Megadeth

Megadeth -bezkompromisowy thrashmetalowy kwartet założony w 1983r w San Francisco w stanie Kalifornia (USA), przez gitarzystę Dave'a Mustaine'a (ur. 13.09.1962 r. w Costa Mesa w stanie Kalifornia, USA), po opuszczeniu przez niego zespołu Metallica.

Dokooptowawszy gitarzystę basowego Dave'a Ellefsona, gitarzystę Chrisa Polanda i perkusistę Garsa Samuelsona, Mustaine wynegocjował kontrakt z niezależna firmą nagraniowa Combat. Swą nazwę zespół przyjął po przemówieniu jednego z senatorów amerykańskich, który stwierdził, iż wynikiem kolejnej wojny nuklearnej będzie właśnie "megaśmierć". Mając do dyspozycji skromne środki finansowe, w 1985 r, Megadeth nagrał swój debiutancki longplay Killing Is My Business....And Business Is Good. Był to szaleńczy wybuch thrash metalu o ogromnej energii, jednak zdradzający spore niedostatki jeżeli chodzi o stronę produkcyjną. Płyta spotkała się z bardzo ciepłymi recenzjami, dzięki czemu wytwórnia Capitol Records - zdając sobie sprawę z potencjału, jakim dysponował zespół - natychmiast podpisała z nim kontrakt. Nie miał większego znaczenia fakt, że już wtedy Mustaine miał reputację człowieka o niewyparzonej gębie i słynął z prowokacyjnego sposobu bycia. W tym czasie Polanda na krótko zastąpił Mike Albert.

Wydany w 1986 r. longplay Peace Sells.... But Who's Buying? wyraźnie przebił debiutancki album i to zarówno pod względem technicznym, jak i muzycznym. Jego producentami byli Randy Burnes i Mustaine. Odznaczał się kawalkadą riffów, przenikliwymi salwami gitary i tekstami, które odzwierciedlały krytyczny stosunek lidera do bieżących kwestii społecznych i politycznych. Udane koncerty u boku m.in. Kinga Diamonda, Motorhead i Alice Coopera ugruntowały pozycję Megadeth, choć nadal uważani byli za "dobrze zapowiadającą się grupę". W 1987 r., przed przystąpieniem do nagrania kolejnej dużej płyty So Far, So Good, So What!, Mustaine zwolnił Polanda i Samuelsona, a na ich miejsce przyjął Jeffa Younga i Chucka Behlera. To jeszcze bardziej zwiększyło agresywność i nieokiełznanie ich muzyki. Album wydany na początku 1987 r. zawierał m.in. nową wersję klasyka Sex Pistols - "Anarchy In The U.K.". W jego nagraniu wziął udział Steve Jones, gitarzysta tej legendarnej punkowej grupy. Już po wydaniu płyty odszedł Young, który założył własną formację Broken Silence. Zastąpił go Lee Althus. Wkrótce potem z Megadeath pożegnał się Behler, by dołączyć do zespołu Black&White;. Po dwóch latach kłopotów Mustaine'a związanych z używaniem heroiny (raz w jego ciele policja zidentyfikowała aż dziewięć różnych narkotyków) Megadeth powrócił do akcji w 1990 r. z nowymi muzykami, wirtuozem gitary Marty Friedmanem i perkusistą Nickiem Menzą.

Nagrany z. ich udziałem longplay Rust In Peace spotkał się z powszechnym zachwytem krytyków z powodu antynuklearnego przesłania i wybuchowej pirotechniki gitarowej Friedmana. Podobnie stało się po wydaniu w 1992 r. albumu Countdown To Extinction. Była to płyta w całości nagrana cyfrowo, co zapewniło muzyce doskonałe brzmienie. W połączeniu z niezwykłą świeżością utworów i zaangażowanymi tekstami (prawa zwierząt, Reagan, stracona miłość), spowodowało to olbrzymie powodzenie longplaya po obu stronach Atlantyku (w USA album wylądował na 2. miejscu listy najpopularniejszych płyt!). Po raz pierwszy w historii Megadeth autorami poszczególnych utworów byli wszyscy muzycy, a nie tylko Mustaine. Wyszło to płycie tylko na dobre.

W 1993 r. małą sensacją stał się wspólny koncert grupy wraz z Metalliką przed kilkudziesięciotysięczną publicznością!! Niemniej niepokorny charakter Mustaine'a, który w tym czasie ponownie wpadł w uzależnienie od alkoholu, spowodował wyrzucenie zespołu ze wspólnej trasy z Aerosmith. W tym samym roku nowy utwór Megadeth "Angry Again" znalazł się na ścieżce dźwiękowej filmu "Last Action Hero", a na albumie The Beavis And Bullhead Experience wydano nagranie "99 Ways To Die", którym grupa czynnie włączyła się w kampanię ograniczenia dostępu do broni w USA.

Na początku 1994 roku Megadeth zaczynał nagrywać materiał na nowy album. Ze względu na problemy ze sprzętem znajdującym się w Phase Four Studios w Phoenix, Mustaine zdecydował się na nagrywanie materiału w swoim własnym domu. Ostatecznie jednak zespół stworzył swoje własne studio w wynajętym magazynie w Phoenix. Miejsce to zostało później nazwane „Fat Planet in Hangar 18”. Nagrywanie albumu zostało uwiecznione na taśmie i wydane później jako Evolver: The Making of Youthanasia.

Po ośmiu miesiącach spędzonych w studiu, album Youthanasia ukazał się 31 października 1994 roku. Zadebiutował na 4. miejscu na liście Billboard Top 200. Zyskał status złotej płyty w Kanadzie w 30 minut, a w USA osiągnął status platynowej płyty szybciej, niż jakikolwiek inny album Megadeth. Za sprawą producenta, którym nadal był Max Norman, utwory Megadeth ciągle kierowały się w stronę wolniejszego tempa i bardziej „komercyjnego” grania, czyli stylistyki zapoczątkowanej na Countdown to Extinction.

Zespół zatrudnił fotografa mody Richarda Avedona, by stworzył ich nowy wizerunek. Muzycy zastąpili jeansy i podkoszulki bardziej stylowym ubiorem.

Powstała strona internetowa grupy, znana jako „Megadeth, Arizona”. Fani mogli czatować w „Mega-diner”, za pomocą poczty elektronicznej korespondować z członkami zespołu, składać prośby o zagranie konkretnych piosenek na koncertach, czytać wiadomości o grupie i pamiętniki muzyków z tras koncertowych.

Pierwszy singel z Youthanasii, „Train of Consequences”, znalazł się na 29. miejscu na Billboard's Mainstream Rock chart, po czym pojawił się w Late Show with David Letterman w listopadzie 1994 roku, poprzedzając ukazanie się drugiego singla- „A Tout le Monde”. Do utworu „À Tout Le Monde” nakręcono również teledysk, przed którego emisją wzbraniało się MTV, ponieważ klip miał nakłaniać do samobójstwa.

Promocja nowego albumu rozpoczęła się w RPA w listopadzie 1994 roku. Trwała 11 miesięcy i była najbardziej ekstensywną i wyczerpującą w historii grupy. Megadeth grał wspólnie z Corrosion of Conformity w Europie i USA, oraz z Flotsam and Jetsam, Kornem i Fear Factory w USA. Kulminacyjny występ miał miejsce na festiwalu Monsters of Rock w Brazylii, gdzie grupa wystąpiła obok Alice'a Coopera i Ozzy’ego Osbourne’a.

W styczniu 1995 roku utwór „Diadems” pojawił się na ścieżce dźwiękowej do filmu Tales from the Crypt Presents: Demon Knight. Megadeth coverował następnie utwór „Paranoid”, przeznaczając go na trybut Nativity in Black, poświęcony Black Sabbath. Wersja w wykonaniu Megadeth otrzymała nominację do Grammy w 1996 roku w kategorii Best Metal Performance. Była to już szósta nominacja w karierze zespołu.

W marcu 1995 roku Megadeth wydał specjalną edycję Youthanasii, przeznaczoną dla europejskich słuchaczy. Edycja zawierała Hidden Treasures ze wszystkimi utworami Megadeth przeznaczonymi na wszelkiego rodzaju soundtracki, trybuty, kompilacje plus cover Sex Pistols - Problems. Na żądanie fanów jeszcze w tym samym roku bonusowy dysk został wydany jako minialbum także w USA i Japonii.

W 1996 roku muzycy Megadeth skupiają się na własnych, indywidualnych projektach - o samym zespole jest cicho.

Dave Mustaine wraz z Lee Vingiem z Fear, Kelly LeMieuxem i Jimmym DeGrasso pracuje nad projektem MD.45 - efektem współpracy muzyków jest album The Craving wydany 29 maja 1996 roku w Japonii i 23 lipca na świecie.

David Ellefson świętuje narodziny syna - Romana Alexandra (luty 1996), zajmuje się też produkcją albumu Multiples of Black  grupy Helstar. W 1997 David Ellefson wydaje także książkę „Making Music Your Business: A Guide for Young Musicians”.

Marty Friedman wydaje trzeci solowy album - True Obsession - za perkusją kolejny raz zasiada Nick Menza.

Od sierpnia 1996 roku Megadeth rozpoczyna pracę nad nowym albumem, którego producentem zostaje Dan Huff. W tym samym czasie managerem zespołu zostaje Bud Prager. Pod jego wpływem zespół zmienia tytuły wielu utworów, a także zastępuje roboczy tytuł albumu - Needles and Pins nazwą Cryptic Writings.

Cryptic Writings ukazuje się 17 czerwca 1997 roku, zajmuje pozycję #10 na liście Billboard Top 200 oraz pokrywa się złotem u USA. Utwór „Trust” jest nominowany do nagrody Grammy w 1998 roku w kategorii Best Metal Performance.

Jeszcze w czerwcu, po rocznej przerwie w koncertowaniu, Megadeth wyrusza w światową trasę koncertową z The Misfits, następnie odbywa tournée w USA z grupami Life of Agony i Coal Chamber. W lipcu występuje na Ozzfescie, ale gra bez Menzy, którego problemy zdrowotne uniemożliwiają grę na perkusji. Czasowo zastępuje go Jimmy DeGrasso, który ostatecznie zostaje z zespołem, gdy na jaw wychodzi fakt, że Menza kłamał, że ma raka.

W 1998 dwa utwory Megadeth - cover „Grabbag” Lee Jacksona oraz „New World Order” zostają wykorzystane przy tworzeniu gry Duke Nukem.
 Na początku roku 1999 muzycy wkraczają do studia, by nagrać materiał na nowy album. W trakcie nagrywania narasta konflikt między Marty Friedmanem a Dave Mustainem. Friedman chce nagrywać bardziej popowe kawałki, traci zainteresowanie metalem, ponadto jest wściekły, bo bez jego wiedzy i zgody zamieniono jego solówkę z Breadline solówką Mustaine'a. Ostatecznie nowa płyta jest tak różna od poprzednich, że Capitol Records początkowo chce wydać ją jako dzieło samego Dave Mustaine'a, wokalista jednak nie zgadza się na to i ostatecznie Risk ukazuje się jako album Megadeth.

Risk, wyprodukowany przez Danna Huffa ukazuje się 31 sierpnia 1999 roku. Krążek jest sporym zaskoczeniem dla fanów Megadeth - gitary stanowią tylko tło muzyczne, album jest raczej rockowy z wyraźnymi wpływami disco, electro i dance. Świadectwem słabości tego wydawnictwa jest fakt, że jest to ostatni dotychczasowy album Megadeth, który zdobył status złotej płyty, i pierwszy od 1985 roku, który nie pokrył się platyną.

Utwór „Crush'em” trafia na ścieżkę dźwiękową filmu Uniwersalny żołnierz: Powrót.

W sierpniu grupa nagrywa cover utworu Black Sabbath - „Never Say Die”, który trafia na drugą płytę tribute albumu Nativity in Black.

We wrześniu Megadeth wyrusza w trasę koncertową z Iron Maiden, w trakcie której Marty Friedman informuje, że zdecydował się opuścić zespół. Pozostaje w grupie do stycznia 2000 roku, kiedy na jego miejsce przychodzi Al Pitrelli.

W maju 2000 roku, zaledwie w miesiąc po rozpoczęciu pracy nad nowym albumem, Megadeth otrzymuje propozycję wspólnej trasy z Mötley Crüe i Anthraxem. Zespół zawiesza prace w studio i wyrusza w tournée. Obejmująca Amerykę Północną trasa trwa całe lato.

Jesienią Megadeth rozstaje się z Capitol Records po 15 latach współpracy. Wytwórnia wypuszcza kompilację Capitol Punishment: The Megadeth Years, zawierającą największe hity grupy i dwa nowe utwory pochodzące z materiału nagranego na najnowszą płytę.

Zespół podpisuje umowę z Sanctuary Records. Wytwórnia wykupuje od Capitol Records prawa do materiału nagranego z myślą o Capitol Punishment: The Megadeth Years. Kilka utworów zostaje zmienionych, powstaje kilka nowych i tak zostaje stworzony album The World Needs a Hero
The World Needs a Hero (2001-2002).

Wydany 15 maja 2001 roku The World Needs a Hero jasno wskazuje na powrót do korzeni - jest to pierwszy od czasów Peace Sells... album, którego utwory są w całości napisane przez Mustaine'a (z wyjątkiem utworu Promises), a na okładce pojawił się ponownie Vic Rattlehead, niewidziany tam od Rust In Peace.

W czerwcu zespół wyrusza w ogólnoświatową trasę The World Needs a Hero, a następnie, we wrześniu rusza w tournée po Ameryce. Z dwóch ostatnich koncertów w Arizonie wydane zostaje Rude Awakening. W pierwotnej wersji materiał na DVD miał być zarejestrowany w Argentynie, ale po wydarzeniach 11 września ostatecznie pokazane zostają koncerty w Phoenix i Tucson - jak się wkrótce okaże, dwa ostatnie przed zawieszeniem działalności zespołu.

9 października światło dzienne ogląda Megadeth: VH1 Behind The Music - nagrany na DVD i video wywiad i dokument o Megadeth.


W styczniu 2002 roku Mustaine podczas pobytu w centrum medycznym w Teksasie (w celu usunięcia kamicy nerkowej) ulega wypadkowi: podczas snu odcina dopływ krwi do bicepsa lewej ręki, co kończy się uszkodzeniem nerwu dłoni. Muzyk nie jest w stanie grać na gitarze, oznajmia, że rekonwalescencja zajmie mu około rok.

W lutym ukazuje się zremasterowana wersja Killing Is My Business... and Business Is Good!, w kwietniu koncertowe wydawnictwo Rude Awakening.

3 kwietnia Megadeth oficjalnie przestaje istnieć. Mustaine wyprzedaje swój sprzęt i materiały związane z zespołem.

W celu wypełnienia zobowiązań kontraktowych z wytwórnią Sanctuary Records, we wrześniu zostaje wydany album koncertowy Still Alive... And Well?, zawierający 6 utworów z The World Needs A Hero i 6 dotychczas niepublikowanych nagrań z koncertów.

Mustaine po roku rehabilitacji swojej ręki (z użyciem m.in. terapii elektrowstrząsowej), u której wystąpił niedowład, wraz z Vinniem Colaiutą i Jimmym Sloasem rozpoczyna pracę nad nowym albumem. Pierwotnie miał to być album solowy, jednak ze względu na zobowiązania wobec wydawców (w tym m.in. EMI - wydawcę Megadethu w Europie), Dave ogłasza wielki powrót Megadeth. Przed wydaniem albumu próbuje nawiązać kontakt z niektórymi dotychczasowymi członkami zespołu, którzy czasowo dołączają do zespołu (Chris Poland, Nick Menza) lub nie dołączają w ogóle (David Ellefson, Marty Friedman). Wskutek tego Mustaine zmuszony jest sformować nowy skład zespołu.

Album The System Has Failed zostaje wydany 14 września 2004 roku przez Sanctuary Records, wskakując na 18. pozycję w Billboard Top 200, i zyskując ogromne uznanie wśród fanów i krytyków muzycznych. Zespół w nowym składzie (Dave Mustaine, James MacDonough, Glen Drover i Shawn Drover) w październiku 2004 roku wyrusza - według Mustaine'a - na ostatnią trasę koncertową w swej historii, po której lider grupy chce skoncentrować się na karierze solowej.

W czerwcu 2005 roku, na rynek wychodzi album składankowy Greatest Hits: Back to the Start. Kilka miesięcy później, frontman grupy Dave Mustaine zorganizował festiwalową trasę koncertową Gigantour. W jej pierwszej edycji (poza Megadethem) udział wzięli m.in. Anthrax, Fear Factory, Dream Theater i Nevermore.

