Sake". W 1973r, zostali uznani przez Variety Club of Great Britain za najlepszych nowych wykonawców brytyjskich. Nagrali też przebojowe albumy Millican And Nesbitt (na którym zamieszczono tak znane stare przeboje, jak "Paper Roses", "Keep A Light At The Window" i "The Old Lamplighter") i Everybody Knows Millican And Nesbitt.

Pod koniec lat 70-tych zarejestrowali również Golden Hour Of Millican And Nesbitt, Canadian Sunset i Country Roads, by powrócić potem do występów w klubach.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Vaya con dios [May god be with you]/I Want Our World To Be Like A Beautiful Garden	Millican and Nesbitt	12.1973	20[11]	-	Pye 7N 45 310	[written by Russell, James, Pepper][produced by Terry Brown]
For old times sake/Another Time Another Day	Millican and Nesbitt	05.1974	38[3]	-	Pye 7N 45 357	[written by D. Early, R. Owen][produced by Terry Brown]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Millican and Nesbitt	Millican and Nesbitt	03.1974	3[21]	-	Pye NSPL 18 428	[produced by Terry Brown]
Everybody knows Millican and Nesbitt	Millican and Nesbitt	01.1975	23[3]	-	Pye NSPL 18 446	[produced by Terry Brown]

Migil Five

The Migil Five (czasami stylizowany na The Migil 5) to brytyjska grupa popowa, rytmiczna i bluesowa oraz (pierwotnie) jazzowa działająca od początku do połowy lat 60-tych XX wieku, której największym hitem była bluebeatowa wersja „Mockin' Bird Hill”.

Początki grupy sięgają 1960 roku w północnym Londynie, jako grupa wspierająca piosenkarza klubowego Lenniego Petersa. W jego skład wchodzili wówczas pianista Gil Lucas (ur. Gilbert James Lucas, 20 września 1936r w Kensington, południowo-zachodni Londyn) i basista Lenny Blanche (ur. Leonard Frederick Arthur Blanche, 1 czerwca 1936r w Woolwich, południowo-wschodni Londyn). Różne osoby -w tym czasami siostrzeniec Petersa Charlie Watts, późniejszy członek Rolling Stones- zastępowały perkusistę, dopóki stanowisko to nie zostało obsadzone na stałe przez Mike'a Felixa (ur. Michael Felix Staples, 18 lutego 1940 r. w Londynie) ). Po odejściu Petersa na karierę solową - która odniosła sukces na listach przebojów w latach 70. jako połowa Peters and Lee - Felix został wokalistą, a do grupy dołączył gitarzysta Stan „Red” Lambert (ur. Stanley Frank Lambert, 24 września 1937 r.). , Londyn).

Nazwali siebie Migil Four, opierając się na nazwiskach Mike'a Felixa i Gilberta Lucasa. Grupa grała mieszankę popu, R&B i jazzu w kabarecie, dopóki nie zobaczył ich lider tradycyjnego zespołu jazzowego Kenny Ball. Występował z nimi na scenie i polecił ich swojej wytwórni płytowej Pye Records. Ich pierwszy singiel „Maybe” został wydany w 1963 roku. Następnie dołączyli do zespołu saksofonista tenorowy Alan „Earl” Watson (urodzony jako Alan Michael Watson, 8 lipca 1940r w Forest Gate we wschodnim Londynie), poprzednio członek Georgie Fame & Blue Flames , stając się w ten sposób The Migil 5 i wygrał rezydenturę w sali tanecznej Tottenham Royal, zastępując Dave Clark Five.

Rozszerzając swój repertuar, aby zaspokoić potrzeby młodszej publiczności, nagrali swój drugi singiel „Mockin' Bird Hill” -piosenkę country, która była amerykańskim hitem dla Les Paula i Mary Ford- w stylu znanym wówczas jako „bluebeat ", a później jako ska. Został wydany w tym samym tygodniu, co hit ska Millie Small „My Boy Lollipop” i w marcu 1964 roku wszedł na brytyjską listę przebojów singli, awansując na 10. miejsce. Osiągnął także numer jeden w Irlandii.

Ich kolejny singiel „Near You” osiągnął 31. miejsce na brytyjskich listach przebojów , a w 1964 roku zespół wydał album Mockin' Bird Hill. Wystąpili w telewizji oraz w dwóch filmach fabularnych, Swinging UK i U.K. Swings Again, później połączonych razem jako Go Go Big Beat. Kolejne single i EP-ka Meet the Migil Five nie znalazły się na brytyjskich listach przebojów , chociaż grupa pozostała popularna w Irlandii. W 1965 roku stali się zespołem house w programie radiowym BBC Easy Beat.

Kontynuowali nagrywanie singli, z niewielkim sukcesem, a Felix opuścił grupę, aby rozpocząć solową karierę w 1966 roku, a Watson objął stanowisko wokalisty. Watson z kolei odszedł w 1969 r., a jego miejsce zajął Norman Langford, a grupa ostatecznie rozpadła się w 1971 r.

Mike Felix pracował później jako komik, mówca po kolacji i aktor, występując w serialach telewizyjnych Widows i The Bill. Lucas zajął się zarządzaniem pubami i aż do swojej śmierci w latach 90-tych grał w lokalnych londyńskich zespołach. Watson i Blanche również zajęli się pubami i restauracjami. Kompilacja CD The Migil Five została wydana przez Sequel Records w 1998 roku

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Mockingbird Hill/Long ago and far away	Migil Five	03.1964	10[13]	-	Pye 7N 15 597	[oryginalnie nagrana przez Pinetoppers][written by Vaughn Horton]
Near you/Don' t wanna go on shaking	Migil Five	05.1964	31[7]	-	Pye 7N 15 645	[oryginalnie utwór nagrany przez Francisa Craiga][written by Francis Craig/Kermit Goell]

czwartek, 28 maja 2020

Midnight Syndicate

W trzech ostatnich latach, Midnight Syndicate przesunął tradycyjne granice gotyckiej muzyki i klasycznych przejściowych gatunków poprzez stworzenie własnego stylu będącego połączeniem muzyki gotyckiej z horrorem, a wszystko to we wspaniałym symfonicznym brzmieniu. MS założył swoją własną niepodległą wytwórnie płytową (Entity Productions) dla całego podziemia.

W 1992 muzyk/reżyser Edward Douglas po raz pierwszy wpadł na pomysł stworzenia Midnight Syndicate jako projektu którego celem było by takie stymulowanie wyobrażeń słuchacza by mógł on przenosić się do świata swojej własnej wyobraźni. Muzyka była by ścieżką dźwiękową do filmu który nie istnieje. Pomysł Edwarda został w pełni zrealizowany gdy w kwietniu 1997 roku Midnight Syndicate wydało swój pierwszy beztytułowy album. Płyta ta była eklektycznym połączeniem stylu filmowej ścieżki dźwiekowej z wszystkim od rocku i techno po rap i jazz. Do promocji albumu, Edward powołał swoją firmę Entity Productions dzięki której wyreżyserował rok wcześniej film zatytułowany "THE DEAD MATTER". Pracował z różnymi artystami by stworzyć koncert łączący film i animację z muzyką i aktorstwem na żywo. Pokaz odbył się w marcu 1998 roku w Cleveland.
Kolejny album Midnight Syndicate, BORN OF THE NIGHT powstał gdy artysta tworzący grafiki gotycko-fantastyczne Joseph Vargo z Monolith Graphics zaproponował Edwardowi stworzenie CD które było by odbiciem mrocznego, gotyckiego nastroju jego prac. Na pierwszej płycie Edward Douglas napisał lub współtowarzyszył pisaniu wszystkich utworów. Na BORN OF THE NIGHT podzielił się tą rolą ze swoim nowym partnerem Gavinem Goszką. Używając obrazów Josepha Vargo jako inspiracji Gavin oraz Ed napisali dziewiętnaście nowych utworów które pojawiły się na płycie.

Wydana w kwietniu 1998 BORN OF THE NIGHT sprzedała się w 14000 egzemplarzy już w pierwszym roku. Płyta zbierała pozytywne recenzje i szybko rozeszła się po Stanach, album sprzedawał się również dobrze w Niemczech Anglii oraz Włoszech. Przemysł rozrywkowy Halloween odegrał wielką role w sukcesie płyty. Podczas Halloween 1999 album był używany w ponad 350 atrakcjach w całych Stanach włączając Universal Studio - Florida Halloween Horror Nights.

4 Marca 2000 Midnight Syndicate wydał swój trzeci album REALM OF SHADOWS. W tym czasie symfoniczny gotycko horrorystyczny styl stworzony na BORN OF THE NIGHT stał się znakiem grupy i postanowili dalej w przyszłości iść tym tropem. Nowy album powiększył ilość fanów zespołu zarówno z kraju jak i z zagranicy. Szybko stali się czołowym przedstawicielem gotyku i przemysłu muzycznego Halloween.

W przemyśle Halloween ich muzyka została ogłoszona jedną z najlepszych i najbardziej unikalnych płyt kiedykolwiek stworzonych. Do października 2000 roku grupa sprzedała ponad 50000 sztuk płyt BORN OF THE NIGHT oraz REALM OF SHADOWS razem wziętych. Ich twórczość poszerzyła się ponad gotycką muzykę i nawiedzone melodie. W rok obie płyty były używane we wszystkich mrocznych mediach od porannych wywiadów po ekskluzywne wstawki w muzyce heavy metalowej takich zespołów jak chociażby King Diamond.

Wraz ze wzrostem popularności grupy, Entity Productions rozwinęła się jako niezależna firma i dystrybutor. Przemysłowi giganci tacy jak Spencer Gifts, Universal Studios, Busch Gardens, Borders Books and Music, oraz Best Buy przyłączyli się do rosnącej listy krajowych i zagranicznych klientów Entity Productions. Dzieki zachowaniu niezależności i niepodległości we wszystkich aspektach dystrybucji, Midnight Syndicate jest w stanie kontrolować każdy szczegół handlowy i czuwać nad procesem tworzenia.

W marcu 2001 roku MS wydał swój czwarty album GATES OF DELIRIUM posadzony w makabrycznych realiach domu wariatów z końca wieku. Jest to prawdziwe arcydzieło i najbardziej niezwykły z pośród albumów kiedykolwiek wydanych.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Midnight Syndicate	Midnight Syndicate	07.1997	-	-	Linfaldia MS1001-CD	-
Born Of The Night	Midnight Syndicate	09.1998	-	-	Linfaldia MS1002-CD	[produced by Joseph Vargo ]
Realm Of Shadows	Midnight Syndicate	.2000	-	-	Linfaldia MS1003-CD	[produced by Midnight Syndicate]
Gates Of Delirium	Midnight Syndicate	.2001	-	-	Linfaldia MS1004-CD	[produced by Edward Douglas , Gavin Goszka]
Vampyre (Symphonies From The Crypt)	Midnight Syndicate	.2002	-	-	Linfaldia MS1005-CD	-
Dungeons & Dragons	Midnight Syndicate	.2003	-	-	Entity Productions	-
The 13th Hour	Midnight Syndicate	07.2005	-	-	Entity Productions MS1007-CD	-

Chas & Dave

Brytyjski duet Chas & Dave (wokalista / gitarzysta Charles „Chas” Hodges i wokalista/ basista Dave Peacock ) wydali swój debiutancki album, One Fing 'n' Anuvver , w 1976 roku. Duet założył własną wytwórnię Rockney przed rozpoczęciem działalności ,trasa koncertowa wspierająca brytyjski zespół doo wop revival Darts , z udziałem perkusisty Micka Burta . Z pierwszym albumem duetu dla EMI , Rockney (1978) i singlem „Strummin”, „ Chas & Dave” zaczęli budować rzesze zwolenników, ale ich prawdziwy przełom nastąpił po występie w pubie, który zobaczył człowiek reklamy John Webster, który pomyślał o ich brzmieniu i wizerunku, a konkretna piosenka, którą wykonywali, zwana „Gertcha”, idealnie nadawała się na kampanię, nad którą pracował nad piwem Courage Best.

Piosenka, wydana z nowymi tekstami, stała się częścią ekscytująco zabawnej reklamy, która zwiększyła sprzedaż Courage Best i po raz pierwszy zdobyła popularność wśród duetu - a „Gertcha” stała się narodowym fenomenem. Inne reklamy, tego produktu są jeszcze bardziej zabawne niż pierwsze i zbudowane wokół singli duetu „Margate” i „Rabbit”, między innymi, przez następne 18 miesięcy. W tym czasie duet i jego nagrania zostały przyjęte przez rodaków pijących piwo i telewidzów - „Rabbit” wspiął się na ósme miejsce zimą 1980 roku, hymn piłkarski „Ossie's Dream” osiągnął numer pięć wiosną 1981 roku oraz „Ain't No Pleasing You” ledwo przeoczył pierwsze miejsca list przebojów, osiągając drugie miejsce wiosną 1982 roku.

Kolejne single nie dorównały sukcesom ich poprzedników, dopóki „Snooker Loopy” z 1986 roku nie znalazł się na szóstej liście przebojów. Ale singiel okazał się ich ostatnim hitem, a duet zaczął skupiać się na innych zainteresowaniach, w tym prowadzeniu pubu, sporadycznych występach telewizyjnych i koncertach na żywo. Chas & Dave powrócili na początku XXI wieku z tak dawnymi wydawnictwami rock & roll, jak w 2000 roku You're Never Too Old to Rock 'n' Roll , Rock'n 'Roll Party w 2001 roku i The World of Chas & Dave, Vol. 2 . Przez lata duet pozostawał aktywny dzięki swoim koncertom i wydawnictwom na różnych kompilacjach. Charles „Chas” Hodges zmarł we wrześniu 2018 roku w wieku 74 lat.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Strummin'/I'm In Trouble	Chas And Dave With Rockney	11.1978	52[3]	-	EMI 2874	[written by Chas & Dave][produced by Tony Ashton]
Gertcha/The Banging In Your Head	Chas And Dave	05.1979	20[8]	-	EMI 2947	[written by Chas & Dave][produced by Chas & Dave]
The Sideboard Song (Got My Beer In The Sideboard Here)/Sunday	Chas And Dave	09.1979	55[3]	-	EMI 2986	[written by Chas & Dave][produced by Chas Hodges, Dave Peacock]
Rabbit/The Side Board Song	Chas And Dave	11.1980	8[11]	-	Rockney 9	[written by Chas & Dave][produced by Chas And Dave]
Stars Over 45/Harem	Chas And Dave	12.1981	21[8]	-	Rockney KOR 12	[written by Chas & Dave][produced by Chas And Dave]
Ain't No Pleasing You/Give It Some Stick Mick!	Chas And Dave	03.1982	2[11]	-	Rockney KOR 14	[written by Chas & Dave][produced by Chas And Dave]
Margate/Give It Gavotte	Chas And Dave	07.1982	46[4]	-	Rockney KOR 15	[written by Chas & Dave][produced by Chas And Dave]
London Girls/Eine Kleine Kneesupmusik	Chas And Dave	02.1983	63[9]	-	Rockney KOR 17	[written by Chas & Dave][produced by Chas And Dave]
My Melancholy Baby/Knees-Up Medley	Chas And Dave	11.1983	51[8]	-	Rockney KOR 21	[written by G. Norton, E. Burnett][produced by Chas And Dave]
There In Your Eyes/One Of Them Days	Chas And Dave	07.1984	91[4]	-	Rockney KOR 22	[written by Hodges, Peacock][produced by Chas And Dave]
In Sickness And In Health/Encore Medley: Someday; When The Leaves Come Tumbling Down; I Used To Sigh For The Silvery Moon; I'm Afraid To Open Your Letter; My Melancholy Baby	Chas And Dave	09.1985	95[1]	-	BBC RESL 176	[written by Chas Hodges, Dave Peacock][produced by Chas Hodges, Dave Peacock]
Snooker Loopy/Wallop (Snookered)	Chas And Dave	04.1986	6[11]	-	Rockney POT 147	[written by C. Hodges, D. Peacock][produced by C. Hodges, D. Peacock]
The Romford Rap/The "Crackerjack" Theme Song	Chas And Dave With The Matchroom Mob	04.1987	91[3]	-	Rainbow RBR 15	[written by Chas Hodges, Dave Peacock ][produced by Chas Hodges, Dave Peacock ]
Flying/Exhibition Rag	Chas And Dave	11.1987	88[1]	-	Bunce 7 BUN 1	[written by Chas Hodges, Dave Peacock ][produced by Chas Hodges, Dave Peacock ]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Knees Up – Christmas Jamboree Bag No.2	Chas & Dave	12.1981	7[28]	-	Rockney WW 5166	[produced by Chas Hodges, Dave Peacock]
Mustn't Grumble	Chas & Dave	04.1982	35[11]	-	Rockney 909	-
Job Lot	Chas & Dave	01.1983	59[15]	-	Rockney ROC 910	[produced by Chas Hodges, Dave Peacock]
Well Pleased	Chas & Dave	08.1984	27[10]	-	Rockney ROC 912	-
Greatest Hits	Chas & Dave	11.1984	16[10]	-	Rockney ROC 913	[produced by Chas Hodges, Dave Peacock]
Jamboree Bag No.3	Chas & Dave	11.1985	15[13]	-	Rockney ROC 914	[produced by Chas Hodges, Dave Peacock]
Christmas Carol Album	Chas & Dave	12.1986	37[4]	-	Telstar STAR 2293	[produced by Chas Hodges, Dave Peacock]
Street Party	Chas & Dave	04.1995	3[5]	-	Telstar TCD 2765	-
Greatest Hits	Chas & Dave	12.2005	89[2]	-	EMI 3406632	-
That's What Happens	Chas & Dave	11.2013	25[2]	-	Warner Music Entertainment 5310586992	-
100 Hits Legends	Chas & Dave	11.2013	100[1]	-	100 Hits LEGENDS 011	-
Gold	Chas & Dave	10.2018	8[7]	-	Crimson CRIMCD 618	-

The Mood

The Mood to brytyjski zespół pop od 1981 do 1984r, z siedzibą w Yorku . W jej skład wchodzili członkowie John Moore , Mark James i Eric James (ten ostatni nie ma związku, ponieważ ich prawdziwe nazwiska to Mark James Fordyce i Eric James Logan).

Wydali singiel w lokalnej małej niezależnej wytwórni Romantic Records, zatytułowany „Is There A Reason”. W 1981 roku byli pięcioosobowym zespołem, a wraz z Moore'em i dwoma Jamesami byli Steve Carter i John Dalby. Po przetasowaniu zespołu trzej pozostali członkowie The Mood podpisali kontrakt z RCA Records w 1981 roku i wydali nowy, reprodukowany miks „Is There A Reason”. Potem pojawił się „Don't Stop”, numer 1 na pierwszej brytyjskiej liście tanecznej . Żaden utwór nie znalazł się na liście Top 40 w brytyjskiej liście singli , a kontynuacja „Paris is One Day Away” utknęła na 42. miejscu.Dwa miejsca wyżej mogłyby zapewnić im miejsce w programie muzycznym BBC Television ,Top of the Pops . Pojawili się jednak w popularnym programie dla dzieci, Razzmatazz wykonując „Don't Stop”.

Kolejne single to „Passion in Dark Rooms” z „The Munich Thing” na stronie b , a także ostatni singiel „I Need Need Your Love Now”. Zespół rozpadł się w 1984 roku. Mini-LP został wydany w USA, chociaż żaden album nie został wydany w Wielkiej Brytanii.

John Moore krótko zreformował The Mood (bez Marka i Erica) w 1992 roku, wraz z Paulem Atkinsonem (bas) i Steve'm Bradleyem (perkusja). Zespół regularnie występował na północy Anglii - grając głównie nowy materiał rockowy - zanim zmienił nazwę na Wild, a następnie rozpadł się pod koniec 1993 roku.

Wszystkie single The Mood zostały wydane na 19 utworowym albumie Cherry Red Records (na licencji Sony / BMG ) w dniu 21 lipca 2008 r., zatytułowany The Singles Collection , który zawiera wszystkie single i b-side, a także dodatkowe utwory z ich amerykańskiego albumu .

Eric James (Logan) jest obecnie nauczycielem w St Albans School , a także pracuje jako artysta wizualny. Prowadzi oficjalną stronę. Mark James (Fordyce) jest obecnie dyrektorem zarządzającym Sugarstar, strony internetowej, która zapewnia „wstępnie wyczyszczoną” muzykę do użytku w telewizji, reklamach i filmach; oraz prezes / założyciel York Data Services, biznesowego dostawcy usług internetowych w North Yorkshire. John (wokalista i gitarzysta) nadal mieszka w Yorku.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Don't Stop/Watching Time	The Mood	06.1982	59[4]	-	RCA 171	[written by John Moore][produced by Anthony Forrest]
Paris Is One Day Away/No One Left To Blame	The Mood	05.1982	42[5]	-	RCA 211	[written by John Moore][produced by Anthony Forrest]
Passion In Dark Rooms/The Munich Thing	The Mood	10.1982	74[1]	-	RCA 276	[written by John Moore][produced by Steve Levine]

środa, 27 maja 2020

Middle Of The Road

W składzie tego szkockiego kwartetu znaleźli się: wokalistka Sally Carr (ur. 28.03.1949 r. w Glasgow), Tan Campbell Lewis McCreadie (gitara), Eric Campbell Lewis McCreadie (bas, fortepian) i Ken Andrew Ballantyne (perkusja).

Debiutowali występami w Europie pod nazwą Los Caracas, prezentując melodie rodem z... Ameryki Południowej. Po podpisaniu kontraktu z włoską filią firmy RCA nagrali zgrabną wersję przeboju "Chirpy Chirpy Cheep Cheep", która w ich wykonaniu sprzedawała się o wiele lepiej niż konkurencyjna duetu Mac And Katie Kissoon i latem 1971 r. przez pięć tygodni utrzymywała się na 1. miejscu brytyjskiej listy przebojów.

Następna propozycja zespołu, piosenka o dwóch zwalczających się szkockich klanach, "Tweedle Dee, Tweedle Dum", jeszcze grzęd pojawieniem się na rynku brytyjskim zdążyła trafić na szczyty list przebojów w Szwecji, Danii i Norwegii, a w rodzinnym kraju wykonawców uplasowała się na drugiej pozycji.

Na początku lat 70-tych Middle Of The Road zaproponowali jeszcze kilka dalszych przebojów lekkiego kalibru. m.in. "Soley Soley", "Sacramento" i "Samson And Delilah", a zdobyta dzięki nim popularność zapewniła grupie późniejszą pozycję atrakcji scen kabaretowych.

W 1973 r. do grupy dołączył drugi gitarzysta - Neal Henderson. Rok później Middle Of The Road wystąpili jako gwiazda festiwalu piosenki w Sopocie.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Chirpy Chirpy Cheep Cheep / Rainin' 'n Painin'	Middle Of The Road	06.1971	1[5][34]	-	RCA 2047	[oryginalnie nagrana przez Lally Stott][written by Giacomo Tosti,Lally Stott][produced by Giacomo Tosti]
Tweedle Dee Tweedle Dum / Give It Time	Middle Of The Road	09.1971	2[17]	-	RCA 2110	[written by Mario Capuano,Giosy Capuano,Lally Stott][produced by Giacomo Tosti]
Soley Soley / To Remind Me	Middle Of The Road	12.1971	5[12]	-	RCA 2151	[written by F. Arbex][produced by Giacomo Tosti]
Sacramento / Love Sweet Love	Middle Of The Road	03.1972	23[7]	-	RCA 2184	[written by Mario Capuano,Giosy Capuano,Lally Stott,Rubirosa][produced by Giacomo Tosti]
Samson & Delilah / Try a Little Understanding	Middle Of The Road	07.1972	26[6]	-	RCA 2237	[written by Mario Capuano,Giosy Capuano,Lally Stott][produced by Giacomo Tosti]