Web Analytics Z archiwum...rocka : 2019

wtorek, 31 grudnia 2019

Betty Boo

Betty Boo (Alison Clarkson),ur. 16 marca 1970r w Kensington,brytyjska wokalistka ,kompozytorka nurtu dance music.Przed zaistnieniem na scenie muzycznej studiowała inżynierię dżwięku. Pierwszą kapelę The She Rockers założyła w wieku 16 lat, współpracowała również z Public Enemy. Jej debiutancki singiel "I Can't Dance (To That Music You're Playing)" nagrany z Beatmasters okazał się wielkim hitem na rynku brytyjskim.Następny,"Doin' The Do",trafił na 7 pozycję brytyjskiej Top40 i na listę bestsellerów tanecznych w Stanach Zjednoczonych w 1990r.

Rok pózniej firma komputerowa Magic Pockets Amiga użyła ten utwór w grze komputerowej.Debiutancki album Boomania został przyjęty jako udane dzieło wspólczesnego popu i sprzedawał się bardzo dobrze.Największym hitem Betty Boo był singiel "Where Are You Baby?",jako #3 na liście przebojów w sierpniu 1990r.Ostatni singiel a albumu Boomania,"24 Hours" trafił też na listy przebojów ,ale nie dorównywał poprzednikom.

Pomimo tego,Boo podpisuje nowy kontrakt nagraniowy z wytwórnią WEA w 1992r i wydaje następny album GRRR! It's Betty Boo,który przyniósł rozczarowujące wyniki sprzedaży.Mimo tego latem wydaje przebojowy singiel "Let Me Take You There" . W 1999r dobrze sprzedawała się jej kompilacja Best Of,będąca rozszerzoną wersją Boomanii o dodatkowe remiksy.

Po zakończeniu swojej kariery solowej,oddaje się z sukcesami komponowaniu piosenek,minn."Pure and Simple" dla Hear’Say.Pisze także dla Girls Aloud, Louise Nurding, Dannii Minogue i The Tweenies.

W 2006r zakłada zespół WigWam, z Alexem Jamesem, basistą grupy Blur.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Hey DJ / I Can't Dance (To That Music You're Playing) / Ska Train Beatmasters feat Betty Boo08.19897[11]-Rhythm King LEFT 34T[written by M. Glanfield, P. Carter , R. Walmsley][Backing Vocals - Claudia Fontaine][8[11].Hot Disco/Dance]
Doin' The Do/Shame Betty Boo05.19907[12]90[4]Rhythm King LEFT 39[written by Alison Clarkson,Kenny Young,Ben Yardley][Produced - Beatmasters][sample z Captain on our ship-Reparata & The Delrons][1[1][10].Hot Disco/Dance]
Where Are You Baby?/Boo's BoogieBetty Boo08.19903[10]-Rhythm King LEFT 43[written by Boo][Produced -Boo, King John]
24 Hours Betty Boo12.199025[8]-Rhythm King LEFT 45[written by Alison Clarkson,Paul Myers,Dean Ross][produced by Betty Boo,Paul Myers
Dean Ross,William Orbit]
Let Me Take You There Betty Boo08.199212[8]-WEA International Inc. YZ 677[written by Boo , Coxon][produced by Boo , Coxon][sample z It's all in the game-Four Tops]
I'm On My WayBetty Boo10.199244[3]-WEA International Inc. YZ 693[written by John Lennon,Paul McCartney,Boo , Coxon][produced by Betty Boo,John Coxon]
Thing Goin OnBetty Boo01.1993-5[12].Hot Disco/DanceSire 40 639 [US][written by Boo , Saunders , Coxon , Young , Logan , McCauley][produced by Boo , Coxon, Streets Ahead]
HangoverBetty Boo04.199350[3]-WEA International Inc. YZ 719[written by Boo ][produced by Boo]
Catch MeBetty Boo05.1993-14[10].Hot Disco/DanceSire 40 819 [US][written by Boo , Meyers , Ross][produced by Boo, Ross*, Sweet Paulino]
Take OffJack Rokka vs Betty Boo10.200792[1]-Gusto CDGUS 53[written by A. Clarkson, M. Lindsay, N. Mace, S. Cornish, T. Kent][produced by Digital Dog]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
BoomaniaBetty Boo09.19904[24]-Rhythm King LEFT LP 12[platinum-UK][produced by King John, Betty Boo, The Beatmasters, Yvonne Ellis, Paul Myers, Dean Ross, William Orbit]
Grrr! It's Betty BooBetty Boo10.199262[1]-WEA 4509909082[produced by Betty Boo, John Coxon, Paul Myers, Dean Ross]


Karla Bonoff

Karla Bonoff (ur. 27 grudnia 1951 r.)  to amerykańska piosenkarka i autorka tekstów, znana przede wszystkim z pisania piosenek. Jako autorki tekstów piosenki Bonoff  były interpretowane przez innych artystów, takie jak „Home” Bonnie Raitt , „ Tell Me Why ” Wynonna Judd oraz „Isn't It Always Love” Lynn Anderson .

Linda Ronstadt nagrała wiele jej piosenek, w szczególności trzy utwory z albumu Hasten Down the Wind z 1976 roku („Someone To Lay Down Beside Me”, „Lose Again” i „If His Ever Near”), które wprowadziły Bonoff do masowej publiczności oraz „ All My Life ”, duetu z 1989 roku   Ronstadt z Aaronem Neville'em .

Bonoff urodziła się jako córka Chestera i Shirley (z domu Kahane) Bonoff. Jej rodzina była Żydami. Jej pradziadkowie ze strony ojca i jeden z pradziadków ze strony matki byli imigrantami z Imperium Rosyjskiego. Jedna z babć jej matki urodziła się w Pensylwanii z żydowskich rodziców z Węgier, podczas gdy inni dziadkowie jej matki urodzili się w Austrii i Niemczech. 

W swojej wczesnej karierze Bonoff śpiewała w chórkach dla Ronstadt i Wendy Waldman, a następnie wydała swój debiutancki album w 1977 r. zatytułowany Karla Bonoff . Inne jej albumy to Restless Nights (1979), Wild Heart of the Young (1982), New World (1988) i All My Life (kolekcja największych przebojów) w 1999 roku. Bonoff jest najbardziej znana jako autorka tekstów, ale jest również znana za jej hitowe nagranie „ Personally ”, które stało się hitem nr 19 na liście Billboard Hot 100 oraz numerem 3 na liście Adult Contemporary w połowie 1982 roku. Nagrała także utwór Somebody's Eyes do Footloose (1984) ) ścieżki dźwiękowej i „Standing Right To Me” na ścieżce dźwiękowej 8 Seconds (1994).

Pierwszy album na żywo Bonoff został wydany we wrześniu 2007 roku. Ta podwójna płyta zawiera wiele jej najbardziej znanych piosenek wykonanych na żywo podczas koncertu 24 października 2004 roku w Santa Barbara w Kalifornii (z wyjątkiem jednej piosenki nagranej 30 lipca 2005 roku w Japonii ). Wspierał ją zespół koncertowy, w skład którego wchodził nieżyjący już Kenny Edwards (gitara, bas, mandolina, wiolonczela, wokal) i Nina Gerber (gitara) oraz wieloletni współpracownik Scott Babcock (perkusja i wokal).

Bonoff była także członkiem grupy Bryndle , w skład której wchodzili Wendy Waldman i Kenny Edwards (który wyprodukował również trzy pierwsze albumy Bonoffa). W skład zespołu wchodził także Andrew Gold, dopóki nie odszedł w 1996 roku. Zespół powstał po raz pierwszy pod koniec lat 60-tych XX wieku, ale nie wydał żadnych albumów dopiero 20 lat później z dwoma albumami studyjnymi i albumem na żywo w latach 1995-2002.

Karla Bonoff pojawiła się także na płycie Keiko Matsui zatytułowanej „Sapphire”.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
I Can't Hold On/Falling StarKarla Bonoff02.1978-76[4]Columbia 10618[written by K. Bonoff][produced by Kenny Edwards]
When You Walk In The Room/Never Stop Her HeartKarla Bonoff12.1979-101[7]Columbia 11130[written by J. De Shannon][produced by Kenny Edwards][#35 hit for The Searchers in 1964]
Baby Don't Go/The LetterKarla Bonoff03.1980-69[7]Columbia 11206[written by K. Bonoff, K. Edwards][produced by Kenny Edwards]
PersonallyKarla Bonoff05.1982-19[18]Columbia 02916[written by P. Kelly][produced by Kenny Edwards][#22 hit r&b for Jackie Moore in 1978]
Please Be The One/Just Walk AwayKarla Bonoff09.1982-63[7]Columbia 03172[written by K. Bonoff][produced by Kenny Edwards]
Somebody's Eyes/Just Walk AwayKarla Bonoff07.1984-109[1]Columbia 04472[written by T. Snow, D. Pitchford][produced by John Boylan][piosenka z filmu "Footloose"]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Karla BonoffKarla Bonoff10.1977-52[40]Columbia 34 672[gold-US][produced by Kenny Edwards]
Restless NightsKarla Bonoff09.1979-31[26]Columbia 35 799[produced by Kenny Edwards]
Wild Heart of the YoungKarla Bonoff04.1982-49[35]Columbia 37 444[produced by Kenny Edwards]

                     Kompozycje Karli Bonoff na listach przebojów

 

[solo]
12/1976 Someone to Lay Down Beside Me Linda Ronstadt 42.US
06/1977 Lose Again Linda Ronstadt 76.US
02/1978 I Can't Hold On Karla Bonoff 76.US
03/1979 Isn't It Always Love Lynn Anderson 10.Country Chart
09/1982 Please Be the One Karla Bonoff 63.US
02/1990 All My Life Linda Ronstadt 11.US/96.UK
07/1993 Tell Me Why Wynonna Judd 77.US

[with Kenny Edwards ]
03/1980 Baby Don't Go Karla Bonoff 69.US
.1989 Baby Don't Go Dianne Davis 75.Country Chart




Graham Bonnet

Graham BONNET (12.12.1947, Skegness, Lincolnshire, Wielka Brytania) -voc. Kuzyn Barry'ego, Maurice'a i Robina Gibbów z zespołu The Bee Gees. Pierwszy sukces odniósł w końcu lat sześćdziesiątych, wykonując ich piosenki, m.in. Only One Woman (wielki przebój w 1968), w duecie z Trevorem Gordonem pod szyldem The Marbles. Zniechęcił się jednak do kariery estradowej i na początku lat siedemdziesiątych poświęcił się aktorstwu; wystąpił m.in. w filmie Three For All.

Dopiero w drugiej połowie dekady wrócił do śpiewania. W tym czasie nagrał dla firmy Ringo Starra Ring O Records kilka singli oraz popową płytę "Graham Bonnet", jednakże sukcesy odnosił tylko w Australii. Od kwietnia 1979 do listopada 1980 był wokalistą zespołu Rainbow Ritchiego Blackmore'a; nagrał z nim płytę "Down to earth".W 1981r przypomniał się jako solista poprockowym albumem "Line up" zrealizowanym z udziałem wielu znanych muzyków, m.in. Micka Moody'ego -g, Jona Lorda - k i Cozy'ego Powella -dr, a zawierającym dwa przeboje: Night Games i Liar.

Od lutego do kwietnia 1982 występował w The Michael Schenker Group; wziął udział w powstaniu jej płyty "Assault Attack" (Chrysalis, 1982). Od 1982 do 1987 kierował z powodzeniem własnym zespołem metalowym - Alcatrazz. W 1988 związał się z inną formacją o podobnym charakterze- Impellitteri gitarzysty Chrisa Impellitteriego.

W 1989r wraz z takimi muzykami, jak Jan Akkerman - g, Ray Fenwick - g i Powell, wziął udział w nagraniu płyty "Forcefield III - To Oz And Back" (President, 1989) studyjnej grupy Forcefield. I znowu działał jakiś czas jako solista - w 1991 nagrał kolejny poprockowy album "Here Comes The Night".

W 1993 stanął na czele zespołu Blackthorne (m.in. Bob Kulick -g), który zaprezentował się udaną hardrockową płytą "Afterlife" (Music For Nations, 1993). W 1997 znowu jako solista zrealizował album "Underground" z bardzo urozmaiconym repertuarem - od nastrojowych ballad przez przeróbkę The Wind Cries Mary Jimiego Hendrixa po utwory bliskie grunge'u.



Single


Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Night Games / Out on the WaterGraham Bonnet 03.19816[11]-Vertigo VER 1[written by E. Hamilton][produced by Francis Rossi, John Eden][oryginalnie nagrana przez Fast Buck]
Liar / Bad Days Are GoneGraham Bonnet 06.198151[4]-Vertigo VER 2[written by Russ Ballard][produced by John Eden ]



Albumy


Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Line-UpGraham Bonnet11.198162[3]-Vertigo 6302 151[produced by Francis Rossi, John Eden]

Austin Mahone

Austin Carter Mahone (ur. 4 kwietnia 1996r w San Antonio) - amerykański piosenkarz i kompozytor muzyki. Obecnie współpracuje z wytwórniami takimi jak Young Money Entertainment, Cash Money Records czy Republic Records.

Mahone urodził się w San Antonio, w stanie Teksas 4 kwietnia 1996r. Jego ojciec zmarł (popełnił samobójstwo) kiedy Austin miał półtora roku i po tym był wychowywany samotnie przez matkę-Michelle. Uczęszczał do Lady Bird Johnson High School.

Od czerwca 2010 roku Mahone zaczął udostępniać filmiki w serwisie YouTube wraz ze swoim przyjacielem Alexem Constancio. Od stycznia 2011 roku zaczął wrzucać teledyski na swój kanał, dzięki czemu jego filmy zyskiwały spore ilości odsłon. W pewnym momencie zaczęły się nim interesować internetowe serwisy informacyjne i przeprowadziły z nim kilka wywiadów. W październiku 2011 roku Austin nagrał cover piosenki Justina Biebera pod tytułem: "Mistletoe", który w niespełna 2 tygodnie zyskał milion odsłon.

W dniu 28 sierpnia 2012 roku Mahone oficjalnie ogłosił, że podpisał kontrakt z Universal Republic Records. Pierwszym singlem Austina była piosenka zatytułowana "11:11". 5 czerwca 2012 roku Mahone wypuścił drugi singiel nazwany "Say Somethin".

Austin Mahone został wybrany, jako jeden z artystów otwierających akt trzeciej trasy koncertowej Taylor Swift - nazwanej "The Red Tour". W Listopadzie 2012 Mahone podpisał kontrakt z firmą Trukfit, aby stać się jej nowym "Teen Ambasador" (obecnie był nim Lil Wayne) dla modnej linii ubrań. W grudniu 2013 Austin został nazwany "Digital and Brand Strategist" przez firmę Aquafina, dla nowej linii aromatyzowanej wody gazowanej ukierunkowanej na nastolatków.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
11:11Austin Mahone03.2012-116[1]Republic-
Say You're Just a FriendAustin Mahone Featuring Flo Rida03.2013-104[2]Republic[written by Leon Huff, Kenny Gamble, Tramar Dillard ,Justin Franks ,Nick Bailey, Mike Freesh, Trent Mazur, Ryan Ogren, Ahmad Belvin][produced by DJ Frank E, Mike Freesh Mazur]
What About LoveAustin Mahone10.201383[1]66[9]Island USCM 51300447[gold-US][written by Austin Mahone ,Nadir Khayat, Mohombi ,Achraf Janussi, Bilal Hajji, Jimmy Joker, Rivington Starchild][produced by RedOne, Jimmy Joker]
UAustin Mahone03.2014-119[1]Republic-
Mmm YeahAustin Mahone Featuring Pitbull05.201434[3]49[15]Cash Money/Republic USCM 51400015[gold-US][written by Austin Mahone, Armando Pérez, Alex Schwartz ,Joe Khajadourian, William Lobban-Bean, Ethan Lowery, Lamar Mahone, Keith Mayberry, Chase Lett, Craig Simpkins, Lidell Townsell][produced by The Futuristics, Cook Classics]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
The SecretAustin Mahone06.2014-5[11]Republic 0020842[produced by Rocco Valdes,Michael Blumstein,David Abram,RedOne,Bryan "Baby Birdman" Williams,Ronald "Slim Tha Don" Williams,Austin Mahone, Jimmy Joker ,The Futuristics, Cook Classics, Alex Schwartz ,Fredrik Thomander ,Tiny Island, Maejor Ali]



poniedziałek, 30 grudnia 2019

Mike Will Made It

Mike Will Made It , właściwie Michael Len Williams II (ur. 23 marca 1989 r. w Marietta) -amerykański producent muzyczny, DJ, raper i autor tekstów.
Michael Len Williams II urodził się w Marietcie w Georgii. Ma dwie starsze siostry. Jego ojciec, Michael Williams Sr., jest byłym dyrektorem IBM, gdzie pracował jako DJ w latach 70-tych. Jego matka, Shirley Williams, pracowała w banku, była kiedyś w grupie gospel, śpiewając dla Dottie Peoples. Wychował się w rodzinie muzycznej, jego wujek był gitarzystą, a jedna z jego starszych sióstr grała na perkusji na olimpiadzie. Mike Will bardzo lubił sport, grał m.in. w koszykówkę, baseball i piłkę nożną. Marzył też o zawodowej karierze sportowej.
Jego życie skupiało się także wokół muzyki hip-hop. Mike najpierw rozwijał swój talent muzyczny odtwarzając popularne instrumentale, które usłyszał w radiu, a on i jego przyjaciele do nich rapowali.

W wieku 14 lat Mike Will zaczął tworzyć muzykę na maszynie Korg ES1, którą jego ojciec kupił dla niego jako prezent świąteczny w lokalnym sklepie muzycznym Mars Music. W późniejszym czasie, Mike Will zaczął także używać m.in. Korg Triton, Akai MPC1000, Yamaha Motif i Roland Fantom. Do czasu, gdy Mike Will miał 16 lat, spędzał czas w lokalnych studiach nagraniowych w Atlancie. Początkowo był ignorowany, ale ostatecznie kilka jego utworów usłyszał Gucci Mane, który następnie zaprosił go do studia nagraniowego Patchwerk w Atlancie.

Po ukończeniu liceum, Mike Will zapisał się na Georgia State University, by kontynuować studia licencjackie głównie ze względu na presję ze strony rodziców, ale zdecydował się na przerwę i ostatecznie po kilku semestrach zrezygnował, aby skupić się na swojej karierze muzycznej. Podczas tej przerwy wyprodukował piosenkę "Tupac Back" który zaczęła cieszyć się dużą popularnością. Od tego czasu doradzał początkującym producentom muzyki, aby nie porzucali studiów, jeśli nie są pewni własnej przyszłej kariery lub nie mają na nią określonego planu.


W wywiadzie dla XXL Mike powiedział: "Gucci Mane był pierwszym raperem, który kiedykolwiek rapował na moich beatach." Mike pierwszy raz spotkał Gucci Mane'a w studio nagraniowym w Atlancie, PatchWerk Recording Studios, gdzie dał mu kilka beatów, pod które Gucci Mane zaczął freestyle. Następnie zaproponował Mike'owi 1000 $ za jeden z jego beatów. Obaj zaczęli wspólnie wydawać piosenki, takie jak "East Atlanta 6" i kilka piosenek z mixtape Gucci Mane, No Pad, No Pencil. Po nawiązaniu bliskich relacji z Gucci Mane rozpoczął współpracę z innymi znanymi raperami z Atlanty, takimi jak Future, Waka Flocka Flame, Rocko i 2 Chainz.

W 2011 roku Mike Will wydał swój pierwszy singiel "Tupac Back" w wykonaniu Meek Mill'a i Rick Ross'a z albumu Self Made Vol. 1. Singiel został wydany 5 kwietnia 2011 roku i znalazł się na 31 miejscu listy Hot R&B/Hip-Hop Songs. Nastąpiło to po tym, jak Mike Will przekazał część swoich beatów wytwórni Maybach Music Group Rick Ross'a.

Również w 2011 roku Mike Will współpracował z raperem Future, produkując kilka popularnych m.in. "Is not No Way Around It", "Itchin" i trzy utwory z debiutanckiego albumu Future z 2012 roku Pluto: "Neva End", "Truth Go Be You You" i "Turn On the Lights". "Turn the Lights" było promowane jako singiel i znalazł się na 2 miejscu na liście Hot R&B/Hip-Hop Songs.

27 grudnia 2011 r. Mike Will wydał swój pierwszy mixtape, Est. in 1989 (Last of a Dying Breed). Został wydany na popularnej stronie do wydawania mixtape'ów LiveMixtapes.com. Est. in 1989 zawiera mix piosenek Mike'a z artystami takimi jak Gucci Mane, Future, Waka Flocka Flame, Kanye West, 2 Chainz, Lil Boosie, Ludacris, Lil Wayne.

23 marca 2012 roku Mike Will nawiązał współpracę z popularną stroną muzyczną The FADER, aby ogłosić drugi mixtape, Est. in 1989 r. Pt. 2, i wydać pierwszy singiel z mixtape'u "Back 2 the Basics", w którym występuje Gucci Mane i Waka Flocka Flame. Na mixtape'ie gościnnie udzielili się Diddy, 2 Chainz, Juicy J, Future, Lil Wayne, T.I., Mac Miller, French Montana, Jeremih i inni. Album został wydany ponownie 24 lipca 2012 roku we współpracy z LiveMixtapes.com.

Mike pracował również z raperem 2 Chainz. Wyprodukował piosenkę "La La", w którym występuje Busta Rhymes, z mixtape'u 2 Chainz'a, Codeine Cowboy i "Got One" z mixtape'u T.R.U. REALigion. W wywiadzie dla magazynu Complex, Mike Will powiedział, że pracuje z 2 Chainz'em "od 2008 roku ... Jesteśmy trochę jak rodzina". W 2012 roku Mike Will wyprodukował singiel,"No Lie", z debiutanckiego albumu 2 Chainz'a, Based on a T.R.U. Story, wydane przez Def Jam. Singiel, w którym występuje Drake, został wydany 8 maja 2012 roku i zadebiutował w pierwszej 50 na liście Billboard Hot 100, osiągając 1 miejsce na liście Hot R&B/Hip-Hop Songs. Singiel uzyskał złoty status przyznany przez RIAA.

W 2012 roku Mike WiLL Made-It wyprodukował "Bandz a Make Her Dance", piosenkę dla rapera Juicy J, w której wystąpili gościnnie Lil Wayne i 2 Chainz. Piosenka została uznana za jedną z 25 najlepszych piosenek lata 2012 przez magazyn Complex, a we wrześniu 2012 r. piosenka znalazła się na 14 miejscu na liście Billboard Hot R&B/Hip-Hop Songs.

Mike Will, wraz z Kanye Westem, Mikiem Deanem, Lifted i Anthonym Kilhofferem, wyprodukował singiel "Mercy", w którym występują Kanye West, Big Sean, 2 Chainz i Pusha T. "Mercy", wydany 3 kwietnia 2012 roku, służył jako główny singiel z albumu wytwórni G.O.O.D. Music Cruel Summer znalazł się na 1 miejscu listy Billboard Hot R&B/Hip-Hop Songs, i osiągając 13 miejsce na liście Billboard Hot 100. Mike wyprodukował również single "Way Too Gone" z udziałem Future z albumu studyjnego Young Jeezy'ego Thug Motivation 103: Hustlerz Ambition, "Just a Sign" z drugiego studyjnego albumu artysty B.o.B Strange Clouds i "Pour It Up" ze studyjnego albumu Rihanny Unapologetic.

W wywiadzie udzielonym w 2012 r. Mike Will wspomniał o nadchodzących współpracach z Kanye Westem, Brandy, Big Seanem i Pushą T.

Trzeci mixtape zatytułowany Est. w 1989 r. 2.5 ukazał się 24 grudnia 2012 r. W mixtape pojawili się gościnnie Gucci Mane, Future, Rihanna, Big Sean, Trinidad Jame$, Lil Wayne i inni.
Mike Will był producentem czwartego studyjnego albumu Miley Cyrus Bangerz , w tym singiel "We Can not Stop". Wyprodukował osiem utworów na Bangerz i sześć utworów na Miley Cyrus & Her Dead Petz.

9 września 2013 roku Mike Will wydał swój debiutancki singiel "23", z udziałem Wiz Khalify, Juicy J i Miley Cyrus. Ujawnił również, że podpisał kontrakt z Interscope Records, aby wydać swój debiutancki album. Na jego debiutanckim albumie pojawili się także Beyonce, Future, Kendrick Lamar i 2 Chainz.

Został nazwany producentem roku przez HipHopDX 18 grudnia 2013 r.

17 czerwca 2014 roku Mike WIll Made It wydał pierwszy singiel z nadchodzącego mixtape'u Buy the World z Future, Lil Wayne'em i Kendrick Lamarem. 15 grudnia 2014 roku wydał swój piąty mixtape Ransom. Udzielili się na nim Big Sean, Juicy J, 2 Chainz, Lil Wayne i Kendrick Lamar.

24 marca 2017 r. Mike wydał Ransom 2, udzielili się na nim m.in. Rihanna, Kendrick Lamar, Future, Pharrell, Lil Wayne, Big Sean, Migos, YG.

Mike wyprodukował również 3 piosenki na albumie Kendrick Lamara DAMN. który został wydany 27 kwietnia 2017.

16 listopada 2018 r. wyprodukował album, będący ścieżką dźwiękową do filmu Creed II, o nazwie Creed II: The Album, na którym znaleźli się m.in. Kendrick Lamar, Pharrell, Lil Wayne, Nas, czy Gucci Mane.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
23Mike Will Made It featuring Miley Cyrus, Wiz Khalifa and Juicy J10.201385[3]11[23]Interscope USUM 71312049[written by Miley Cyrus,Jordan Houston,Cameron Thomaz,Theron Thomas,Timothy Thomas,Pierre Ramon Slaughter][produced by Mike Will Made It][2[26].R&B Chart]
Buy the WorldMike WiLL Made-It Featuring Future, Lil Wayne & Kendrick Lamar07.2014---[42[1].R&B Chart]
Nothing Is PromisedMike WiLL Made-It x Rihanna06.201664[1]75[1]Interscope USUM 71605081[written by Michael Williams II,Asheton Hogan,Nayvadius Wilburn,Robyn Fenty][produced by Mike Will Made It,Pluss][26[6].R&B Chart]
Black BarbiesNicki Minaj X Mike WiLL Made-It12.2016-65[2]Interscope [written by Onika Maraj,Khalif Brown,Aaquil Brown,Radric Davis,Michael Williams][produced by Mike Will Made It][30[2].R&B Chart]
Gucci On MyMike WiLL Made-It Featuring 21 Savage, YG & Migos03.2017-110[3]Interscope [41[1].R&B Chart]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Ransom 2Mike Will Made It04.2017-24[7]Interscope 26974[produced by Mike Will Made It,Steve "The Sauce" Hybicki ,30 Roc,DJ Fu,Ducko McFli,Ez Elpee,GT,Marz,Micah Weston,Pluss,Resource,S1]
Gotti Made-ItYo Gotti & Mike WiLL Made-It06.2017-85[2]EMPIRE[produced by Mike WiLL Made-It, Pluss, Scooly, 30 Roc, TL On The Beat,Resource, Blue Cheeze]
EdgewoodMike Will Made It with Trouble04.2018-130[1]Interscope [produced by Mike WiLL Made-It ,30 Roc,Scooly,Stoopid Beats,Plu$$,ATL Jacob,Cassius Jay,TM88,Zaytoven,Marz]
Creed II: The AlbumMike Will Made It12.2018-49[3]Interscope [produced by Mike Will Made It,Anthony Burrell, B Rackz, Blue Cheeze, C Millz, Lil Jay on the Track, Ludwig Göransson, Myles Harris ,Nez & Rio, Pluss ,Qwyatt Mystique, Vince Staples]



niedziela, 29 grudnia 2019

Boney M

Grupa założona w 1976 r. przez niemieckiego producenta i kompozytora Franka Fariana z myślą o promowaniu jego singlowego tematu "Baby Do You Wanna Bump?, popularnego w Belgii i Holandii. W jej skład weszli:
Marcia Barrelt (ur. 14.10.1948 r. w St. Catharine's na Jamajce śpiew),
Bobby Farrell (ur. 6.10.1949 r. na Arubie, wyspie w archipelagu Antyli Holenderskich; śpiew),
Liz Mitchell (ur. 12.07.1952 r. w Clarendon na Jamajce; śpiew) i
Maisie Williams (ur. 25.03.1951 r. w Monserrat, Indie Zachodnie; śpiew).

W latach 1976-1977 w brytyjskiej Top 10 gościły liczne przeboje zespołu: "Daddy Cool", "Sunny", "Ma Baker" i "Belfast". Szczyt popularności grupy przypadł na rok 1978, kiedy singel z tematami "Rivers Of Babylon" i "Brown Girl In The Ring" pozostawał przez czterdzieści tygodni na liście brytyjskiej, a jego sprzedany nakład był trzecim w dziejach tamtejszej popowej fonografii. Przebój "Rasputin" trafił na drugie miejsce Top 20, a rok 1978 zamknęła mała płyta "Mary's Boy Child-Oh My Lord", która weszła na szczyt listy.

Podobne sukcesy Boney M odnosili na kontynencie europejskim (ponad 50 milionów sprzedanych płyt). Niekonwencjonalny dobór materiału zaowocował w 1979 r. dziesiątym miejscem singla "Painter Man" z repertuaru Creation. W tym samym roku grupa pojawiła się na koncertach w Polsce. Ostatnimi goszczącymi na listach przebojami były "Hooray Hooray It's A Holi-Holiday" i "Gotta Go Home/El Lute".

Pomimo spadku popularności, zespołowi udało się w 1980 r. zwieńczyć najwspanialszy okres kariery przebojowym albumem The Magic Of Boney M.

W 1992 r. Boney M powrócił na listy przebojów wiązanką "Boney M Megamix". która dotarła aż do 7. miejsca w Wielkiej Brytanii. Wiosną 1993 r. grupa - w której ze starego składu pozostała jedynie Liz Mitchell - odbyła brytyjskie tournee. Później odwiedziła Europę, w tym - po raz drugi - Polskę (jako gwiazda festiwalu w Sopocie).


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK/US]
Komentarz
Daddy Cool / No Woman No Cry US side B:Lovin' or leavin'Boney M12.19766[13]65[5]Atlantic K 10 827/Atco 7063[silver-UK][written by Frank Farian,George Reyam][produced by Frank Farian][11[13].Hot Disco/Dance]
Sunny / New York CityBoney M03.19763[10]-Atlantic K 10 892/Atco 7080[66 hit- Bobby Hebb][written by Bobby Hebb][produced by Frank Farian]
Ma Baker / Still I'm Sad US side B:A Woman Can Change a ManBoney M05.19772[13]96[3]Atlantic K 10 965/Atlantic 3422[gold-UK][written by Fred Jay,Frank Farian,Günter Reyam][produced by Frank Farian][31[7].Hot Disco/Dance]
Belfast / Plantation BoyBoney M10.19778[13]-Atlantic K 11 020/-[written by Jimmy Bilsbury,Drafi Deutscher,Joe Menke][produced by Frank Farian]
Rivers of Babylon / Brown Girl in the RingBoney M04.19781[5][40]30[17]Atlantic-Hansa K 11 120/Sire 1027[platinum-UK][written by Frank Farian,Hans-Jörg Mayer,Brent Dowe,Trevor McNaughton][produced by Frank Farian]
Rasputin / Painter ManBoney M09.19782[10]-Atlantic -Hansa K 11 192/-[gold-UK][written by Fred Jay,Frank Farian,Hans-Jörg Mayer][produced by Frank Farian]
Mary's Boy Child / Oh My Lord/Dancing in the streetsBoney M12.19781[4][8]85[5] B2:103[6]Atlantic-Hansa K 11 221/Warner 49 144[platinum-UK][written by Fred Jay,Frank Farian,Jester Hairston,Lorin Maazel][produced by Frank Farian]
Painter Man / He Was a SteppenwolfBoney M03.197910[6]-Atlantic -Hansa K 11 255/-[66 hit-Creation][silver-UK][written by Kenny Pickett,Eddie Phillips][produced by Frank Farian]
Hooray! Hooray! It's a Holi-Holiday / Ribbons of BlueBoney M04.19793[9]-Atlantic -Hansa K 11 279/-[silver-UK][written by Fred Jay,Frank Farian][produced by Frank Farian]
Gotta go home/El LuteBoney M08.197912[11]-Atlantic -Hansa K 11 351/-[silver-UK][written by Fred Jay,Frank Farian,Heinz Huth,Jürgen Huth][produced by Frank Farian]
I'm Born Again / Bahama MamaBoney M12.197935[7]-Atlantic -Hansa K 11 410/-[written by Fred Jay,Stefan Klinkhammer,Helmut Rulofs][produced by Frank Farian]
My friend Jack/I See a Boat on the RiverBoney M04.198057[5]-Atlantic -Hansa K 11 463/-[written by Smoke][produced by Frank Farian]
Children of Paradise / Gadda-Da-VidaBoney M02.198166[2]-Atlantic -Hansa K 11 637/-[written by Fred Jay,Frank Farian,Hans-Jörg Mayer,Helmut Rulofs][produced by Frank Farian]
We Kill the World (Don't Kill the World) / BoonoonoonoosBoney M11.198139[5]-Atlantic -Hansa K 11 689/-[written by Frank Farian,
Giorgio Sgarbi][produced by Frank Farian]
Kalimba de Luna Boney M01.1985-49[8].Hot Disco/Dance-/Carrere 05134[written by Tony Esposito,Mauro Malavasi,Giuseppe Amoruso,Gianluigi Di Franco,Remo Licastro][produced by Frank Farian]
Boney M megamixBoney M11.19927[9]-Arista 74321 12512 7/-[written by Trad./Frank Farian/George Reyam/Brent Dowe/Trevor McNaughton/Bobby Hebb/Frank Farian/Fred Jay][produced by Frank Farian]
Brown girl in the ring [remix]Boney M04.199338[3]-Arista 74321137052/-[written by Frank Farian/George Reyam/Fred Jay/Re-Run/Oliver Wallner][produced by FM Productions/Re-Run/Oliver Wallner]
Ma Baker-Somebody scramedBoney M vs Horny United05.199922[6]-Logic 74321653872[written by Franz Reuter ][produced by Frank Farian]
Daddy cool 2001Boney M 12.200147[2]-BMG 74321 91351 2 [written by Frank Farian/George Reyam][produced by Frank Farian]
Mary's Boy Child/Oh My LordBoney M 12.200726[19]-Sony Music DED 160000096










Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Take the heat off meBoney M04.197640[15]-Atlantic K 50 314[silver-UK][produced by Frank Farian]
Love for saleBoney M08.197713[10]206[2]Atlantic K 50 385[gold-UK][produced by Frank Farian]
Nightflight to VenusBoney M07.19781[4][65]134[10]Atlantic-Hansa K 50 496[platinum-UK][produced by Frank Farian]
Oceans of fantasyBoney M09.19791[1][18]-Atlantic-Hansa K 50 610[platinum-UK][produced by Frank Farian]
The Magic Of Boney MBoney M04.19801[2][32]-Atlantic-Hansa BMTV 1[gold-UK][produced by Frank Farian]
The best of 10 yearsBoney M09.198635[5]-Stylus SMR 621[produced by Frank Farian]
The greatest hitsBoney M03.199314[10]-Telstar TCD 2656[produced by Frank Farian]
The greatest hitsBoney M12.200166[5]-BMG 74321896142[produced by Frank Farian]
The Magic of Boney M.Boney M12.200645[4]-MCI 88697034772[produced by Frank Farian]
Platinum HitsBoney M10.2013188[3]-Music Club-
GoldBoney M11.201941[3]-Crimson CRIMCD 651-

Grahame Bond

Grahame Bond - ur. 1943r,australijski aktor,pisarz,reżyser,kompozytor,który rozpoczął karierę występami na uniwersytecie w Sydney w latach 60-tych,jako założyciel studenckiego Sydney University Architecture Revue ze swoimi kolegami Geoffrey Atherden (pisarzem- Mother and Son, Grass Roots),Peterem Weirem (reżyserem- Gallipoli, The Truman Show),Peterem Bestem (kompozytorem- Crocodile Dundee, Wildside) i Rory O'Donoghue.
 

W Australii jest najbardziej znany ze swojej komediowej roli Aunty Jacka w The Aunty Jack Show.Ma też znaczące role w teatrze i telewizji.Na rynku międzynarodowym popularność przyniosła mu rola The Ancient One w serialu telewizyjnym Beastmaster z 1999r.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania Aus N.Zel Wytwórnia
[Aus]
Komentarz
Farewell Aunty Jack / Doin' the Aunty JackGrahame Bond01.19741[3][26]-Picture PRS 012-
Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania Aus N.Zel Wytwórnia
[Aus]
Komentarz
Aunty Jack Sings WollongongGrahame Bond11.197439[21]-Polydor 2907 012-

Ram Records

Ram Records to brytyjska wytwórnia dance, która koncentruje się na gatunku drum & bass. Została założona przez legendarnego producenta elektroniki Andy C. w 1992 roku. Andy C. pomógł wówczas jego bliski przyjaciel Ant Miles, ale dziś zarządza nią Scott Bourne (Red One).

Od momentu powstania w 1992 roku Ram Records zdobyła wiele nagród za wydawnictwa muzyczne, działalność wytwórni i artystów, którzy pojawili się na liście. W 1993 roku ich pierwszym wydawnictwem była Valley of the Shadows autorstwa Origin Unknown, z Andy C i Randall, a także nagrania First Shimon  rok później. Ram Records kontynuował współpracę z Origin Unknown i w 1997 roku wydał Moving Fusion's Turbulence, aby zyskać szerokie uznanie. Inne ważne momenty dla wytwórni to 1999r The Beginning EP   Moving Fusion, 2001 Body Rock, która osiągnęła 28. pozycję w brytyjskich oficjalnych listach przebojów, a w 2007 r. podpisano kontrakt z Chaste & Status i Xample.

W 2008 roku Ram Records podpisuje umowę z Lomaxem, podczas gdy Chase & Status wydali swój debiutancki album, a w 2009r Sub Focus wydali „Rock It” znalazł się na liście 40 najlepszych w Wielkiej Brytanii. Ram Records podpisał kontrakt z kolejnymi artystami w 2010 roku , takimi jak: Wilkinson, Mind Vortex i Delta Heavy. Wydała także „Could This Be Real” i „Splash” autorstwa Sub Focus, które znalazły się na liście BBC Radio 1 B.
  Wytwórnia stała się również znana z nocnych klubów, które rozpoczęły się od legendarnego klubu nocnego „The End”, otwartego przez 11 lat do grudnia 2008 r. Następnie wytwórnia przeniosła się do super klubu Matter w 2009 r., Gdzie liczba uczestników   klubów nocnych potroiły się do ponad 3000 osób w ciągu zaledwie 2 miesięcy. Trwało to do czerwca 2010 r.,kiedy Matters również został zamknięty. Ram Records nazywa teraz London Fabric swoim klubowym domem.

Ram Records podpisało kontrakty z imponującą listą artystów drum & bass w ciągu ostatniej dekady, poprzedni artyści na ich liście to: Chase & Status , Andy C, Ant Miles, BCK, Culture Shock , DC Breaks, Gridlok, Fierce, Flatliner, DJ Fresh , Noisia, Loadstar , Mayhem, Moving Fusion, Sparfunk, Nightbred, Desired State, Fierce, Dynamite MC, Concord Dawn, Concept 2, Hamilton, Red One, Wilkison and Plan B. Członkowie Lomax, Loadstar i Xample .
                 Single na listach przebojów:

Ant Miles & Red One Bring It On / Musica  .2001   107.UK
 Bad Company Spacehopper / Tonight .2002   56.UK
 Chase & Status feat. Plan B Pieces .2008   70.UK
 Concept 2 No Mistake .2003  126.UK
 Chase & Status feat. Kano Against All Odds . 2009   45.UK
 Dynamite MC & Origin Unknown Hotness .2003  66.UK
 Fresh BC Signal / Big Love .2003   58.UK
 Fresh BC Colossus .2004   74.UK
 Fresh Capture The Flag / Twister .2004   70.UK
 Moving Fusion Atlantis EP . 2001  84.UK
 Moving Fusion Thunderball / Lazy Bones . 2001  80.UK
 Moving Fusion Star Sign / Party People . 2002  81.UK
 Nightbreed Pack Of Wolves .2004   45.UK
 Origin Unknown Valley Of The Shadows .1996  60.UK
 Origin Unknown Truly One .2002  53.UK
 Ram Trilogy - Part 1 No Reality / Scanners .1998  117.UK
 Ram Trilogy - Part 2 Mind Overload .1998  124.UK
 Ram Trilogy Evolution .1999   92.UK
 Ram Trilogy Chapter 4 EP: Beast Man / Electro Melody .2002  71.UK
 Ram Trilogy Chapter 5 EP: Brainwash / Milky Way .2002  62.UK
 Ram Trilogy Huggy Bear / Superfly .2002  60.UK
 Shimon feat. Kimani Jazz Freak / Malice .2005  165.UK
 Shimon & Andy C Quest .2003   95.UK
 Shimon & Andy C Body Rock .2002   28.UK
 Sparfunk feat. Joe Solo Rapture / Blazin' Jazz .2005   151.UK
 Sub Focus X-Ray / Scarecrow . 2005  60.UK
 Sub Focus Frozen Solid / X-Ray \ Juno . 2005 102.UK
 Sub Focus Airplane / Flamenco . 2006 101.UK
 Sub Focus Timewarp / Join The Dots. 2008 92.UK
 Sub Focus Rock It / Follow The Light . 2009 38.UK
 Sub Focus Could This Be Real . 2010 41.UK
 Sub Focus feat. Coco Splash .2010  41.UK

 
                 Albumy na listach przebojów:

 Chase & Status MORE THAN ALOT  .2008   49.UK
 Fresh MUSIC MAKER EP .2003   151.UK
 Moving Fusion THE START OF SOMETHING .2002 171.UK
 Ram Trilogy MOLTEN BEATS .1999  179.UK
 Ram Trilogy SCREAMER EP .2003  162.UK
 Sub Focus SUB FOCUS .2009   51.UK



Sub Focus

Sub Focus naprawdę nazywa się Nick Douwma. Jest brytyjskim twórcą muzyki Drum and Bass. Na scenie pojawił się w 2003 roku.
Nick rozpoczął pierwsze zabawy z produkcją w wieku zaledwie 13 lat na starym komputerze Arcon. Na początku było to tylko zwykłe hobby, które z czasem przerodziło się w obsesję. Warto również wspomnieć, iż Nick jest samoukiem i poprzez ciężką pracę sam nauczył się obsługiwać oprogramowanie do tworzenia muzyki.

W producenckim świecie życie nie układało się świetnie dla Nicka, aż do roku kiedy to podjął poważną decyzję i ukończył szkolenie z zakresu obróbki dźwięku w londyńskim East Endzie. To pomogło mu udoskonalić jego talent i w pełni zrozumieć dźwięk.

W końcu udało się sklecić kilka kawałków, z których Nick był dumny. Wkrótce zaczął rozdawać swoje demo CD znajomym, aby przesłuchali jego kawałki i skomentowali je. Jednakże jeden ze znajomych postanowił wziąć płytę z napisem "Nie puszczać nikomu" i dać ją właścicielowi Ram Records - Andy’emu C. Po przesłuchaniu tej płyty Andy nie tylko ujrzał talent, ale również perspektywę szybkiego wydania tej płyty. W kilka godzin po przesłuchaniu tych kawałków Nick otrzymał telefon od Andiego, a kilka miesięcy później jego dwa kawałki "Down the Drain" oraz "Hotline" zostały wydane dla Ram Records (właściwie Frequency).

Pewny siebie Nick zamknął się w studio na pewien czas i dało to niesamowite rezultaty.
Jego kawałki "Acid Test" i "Get on Up" zostały ponownie wydane na Frequency, a jego niesamowity "Strobe" pojawił się na ‘Chapter Six of the Ram Raiders’.
Wszystkiego jego kawałki zostały bardzo dobrze ocenione przez najlepszych DJ-ów w branży, ale ku zdziwieniu Nicka radio również go poparło. Dało mu to szanse regularnego grania w programie GrooveRidera w BBC1 Drum&Bass Show, jak również w programie Zana Lowa.

Mając na koncie kilka kawałków wydanych pod swoim szyldem, Nick znany jako SUB FOCUS doznał wielkiej bezprecedensowej przemiany w technicznie zdumiewającym "Acid Test", zadziwiającym "Strobe", żywym i funkowym "Get on Up" i przeraźliwie dobrym "X-Ray".
W ciągu kilku miesięcy Sub Focus przerodził się ze zwykłego producenta, na gwiazdę gatunku rozpoznawaną na całym świecie, pochodzącą ze stajni RAM RECORDS.

Właśnie dla takich artystów jak Sub Focus nagrody "Best Breakthrough Producer" zostały stworzone.
Pomimo, że Nick od zawsze miał obsesję na punkcie muzyki dance, to jego pierwsze doświadczenia muzyczne to gra w szkolnym zespole rockowym. Jednak jego przygoda z zespołem nie trwała długo, spowodowane było to tym, iż muzyka dance miała o wiele więcej do zaoferowania. Nick czuł się muzycznie ograniczony przez rock. To co go najbardziej kręciło w tym okresie to General Levy "Incredible" oraz pierwsze produkcje The Prodigy.
Obecnie promuje swój debiutancki album.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Ghost / Lost HighwaySub Focus & Danny Wheeler08.200489[1]-Infrared INFRA 031[written by Nick Douwma and Daniel Moyo][produced by Nick Douwma and Daniel Moyo]
X-Ray / ScarecrowSub Focus03.200560[4]-RAM RAMM 54[written by Nick Douwma][produced by Nick Douwma]
Time Warp / Join the DotsSub Focus07.200892[1]-RAM RAMM 71[written by Nick Douwma][produced by Sub Focus]
Rock It / Follow the LightSub Focus08.200938[5]-RAM RAMM 78[written by Nick Douwma][produced by Sub Focus]
Could This Be Real/Triple X Sub Focus01.201041[3]-RAM RAMM 82[written by Nick Douwma, Linden Reeves][produced by Sub Focus]
SplashSub Focus feat. Coco05.201041[3]-RAM RAMM 83[written by Nick Douwma, Eliot Sumner, David Etherington, Karen Poole][produced by Sub Focus]
Flashing LightsChase and Status & Sub Focus12.201198[1]-Mercury GBUM 71030651[written by Will Kennard ,Saul Milton, Nick Douwma ,Takura Tendayi][produced by Chase & Status, Sub Focus]
Out of the BlueSub Focus feat. Alice Gold05.201223[3]-Mercury GBUM 71201897[written by Nick Douwma, Alice McLaughlin, Bryn Christopher][produced by Sub Focus]
Tidal WaveSub Focus feat. Alpines11.201212[16]-Mercury GBUM 71206049[gold-UK][written by Nick Douwma, Amanda Ghost, Catherine Pockson, Robert Matthews][produced by Sub Focus]
EndorphinsSub Focus05.201310[7]-Mercury GBUM 71301808[silver-UK][written by Nick Douwma, Amanda Ghost, Ian Dench, Takura Tendayi][produced by Sub Focus]
Turn It AroundSub Focus featuring Kele10.201314[4]-EMI GBUM 71305332[written by Kele Okereke][produced by Sub Focus]
Turn Back TimeSub Focus12.201310[12]-EMI GBUM 71305651[silver-UK][written by Nick Douwma, Yolanda Quartey, Todd Terry, Kim English, Frankie Feliciano][produced by Sub Focus]
DesireSub Focus with Dimension01.201951[9]-EMI GBUM 71806016[written by Nick Douwma and Robert Etheridge][produced by Nick Douwma and Robert Etheridge]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Sub FocusSub Focus10.200951[2]-RAM RAMMLPCD 13[produced by Sub Focus ,Culture Shock]
TorusSub Focus10.201311[9]-EMI 3750801[produced by Sub Focus ,Culture Shock]


sobota, 28 grudnia 2019

Bobby Lewis

Robert Alan Lewis (ur. 9 lutego 1925 r.) to amerykański piosenkarz rock and rollowy, r&b , najlepiej znany ze swoich przebojów z 1961 roku „ Tossin 'and Turnin' ” oraz „One Track Mind”.

Lewis urodził się w Indianapolis w stanie Indiana i nauczył się grać na pianinie w wieku sześciu lat, pomimo bardzo słabego wzroku. Adoptowany w wieku dwunastu lat, przeprowadził się do domu w Detroit w stanie Michigan . Dorastając pod wpływem pionierskich muzyków bluesowych , aż do pojawienia się rock and rolla , Lewis zaczął budować karierę muzyczną w latach 50-tych XX wieku. Przeprowadził się do Nowego Jorku. W lipcu 1961 r. jego nagranie „ Tossin 'and Turnin' ” w wytwórni Beltone trafiło na pierwsze miejsce na siedem tygodni na liście Billboard . Sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy i został nagrodzony złotą płytą .

Oryginalna wersja piosenki, jak ją nagrał Lewis, zawierała powolne, 13-sekundowe preludium: „Kochanie ... bayyyy-beeee ... ty ... zrobiłeś ... coś dla mnie ...”, a potem nagle przyspieszony wokal „Nie mogłem spać ostatniej nocy”. Alternatywna wersja z odciętym preludium zaczyna się nagle od szybkiego wokalu; to drugie wydanie zostało wydane w 1961 roku i od tego czasu stało się standardową wersją piosenki. Później tego samego roku Lewis miał drugą piosenkę z pierwszej dziesiątki , „One Track Mind”, jego inny duży hit (ponownie w Beltone), która znalazła się na 9 miejscu.

„Tossin 'And Turnin'”, skomponowane przez Ritchie Adamsa i Malou Rene, pojawiło się na ścieżce dźwiękowej do filmu Animal House z 1978 roku . Piosenkę nagrali także Steve Goodman , The Replacements , Guess Who , Peter Criss i Jimmy Sturr . (Brytyjski utwór The Ivy League „Tossin 'And Turnin” to jednak zupełnie inna piosenka).


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Tossin' And Turnin'/Oh Yes, I Love YouBobby Lewis04.1961-1[7][23]Beltone 1002[written by R. Adams, M. Rene][1[10][19].R&B Chart]
One Track Mind/Are You ReadyBobby Lewis08.1961-9[10]Beltone 1012[written by M. Rene, B. Lewis][8[11].R&B Chart]
What A Walk/Cry No MoreBobby Lewis11.1961-77[3]Beltone 1015[written by Malou Rene, R. Adams]
I'm Tossin' And Turnin' Again/Nothin' But The BluesBobby Lewis07.1962-98[1]Beltone 2023[written by Feldman, Goldstein, Gottehrer]

Jive Five

Najbardziej znany z przeboju R&B „My True Story”, Jive Five, był jedną z niewielu grup wokalnych, które przetrwały przejście od lat 50-tych do lat 60-tych. W tym procesie pomogli przenieść samą muzykę w przyszłość, zapewniając kluczowy związek między doo wopem a soulem lat 60-tych.
Założona na Brooklynie w Nowym Jorku grupa pierwotnie składała się z Eugene'a Pitta (lider), Jerome Hanna (tenor), Richarda Harrisa (tenor), Billy'ego Propheta (baryton) i Normana Johnsona (bas). Pierwszy przebój Jive Five, „My True Story”, był ich największym osiągnięciem numerem jeden na listach przebojów R&B i numerem trzy na listach przebojów latem 1961 r. Żaden z kolejnych singli zespołu - w tym niewielki przebój R&B w 1962 r. „These Golden Rings” - nie były równie popularne, ale grupie udało się nadal występować i nagrywać. Pod kierunkiem Eugene'a Pitta i Normana Johnsona Jive Five przerobili się na zespół soulowy w 1964 roku, tworząc nowy skład z Casey'em Spencerem (tenor), Websterem Harrisem (tenor) i Beatrice Best (baryton). To nowe wcielenie zespołu podpisało kontrakt z United Artists Records. Grupa miała tylko jeden hit w UA, „I'm a Happy Man” w 1965 roku.

W 1966 roku Jive Five opuścił United Artists i podpisał kontrakt z Musicor, gdzie mieli hit   R&B w 1968 roku „Sugar (Don't Take Away My Candy)”. Ponownie zmienili wytwórnię w 1970 roku, podpisując kontrakt z Decca. W tym samym roku zmienili nazwę na Jyve Fyve , aby wyglądać bardziej współczesnie. Jyve Fyve miał tylko jeden niewielki hit R&B, „I Want You Be Be Baby Baby” z 1970 roku.

Grupa nadal występowała i nagrywała dla różnych małych wytwórni w latach 70-tych, ale nigdy nie miała kolejnego hitu. W latach 70. i 80-tych jedynym stałym członkiem był Eugene Pitt . W 1975 roku Pitt zmienił nazwę grupy na Ebony, Ivory & Jade , ale ta nowa inkarnacja nie zyskała wiele uwagi. W 1982 roku Pitt zmienił nazwę grupy z powrotem na Jive Five, a zespół nagrał dwa albumy dla niezależnej wytwórni Ambient Sound. W kolejnych dziesięcioleciach Jive Five regularnie występowało w obiegu oldies, a w 2003 roku wydali singiel CD (pod pseudonimem Eugene Pitt & Jive Five ) zatytułowany „It's Christmas”Don't Mattter Music . Eugene Pitt zmarł w czerwcu 2018 roku w wieku 80 lat.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
My True Story / When I Was SingleJive Five07.1961-3[19]Beltone 1006[written by Phil Belmonte, Eugene Pitt and Oscar Waltzer][produced by Joe Rene][3[20].R&B Chart]
Never, Never/People From Another WorldJive Five11.1961-74[6]Beltone 1014[written by Eugene Pitt & Malou Rene]
Hully Gully Callin' Time / No Not AgainJive Five03.1962-105[5]Beltone 2019[written by Culver, Catarelli & Malou Rene]
What Time Is It? / Beggin' You PleaseJive Five09.1962-67[5]Beltone 2024[written by Bob Feldman, Richard Gottehrer & Jerry Goldstein]
These Golden Rings / Do You Hear Wedding BellsJive Five12.1962--Beltone 2029[written by Eugene Pitt, Malou Rene][27[1].R&B Chart]
Rain/She's My GirlJive Five04.1963-125[1]Beltone 2034[written by Bob Feldman, Richard Gottehrer & Jerry Goldstein][produced by F.G.G. Productions]
I'm A Happy Man/Kiss, Kiss, KissJive Five08.1965-36[8]United Artists 853[written by Casey Spencer][produced by Otis Pollard][26[6].R&B Chart]
A Bench In The Park/Please Baby Please (Come On Back To Me)Jive Five10.1965-106[4]United Artists 936[written by Ritchie Adams, Larry Kusik, Margie Rainwater][produced by Otis Pollard]
Crying Like A Baby/You'll Fall In LoveThe Jive Five featuring Eugene Pitt07.1967-127[1]Musicor 1250[written by N. Johnson][produced by Otis Pollard]
Sugar (Don't Take Away My Candy)/Blues In The GhettoThe Jive Five featuring Eugene Pitt06.1968-119[3]Musicor 1305[written by R. Adams][produced by Otis Pollard][34[4].R&B Chart]
I Want You To Be My Baby/If I Had A Chance To Love YouJive (Five) Fyve Featuring Eugene Pitt12.1970--Decca 32736[written by Eugene Pitt, Leroy Glover][produced by Otis Pollard, Leroy Glover][50[2].R&B Chart]
Samson/Sad FacesEbony, Ivory And Jade09.1955--Columbia 10196[written by L. Hodelin, C. Spencer][produced by Tony Bongiovi, Meco Monardo, Jay Ellis][92[4].R&B Chart]

piątek, 27 grudnia 2019

Tiffany

Właśc. Tiffany Darwisch, ur. 2.10.1971r w stanie Oklahoma (USA). Córka sekretarki i pilota. Dorastała w Norwalk w Kalifornii. Od dziewiątego roku życia występowała z miejscowymi zespołami country. Jako czternastolatka powierzyła swoja karierę George'owi Tobinow menażerowi i producentowi nagrań (współpracownikowi Smokeya Robinsona).Szybką popularność przyniosły jej popowe single „I Think We’re Alone Now” i „Could’ve Been". Oba znalazły się na pierwszym albumie nagranym dwa lata wcześniej, gdy wokalistka miała 15 lat.

Popową wersję „I Saw Her Standing There” Beatlesów wypromowano w supermarketach skuteczniej niż lansowaną przez kolorowe magazyny rywalkę Tiffany, Debbie Gibson. Longplay Hold On An Old Friend’s i piosenka „All This Time" zapowiadały zmierzch kariery wśród nastolatków,a New Island pomimo usiłowań wokalistki potwierdziło złe rokowania.
karier)


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
I think we' re alone now/No rulesTiffany01.19881[3][13]1[2][24]MCA 53 167[gold-UK][written by Ritchie Cordell][produced by George Tobin][#4 hit Tommy James & The Sondells-1967r][26[7].Hot Disco/Dance;MCA 23 793 12"]
Could' ve been/The heart of loveTiffany03.19884[9]1[2][20]MCA 53231[written by Lois Blaisch][produced by George Tobin][1[1].Adult Contemporary Chart]
I saw him standing there /Mr. MamboTiffany05.19888[8]7[14]MCA 53285[written by Lennon-McCartney-Beatles 64 hit][produced by George Tobin]
Feelings of forever/Out of my heartTiffany06.198852[2]50[9]MCA 53325[Written by: John Duarte/Mark Paul][produced by George Tobin]
Radio romance/I'll be the girlTiffany11.198813[11]35[9]MCA 53623[written by John Duarte/Mark Paul][produced by George Tobin]
All this time/Can't stop a heartbeatTiffany11.198847[3]6[21]MCA 53371[written by Tim James/Steve McClintock][produced by George Tobin]



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
TiffanyTiffany09.19875[21]1[2][69]MCA 5793[gold-UK][4x-platinium-US][produced by George Tobin]
Hold an old friend' s handTiffany12.198856[6]17[29]MCA 6267[platinium-US][silver-UK][produced by George Tobin]