Rok po rozpoczęciu trasy koncertowej Blackmail The Universe Tour, 9 października 2005 roku podczas koncertu Megadeth w Buenos Aires, uwiecznionego na wydanym w 2007 roku albumie koncertowym That One Night, Mustaine ogłasza decyzję o kontynuowaniu działalności zespołu. W styczniu 2006 roku miejsce Jamesa MacDonougha w zespole zajmuje James LoMenzo. W nowym składzie zespół wziął udział w drugiej edycji Gigantouru i rozpoczął pracę nad kolejnym albumem.
United Abominations (2006-2008).

W maju 2007 roku ma miejsce zaplanowana pierwotnie na koniec 2006 roku premiera jedenastego albumu Megadeth, zatytułowanego United Abominations. Album debiutuje na 8. miejscu listy Billboard 200, co okazuje się najlepszym wynikiem zespołu od czasu wydania Youthanasii.

W trakcie trasy promującej krążek, gitarzysta Glen Drover zostaje zastąpiony przez Chrisa Brodericka (grającego wcześniej w Jag Panzer i Nevermore), którego Mustaine uznał za najlepszego gitarzystę w historii Megadeth.

We wrześniu 2008 roku na rynek wychodzi kolejny album „the best of”, zatytułowany Anthology: Set the World Afire.

Zaledwie po dwóch latach ma miejsce premiera następnego dzieła Megadeth, które nosi nazwę Endgame. Trafia ono na 9. miejsce listy Billboard 200,

Główny singiel, Head Crusher, przyniósł zespołowi ósmą już nominację do Grammy Awards.

W lutym 2010 grupa, na dwudziestą rocznicę wydania płyty Rust in Peace, rozpoczyna trasę koncertową Rust in Peace 20th Aniversarry Tour. Jednocześnie do zespołu po kilkuletniej przerwie powraca basista David Ellefson, zastępując Jamesa LoMenzo.

3 września tego samego roku zostaje wydany album koncertowy Rust in Peace Live.

Pod koniec roku nowy singiel zespołu, zatytułowany Sudden Death został nominowany do 53. rozdania Grammy Awards.

Prace nad nowym albumem ogłoszone zostały w styczniu 2011 roku. Trwały one do końca maja. Dave Mustaine, lider grupy, 6 lipca ogłosił, że trzynasty album grupy będzie znany jako Thirteen.

7 września wydawca płyty, Roadrunner Records, opublikował listę utworów.

1 listopada 2011 roku album został wydany, producentem był Johnny K. Z albumu wyodrębniono single „Public Enemy No.1” oraz „Whose Life (Is It Anyways?)”. Pierwszy z nich został nominowany do 54. rozdania Granny Awards w kategorii „Best Hard Rock/Heavy Metal Performance”, drugi - na 55. rozdaniu w tej samej kategorii, przegrywając z utworem zespołu Halestorm „Love Bites (So Do I)”.

Płyta zadebiutowała na 11 miejscu listy Bilboard 200 oraz uzyskała średnią ocen na Metacritic równą 73%, zyskując w większości pozytywne opinie recenzentów.

11 września 2012 roku, zespół zapowiedział ponowne wydanie Countdown to Extinction z okazji jego 20-lecia. Dodatkowo zespół zapowiedział trasę upamiętniającą rocznicę, na której cała płyta była grana w całości, tak jak miało miejsce z okazji 20-lecia Rust in Peace w 2010.
Super Collider

22 września 2012 zespół poinformował, że chciałby wrócić do studia z producentem Johnym'm K., by nagrać swój czternasty album.

18 grudnia 2012 perkusista Megadeth, Shawn Drover ogłosił na portalu Twitter, że zespół zaczął nagrywać utwory na nowy album.

Dave Mustaine zapowiedział album na wiosnę 2013. W Wigilię, Mustaine ogłosił, że trzy nowe utwory są już zarejestrowane i prawie skończone.

Czternasty krążek Megadeth jest pierwszym wyprodukowanym przez nową wytwórnię Mustaine'a - Tradecraft,dystrybucją zajął się Universal Music Group.

23 kwietnia 2013 „Super Collider” został wypuszczony jako singiel dostępny na iTunes. 18 maja za pośrednictwem Twittera udostępniono kolejny utwór z płyty, „Kingmaker”. Płyta zadebiutowała na 6 miejscu listy Billboard 200.

12 kwietnia 2014 roku miał miejsce występ lidera Megadeth z orkiestra symfoniczną w San Diego.
Dystopia

Koniec 2014 roku był trudny dla zespołu. Powodem tego było odejście gitarzysty Chrisa Brodericka i perkusisty Shawna Drovera. Obaj muzycy za powód odejścia podali różnice na tle artystycznym.

Przez krótką chwilę, sytuacja zespołu Mustaine'a była pod znakiem zapytania, jednakże frontman szybko zdementował te plotki i uspokoił fanów, zespół nie zakończy działalności. Megadeth poszukiwało muzyków, którzy mieli zastąpić Drovera po 10 latach gry na perkusji i Brodericka po 6 latach gry na gitarze. Fani zastanawiali się kogo nabędzie lider grupy, istniały spekulacje, że do zespołu powróci Nick Menza. Możliwość została odrzucona przez tego drugiego gdyż nie odpowiadało mu wynagrodzenie.

Krążyły plotki, jakoby nowym nabytkiem miał być perkusista Lamb of God, Chris Adler. Początkowo Adler był muzykiem sesyjnym i nagrywał nową płytę razem z Mustainem i Ellefsonem, zwaną Dystopia. Niedługo potem Adler został pełnoprawnym członkiem Megadeth.

Nowym gitarzystą natomiast został członek zespołu Angra, Kiko Louriero. 3 kwietnia 2015 roku Mustaine i Ellefson poinformowali, że to właśnie Louriero zastąpi Chrisa Brodericka.

Praca nad Dystopią szła sprawnie, zespół wypuścił 3 single promujące nadchodzącą płytę: Fatal Illusion, Threat is Real i Dystopia.

22 stycznia 2016 roku album został ukończony i wydany. Oprócz standardowej edycji tj. płyta, można zakupić edycję rozszerzoną, która zawiera płytę, plakat a także okulary umożliwiające użytkownikowi obejrzeć nagrane teledyski utworów z tego krążka. Dystopia została przyjęta pozytywnie, sprzedając się w 48 000 egzemplarzach na terenie Stanów Zjednoczonych już w pierwszym tygodniu. Płyta zajęła 3 miejsce US Billboard 200.

