Amerykański zespół grający alternatywny rock. Założony w 1992 roku, rozpadł się w 1998r. W zespole grali - Perry Farrell (wokal), Stephen Perkins (perkusja), Martyn LeNoble (bas), zastąpiony w 1996 roku przez Mike’a Watta oraz Peter DiStefano (gitara).Wykorzystując komercyjny sukces Jane's Addiction - lider grupy Perry Farrell razem z perkusistą Stephenem Perkinsem, po dołączeniu do nich gitarzysty Petera DiStefano i basisty Martyna LeNoble - stworzyli kolejny projekt - Porno for Pyros. Nazwa powstała z inspiracji przeglądanego wcześniej magazynu pornograficznego. Kojarzyła się także ze sprawą LA riots, dotyczącą pobicia czarnoskórego motocyklisty przez czterech funkcjonariuszy policji, a roxzgrywającą się w ich rodzinnym mieście w tym samym czasie, co debiut formacji.
Brzmienie oscylowało wokół art rocka, heavy metalu w połączeniu z funkiem i muzyką punk.
Praca nad debiutanckim albumem, nazwanym po prostu „Porno for Pyros” (1993) zbiegła się z ogólnoamerykańską trasą promującą nowy zespół. Album wzbudził mieszane uczucia - z jednej strony entuzjazm fanów, z drugiej - rozczarowanie krytyków. Promował go wideoklip do singla „Pets”. Kontynuując ciężką linię brzmieniową - pojawili się w rok później na Festiwalu Woodstock 94. W przeciwieństwie do prostych w formie, rockowych występów, do których przyzwyczaiła Jane's Addiction - Porno for Pyros szli w kierunku dodatków scenicznych oraz efektów specjalnych, jak choćby pirotechniki.
Podczas pracy nad kolejnym albumem „Good God's Urge” (1996) zespół opuścił basista - LeNoble. Jego zastępca - Mike Watt (Minutemen, Firehose), skończył pracę nad utworami i przyłączył się do grupy. Gościnnie na płycie w utworze „Freeway” zagrał gitarzysta Dave Navarro oraz Flea, basista Red Hot Chili Peppers. Pomimo, że longplay był komercyjnym sukcesem - z punktu widzenia artystycznego i z muzycznego punktu widzenia - wydawnictwo znikło tak szybko z zestawień, jak szybko się na nich pojawiło.
Zespół ponownie ruszył w trasę koncertową. Podczas wielu występów grali „Mountain Song”, znaną z repertuaru Jane's Addiction. Dalsze tournee zostało przerwane z powodu zdiagnozowania raka u DiStefano. Po skończonej trasie - Farrell nieoczekiwanie opuścił zespół i skupił się na karierze solowej, by co jakiś czas gościnnie wspomagać kolegów na scenie podczas okazjonalnych występów.
W tym czasie Perkins i Watt założyli grupę - improwizację Banyan, grającą w klimatach jazzu i punka. Wspólnie z DiStefano, okazjonalnie pojawiającym się na scenie - grali w Los Angeles covery utworów The Stooges, występując pod nazwą Hellride.
Porno for Pyros mieli w planach pracę nad trzecim albumem, ale nie został on nigdy nagrany.
Zespół, mimo krótkiego istnienia odniósł artystyczny sukces, choć patrząc w kategoriach komercyjnych ich dorobek nie jest imponujący - zostawili po sobie zaledwie dwie płyty, kilka singli oraz wspmnienia z kilku tras koncertowych.
Brzmienie oscylowało wokół art rocka, heavy metalu w połączeniu z funkiem i muzyką punk.
Praca nad debiutanckim albumem, nazwanym po prostu „Porno for Pyros” (1993) zbiegła się z ogólnoamerykańską trasą promującą nowy zespół. Album wzbudził mieszane uczucia - z jednej strony entuzjazm fanów, z drugiej - rozczarowanie krytyków. Promował go wideoklip do singla „Pets”. Kontynuując ciężką linię brzmieniową - pojawili się w rok później na Festiwalu Woodstock 94. W przeciwieństwie do prostych w formie, rockowych występów, do których przyzwyczaiła Jane's Addiction - Porno for Pyros szli w kierunku dodatków scenicznych oraz efektów specjalnych, jak choćby pirotechniki.
Podczas pracy nad kolejnym albumem „Good God's Urge” (1996) zespół opuścił basista - LeNoble. Jego zastępca - Mike Watt (Minutemen, Firehose), skończył pracę nad utworami i przyłączył się do grupy. Gościnnie na płycie w utworze „Freeway” zagrał gitarzysta Dave Navarro oraz Flea, basista Red Hot Chili Peppers. Pomimo, że longplay był komercyjnym sukcesem - z punktu widzenia artystycznego i z muzycznego punktu widzenia - wydawnictwo znikło tak szybko z zestawień, jak szybko się na nich pojawiło.
Zespół ponownie ruszył w trasę koncertową. Podczas wielu występów grali „Mountain Song”, znaną z repertuaru Jane's Addiction. Dalsze tournee zostało przerwane z powodu zdiagnozowania raka u DiStefano. Po skończonej trasie - Farrell nieoczekiwanie opuścił zespół i skupił się na karierze solowej, by co jakiś czas gościnnie wspomagać kolegów na scenie podczas okazjonalnych występów.
W tym czasie Perkins i Watt założyli grupę - improwizację Banyan, grającą w klimatach jazzu i punka. Wspólnie z DiStefano, okazjonalnie pojawiającym się na scenie - grali w Los Angeles covery utworów The Stooges, występując pod nazwą Hellride.
Porno for Pyros mieli w planach pracę nad trzecim albumem, ale nie został on nigdy nagrany.
Zespół, mimo krótkiego istnienia odniósł artystyczny sukces, choć patrząc w kategoriach komercyjnych ich dorobek nie jest imponujący - zostawili po sobie zaledwie dwie płyty, kilka singli oraz wspmnienia z kilku tras koncertowych.
| Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] | Komentarz |
| Pets | Porno for Pyros | 07.1993 | 53[2] | 67[10] | Warner 18 480 | [written by Porno for Pyros][produced by Perry Farrell, Matt Hyde] |
| Tahitian Moon | Porno for Pyros | 05.1996 | - | 46[15] | Warner | [written by Perry Farrell, Porno For Pyros][produced by Matt Hyde] |
Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] | Komentarz |
| Porno for Pyros | Porno for Pyros | 05.1993 | 13[3] | 3[21] | Warner 45 228 | [gold-US][produced by Perry Farrell, Matt Hyde] |
| Good God's Urge | Porno for Pyros | 06.1996 | 40[2] | 20[11] | Warner 46 126 | [produced by Perry Farrell, Matt Hyde,Thomas Johnson] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz