Cupid's Inspiration

Zespół popowy znany pierwotnie jako The Ends, pochodzący ze Stamford w hrabstwie Lincolnshire. Dzięki klasie wokalisty T. (Terry) Rice-Miltona (ur. 5.06.1946 r.) podpisał kontrakt nagraniowy z wytwórnią NEMS.
Skład grupy uzupełniali: Wyndham George (ur. 20.02.1947 r.; gitara), Laughton James (ur. 21.12.1946 r.; bas) i Roger Gray (ur. 29.04.1949 r.).

 

W tym zestawieniu w 1968 r. zespół nagrał piosenkę "Yesterday Has Gone" oryginalnie wykonywaną przez formację Little Anthony And The Imperials. Wersja grupy Cupid's Inspiration doszła w Wielkiej Brytanii do miejsca 4. W tym czasie do zespołu doszedł pianista Garfield Tonkin (ur. 28.09.1946 r.).

 Mimo sporego powodzenia ich następnego nagrania - "My World", grupa nie zdołała powtórzyć sukcesu chwytliwego debiutu. Pod koniec roku rozwiązała się, ale po kilku tygodniach Rice-Milton i Gray reaktywowali zespół wraz z Berniem Lee (gitara) i Gordonem Haskellem (bas).
 

Nowy, bardziej "progresywny" styl nie zdołał jednak odwrócić nieprzychylności fortuny i zespół ponownie rozpadł się. Wokalista rozpoczął w 1970 r. krótkotrwałą karierę solową przypomnieniem hitu Cilli Black "You're My World", a Haskell, eks-członek Fleur De Lys, zdobył później sławę w grupie King Crimson. 

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Yesterday has gone/Dream	Cupid' s Inspiration	06.1968	4[11]	-	Nems 3500	[written by T. Randazzo, V. Pike][produced by Jimmy Duncan ][original by Little Anthony & The Imperials]
My world/Everything i meant to be	Cupid' s Inspiration	10.1968	33[8]	-	Nems 3702	[written by R. Kerr, R. Felton][produced by Jimmy Duncan ]

Joe Brown

Ur. 13.05.1941 r. w Swarby w hrabstwie Lincolnshire, Anglia. Kariera Browna - pogodnego, "cockneyowego" piosenkarza i gitarzysty - trwała ponad 30 lat. W latach 50-tych był popularnym wykonawcą koncertowym i telewizyjnym, w latach 60-tych jedną z głównych gwiazd płytowych, a i w latach 90-tych ciągle jest postacią uwielbianą przez publiczność.

 

W 1956 roku założył skifflową grupę Spacemen, z którą w 1959 r. występował w cieszących się szczytową popularnością telewizyjnych programach Jacka Gooda - "Boy Meets Girl". Browna uważano w tym czasie za jednego z najlepszych gitarzystów w Wielkiej Brytanii i często ubiegano się o jego usługi. Zespół przechrzczony na Joe Brown And The Bruwers dołączył do odnoszącej spore sukcesy stajni Larry'ego Parnesa (Parnes podobno chciał zmienić mu nazwisko na Elmer Twitch!) i podpisał kontrakt z wytwórnią Decca Records.
 

Joe najpierw wprowadził na listy w 1960 roku swoją unikatową wersję piosenki "Darktown Strutters Ball", po czym w latach 1962-63 nagrał dla wytwórni Pye Piccadilly trzy hity notowane w brytyjskiej Top 10: "A Picture Of You", "It Only Took A Minute" i "That's What Love Will Do". Będąc postacią beztroską i zawadiacką, mówiąc z regionalnym akcentem, miał zapewne szansę odnieść sukces w USA, tak jak udało się to grupie Herman's Hermits. Było jednak o dwa lata za wcześnie - Ameryka nie była jeszcze w pełni gotowa na przyjęcie "brytyjskiej inwazji".
 

Jego największe przeboje nagrali za to w USA tacy wykonawcy jak Paul Evans, The Kalin Twins i Bobby Goldsboro. W latach 1962 i 1963 wybrano go "Największą osobowością wokalną w Wielkiej Brytanii" w plebiscycie pisma "New Musical Express". Zagrał w filmie "What A Crazy World", a w połowie lat 60. wystąpił jako gwiazda w cieszącym się wielkim powodzeniem musicalu "Charlie Girl".
 

Od tego czasu nagrywał sporadycznie dla różnych wytwórni, w tym MCA, Vertigo i Parlophone. Na początku lat 70-tych założył country-rockową grupę Home Brew, w której występowała jego żona Nikki oraz Ray Glynn (gitara), Pete Oakman (bas/skrzypce), Jeff Peters (bas), Dave Hynes (perkusja) i Kirk Duncan (fortepian). Nikki była jedną z najpłodniejszych i cieszących się największym powodzeniem brytyjskich wokalistek sesyjnych, aż do momentu gdy jej karierę tragicznie przerwała choroba.

 Zmarła na raka w 1991 r. Brown od czasu do czasu brał udział w nagraniach innych wykonawców; w 1982 r. wystąpił gościnnie na płycie George'a Harrisona Gone Troppo. Jego córka - Sam Brown zrobiła pod koniec lat 80-tych samodzielną karierę jako znana piosenkarka rockowa. 

Single

Tytu³

Wykonawca

Data wydania

UK

US

Wytwórnia [UK]

Komentarz

Darktown Strutter' Ball / Swagger

Joe Brown

03.1960

34[6]

-

Decca F 11207

[written by Shelton Brooks][oryginalnie nagrane przez Original Dixieland Jazz Band]

Shine/ The Switch

Joe Brown

01.1961

33[6]

-

Pye 7N 15322

[written by Cecil Mack, Ford Dabney & Lew Brown]

What A Crazy World We're Living In/ Popcorn

Joe Brown and The Bruvvers

01.1962

37[2]

-

Piccadilly 7N 35024

[written by Alain Klein]

A Picture Of You/ A Layabout's Lament

Joe Brown and The Bruvvers

05.1962

2[19]

-

Piccadilly 7N 35047

[written by John Beveridge & Peter Oakman]

Your Tender Look/ The Other Side Of The Town

Joe Brown and The Bruvvers

09.1962

31[6]

-

Piccadilly 7N 35058

[written by John Beveridge & Peter Oakman]

It Only Took A Minute/ All Things Bright And Beautiful

Joe Brown and The Bruvvers

11.1962

6[14]

-

Piccadilly 7N 35082

[written by Hal David & Mort Garson]

That's What Love Will Do/ Hava Nagila

Joe Brown and The Bruvvers

02.1963

3[14]

-

Piccadilly 7N 35106

[written by Trevor Peacock]

Nature's Time For Love/ The Spanish Bit

Joe Brown and The Bruvvers

06.1963

26[6]

-

Piccadilly 7N 35129

[written by Trevor Peacock]

Sally Ann/ There's Only One Of You

Joe Brown and The Bruvvers

09.1963

28[9]

-

Piccadilly 7N 35138

[written by Alan Klein]

With A Little Help From My Friends/ Show Me Around

Joe Brown

07.1967

32[4]

-

Pye 7N 17339

[written by J.Lennon-P.McCartney]

Hey Mama

Joe Brown

04.1973

33[6]

-

Ammo AMO 101

[written by Chris Arnold, David Martin & Geoff Morrow]

EP.

-

Joe Brown Hit Parade

Joe Brown and The Bruvvers

09.1963

20[1]

-

Piccadilly

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
A Picture of You	Joe Brown	09.1962	3[39]	-	Pye Golden Guinea GGL 0146	[produced by Jack Good]
Joe Brown Live	Joe Brown	05.1963	14[8]	-	Piccadilly NPL 38006	-
The Very Best Of - 50th Anniversary	Joe Brown	08.2008	199[14]	-	Universal TV 8823853	-

Graham Bonnet

Graham BONNET (12.12.1947, Skegness, Lincolnshire, Wielka Brytania) -voc. Kuzyn Barry'ego, Maurice'a i Robina Gibbów z zespołu The Bee Gees. Pierwszy sukces odniósł w końcu lat sześćdziesiątych, wykonując ich piosenki, m.in. Only One Woman (wielki przebój w 1968), w duecie z Trevorem Gordonem pod szyldem The Marbles. Zniechęcił się jednak do kariery estradowej i na początku lat siedemdziesiątych poświęcił się aktorstwu; wystąpił m.in. w filmie Three For All.