W tym samym roku ekipa Mustaine'a odbywa trasę Dystopia World Tour promującą płytę.
Teksty piosenek
Istotny był wizerunek Megadeth. Już w samej nazwie kryło się przesłanie. Nihilistyczne teksty, w których często pojawiał się motyw umierania i samobójstwa, naraził grupę na oskarżenia o uprawianie kultu śmierci, choć teksty świadczyły o czymś zupełnie innym. Grupa Megadeth często w swoich piosenkach zamieszczała przesłania polityczne. Można to usłyszeć min. w takich utworach jak: „Amerikhastan”, „Kill the King”, czy „Symphony of Destruction”. Teksty piosenek zespołu często traktują też o osobistych przeżyciach Mustaine'a. Nierzadko wzbudzają kontrowersje. Zespół nie unika w swoich tekstach tematu wojny (także atomowej). Piosenka Truth be told przytacza biblijny motyw o Kainie i Ablu. 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Wake up dead/Black friday [live]	Megadeth	11.1987	65[2]	-	Capitol CL 476	[written by Dave Mustaine][produced by Dave Mustaine and Andy Somers]
Anarchy in The U.K./Liar	Megadeth	02.1988	45[3]	-	Capitol CL 480	[written by Johnny Rotten,Glen Matlock,Steve Jones,Paul Cook][produced by Dave Mustaine,Paul Lani]
Mary Jane/Hook in mouth	Megadeth	05.1988	46[2]	-	Capitol CL 489	[written by Mustaine/Ellefson][produced by Dave Mustaine]
No more Mr. Nice Guy/Dead on	Megadeth	11.1989	13[6]	-	SBK SBK 4	[written by Alice Cooper, Michael Bruce]
Holy wars...The punishment due/Lucretia	Megadeth	09.1990	24[3]	-	Capitol CL 588	[written by Dave Mustaine][produced by Dave Mustaine]
Hangar 18/The conjuring [live]	Megadeth	03.1991	26[4]	-	Capitol CL 604	[written by Dave Mustaine][produced by Dave Mustaine, Mike Clink]
Symphony of destruction/Peace sells [live]	Megadeth	06.1992	15[3]	71[15] [10.92]	Capitol CLS 662	[written by Dave Mustaine][produced by Max Norman and Dave Mustaine]
Skin O' my teeth/Holy wars...The punishment due	Megadeth	10.1992	13[3]	-	Capitol CL 669	[written by Dave Mustaine][produced by Max Norman and Dave Mustaine]
Sweating bullets/Ashes in your mouth [live]	Megadeth	05.1993	26[3]	27.Mainstream Rock Tracks	Capitol CL 692	[written by Dave Mustaine][produced by Max Norman and Dave Mustaine]
Train of consequences/Crown of worms	Megadeth	12.1994	22[7]	29.Mainstream Rock Tracks	Capitol CL 730	[written by Dave Mustaine][produced by Max Norman and Dave Mustaine]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK/US]	Komentarz
Killing is my business...And business is good	Megadeth	06.1985	-	-	Music For Nations MFN 46/Combat MX 8015	[sprzedaż:261.000egz][ Producer - Dave Mustaine , Karat Faye]
Peace sells...but who' s buying?	Megadeth	11.1986	-	76[47]	Capitol EST 2022/Capitol ESTP 2022	[platinium][ Producer - Dave Mustaine , Randy Burns][platinum-Canada]
So far...So good...So what!	Megadeth	03.1988	18[5]	28[23]	Capitol EST 2053/Capitol 7 48148 1	[platinium][ Producer - Dave Mustaine , Paul Lani]
Rust in peace	Megadeth	10.1990	8[4]	23[30]	Capitol EST 2113/Capitol 79 19352	[platinium][silver-UK][ Producer - Dave Mustaine , Mike Clink]
Countdown to extinction	Megadeth	07.1992	5[8]	2[58]	Capitol ESTU 2175/Capitol CDP 0777 7 98531 2 0	[2x-platinium][silver-UK][ Producer - Dave Mustaine , Max Norman]
Youthanasia	Megadeth	10.1994	6[13]	4[[23]	Capitol EST 2244/Capitol C2 7243 8 29004 2 9	[platinium][ Producer - Dave Mustaine , Max Norman]
Hidden treasures	Megadeth	08.1995	-	90[7]	Capitol CDESTS 2244/Capitol CDP 7243 8 33670 2 3	[ Producer - Dave Mustaine , Max Norman]
Cryptic writings	Megadeth	07.1997	38[4]	10[29]	Capitol EST 2297/Capitol 7243 8 38262 2 3	[platinium][ Producer - Dann Huff]
Risk	Megadeth	09.1999	29[3]	16[8]	Capitol 4991 30-2/Capitol CDP 7243 4 99134 0 0	[ Producer - Dann Huff]
Capitol punishment:The Megadeth Years	Megadeth	11.2000	185[1]	66[3]	Capitol 525916-2/Capitol CDP 7243 5 25916 2 6
The worlds needs a hero	Megadeth	05.2001	45[4]	16[6]	Metal-Is LP 006/Sanctuary 84503	[ Producer - Dave Mustaine]
Rude awakening	Megadeth	03.2002	129[1]	115[1]	-/Sanctuary 84544	[Producers: Bill Kennedy]
The system has failed	Megadeth	09.2004	60[2]	18[5]	-/Sanctuary 84708	[Producers: Jeff Balding , Dave Mustaine ]
Greatest Hits: Back To The Start	Megadeth	06.2005	-	65[8]	-/Capitol 73929	-
United abominations	Megadeth	06.2007	23[4]	8[6]	Roadrunner RR 80292/ Roadrunner 618029	[Producers: Dave Mustaine ]
EndGame	Megadeth	09.2009	24[4]	9[7]	Roadrunner RR 78852/ Roadrunner 1686-178852	[Producers: Andy Sneap , Dave Mustaine ]
Rust in Peace Live	Megadeth	09.2010	-	161	-/Shout! Factory 826663-12217	[Producers: Mark Adelman ]
The Big 4 Live from Sofia, Bulgaria	Megadeth	10.2010	1	-	-/-	-
Thirteen	Megadeth	11.2011	34[1]	11[2]	Roadrunner RR 77002/ Roadrunner 1686-177002	[Producers: Johnny K and Dave Mustaine]
Super Collider	Megadeth	06.2013	22[1]	6	UMC 3727372/ -	[Producers: Johnny K and Dave Mustaine]
Dystopia	Megadeth	02.2016	11[2]	3	UMC 4760415/ -	[Producers:Chris Rakestraw and Dave Mustaine]