Dopiero w drugiej połowie dekady wrócił do śpiewania. W tym czasie nagrał dla firmy Ringo Starra Ring O Records kilka singli oraz popową płytę "Graham Bonnet", jednakże sukcesy odnosił tylko w Australii. Od kwietnia 1979 do listopada 1980 był wokalistą zespołu Rainbow Ritchiego Blackmore'a; nagrał z nim płytę "Down to earth".W 1981r przypomniał się jako solista poprockowym albumem "Line up" zrealizowanym z udziałem wielu znanych muzyków, m.in. Micka Moody'ego -g, Jona Lorda - k i Cozy'ego Powella -dr, a zawierającym dwa przeboje: Night Games i Liar.

Od lutego do kwietnia 1982 występował w The Michael Schenker Group; wziął udział w powstaniu jej płyty "Assault Attack" (Chrysalis, 1982). Od 1982 do 1987 kierował z powodzeniem własnym zespołem metalowym - Alcatrazz. W 1988 związał się z inną formacją o podobnym charakterze- Impellitteri gitarzysty Chrisa Impellitteriego.

W 1989r wraz z takimi muzykami, jak Jan Akkerman - g, Ray Fenwick - g i Powell, wziął udział w nagraniu płyty "Forcefield III - To Oz And Back" (President, 1989) studyjnej grupy Forcefield. I znowu działał jakiś czas jako solista - w 1991 nagrał kolejny poprockowy album "Here Comes The Night".

W 1993 stanął na czele zespołu Blackthorne (m.in. Bob Kulick -g), który zaprezentował się udaną hardrockową płytą "Afterlife" (Music For Nations, 1993). W 1997 znowu jako solista zrealizował album "Underground" z bardzo urozmaiconym repertuarem - od nastrojowych ballad przez przeróbkę The Wind Cries Mary Jimiego Hendrixa po utwory bliskie grunge'u.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Night Games / Out on the Water	Graham Bonnet	03.1981	6[11]	-	Vertigo VER 1	[written by E. Hamilton][produced by Francis Rossi, John Eden][oryginalnie nagrana przez Fast Buck]
Liar / Bad Days Are Gone	Graham Bonnet	06.1981	51[4]	-	Vertigo VER 2	[written by Russ Ballard][produced by John Eden ]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Line-Up	Graham Bonnet	11.1981	62[3]	-	Vertigo 6302 151	[produced by Francis Rossi, John Eden]

Nicola Roberts

Nicola Maria Roberts (ur. 5 października 1985r w Stamford) - brytyjska piosenkarka i członkini zespołu Girls Aloud.
W 2002 roku wraz z koleżankami Kimberley Walsh, Sarah Harding, Nadine Coyle oraz Cheryl Tweedy wzięła udział w programie Popstars: The Rivals, który emitowany był w 2002 roku w Wielkiej Brytanii. Po długich zmaganiach dziewczyny ostatecznie wygrały program.

W 2003 roku wydały album Sound of the Underground, który sprzedał się w 355 tys. egzemplarzy i zyskał miano platynowej płyty.

W 2009 roku Girls Aloud postanowiły zrobić sobie przerwę aby realizować projekty solowe. Pierwsza solowa płyta Roberts Cinderella's Eyes ukazała się 23 września 2011 roku, promuje ją wydany 5 czerwca 2011r singel „Beat of My Drum”.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Beat of My Drum	Nicola Roberts	06.2011	27[8]	-	A&M GBUM 71103281	[written by Nicola Roberts, Maya von Doll, Diplo (credited as Wesley Pentz), Dimitri Tikovoi][produced by Tikovoi]
Lucky Day	Nicola Roberts	10.2011	40[1]	-	A&M GBUM 71103452	[written by Nicola Roberts, Dragonette, Deekly & Eightysix (Andras Vleminckx)][produced by Martina Sorbara]
Yo-Yo	Nicola Roberts	01.2012	111[1]	-	A&M GBUM 71103281	[written by Nicola Roberts, Dimitri Tikovoi, Maya Von Doll][produced by Dimitri Tikovoi]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Cinderella's Eyes	Nicola Roberts	10.2011	17[2]	-	A&M 2774065	[produced by Dimitri Tikovoi, Diplo, Metronomy, Traxstarz, The Invisible Men]

Casuals

Trzykrotni laureaci popularnego pod koniec lat 60. brytyjskiego programu telewizyjnego "Opportunity Knocks", prezentującego młode talenty. Z Wielkiej Brytanii przenieśli się do Włoch, gdzie stali się jedną z największych atrakcji. Alan Taylor (ur. w Halifax w hrabstwie Yorkshire, Anglia; gitara, bas), Johnny Tebb (ur. 1.10.1945 r. w Lincoln, Anglia; organy), Howard Newcombe (ur. w Lincoln, Anglia; gitara, trąbka) i Robert O'Brien (ur. w Bridge Of Allan, Szkocja; perkusja) mieszkali przez kilka lat w Mediolanie, skąd w 1968 r. powrócili do Wielkiej Brytanii, gdy ich singel "Jesamine" wszedł na listy przebojów. Piosenkę tę oryginalnie nagrał zespół The Bystanders, ale jej na wskroś komercyjna wersja w wykonaniu The Casuals trafiła na okres mody na sentymentalne ballady. Singel ostatecznie doszedł do 2. miejsca, ale kolejne nagrania miały mniejsze powodzenie. Ich drugi i ostatni już hit "Toy" (z 1968 r.) osiągnął 30. pozycję w zestawieniach.
The Casuals przez cały okres kariery hołdowali muzyce pop w jej najczystszej formie. Lider grupy The Move - Roy Wood - skomponował i podjął się produkcji ich przeboju "Caroline" (z 1969 r.), ale pod koniec dekady ich styl stał się wybitnie anachroniczny.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
If You Walk Out / Please Don't Hide	Casuals	11.1965	-	-	Fontana TF 635	[written by Oranx, Boranx]
Jesamine / I've Got Something Too	Casuals	08.1968	2[18]	-	Decca F 22 784	[written by Frere Manston (Marty Wilde) / Jack Gellar (Ronnie Scott)][ Producer : David Pardo][oryginalnie nagrana przez Bystanders]
Adios Amor (Goodbye My Love) / Don't Dream of Yesterday	Casuals	02.1968	-	-	Decca F 12 737	[written by Springfield, Newell][ Producer : David Pardo]
Toy / Touched	Casuals	12.1968	30[8]	-	Decca F 22 852	[written by Andrews][ Producer : David Pardo]
Caroline / Naughty Boy	Casuals	10.1969	-	-	Decca F 22 969	[written by Wood][ Producer : Roy Wood]
My Name Is Love / I Can't Say	Casuals	05.1970	-	-	Decca 23 027	[written by Colyer, Andrews, Swettenham][ Producer :Ivor Raymonde]
Someday Rock 'n' Roll Lady / Letter Every Month	Casuals	01.1971	-	-	Decca 23 112	[written by Tebb][ Producer :Tony Hiller]
Tara Tiger Girl / Nature's Child	Casuals	06.1972	-	-	Parlophone R 5959	[written by Evans][ Producer :Peter Sullivan ]
The Witch / Good Times	Casuals	06.1974	-	-	Dawn DNS 1069	[written by C. Evans][ Producer :Robin Blanchflower]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Hour World	Casuals	04.1969	-	-	Decca LK-R5001	-